Incipit{omittitur}
|
Rito de entrada{omitido}
|
Hymnus{omittitur}
|
Himno{omitido}
|
Psalmi {Votiva}
Ant. Exsultábunt Dómino * ossa humiliáta.
Psalmus 117 [1]
117:1 Confitémini Dómino quóniam bonus: * quóniam in sǽculum misericórdia eius.
117:2 Dicat nunc Israël quóniam bonus: * quóniam in sǽculum misericórdia eius.
117:3 Dicat nunc domus Aaron: * quóniam in sǽculum misericórdia eius.
117:4 Dicant nunc qui timent Dóminum: * quóniam in sǽculum misericórdia eius.
117:5 De tribulatióne invocávi Dóminum: * et exaudívit me in latitúdine Dóminus.
117:6 Dóminus mihi adiútor: * non timébo quid fáciat mihi homo.
117:7 Dóminus mihi adiútor: * et ego despíciam inimícos meos.
117:8 Bonum est confídere in Dómino, * quam confídere in hómine:
117:9 Bonum est speráre in Dómino, * quam speráre in princípibus.
117:10 Omnes gentes circuiérunt me: * et in nómine Dómini quia ultus sum in eos.
117:11 Circumdántes circumdedérunt me: * et in nómine Dómini quia ultus sum in eos.
117:12 Circumdedérunt me sicut apes, et exarsérunt sicut ignis in spinis: * et in nómine Dómini quia ultus sum in eos.
117:13 Impúlsus evérsus sum ut cáderem: * et Dóminus suscépit me.
117:14 Fortitúdo mea, et laus mea Dóminus: * et factus est mihi in salútem.
117:15 Vox exsultatiónis, et salútis * in tabernáculis iustórum.
117:16 Déxtera Dómini fecit virtútem: déxtera Dómini exaltávit me, * déxtera Dómini fecit virtútem.
117:17 Non móriar, sed vivam: * et narrábo ópera Dómini.
117:18 Castígans castigávit me Dóminus: * et morti non trádidit me.
117:19 Aperíte mihi portas iustítiæ, ingréssus in eas confitébor Dómino: * hæc porta Dómini, iusti intrábunt in eam.
117:21 Confitébor tibi quóniam exaudísti me: * et factus es mihi in salútem.
117:22 Lápidem, quem reprobavérunt ædificántes: * hic factus est in caput ánguli.
117:23 A Dómino factum est istud: * et est mirábile in óculis nostris.
117:24 Hæc est dies, quam fecit Dóminus: * exsultémus, et lætémur in ea.
117:25 O Dómine, salvum me fac, o Dómine, bene prosperáre: * benedíctus qui venit in nómine Dómini.
117:26 Benedíximus vobis de domo Dómini: * Deus Dóminus, et illúxit nobis.
117:27 Constitúite diem solémnem in condénsis, * usque ad cornu altáris.
117:28 Deus meus es tu, et confitébor tibi: * Deus meus es tu, et exaltábo te.
117:28 Confitébor tibi quóniam exaudísti me * et factus es mihi in salútem.
117:29 Confitémini Dómino quóniam bonus: * quóniam in sǽculum misericórdia eius.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
|
Salmos {Votiva}
Ant. Se alegrarán en el Señor * los huesos quebrantados.
Salmo 117 [1]
117:1 Dad gracias al Señor porque es bueno, * porque es eterna su misericordia.
117:2 Diga la casa de Israel: * eterna es su misericordia.
117:3 Diga la casa de Aarón: * eterna es su misericordia.
117:4 Digan los fieles del Señor: * eterna es su misericordia.
117:5 En el peligro grité al Señor, * y me escuchó, poniéndome a salvo.
117:6 El Señor está conmigo: * no temo; ¿qué podrá hacerme el hombre?
117:7 El Señor está conmigo y me auxilia, * veré la derrota de mis adversarios.
117:8 Mejor es refugiarse en el Señor * que fiarse de los hombres,
117:9 Mejor es refugiarse en el Señor * que fiarse de los jefes.
117:10 Todos los pueblos me rodeaban, * en el nombre del Señor los rechacé;
117:11 Me rodeaban cerrando el cerco, * en el nombre del Señor los rechacé;
117:12 Me rodeaban como avispas, ardiendo como fuego en las zarzas, * en el nombre del Señor los rechacé.
117:13 Empujaban y empujaban para derribarme, * pero el Señor me ayudó;
117:14 El Señor es mi fuerza y mi energía, * Él es mi salvación.
117:15 Escuchad: hay cantos de victoria * en las tiendas de los justos:
117:16 «La diestra del Señor es poderosa, la diestra del Señor es excelsa, * la diestra del Señor es poderosa».
117:17 No he de morir, viviré * para contar las hazañas del Señor.
117:18 Me castigó, me castigó el Señor, * pero no me entregó a la muerte.
117:19 Abridme las puertas del triunfo, y entraré para dar gracias al Señor. * Ésta es la puerta del Señor: los vencedores entrarán por ella.
117:21 Te doy gracias porque me escuchaste * y fuiste mi salvación.
117:22 La piedra que desecharon los arquitectos * es ahora la piedra angular.
117:23 Es el Señor quien lo ha hecho, * ha sido un milagro patente.
117:24 Éste es el día en que actuó el Señor: * sea nuestra alegría y nuestro gozo.
117:25 Señor, danos la salvación; Señor, danos prosperidad. * Bendito el que viene en nombre del Señor,
117:26 Os bendecimos desde la casa del Señor; * el Señor es Dios, Él nos ilumina.
117:27 Ordenad una procesión con ramos * hasta los ángulos del altar.
117:28 Tú eres mi Dios, te doy gracias; * Dios mío, yo te ensalzo.
117:29 Dad gracias al Señor porque es bueno, * porque es eterna su misericordia.
℣. Dales, Señor, * el descanso eterno.
℟. Y brille para ellos * una luz perpetua.
|
Psalmus 118(1-16) [2]
118:1 (Aleph) Beáti immaculáti in via: * qui ámbulant in lege Dómini.
118:2 Beáti, qui scrutántur testimónia eius: * in toto corde exquírunt eum.
118:3 Non enim qui operántur iniquitátem, * in viis eius ambulavérunt.
118:4 Tu mandásti * mandáta tua custodíri nimis.
118:5 Útinam dirigántur viæ meæ, * ad custodiéndas iustificatiónes tuas!
118:6 Tunc non confúndar, * cum perspéxero in ómnibus mandátis tuis.
118:7 Confitébor tibi in directióne cordis: * in eo quod dídici iudícia iustítiæ tuæ.
118:8 Iustificatiónes tuas custódiam: * non me derelínquas usquequáque.
118:9 (Beth) In quo córrigit adolescéntior viam suam? * In custodiéndo sermónes tuos.
118:10 In toto corde meo exquisívi te: * ne repéllas me a mandátis tuis.
118:11 In corde meo abscóndi elóquia tua: * ut non peccem tibi.
118:12 Benedíctus es, Dómine: * doce me iustificatiónes tuas.
118:13 In lábiis meis, * pronuntiávi ómnia iudícia oris tui.
118:14 In via testimoniórum tuórum delectátus sum, * sicut in ómnibus divítiis.
118:15 In mandátis tuis exercébor: * et considerábo vias tuas.
118:16 In iustificatiónibus tuis meditábor: * non oblivíscar sermónes tuos.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
|
Salmo 118(1-16) [2]
118:1 (Aleph) Dichoso el que, con vida intachable, * camina en la voluntad del Señor.
118:2 Dichoso el que, guardando sus preceptos, * lo busca de todo corazón.
118:3 El que, sin cometer iniquidad, * anda por sus senderos.
118:4 Tú promulgas tus decretos * para que se observen exactamente.
118:5 Ojalá esté firme mi camino, * para cumplir tus consignas.
118:6 Entonces no sentiré vergüenza * al mirar tus mandatos.
118:7 Te alabaré con sincero corazón * cuando aprenda tus justos mandamientos.
118:8 Quiero guardar tus leyes exactamente, * Tú, no me abandones.
118:9 (Beth) ¿Cómo podrá un joven andar honestamente? * Cumpliendo tus palabras.
118:10 Te busco de todo corazón, * no consientas que me desvíe de tus mandamientos.
118:11 En mi corazón escondo tus consignas, * así no pecaré contra ti.
118:12 Bendito eres, Señor, * enséñame tus leyes.
118:13 Mis labios van enumerando * los mandamientos de tu boca.
118:14 Mi alegría es el camino de tus preceptos, * más que todas las riquezas.
118:15 Medito tus decretos, * y me fijo en tus sendas.
118:16 Tu voluntad es mi delicia, * no olvidaré tus palabras.
℣. Dales, Señor, * el descanso eterno.
℟. Y brille para ellos * una luz perpetua.
|
Psalmus 118(17-32) [3]
118:17 (Ghimel) Retríbue servo tuo, vivífica me: * et custódiam sermónes tuos:
118:18 Revéla óculos meos: * et considerábo mirabília de lege tua.
118:19 Íncola ego sum in terra: * non abscóndas a me mandáta tua.
118:20 Concupívit ánima mea desideráre iustificatiónes tuas, * in omni témpore.
118:21 Increpásti supérbos: * maledícti qui declínant a mandátis tuis.
118:22 Aufer a me oppróbrium, et contémptum: * quia testimónia tua exquisívi.
118:23 Étenim sedérunt príncipes, et advérsum me loquebántur: * servus autem tuus exercebátur in iustificatiónibus tuis.
118:24 Nam et testimónia tua meditátio mea est: * et consílium meum iustificatiónes tuæ.
118:25 (Daleth) Adhǽsit paviménto ánima mea: * vivífica me secúndum verbum tuum.
118:26 Vias meas enuntiávi, et exaudísti me: * doce me iustificatiónes tuas.
118:27 Viam iustificatiónum tuárum ínstrue me: * et exercébor in mirabílibus tuis.
118:28 Dormitávit ánima mea præ tǽdio: * confírma me in verbis tuis.
118:29 Viam iniquitátis ámove a me: * et de lege tua miserére mei.
118:30 Viam veritátis elégi: * iudícia tua non sum oblítus.
118:31 Adhǽsi testimóniis tuis, Dómine: * noli me confúndere.
118:32 Viam mandatórum tuórum cucúrri, * cum dilatásti cor meum.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
Ant. Exsultábunt Dómino ossa humiliáta.
|
Salmo 118(17-32) [3]
118:17 (Guimel) Haz bien a tu siervo: viviré * y cumpliré tus palabras.
118:18 Ábreme los ojos * y contemplaré las maravillas de tu voluntad.
118:19 Soy un forastero en la tierra: * no me ocultes tus promesas.
118:20 Mi alma se consume, * deseando continuamente tus mandamientos.
118:21 Reprendes a los soberbios, * malditos los que se apartan de tus mandatos.
118:22 Aleja de mí las afrentas y el desprecio, * porque observo tus preceptos.
118:23 Aunque los nobles se sientan a murmurar de mí, * tu siervo medita tus leyes.
118:24 Tus preceptos son mi delicia, * tus decretos son mis consejeros.
118:25 (Daleth) Mi alma está pegada al polvo: * reanímame con tus palabras.
118:26 Te expliqué mi camino, y me escuchaste: * enséñame tus leyes.
118:27 Instrúyeme en el camino de tus decretos, * y meditaré tus maravillas.
118:28 Mi alma llora de tristeza, * consuélame con tus promesas.
118:29 Apártame del camino falso, * y dame la gracia de tu voluntad.
118:30 Escogí el camino verdadero, * deseé tus mandamientos.
118:31 Me apegué a tus preceptos, Señor, * no me defraudes.
118:32 Correré por el camino de tus mandatos * cuando me ensanches el corazón.
℣. Dales, Señor, * el descanso eterno.
℟. Y brille para ellos * una luz perpetua.
Ant. Se alegrarán en el Señor los huesos quebrantados.
|
Capitulum Responsorium Versus{omittitur}
|
Capítulo Responsorio Verso{omitido}
|
Oratio {specialis}
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Psalmus 129 [4]
129:1 De profúndis clamávi ad te, Dómine: * Dómine, exáudi vocem meam:
129:2 Fiant aures tuæ intendéntes, * in vocem deprecatiónis meæ.
129:3 Si iniquitátes observáveris, Dómine: * Dómine, quis sustinébit?
129:4 Quia apud te propitiátio est: * et propter legem tuam sustínui te, Dómine.
129:5 Sustínuit ánima mea in verbo eius: * sperávit ánima mea in Dómino.
129:6 A custódia matutína usque ad noctem: * speret Israël in Dómino.
129:7 Quia apud Dóminum misericórdia: * et copiósa apud eum redémptio.
129:8 Et ipse rédimet Israël, * ex ómnibus iniquitátibus eius.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
℣. A porta ínferi.
℟. Erue, Dómine, ánimas eórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
secunda Domine, exaudi omittitur
Orémus.
Fidélium, Deus, ómnium Cónditor et Redémptor, animábus famulórum famularúmque tuárum remissiónem cunctórum tríbue peccatórum: ut indulgéntiam, quam semper optavérunt, piis supplicatiónibus consequántur:
Qui vivis et regnas cum Deo Patre, in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Oración {especial}
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
Salmo 129 [4]
129:1 Desde lo hondo a ti grito, Señor; * Señor, escucha mi voz;
129:2 Estén tus oídos atentos * a la voz de mi súplica.
129:3 Si llevas cuenta de los delitos, Señor, * ¿quién podrá resistir?
129:4 Pero de ti procede el perdón, * y así infundes respeto.
129:5 Mi alma espera en el Señor, * espera en su palabra;
129:6 Mi alma aguarda al Señor, * más que el centinela la aurora.
129:6 Aguarde Israel al Señor, * como el centinela la aurora;
129:7 Porque del Señor viene la misericordia, * la redención copiosa;
129:8 Y Él redimirá a Israel * de todos sus delitos.
℣. Dales, Señor, * el descanso eterno.
℟. Y brille para ellos * una luz perpetua.
℣. De las puertas del infierno.
℟. Libra, Señor, sus almas.
℣. Descansed en paz.
℟. Amén
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
El segundo Señor, escucha no se dice.
Oremos.
¡Oh Dios, creador y redentor de los hombres!, concede a tus siervos el perdón de todos sus pecados; y por estas súplicas fraternas alcancen de ti la misericordia que siempre desearon.
Tú que vives y reinas con el Padre en la unidad del Espíritu Santo y eres Dios por los siglos de los siglos.
℟. Amén.
|
Martyrologium {anticip.}
Quinto Idus Octóbris Luna tértia décima Anno Dómini 2019
Festum Maternitátis beátæ Maríæ Vírginis.
Tarsi, in Cilícia, sanctárum mulíerum Zenáidis et Philoníllæ sorórum, quæ beáti Pauli Apóstoli consanguíneæ et in fide fuérunt discípulæ.
In pago Vilcassíno, in Gállia, pássio sanctórum Mártyrum Nicásii, qui erat Rotomagénsis Epíscopus, Quiríni Presbýteri, Scubículi Diáconi, et Piéntiæ Vírginis, sub Prǽside Fescenníno.
Vesontióne, in Gálliis, sancti Germáni, Epíscopi et Mártyris.
Item pássio sanctórum Anastásii Presbýteri, Plácidi, Genésii et Sociórum.
Tarsi, in Cilícia, natális sanctórum Mártyrum Tháraci, Probi et Androníci; qui, in persecutióne Diocletiáni, longo témpore cárceris squalóre afflícti, et tértio divérsis torméntis et supplíciis examináti, tandem, in confessióne Christi, abscíssis cervícibus, triúmphum glóriæ sunt adépti.
In Thebáide sancti Sármatæ, qui fuit discípulus beáti Antónii Abbátis, et a Saracénis pro Christo necátus est.
Ucétiæ, in Gállia Narbonénsi, sancti Firmíni, Epíscopi et Confessóris.
Calótii, in diœcési Asténsi, olim Papiénsi, sancti Alexándri Sauli, e Clericórum Regulárium sancti Pauli Congregatióne, Epíscopi et Confessóris; quem, génere, virtútibus, doctrína et miráculis clarum, Pius Décimus, Póntifex Máximus, Sanctórum fastis adscrípsit.
In monastério Achadh-boénsi, in Hibérnia, sancti Cánici, Presbýteri et Abbátis.
Lyræ, in Bélgio, deposítio sancti Gummári Confessóris.
Apud Rhédones, in Gállia, sancti Æmiliáni Confessóris.
Verónæ sanctæ Placídiæ Vírginis.
℣. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.
℟. Deo grátias.
|
Martyrology {anticip.}
October 11th 2019, the 13th day of the Moon,
11 de octubre
La Divina Maternidad de María Nuestra Señora, D. 2ª. cl. - Blanco
La fiesta de la Maternidad de la bienaventurada Virgen María. El dogma de la Maternidad Divina se refiere a que la Virgen María es verdadera Madre de Dios. Fue solemnemente definido por el Concilio de Efeso (año 431). Tiempo después, fue proclamado por otros Concilios universales, el de Calcedonia y los de Constantinopla. El Concilio de Efeso, del año 431, siendo Papa San Clementino I (422-432) definió: "Si alguno no confesare que el Emmanuel (Cristo) es verdaderamente Dios, y que por tanto, la Santísima Virgen es Madre de Dios, porque parió según la carne al Verbo de Dios hecho carne, sea anatema."
En Tarso de Cilicia, las santas mujeres Cenaida y Filonia, hermanas, que fueron parientas de san Pablo Apóstol, y en la fe sus discípulas.
En Vexin de Francia, el suplicio de los santos Mártires Nicasio, Obispo de Rúan, Quirino, Presbítero, Escubículo, Diácono, y Piencia, Virgen, en tiempo del Presidente Fescenino.
En Besanzón de Francia, san Germán, Obispo y Mártir.
Igualmente el martirio de los santos Anastasio, Presbítero, Plácido, Ginés y sus Compañeros.
En Tarso de Cilicia, el triunfo de los santos Mártires Taraco, Probo y Andrónico, los cuales en la persecución de Diocleciano, atormentados por mucho tiempo en un inmundo calabozo y por tres veces probados con varios suplicios y penas, finalmente en la confesión de Cristo, cortadas las cabezas, lograron el triunfo de la gloria.
En la Tebaida, san Sármatas, que fue discípulo de san Antonio Abad, y murió por Cristo a manos de los Sarracenos.
En Ucés de la Galia Narbonense, san Fermín, Obispo y Confesor.
En Calosso, diócesis de Asti, antes de Pavía, san Alejandro Saulo, de la Congregación de Clérigos Regulares de san Pablo, Obispo y Confesor, a quien, ilustre por su linaje, virtud, doctrina y milagros, el Sumo Pontífice Pío X puso en el catálogo de los Santos.
En el monasterio de Achoury en Escocia, san Cánico, Presbítero y Abad.En Lira de Bélgica, el tránsito de san Gunmaro, Confesor.
En Rennes de Francia, san Emiliano, Confesor.
En Verona, santa Placidia, Virgen.
℣. Y en otras partes, otros muchos santos Mártires y Confesores, y santas Vírgenes.
℟. Demos gracias a Dios.
|
℣. Pretiósa in conspéctu Dómini.
℟. Mors Sanctórum eius.
Sancta María et omnes Sancti intercédant pro nobis ad Dóminum, ut nos mereámur ab eo adiuvári et salvári, qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
℣. Preciosa es a los ojos del Señor.
℟. La muerte de sus fieles.
Santa María y todos los santos intercedan por nosotros al Señor, para que merezcamos ser ayudados y salvados por Aquél que vive y reina por los siglos de los siglos.
℟. Amén.
|
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
Pater Noster dicitur secreto usque ad Et ne nos indúcas in tentatiónem:
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Réspice in servos tuos, Dómine, et in ópera tua, et dírige fílios eórum.
℟. Et sit splendor Dómini Dei nostri super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos, et opus mánuum nostrárum dírige.
Orémus.
Dirígere et sanctificáre, régere et gubernáre dignáre, Dómine Deus, Rex cæli et terræ, hódie corda et córpora nostra, sensus, sermónes et actus nostros in lege tua, et in opéribus mandatórum tuórum: ut hic et in ætérnum, te auxiliánte, salvi et líberi esse mereámur, Salvátor mundi: Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
℣. Dales, Señor, * el descanso eterno.
℟. Y brille para ellos * una luz perpetua.
Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
El Padre Nuestro en silencio hasta Y no nos dejes caer en la tentación.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
℣. Mira a tus siervos, Señor, mira a tus obras y guía a tus hijos.
℟. Baje a nosotros la gloria del Señor, nuestro Dios, y haga prósperas las obras de nuestras manos y dirige este mismo trabajo nuestro.
Oremos.
Dígnate, Señor Dios, Rey del cielo y de la tierra, dirigir y santificar, regir y gobernar hoy nuestros corazones, nuestros cuerpos, sentidos, palabras y actos en la observancia de tu ley, y en las obras de tus mandamientos, para que aquí y eternamente merezcamos con tu auxilio ser salvos y libres, Salvador del mundo.
℟. Amén.
|
Regula vel Evangelium
℣. Iube, domne, benedícere.
Divínum auxílium máneat semper nobíscum.
℟. Amen.
secúndum Ioánnem
Ioannes 6:51-55
In illo témpore: Dixit Iesus turbis Iudæórum: Ego sum panis vivus, qui de cœlo descéndi. Si quis manducáverit ex hoc pane, vivet in ætérnum: et panis, quem ego dabo, caro mea est pro mundi vita. Litigábant ergo Iudǽi ad ínvicem, dicéntes: Quómodo potest hic nobis carnem suam dare ad manducándum? Dixit ergo eis Iesus: Amen, amen, dico vobis: nisi manducavéritis carnem Fílii hóminis et bibéritis eius sánguinem, non habébitis vitam in vobis. Qui mánducat meam carnem et bibit meum sánguinem, habet vitam ætérnam: et ego resuscitábo eum in novíssimo die.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nostri.
℟. Deo grátias.
Commemorátio Fratrum, Sorórum, Familiárium, Benefactórum defunctórum Ordinis nostri.
Requiéscant in pace.
℟. Amen.
Psalmus 116 [5]
116:1 Laudáte Dóminum, omnes gentes: * laudáte eum, omnes pópuli:
116:2 Quóniam confirmáta est super nos misericórdia eius: * et véritas Dómini manet in ætérnum.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
℣. Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam.
℟. Et salutáre tuum da nobis.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Actiónes nostras, quǽsumus, Dómine, aspirándo prǽveni et adiuvándo proséquere: ut cuncta nostra orátio et operátio a te semper incípiat, et per te cœpta finiátur.
Per Christum Dóminum nostrum.
℟. Amen.
℣. Adiutórium nostrum ✠ in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
Si non sequitur aliqua Hora dicitur
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Regula vel Evangelium
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Que la ayuda de Dios nos acompañe siempre.
℟. Amén.
San Juan
Jn 6:51-55
En aquel tiempo, dijo Jesús a la muchedumbre de los judíos: Yo soy el pan vivo, que he descendido del cielo. Quien comiere de este pan, vivirá eternamente: y el pan que yo os daré es mi misma carne, para la vida del mundo. Comenzaron entonces los judíos a altercar unos con otros, diciendo: ¿Cómo puede este darnos a comer su carne? Jesús empero les dijo: En verdad, en verdad os digo que si no comiereis la carne del Hijo del hombre y no bebiereis su sangre, no tendréis vida en vosotros. Quien come mi carne y bebe mi sangre, tiene vida eterna, y yo le resucitaré en el último día.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.
Commemorátio Fratrum, Sorórum, Familiárium, Benefactórum defunctórum Ordinis nostri.
Requiéscant in pace.
℟. Amen.
Salmo 116 [5]
116:1 Alabad al Señor todas las naciones, * aclamadlo todos los pueblos.
116:2 Firme es su misericordia con nosotros, * su fidelidad dura por siempre.
℣. Dales, Señor, * el descanso eterno.
℟. Y brille para ellos * una luz perpetua.
℣. Muéstranos, Señor, tu misericordia
℟. Y danos tu salvación.
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Actiónes nostras, quǽsumus, Dómine, aspirándo prǽveni et adjuvándo proséquere: ut cuncta nostra orátio et operátio a te semper incípiat, et per te cœpta finiátur.
Por Jesucristo nuestro Señor.
℟. Amén.
℣. Nuestro auxilio ✠ es el nombre del Señor.
℟. Que hizo el cielo y la tierra.
Si non sequitur aliqua Hora dicitur
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.
|