39:2 Sperávi, sperávi in Dómino, * et inclinávit se ad me,
39:2 Et exaudívit clamórem meum. * Et extráxit me de fossa intéritus, de luto cæni,
39:3 Et státuit super petram pedes meos, * firmávit gressus meos.
39:4 Et pósuit in ore meo cánticum novum, * carmen Deo nostro.
39:5 Vidébunt multi, et verebúntur, * et sperábunt in Dómino.
39:6 Beátus vir, qui pósuit in Dómino spem suam, * nec sectátur idolórum cultóres et declinántes ad falsa.
39:7 Multa fecísti tu, Dómine, Deus meus, mirabília tua, * et consíliis erga nos nemo est símilis tibi.
39:8 Si ea volúerim narráre et éloqui, * plura sunt, quam quæ numerári possint.
39:9 Sacrifícium et oblatiónem noluísti, * sed aures aperuísti mihi.
39:9 Holocáustum et víctimam pro peccáto non postulásti: * tunc dixi: Ecce vénio;
39:9 In volúmine libri scriptum est de me: fácere voluntátem tuam, Deus meus, me deléctat, * et lex tua est in præcórdiis meis.
39:10 Annuntiávi justítiam in cœtu magno; * ecce lábia mea non cohíbui; Dómine, tu nosti.
39:11 Justítiam tuam non abscóndi in corde meo; * fidelitátem tuam et auxílium tuum narrávi.
39:12 Non occultávi grátiam tuam * et fidelitátem tuam cœ́tui magno.
39:13 Tu, Dómine, ne prohibúeris miseratiónes tuas a me; * grátia tua et fidélitas tua semper me consérvent.
39:14 Nam circumdedérunt me mala, quorum non est númerus, * comprehendérunt me culpæ meæ, ut non possim vidére.
39:14 Plures sunt quam capílli cápitis mei, * et ánimus meus me defécit.
39:14 Pláceat tibi, Dómine, ut erípias me, * Dómine, ad adjuvándum me festína.
39:15 Confundántur et erubéscant omnes, * qui quærunt vitam meam, ut áuferant eam.
39:16 Cedant retrórsum et pudóre afficiántur, * qui delectántur malis meis.
39:17 Obstupéscant propter confusiónem suam, * qui dicunt mihi: Vah, vah!
39:18 Exsúltent et læténtur in te omnes, qui quærunt te, * et dicant semper: Magnificétur Dóminus, qui desíderant auxílium tuum.
39:18 Ego autem miser sum et pauper; * sed Dóminus sollícitus est mei.
39:18 Adjútor meus et liberátor meus es tu; * Deus meus, ne tardáveris.