Officium Dedicationis Ecclesiae

Divinum Officium Monastic - 1963

12-09-2018

Ad Matutinum

Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.

Psalmus 3 [0]
3:2 Dómine, quid multiplicáti sunt qui tríbulant me? * multi insúrgunt advérsum me.
3:3 Multi dicunt ánimæ meæ: * Non est salus ipsi in Deo eius.
3:4 Tu autem, Dómine, suscéptor meus es, * glória mea, et exáltans caput meum.
3:5 Voce mea ad Dóminum clamávi: * et exaudívit me de monte sancto suo.
3:6 Ego dormívi, et soporátus sum: * et exsurréxi, quia Dóminus suscépit me.
3:7 Non timébo míllia pópuli circumdántis me: * exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus.
3:8 Quóniam tu percussísti omnes adversántes mihi sine causa: * dentes peccatórum contrivísti.
3:9 Dómini est salus: * et super pópulum tuum benedíctio tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Początek
℣. Panie, +︎ otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Panie, otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Panie, otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.

Psalm 3 [0]
3:2 Panie, czemu się rozmnożyli trapiący mię? * Wielu ich powstaje przeciwko mnie.
3:3 Wielu ich mówi duszy mojej: * Nie ma ten zbawienia w Bogu swoim.
3:4 Ale Ty, Panie, jesteś obrońcą moim, * chwałą moją i Ty podnosisz głowę moją.
3:5 Głosem moim wołałem do Pana, * i wysłuchał mię z góry świętej swojej.
3:6 Jam spał i twardo zasnąłem: * i wstałem, bo Pan mię obronił.
3:7 Nie będę się bał tysięcy ludu wokoło mnie leżącego: * powstań, Panie, wybaw mię, Boże mój.
3:8 Boś Ty pobił wszystkich sprzeciwiających mi się bez przyczyny: * pokruszyłeś zęby grzeszników.
3:9 Pańskie jest wybawienie, * a nad ludem Twoim błogosławieństwo Twoje.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Invitatorium {Antiphona Votiva}
Ant. Domum Dei decet sanctitúdo: * Sponsum eius Christum adorémus in ea.
Ant. Domum Dei decet sanctitúdo: * Sponsum eius Christum adorémus in ea.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Domum Dei decet sanctitúdo: * Sponsum eius Christum adorémus in ea.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Sponsum eius Christum adorémus in ea.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Domum Dei decet sanctitúdo: * Sponsum eius Christum adorémus in ea.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Sponsum eius Christum adorémus in ea.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Domum Dei decet sanctitúdo: * Sponsum eius Christum adorémus in ea.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Sponsum eius Christum adorémus in ea.
Ant. Domum Dei decet sanctitúdo: * Sponsum eius Christum adorémus in ea.
Wezwanie {Antyfona Wotywa}
Ant. Świątyni Bożej świętość przystoi: * Oblubieńca jej Chrystusa uwielbiajmy w niej.
Ant. Świątyni Bożej świętość przystoi: * Oblubieńca jej Chrystusa uwielbiajmy w niej.
Pójdźcie, radujmy się Panu, śpiewajmy Bogu, zbawicielowi naszemu: uprzedźmy oblicze jego z wyznawaniem, a psalmami śpiewajmy mu.
Ant. Świątyni Bożej świętość przystoi: * Oblubieńca jej Chrystusa uwielbiajmy w niej.
Albowiem Bóg wielki Pan, i król wielki nade wszymi bogi, bo nie odrzuci Pan swego ludu, bo w ręce jego są wszystkie kraje ziemie, i gór wysokości, na które baczy.
Ant. Oblubieńca jej Chrystusa uwielbiajmy w niej.
Bo jego jest morze, a on je uczynił, a suchą utworzyły ręce jego (przyklęknąć) pójdźcie, pokłońmy się, i upadajmy przed Bogiem: płaczmy przed Panem, który nas stworzył, albowiem on jest Panem, Bogiem naszym; a my ludem pastwiska jego, i owcami ręki jego.
Ant. Świątyni Bożej świętość przystoi: * Oblubieńca jej Chrystusa uwielbiajmy w niej.
Dziś, jeźli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcież serc waszych, jako w draźnieniu wedle dnia kuszenia na puszczy: kędy mię kusili ojcowie wasi, doświadczali mię i ujrzeli uczynki moje.
Ant. Oblubieńca jej Chrystusa uwielbiajmy w niej.
Czterdzieści lat gniewałem się na ten naród, i rzekłem; Zawsze ci błądzą sercem, a ci nie poznali dróg moich, jakom przysiągł w gniewie moim; Jeźli wnidą do pokoju mego.
Ant. Świątyni Bożej świętość przystoi: * Oblubieńca jej Chrystusa uwielbiajmy w niej.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Oblubieńca jej Chrystusa uwielbiajmy w niej.
Ant. Świątyni Bożej świętość przystoi: * Oblubieńca jej Chrystusa uwielbiajmy w niej.
Hymnus {Votiva}
Urbs beáta Ierúsalem,
Dicta pacis vísio,
Quæ constrúitur in cælis
Vivis ex lapídibus,
Et Ángelis coronáta
Ut sponsáta cómite.

Nova véniens e cælo,
Nuptiáli thálamo
Præparáta, ut sponsáta
Copulétur Dómino:
Platéæ et muri eius
Ex auro puríssimo.

Portæ nitent margarítis
Ádytis paténtibus,
Et virtúte meritórum
Illuc introdúcitur
Omnis qui ob Christi nomen
Hic in mundo prémitur.

Tunsiónibus, pressúris
Expolíti lápides,
Suis coaptántur locis
Per manus artíficis,
Disponúntur permansúri
Sacris ædifíciis.

Glória et honor Deo
Usquequáque altíssimo,
Una Patri, Filióque,
Inclyto Paráclito,
Cui laus est et potéstas
Per ætérna sǽcula.
Amen.
Hymn {Wotywa}
O Jeruzalem szczęśliwe,
Które zwiesz się Pokój,
Zbudowane jesteś w niebie
Z żyjących kamieni,
Otoczone aniołami
Jak orszakiem ślubnym.

Miasto Boże, pełne chwały,
Idziesz na swe gody,
By się stać oblubienicą
Bożego Baranka;
Twoje mury i ulice
Z najczystszego złota.

Bramy błyszczą blaskiem pereł
I otworem stoją
Dla każdego, który wejdzie
Bogaty w zasługi,
W ziemskim życiu cierpiąc mężnie
Dla imienia Pana.

Mistrz wygładza każdy kamień
Uderzeniem ciosów,
Spaja go z innymi w jedność
Wznoszonej świątyni;
Wszystkie mają trwać na zawsze
W miejscu wyznaczonym.

Należną chwałę bez przerwy
Najwyższy Ojciec niech bierze,
Jedyny także Syn Ojca
I wzniosły Dawca radości.
Ich chwała, władza i sława,
Przez wieki zawsze niech słynie!
Amen.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ et Psalmi Votiva}
Nocturn I.
Ant. Introíbo * in domum tuam, Dómine, † et adorábo ad templum sanctum tuum.
Psalmus 5 [1]
5:2 Verba mea áuribus pércipe, Dómine, * intéllege clamórem meum.
5:3 Inténde voci oratiónis meæ, * Rex meus et Deus meus.
5:4 Quóniam ad te orábo: * Dómine, mane exáudies vocem meam.
5:5 Mane astábo tibi et vidébo: * quóniam non Deus volens iniquitátem tu es.
5:6 Neque habitábit iuxta te malígnus: * neque permanébunt iniústi ante óculos tuos.
5:7 Odísti omnes, qui operántur iniquitátem: * perdes omnes, qui loquúntur mendácium.
5:7 Virum sánguinum et dolósum abominábitur Dóminus: * ego autem in multitúdine misericórdiæ tuæ.
5:8 Introíbo in domum tuam: * adorábo ad templum sanctum tuum in timóre tuo.
5:9 Dómine, deduc me in iustítia tua: * propter inimícos meos dírige in conspéctu tuo viam meam.
5:10 Quóniam non est in ore eórum véritas: * cor eórum vanum est.
5:11 Sepúlcrum patens est guttur eórum, linguis suis dolóse agébant, * iúdica illos, Deus.
5:11 Décidant a cogitatiónibus suis, secúndum multitúdinem impietátum eórum expélle eos, * quóniam irritavérunt te, Dómine.
5:12 Et læténtur omnes, qui sperant in te, * in ætérnum exsultábunt: et habitábis in eis.
5:12 Et gloriabúntur in te omnes, qui díligunt nomen tuum, * quóniam tu benedíces iusto.
5:13 Dómine, ut scuto bonæ voluntátis tuæ * coronásti nos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Introíbo in domum tuam, Dómine, † et adorábo ad templum sanctum tuum.
Psalmy z lekcjami {Antyfony i psalmy Wotywa}
Nokturn I.
Ant. Wnijdę * do domu twego, Panie: † i pokłonię się ku kościołowi twemu świętemu.
Psalm 5 [1]
5:2 Słowa moje przyjmij w uszy, Panie, * wyrozumiej wołanie moje.
5:3 Pilnie słuchaj głosu modlitwy mojej, * Królu mój i Boże mój.
5:4 Bo do Ciebie modlić się będę: * Panie, rano usłyszysz głos mój.
5:5 Rano będę stał przed Tobą i ujrzę: * albowiem nie jesteś Ty Bogiem, chcącym nieprawości.
5:6 Ani mieszkać będzie przy Tobie niegodziwiec, * ani się ostoją niesprawiedliwi przed oczyma Twymi.
5:7 Nienawidzisz wszystkich, którzy czynią nieprawość, * zatracisz wszystkich, którzy mówią kłamstwo.
5:7 Mężem krwawym i zdradliwym brzydzi się Pan: * a ja dla mnóstwa miłosierdzia Twego.
5:8 Wnijdę do domu Twego: * pokłonię się ku kościołowi Twemu świętemu w bojaźni Twojej.
5:9 Panie, prowadź mię w sprawiedliwości Twojej: * dla nieprzyjaciół moich prostuj przed obliczem Twoim drogę moją.
5:10 Albowiem nie masz w ustach ich prawdy, * serce ich jest marne.
5:11 Grobem otwartym gardło ich, językami swymi zdradliwie działali, * osądź ich Boże.
5:11 Niechaj upadną od myśli swoich, wedle mnóstwa niezbożności ich wypędź ich, * bo Cię rozdrażnili, Panie.
5:12 A niech się rozweselą wszyscy, którzy nadzieję mają w Tobie, * na wieki radować się będą, i będziesz mieszkał wśród nich.
5:12 I będą się chlubić w Tobie wszyscy, którzy miłują imię Twoje, * albowiem Ty będziesz błogosławił sprawiedliwemu.
5:13 Panie, jak tarczą dobrej woli Twej * otoczyłeś nas.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Wnijdę do domu twego, Panie: † i pokłonię się ku kościołowi twemu świętemu.
Ant. Dóminus * in templo sancto suo, † Dóminus in cælo sedes eius.
Psalmus 10 [2]
10:2 In Dómino confído: quómodo dícitis ánimæ meæ: * Tránsmigra in montem sicut passer?
10:3 Quóniam ecce peccatóres intendérunt arcum, paravérunt sagíttas suas in pháretra, * ut sagíttent in obscúro rectos corde.
10:4 Quóniam quæ perfecísti, destruxérunt: * iustus autem quid fecit?
10:5 Dóminus in templo sancto suo, * Dóminus in cælo sedes eius.
10:5 Óculi eius in páuperem respíciunt: * pálpebræ eius intérrogant fílios hóminum.
10:6 Dóminus intérrogat iustum et ímpium: * qui autem díligit iniquitátem, odit ánimam suam.
10:7 Pluet super peccatóres láqueos: * ignis, et sulphur, et spíritus procellárum pars cálicis eórum.
10:8 Quóniam iustus Dóminus, et iustítias diléxit: * æquitátem vidit vultus eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dóminus in templo sancto suo, † Dóminus in cælo sedes eius.
Ant. Pan * w kościele swym świętym, † Pan, w niebie stolica jego.
Psalm 10 [2]
10:2 W Panu ja ufam, jak możecie duszy mojej mówić: * Uciekaj na górę jak wróbel?
10:3 Bo oto grzesznicy naciągnęli łuk, nagotowali strzały swe w sajdaku, * aby strzelać w ciemności na tych, co prawi są sercem.
10:4 Albowiem, coś był sprawił, zniszczyli, * sprawiedliwy zaś co uczynił?
10:5 Pan jest w kościele swym świętym, * Pan, w niebie stolica Jego.
10:5 Oczy Jego na ubogiego patrzą, * powieki Jego badają synów ludzkich.
10:6 Pan bada sprawiedliwego i niezbożnego, * lecz kto miłuje nieprawość, ma w nienawiści duszę swoją.
10:7 Wyleje jak deszcz na grzeszników sidła, * ogień i siarka i wiatr nawałnicy, to cząstka ich kielicha.
10:8 Bo sprawiedliwy Pan i sprawiedliwość miłuje, * prawość widziało oblicze Jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Pan w kościele swym świętym, † Pan, w niebie stolica jego.
Ant. Tóllite portas, * príncipes vestras, et elevámini, portæ æternáles.
Psalmus 23 [3]
23:1 Dómini est terra, et plenitúdo eius: * orbis terrárum, et univérsi qui hábitant in eo.
23:2 Quia ipse super mária fundávit eum: * et super flúmina præparávit eum.
23:3 Quis ascéndet in montem Dómini? * aut quis stabit in loco sancto eius?
23:4 Ínnocens mánibus et mundo corde, * qui non accépit in vano ánimam suam, nec iurávit in dolo próximo suo.
23:5 Hic accípiet benedictiónem a Dómino: * et misericórdiam a Deo, salutári suo.
23:6 Hæc est generátio quæréntium eum, * quæréntium fáciem Dei Iacob.
23:7 Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
23:8 Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus fortis et potens: Dóminus potens in prǽlio.
23:9 Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
23:10 Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus virtútum ipse est Rex glóriæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Tóllite portas, príncipes vestras, et elevámini, portæ æternáles.
Ant. Podnieście książęta bramy wasze, i podnoście się bramy wieczne.
Psalm 23 [3]
23:1 Pańska jest ziemia i napełnienie jej, * okrąg ziemi i wszyscy, którzy mieszkają na nim.
23:2 Bo On go nad morzami utwierdził * i nad rzekami umocnił go.
23:3 Któż wstąpi na górę Pańską, * albo kto będzie stał na świętym miejscu Jego?
23:4 Niewinnych rąk i czystego serca, * który nie użył do próżności duszy swojej, ani przysięgał zdradliwie bliźniemu swemu.
23:5 Ten weźmie błogosławieństwo od Pana * i miłosierdzie od Boga, zbawiciela swego.
23:6 Takie jest pokolenie szukających Go, * szukających oblicza Boga Jakubowego.
23:7 Podnieście, książęta, bramy wasze, i podnieście się, bramy wieczne, * a wnijdzie Król chwały.
23:8 Któryż to jest Król chwały? * Pan mocny i potężny, Pan potężny w walce.
23:9 Podnieście, książęta bramy wasze, i podnieście się, bramy wieczne, * a wnijdzie Król chwały.
23:10 Któryż to jest Król chwały? * Pan zastępów, ten to jest Król chwały.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Podnieście książęta bramy wasze, i podnoście się bramy wieczne.
Ant. Adoráte * Dóminum in aula sancta eius.
Psalmus 28 [4]
28:1 Afférte Dómino, fílii Dei: * afférte Dómino fílios aríetum.
28:2 Afférte Dómino glóriam et honórem, afférte Dómino glóriam nómini eius: * adoráte Dóminum in átrio sancto eius.
28:3 Vox Dómini super aquas, Deus maiestátis intónuit: * Dóminus super aquas multas.
28:4 Vox Dómini in virtúte: * vox Dómini in magnificéntia.
28:5 Vox Dómini confringéntis cedros: * et confrínget Dóminus cedros Líbani:
28:6 Et commínuet eas tamquam vítulum Líbani: * et diléctus quemádmodum fílius unicórnium.
28:7 Vox Dómini intercidéntis flammam ignis: * vox Dómini concutiéntis desértum: et commovébit Dóminus desértum Cades.
28:9 Vox Dómini præparántis cervos, et revelábit condénsa: * et in templo eius omnes dicent glóriam.
28:10 Dóminus dilúvium inhabitáre facit: * et sedébit Dóminus Rex in ætérnum.
28:11 Dóminus virtútem pópulo suo dabit: * Dóminus benedícet pópulo suo in pace.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Adoráte Dóminum in aula sancta eius.
Ant. Kłaniajcie się * Panu, na dworze świętym jego.
Psalm 28 [4]
28:1 Przynoście Panu, synowie Boży, * przynoście Panu młode baranki.
28:2 Przynoście Panu chwałę i cześć, przynoście Panu chwałę dla imienia Jego, * kłaniajcie się Panu w dziedzińcu świętym Jego.
28:3 Głos Pański nad wodami, Bóg majestatu zagrzmiał: * Pan nad wodami wielkimi.
28:4 Głos Pański w mocy, * głos Pański w wielmożności.
28:5 Głos Pański łamiący cedry, * i połamie Pan cedry Libanu:
28:6 I pokruszy je jak cielę na Libanie, * a umiłowany będzie jak młody jednorożec.
28:7 Głos Pański rozmiatający płomień ognisty: * głos Pański wstrząsający puszczą: i poruszy Pan pustynię Kades.
28:9 Głos Pański przygotowujący łanie i odkrywający gąszcze: * a w kościele Jego wszyscy oddadzą chwałę.
28:10 Pan czyni, że potop trwa * i będzie siedział Pan, król, na wieki.
28:11 Pan da moc ludowi swemu, * Pan błogosławić będzie ludowi swemu w pokoju.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Kłaniajcie się Panu, na dworze świętym jego.
Ant. Erit mihi Dóminus * in Deum, et lapis iste vocábitur domus Dei.
Psalmus 45 [5]
45:2 Deus noster refúgium, et virtus: * adiútor in tribulatiónibus, quæ invenérunt nos nimis.
45:3 Proptérea non timébimus dum turbábitur terra: * et transferéntur montes in cor maris.
45:4 Sonuérunt, et turbátæ sunt aquæ eórum: * conturbáti sunt montes in fortitúdine eius.
45:5 Flúminis ímpetus lætíficat civitátem Dei: * sanctificávit tabernáculum suum Altíssimus.
45:6 Deus in médio eius, non commovébitur: * adiuvábit eam Deus mane dilúculo.
45:7 Conturbátæ sunt gentes, et inclináta sunt regna: * dedit vocem suam, mota est terra.
45:8 Dóminus virtútum nobíscum: * suscéptor noster Deus Iacob.
45:9 Veníte, et vidéte ópera Dómini, quæ pósuit prodígia super terram: * áuferens bella usque ad finem terræ.
45:10 Arcum cónteret, et confrínget arma: * et scuta combúret igni.
45:11 Vacáte, et vidéte quóniam ego sum Deus: * exaltábor in géntibus, et exaltábor in terra.
45:12 Dóminus virtútum nobíscum: * suscéptor noster Deus Iacob.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Erit mihi Dóminus in Deum, et lapis iste vocábitur domus Dei.
Ant. Będzie mi Pan * za Boga: a kamień ten, będzie zwan Domem Bożym.
Psalm 45 [5]
45:2 Bóg nasz ucieczką i mocą, * pomocnikiem w uciskach, które nawiedziły nas bardzo.
45:3 Przeto się bać nie będziemy, gdy poruszy się ziemia * i przeniosą się góry w serce morza.
45:4 Szumiały i zamąciły się wody ich, * zatrzęsły się góry przed siłą Jego.
45:5 Bystrość rzeki rozwesela miasto Boże, * poświęcił przybytek swój Najwyższy.
45:6 Bóg jest w pośrodku niego, nie będzie poruszone, * wyratuje je Bóg rano, na świtaniu.
45:7 Zaburzyły się narody i nachyliły się królestwa, * wydał głos swój, poruszyła się ziemia.
45:8 Pan zastępów z nami, * Bóg Jakuba obrońcą naszym.
45:9 Pójdźcie i oglądajcie sprawy Pańskie, jakie uczynił cuda na ziemi, * usuwając wojny aż do krańców ziemi.
45:10 Skruszy łuk i zdruzgoce oręż, * i tarcze ogniem popali.
45:11 Uspokójcie się i zobaczcie, żem Ja jest Bogiem, * będę wywyższony między narodami i będę wywyższony na ziemi.
45:12 Pan zastępów z nami, * Bóg Jakuba obrońcą naszym.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Będzie mi Pan za Boga: a kamień ten, będzie zwan Domem Bożym.
Ant. Ædificávit * Móyses altáre Dómino Deo.
Psalmus 47 [6]
47:2 Magnus Dóminus, et laudábilis nimis * in civitáte Dei nostri, in monte sancto eius.
47:3 Fundátur exsultatióne univérsæ terræ mons Sion, * látera Aquilónis, cívitas Regis magni.
47:4 Deus in dómibus eius cognoscétur: * cum suscípiet eam.
47:5 Quóniam ecce reges terræ congregáti sunt: * convenérunt in unum.
47:6 Ipsi vidéntes sic admiráti sunt, conturbáti sunt, commóti sunt: * tremor apprehéndit eos.
47:7 Ibi dolóres ut parturiéntis: * in spíritu veheménti cónteres naves Tharsis.
47:9 Sicut audívimus, sic vídimus in civitáte Dómini virtútum, in civitáte Dei nostri: * Deus fundávit eam in ætérnum.
47:10 Suscépimus, Deus, misericórdiam tuam, * in médio templi tui.
47:11 Secúndum nomen tuum, Deus, sic et laus tua in fines terræ: * iustítia plena est déxtera tua.
47:12 Lætétur mons Sion, et exsúltent fíliæ Iudæ: * propter iudícia tua, Dómine.
47:13 Circúmdate Sion, et complectímini eam: * narráte in túrribus eius.
47:14 Pónite corda vestra in virtúte eius: * et distribúite domos eius, ut enarrétis in progénie áltera.
47:15 Quóniam hic est Deus, Deus noster in ætérnum et in sǽculum sǽculi: * ipse reget nos in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ædificávit Móyses altáre Dómino Deo.
Ant. Zbudował * Mojżesz ołtarz Panu Bogu.
Psalm 47 [6]
47:2 Wielki Pan i chwalebny bardzo * w mieście Boga naszego, na górze świętej Jego.
47:3 Stoi mocno ku radości wszystkiej ziemi góra Syjon, * strona północna, miasto Króla wielkiego.
47:4 Bóg w domach Jego będzie poznany, * kiedy je obroni.
47:5 Albowiem oto królowie ziemi zgromadzili się, * zeszli się wespół.
47:6 Gdy ujrzeli, wraz zdziwili się, zatrwożyli się, wzruszyli się, * drżenie ich dopadło.
47:7 Tam boleści jak rodzącej: * wiatrem gwałtownym pokruszysz okręty Tarsisu.
47:9 Jak słyszeliśmy, tak widzieliśmy w mieście Pana zastępów, w mieście Boga naszego: * Bóg je ugruntował na wieki.
47:10 Przyjęliśmy, Boże, miłosierdzie Twoje * wpośród kościoła Twego.
47:11 Jak imię Twoje, Boże, tak i chwała Twoja aż do krańców ziemi: * sprawiedliwości pełna jest prawica Twoja.
47:12 Niech się weseli góra Syjon i niech się radują córki judzkie * dla sądów Twoich, Panie.
47:13 Okrążcie Syjon i obejdźcie go, * opowiadajcie na wieżach jego.
47:14 Zwróćcie uwagę na moc jego * i policzcie domy jego, abyście opowiadali w drugim pokoleniu:
47:15 Że takim jest Bóg, Bóg nasz na wieki i na wieki wieków: * On nami rządzić będzie na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Zbudował Mojżesz ołtarz Panu Bogu.
℣. Domum tuam, Dómine, decet sanctitúdo.
℟. In longitúdinem diérum.
℣. Domowi Twemu, Panie, przystoi świątobliwość.
℟. Na długość dni.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Iesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Wysłuchaj, Panie Jezu Chryste, modlitw sług swoich, i zmiłuj się nad nami: Który z Ojcem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.

Lectio 1
De libro secundo Paralipómenon
2 Chr 7:1-3
1 Cum complésset Sálomon fundens preces, ignis descéndit de cælo et devorávit holocáusta et víctimas: et maiéstas Dómini implévit domum.
2 Nec póterant sacerdótes íngredi templum Dómini, eo quod implésset maiéstas Dómini, templum Dómini.
3 Sed et omnes fílii Israél vidébant descendéntem ignem, et glóriam Dómini super domum: et corruéntes proni in terram super paviméntum stratum lápide, adoravérunt et laudavérunt Dóminum: Quóniam bonus, quóniam in sǽculum misericórdia eius.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. In dedicatióne templi decantábat pópulus laudem:
* Et in ore eórum dulcis resonábat sonus.
℣. Fundáta est domus Dómini supra vérticem móntium, et vénient ad eam omnes gentes.
℟. Et in ore eórum dulcis resonábat sonus.

℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Błogosławieństwem nieustannym niech nas błogosławi Ojciec przedwieczny. Amen.

Lekcja 1
Z Drugiej Księgi Kronik
2 Krn 7:1-3
1 A gdy dokończył Salomon modlitwy, ogień zstąpił z nieba i pożarł całopalenia i ofiary: a chwała Pańska napełniła dom.
2 I nie mogli kapłani wniść do kościoła Pańskiego, przeto iż była chwała Pańska napełniła kościół Pański.
3 Ale i wszyscy synowie Izraelscy widzieli zstępujący ogień i chwałę Pańską na dom: i upadłszy twarzą swą na ziemię, na tło kamieniem położone, pokłonili się i chwalili Pana, iż dobry, iż na wieki miłosierdzie jego.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.

℟. Przy poświęcaniu kościoła śpiewał lud chwałę:
* I w uściech ich wdzięczny słyszany był głos.
℣. Zbudowany jest Dom Boży na wierzchu gór i przyjdą do niego wszyscy Narodowie.
℟. I w uściech ich wdzięczny słyszany był głos.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adiuváre dignétur. Amen.

Lectio 2
De libro secundo Paralipómenon
2 Chr 7:4-6
4 Rex autem et omnis pópulus immolábant víctimas coram Dómino.
5 Mactávit ígitur rex Sálomon hóstias, boum vigínti duo míllia, aríetum centum vigínti míllia: et dedicávit domum Dei rex et univérsus pópulus.
6 Sacerdótes autem stábant in offíciis suis, et Levítæ in organis cárminum Dómini, quæ fecit David rex ad laudándum Dóminum: Quóniam in ætérnum misericórdia eius; hymnos David canéntes per manus suas: porro sacerdótes canébant tubis ante eos, cunctúsque Israël stábat.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Fundáta est domus Dómini supra vérticem móntium, et exaltáta est super omnes colles:
* Et vénient ad eam omnes gentes, et dicent: Glória tibi, Dómine.
℣. Veniéntes autem vénient cum exsultatióne, portántes manípulos suos.
℟. Et vénient ad eam omnes gentes, et dicent: Glória tibi, Dómine.
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Jednorodzony Syn Boży niech raczy nas błogosławić i wspierać. Amen.

Lekcja 2
Z Drugiej Księgi Kronik
2 Krn 7:4-6
4 A król i wszystek lud ofiarowali ofiary przed Panem.
5 Król tedy Salomon zabił na ofiarę wołów dwadzieścia i dwa tysiące, baranów sto i dwadzieścia tysięcy, i poświęcił dom Boży król i wszystek lud.
6 A kapłani stali w urzędziech swoich: Lewitowie na instrumentach pieśni Pańskich, które sprawił Dawid król ku chwaleniu Pana, iż na wieki miłosierdzie jego. Psalmy Dawidowe grając rękami swemi: a kapłani trąbili przed nimi, a wszystek lud Izraelski stał.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.

℟. Zbudowany jest Dom Boży na wierzchu gór i wywyższony jest nad wszystkie pagórki:
* I przyjdą do niego wszyscy Narodowie i rzeką: Chwała tobie, Panie.
℣. Przychodząc tedy przyjdą z radością niosąc snopki swoje.
℟. I przyjdą do niego wszyscy Narodowie i rzeką: Chwała tobie, Panie.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.

Lectio 3
2 Chr 7:7-9
7 Sanctificávit quoque Sálomon médium átrii ante templum Dómini: obtúlerat enim ibi holocáusta, et ádipes pacificórum: quia altáre ǽneum, quod fécerat, non póterat sustinére holocáusta et sacrifícia et ádipes.
8 Fecit ergo Sálomon solemnitátem in témpore illo septem diébus, et omnis Israël cum eo, ecclésia magna valde ab intróitu Emath usque ad Torréntem Ægýpti.
9 Fecítque die octávo colléctam, eo quod dedicásset altáre septem diébus, et solemnitátem celebrásset diébus septem.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Bénedic, Dómine, domum istam, quam ædificávi nómini tuo: veniéntium in loco isto
* Exáudi preces in excélso sólio glóriæ tuæ.
℣. Dómine, si convérsus fúerit pópulus tuus, et oráverit ad sanctuárium tuum.
℟. Exáudi preces in excélso sólio glóriæ tuæ.
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Łaska Ducha Świętego niech oświeca zmysły i serca nasze. Amen.

Lekcja 3
2 Krn 7:7-9
7 Poświęcił téż Salomon pośrodek sieni przed kościołem Pańskim; bo tam był ofiarował całopalenia i tłustości zapokojnych ofiar; albowiem ołtarz miedziany, który był sprawił, nie mógł zdzierżeć całopalenia i ofiar i tłustości.
8 Uczynił tedy Salomon onego czasu uroczyste święto przez siedm dni i wszystek Izrael z nim zgromadzenie bardzo wielkie, od wejścia Eraath aż do potoka Egipskiego.
9 I uczynił dnia ósmego święto zgromadzenia, dlatego że poświącał ołtarz przez siedm dni i święto obchodził przez siedm dni.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.

℟. Błogosław Panie Dom ten, którym zbudował imieniowi twemu: przychodzących na miejsce to
* Wysłuchaj modlitwy na wysokim stolcu chwały twojej.
℣. Panie, kiedy się nawróci lud twój i będzie się modlił w Świątnicy twojej.
℟. Wysłuchaj modlitwy na wysokim stolcu chwały twojej.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. In unitáte Sancti Spíritus, benedícat nos Pater et Fílius. Amen.

Lectio 4
2 Chr 7:11-16
11 Complevítque Sálomon domum Dómini, et domum regis, et ómnia quæ disposúerat in corde suo, ut fáceret in domo Dómini et in domo sua, et prosperátus est.
12 Appáruit autem ei Dóminus nocte, et ait: Audívi oratiónem tuam, et elégi locum istum mihi in domum sacrifícii.
13 Si cláusero cælum, et plúvia non flúxerit, et mandávero et præcépero locústæ, ut dévoret terram, et mísero pestiléntiam in pópulum meum:
14 Convérsus autem pópulus meus, super quos invocátum est nomen meum, deprecátus me fúerit, et exquisíerit fáciem meam, et égerit pœniténtiam a viis suis pessimis: et ego exáudiam de cælo, et propítius ero peccátis eórum, et sanábo terram eórum.
15 Oculi quoque mei erunt apérti, et aures meæ eréctæ ad oratiónem eius qui in loco isto oráverit.
16 Elégi enim et sanctificávi locum istum, ut sit nomen meum ibi in sempitérnum, et permáneant óculi mei et cor meum ibi cunctis diébus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Terríbilis est locus iste: † non est hic áliud nisi domus Dei et porta cæli:
* Vere étenim Dóminus est in loco isto, et ego nesciébam.
℣. Vidit Iacob in somnis scalam, súmmitas eius cælos tangébat, † et Ángelos Dei descendéntes et ascendéntes per eam, et ait.
℟. Vere étenim Dóminus est in loco isto, et ego nesciébam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Vere étenim Dóminus est in loco isto, et ego nesciébam.
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. W jedności z Duchem Świętym, niech nas błogosławi Ojciec i Syn. Amen.

Lekcja 4
2 Krn 7:11-16
11 I dokonał Salomon domu Pańskiego i domu królewskiego i wszystkiego, co był umyślił w sercu swojem, aby uczynił w domu Pańskim i w domu swym, i poszczęściło mu się.
12 I ukazał mu się Pan w nocy i rzekł: Wysłuchałem modlitwę twoję i obrałem to miejsce sobie za dom ofiary.
13 Jeźli zamknę niebo i deszcz by nie szedł, i kazałbym i przykazał szarańczy, aby pożarła ziemię, i przepuściłbym powietrze na lud mój:
14 A nawróciwszy się lud mój, nad którym wzywano jest imię moje, prosiłby mię i szukał oblicza mego i pokutowałby za drogi swe złośliwe: i ja wysłucham z nieba i będę miłościw grzechom ich i uzdrowię ziemię ich.
15 Oczy téż moje będą otworzone i uszy moje gotowe ku modlitwie tego, który się będzie na tem miejscu modlił.
16 Bom obrał i poświęcił to miejsce, aby tam imię moje było na wieki, a żeby tam trwały oczy moje i serce moje po wszystkie dni.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.

℟. Straszne jest to miejsce: nie jest tu inszego nic, jedno dom Boży a brona niebieska.
* Prawdziwie więc Pan jest na tem miejscu, a jam nie wiedział.
℣. Ujrzawszy we śnie drabinę, a wierzch jéj dosięgający nieba: † i Anioły Boże wstępujące i zstępujące po niéj, rzekł.
℟. Prawdziwie więc Pan jest na tem miejscu, a jam nie wiedział.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Prawdziwie więc Pan jest na tem miejscu, a jam nie wiedział.
Nocturn II.
Ant. Beáti, * qui hábitant in domo tua, Dómine; † in sǽcula sæculórum laudábunt te.
Psalmus 83 [7]
83:2 Quam dilécta tabernácula tua, Dómine virtútum: * concupíscit, et déficit ánima mea in átria Dómini.
83:3 Cor meum, et caro mea * exsultavérunt in Deum vivum.
83:4 Étenim passer invénit sibi domum: * et turtur nidum sibi, ubi ponat pullos suos.
83:4 Altária tua, Dómine virtútum: * Rex meus, et Deus meus.
83:5 Beáti, qui hábitant in domo tua, Dómine: * in sǽcula sæculórum laudábunt te.
83:6 Beátus vir, cuius est auxílium abs te: * ascensiónes in corde suo dispósuit, in valle lacrimárum in loco, quem pósuit.
83:8 Étenim benedictiónem dabit legislátor, ibunt de virtúte in virtútem: * vidébitur Deus deórum in Sion.
83:9 Dómine, Deus virtútum, exáudi oratiónem meam: * áuribus pércipe, Deus Iacob.
83:10 Protéctor noster, áspice, Deus: * et réspice in fáciem Christi tui:
83:11 Quia mélior est dies una in átriis tuis, * super míllia.
83:11 Elégi abiéctus esse in domo Dei mei: * magis quam habitáre in tabernáculis peccatórum.
83:12 Quia misericórdiam, et veritátem díligit Deus: * grátiam et glóriam dabit Dóminus.
83:13 Non privábit bonis eos, qui ámbulant in innocéntia: * Dómine virtútum, beátus homo, qui sperat in te.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Beáti, qui hábitant in domo tua, Dómine; † in sǽcula sæculórum laudábunt te.
Nokturn II.
Ant. Błogosławieni, * którzy mieszkają w domu twoim, Panie: † na wieki wieków będą cię chwalić.
Psalm 83 [7]
83:2 Jak miłe przybytki Twoje, Panie zastępów: * pożąda i tęskni dusza moja do przedsionków Pańskich.
83:3 Serce moje i ciało moje * uweseliły się do Boga żywego.
83:4 Bo i wróbel znalazł sobie domek, * i synogarlica gniazdo dla siebie, gdzieby złożyła pisklęta swoje.
83:4 Ołtarze Twoje, Panie zastępów, * Królu mój i Boże mój.
83:5 Błogosławieni, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie, * na wieki wieków będą Cię chwalić.
83:6 Błogosławiony mąż, którego pomoc jest od Ciebie * ułożył wstępowania w sercu swoim przez padół płaczu na miejsce które zgotował.
83:8 Albowiem da błogosławieństwo zakonodawca, pójdą z mocy w moc: * oglądać będą Boga nad bogi na Syjonie.
83:9 Panie, Boże zastępów, wysłuchaj modlitwę moją, * usłysz, Boże Jakuba.
83:10 Obrońco nasz, spójrz, Boże, * i wejrzyj na oblicze pomazańca Twego.
83:11 Albowiem lepszy jest jeden dzień w przedsionkach Twoich, * niż tysiące.
83:11 Wolałem być najpodlejszym w domu Boga mojego, * niźli mieszkać w przybytkach niezbożnych.
83:12 Albowiem miłosierdzie i prawdę miłuje Bóg, * łaskę i chwałę da Pan.
83:13 Nie odmówi dóbr tym, którzy w niewinności chodzą: * Panie zastępów, błogosławiony człowiek, który w Tobie ma nadzieję.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Błogosławieni, którzy mieszkają w domu twoim, Panie: † na wieki wieków będą cię chwalić.
Ant. Non est hic áliud, * nisi domus Dei, et porta cæli.
Psalmus 86 [8]
86:1 Fundaménta eius in móntibus sanctis: * díligit Dóminus portas Sion super ómnia tabernácula Iacob.
86:3 Gloriósa dicta sunt de te, * cívitas Dei.
86:4 Memor ero Rahab, et Babylónis * sciéntium me.
86:4 Ecce, alienígenæ, et Tyrus, et pópulus Æthíopum, * hi fuérunt illic.
86:5 Numquid Sion dicet: Homo, et homo natus est in ea: * et ipse fundávit eam Altíssimus?
86:6 Dóminus narrábit in scriptúris populórum, et príncipum: * horum, qui fuérunt in ea.
86:7 Sicut lætántium ómnium * habitátio est in te.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Non est hic áliud, nisi domus Dei, et porta cæli.
Ant. Nie jest czem innem * jak domem Bożym i bramą niebios.
Psalm 86 [8]
86:1 Fundamenty Jego na górach świętych: * miłuje Pan bramy Syjonu nad wszystkie przybytki Jakuba.
86:3 Sławne rzeczy powiedziano o tobie, * miasto Boże.
86:4 Wspomnę na Rahaba i na Babilon, * które mię znają.
86:4 Oto cudzoziemcy i Tyr i lud etiopski, * ci tam byli.
86:5 Czyż będą mówić o Syjonie: Człowiek i człowiek narodził się w nim, * a sam Najwyższy go ugruntował?
86:6 Pan opowie w pismach narodów i książąt, * tych, którzy w nim byli.
86:7 Jak weselących się jest wszystkich * mieszkanie w tobie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Nie jest czem innem jak domem Bożym i bramą niebios.
Ant. Templum Dómini * sanctum est, Dei structúra est, Dei ædificátio est.
Psalmus 87 [9]
87:2 Dómine, Deus salútis meæ: * in die clamávi, et nocte coram te.
87:3 Intret in conspéctu tuo orátio mea: * inclína aurem tuam ad precem meam:
87:4 Quia repléta est malis ánima mea: * et vita mea inférno appropinquávit.
87:5 Æstimátus sum cum descendéntibus in lacum: * factus sum sicut homo sine adiutório, inter mórtuos liber.
87:6 Sicut vulneráti dormiéntes in sepúlcris, quorum non es memor ámplius: * et ipsi de manu tua repúlsi sunt.
87:7 Posuérunt me in lacu inferióri: * in tenebrósis, et in umbra mortis.
87:8 Super me confirmátus est furor tuus: * et omnes fluctus tuos induxísti super me.
87:9 Longe fecísti notos meos a me: * posuérunt me abominatiónem sibi.
87:9 Tráditus sum, et non egrediébar: * óculi mei languérunt præ inópia.
87:10 Clamávi ad te, Dómine, tota die: * expándi ad te manus meas.
87:11 Numquid mórtuis fácies mirabília: * aut médici suscitábunt, et confitebúntur tibi?
87:12 Numquid narrábit áliquis in sepúlcro misericórdiam tuam, * et veritátem tuam in perditióne?
87:13 Numquid cognoscéntur in ténebris mirabília tua, * et iustítia tua in terra obliviónis?
87:14 Et ego ad te, Dómine, clamávi: * et mane orátio mea prævéniet te.
87:15 Ut quid, Dómine, repéllis oratiónem meam: * avértis fáciem tuam a me?
87:16 Pauper sum ego, et in labóribus a iuventúte mea: * exaltátus autem, humiliátus sum et conturbátus.
87:17 In me transiérunt iræ tuæ: * et terróres tui conturbavérunt me.
87:18 Circumdedérunt me sicut aqua tota die: * circumdedérunt me simul.
87:19 Elongásti a me amícum et próximum: * et notos meos a miséria.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Templum Dómini sanctum est, Dei structúra est, Dei ædificátio est.
Ant. Świątynia Pańska * święta jest, Bożym dziełem jest, przez Boga zbudowana.
Psalm 87 [9]
87:2 Panie, Boże zbawienia mego, * we dnie i w nocy wołałem przed Tobą.
87:3 Niechaj modlitwa moja przyjdzie przed oblicze Twoje, * nakłoń ucha Twego ku prośbie mojej:
87:4 Albowiem dusza moja napełniona jest złem, * a życie moje zbliżyło się do otchłani.
87:5 Poczytano mię między zstępujących do grobu, * stałem się jak człowiek bez pomocy, między umarłymi wolny.
87:6 Jak zranieni, którzy śpią w grobach, o których więcej nie pamiętasz * i którzy z Twej ręki są wyrzuceni.
87:7 Wsadzili mię w dół najgłębszy, * do ciemności i do cienia śmierci.
87:8 Wzmocnił się gniew Twój nade mną * i przywiodłeś na mnie wszystkie nawałności Twoje.
87:9 Oddaliłeś ode mnie znajomych moich, * uczynili mię obrzydzeniem sobie.
87:9 Jestem wydany i nie wychodziłem: * oczy moje omdlały z nędzy.
87:10 Wołałem ku Tobie, Panie, cały dzień, * wyciągałem do Ciebie ręce moje.
87:11 Czyż dla umarłych cuda czynić będziesz, * albo czy lekarze wskrzeszą, by Cię sławili?
87:12 Czy będzie kto opowiadał w grobie miłosierdzie Twoje * i prawdę Twoją wśród zagłady?
87:13 Czy będą poznane w ciemnościach cuda Twoje, * a sprawiedliwość Twoja w ziemi zapomnienia?
87:14 A ja, Panie, wołałem do Ciebie * i rano modlitwa moja uprzedzi Cię.
87:15 Czemuż, Panie, odrzucasz modlitwę moją, * odwracasz oblicze Twe ode mnie?
87:16 Jam jest ubogi w pracach od młodości mojej: * a gdy się podniosłem, zostałem poniżony i zatrwożony.
87:17 Na mnie się przeniósł gniew Twój * i groźby Twoje zatrwożyły mię.
87:18 Ogarnęły mię jak woda cały dzień, * otoczyły mię razem.
87:19 Oddaliłeś ode mnie przyjaciela i bliskiego, * i znajomych moich dla nędzy.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Świątynia Pańska święta jest, Bożym dziełem jest, przez Boga zbudowana.
Ant. Qui hábitat * in adiutório Altíssimi, in protectióne Dei cæli commorábitur.
Psalmus 90 [10]
90:1 Qui hábitat in adiutório Altíssimi, in protectióne Dei cæli commorábitur.
90:2 Dicet Dómino: Suscéptor meus es tu, et refúgium meum: * Deus meus sperábo in eum.
90:3 Quóniam ipse liberávit me de láqueo venántium, * et a verbo áspero.
90:4 Scápulis suis obumbrábit tibi: * et sub pennis eius sperábis.
90:5 Scuto circúmdabit te véritas eius: * non timébis a timóre noctúrno,
90:6 A sagítta volánte in die, a negótio perambulánte in ténebris: * ab incúrsu, et dæmónio meridiáno.
90:7 Cadent a látere tuo mille, et decem míllia a dextris tuis: * ad te autem non appropinquábit.
90:8 Verúmtamen óculis tuis considerábis: * et retributiónem peccatórum vidébis.
90:9 Quóniam tu es, Dómine, spes mea: * Altíssimum posuísti refúgium tuum.
90:10 Non accédet ad te malum: * et flagéllum non appropinquábit tabernáculo tuo.
90:11 Quóniam Ángelis suis mandávit de te: * ut custódiant te in ómnibus viis tuis.
90:12 In mánibus portábunt te: * ne forte offéndas ad lápidem pedem tuum.
90:13 Super áspidem, et basilíscum ambulábis: * et conculcábis leónem et dracónem.
90:14 Quóniam in me sperávit, liberábo eum: * prótegam eum, quóniam cognóvit nomen meum.
90:15 Clamábit ad me, et ego exáudiam eum: * cum ipso sum in tribulatióne: erípiam eum et glorificábo eum.
90:16 Longitúdine diérum replébo eum: * et osténdam illi salutáre meum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Qui hábitat in adiutório Altíssimi, in protectióne Dei cæli commorábitur.
Ant. Kto mieszka w spomożeniu Najwyższego, * w obronie Boga niebieskiego będzie przebywał.
Psalm 90 [10]
90:1 Kto mieszka pod opieką Najwyższego, * pod osłoną Boga niebieskiego będzie przebywać.
90:2 Rzecze Panu: Obrońcą moim i ucieczką moją Ty jesteś: * Bogiem moim, w Nim będę miał nadzieję.
90:3 Albowiem On mię wyrwał z sidła łowiących * i od przykrego słowa.
90:4 Ramionami swymi okryje cię * i pod skrzydłami Jego nadzieję mieć będziesz.
90:5 Tarczą osłoni cię prawda Jego: * nie ulękniesz się strachu nocnego:
90:6 Strzały lecącej we dnie, nieszczęścia chodzącego w ciemności, * najazdu i czarta południowego.
90:7 Padnie u boku twego tysiąc, a dziesięć tysięcy po prawicy twojej, * a do ciebie się nie zbliży.
90:8 Zaiste oczyma twymi patrzeć będziesz * i ujrzysz odpłatę grzeszników.
90:9 Albowiem Ty, Panie, jesteś nadzieją moją, * uczyniłeś Najwyższego ucieczką Twoją.
90:10 Nie przystąpi do ciebie zło * i bicz nie zbliży się do przybytku twego.
90:11 Albowiem aniołom Twoim rozkazał o tobie, * aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich.
90:12 Na ręku będą cię nosić, * byś snadź nie obraził o kamień nogi twojej.
90:13 Po żmii i po bazyliszku chodzić będziesz, * i podepczesz lwa i smoka.
90:14 Ponieważ we Mnie miał nadzieję, wybawię go, * obronię go, bo poznał imię moje.
90:15 Będzie wołał do Mnie, a Ja go wysłucham, * z nim jestem w ucisku, wybawię go i uwielbię go.
90:16 Długością dni napełnię go * i okażę mu zbawienie moje.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Kto mieszka w spomożeniu Najwyższego, w obronie Boga niebieskiego będzie przebywał.
Ant. Eréxit Iacob * lápidem in títulum, fundens óleum désuper.
Psalmus 95 [11]
95:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * cantáte Dómino, omnis terra.
95:2 Cantáte Dómino, et benedícite nómini eius: * annuntiáte de die in diem salutáre eius.
95:3 Annuntiáte inter gentes glóriam eius, * in ómnibus pópulis mirabília eius.
95:4 Quóniam magnus Dóminus, et laudábilis nimis: * terríbilis est super omnes deos.
95:5 Quóniam omnes dii géntium dæmónia: * Dóminus autem cælos fecit.
95:6 Conféssio, et pulchritúdo in conspéctu eius: * sanctimónia et magnificéntia in sanctificatióne eius.
95:7 Afférte Dómino, pátriæ géntium, afférte Dómino glóriam et honórem: * afférte Dómino glóriam nómini eius.
95:8 Tóllite hóstias, et introíte in átria eius: * adoráte Dóminum in átrio sancto eius.
95:9 Commoveátur a fácie eius univérsa terra: * dícite in géntibus quia Dóminus regnávit.
95:10 Étenim corréxit orbem terræ qui non commovébitur: * iudicábit pópulos in æquitáte.
95:11 Læténtur cæli, et exsúltet terra: commoveátur mare, et plenitúdo eius: * gaudébunt campi, et ómnia quæ in eis sunt.
95:12 Tunc exsultábunt ómnia ligna silvárum a fácie Dómini, quia venit: * quóniam venit iudicáre terram.
95:13 Iudicábit orbem terræ in æquitáte, * et pópulos in veritáte sua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Eréxit Iacob lápidem in títulum, fundens óleum désuper.
Ant. Ustawił Jakób * kamień, na znak, nalawszy oliwy na wierzch.
Psalm 95 [11]
95:1 Śpiewajcie Panu pieśń nową, * śpiewajcie Panu, wszystka ziemio.
95:2 Śpiewajcie Panu i błogosławcie imię Jego, * opowiadajcie dzień po dniu zbawienie Jego.
95:3 Opowiadajcie między narodami chwałę Jego, * między wszystkimi ludami dziwy Jego.
95:4 Bo wielki jest Pan i chwalebny bardzo, * straszliwy jest ponad wszystkie bogi.
95:5 Albowiem wszyscy bogowie pogańscy to czarci, * ale Pan niebiosa uczynił.
95:6 Chwała i piękność przed obliczem Jego, * świętość i majestat w świątyni Jego.
95:7 Przynoście Panu, rodziny narodów, przynoście Panu cześć i chwałę: * przynoście Panu chwałę imienia Jego.
95:8 Bierzcie ofiary i wchodźcie do przedsionków Jego, * kłaniajcie się Panu w świętych przedsionkach Jego.
95:9 Niech zadrży przed obliczem Jego wszystka ziemia: * powiadajcie między narodami, iż Pan jest królem.
95:10 Albowiem umocnił okrąg ziemi, który się nie poruszy: * będzie sądził ludy w sprawiedliwości.
95:11 Niech się weselą niebiosa i niech się raduje ziemia, niech się poruszy morze i pełność jego: * rozradują się pola i wszystko, co jest na nich.
95:12 Wtedy rozradują się wszystkie drzewa leśne, przed Panem, że przyszedł: * bo przyszedł sądzić ziemię.
95:13 Będzie sądził świat w sprawiedliwości, * a narody według prawdy swojej.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Ustawił Jakób kamień, na znak, nalawszy oliwy na wierzch.
Ant. Benedícta * glória Dómini, de loco sáncto suo, allelúia.
Psalmus 98 [12]
98:1 Dóminus regnávit, irascántur pópuli: * qui sedet super Chérubim, moveátur terra.
98:2 Dóminus in Sion magnus: * et excélsus super omnes pópulos.
98:3 Confiteántur nómini tuo magno: quóniam terríbile, et sanctum est: * et honor regis iudícium díligit.
98:4 Tu parásti directiónes: * iudícium et iustítiam in Iacob tu fecísti.
98:5 Exaltáte Dóminum, Deum nostrum, et adoráte scabéllum pedum eius: * quóniam sanctum est.
98:6 Móyses et Aaron in sacerdótibus eius: * et Sámuel inter eos, qui ínvocant nomen eius:
98:6 Invocábant Dóminum, et ipse exaudiébat eos: * in colúmna nubis loquebátur ad eos.
98:7 Custodiébant testimónia eius, * et præcéptum quod dedit illis.
98:8 Dómine, Deus noster, tu exaudiébas eos: * Deus, tu propítius fuísti eis, et ulcíscens in omnes adinventiónes eórum.
98:9 Exaltáte Dóminum, Deum nostrum, et adoráte in monte sancto eius: * quóniam sanctus Dóminus, Deus noster.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Benedícta glória Dómini, de loco sáncto suo, allelúia.
Ant. Benedícta * glória Dómini, de loco sáncto suo, allelúja.
Psalm 98 [12]
98:1 Pan jest królem, niech się gniewają narody: * który siedzi na cherubinach, niech się trzęsie ziemia.
98:2 Pan wielki na Syjonie * i wywyższony nad wszystkie narody.
98:3 Niech wysławiają imię Twoje wielkie, albowiem straszne i święte jest: * a majestat królewski sąd miłuje.
98:4 Ty przygotowałeś drogi proste, * Ty uczyniłeś sąd i sprawiedliwość w Jakubie.
98:5 Wywyższajcie Pana, Boga naszego i kłaniajcie się przed podnóżkiem nóg Jego, * bo święty jest.
98:6 Mojżesz i Aaron między kapłanami Jego, * a Samuel między tymi, którzy wzywają imienia Jego:
98:6 Wzywali Pana, a On ich wysłuchiwał: * w słupie obłoku mawiał do nich.
98:7 Strzegli świadectw Jego * i przykazania, które im dał.
98:8 Panie, Boże nasz, Tyś ich wysłuchiwał, * Boże, Ty im byłeś miłościw, lecz mściłeś się za wszystkie złe uczynki ich.
98:9 Wywyższajcie Pana, Boga naszego, i kłaniajcie się przed górą świętą Jego, * albowiem święty jest Pan, Bóg nasz.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Benedícta glória Dómini, de loco sáncto suo, allelúja.
℣. Domus mea.
℟. Domus oratiónis vocábitur.
℣. Dom mój.
℟. Domem modlitwy nazwany będzie.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádiuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Niech nas wpiera dobroć i miłosierdzie tego, który z Ojcem i Duchem Świętym żyje i króluje na wieki wieków. Amen.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.

Lectio 5
Sermo sancti Augustini Episcopi
Sermo 252 de Tempore
Quotiescúmque, fratres caríssimi, altáris vel templi festivitátem cólimus, si fidéliter ac diligénter atténdimus et sancte ac iuste vívimus, quidquid in templis manufáctis ágitur, totum in nobis spiritáli ædificatióne complétur. Non enim mentítus est ille qui dixit: Templum enim Dei sanctum est, quod estis vos; et íterum: Nescitis quia córpora vestra templum sunt Spíritus Sancti, qui in vobis est?
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Orántibus in loco isto,
* Dimítte peccáta pópuli tui, Deus, et osténde eis viam bonam per quam ámbulent, et da glóriam in loco isto.
℣. Qui regis Israël inténde, qui dedúcis velut ovem Ioseph, qui sedes super Chérubim.
℟. Dimítte peccáta pópuli tui, Deus, et osténde eis viam bonam per quam ámbulent, et da glóriam in loco isto.

℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Bóg Ojciec wszechmogący niech będzie nam przychylny i łaskawy. Amen.

Lekcja 5
From the Sermons of St. Augustine, Bishop of Hippo.
252nd for the Season.
Dearly beloved brethren, as often as we keep the Dedication-Feast of some Altar or Church, if we think faithfully and carefully, and live holily and righteously, that which is done in temples made with hands, is done in our soul by a spiritual building. He at the Dedication of the Temple. lied not who said: The temple of God is holy; which temple ye are i Cor. iii. 17, and again: Know ye not that your body is the temple of the Holy Ghost, Which is in you, vi. 19.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.

℟. Modlącym się na miejscu tym,
* Odpuść Boże grzechy ludu twego a okaż im drogę dobrą, którąby chodzili, i daj chwałę na miejscu tym.
℣. Który rządzisz Izraela posłuchaj, który prowadzisz jako owce Joseph, który siedzisz na Cherubinach.
℟. Odpuść Boże grzechy ludu twego a okaż im drogę dobrą, którąby chodzili, i daj chwałę na miejscu tym.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.

Lectio 6
Et ideo, fratres caríssimi, quia, nullis præcedéntibus méritis, per grátiam Dei merúimus fíeri templum Dei, quantum possumus cum ipsíus adiutório labóremus, ne Dóminus noster in templo suo, hoc est, in nobis ipsis, invéniat quod óculos suæ maiestátis offéndat. Sed habitáculum cordis nostri evacuétur vítiis, et virtútibus repleátur; claudátur diabolo, et aperiátur Christo. Et ita labóremus, ut nobis bonórum óperum clávibus iánuam regni cæléstis aperíre possímus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. O quam metuéndus est locus iste:
* Vere non est hic áliud nisi domus Dei et porta cæli.
℣. Hæc est domus Dómini firmiter ædificáta, bene fundáta est supra firmam petram.
℟. Vere non est hic áliud nisi domus Dei et porta cæli.
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Chrystus obdarzy nas radością życia wiecznego. Amen.

Lekcja 6
And therefore, dearly beloved brethren, since by the grace of God, without any foregoing deserts of our own, we have been made meet to become the Temple of God, let us work as hard as we can, with His help, that our Lord may not find in His Temple, that is, in us, anything to offend the eyes of His Majesty. Let the Tabernacle of our heart be swept clean of vices and filled with virtues. Let it be locked to the devil, and thrown open to Christ. Yea, let us so work, that we may be able to open the door of the kingdom of heaven with the key of good works.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.

℟. O jakże strasznem jest to miejsce:
* Prawdziwie nie jest czem innem jak domem Bożym i bramą niebios.
℣. Ten jest dom Boży, mocno zbudowany, dobrze ugruntowany jest na opoce.
℟. Prawdziwie nie jest czem innem jak domem Bożym i bramą niebios.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.

Lectio 7
Sicut enim malis opéribus, quasi quibúsdam seris ac véctibus, vitæ nobis ianua claudítur; ita, absque dubio, bonis opéribus aperítur. Et ídeo, fratres caríssimi, unusquísque consíderet consciéntiam suam, et, quando se áliquo crímine vulnerátum esse cognóverit, prius oratiónibus, ieiúniis vel eleemósynis stúdeat mundáre consciéntiam suam; et sic Eucharístiam præsúmat accípere.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Mane surgens Iacob, erigébat lápidem in títulum, fundens óleum désuper; votum vovit Dómino:
* Vere locus iste sanctus est, et ego nesciébam.
℣. Cumque evigilásset Iacob de somno, ait.
℟. Vere locus iste sanctus est, et ego nesciébam.
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Bóg wznieci w sercach naszych ogień swojej miłości. Amen.

Lekcja 7
For even as evil works are so many bolts and bars to close against us the entrance into life, so beyond doubt are good works the key thereto. And therefore, dearly beloved brethren, let each one look into his own conscience, and when he findeth the wounds of guilt there, let him first strive by prayers, fasting, or alms deeds to purge his conscience, and so let him dare to take the Eucharist.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.

℟. Wstawszy tedy rano Jakób, postawił kamień na znak, nalawszy oliwy na wierzch; ślub uczynił Panu:
* Prawdziwie miejsce to święte jest, a jam nie wiedział.
℣. A gdy się ocknął Jakób ze snu, rzekł:
℟. Prawdziwie miejsce to święte jest, a jam nie wiedział.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. A cunctis vítiis et peccátis absólvat nos virtus sanctæ Trinitátis. Amen.

Lectio 8
Si enim, agnóscens reátum suum, ipse se a divíno altári subtráxerit, cito ad indulgéntiam divínæ misericórdiæ pervéniet. Quia, sicut qui se exáltat, humiliábitur; ita, e contrário, qui se humíliat ab altári Ecclésiæ pro emendatióne vitæ removére volúerit, ab ætérno illo et cælésti convívio excommunicári pénitus non timébit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Quam dilécta tabernácula tua, Dómine, virtútum! † concupíscit et déficit ánima mea
* In átria Dómini.
℣. Qui hábitant in domo tua, Dómine; in sǽculum sǽculi laudábunt te.
℟. In átria Dómini.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. In átria Dómini.
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Z wszelkich występków i grzechów, niech nas rozgrzeszy moc Trójcy. Amen.

Lekcja 8
For if he acknowledge his iniquity, and withdraw himself from the Altar of God, he will soon attain unto the mercy of the pardon of God, for, as he that exalted himself shall be abased, so shall he that humbleth himself be exalted. Luke xiv. n. He who, as I have said, acknowledging his iniquity, withdraweth himself through lowliness from the Altar of the Church, till he have mended his life, need have but little fear that he will be excommunicated from the eternal marriage supper in heaven.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.

℟. Jako miłe przybytki twoje, Panie zastępów: † żąda, i ustaje dusza moja.
* Do pałaców Pańskich.
℣. Którzy mieszkają w domu twoim, Panie; na wieki wieków będą cię chwalić.
℟. Do pałaców Pańskich.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Do pałaców Pańskich.
Nocturn III.
Ant. Vidit Iacob scalam, * súmmitas eius cælos tangébat, et descendéntes Angelos, et dixit: Vere locus iste sanctus est.
Canticum Tobiæ [13]
Tob 13:10-17
13:10 Benedícite Dóminum omnes elécti eius: * ágite dies lætítiæ, et confitémini illi.
13:11 Ierúsalem cívitas Dei, * castigávit te Dóminus in opéribus mánuum tuárum.
13:12 Confitére Dómino in bonis tuis, * et bénedic Deum sæculórum: ut reædíficet in te tabernáculum suum,
13:12 Et révocet ad te omnes captívos, * et gáudeas in ómnia sǽcula sæculórum.
13:13 Luce spléndida fulgébis, * et omnes fines terræ adorábunt te.
13:14 Natiónes ex longínquo ad te vénient, * et múnera deferéntes adorábunt in te Dóminum,
13:15 Et terram tuam in sanctificatiónem habébunt: * nomen enim magnum invocábunt in te.
13:16 Maledícti erunt qui contémpserint te, et condemnáti erunt omnes qui blasphemáverint te: * benedictíque erunt qui ædificáverint te.
13:17 Tu autem lætáberis in fíliis tuis, * quóniam omnes benedicéntur, et congregabúntur ad Dóminum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Nokturn III.
Ant. Ujrzawszy we śnie drabinę, * a wierzch jéj dosięgający nieba: zstępujące Anioły, rzekł: Prawdziwie miejsce to święte jest.
Kantyk Tobiasza [13]
Tb 13:10-17
13:10 Błogosławcie Pana wszyscy wybrani jego: * obchodźcie dni wesela i wyznawajcie mu.
13:11 Jeruzalem, Miasto Boże, * skarał cię Pan dla uczynków rąk twoich.
13:12 Wyznawaj Panu w dobrach twoich, * a błogosław Boga wieków, żeby zaś zbudował w tobie przybytek swój,
13:12 A przyzwał zaś do ciebie wszytkie więźnie * i żebyś się weseliło na wszytkie wieki wieków.
13:13 Będziesz się świecić jasną światłością * i wszytkie granice ziemskie będą się tobie kłaniać.
13:14 Narodowie z daleka przydą do ciebie, i dary przynosząc, będą się w tobie kłaniać Panu,
13:15 A ziemię twoję za poświęcenie mieć będą: * abowiem imienia wielkiego będą w tobie wzywać.
13:16 Przeklęci będą, którzy by cię wzgardzili, a potępieni będą wszyscy, którzy by cię bluźnili, * i błogosławieni będą, którzy cię zbudują.
13:17 A ty się weselić będziesz z synów twoich, * bo wszyscy będą błogosławieni i będą do Pana zgromadzeni.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Canticum Isaiæ [14]
Isa 2:2-3
2:2 Et erit in novíssimis diébus: præparátus mons domus Dómini * in vértice móntium,
2:2 Et elevábitur super colles, * et fluent ad eum omnes gentes.
2:3 Et ibunt pópuli multi, et dicent: * Veníte, et ascendámus ad montem Dómini, et ad domum Dei Iacob,
2:3 Et docébit nos vias suas, * et ambulábimus in sémitis eius:
2:3 Quia de Sion exíbit lex, * et verbum Dómini de Ierúsalem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Kantyk Izajasza [14]
Iz 2:2-3
2:2 I będzie w ostateczne dni przygotowana góra domu Pańskiego * na wierzchu gór,
2:2 I wywyższy się nad pagórki; * a popłyną do niéj wszyscy narodowie.
2:3 Pójdą téż wiele ludzi, i rzekną: * Chodźcie, a wstąpmy na górę Pańską i do domu Boga Jakóbowego;
2:3 A nauczy nas dróg swoich, * i będziemy chodzić ścieżkami jego,
2:3 Bo z Syonu wynidzie zakon, * a słowo Pańskie z Jeruzalem.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Canticum Ieremiæ [15]
Ier 7:2-7
7:2 Audíte verbum Dómini, omnis Iuda, * qui ingredímini per portas has ut adorétis Dóminum.
7:3 Hæc dicit Dóminus exercítuum, * Deus Israël:
7:3 Bonas fácite vias vestras, et stúdia vestra, * et habitábo vobíscum in loco isto.
7:4 Nolíte confídere in verbis mendácii, dicéntes: * Templum Dómini, templum Dómini, templum Dómini est.
7:5 Quóniam si bene direxéritis vias vestras, * et stúdia vestra:
7:6 Si fecéritis iudícium inter virum et próximum eius, * ádvenæ, et pupíllo, et víduæ non fecéritis calúmniam,
7:6 Nec sánguinem innocéntem effudéritis in loco hoc, * et post deos aliénos non ambulavéritis in malum vobismetípsis:
7:7 Habitábo vobíscum in loco isto, * in terra quam dedi pátribus vestris a sæcúlo et usque in sǽculum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vidit Iacob scalam, súmmitas eius cælos tangébat, et descendéntes Angelos, et dixit: Vere locus iste sanctus est.
Kantyk Jeremiasza [15]
Jr 7:2-7
7:2 Słuchajcie słowa Pańskiego, wszystek Juda, * którzy wchodzicie przez te bramy, abyście się kłaniali Panu.
7:3 To mówi Pan zastępów, * Bóg Izraelów:
7:3 Dobre czyńcie drogi wasze i sprawy wasze: * a będę mieszkał z wami na tem miejscu.
7:4 Nie ufajcie w słowiech kłamliwych, mówiąc: * Kościół Pański, kościół Pański, kościół to Pański jest!
7:5 Bo jeźli dobrze naprostujecie drogi wasze * i sprawy wasze;
7:6 Jeźli czynić będziecie sąd między mężem a między bliźnim jego; * przychodnia i sieroty i wdowy nie spotwarzycie,
7:6 Ani krwie niewinnéj nie rozlejecie na tem miejscu, * a za cudzymi bogami na swe złe nie pójdziecie,
7:7 Mieszkać będę z wami na tem miejscu, * w ziemi, którąm dał ojcom waszym, od wieku i aż do wieku.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Ujrzawszy we śnie drabinę, a wierzch jéj dosięgający nieba: zstępujące Anioły, rzekł: Prawdziwie miejsce to święte jest.
℣. Hæc est domus Dómini fírmiter ædificáta.
℟. Bene fundáta est supra firmam petram.
℣. Ten jest dom Boży mocno zbudowany.
℟. Dobrze ugruntowany jest na opoce.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Z kajdan grzechów naszych niech nas uwolni wszechmogący i miłosierny Pan. Amen.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.

Lectio 9
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam
Luc 19:1-10
In illo témpore: Ingréssus Iesus perambulábat Iéricho. Et ecce vir nómine Zachǽus: et hic princeps erat publicanórum, et ipse dives. Et réliqua.

Homilía sancti Ambrósii Epíscopi
Lib. 8 in Luc., prope finem
Zachǽus, statúra pusíllus, hoc est, nulla nobilitátis ingénitæ dignitáte sublímis, éxiguus méritis sicut pópulus natiónum, audíto Dómini Salvatóris advéntu, quem sui non recéperant, vidére cupiébat. Sed nemo fácile Iesum videt; nemo potest Iesum vidére constitútus in terra. Et, quia non prophétas, non legem habébat, tamquam formæ grátiam naturális, ascéndit in sycómorum, vanitátem scílicet Iudæórum vestígio suo próterens, erráta quoque córrigens superióris ætátis. Et ídeo Iesum in interióris domus recépit hospítio.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Domus mea, domus oratiónis vocábitur, dicit Dóminus: in ea omnis qui petit, áccipit; et qui quærit, ínvenit;
* Et pulsánti aperiétur.
℣. Pétite, et accipiétis; quǽrite, et inveniétis.
℟. Et pulsánti aperiétur.

℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Czytanie Ewangelii niech będzie nam zbawieniem i obroną. Amen.

Lekcja 9
Czytanie Ewangelii świętej według Łukasza
Łk 19:1-10
Onego czasu: Jezus, wszedłszy, przechodził przez Jerycho. I oto mąż imieniem Zacheusz, który był zwierzchnikiem celników i bogaczem. I tak dalej.

Homilia świętego Ambrożego, Biskupa
Księga 8. na Ewangelię wg św. Łukasza, blisko końca
Zacheusz był małego wzrostu, to jest iż wcale go nie wynosiło pochodzenie z jakiegoś dostojnego rodu; był ubogim w zasługi jak lud pogański. Usłyszawszy o przybyciu Pana Zbawiciela, chciał zobaczyć Tego, którego swoi nie przyjęli. Nikt jednak łatwo Jezusa nie widzi; nikt, przebywając na ziemi, Jezusa widzieć nie może. Ponieważ nie miał ani Proroków, ani Zakonu, podobnie jak piękna naturalnej postaci, wszedł na sykomorę, depcąc swoimi stopami próżność Żydów, naprawiając przez to błędy dawnego życia i dlatego zasłużył sobie przyjąć Pana do wnętrza swego domu.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.

℟. Pan mówi: Dom mój domem modlitwy nazwany będzie. W nim każdy, kto prosi, otrzymuje; kto szuka – znajduje,
* A kołaczącemu będzie otworzone.
℣. Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie.
℟. A kołaczącemu będzie otworzone.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ille nos benedícat, qui sine fine vivit et regnat. Amen.

Lectio 10
Et bene ascéndit in árborem, ut arbor bona bonos fructus fáceret, ac, naturáli excísus oleástro et contra natúram insértus in bonam olívam, fructum posset legis afférre. Radix enim sancta, etsi rami inútiles. Quorum infructuósam glóriam plebs géntium, fide resurrectiónis, quasi quadam córporis elevatióne, transcéndit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Lápides pretiósi omnes muri tui,
* Et turres Ierúsalem gemmis ædificabúntur.
℣. Portæ Ierúsalem ex sapphíro et smarágdo ædificabúntur, et ex lápide pretióso omnis circúitus muri eius.
℟. Et turres Ierúsalem gemmis ædificabúntur.
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech nas błogosławi ten, który bez końca żyje i króluje. Amen.

Lekcja 10
Dobrze zrobił, iż wszedł na drzewo, żeby stać się drzewem, które dobre owoce rodzi; aby odcięty od dzikiej oliwki swej natury, wbrew swej naturze, zaszczepiony w dobrą oliwkę, mógł wydawać owoc Zakonu. Korzeń bowiem święty, choć gałęzie niepożyteczne, a nad ich bezpłodne piękno lud pogan, uwierzywszy w zmartwychwstanie, wzniósł się jakby swym ciałem.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.

℟. Wszystkie mury twoje z drogich kamieni,
* A wieże Jeruzalem z klejnotów będą zbudowane.
℣. Bramy Jeruzalem będą zbudowane z szafiru i ze szmaragdu, a wszystek okrąg murów jego z drogiego kamienia.
℟. A wieże Jeruzalem z klejnotów będą zbudowane.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Divínum auxílium máneat semper nobíscum. Amen.

Lectio 11
Zachǽus ergo in sycómoro, cæcus in via: quorum álterum Dóminus miseratúrus exspéctat, álterum mansiónis suæ claritáte nobílitat; álterum sanatúrus intérrogat, apud álterum se, non invitátus, invítat. Sciébat enim úberem hospítii sui esse mercédem. Sed tamen, etsi nondum vocem invitántis audíerat, iam víderat afféctum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Benedíctus es in templo sancto glóriæ tuæ quod ædificátum est
* Ad laudem et glóriam nóminis tui Dómine.
℣. Bénedic domum istam quam ædificávi.
℟. Ad laudem et glóriam nóminis tui Dómine.
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Pomoc Boża niech będzie z nami zawsze. Amen.

Lekcja 11
Zacheusz na sykomorze, ślepy na drodze. Na jednego z nich Pan wyczekuje, aby się nad nim zlitować; drugiego odznacza, zaszczycając go swą obecnością. Jednego zapytuje, aby go uzdrowić; co do drugiego, to nie będąc zaproszony, sam się zaprasza. Wiedział bowiem, iż ten, który Go ugości, będzie sowicie wynagrodzony, i choć nie słyszał zapraszającego głosu z jego ust, słyszał głos jego pragnienia.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.

℟. Blessed art thou in the holy temple of thy glory that has been built
* To the praise and glory of your name O Lord.
℣. Bless this house that I have built.
℟. To the praise and glory of your name O Lord.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.

Lectio 12
Verum, ne cæcum illum, tamquam fastidiósi páuperum, cito reliquísse videámur et transísse ad dívitem, exspectémus eum, quia exspectávit et Dóminus; interrogémus eum, quia interrogávit et Christus. Nos interrogémus, quia nescímus: ille, quia nóverat. Nos interrogémus, ut sciámus unde iste curátus sit: ille interrogávit, ut in uno plures discerémus unde Dóminum vidére mereámur. Interrogávit enim, ut crederémus, néminem, nisi confiténtem, posse salvári.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Vidi civitátem sanctam Ierúsalem novam, † descendéntem de cælo a Deo parátam:
* Et audívi vocem de throno dicéntem: * Ecce tabernáculam Dei cum homínibus, et habitábit cum eis.
℣. Et ipsi pópulus eius erunt, † et ipse Deus cum eis erit eórum Deus.
℟. Et audívi vocem de throno dicéntem: Ecce tabernáculam Dei cum homínibus, et habitábit cum eis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Et audívi vocem de throno dicéntem: Ecce tabernáculam Dei cum homínibus, et habitábit cum eis.
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Król Aniołów zaprowadzi swój lud do królestwa na wysokości. Amen.

Lekcja 12
Aby się jednak nie zdawało, iż zbyt szybko opuściliśmy owego ślepca, jakbyśmy lekceważyli ubogich i przeszli do bogacza Zacheusza, poczekajmy na niego, jak Pan na niego czekał. Zapytajmy go, bo i Chrystus go zapytał. My zapytajmy, bo nie wiemy, On pytał, bo wiedział. Zapytajmy, aby się dowiedzieć, jak został uleczony. On zaś zapytał, aby w nim jednym wielu z nas się pouczyło, co winniśmy czynić, aby sobie zasłużyć na widzenie Pana. Zapytał bowiem, abyśmy wierzyli, że tylko ten, kto złoży wyznanie wiary, może być zbawiony.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.

℟. Ujrzałem miasto święte Jeruzalem nowe, † zstępujące z nieba od Boga przygotowane,
* I słyszałem głos z stolice, mówiący: * Oto przybytek Boży z ludźmi, i będzie mieszkał z nimi.
℣. A oni będą ludem jego, † a sam Bóg z nimi będzie Bogiem ich.
℟. I słyszałem głos z stolice, mówiący: * Oto przybytek Boży z ludźmi, i będzie mieszkał z nimi.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. I słyszałem głos z stolice, mówiący: * Oto przybytek Boży z ludźmi, i będzie mieszkał z nimi.


Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:

(Fit reverentia) Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra * maiestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ maiestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.

Fit reverentia
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.

Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Iudex créderis * esse ventúrus.

Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.

Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.

Fit reverentia, secundum consuetudinem
Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.

Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.


Te Deum
Ciebie, Boże, chwalimy: * ciebie, Panie, wysławiamy.
Tobie, Ojcu Przedwiecznemu * wszystka ziemia cześć oddaje.
Tobie wszyscy Aniołowie, * Tobie niebiosa i wszystkie Moce:
Tobie Cherubini i Serafini * nieustannym głoszą pieniem:

(Ukłonić się) Święty, Święty, Święty * Pan Bóg Zastępów.

Pełne są niebiosa i ziemia * majestatu chwały Twojej.
Ciebie przesławny * chór Apostołów,
Ciebie Proroków * poczet chwalebny,
Ciebie wychwala * Męczenników zastęp świetlany.
Ciebie po wszystkiej ziemi * wysławia Kościół święty,
Ojca * niezmierzonego majestatu;
Godnego uwielbienia prawdziwego * i Jedynego Twojego Syna;
Świętego także * Ducha Pocieszyciela.
Tyś Królem chwały, * o Chryste,
Tyś Ojca * Synem Przedwiecznym.

Ukłonić się
Ty, dla zbawienia naszego biorąc człowieczeństwo: * nie wahałeś się wstąpić w łono Dziewicy.

Ty, skruszywszy żądło śmierci, * otworzyłeś wierzącym królestwo niebios.
Ty po prawicy Boga zasiadasz, * w Ojcowskiej chwale.
Ty przyjdziesz jako Sędzia * tak wszyscy wierzymy.

Poniższy werset odmawia się klęcząc
Błagamy Cię przeto, dopomóż swym sługom, * których najdroższą Krwią odkupiłeś.

Policz ich między świętych Twoich * w wiekuistej chwale.
Zachowaj lud swój, o Panie, * i błogosław dziedzictwu swojemu.
I rządź nimi, * i wywyższaj ich aż na wieki.
Po wszystkie dni * błogosławimy Ciebie.

Ukłonić się, jeśli jest taki zwyczaj
I wysławiamy imię Twe na wieki, * na wieki bez końca.

Racz, Panie, w dniu dzisiejszym * zachować nas od grzechu.
Zmiłuj się nad nami, Panie, * zmiłuj się nad nami.
Niech miłosierdzie Twoje, Panie, okaże się nad nami, * jako my w Tobie ufność pokładamy.
W Tobie, o Panie, złożyłem nadzieję: * nie będę zawstydzon na wieki.
Sequéntia +︎ sancti Evangélii secúndum Lucam
Luc 19:1-10
℟. Glória tibi, Dómine.
In illo témpore: Ingréssus Iesus perambulábat Iéricho. Et ecce, vir nómine Zachǽus: et hic princeps erat publicanórum, et ipse dives: et quærébat vidére Iesum, quis esset: et non póterat præ turba, quia statúra pusíllus erat. Et præcúrrens ascéndit in árborem sycómorum, ut vidéret eum; quia inde erat transitúrus. Et cum venísset ad locum, suspíciens Iesus vidit illum, et dixit ad eum: Zachǽe, festínans descénde; quia hódie in domo tua opórtet me manére. Et festínans descéndit, et excépit illum gaudens. Et cum vidérent omnes, murmurábant, dicéntes, quod ad hóminem peccatórem divertísset. Stans autem Zachǽus, dixit ad Dóminum: Ecce, dimídium bonórum meórum, Dómine, do paupéribus: et si quid áliquem defraudávi, reddo quádruplum. Ait Iesus ad eum: Quia hódie salus dómui huic facta est: eo quod et ipse fílius sit Abrahæ. Venit enim Fílius hóminis quǽrere et salvum fácere, quod períerat.
℟. Amen

Te decet laus, te decet hymnus: tibi glória Deo Patri, et Fílio, cum Spíritu Sancto in sǽcula sæculórum. Amen.
Ciąg dalszy +︎ Ewangelii świętej według Łukasza.
Łk 19:1-10
℟. Chwała Tobie, Panie.
Onego czasu: Jezus przechodził przez Jerycho. I oto mąż imieniem Zacheusz, który był zwierzchnikiem celników i bogaczem, usiłował zobaczyć Jezusa, kim by On był, a nie mógł z powodu rzeszy: był bowiem małego wzrostu. I pobiegł naprzód, wspiął się na drzewo sykomory, aby Go ujrzeć, bo tamtędy miał przechodzić. A gdy Jezus przybył na miejsce i spojrzał wzwyż, ujrzał go i rzekł do niego: «Zacheuszu, zejdź zaraz, dziś bowiem muszę stanąć w domu twoim». I zszedł spiesznie, a przyjął Go z radością. A wszyscy widząc to, szemrali mówiąc, że zatrzymał się u człowieka grzesznego. Zacheusz wszakże stanąwszy, rzekł do Pana: «Panie, oto połowę dóbr moich rozdam ubogim, a jeślim kogo skrzywdził, zwracam w czwórnasób». Rzekł mu Jezus: «Dzisiaj domowi temu stało się zbawienie, gdyż i on jest synem Abrahama. Syn Człowieczy bowiem przyszedł szukać i zbawiać, co było zginęło».
℟. Amen

Tobie przystoi chwała, tobie przystoi hymn: Tobie chwała Bogu Ojcu, i Synowi, z Duchem Świętym na wieki wieków. Amen.
Oratio {Votiva}
Orémus.
Deus, qui nobis per síngulos annos huius sancti templi tui consecratiónis réparas diem, et sacris semper mystériis repræséntas incólumes: exáudi preces pópuli tui, et præsta; ut quisquis hoc templum benefícia petitúrus ingréditur, cuncta se impetrásse lætétur.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
Modlitwy {Wotywa}
Módlmy się.
Boże, który corocznie dzień poświęcenia tej świętej świątyni Twojej dla nas odnawiasz i nas całych i zdrowych dla obchodzenia świętych tajemnic zachowujesz: wysłuchaj próśb ludu Twego i spraw; aby każdy, kto do tej świątyni zajdzie o łaski Cię prosić, wyjednaniem wszystkich się radował.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.

Opuścić resztę, jeśli Laudesy nie są odmawiane osobno.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help