[Officium]
S. Titi Episcopi et Confessoris

[Rank]
;;Duplex;;3;;vide C4

[Rule]
vide C4;mtv
9 lectiones

[Name]
Titum

[Oratio]
Deus, qui beátum Titum Confessórem tuum atque Pontíficem apostólicis virtútibus decorásti: ejus méritis et intercessióne concéde; ut juste et pie vivéntes in hoc sǽculo, ad cæléstem pátriam perveníre mereámur.
$Per Dominum

[Lectio4]
Titus Cretensium episcopum, vix Pauli Apóstoli verbo christianæ fidei sacramentis mysteriísque excultum, ea sanctitátis luce Ecclésiæ tunc vagiénti effulsisse compertum est, ut inter ejusdem Doctoris Géntium discipulos merúerit cooptari. Ascitus in partem óneris prædicatiónis, ádeo evangelizándi ardore, et fidelitate Paulo éxstitit carus, ut ipse, cum venísset Tróadem propter Evangélium Christi, testátus sit non habuísse requiem spiritui suo, eo quod Titum fratrem suum ibi non invenerit. Et paulo post Macedóniam petens, rursus suam in eum caritátem ita éxprimit: Sed qui consolátur húmiles, consolátus est nos Deus in adventu Titi.

[Lectio5]
Quam ob rem Corinthum ab Apóstolo missus, ea sapiéntia et lenitate legatiónis hujus munere functus est, quæ præsertim de fidelium pietáte eleemosynas colligendas ad sublevandam Ecclésiæ Hebræórum inópiam spectabat, ut Corinthios non solum in Christi fide continúerit, sed étiam desidérium, fletum, æmulatiónem inter eos pro Paulo, qui illos primus instituit, excitaverit. Ad effundéndum interim inter gentes linguis locisque distinctas divini verbi semen, plúribus terra marique itinéribus reléctis, magnaque animi firmitáte pro crucis trophæo curis laboribúsque exantlátis, una cum duce Paulo Cretæ insulam áppulit. Cum porro huic ecclésiæ epíscopus ab ipso Apóstolo deléctus esset, dubitándum non est quin in eo munere ita versátus sit, ut, juxta ipsíus Pauli præcéptoris mónita, seípsum præbúerit exemplum bonórum operum in doctrina, in integritate, in gravitáte.

[Lectio6]
Itaque tamquam lucérna inter eos, qui in idololatríæ et mendaciórum ténebris véluti in umbra mortis sedébant, religiónis jubar diffudit. Traditur eum inter Dálmatas, ut crucis vexíllum explicaret, strenue consudasse. Tandem meritórum et diérum plenus, quarto supra nonagesimum anno, pridie Nonas Januarii, pretiósa justórum morte obdormívit in Dómino, et sepúltus est in ecclésia ubi ab Apóstolo minister fuerat constitútus. Hujus nomen, a sancto Joánne Chrysostomo et a sancto Hieronymo præcipue commendátum, Martyrologio Romano eadem die inscriptum legitur: ejus autem festum summus Pontifex Pius nonus ab univérsa Ecclésia celebrari præcepit.

[Lectio94]
Titus, Creténsium epíscopus, qui inter discípulos Doctóris géntium merúerit cooptári, ádeo evangelizándi ardóre et fidelitáte Paulo éxstitit carus, ut, cum hic venísset Tróadem propter Evangélium Christi, testátus sit non habuísse réquiem spirítui suo, eo quod Titum fratrem suum ibi non invénerit. Et paulo post Macedóniam petens, suam in eum caritátem ita confírmat: Sed qui consolátur húmiles, consolátus est nos Deus in advéntu Titi. Corínthum ab Apóstolo missus, sapiénter functus est múnere hujus legatiónis, quæ præsértim eleemósynas colligéndas ad sublevándam Ecclésiæ Hebræórum inópiam spectábat. Interim ad effundéndum divíni verbi semen inter gentes linguis locísque distínctas, post tot itínera et labóres cum duce Paulo Cretam ínsulam áppulit. Porro, cum isti ecclésiæ epíscopus ab ipso Apóstolo deléctus esset, se ipsum prǽbuit exémplum bonórum óperum. Tráditur ipse inter Dálmatas, ut crucis vexíllum explicáret, strénue consudásse. Tandem plenus méritis, quarto supra nonagésimum anno, óbiit in Dómino.
&teDeum

[Lectio7]
@Commune/C1a

[Lectio8]
@Commune/C1a