(Omnium corruptio ejusque castigatio)
13:1a Dicit insípiens in corde suo: * «Non est Deus».
13:1b Corrúpti sunt, abominánda egérunt; * non est qui fáciat bonum.
13:2 Dóminus de cælo próspicit super fílios hóminum, * ut vídeat, num sit qui intéllegat et quærat Deum.
13:3 Omnes simul aberravérunt, depraváti sunt: * non est qui fáciat bonum, non est nec unus.
13:4a Nonne resipíscent omnes qui fáciunt iniquitátem, * qui dévorant pópulum meum, sicut cómedunt panem?
13:4b Dóminum non invocavérunt: (5) tum trepidábunt timóre, * quóniam Deus cum generatióne justa est.
13:6 Consílium míseri vultis confúndere: * sed Dóminus est refúgium ejus.
13:7 Utinam véniat ex Sion salus Israël! Cum vérterit Dóminus sortem pópuli sui, * exsultábit Jacob, lætábitur Israël.