02-09# Ex Cápite 7 Régulæ Sancti Patri Nostri Benedícti: De humilitáte 
_
Duodécimus humilitátis gradus est, si non solum corde mónachus, sed étiam ipso córpore humilitátem vidéntibus se semper índicet, id est Opere Dei, in oratório, in monastério, in horto, in via, in agro vel ubicúmque sedens, ámbulans vel stans, inclináto sit semper cápite, defíxis in terram aspéctibus, reum se omni hora de peccátis suis ǽstimans jam se treméndo judício repræsentári ǽstimet, dicens sibi in corde semper illud, quod publicánus ille evangélicus fixis in terram óculis dixit: Dómine, non sum dignus, ego peccátor, leváre óculos meos ad cælos. Et item cum Prophéta: Incurvátus sum et humiliátus sum usquequáque. Ergo, his ómnibus humilitátis grádibus ascénsis, mónachus mox ad caritátem Dei pervéniet illam quæ perfécta foris mittit timórem, per quam univérsa quæ prius non sine formídine observábat absque ullo labóre velut naturáliter ex consuetúdine incípiet custodíre, non jam timóre gehénnæ, sed amóre Christi et consuetúdine ipsa bona et deectatióne virtútum. Quæ Dóminus jam in operárium suum mundum a vítiis et peccátis Spíritu Sancto dignábitur demonstráre.