Octavo Idus Decembris
_
Myrae, quae est metropolis Lyciae, natalis sancti Nicolai, Episcopi et Confessoris, de quo, inter plura miraculorum insignia, illud memorabile fertur, quod Imperatorem Constantinum ab interitu quorumdam se invocantium, longe constitutus, ad misericordiam per visum monitis deflexit et minis.
Eodem die sancti Polychronii Presbyteri, qui, tempore Constantii Imperatoris, cum ad altare Missas ageret, invasus est ab Arianis et jugulatus.
In Africa sancti Majorici, filii sanctae Dionysiae, qui, cum esset adolescentulus ac tormenta pavesceret, matris obtutibus verbisque corroboratus est, et, ceteris fortior factus, in tormentis animam reddidit; quem amplexata mater domi sepelivit, et ad ejus sepulcrum assidue orare consuevit.
Ibidem sanctarum mulierum Dionysiae, quae sancti Majorici Martyris exstitit mater, Dativae ac Leontiae; itemque religiosi viri, nomine Tertii, Aemiliani medici, et Bonifatii, cum aliis tribus. Hi omnes, in persecutione Wandalica, sub Ariano Rege Hunnerico, gravissimis et innumeris suppliciis pro catholicae fidei defensione cruciati, sanctorum Christi Confessorum numero sociari meruerunt.
Romae sanctae Asellae Virginis, quae (ut beatus Hieronymus scribit), ex utero matris benedicta, vitam in jejuniis et orationibus usque ad senectam produxit.
Granatae, in Hispania, passio beati Petri Paschasii, Episcopi Giennensis et Martyris, ex Ordine beatae Mariae de Mercede redemptionis captivorum.