Sexto Nonas Maji _ Alexandríæ natális sancti Athanásii, ejúsdem urbis Epíscopi, Confessóris et Ecclésiæ Doctóris, sanctitáte et doctrína claríssimi; in cujus persecutiónem univérsus fere Orbis conjuráverat. Ipse tamen cathólicam fidem, a témpore Constantíni usque ad Valéntem, advérsus Imperatóres ac Prǽsides et innúmeros Epíscopos Ariános strénue propugnávit; a quibus plúrimas perpéssus insídias, prófugus toto Orbe actus est, nec ullus ei tutus ad laténdum supérerat locus. Tandem, ad suam Ecclésiam revérsus, illic, post multos agónes multásque patiéntiæ corónas, quadragésimo sexto sui sacerdótii anno migrávit ad Dóminum, témpore Valentiniáni et Valéntis Imperatórum. Floréntiæ item natális sancti Antoníni, ex Ordine Prædicatórum, Epíscopi et Confessóris, doctrína et sanctitáte célebris. Ipsíus autem festívitas sexto Idus mensis hujus recólitur. Romæ sanctórum Mártyrum Saturníni, Neópoli, Germáni et Cælestíni, qui, multa passi, in cárcerem demum conjécti, ibi in Dómino quievérunt. Eódem die sancti Vindemiális, Epíscopi et Mártyris, qui, una cum sanctis Epíscopis Eugénio et Longíno doctrína et miráculis advérsus Ariános decértans, a Rege Wandalórum Hunneríco jubétur váriis torméntis afflígi ac tandem cápite obtruncári. Híspali, in Hispánia, sancti Felícis, Diáconi et Mártyris. Attalíæ, in Pamphýlia, sanctórum Mártyrum Exsupérii, et Zoës uxóris, atque Cyríaci et Theodúli filiórum; qui, sub Hadriáno Imperatóre, cum servi essent cujúsdam viri Pagáni, omnes, ipso hero jubénte, ob líberam Christiánæ fídei professiónem, primum verberáti sunt ac veheménter torti, deínde, in accénsum clíbanum injécti, ánimas suas Deo tradidérunt.