[Officium] Ss. Vincentii et Anastasii Martyrum [Rank] ;;Semiduplex;;2.2;;vide C3 (sed rubrica cisterciensis) ;;Simplex;;1.2;;vide C3 [Rule] vide C3; 9 lectiones (sed rubrica cisterciensis) 3 lectiones [Oratio] Adésto, Dómine, supplicatiónibus nostris: ut, qui ex iniquitáte nostra reos nos esse cognóscimus, beatórum Mártyrum tuórum Vincéntii et Anastásii intercessióne liberémur. $Per Dominum [Lectio4] Vincentius, Oscæ in Hispánia citeriore natus, a prima ætate stúdiis déditus, sacras litteras a Valerio Cæsaraugustano episcopo didicit; cujus étiam partes suscépit prædicándi Evangélium, quod epíscopus, propter linguæ impediméntum, prædicatiónis officio fungi non poterat. Ea re ad Dacianum, provinciæ a Diocletiáno et Maximiáno præpositum, delata, Vincentius Cæsaraugustæ comprehénditur, et vinctus ad Dacianum Valéntiam adducitur. Ubi verbéribus et equuleo tortus, multis præséntibus, cum nulla aut tormentórum vi, aut acerbitate vel lenitate verbórum a proposito deterreri posset; in cratícula impositus, prunis ardéntibus suppositis, ac férreis unguibus excarnificatus, candentibúsque láminis exustus, íterum ducitur in carcerem stratum testáceis fragmentis, ut ejus nudum corpus, somno oppressum, a subjectis étiam testárum aculeis torquerétur. [Lectio5] Verum, illo in tenebricosa incluso custódia, claríssimus splendor obortus totum carcerem illustrávit; quæ lux cum summa admiratióne omnes, qui aderant, affecísset, res a custode carceris ad Dacianum defertur. Qui eductum in molli cúlcitra collocat; et quem cruciátibus in suam senténtiam trahere non poterat, deliciis perducere conátur. Sed invictus Vincentii animus, Jesu Christi fide speque munítus, vicit ómnia; et ignis, ferri, tortórum immanitate superata, victor ad cælestem martyrii corónam advolávit, undecimo Kalendas Februarii. Cujus corpus, cum projectum esset inhumátum, corvus et a volucribus et a lupo únguibus, rostro, alis mirabíliter defendit. Qua re cógnita, Dacianus illud in altum mare demergi jubet: sed inde étiam divinitus ejectum ad littus, Christiáni sepeliunt. [Lectio6] Anastasius Persa, monachus, Heraclío imperatóre, cum sanctam Jerosolymórum terram visitasset, ad Cæsaréam Palæstinæ pro Christi religióne víncula et verbera constanter perpéssus est. Mox a Persis ob eamdem causam variis cruciátibus afféctus, a rege Chósroa una cum septuagínta aliis Christiánis secúri percútitur. Cujus relíquiæ primum Jerosolymam ad monastérium, in quo monasticam vitam proféssus erat, deínde Romam delátæ, collocátæ sunt in monasterio ad Aquas Sálvias. [Lectio94] Vincéntius, Oscæ in Hispánia citerióre natus, a prima ætáte stúdiis déditus, sacras lítteras a Valério Cæsaraugustáno epíscopo dídicit; cujus étiam partes suscépit prædicándi Evangélium, quod epíscopus, propter linguæ impediméntum, prædicatiónis offício fungi non póterat. Ea re ad Daciánum impiíssimum prǽsidem deláta, Vincéntius ab eódem Valéntiam addúcitur; et cárceres, famem, equúleum alíaque tormentórum génera perpéssus, ad martýrii corónam advolávit undécimo caléndas februárii. Anastásius Persa, mónachus, Heraclío imperatóre, cum sanctam Jerosolymórum terram visitásset, ad Cæsaréam Palæstínæ pro Christi religióne víncula et vérbera constánter perpéssus est. Mox a Persis ob eándem causam váriis cruciátibus afféctus, a rege Chósroa una cum septuagínta áliis Christiánis secúri percútitur. Cujus relíquiæ primum Jerosólymam, deínde Romam delátæ, collocátæ sunt in monastério ad Aquas Sálvias. &teDeum [Versum 0] @Commune/C2a::s/N\./Vincénti/