(Gratiarum actio regis David pro salute et victoria)
17:2 Díligo te, Dómine, fortitúdo mea, * (3a) Dómine, petra mea, arx mea, liberátor meus,
17:3b Deus meus, rupes mea, * in quam confúgio,
17:3c Clípeus meus, cornu salútis meæ, * præsídium meum!
17:4 Laudábilem invocábo Dóminum, * et ab inimícis meis salvus ero.
17:5 Circumdedérunt me fluctus mortis * et torréntes perniciósi terruérunt me;
17:6 Funes inférni circumpléxi sunt me, * invasérunt me láquei mortis:
17:7a In tribulatióne mea invocávi Dóminum, * et ad Deum meum clamávi;
17:7b Et audívit de templo suo vocem meam, * et clamor meus introívit in aures ejus.
17:8 Et concússa est et contrémuit terra, fundaménta móntium conturbáta sunt * et concússa sunt, quia flagrábat ira.
17:9 Ascéndit fumus e náribus ejus, et ignis ex ore ejus consúmens, * carbónes ab eo succénsi.
17:10 Et inclinávit cælos et descéndit, * et atrum núbilum erat sub pédibus ejus.
17:11 Et vectus est super equum pinnátum et volávit, * et ferebátur super alas venti.
17:12 Induit ténebras ut velaméntum, * ut teguméntum aquam tenebrósam, núbila densa.
17:13 Ob fulgórem in conspéctu ejus, * exarsérunt carbónes igníti.
17:14 Et intónuit de cælo Dóminus; * et Altíssimus emísit vocem suam,
17:15 Et misit sagíttas suas et dissipávit eos, * fúlgura multa, et profligávit eos.
17:16a Et apparuérunt fontes álvei maris, * et nudáta sunt fundaménta orbis terrárum,
17:16b Ab increpatióne Dómini, * a flatu spíritus iræ ejus.
17:17 Exténdit manum ex alto: prehéndit me, * extráxit me de aquis multis.
17:18 Erípuit me de inimíco meo fortíssimo, * et ab osóribus meis, qui erant me validióres.
17:19 Invadébant me die mihi funésto, * sed Dóminus factus est præsídium mihi,
17:20 Et edúxit me in campum spatiósum, * salvum me fecit, quia díligit me.
17:21 Repéndit mihi Dóminus secúndum justítiam meam, * secúndum puritátem mánuum meárum retríbuit mihi.
17:22 Quia custodívi vias Dómini * nec peccándo recéssi a Deo meo,
17:23 Quia ómnia mandáta ejus præ óculis hábui, * et præcépta ejus a me non remóvi,
17:24 Sed fui ínteger coram eo, * et a culpa servávi me.
17:25 Et retríbuit mihi Dóminus secúndum justítiam meam, * secúndum puritátem mánuum meárum coram óculis ejus.
17:26 Erga virum pium osténdis te pium, * erga íntegrum íntegre agis,
17:27 Erga purum te monstras purum, * erga versútum te præbes prudéntem.
17:28 Nam tu pópulum húmilem salvum facis, * óculos autem elátos afflígis.
17:29 Nam tu splendére facis lucérnam meam, Dómine; * Deus meus, illúminas ténebras meas.
17:30 Nam per te incúrro in turmas hostíles, * et per Deum meum transílio murum.
17:31 Dei via est íntegra, elóquium Dómini igne probátum, * ipse clípeus est ómnibus confugiéntibus ad eum.
17:32 Quisnam est deus præter Dóminum? * Aut quæ petra præter Deum nostrum?
17:33 Deus, qui præcínxit me fortitúdine * et fecit íntegram viam meam,
17:34 Qui céleres fecit pedes meos ut pedes cervárum, * et super excélsa státuit me,
17:35 Qui exércuit manus meas ad prœ́lium, * et ad arcum ǽreum tendéndum brácchia mea.
17:36a Et dedísti mihi clípeum tuum salvántem, * et déxtera tua sustentávit me,
17:36b Et sollicitúdo tua * grandem me fecit.
17:37 Latam fecísti viam gréssibus meis, * nec vacillárunt pedes mei.
17:38 Insequébar inimícos meos et apprehendébam illos * nec revertébar, donec conféceram eos.
17:39 Confrégi illos nec potuérunt súrgere, * cecidérunt sub pédibus meis.
17:40 Et præcinxísti me fortitúdine ad prœ́lium, * et resisténtes mihi sub me curvásti,
17:41 Et inimícos meos in fugam vertísti, * et, qui odérunt me, disperdidísti.
17:42 Clamavérunt — neque erat qui salvos fáceret; * ad Dóminum — neque eos audívit.
17:43 Et disjéci eos ut púlverem ante ventum, * ut lutum plateárum cóntudi eos.
17:44a Eripuísti me de contentiónibus pópuli, * caput natiónum me constituísti.
17:44b Pópulus, quem non nóveram, servívit mihi, * (45a) ad primum audítum obœdívit mihi;
17:45b Alienígenæ blandíti sunt mihi. * (46) Alienígenæ palluérunt, exiérunt treméntes ex árcibus suis.
17:47 Vivat Dóminus, et benedícta sit Petra mea, * et láudibus extollátur Deus, salvátor meus,
17:48 Deus qui dedit ultiónem mihi * et pópulos mihi subjécit;
17:49 Qui liberásti me ab inimícis meis, et super resisténtes mihi extulísti me, * a viro violénto me eripuísti.
17:50 Proptérea celebrábo te in natiónibus, Dómine, * et nómini tuo psalmum dicam:
17:51 Qui magnas victórias dedísti regi tuo et misericórdiam fecísti uncto tuo, * Davídi et sémini ejus in ætérnum.