[Officium]
S. Stanislai Episcopi et Martyris

[Rank]
;;Duplex;;3;;vide C2-1
(sed rubrica 1617)
;;Semiduplex;;2.2;;vide C2-1
(sed rubrica cisterciensis)
;;Simplex;;1.2;;vide C2-1

[Rule]
vide C2-1;
9 lectiones

[Name]
Stanisláus

[Oratio]
Deus, pro cujus honóre gloriósus Póntifex Stanisláus gládiis impiórum occúbuit: præsta, quǽsumus; ut omnes, qui ejus implórant auxílium, petitiónis suæ salutárem consequántur efféctum.
$Per Dominum

[Lectio4]
Stanislaus Polonus, apud Cracoviam nobili genere natus et piis paréntibus, qui antea per annos trigínta stériles, illum a Deo precibus impetrarunt, ab ineunte ætate futuræ sanctitátis specimen dedit. Adoléscens bonis artibus operam navávit, multumque in sacra cánonum et theologíæ doctrina profecit. Paréntibus mórtuis, amplum patrimónium paupéribus distríbuit, vitæ monasticæ desidério. Sed Dei providéntia canonicus Cracoviénsis et concionátor factus a Lampérto epíscopo, in ejus póstea locum, quamvis invitus, suffícitur. Quo in munere, ómnium pastorálium virtútum laude, et præcípue misericórdia in páuperes, enítuit.

[Lectio5]
Erat tum Poloniæ rex Bolesláus, quem gráviter offendit, quod illíus notam libidinem publice arguebat. Quare in solemni regni convéntu Stanisláum per calumniam in judícium coram se vocari curat, tamquam pagum occuparet, quem ecclésiæ suæ nómine coémerat. Quod cum neque tabulis probare posset, et testes veritátem cidere timerent, spondet epíscopus, se Petrum pagi venditórem, qui triennio ante obíerat, intra dies tres in judícium adducturum. Conditióne cum risu accepta, vir Dei toto triduo jejuniis et oratióni incumbit; ipso sponsiónis die, post oblátum Missæ sacrifícium, Petrum e sepúlcro surgere jubet; qui statim redivivus, episcopum ad regium tribunal euntem sequitur, ibique, rege et ceteris stupore attónitis, de agro a se véndito et pretio rite sibi ab episcopo persoluto testimónium dicit, atque íterum in Dómino obdormívit.

[Lectio6]
At Boleslaum, frustra sæpe admónitum, Stanisláus tandem a fidelium communióne rémovet. Ille, iracúndia furens, milites in ecclésiam immíttit, ut sanctum episcopum confodiant; qui, ter conati, occúlta vi, tertio divinitus sunt depulsi. Postremo ímpius rex sacerdotem Dei, Hostiam immaculátam ad altáre offeréntem, sua manu obtruncat. Corpus, membratim concisum et per agros projectum, áquilæ a feris mirabíliter defendunt. Mox canonici Cracovienses sparsa membra, nocturni de cælo splendoris indicio cólligunt, et suis locis apte disponunt; quæ súbito ita inter se copuláta sunt, ut nulla vúlnerum vestígia exstarent. Multis præterea miraculis servi sui sanctitátem Deus declarávit post ejus mortem: quibus permotus Innocentius quartus, summus Pontifex, illum in Sanctórum númerum rétulit. Clemens vero octavus, Pontifex maximus, sancti Stanislai festo die in Románum Breviárium reláto, gloriósi Mártyris memóriam dúplici Officio ubíque celebrári jussit.

[Lectio94]
Stanisláus, apud Cracóviam nóbili génere natus, quem pii paréntes, per trigínta annos stériles, a Deo précibus impetrárunt, ab ineúnte ætáte futúræ sanctitátis spécimen dedit. Adoléscens in sacra cánonum et theologíæ doctrína multum profécit. Paréntibus mórtuis, amplum patrimónium paupéribus distríbuit, vitæ monásticæ desidério. Sed, Deo áliter disponénte, canónicus Cracoviénsis et concionátor factus a Lampérto epíscopo, in ejus póstea locum, quamvis invítus, sufféctus est. Quo in múnere ómnium pastorálium virtútum laude, et præcípue misericórdia in páuperes enítuit. Bolesláum Polóniæ regem, sǽpius ob mores corrúptos frustra admónitum, a fidélium communióne remóvit. Qui idcírco iracúndia furens, mílites in ecclésiam immíttit, ut sanctum epíscopum confódiant; sed cum divínitus fuíssent depúlsi, ímpius rex sacerdótem Dei, Hóstiam immaculátam ad altáre offeréntem, sua manu obtrúncat. Multis miráculis Servi sui sanctitátem Deus declarávit post ejus mortem, quibus permótus Innocéntius quartus illum in Sanctórum númerum rétulit.
&teDeum