125:1 Cum redúceret Dóminus captívos Sion, * fúimus sicut somniántes.
125:2 Tunc replétum est risu os nostrum, * et lingua nostra exsultatióne.
125:3 Tunc dixérunt inter gentes: * magnífice fecit Dóminus cum eis.
125:4 Magnífice fecit Dóminus nobíscum: * facti sumus lætántes!
125:5 Verte, Dómine, sortem nostram, * sicut torréntes in terra austráli.
125:6 Qui séminant in lácrimis, * in exsultatióne metent.
125:7 Eúntes eunt et plorant, * semen spargéndum portántes:
125:8 Veniéntes vénient cum exsultatióne, * portántes manípulos suos.