Incipit
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Início
℣. Deus, ✠ vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Aleluia.
|
Hymnus
Iam lucis orto sídere,
Deum precémur súpplices,
Ut in diúrnis áctibus
Nos servet a nocéntibus.
Linguam refrénans témperet,
Ne litis horror ínsonet:
Visum fovéndo cóntegat,
Ne vanitátes háuriat.
Sint pura cordis íntima,
Absístat et vecórdia;
Carnis terat supérbiam
Potus cibíque párcitas.
Ut, cum dies abscésserit,
Noctémque sors redúxerit,
Mundi per abstinéntiam
Ipsi canámus glóriam.
Deo Patri sit glória,
Eiúsque soli Fílio,
Cum Spíritu Paráclito,
Et nunc et in perpétuum.
Amen.
|
Hino
Já o dia nasceu novamente.
Supliquemos, orando, ao Senhor
que nos guarde do mal neste dia
e por atos vivamos o amor.
Ponha freios à língua e a modere,
da discórdia evitando a paixão;
que nos vele o olhar e o defenda
da vaidade e de toda a ilusão.
Sejam puros os seres no íntimo,
dominando os instintos do mal.
Evitemos do orgulho o veneno,
moderando o impulso carnal.
Para que, no final deste dia,
quando a noite, em seu curso, voltar,
abstinentes e puros, possamos
sua glória e louvores cantar.
Louvor e glória ao Pai,
Ao filho seu também,
Ao Espírito Paráclito
Agora e sempre.
Amém.
|
Psalmi {Psalmi Dominica & antiphonæ Votiva}
Ant. Dum esset Rex * in accúbitu suo, nardus mea dedit odórem suavitátis.
Psalmus 53 [1]
53:3 Deus, in nómine tuo salvum me fac: * et in virtúte tua iúdica me.
53:4 Deus, exáudi oratiónem meam: * áuribus pércipe verba oris mei.
53:5 Quóniam aliéni insurrexérunt advérsum me, et fortes quæsiérunt ánimam meam: * et non proposuérunt Deum ante conspéctum suum.
53:6 Ecce enim, Deus ádiuvat me: * et Dóminus suscéptor est ánimæ meæ.
53:7 Avérte mala inimícis meis: * et in veritáte tua dispérde illos.
53:8 Voluntárie sacrificábo tibi, * et confitébor nómini tuo, Dómine: quóniam bonum est:
53:9 Quóniam ex omni tribulatióne eripuísti me: * et super inimícos meos despéxit óculus meus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Salmos {Salmos Dominicais, antífonas Votiva}
Ant. While the King sitteth at his table, * my spikenard sendeth forth the smell thereof.
Salmo 53 [1]
53:1 Salvai-me, ó Deus, por vosso nome: * e com vosso poder julgai-me.
53:2 Ouvi, ó Deus, a minha oração: * atendei às palavras da minha boca.
53:3 Porque os estranhos se levantaram contra mim e os fortes buscaram a minha vida: * e a Deus não puseram ante si.
53:4 Eis que Deus vem em meu auxílio: * e o Senhor é o protector da minha vida.
53:5 Fazei recair os males sobre os meus inimigos: * e exterminai-os na vossa verdade.
53:6 Sacrificar-me-ei voluntariamente a Vós, * e o vosso nome louvarei, ó Senhor, porque é bom:
53:7 Porquanto me tendes livrado de toda a tribulação: * e com desdém olhei os meus inimigos.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
|
Psalmus 118(1-16) [2]
118:1 (Aleph) Beáti immaculáti in via: * qui ámbulant in lege Dómini.
118:2 Beáti, qui scrutántur testimónia eius: * in toto corde exquírunt eum.
118:3 Non enim qui operántur iniquitátem, * in viis eius ambulavérunt.
118:4 Tu mandásti * mandáta tua custodíri nimis.
118:5 Útinam dirigántur viæ meæ, * ad custodiéndas iustificatiónes tuas!
118:6 Tunc non confúndar, * cum perspéxero in ómnibus mandátis tuis.
118:7 Confitébor tibi in directióne cordis: * in eo quod dídici iudícia iustítiæ tuæ.
118:8 Iustificatiónes tuas custódiam: * non me derelínquas usquequáque.
118:9 (Beth) In quo córrigit adolescéntior viam suam? * In custodiéndo sermónes tuos.
118:10 In toto corde meo exquisívi te: * ne repéllas me a mandátis tuis.
118:11 In corde meo abscóndi elóquia tua: * ut non peccem tibi.
118:12 Benedíctus es, Dómine: * doce me iustificatiónes tuas.
118:13 In lábiis meis, * pronuntiávi ómnia iudícia oris tui.
118:14 In via testimoniórum tuórum delectátus sum, * sicut in ómnibus divítiis.
118:15 In mandátis tuis exercébor: * et considerábo vias tuas.
118:16 In iustificatiónibus tuis meditábor: * non oblivíscar sermónes tuos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Salmo 118(1-16) [2]
118:1 (ALEPH) Bem-aventurados os imaculados no caminho: * que andam na lei do Senhor.
118:2 Bem-aventurados os que escrutinam seus testemunhos: * em todo o coração O buscam.
118:3 Porque os que praticam a iniquidade, * nos seus caminhos não andam.
118:4 Vós ordenastes * que os vossos mandamentos fossem guardados à risca.
118:5 Oxalá que meus passos sejam dirigidos * ao guardar de vossas justificações!
118:6 Então não serei confundido, * quando observar todos vossos mandamentos.
118:7 Vos louvarei com rectidão de coração: * porque aprendi os julgamentos da vossa justiça.
118:8 Guardarei as vossas justificações: * me não desampareis jamais.
118:9 (BETH) De que modo corrigirá o jovem o seu proceder? * Guardando as vossas palavras.
118:10 De todo meu coração Vos busquei: * me não deixeis transviar dos vossos mandamentos.
118:11 Escondi no meu coração as vossas palavras: * para contra Vós não pecar.
118:12 Bendito sois, ó Senhor: * ensinai-me as vossas justificações.
118:13 Nos meus lábios, * pronunciei todos os juízos da vossa boca.
118:14 Deleitei-me no caminho dos vossos testemunhos, * como em todas as riquezas.
118:15 Nos vossos mandamentos me exercitarei: * e considerarei os vossos caminhos.
118:16 Nas vossas justificações meditarei: * das vossas palavras me não esquecerei.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
|
Psalmus 118(17-32) [3]
118:17 (Ghimel) Retríbue servo tuo, vivífica me: * et custódiam sermónes tuos:
118:18 Revéla óculos meos: * et considerábo mirabília de lege tua.
118:19 Íncola ego sum in terra: * non abscóndas a me mandáta tua.
118:20 Concupívit ánima mea desideráre iustificatiónes tuas, * in omni témpore.
118:21 Increpásti supérbos: * maledícti qui declínant a mandátis tuis.
118:22 Aufer a me oppróbrium, et contémptum: * quia testimónia tua exquisívi.
118:23 Étenim sedérunt príncipes, et advérsum me loquebántur: * servus autem tuus exercebátur in iustificatiónibus tuis.
118:24 Nam et testimónia tua meditátio mea est: * et consílium meum iustificatiónes tuæ.
118:25 (Daleth) Adhǽsit paviménto ánima mea: * vivífica me secúndum verbum tuum.
118:26 Vias meas enuntiávi, et exaudísti me: * doce me iustificatiónes tuas.
118:27 Viam iustificatiónum tuárum ínstrue me: * et exercébor in mirabílibus tuis.
118:28 Dormitávit ánima mea præ tǽdio: * confírma me in verbis tuis.
118:29 Viam iniquitátis ámove a me: * et de lege tua miserére mei.
118:30 Viam veritátis elégi: * iudícia tua non sum oblítus.
118:31 Adhǽsi testimóniis tuis, Dómine: * noli me confúndere.
118:32 Viam mandatórum tuórum cucúrri, * cum dilatásti cor meum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dum esset Rex in accúbitu suo, nardus mea dedit odórem suavitátis.
|
Salmo 118(17-32) [3]
118:17 (GHIMEL) Retribuí ao vosso servo, dai-me vida: * e guardarei as vossas palavras:
118:18 Revelai meus olhos: * e considerarei as maravilhas da vossa lei.
118:19 Sou peregrino na terra: * os vossos mandamentos não escondeis de mim.
118:20 Ansiosa minha alma desejou as vossas justificações, * em todo o tempo.
118:21 Ameaçastes os soberbos: * malditos os que se desviam dos vossos mandamentos.
118:22 Livrai-me do escárnio e do desprezo: * pois procurei os vossos testemunhos.
118:23 Porque os príncipes se sentaram e falavam contra mim: * o vosso servo, todavia, meditava nas vossas justificações.
118:24 Pois os vossos testemunhos são a minha meditação: * e as vossas justificações o meu conselho.
118:25 (DALETH) A minha alma prostrou-se por terra: * vivificai-me segundo a vossa palavra.
118:26 Expus os meus caminhos e me atendestes: * ensinai-me as vossas justificações.
118:27 Instruí-me no caminho das vossas leis: * e meditarei nas vossas maravilhas.
118:28 Minha alma adormeceu de tédio: * fortalecei-me com vossas palavras.
118:29 Afastai de mim o caminho da iniquidade: * e na vossa lei, tende misericórdia de mim.
118:30 Escolhi o caminho da verdade: * dos vossos juízos me não esqueci.
118:31 Aderi aos vossos testemunhos, ó Senhor: * me não queirais confundir.
118:32 Corri pelo caminho dos vossos mandamentos, * quando dilatastes o meu coração.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. While the King sitteth at his table, my spikenard sendeth forth the smell thereof.
|
Capitulum Responsorium Versus {Votiva}
1 Tim. 1:17
Regi sæculórum immortáli et invisíbili, soli Deo honor et glória in sǽcula sæculórum. Amen.
℟. Deo grátias.
℟.br. Iesu Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis.
℟. Iesu Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis.
℣. Qui sedes ad déxteram Patris.
℟. Miserére nobis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis.
℣. Exsúrge, Christe, ádiuva nos.
℟. Et líbera nos propter nomen tuum.
|
Capítulo Responsório Verso {Votiva}
1 Tim. 1:17
Ao rei dos séculos imortal e invisível, ✠ a Deus só, honra e glória * pelos séculos dos séculos. Amém.
℟. Graças a Deus.
℟.br. Cristo Filho de Deus vivo, * tende piedade de nós.
℟. Cristo Filho de Deus vivo, * tende piedade de nós.
℣. Ó Vós que estais assentado à direita do Pai.
℟. Tende piedade de nós.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e * ao Espírito Santo.
℟. Cristo Filho de Deus vivo, * tende piedade de nós.
℣. Levanta-Te, ó Cristo, e vem em nosso auxílio.
℟. E livra-nos por causa de teu nome.
|
Oratio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Dómine Deus omnípotens, qui ad princípium huius diéi nos perveníre fecísti: tua nos hódie salva virtúte; ut in hac die ad nullum declinémus peccátum, sed semper ad tuam iustítiam faciéndam nostra procédant elóquia, dirigántur cogitatiónes et ópera.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
|
Oração
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
Senhor, Deus onipotente, que nos fizeste chegar ao começo deste dia, salva-nos hoje com o teu poder, a fim de que não tombemos em nenhum pecado, mas sempre por pensamentos, palavras e pobras observemos a tua justiça.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amém.
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
|
Martyrologium {anticip.}
Sexto Idus Octóbris Luna prima Anno Dómini 2018
Sancti Francísci Bórgiæ, Sacerdótis e Societáte Iesu et Confessóris, cuius dies natális prídie Kaléndas Octóbris recensétur.
Apud Septam, in Mauritánia Tingitána, pássio sanctórum septem Mártyrum, ex Ordine Minórum, scílicet Daniélis, Samuélis, Angeli, Leónis, Nicolái, Hugolíni et Domni; qui, cum essent omnes præter Domnum Sacerdótes, ibídem, ob Evangélii prædicatiónem et Mahuméticæ confutatiónem sectæ, a Saracénis contumélias, víncula et flagélla perpéssi, demum, capítibus abscíssis, martýrii palmam adépti sunt.
Colóniæ Agrippínæ sancti Gereónis Mártyris, cum áliis trecéntis decem et octo; qui pro vera pietáte, in persecutióne Maximiáni, gládiis patiéntes colla subdidérunt.
In território eiúsdem urbis sanctórum Victóris et Sociórum Mártyrum.
Bonnæ, in Germánia, sanctórum Mártyrum Cássii et Floréntii, cum áliis plúrimis.
Nicomedíæ sanctórum Mártyrum Eulámpii, et soróris Eulámpiæ Vírginis. Hæc porro, cum audísset pro Christo fratrem torquéri, in médiam turbam exsíluit, et, fratrem amplexáta, huic sóciam se adiúnxit; atque ambo, coniécti in ollam fervéntis ólei, sed nulla ex parte læsi, tandem, una cum áliis ducéntis, qui eo miráculo permóti credíderant in Christum, cápitis obtruncatióne martýrium complevérunt.
In Creta ínsula beáti Pinýti, inter Epíscopos nobilíssimi. Hic, Gnósiæ urbis Epíscopus, sub Marco Antoníno Vero et Lúcio Aurélio Cómmodo flóruit, et in scriptis suis, velut in quodam spéculo, vivéntem sui relíquit imáginem.
Eboráci, in Anglia, sancti Paulíni Epíscopi, qui fuit beáti Gregórii Papæ discípulus; et, una cum áliis, ad prædicándum Evangélium illuc ab eo missus, Edwínum Regem eiúsque pópulum ad Christi fidem convértit.
Populónii, in Túscia, sancti Cerbónii, Epíscopi et Confessóris, qui (ut sanctus Gregórius Papa refert) in vita et morte miráculis cláruit.
Verónæ sancti Cerbónii Epíscopi.
Cápuæ sancti Paulíni Epíscopi.
℣. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.
℟. Deo grátias.
|
Martirológio {anticip.}
On the morrow we keep the feast of holy Francis Borgia, General of the Society of Jesus, of whom mention is made upon the last day of September, and who is memorable for hardness of living, the gift of prayer, renunciation of the world, and the refusal of high places in the Church.
October 10th 2018, the 1st day of the Moon, were born into the better life:
At York, in England, (in the year 644,) holy Paulinus, Archbishop of that see. A disciple of the blessed Pope Gregory. Gregory sent him into England along with others to preach the Gospel, and he brought King Edwin and all his people to believe in Christ.
In the island of Crete, blessed Pinytus, noble among Bishops. He flourished as Bishop of Gnossus, under the Emperors Marcus Antoninus Verus and Lucius Aurelius Commodus, and hath left us in his writings a living image of himself as in a looking-glass.
At Cologne, the holy martyr Gereon, with three hundred and eighteen others, who patiently suffered beheading for true godliness' sake in the persecution under the Emperor Maximian.
In the same country, the holy martyrs Victor and his Companions.
At Bonn, in Germany, (in the fourth century,) the holy martyrs Cassius and Florence, and many others.
At Nicomedia, (in the year 303,) the holy martyrs Eulampius, and the Virgin Eulampia his sister. When Eulampia heard her brother being tortured for Christ's sake she sprang into the midst of the crowd, and embraced him, and joined herself to him. Then they both were put together into a vessel of boiling oil, but were nowise hurt thereby, by the which wonder two hundred others were brought to believe in Christ, and these two hundred, along with the brother and sister, were all beheaded together, and so finished their testimony.
At Piombino, in Tuscany, (at the end of the sixth century,) the holy Confessor Cerbonius, Bishop (of that see,) who was famous for miracles, both in life and in death, as witness holy Gregory.
At Verona also, holy Cerbonius, Bishop of Verona.
At Capua, (about the middle of the ninth century,) holy Paulinus, Bishop (of that see.)
℣. And elsewhere many other holy martyrs, confessors, and holy virgins.
℟. Graças a Deus.
|
℣. Pretiósa in conspéctu Dómini.
℟. Mors Sanctórum eius.
Sancta María et omnes Sancti intercédant pro nobis ad Dóminum, ut nos mereámur ab eo adiuvári et salvári, qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
℣. Preciosa na presença do Senhor.
℟. É a morte dos seus Santos.
A Santíssima Virgem Maria e todos os Santos intercedam por nós junto ao Senhor, para merecermos o seu auxílio e salvação, Ele que vive e reina nos séculos dos séculos.
℟. Amém.
|
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
Pater Noster dicitur secreto usque ad Et ne nos indúcas in tentatiónem:
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Réspice in servos tuos, Dómine, et in ópera tua, et dírige fílios eórum.
℟. Et sit splendor Dómini Dei nostri super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos, et opus mánuum nostrárum dírige.
Orémus.
Dirígere et sanctificáre, régere et gubernáre dignáre, Dómine Deus, Rex cæli et terræ, hódie corda et córpora nostra, sensus, sermónes et actus nostros in lege tua, et in opéribus mandatórum tuórum: ut hic et in ætérnum, te auxiliánte, salvi et líberi esse mereámur, Salvátor mundi: Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Senhor, tem piedade de nós. Cristo, tem piedade de nós. Senhor, tem piedade de nós.
Pai Nosso é dito silenciosamente até E não nos deixeis cair em tentação:.
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu. O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores:
℣. E não nos deixeis cair em tentação:
℟. Mas livrai-nos do mal.
℣. Lançai os olhos, Senhor, sobre os vossos servos e que a vossa glória resplandeça sobre os seus filhos.
℟. Repouse sobre nós a vossa bondade, Senhor; dirigi, lá do céu, os trabalhos de nossas mãos; dirigi as obras de nossas mãos.
Oremos
Dignai-vos, ó Senhor Deus, rei do céu e da terra, dirigir, santificar, reger e governar hoje os nossos corações e os nossos corpos, sentidos, palavras e ações, segundo a vossa lei e, no cumprimento dos vossos preceitos, a fim de merecermos, por vosso socorro, nesta vida e na eternidade, obter a salvação e a liberdade, ó Salvador do mundo, vós que viveis e reinais nos séculos dos séculos.
℟. Amém.
|
Regula vel Evangelium
℣. Iube, domne, benedícere.
Divínum auxílium máneat semper nobíscum.
℟. Amen.
secúndum Matthǽum
Matt 13:44-52
In illo témpore: Dixit Iesus discípulis suis parábolam hanc: Símile est regnum cœlórum thesáuro abscóndito in agro: quem qui invénit homo, abscóndit, et præ gáudio illíus vadit, et vendit univérsa, quæ habet, et emit agrum illum. Íterum símile est regnum cœlórum hómini negotiatóri, quærénti bonas margarítas. Invénta autem una pretiósa margaríta, ábiit, et véndidit ómnia, quæ hábuit, et emit eam. Íterum símile est regnum cœlórum sagénæ missæ in mare et ex omni génere píscium congregánti. Quam, cum impléta esset, educéntes, et secus litus sedéntes, elegérunt bonos in vasa, malos autem foras misérunt. Sic erit in consummatióne sǽculi: exíbunt Angeli, et separábunt malos de médio iustórum, et mittent eos in camínum ignis: ibi erit fletus et stridor déntium. Intellexístis hæc ómnia? Dicunt ei: Etiam. Ait illis: Ideo omnis scriba doctus in regno cœlórum símilis est hómini patrifamílias, qui profert de thesáuro suo nova et vétera.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nostri.
℟. Deo grátias.
Commemorátio Fratrum, Sorórum, Familiárium, Benefactórum defunctórum Ordinis nostri.
Requiéscant in pace.
℟. Amen.
Psalmus 116 [4]
116:1 Laudáte Dóminum, omnes gentes: * laudáte eum, omnes pópuli:
116:2 Quóniam confirmáta est super nos misericórdia eius: * et véritas Dómini manet in ætérnum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
℣. Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam.
℟. Et salutáre tuum da nobis.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Actiónes nostras, quǽsumus, Dómine, aspirándo prǽveni et adiuvándo proséquere: ut cuncta nostra orátio et operátio a te semper incípiat, et per te cœpta finiátur.
Per Christum Dominum nostrum.
℟. Amen.
℣. Adiutórium nóstrum ✠ in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
Si non sequitur aliqua Hora dicitur
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Regula vel Evangelium
℣. Conceda-nos, Senhor, a Sua bênção.
God's most mighty strength alway be His people's staff and stay.
℟. Amém.
S. Mateus
Mt 13:44-52
Naquele tempo, disse Jesus aos seus discípulos esta parábola: «O reino dos céus é semelhante a um tesouro escondido no campo, o qual um homem acha e esconde; e, alegre com o achado, vai, vende tudo o que tem e compra o campo. Igualmente o reino dos céus é semelhante a um negociante, que busca pedras preciosas; e, achando uma de grande preço, vai, vende tudo o que tem e compra-a. O reino dos céus é ainda semelhante a uma rede que, lançada ao mar, prende toda a casta de peixes, e, estando já cheia, os pescadores a puxam para a praia, escolhem os bons peixes para os vasos e deitam fora os maus. Assim será no fim dos séculos: virão os Anjos e separarão os maus do meio dos justos e os lançarão na fornalha do fogo, onde não haverá senão fogo e ranger de dentes. Haveis compreendido tudo isto?». «Sim», responderam eles. E Jesus disse-lhes: «Por esta razão todo o escriba douto no que diz respeito ao reino dos céus é semelhante a um pai de família, que tira dos seus tesouros cousas novas e velhas».
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.
Commemorátio Fratrum, Sorórum, Familiárium, Benefactórum defunctórum Ordinis nostri.
Requiéscant in pace.
℟. Amen.
Salmo 116 [4]
116:1 Ó gentes, louvai todas o Senhor: * louvai-O todos, ó povos:
116:2 Porque sobre nós foi confirmada a sua misericórdia: * e a verdade do Senhor permanece eternamente.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
℣. Show us, O Lord, thy mercy.
℟. And grant us thy salvation.
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Actiónes nostras, quǽsumus, Dómine, aspirándo prǽveni et adjuvándo proséquere: ut cuncta nostra orátio et operátio a te semper incípiat, et per te cœpta finiátur.
Por Cristo nosso Senhor
℟. Amém.
℣. O nosso auxílio está ✠ no nome do Senhor,
℟. Que fez o céu e a terra.
Si non sequitur aliqua Hora dicitur
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amém.
|