[Officium]
SS. Cleti et Marcellini Summorum Pontificum et Martyrum

[Rank]
;;Semiduplex;;2.2;;vide C3b
(sed rubrica 1960)
;;Semiduplex;;2.5;;vide C3b

[Rule]
vide C3b;
9 lectiones

[Name]
Cleti et Marcellíni
(sed communi Summorum Pontificum)
Cletum et Marcellínum

[Lectio4]
Cletus Romanus, patre Æmiliano, de regione quinta, e vico Patricio, imperatoribus Vespasiano et Tito, Ecclesiam gubernavit. Is ex præcepto Principis Apostolorum in Urbe viginti quinque presbyteros ordinavit. Primus in litteris verbis illis usus est: Salutem et apostolicam benedictionem. Qui Ecclesia optime constituta, cum ei præfuísset annos duodecim, menses septem, dies duos, Domitiano imperatore, secunda post Neronem persecutione, martyrio coronatus est, et in Vaticano juxta corpus beati Petri sepultus.

[Lectio5]
Marcellinus Romanus, ab anno ducentesimo nonagesimo sexto ad annum trecentesimum quartum in immani imperatoris Diocletiani persecutione Ecclesiæ præfuit. Multas pertulit angustias ob improbam eorum severitatem, qui eum redarguebant de nimia indulgentia erga lapsos in idololatriam, quæque causa fuit, ut per calumniam infamatus fuerit, quasi thus idolis adhibuisset. Verum hic beatus Pontifex in confessione fidei, una cum tribus aliis Christianis, Claudio, Cyrino et Antonino, capite plexus est. Quorum projecta corpora, cum triginta sex dies jussu imperatoris sepultura caruissent, beatus Marcellus a sancto Petro in somnis admonitus, cum presbyteris et diaconis, hymnis et luminibus adhibitis, honorifice sepelienda curavit in cœmeterio Priscillæ via Salaria. Rexit Ecclesiam annos septem, menses undecim, dies viginti tres: quo tempore fecit ordinationes duas mense Decembri, quibus creavit presbyteros quatuor, episcopos per diversa loca quinque.

[Lectio6]
Sermo sancti Ambrósii Epíscopi.
!Serm. 22.
Dignum et congruum est, fratres, ut post lætitiam Paschæ, quam in Ecclesia celebravimus, gaudia nostra cum sanctis Martyribus conferamus: et iis annuntiemus Dominicæ resurrectionis gloriam, qui consortes sunt Dominicæ passionis. Qui enim socii sunt contumeliæ, debent et participes esse lætitiæ. Ita enim dicit beatus Apostolus: Sicut socii passionum estis, et resurrectionis eritis; si tolerabimus, inquit, et conregnabimus. Qui ergo toleraverunt mala propter Christum, debent et gloriam habere cum Christo.

[Lectio94]
Cletus Románus, imperatóribus Vespasiáno et Tito Ecclésiam gubernávit. Ex præcépto Príncipis Apostolórum in Urbe vigínti quinque presbýteros ordinávit. Primus in lítteris verbis illis usus est: Salútem et apostólicam benedictiónem. Ecclésia óptime constitúta, Domitiáno imperatóre, secúnda post Nerónem persecutióne, martýrio coronátus est, et in Vaticáno juxta corpus beáti Petri sepúltus. Marcellínus Románus, in immáni imperatóris Diocletiáni persecutióne Ecclésiæ præfuit. Multas pértulit angústias ob ímprobam eórum severitátem, qui eum redarguébant de nímia indulgéntia erga lapsos in idololatríam, quæque causa fuit, ut per calúmniam infamátus fúerit, quasi thus idólis adhibuísset. Verum hic beátus Póntifex in confessióne fídei, una cum tribus áliis Christiánis, Cláudio, Cyríno et Antoníno, cápite plexus est.
&teDeum