[Officium] Kettenfeier des hl. Petrus [Ant Vespera] Der König Herodes * ging weiter und nahm auch Petrus gefangen: und als er ihn gefangen genommen hatte, ließ er ihn ins Gefängnis führen, um ihn nach dem Paschafest dem Volke vorzuführen. Petrus nun * wurde im Gefängnis gehalten, es wurde jedoch ohne Unterlass von der Kirche für ihn zu Gott gebetet. Es sprach der Engel * zu Petrus: Bekleide dich mit deinem Gewand und folge mir. Es sandte der Herr * seinen Engel, und der hat mich aus der Gewalt des Herodes befreit, alleluja. Du bist Petrus * und auf diesen Felsen werde ich meine Kirche bauen.;;116 [Hymnus Vespera] v. Ganz plötzlich wunderbarer Weis' befreit, Wirft Petrus ab die Fesseln, wie's der Herr gebeut; Der Schäflein guter Hirt, der lenkt die Lämmerschar, Der schafft für's Leben Weid' und heilige Quellen klar Und wehrt dem Wolf, dass seine Herd' er treu bewahr'. _ Dem Vater sei auf ew'ge Zeiten Ruhm und Preis; Lass, ew'ger Sohn, dir singen unsern Sängerkreis; Und dir sei auf die gleiche Art ein Lied geweiht, O Heil'ger Geist, so sei in alle Ewigkeit Gelobt die ganze heiligste Dreifaltigkeit. Amen. [Oratio] O Gott, der du den heiligen Apostel Petrus aus den Ketten befreit und ihn ohne Verletzung hast entkommen lassen, löse, wir bitten dich, auch die Ketten unserer Sünden und halte in deiner Güte alle Übel von uns fern. $Per Dominum _ @Sancti/02-22:Commemoratio4:s/\$Per Dominum// [Lectio1] Aus der Apostelgeschichte. !Apg 12,1-5 1 Der König Herodes ging daran, einigen aus der Kirche Leid anzutun. 2 Er tötete nun den Jakobus, den Bruder des Johannes, mit dem Schwerte. 3 Da er aber sah, dass dies den Juden gefiel, ging er weiter und nahm auch Petrus gefangen. Es waren damals die Ostertage. 4 Nachdem er seiner habhaft geworden war, warf er ihn ins Gefängnis und übergab ihn vier Gruppen zu je vier Soldaten zu Bewachung, da er ihn nach dem Feste dem Volke vorführen wollte. 5 So wurde Petrus nun im Gefängnis gehalten, es wurde jedoch ohne Unterlass von der Kirche für ihn zu Gott gebetet. [Lectio2] !Apg 12,6-8 6 Cum autem producturus eum esset Herodes, in ipsa nocte erat Petrus dormiens inter duos milites, vinctus catenis duabus: et custodes ante ostium custodiebant carcerem. 7 Et ecce Angelus Domini astitit, et lumen refulsit in habitaculo: percussoque latere Petri, excitavit eum, dicens: Surge velociter. Et ceciderunt catenæ de manibus ejus. 8 Dixit autem Angelus ad eum: Præcingere, et calcea te caligas tuas. Et fecit sic. Et dixit illi: Circumda tibi vestimentum tuum, et sequere me. [Lectio3] !Apg 12,9-11 9 Et exiens sequebatur eum, et nesciebat quia verum est, quod fiebat per Angelum: existimabat autem se visum videre. 10 Transeuntes autem primam et secundam custodiam, venerunt ad portam ferream, quæ ducit ad civitatem: quæ ultro aperta est eis; et exeuntes processerunt vicum unum: et continuo discessit Angelus ab eo. 11 Et Petrus ad se reversus, dixit: Nunc scio vere quia misit Dominus Angelum suum, et eripuit me de manu Herodis, et de omni exspectatione plebis Judæorum. [Lectio4] Theodosio juniore imperante, cum Eudocia ejus uxor Jerosolymam solvendi voti causa venisset, ibi multis est affecta muneribus: Præ ceteris insigne donum accepit ferreæ catenæ, auro gemmisque ornatæ: quam illam esse affirmabant, qua Petrus Apostolus ab Herode vinctus fuerat. Eudocia catenam pie venerata, eam postea Romam ad filiam Eudoxiam misit, quæ illam Pontifici maximo detulit: Isque vicissim illi monstravit alteram catenam: qua, Nerone imperatore, idem Apostolus constrictus fuerat. [Lectio5] Cum igitur Pontifex Romanam catenam cum ea, quæ Jerosolymis allata fuerat, contulisset, factum est ut illæ inter se sic connecterentur, ut non duæ, sed una catena ab eodem artifice confecta esse videretur. Quo miraculo tantus honor sacris illis vinculis haberi cœpit, ut propterea hoc nomine sancti Petri ad vincula ecclesia titulo Eudoxiæ, dedicata sit in Exquiliis, ejusque memoriæ dies festus institutus Kalendis Augusti. [Lectio6] Quo ex tempore honos, qui eo die profanis Gentilium celebritatibus tribui solitus erat, Petri vinculis haberi cœpit: quæ tacta ægros sanabant, et dæmones ejiciebant. Quo in genere anno salutis humanæ nongentesimo sexagesimo nono accidit, ut quidam comes, Ottonis imperatoris familiaris, occupatus ab immundo spiritu, seipsum dentibus dilaniaret. Quare is jussu imperatoris ad Joannem Pontificem ducitur: qui, ut sacra catena comitis collum attigit, erumpens nefarius spiritus hominem liberum reliquit: ac deinceps in Urbe sanctorum vinculorum religio propagata est. [Responsory6] @Sancti/02-22:Responsory4 &Gloria R. Et ideo tibi traditæ sunt claves regni cælorum. [Lectio94] Theodósio junióre imperánte, Eudócia ejus uxor Jerosólymæ insígne præ céteris donum accépit férreæ caténæ, quam illam esse affirmábant, qua Petrus Apóstolus ab Heróde vinctus fúerat. Eudócia caténam pie veneráta, Romam ad fíliam Eudóxiam misit, ubi a summo Pontífice compósita cum ea, qua Neróne imperatóre idem beátus Apóstolus constríctus fúerat, ambæ inter se sic connéxæ sunt, ut non duæ, sed una caténa ab uno artífice confécta esse viderétur. Hinc, cum et ægrotórum salus et obsessórum liberátio, sacro horum vinculórum contáctu, sæpe obtinerétur, tantus honor sacris illis vínculis habéri cœpit, ut proptérea hoc nómine sancti Petri ad víncula ecclésia, título Eudóxiæ, dedicáta sit in Exquíliis, ejúsque memóriæ dies festus, profánis Gentílium solemnitátibus abólitis, institútus fúerit Kaléndis Augústi. &teDeum [Lectio7] Lectio sancti Evangelii secundum Matthæum. !Matt 16:13-19 In illo tempore: Venit Jesus in partes Cæsareæ Philippi: et interrogabat discipulos suos, dicens: Quem dicunt homines esse Filium hominis? Et reliqua. _ Homilia sancti Augustini Episcopi. !Ex serm. 29. de Sanct. in medio. Solus Petrus inter Apostolos meruit audire: Amen dico tibi, quia tu es Petrus, et super hanc petram ædificabo Ecclesiam meam; dignus certe, qui ædificandis in domo Dei populis lapis esset ad fundamentum, columna ad sustentaculum, clavis ad regnum. De hoc ait sermo divinus: Et ponebant, inquit, infirmos suos, ut umbra saltem transeuntis Petri obumbraret eos. Si tunc opem ferre poterat umbra corporis, quanto magis nunc plenitudo virtutis? si tunc supplicantibus proderat aura quædam pertranseuntis quanto magis gratia nunc permanentis? Merito per omnes Christi ecclesias auro pretiosius habetur ferrum illud pœnalium vinculorum. [Lectio8] Si tam medicabilis fuit obumbratio visitantis, quanto magis catena vincientis? Si inanis quædam species vacuæ imaginis habere potuit in se vim salutis, quanto plus de corpore meruerunt attrahere salubritatis ferreo pondere sacris impressa membris vincula passionis? Si ad præsidia supplicantium tam potens fuit ante martyrium, quanto magis efficax post triumphum? Felices illi nexus, qui de manicis et compedibus in coronam mutandi, Apostolum contingentes Martyrem reddiderunt. Felicia vincula, quæ reum suum usque ad Christi crucem non tam condemnatura, quam consecratura miserunt. [Responsory8] @Sancti/02-22:Responsory7 &Gloria R. Et ego dico tibi, quia tu es Petrus, et super hanc petram ædificabo Ecclesiam meam. [Ant 3] Lös uns, * o Petrus, hier unten die Ketten nach unsers Herrn Worten; bist ja doch du es, der öffnet den Seligen die himmlischen Pforten.