Officium Dedicationis Ecclesiae

Divinum Officium Monastic - 1963

10-08-2018

Ad Matutinum

Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.

Psalmus 3 [0]
3:2 Dómine, quid multiplicáti sunt qui tríbulant me? * multi insúrgunt advérsum me.
3:3 Multi dicunt ánimæ meæ: * Non est salus ipsi in Deo eius.
3:4 Tu autem, Dómine, suscéptor meus es, * glória mea, et exáltans caput meum.
3:5 Voce mea ad Dóminum clamávi: * et exaudívit me de monte sancto suo.
3:6 Ego dormívi, et soporátus sum: * et exsurréxi, quia Dóminus suscépit me.
3:7 Non timébo míllia pópuli circumdántis me: * exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus.
3:8 Quóniam tu percussísti omnes adversántes mihi sine causa: * dentes peccatórum contrivísti.
3:9 Dómini est salus: * et super pópulum tuum benedíctio tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Rito de entrada
℣. Señor, ábreme +︎ los labios.
℟. Y mi boca proclamará tu alabanza.
℣. Señor, ábreme los labios.
℟. Y mi boca proclamará tu alabanza.
℣. Señor, ábreme los labios.
℟. Y mi boca proclamará tu alabanza.

Salmo 3 [0]
3:2 ¡Ah, Señor! ¿Cómo es que se han aumentado tanto mis perseguidores? * Son muchísimos los que se han rebelado contra mí.
3:3 Muchos dicen de mí: * Ya no tiene que esperar de su Dios salvación.
3:4 Pero Tú, ¡oh Señor!, Tú eres mi protector, * mi gloria, y el que me hace levantar cabeza.
3:5 A voces clamé al Señor, * y Él me oyó benigno desde su santo monte.
3:6 Yo me dormí, y me entregué a un profundo sueño; * y me levanté, porque el Señor me tomó bajo su amparo.
3:7 No temeré, pues, a ese innumerable gentío que me tiene cercado; * levántate, ¡oh Señor!, sálvame Tú, Dios mío.
3:8 Pues Tú has castigado a todos los que sin razón me hacen guerra; * les has quebrado los dientes a los pecadores.
3:9 Del Señor nos viene la salvación; * y Tú, oh Dios mío, bendecirás a tu pueblo.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Invitatorium {Antiphona Votiva}
Ant. Domum Dei decet sanctitúdo: * Sponsum eius Christum adorémus in ea.
Ant. Domum Dei decet sanctitúdo: * Sponsum eius Christum adorémus in ea.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Domum Dei decet sanctitúdo: * Sponsum eius Christum adorémus in ea.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Sponsum eius Christum adorémus in ea.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Domum Dei decet sanctitúdo: * Sponsum eius Christum adorémus in ea.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Sponsum eius Christum adorémus in ea.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Domum Dei decet sanctitúdo: * Sponsum eius Christum adorémus in ea.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Sponsum eius Christum adorémus in ea.
Ant. Domum Dei decet sanctitúdo: * Sponsum eius Christum adorémus in ea.
Invitatorio {Antífona Votiva}
Ant. La santidad es propia de la casa de Dios: * En ella adoremos a Cristo su Esposo.
Ant. La santidad es propia de la casa de Dios: * En ella adoremos a Cristo su Esposo.
Venid, regocijémonos en el Señor; cantemos con júbilo las alabanzas de Dios, Salvador nuestro. Corramos a presentarnos ante su acatamiento, dándole gracias, y entonándole himnos con júbilo.
Ant. La santidad es propia de la casa de Dios: * En ella adoremos a Cristo su Esposo.
Porque el Señor es el Dios grande, y un rey más grande que todos los dioses. Porque en su mano tiene toda la extensión de la tierra, y suyos son los más encumbrados montes.
Ant. En ella adoremos a Cristo su Esposo.
Suyo es el mar, y obra es de sus manos: y hechura de sus manos es la tierra. (de rodillas) Venid, pues, adorémosle, postrémonos: derramando lágrimas en la presencia del Señor que nos ha creado: Pues Él es el Señor Dios nuestro: y nosotros el pueblo a quien Él apacienta, y ovejas de su grey.
Ant. La santidad es propia de la casa de Dios: * En ella adoremos a Cristo su Esposo.
Hoy mismo, si oyereis su voz, guardaos de endurecer vuestros corazones, Como sucedió, dice el Señor, cuando provocaron mi ira, poniéndome a prueba en el desierto, en donde vuestros padres me tentaron, me probaron, y vieron mis obras.
Ant. En ella adoremos a Cristo su Esposo.
Por espacio de cuarenta años estuve irritado contra esta generación, y dije: Siempre está descarriado el corazón de este pueblo. Ellos no conocieron mis caminos; por lo que juré airado que no entrarían en mi reposo.
Ant. La santidad es propia de la casa de Dios: * En ella adoremos a Cristo su Esposo.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. En ella adoremos a Cristo su Esposo.
Ant. La santidad es propia de la casa de Dios: * En ella adoremos a Cristo su Esposo.
Hymnus {Votiva}
Urbs beáta Ierúsalem,
Dicta pacis vísio,
Quæ constrúitur in cælis
Vivis ex lapídibus,
Et Ángelis coronáta
Ut sponsáta cómite.

Nova véniens e cælo,
Nuptiáli thálamo
Præparáta, ut sponsáta
Copulétur Dómino:
Platéæ et muri eius
Ex auro puríssimo.

Portæ nitent margarítis
Ádytis paténtibus,
Et virtúte meritórum
Illuc introdúcitur
Omnis qui ob Christi nomen
Hic in mundo prémitur.

Tunsiónibus, pressúris
Expolíti lápides,
Suis coaptántur locis
Per manus artíficis,
Disponúntur permansúri
Sacris ædifíciis.

Glória et honor Deo
Usquequáque altíssimo,
Una Patri, Filióque,
Inclyto Paráclito,
Cui laus est et potéstas
Per ætérna sǽcula.
Amen.
Himno {Votiva}
Jerusalén celeste,
visión de paz dichosa:
vivientes son las piedras
de tu estructura hermosa;
gloriosos paraninfos
te siguen como a esposa:
Ángeles a millares
te cercan en redor.

¡Oh esposa felicísima!
con la gloria dotada
del Padre, y por el Hijo
con dones hermoseada;
Reina de Cristo príncipe,
querida y bien amada;
ciudad del cielo empíreo
radiante de esplendor.

Aquí brillan las puertas
de perlas y diamantes:
Las calles y las plazas
rebosan de habitantes:
allí felices moran
los que en virtud florecen,
y por Jesus padecen
angustias y aflicción.

Con el cincel cortadas,
y á golpes de martillo
labradas y bruñidas
piedras de hermoso brillo,
elevan esta fábrica
del cielo en las alturas,
unidas las junturas
con arte y perfección.

Demos gloria al Altísimo,
al Padre sempiterno,
y al Hijo de Dios único,
igual y coeterno;
tambien al Santo Espíritu,
que espira su amor tierno,
honor, imperio y gloria
por los siglos,
Amén.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ et Psalmi Votiva}
Nocturn I.
Ant. Introíbo * in domum tuam, Dómine, † et adorábo ad templum sanctum tuum.
Psalmus 5 [1]
5:2 Verba mea áuribus pércipe, Dómine, * intéllege clamórem meum.
5:3 Inténde voci oratiónis meæ, * Rex meus et Deus meus.
5:4 Quóniam ad te orábo: * Dómine, mane exáudies vocem meam.
5:5 Mane astábo tibi et vidébo: * quóniam non Deus volens iniquitátem tu es.
5:6 Neque habitábit iuxta te malígnus: * neque permanébunt iniústi ante óculos tuos.
5:7 Odísti omnes, qui operántur iniquitátem: * perdes omnes, qui loquúntur mendácium.
5:7 Virum sánguinum et dolósum abominábitur Dóminus: * ego autem in multitúdine misericórdiæ tuæ.
5:8 Introíbo in domum tuam: * adorábo ad templum sanctum tuum in timóre tuo.
5:9 Dómine, deduc me in iustítia tua: * propter inimícos meos dírige in conspéctu tuo viam meam.
5:10 Quóniam non est in ore eórum véritas: * cor eórum vanum est.
5:11 Sepúlcrum patens est guttur eórum, linguis suis dolóse agébant, * iúdica illos, Deus.
5:11 Décidant a cogitatiónibus suis, secúndum multitúdinem impietátum eórum expélle eos, * quóniam irritavérunt te, Dómine.
5:12 Et læténtur omnes, qui sperant in te, * in ætérnum exsultábunt: et habitábis in eis.
5:12 Et gloriabúntur in te omnes, qui díligunt nomen tuum, * quóniam tu benedíces iusto.
5:13 Dómine, ut scuto bonæ voluntátis tuæ * coronásti nos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Introíbo in domum tuam, Dómine, † et adorábo ad templum sanctum tuum.
Salmos con lecturas {Antífonas y salmos Votiva}
Nocturn I.
Ant. I will come into thy house; I will worship towards thy holy temple.
Salmo 5 [1]
5:2 Señor, escucha mis palabras, * atiende a mis gemidos,
5:3 Haz caso de mis gritos de auxilio, * Rey mío y Dios mío.
5:4 A ti te suplico, * Señor; por la mañana escucharás mi voz,
5:5 Por la mañana te expongo mi causa, y me quedo aguardando. * Tú no eres un Dios que ame la maldad,
5:6 Ni el malvado es tu huésped, * ni el arrogante se mantiene en tu presencia.
5:7 Detestas a los malhechores, * destruyes a los mentirosos;
5:7 Al hombre sanguinario y traicionero lo aborrece el Señor. * Pero yo, por tu gran bondad,
5:8 Entraré en tu casa, * me postraré ante tu templo santo con toda reverencia.
5:9 Señor, guíame con tu justicia, * porque tengo enemigos; alláname tu camino.
5:10 En su boca no hay sinceridad, * su corazón es perverso;
5:11 Su garganta es un sepulcro abierto, mientras halagan con la lengua. * Castígalos, ¡oh Dios!:
5:11 Que fracasen sus planes; expúlsalos por sus muchos crímenes, * porque se rebelan contra ti.
5:12 Que se alegren los que se acogen a ti, * con júbilo eterno; protégelos,
5:12 Para que se llenen de gozo los que aman tu nombre, * porque Tú, Señor, bendices al justo,
5:13 Y como un escudo * lo rodea tu favor.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. I will come into thy house; I will worship towards thy holy temple.
Ant. Dóminus * in templo sancto suo, † Dóminus in cælo sedes eius.
Psalmus 10 [2]
10:2 In Dómino confído: quómodo dícitis ánimæ meæ: * Tránsmigra in montem sicut passer?
10:3 Quóniam ecce peccatóres intendérunt arcum, paravérunt sagíttas suas in pháretra, * ut sagíttent in obscúro rectos corde.
10:4 Quóniam quæ perfecísti, destruxérunt: * iustus autem quid fecit?
10:5 Dóminus in templo sancto suo, * Dóminus in cælo sedes eius.
10:5 Óculi eius in páuperem respíciunt: * pálpebræ eius intérrogant fílios hóminum.
10:6 Dóminus intérrogat iustum et ímpium: * qui autem díligit iniquitátem, odit ánimam suam.
10:7 Pluet super peccatóres láqueos: * ignis, et sulphur, et spíritus procellárum pars cálicis eórum.
10:8 Quóniam iustus Dóminus, et iustítias diléxit: * æquitátem vidit vultus eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dóminus in templo sancto suo, † Dóminus in cælo sedes eius.
Ant. The Lord is in his holy temple, the Lord’s throne is in heaven.
Salmo 10 [2]
10:2 En el Señor tengo puesta mi confianza: ¿Cómo, pues, decís a mi alma: * «Retírate prontamente al monte, como un ave que huye?
10:3 Mira que los pecadores han apuntado el arco, y tienen preparadas saetas dentro de sus aljabas, * para asaetar a escondidas a los que son de corazón recto.
10:4 Porque aquello que Tú hiciste de bueno, lo han reducido a nada; * mas el justo, ¿qué es lo que ha hecho de malo?»
10:5 Pero el Señor está en su santo templo, * el Señor tiene su trono en el cielo.
10:5 Sus ojos están mirando al pobre; * sus párpados están examinando a los hijos de los hombres.
10:6 El Señor vigila al justo y al impío; * y así el que ama la maldad, odia su propia alma.
10:7 Lloverá lazos sobre los pecadores; * el fuego y azufre, y el viento tempestuoso son el cáliz que les tocará.
10:8 Porque el Señor es justo y ama la justicia, * está siempre su rostro mirando la rectitud.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. The Lord is in his holy temple, the Lord’s throne is in heaven.
Ant. Tóllite portas, * príncipes vestras, et elevámini, portæ æternáles.
Psalmus 23 [3]
23:1 Dómini est terra, et plenitúdo eius: * orbis terrárum, et univérsi qui hábitant in eo.
23:2 Quia ipse super mária fundávit eum: * et super flúmina præparávit eum.
23:3 Quis ascéndet in montem Dómini? * aut quis stabit in loco sancto eius?
23:4 Ínnocens mánibus et mundo corde, * qui non accépit in vano ánimam suam, nec iurávit in dolo próximo suo.
23:5 Hic accípiet benedictiónem a Dómino: * et misericórdiam a Deo, salutári suo.
23:6 Hæc est generátio quæréntium eum, * quæréntium fáciem Dei Iacob.
23:7 Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
23:8 Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus fortis et potens: Dóminus potens in prǽlio.
23:9 Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
23:10 Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus virtútum ipse est Rex glóriæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Tóllite portas, príncipes vestras, et elevámini, portæ æternáles.
Ant. Abrid, oh príncipes, vuestras puertas, * y elevaos, oh puertas de la eternidad.
Salmo 23 [3]
23:1 Del Señor es la tierra y cuanto la llena, * el orbe y todos sus habitantes:
23:2 Él la fundó sobre los mares, * Él la afianzó sobre los ríos.
23:3 ¿Quién puede subir al monte del Señor? * ¿Quién puede estar en el recinto sacro?
23:4 El hombre de manos inocentes y puro corazón, * que no confía en los ídolos ni jura contra el prójimo en falso.
23:5 Ése recibirá la bendición del Señor, * le hará justicia el Dios de salvación.
23:6 Éste es el grupo que busca al Señor, * que viene a tu presencia, Dios de Jacob.
23:7 ¡Portones!, alzad los dinteles, que se alcen las antiguas compuertas: * va a entrar el Rey de la gloria.
23:8 ¿Quién es ese Rey de la gloria? * El Señor, héroe valeroso; el Señor, héroe de la guerra.
23:9 ¡Portones!, alzad los dinteles, que se alcen las antiguas compuertas: * va a entrar el Rey de la gloria.
23:10 ¿Quién es ese Rey de la gloria? * El Señor, Dios de los ejércitos. Él es el Rey de la gloria.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Abrid, oh príncipes, vuestras puertas, y elevaos, oh puertas de la eternidad.
Ant. Adoráte * Dóminum in aula sancta eius.
Psalmus 28 [4]
28:1 Afférte Dómino, fílii Dei: * afférte Dómino fílios aríetum.
28:2 Afférte Dómino glóriam et honórem, afférte Dómino glóriam nómini eius: * adoráte Dóminum in átrio sancto eius.
28:3 Vox Dómini super aquas, Deus maiestátis intónuit: * Dóminus super aquas multas.
28:4 Vox Dómini in virtúte: * vox Dómini in magnificéntia.
28:5 Vox Dómini confringéntis cedros: * et confrínget Dóminus cedros Líbani:
28:6 Et commínuet eas tamquam vítulum Líbani: * et diléctus quemádmodum fílius unicórnium.
28:7 Vox Dómini intercidéntis flammam ignis: * vox Dómini concutiéntis desértum: et commovébit Dóminus desértum Cades.
28:9 Vox Dómini præparántis cervos, et revelábit condénsa: * et in templo eius omnes dicent glóriam.
28:10 Dóminus dilúvium inhabitáre facit: * et sedébit Dóminus Rex in ætérnum.
28:11 Dóminus virtútem pópulo suo dabit: * Dóminus benedícet pópulo suo in pace.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Adoráte Dóminum in aula sancta eius.
Ant. Adore ye the Lord in his holy court.
Salmo 28 [4]
28:1 Hijos de Dios, aclamad al Señor,
28:2 Aclamad la gloria y el poder del Señor, aclamad la gloria del nombre del Señor, * postraos ante el Señor en el atrio sagrado.
28:3 La voz del Señor sobre las aguas, el Dios de la gloria ha tronado, * el Señor sobre las aguas torrenciales.
28:4 La voz del Señor es potente, * la voz del Señor es magnífica,
28:5 La voz del Señor descuaja los cedros, * el Señor descuaja los cedros del Líbano.
28:6 Hace brincar al Líbano como a un novillo, * al Sarión como a una cría de búfalo.
28:7 La voz del Señor lanza llamas de fuego, * la voz del Señor sacude el desierto, el Señor sacude el desierto de Cadés.
28:9 La voz del Señor retuerce los robles, * el Señor descorteza las selvas. En su templo un grito unánime: «¡Gloria!»
28:10 El Señor se sienta por encima del aguacero, * el Señor se sienta como rey eterno.
28:11 El Señor da fuerza a su pueblo, * el Señor bendice a su pueblo con la paz.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Adore ye the Lord in his holy court.
Ant. Erit mihi Dóminus * in Deum, et lapis iste vocábitur domus Dei.
Psalmus 45 [5]
45:2 Deus noster refúgium, et virtus: * adiútor in tribulatiónibus, quæ invenérunt nos nimis.
45:3 Proptérea non timébimus dum turbábitur terra: * et transferéntur montes in cor maris.
45:4 Sonuérunt, et turbátæ sunt aquæ eórum: * conturbáti sunt montes in fortitúdine eius.
45:5 Flúminis ímpetus lætíficat civitátem Dei: * sanctificávit tabernáculum suum Altíssimus.
45:6 Deus in médio eius, non commovébitur: * adiuvábit eam Deus mane dilúculo.
45:7 Conturbátæ sunt gentes, et inclináta sunt regna: * dedit vocem suam, mota est terra.
45:8 Dóminus virtútum nobíscum: * suscéptor noster Deus Iacob.
45:9 Veníte, et vidéte ópera Dómini, quæ pósuit prodígia super terram: * áuferens bella usque ad finem terræ.
45:10 Arcum cónteret, et confrínget arma: * et scuta combúret igni.
45:11 Vacáte, et vidéte quóniam ego sum Deus: * exaltábor in géntibus, et exaltábor in terra.
45:12 Dóminus virtútum nobíscum: * suscéptor noster Deus Iacob.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Erit mihi Dóminus in Deum, et lapis iste vocábitur domus Dei.
Ant. Este Señor será mi Dios * y esta piedra será llamada casa de Dios.
Salmo 45 [5]
45:2 Dios es nuestro refugio y fortaleza, * nuestro defensor en las tribulaciones que tanto nos han acosado.
45:3 Por eso no temeremos aun cuando se conmueva la tierra, * y sean trasladados los montes al medio del mar.
45:4 Bramaron y se alborotaron sus aguas, * a su furioso ímpetu se estremecieron los montes.
45:5 Un río caudaloso alegra la ciudad de Dios; * el Altísimo ha santificado su Tabernáculo.
45:6 Está Dios en medio de ella, no será conmovida; * la socorrerá Dios ya desde el rayar el alba.
45:7 Se conturbaron las naciones, y bambolearon los reinos; * dio el Señor una voz, y la tierra se estremeció.
45:8 Con nosotros está el Señor de los ejércitos; * el Dios de Jacob es nuestro defensor.
45:9 Venid y observad las obras del Señor, y los prodigios que ha hecho sobre la tierra; * cómo ha alejado la guerra hasta el cabo del mundo.
45:10 Romperá los arcos, hará pedazos las armas, * y entregará al fuego los escudos.
45:11 Estad tranquilos, y considerad que Yo soy Dios; * ensalzado he de ser entre las naciones, y ensalzado en toda la tierra.
45:12 El Señor de los ejércitos está con nosotros; * nuestro defensor es el Dios de Jacob.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Este Señor será mi Dios y esta piedra será llamada casa de Dios.
Ant. Ædificávit * Móyses altáre Dómino Deo.
Psalmus 47 [6]
47:2 Magnus Dóminus, et laudábilis nimis * in civitáte Dei nostri, in monte sancto eius.
47:3 Fundátur exsultatióne univérsæ terræ mons Sion, * látera Aquilónis, cívitas Regis magni.
47:4 Deus in dómibus eius cognoscétur: * cum suscípiet eam.
47:5 Quóniam ecce reges terræ congregáti sunt: * convenérunt in unum.
47:6 Ipsi vidéntes sic admiráti sunt, conturbáti sunt, commóti sunt: * tremor apprehéndit eos.
47:7 Ibi dolóres ut parturiéntis: * in spíritu veheménti cónteres naves Tharsis.
47:9 Sicut audívimus, sic vídimus in civitáte Dómini virtútum, in civitáte Dei nostri: * Deus fundávit eam in ætérnum.
47:10 Suscépimus, Deus, misericórdiam tuam, * in médio templi tui.
47:11 Secúndum nomen tuum, Deus, sic et laus tua in fines terræ: * iustítia plena est déxtera tua.
47:12 Lætétur mons Sion, et exsúltent fíliæ Iudæ: * propter iudícia tua, Dómine.
47:13 Circúmdate Sion, et complectímini eam: * narráte in túrribus eius.
47:14 Pónite corda vestra in virtúte eius: * et distribúite domos eius, ut enarrétis in progénie áltera.
47:15 Quóniam hic est Deus, Deus noster in ætérnum et in sǽculum sǽculi: * ipse reget nos in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ædificávit Móyses altáre Dómino Deo.
Ant. Edificó * Moisés un altar al Señor Dios.
Salmo 47 [6]
47:2 Grande es el Señor, y dignísimo de alabanza * en la ciudad de nuestro Dios, en su monte santo.
47:3 Con júbilo de toda la tierra se ha edificado el santuario en el monte de Sion, * la ciudad del gran rey, al lado del Septentrión.
47:4 Será Dios conocido en sus casas, * cuando haya de defenderla.
47:5 Porque he aquí que los reyes de la tierra se han coligado * y conjurado unánimemente.
47:6 Ellos mismos, cuando la vieron así, quedaron asombrados, llenos de turbación, * conmovidos y poseídos de terror.
47:7 Se apoderaron de ellos dolores como de parto. * Tú, con un viento impetuoso harás pedazos las naves de Tarsis.
47:9 Como lo oímos, así lo hemos visto en la ciudad del Señor de los ejércitos, en la ciudad de nuestro Dios; * la cual ha fundado Dios para siempre.
47:10 Hemos experimentado, ¡oh Dios!, tu misericordia * en medio de tu templo.
47:11 Así como tu Nombre, ¡oh Dios!, también tu gloria se extiende hasta los últimos términos de la tierra; * tu diestra está llena de justicia.
47:12 Alégrese el monte de Sion, y salten de gozo las hijas de Judá, * ¡oh Señor!, por razón de tus juicios.
47:13 Dad vueltas alrededor de Sion, examinadla por todos lados, * y contad sus torres.
47:14 Considerad atentamente su fortaleza, * fijaos bien en sus casas y edificios, para poder contarlo a la generación venidera.
47:15 Porque aquí está Dios, el Dios nuestro, para siempre y por los siglos de los siglos. * Él nos gobernará eternamente.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Edificó Moisés un altar al Señor Dios.
℣. Domum tuam, Dómine, decet sanctitúdo.
℟. In longitúdinem diérum.
℣. Vuestra casa, Señor, es casa de santidad.
℟. Por todos los siglos.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Iesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
Absolución. Señor Jesucristo, escucha las súplicas de tus siervos y ten misericordia de nosotros, Tú que vives y reinas con el Padre y el Espíritu Santo por los siglos de los siglos. Amén.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.

Lectio 1
De libro secundo Paralipómenon
2 Chr 7:1-3
1 Cum complésset Sálomon fundens preces, ignis descéndit de cælo et devorávit holocáusta et víctimas: et maiéstas Dómini implévit domum.
2 Nec póterant sacerdótes íngredi templum Dómini, eo quod implésset maiéstas Dómini, templum Dómini.
3 Sed et omnes fílii Israél vidébant descendéntem ignem, et glóriam Dómini super domum: et corruéntes proni in terram super paviméntum stratum lápide, adoravérunt et laudavérunt Dóminum: Quóniam bonus, quóniam in sǽculum misericórdia eius.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. In dedicatióne templi decantábat pópulus laudem:
* Et in ore eórum dulcis resonábat sonus.
℣. Fundáta est domus Dómini supra vérticem móntium, et vénient ad eam omnes gentes.
℟. Et in ore eórum dulcis resonábat sonus.

℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. El Padre Eterno nos bendiga con su continua bendición. Amén.

Lectura 1
Del Libro Segundo del Paralipómenos
2 Cr 7:1-3
1 Cuando Salomón acabó de orar, descendió del cielo fuego, que consumió los holocaustos y las víctimas, y la gloria de Yahvé llenó la casa.
2 No podían los sacerdotes estar en la casa de Yahvé, porque la gloria de Yahvé llenaba la casa de Yahvé.
3 Al ver los hijos de Israel descender el fuego y la gloria de Yahvé sobre la casa, cayeron a tierra sobre sus rostros en el pavimento y adoraron y confesaron a Yahvé: “Porque es bueno, porque es eterna su misericordia.”
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. En la dedicación del templo cantaba el pueblo alabanzas;
* Y todas las bocas dejaban oír una dulce armonía,
℣. La casa del Señor ha sido edificada en lo más elevado del monte, y a ella acudirán todas las naciones.
℟. Y todas las bocas dejaban oír una dulce armonía.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adiuváre dignétur. Amen.

Lectio 2
De libro secundo Paralipómenon
2 Chr 7:4-6
4 Rex autem et omnis pópulus immolábant víctimas coram Dómino.
5 Mactávit ígitur rex Sálomon hóstias, boum vigínti duo míllia, aríetum centum vigínti míllia: et dedicávit domum Dei rex et univérsus pópulus.
6 Sacerdótes autem stábant in offíciis suis, et Levítæ in organis cárminum Dómini, quæ fecit David rex ad laudándum Dóminum: Quóniam in ætérnum misericórdia eius; hymnos David canéntes per manus suas: porro sacerdótes canébant tubis ante eos, cunctúsque Israël stábat.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Fundáta est domus Dómini supra vérticem móntium, et exaltáta est super omnes colles:
* Et vénient ad eam omnes gentes, et dicent: Glória tibi, Dómine.
℣. Veniéntes autem vénient cum exsultatióne, portántes manípulos suos.
℟. Et vénient ad eam omnes gentes, et dicent: Glória tibi, Dómine.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. El Hijo único de Dios nos bendiga y nos ayude. Amén.

Lectura 2
Del Libro Segundo del Paralipómenos
2 Cr 7:4-6
4 Entonces el rey y todo el pueblo sacrificaron víctimas delante de Yahvé,
5 Y le ofreció el rey Salomón en sacrificio veintidós mil bueyes y ciento veinte mil ovejas, y así fue dedicada la casa de Dios por el rey y todo el pueblo.
6 Los sacerdotes asistían en su ministerio, y los levitas, con los instrumentos de música de Yahvé, que había hecho el rey David para alabar a Yahvé, “cuya misericordia es eterna,” y con los que le alababa también David.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Está fundada la casa del Señor sobre lo más elevado de los montes, y se levanta sobre todos los collados:
* Y acudirán a ella todas las naciones, y dirán: Gloria a ti, Señor.
℣. Cuando vengan con gran exultación, trayendo las gavillas de sus mieses.
℟. Y acudirán a ella todas las naciones, y dirán: Gloria a ti, Señor.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.

Lectio 3
2 Chr 7:7-9
7 Sanctificávit quoque Sálomon médium átrii ante templum Dómini: obtúlerat enim ibi holocáusta, et ádipes pacificórum: quia altáre ǽneum, quod fécerat, non póterat sustinére holocáusta et sacrifícia et ádipes.
8 Fecit ergo Sálomon solemnitátem in témpore illo septem diébus, et omnis Israël cum eo, ecclésia magna valde ab intróitu Emath usque ad Torréntem Ægýpti.
9 Fecítque die octávo colléctam, eo quod dedicásset altáre septem diébus, et solemnitátem celebrásset diébus septem.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Bénedic, Dómine, domum istam, quam ædificávi nómini tuo: veniéntium in loco isto
* Exáudi preces in excélso sólio glóriæ tuæ.
℣. Dómine, si convérsus fúerit pópulus tuus, et oráverit ad sanctuárium tuum.
℟. Exáudi preces in excélso sólio glóriæ tuæ.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. La gracia del Espíritu Santo ilumine nuestros sentidos y corazones. Amén

Lectura 3
2 Cr 7:7-9
7 Asimismo, los sacerdotes tocaban trompetas delante de ellos, y todo el pueblo estaba en pie. También santificó Salomón el atrio que estaba delante de la casa de Yahvé, ofreciendo allí los holocaustos y el sebo de las víctimas, por ser el altar de bronce que Salomón había hecho insuficiente para tantos holocaustos, la ofrenda y el sebo.
8 Hizo Salomón fiesta con todo Israel por siete días, reuniéndose una gran muchedumbre desde la entrada de Jamat hasta el torrente de Egipto.
9 Al octavo día celebraron asamblea santa, pues habían hecho la dedicación del altar durante siete días y celebrado por siete días la solemnidad.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Bendice, Señor, esta casa que he edificado en tu nombre; y de los que acuden a este lugar,
* Oye sus preces en el más elevado solio de tu gloria,
℣. Señor, si tu pueblo se convirtiere, y orare en este tu santuario.
℟. Oye sus preces en el más elevado solio de tu gloria.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. In unitáte Sancti Spíritus, benedícat nos Pater et Fílius. Amen.

Lectio 4
2 Chr 7:11-16
11 Complevítque Sálomon domum Dómini, et domum regis, et ómnia quæ disposúerat in corde suo, ut fáceret in domo Dómini et in domo sua, et prosperátus est.
12 Appáruit autem ei Dóminus nocte, et ait: Audívi oratiónem tuam, et elégi locum istum mihi in domum sacrifícii.
13 Si cláusero cælum, et plúvia non flúxerit, et mandávero et præcépero locústæ, ut dévoret terram, et mísero pestiléntiam in pópulum meum:
14 Convérsus autem pópulus meus, super quos invocátum est nomen meum, deprecátus me fúerit, et exquisíerit fáciem meam, et égerit pœniténtiam a viis suis pessimis: et ego exáudiam de cælo, et propítius ero peccátis eórum, et sanábo terram eórum.
15 Oculi quoque mei erunt apérti, et aures meæ eréctæ ad oratiónem eius qui in loco isto oráverit.
16 Elégi enim et sanctificávi locum istum, ut sit nomen meum ibi in sempitérnum, et permáneant óculi mei et cor meum ibi cunctis diébus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Terríbilis est locus iste: † non est hic áliud nisi domus Dei et porta cæli:
* Vere étenim Dóminus est in loco isto, et ego nesciébam.
℣. Vidit Iacob in somnis scalam, súmmitas eius cælos tangébat, † et Ángelos Dei descendéntes et ascendéntes per eam, et ait.
℟. Vere étenim Dóminus est in loco isto, et ego nesciébam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Vere étenim Dóminus est in loco isto, et ego nesciébam.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición.

Lectura 4
2 Cr 7:11-16
11 Acabó, pues, Salomón la casa de Yahvé y la casa del rey; y todo cuanto se había propuesto hacer en la casa de Yahvé y en su casa lo consiguió.
12 Entonces se le apareció Yahvé durante la noche y le dijo: “He oído tu plegaria y he elegido este lugar como la casa en que se me habrán de ofrecer sacrificios.
13 Cuando yo cierre el cielo y no haya lluvia, cuando mande a la langosta devorar la tierra, cuando mande la peste entre mi pueblo,
14 Si mi pueblo, sobre el que se invoca mi nombre, se humilla, ruega y me busca la cara, si se aparta de sus malos caminos, yo oiré desde los cielos y le perdonaré su pecado y curaré a la tierra.
15 Mis ojos estarán siempre abiertos, y atentos mis oídos a su plegaria hecha en este lugar.
16 Yo elijo y santifico esta casa para que en ella sea invocado mi nombre y para morar en ella por siempre, y la tendré siempre ante mis ojos y en mi corazón.”
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. How terrible is this place! This is no other but the house of God, and the gate of heaven.
* Indeed the Lord is in this place, and I knew it not.
℣. Jacob saw in his sleep a ladder standing upon the earth, and the top thereof touching heaven: the angels also of God ascending and descending by it.
℟. Indeed the Lord is in this place, and I knew it not.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Indeed the Lord is in this place, and I knew it not.
Nocturn II.
Ant. Beáti, * qui hábitant in domo tua, Dómine; † in sǽcula sæculórum laudábunt te.
Psalmus 83 [7]
83:2 Quam dilécta tabernácula tua, Dómine virtútum: * concupíscit, et déficit ánima mea in átria Dómini.
83:3 Cor meum, et caro mea * exsultavérunt in Deum vivum.
83:4 Étenim passer invénit sibi domum: * et turtur nidum sibi, ubi ponat pullos suos.
83:4 Altária tua, Dómine virtútum: * Rex meus, et Deus meus.
83:5 Beáti, qui hábitant in domo tua, Dómine: * in sǽcula sæculórum laudábunt te.
83:6 Beátus vir, cuius est auxílium abs te: * ascensiónes in corde suo dispósuit, in valle lacrimárum in loco, quem pósuit.
83:8 Étenim benedictiónem dabit legislátor, ibunt de virtúte in virtútem: * vidébitur Deus deórum in Sion.
83:9 Dómine, Deus virtútum, exáudi oratiónem meam: * áuribus pércipe, Deus Iacob.
83:10 Protéctor noster, áspice, Deus: * et réspice in fáciem Christi tui:
83:11 Quia mélior est dies una in átriis tuis, * super míllia.
83:11 Elégi abiéctus esse in domo Dei mei: * magis quam habitáre in tabernáculis peccatórum.
83:12 Quia misericórdiam, et veritátem díligit Deus: * grátiam et glóriam dabit Dóminus.
83:13 Non privábit bonis eos, qui ámbulant in innocéntia: * Dómine virtútum, beátus homo, qui sperat in te.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Beáti, qui hábitant in domo tua, Dómine; † in sǽcula sæculórum laudábunt te.
Nocturn II.
Ant. Blessed are they that dwell in thy house, O Lord: they shall praise thee for ever and ever.
Salmo 83 [7]
83:2 ¡Qué deseables son tus moradas, Señor de los ejércitos! * Mi alma se consume y anhela los atrios del Señor,
83:3 Mi corazón y mi carne * retozan por el Dios vivo.
83:4 Hasta el gorrión ha encontrado una casa; * la golondrina, un nido donde colocar sus polluelos:
83:4 Tus altares, Señor de los ejércitos, * Rey mío y Dios mío.
83:5 Dichosos los que viven en tu casa, * alabándote siempre.
83:6 Dichosos los que encuentran en ti su fuerza * al preparar su peregrinación: cuando atraviesan áridos valles, los convierten en oasis,
83:8 Como si la lluvia temprana los cubriera de bendiciones; caminan de baluarte en baluarte * hasta ver a Dios en Sión.
83:9 Señor de los ejércitos, escucha mi súplica; * atiéndeme, Dios de Jacob.
83:10 Fíjate, oh Dios, en nuestro Escudo, * mira el rostro de tu Ungido.
83:11 Vale más un día en tus atrios * que mil en mi casa,
83:11 Y prefiero el umbral de la casa de Dios * a vivir con los malvados.
83:12 Porque el Señor es sol y escudo, * Él da la gracia y la gloria;
83:13 El Señor no niega sus bienes a los de conducta intachable. * ¡Señor de los ejércitos, dichoso el hombre que confía en ti!
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Blessed are they that dwell in thy house, O Lord: they shall praise thee for ever and ever.
Ant. Non est hic áliud, * nisi domus Dei, et porta cæli.
Psalmus 86 [8]
86:1 Fundaménta eius in móntibus sanctis: * díligit Dóminus portas Sion super ómnia tabernácula Iacob.
86:3 Gloriósa dicta sunt de te, * cívitas Dei.
86:4 Memor ero Rahab, et Babylónis * sciéntium me.
86:4 Ecce, alienígenæ, et Tyrus, et pópulus Æthíopum, * hi fuérunt illic.
86:5 Numquid Sion dicet: Homo, et homo natus est in ea: * et ipse fundávit eam Altíssimus?
86:6 Dóminus narrábit in scriptúris populórum, et príncipum: * horum, qui fuérunt in ea.
86:7 Sicut lætántium ómnium * habitátio est in te.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Non est hic áliud, nisi domus Dei, et porta cæli.
Ant. No es este lugar, * sino la casa de Dios y la puerta del cielo.
Salmo 86 [8]
86:1 Él la ha cimentado sobre el monte santo; * y el Señor prefiere las puertas de Sión a todas las moradas de Jacob.
86:3 ¡Qué pregón tan glorioso para ti, * ciudad de Dios!
86:4 «Contaré a Egipto y a Babilonia * entre mis fieles;
86:4 Filisteos, tirios y etíopes * han nacido allí».
86:5 Se dirá de Sión: «Uno por uno todos han nacido en ella; * el Altísimo en persona la ha fundado».
86:6 El Señor escribirá en el registro de los pueblos: * «Éste ha nacido allí».
86:7 Y cantarán mientras danzan: * «Todas mis fuentes están en ti».
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. No es este lugar, sino la casa de Dios y la puerta del cielo.
Ant. Templum Dómini * sanctum est, Dei structúra est, Dei ædificátio est.
Psalmus 87 [9]
87:2 Dómine, Deus salútis meæ: * in die clamávi, et nocte coram te.
87:3 Intret in conspéctu tuo orátio mea: * inclína aurem tuam ad precem meam:
87:4 Quia repléta est malis ánima mea: * et vita mea inférno appropinquávit.
87:5 Æstimátus sum cum descendéntibus in lacum: * factus sum sicut homo sine adiutório, inter mórtuos liber.
87:6 Sicut vulneráti dormiéntes in sepúlcris, quorum non es memor ámplius: * et ipsi de manu tua repúlsi sunt.
87:7 Posuérunt me in lacu inferióri: * in tenebrósis, et in umbra mortis.
87:8 Super me confirmátus est furor tuus: * et omnes fluctus tuos induxísti super me.
87:9 Longe fecísti notos meos a me: * posuérunt me abominatiónem sibi.
87:9 Tráditus sum, et non egrediébar: * óculi mei languérunt præ inópia.
87:10 Clamávi ad te, Dómine, tota die: * expándi ad te manus meas.
87:11 Numquid mórtuis fácies mirabília: * aut médici suscitábunt, et confitebúntur tibi?
87:12 Numquid narrábit áliquis in sepúlcro misericórdiam tuam, * et veritátem tuam in perditióne?
87:13 Numquid cognoscéntur in ténebris mirabília tua, * et iustítia tua in terra obliviónis?
87:14 Et ego ad te, Dómine, clamávi: * et mane orátio mea prævéniet te.
87:15 Ut quid, Dómine, repéllis oratiónem meam: * avértis fáciem tuam a me?
87:16 Pauper sum ego, et in labóribus a iuventúte mea: * exaltátus autem, humiliátus sum et conturbátus.
87:17 In me transiérunt iræ tuæ: * et terróres tui conturbavérunt me.
87:18 Circumdedérunt me sicut aqua tota die: * circumdedérunt me simul.
87:19 Elongásti a me amícum et próximum: * et notos meos a miséria.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Templum Dómini sanctum est, Dei structúra est, Dei ædificátio est.
Ant. El templo del Señor * es santo, es obra de Dios, es construcción de Dios.
Salmo 87 [9]
87:2 Señor, Dios mío, * de día te pido auxilio, de noche grito en tu presencia;
87:3 Llegue hasta ti mi súplica, * inclina tu oído a mi clamor.
87:4 Porque mi alma está colmada de desdichas, * y mi vida está al borde del abismo;
87:5 Ya me cuentan con los que bajan a la fosa, * soy como un inválido. Tengo mi cama entre los muertos,
87:6 Como los caídos que yacen en el sepulcro, de los cuales ya no guardas memoria, * porque fueron arrancados de tu mano.
87:7 Me has colocado en lo hondo de la fosa, * en las tinieblas del fondo;
87:8 Tú cólera pesa sobre mí, * me echas encima todas tus olas.
87:9 Has alejado de mí a mis conocidos, * me has hecho repugnante para ellos:
87:9 Encerrado, no puedo salir, * y los ojos se me nublan de pesar.
87:10 Todo el día te estoy invocando, * tendiendo las manos hacia ti.
87:11 ¿Harás Tú maravillas por los muertos? * ¿Se alzarán las sombras para darte gracias?
87:12 ¿Se anuncia en el sepulcro tu misericordia, * o tu fidelidad en el reino de la muerte?
87:13 ¿Se conocen tus maravillas en la tiniebla, * o tu justicia en el país del olvido?
87:14 Pero yo te pido auxilio, * por la mañana irá a tu encuentro mi súplica.
87:15 ¿Por qué, Señor, me rechazas, * y me escondes tu rostro?
87:16 Desde niño fui desgraciado y enfermo, * me doblo bajo el peso de tus terrores,
87:17 Pasó sobre mí tu incendio, * tus espantos me han consumido:
87:18 Me rodean como las aguas todo el día, * me envuelven todos a una;
87:19 Alejaste de mí amigos y compañeros: * mi compañía son las tinieblas.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. El templo del Señor es santo, es obra de Dios, es construcción de Dios.
Ant. Qui hábitat * in adiutório Altíssimi, in protectióne Dei cæli commorábitur.
Psalmus 90 [10]
90:1 Qui hábitat in adiutório Altíssimi, in protectióne Dei cæli commorábitur.
90:2 Dicet Dómino: Suscéptor meus es tu, et refúgium meum: * Deus meus sperábo in eum.
90:3 Quóniam ipse liberávit me de láqueo venántium, * et a verbo áspero.
90:4 Scápulis suis obumbrábit tibi: * et sub pennis eius sperábis.
90:5 Scuto circúmdabit te véritas eius: * non timébis a timóre noctúrno,
90:6 A sagítta volánte in die, a negótio perambulánte in ténebris: * ab incúrsu, et dæmónio meridiáno.
90:7 Cadent a látere tuo mille, et decem míllia a dextris tuis: * ad te autem non appropinquábit.
90:8 Verúmtamen óculis tuis considerábis: * et retributiónem peccatórum vidébis.
90:9 Quóniam tu es, Dómine, spes mea: * Altíssimum posuísti refúgium tuum.
90:10 Non accédet ad te malum: * et flagéllum non appropinquábit tabernáculo tuo.
90:11 Quóniam Ángelis suis mandávit de te: * ut custódiant te in ómnibus viis tuis.
90:12 In mánibus portábunt te: * ne forte offéndas ad lápidem pedem tuum.
90:13 Super áspidem, et basilíscum ambulábis: * et conculcábis leónem et dracónem.
90:14 Quóniam in me sperávit, liberábo eum: * prótegam eum, quóniam cognóvit nomen meum.
90:15 Clamábit ad me, et ego exáudiam eum: * cum ipso sum in tribulatióne: erípiam eum et glorificábo eum.
90:16 Longitúdine diérum replébo eum: * et osténdam illi salutáre meum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Qui hábitat in adiutório Altíssimi, in protectióne Dei cæli commorábitur.
Ant. El que se acoge * al asilo del Altísimo, descansará siempre bajo la protección del Dios del cielo.
Salmo 90 [10]
90:1 Tú que habitas al Amparo del Altísimo, * que vives a la sombra del Omnipotente,
90:2 Di al Señor: «Refugio mío, alcázar mío, * Dios mío, confío en Ti».
90:3 Él te librará de la red del cazador, * de la peste funesta.
90:4 Te cubrirá con sus plumas, * bajo sus alas te refugiarás:
90:5 Su brazo es escudo y armadura. * No temerás el espanto nocturno,
90:6 Ni la flecha que vuela de día, ni la peste que se desliza en las tinieblas, * ni la epidemia que devasta a mediodía.
90:7 Caerán a tu izquierda mil, diez mil a tu derecha; * a ti no te alcanzará.
90:8 Nada más mirar con tus ojos, * verás la paga de los malvados,
90:9 Porque hiciste del Señor tu refugio, * tomaste al Altísimo por defensa.
90:10 No se te acercará la desgracia, * ni la plaga llegará hasta tu tienda,
90:11 Porque a sus ángeles ha dado órdenes * para que te guarden en tus caminos;
90:12 Te llevarán en sus palmas, * para que tu pie no tropiece en la piedra;
90:13 Caminarás sobre áspides y víboras, * pisotearás leones y dragones.
90:14 «Se puso junto a mí: * lo libraré; lo protegeré porque conoce mi nombre,
90:15 Me invocará y lo escucharé. * Con él estaré en la tribulación, lo defenderé, lo glorificaré,
90:16 Lo saciaré de largos días * y le haré ver mi salvación».
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. El que se acoge al asilo del Altísimo, descansará siempre bajo la protección del Dios del cielo.
Ant. Eréxit Iacob * lápidem in títulum, fundens óleum désuper.
Psalmus 95 [11]
95:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * cantáte Dómino, omnis terra.
95:2 Cantáte Dómino, et benedícite nómini eius: * annuntiáte de die in diem salutáre eius.
95:3 Annuntiáte inter gentes glóriam eius, * in ómnibus pópulis mirabília eius.
95:4 Quóniam magnus Dóminus, et laudábilis nimis: * terríbilis est super omnes deos.
95:5 Quóniam omnes dii géntium dæmónia: * Dóminus autem cælos fecit.
95:6 Conféssio, et pulchritúdo in conspéctu eius: * sanctimónia et magnificéntia in sanctificatióne eius.
95:7 Afférte Dómino, pátriæ géntium, afférte Dómino glóriam et honórem: * afférte Dómino glóriam nómini eius.
95:8 Tóllite hóstias, et introíte in átria eius: * adoráte Dóminum in átrio sancto eius.
95:9 Commoveátur a fácie eius univérsa terra: * dícite in géntibus quia Dóminus regnávit.
95:10 Étenim corréxit orbem terræ qui non commovébitur: * iudicábit pópulos in æquitáte.
95:11 Læténtur cæli, et exsúltet terra: commoveátur mare, et plenitúdo eius: * gaudébunt campi, et ómnia quæ in eis sunt.
95:12 Tunc exsultábunt ómnia ligna silvárum a fácie Dómini, quia venit: * quóniam venit iudicáre terram.
95:13 Iudicábit orbem terræ in æquitáte, * et pópulos in veritáte sua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Eréxit Iacob lápidem in títulum, fundens óleum désuper.
Ant. Jacob erigió * una piedra en monumento, derramando óleo sobre ella.
Salmo 95 [11]
95:1 Cantad al Señor un cántico nuevo, * cantad al Señor, toda la tierra;
95:2 Cantad al Señor, bendecid su nombre, * proclamad día tras día su victoria.
95:3 Contad a los pueblos su gloria, * sus maravillas a todas las naciones;
95:4 Porque es grande el Señor, y muy digno de alabanza, * más temible que todos los dioses.
95:5 Pues los dioses de los gentiles son apariencia, * mientras que el Señor ha hecho el cielo;
95:6 Honor y majestad lo preceden, * fuerza y esplendor están en su templo.
95:7 Familias de los pueblos, aclamad al Señor, aclamad la gloria y el poder del Señor, * aclamad la gloria del nombre del Señor,
95:8 Entrad en sus atrios trayéndole ofrendas. * Postraos ante el Señor en el atrio sagrado,
95:9 Tiemble en su presencia la tierra toda; * decid a los pueblos: «el Señor es rey,
95:10 Él afianzó el orbe, y no se moverá; * Él gobierna a los pueblos rectamente».
95:11 Alégrese el cielo, goce la tierra, retumbe el mar y cuanto lo llena; * vitoreen los campos y cuanto hay en ellos,
95:12 Aclamen los árboles del bosque, delante del Señor, que ya llega, * ya llega a regir la tierra:
95:13 Regirá el orbe con justicia * y los pueblos con fidelidad.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Jacob erigió una piedra en monumento, derramando óleo sobre ella.
Ant. Benedícta * glória Dómini, de loco sáncto suo, allelúia.
Psalmus 98 [12]
98:1 Dóminus regnávit, irascántur pópuli: * qui sedet super Chérubim, moveátur terra.
98:2 Dóminus in Sion magnus: * et excélsus super omnes pópulos.
98:3 Confiteántur nómini tuo magno: quóniam terríbile, et sanctum est: * et honor regis iudícium díligit.
98:4 Tu parásti directiónes: * iudícium et iustítiam in Iacob tu fecísti.
98:5 Exaltáte Dóminum, Deum nostrum, et adoráte scabéllum pedum eius: * quóniam sanctum est.
98:6 Móyses et Aaron in sacerdótibus eius: * et Sámuel inter eos, qui ínvocant nomen eius:
98:6 Invocábant Dóminum, et ipse exaudiébat eos: * in colúmna nubis loquebátur ad eos.
98:7 Custodiébant testimónia eius, * et præcéptum quod dedit illis.
98:8 Dómine, Deus noster, tu exaudiébas eos: * Deus, tu propítius fuísti eis, et ulcíscens in omnes adinventiónes eórum.
98:9 Exaltáte Dóminum, Deum nostrum, et adoráte in monte sancto eius: * quóniam sanctus Dóminus, Deus noster.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Benedícta glória Dómini, de loco sáncto suo, allelúia.
Ant. Bendita * sea la gloria del Señor, en su lugar santo.
Salmo 98 [12]
98:1 El Señor reina, tiemblen las naciones; * sentado sobre querubines, vacile la tierra.
98:2 El Señor es grande en Sión, * encumbrado sobre todos los pueblos.
98:3 Reconozcan tu nombre, grande y terrible: Él es santo. * Reinas con poder y amas la justicia,
98:4 Tú has establecido la rectitud; * Tú administras la justicia y el derecho, Tú actúas en Jacob.
98:5 Ensalzad al Señor, Dios nuestro, postraos ante el estrado de sus pies: * Él es santo.
98:6 Moisés y Aarón con sus sacerdotes, * Samuel con los que invocan su nombre,
98:6 Invocaban al Señor, y Él respondía. * Dios les hablaba desde la columna de nube;
98:7 Oyeron sus mandatos * y la ley que les dio.
98:8 Señor, Dios nuestro, Tú les respondías, * Tú eras para ellos un Dios de perdón, y un Dios vengador de sus maldades.
98:9 Ensalzad al Señor, Dios nuestro; postraos ante su monte santo: * Santo es el Señor nuestro Dios.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Bendita sea la gloria del Señor, en su lugar santo.
℣. Domus mea.
℟. Domus oratiónis vocábitur.
℣. Mi casa,
℟. Será llamada casa de oración.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádiuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
Absolución. Que nos auxilie la clemencia y misericordia de aquel que vive y reina con el Padre y el Espíritu Santo por los siglos de los siglos. Amén.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.

Lectio 5
Sermo sancti Augustini Episcopi
Sermo 252 de Tempore
Quotiescúmque, fratres caríssimi, altáris vel templi festivitátem cólimus, si fidéliter ac diligénter atténdimus et sancte ac iuste vívimus, quidquid in templis manufáctis ágitur, totum in nobis spiritáli ædificatióne complétur. Non enim mentítus est ille qui dixit: Templum enim Dei sanctum est, quod estis vos; et íterum: Nescitis quia córpora vestra templum sunt Spíritus Sancti, qui in vobis est?
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Orántibus in loco isto,
* Dimítte peccáta pópuli tui, Deus, et osténde eis viam bonam per quam ámbulent, et da glóriam in loco isto.
℣. Qui regis Israël inténde, qui dedúcis velut ovem Ioseph, qui sedes super Chérubim.
℟. Dimítte peccáta pópuli tui, Deus, et osténde eis viam bonam per quam ámbulent, et da glóriam in loco isto.

℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Dios Padre todopoderoso tenga piedad y misericordia de nosotros. Amén.

Lectura 5
Sermón de San Agustín, Obispo.
Sermón 252 de tiempo.
Cuantas veces, hermanos carísimos, celebramos la dedicación de un altar o de un templo, lo que se realiza en los templos materiales tiene lugar igualmente y plenamente en nosotros por una edificación espiritual, si tendemos a este objeto con fidelidad y diligencia, y si vivimos en la santidad y la justicia. Pues, a la verdad, no mintió aquel que dijo: “El templo de Dios, que sois vosotros, es además santo”. Y además: “Acaso no sabéis que vuestros cuerpos son templo del Espíritu Santo que está en vosotros”. Y por lo mismo, hermanos carísimos, ya que sin ningún mérito precedente, por la gracia de Dios merecimos ser constituidos templo de Dios, trabajemos cuanto podamos con su auxilio, a fin de que nuestro Señor, en su templo, esto es, en nosotros, nada halle que ofenda los ojos de su majestad.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Al orar tus servidores en este lugar,
* Perdona, oh Dios, los pecados de tu pueblo, y muéstrales el buen camino por el cual anden, y glorifica este lugar.
℣. Atiende Tú que gobiernas a Israel, Tú que guías como a una oveja a José, Tú que estás sentado sobre los Querubines.
℟. Perdona, oh Dios, los pecados de tu pueblo, y muéstrales el buen camino por el cual anden, y glorifica este lugar.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.

Lectio 6
Et ideo, fratres caríssimi, quia, nullis præcedéntibus méritis, per grátiam Dei merúimus fíeri templum Dei, quantum possumus cum ipsíus adiutório labóremus, ne Dóminus noster in templo suo, hoc est, in nobis ipsis, invéniat quod óculos suæ maiestátis offéndat. Sed habitáculum cordis nostri evacuétur vítiis, et virtútibus repleátur; claudátur diabolo, et aperiátur Christo. Et ita labóremus, ut nobis bonórum óperum clávibus iánuam regni cæléstis aperíre possímus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. O quam metuéndus est locus iste:
* Vere non est hic áliud nisi domus Dei et porta cæli.
℣. Hæc est domus Dómini firmiter ædificáta, bene fundáta est supra firmam petram.
℟. Vere non est hic áliud nisi domus Dei et porta cæli.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que Cristo nos conceda el gozo de la vida eterna. Amén.

Lectura 6
Cuantas veces, hermanos carísimos, celebramos la dedicación de un altar o de un templo, lo que se realiza en los templos materiales tiene lugar igualmente y plenamente en nosotros por una edificación espiritual, si tendemos a este objeto con fidelidad y diligencia, y si vivimos en la santidad y la justicia. Pues, a la verdad, no mintió aquel que dijo: “El templo de Dios, que sois vosotros, es además santo”. Y además: “Acaso no sabéis que vuestros cuerpos son templo del Espíritu Santo que está en vosotros”. Y por lo mismo, hermanos carísimos, ya que sin ningún mérito precedente, por la gracia de Dios merecimos ser constituidos templo de Dios, trabajemos cuanto podamos con su auxilio, a fin de que nuestro Señor, en su templo, esto es, en nosotros, nada halle que ofenda los ojos de su majestad. Procuremos que la morada de nuestro corazón esté libre de vicios y llena de virtudes, que esté cerrada al diablo y abierta a Cristo. Y trabajemos de tal suerte, que con la llave de las buenas obras, podamos abrir la puerta del reino celestial. Así como con las malas obras, como con unos cerrojos y puertas se nos cierra la entrada a la vida, así sin duda alguna, se abre con las buenas obras. Y por lo mismo, hermanos, cada uno examine su conciencia, y si ve que está como herido por algún crimen, procure ante todo purificar su conciencia con oraciones, ayunos y limosnas, y así acérquese a recibir la Eucaristía.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. ¡Oh cuán digno de ser temido es este lugar!
* Verdaderamente no es más que la casa de Dios y la puerta del cielo,
℣. Esta es la casa del Señor edificada firmemente; verdaderamente no hay aquí sino la casa de Dios y la puerta del cielo.
℟. Verdaderamente no es más que la casa de Dios y la puerta del cielo.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.

Lectio 7
Sicut enim malis opéribus, quasi quibúsdam seris ac véctibus, vitæ nobis ianua claudítur; ita, absque dubio, bonis opéribus aperítur. Et ídeo, fratres caríssimi, unusquísque consíderet consciéntiam suam, et, quando se áliquo crímine vulnerátum esse cognóverit, prius oratiónibus, ieiúniis vel eleemósynis stúdeat mundáre consciéntiam suam; et sic Eucharístiam præsúmat accípere.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Mane surgens Iacob, erigébat lápidem in títulum, fundens óleum désuper; votum vovit Dómino:
* Vere locus iste sanctus est, et ego nesciébam.
℣. Cumque evigilásset Iacob de somno, ait.
℟. Vere locus iste sanctus est, et ego nesciébam.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que Dios encienda en nuestros corazones el fuego de su amor. Amén.

Lectura 7
Procuremos que la morada de nuestro corazón esté libre de vicios y llena de virtudes, que esté cerrada al diablo y abierta a Cristo. Y trabajemos de tal suerte, que con la llave de las buenas obras, podamos abrir la puerta del reino celestial. Así como con las malas obras, como con unos cerrojos y puertas se nos cierra la entrada a la vida, así sin duda alguna, se abre con las buenas obras. Y por lo mismo, hermanos, cada uno examine su conciencia, y si ve que está como herido por algún crimen, procure ante todo purificar su conciencia con oraciones, ayunos y limosnas, y así acérquese a recibir la Eucaristía.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Jacob, levantándose de mañana, erigía una piedra como monumento, derramando óleo sobre ella, y hacía una promesa al Señor:
* Verdaderamente este lugar es santo, y yo lo ignoraba.
℣. Despertando Jacob del sueño, dijo.
℟. Verdaderamente este lugar es santo, y yo lo ignoraba.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. A cunctis vítiis et peccátis absólvat nos virtus sanctæ Trinitátis. Amen.

Lectio 8
Si enim, agnóscens reátum suum, ipse se a divíno altári subtráxerit, cito ad indulgéntiam divínæ misericórdiæ pervéniet. Quia, sicut qui se exáltat, humiliábitur; ita, e contrário, qui se humíliat ab altári Ecclésiæ pro emendatióne vitæ removére volúerit, ab ætérno illo et cælésti convívio excommunicári pénitus non timébit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Quam dilécta tabernácula tua, Dómine, virtútum! † concupíscit et déficit ánima mea
* In átria Dómini.
℣. Qui hábitant in domo tua, Dómine; in sǽculum sǽculi laudábunt te.
℟. In átria Dómini.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. In átria Dómini.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición.

Lectura 8
Y a la verdad si alguno, conociendo su culpa, se aparta del divino altar, conseguirá fácilmente el perdón de la divina misericordia. Porque así como el que se ensalza, será humillado, así, por el contrario, quien se humillare será ensalzado. Y así aquel que se apartare del altar de la Iglesia con el fin de enmendar su vida, del todo no temerá ser apartado del eterno y celestial convite.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. How lovely are thy tabernacles, O Lord of hosts! My soul longeth and fainteth
* For the courts of the Lord.
℣. They that dwell in thy house, O Lord they shall praise thee for ever and ever.
℟. For the courts of the Lord.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. For the courts of the Lord.
Nocturn III.
Ant. Vidit Iacob scalam, * súmmitas eius cælos tangébat, et descendéntes Angelos, et dixit: Vere locus iste sanctus est.
Canticum Tobiæ [13]
Tob 13:10-17
13:10 Benedícite Dóminum omnes elécti eius: * ágite dies lætítiæ, et confitémini illi.
13:11 Ierúsalem cívitas Dei, * castigávit te Dóminus in opéribus mánuum tuárum.
13:12 Confitére Dómino in bonis tuis, * et bénedic Deum sæculórum: ut reædíficet in te tabernáculum suum,
13:12 Et révocet ad te omnes captívos, * et gáudeas in ómnia sǽcula sæculórum.
13:13 Luce spléndida fulgébis, * et omnes fines terræ adorábunt te.
13:14 Natiónes ex longínquo ad te vénient, * et múnera deferéntes adorábunt in te Dóminum,
13:15 Et terram tuam in sanctificatiónem habébunt: * nomen enim magnum invocábunt in te.
13:16 Maledícti erunt qui contémpserint te, et condemnáti erunt omnes qui blasphemáverint te: * benedictíque erunt qui ædificáverint te.
13:17 Tu autem lætáberis in fíliis tuis, * quóniam omnes benedicéntur, et congregabúntur ad Dóminum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Nocturn III.
Ant. Vio Jacob una escala, * cuya cima tocaba los cielos, y a los Ángeles que descendían, y dijo: Verdaderamente este lugar es santo.
Canticum Tobiae [13]
Tob 13:10-17
13:10 Bless ye the Lord, all his elect, keep days of joy, and give glory to him.
13:11 Jerusalem, city of God, the Lord hath chastised thee for the works of thy hands.
13:12 Give glory to the Lord for thy good things, and bless the God eternal, that he may rebuild his tabernacle in thee,
13:12 And may call back all the captives to thee, and thou mayst rejoice for ever and ever.
13:13 Thou shalt shine with a glorious light: and all the ends of the earth shall worship thee.
13:14 Nations from afar shall come to thee: and shall bring gifts, and shall adore the Lord in thee, and shall esteem thy land as holy.
13:15 For they shall call upon the great name in thee.
13:16 They shall be cursed that shall despise thee: and they shall be condemned that shall blaspheme thee: and blessed shall they be that shall build thee up.
13:17 But thou shalt rejoice in thy children, because they shall all be blessed, and shall be gathered together to the Lord.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Canticum Isaiæ [14]
Isa 2:2-3
2:2 Et erit in novíssimis diébus: præparátus mons domus Dómini * in vértice móntium,
2:2 Et elevábitur super colles, * et fluent ad eum omnes gentes.
2:3 Et ibunt pópuli multi, et dicent: * Veníte, et ascendámus ad montem Dómini, et ad domum Dei Iacob,
2:3 Et docébit nos vias suas, * et ambulábimus in sémitis eius:
2:3 Quia de Sion exíbit lex, * et verbum Dómini de Ierúsalem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Canticum Isaiae [14]
Isa 2:2-3
2:2 And in the last days the mountain of the house of the Lord shall be prepared on the top of mountains,
2:2 And it shall be exalted above the hills, and all nations shall flow unto it.
2:3 And many people shall go, and say: Come and let us go up to the mountain of the Lord, and to the house of the God of Jacob,
2:3 And he will teach us his ways, and we will walk in his paths:
2:3 For the law shall come forth from Sion, and the word of the Lord from Jerusalem.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Canticum Ieremiæ [15]
Ier 7:2-7
7:2 Audíte verbum Dómini, omnis Iuda, * qui ingredímini per portas has ut adorétis Dóminum.
7:3 Hæc dicit Dóminus exercítuum, * Deus Israël:
7:3 Bonas fácite vias vestras, et stúdia vestra, * et habitábo vobíscum in loco isto.
7:4 Nolíte confídere in verbis mendácii, dicéntes: * Templum Dómini, templum Dómini, templum Dómini est.
7:5 Quóniam si bene direxéritis vias vestras, * et stúdia vestra:
7:6 Si fecéritis iudícium inter virum et próximum eius, * ádvenæ, et pupíllo, et víduæ non fecéritis calúmniam,
7:6 Nec sánguinem innocéntem effudéritis in loco hoc, * et post deos aliénos non ambulavéritis in malum vobismetípsis:
7:7 Habitábo vobíscum in loco isto, * in terra quam dedi pátribus vestris a sæcúlo et usque in sǽculum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vidit Iacob scalam, súmmitas eius cælos tangébat, et descendéntes Angelos, et dixit: Vere locus iste sanctus est.
Canticum Jeremiae [15]
Jer 7:2-7
7:2 Stand in the gate of the house of the Lord, and proclaim there this word, and say: Hear ye the word of the Lord, all ye men of Juda, that enter in at these gates, to adore the Lord.
7:3 Thus saith the Lord of hosts the God of Israel:
4:3 Make your ways and your doings good: and I will dwell with you in this place.
7:4 Trust not in lying words, saying: The temple of the Lord, the temple of the Lord, it is the temple of the Lord.
7:5 For if you will order well your ways, and your doings: if you will execute judgement between a man and his neighbor,
7:6 If you opress not the stranger, the fatherless, and the widow,
7:6 And shed not innocent blood in this place, and walk not after strange gods to your own hurt,
7:7 I will dwell with you in this place: in the land, which I gave to your fathers from the beginning and for evermore.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Vio Jacob una escala, cuya cima tocaba los cielos, y a los Ángeles que descendían, y dijo: Verdaderamente este lugar es santo.
℣. Hæc est domus Dómini fírmiter ædificáta.
℟. Bene fundáta est supra firmam petram.
℣. Esta es la casa del Señor firmemente edificada.
℟. Está bien asentada sobre la piedra firme.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
Absolución. El Señor omnipotente y misericordioso desate las cadenas de nuestros pecados. Amén.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.

Lectio 9
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam
Luc 19:1-10
In illo témpore: Ingréssus Iesus perambulábat Iéricho. Et ecce vir nómine Zachǽus: et hic princeps erat publicanórum, et ipse dives. Et réliqua.

Homilía sancti Ambrósii Epíscopi
Lib. 8 in Luc., prope finem
Zachǽus, statúra pusíllus, hoc est, nulla nobilitátis ingénitæ dignitáte sublímis, éxiguus méritis sicut pópulus natiónum, audíto Dómini Salvatóris advéntu, quem sui non recéperant, vidére cupiébat. Sed nemo fácile Iesum videt; nemo potest Iesum vidére constitútus in terra. Et, quia non prophétas, non legem habébat, tamquam formæ grátiam naturális, ascéndit in sycómorum, vanitátem scílicet Iudæórum vestígio suo próterens, erráta quoque córrigens superióris ætátis. Et ídeo Iesum in interióris domus recépit hospítio.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Domus mea, domus oratiónis vocábitur, dicit Dóminus: in ea omnis qui petit, áccipit; et qui quærit, ínvenit;
* Et pulsánti aperiétur.
℣. Pétite, et accipiétis; quǽrite, et inveniétis.
℟. Et pulsánti aperiétur.

℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que la lectura del Evangelio nos salve y nos proteja. Amén.

Lectura 9
Lectura del santo Evangelio según San Lucas
Lc 19:1-10
En aquel tiempo: Habiendo entrado Jesús en Jericó, pasaba por la ciudad. Había allí un hombre muy rico llamado Zaqueo, jefe de los publicanos. Y lo que sigue.

Homilía de San Ambrosio, Obispo
Libro 8 sobre San Lucas, cerca del fin.
Habiendo oído hablar Zaqueo (hombre de baja estatura, esto es, de baja alcurnia y de pocos méritos como lo era el pueblo gentil) del advenimiento del divino Salvador, al cual los suyos no habían recibido, tenía grandes deseos de verle. Pero nadie ve fácilmente a Jesús; nadie que permanezca en la tierra puede ver a Jesús. Y por lo mismo que no podía apoyarse ni en los profetas ni en la ley; es decir, careciendo de toda gracia natural, sube a un sicómoro, como hollando con sus pies la vanidad de los judíos y corrigiendo los errores de su vida pasada. Y por lo mismo recibió a Jesús en lo interior de su morada.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Mi casa será llamada la casa de oración, dice el Señor; en ella todo aquel que pide, recibe, y el que busca, halla;
* Y al que llama le abren,
℣. Pedid, y recibiréis; buscad, y hallaréis.
℟. Y al que llama le abren.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ille nos benedícat, qui sine fine vivit et regnat. Amen.

Lectio 10
Et bene ascéndit in árborem, ut arbor bona bonos fructus fáceret, ac, naturáli excísus oleástro et contra natúram insértus in bonam olívam, fructum posset legis afférre. Radix enim sancta, etsi rami inútiles. Quorum infructuósam glóriam plebs géntium, fide resurrectiónis, quasi quadam córporis elevatióne, transcéndit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Lápides pretiósi omnes muri tui,
* Et turres Ierúsalem gemmis ædificabúntur.
℣. Portæ Ierúsalem ex sapphíro et smarágdo ædificabúntur, et ex lápide pretióso omnis circúitus muri eius.
℟. Et turres Ierúsalem gemmis ædificabúntur.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que nos bendiga Aquél que vive y reina sin fin. Amén.

Lectura 10
Hizo bien subiendo a un árbol, porque él debía convertirse en un árbol bueno que llevara buenos frutos, y arrancado de un acebuche para ser injertado contra su naturaleza en un buen olivo debía llevar el fruto de la ley. Porque la ley entre los judíos era una raíz santa, pero tenía ramas inútiles; su gloria era vana, y el pueblo gentil se elevó sobre ellos por su fe en la resurrección, como por una cierta elevación corporal. Zaqueo, pues, estaba sobre el sicómoro y el ciego al borde del camino; el Señor espera a uno de ellos para usar de misericordia con él; al otro le ennoblece y le honra hospedándose en su casa; pregunta a uno para curarle y se invita Él mismo en casa del otro sin que éste le invitase. Sabía cuán abundante sería la recompensa que daría a su hospitalidad, y si no había oído la voz de Zaqueo invitándole, había visto ya los sentimientos de su corazón.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Todos tus muros son de piedras preciosas,
* Y las torres de Jerusalén serán edificadas con perlas.
℣. Las puertas de Jerusalén serán construidas con zafiros y esmeraldas y con piedras preciosas todos los alrededores de sus muros.
℟. Y las torres de Jerusalén serán edificadas con perlas.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Divínum auxílium máneat semper nobíscum. Amen.

Lectio 11
Zachǽus ergo in sycómoro, cæcus in via: quorum álterum Dóminus miseratúrus exspéctat, álterum mansiónis suæ claritáte nobílitat; álterum sanatúrus intérrogat, apud álterum se, non invitátus, invítat. Sciébat enim úberem hospítii sui esse mercédem. Sed tamen, etsi nondum vocem invitántis audíerat, iam víderat afféctum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Benedíctus es in templo sancto glóriæ tuæ quod ædificátum est
* Ad laudem et glóriam nóminis tui Dómine.
℣. Bénedic domum istam quam ædificávi.
℟. Ad laudem et glóriam nóminis tui Dómine.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que la ayuda de Dios nos acompañe siempre. Amén.

Lectura 11
Hizo bien subiendo a un árbol, porque él debía convertirse en un árbol bueno que llevara buenos frutos, y arrancado de un acebuche para ser injertado contra su naturaleza en un buen olivo debía llevar el fruto de la ley. Porque la ley entre los judíos era una raíz santa, pero tenía ramas inútiles; su gloria era vana, y el pueblo gentil se elevó sobre ellos por su fe en la resurrección, como por una cierta elevación corporal. Zaqueo, pues, estaba sobre el sicómoro y el ciego al borde del camino; el Señor espera a uno de ellos para usar de misericordia con él; al otro le ennoblece y le honra hospedándose en su casa; pregunta a uno para curarle y se invita Él mismo en casa del otro sin que éste le invitase. Sabía cuán abundante sería la recompensa que daría a su hospitalidad, y si no había oído la voz de Zaqueo invitándole, había visto ya los sentimientos de su corazón.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Blessed art thou in the holy temple of thy glory that has been built
* To the praise and glory of your name O Lord.
℣. Bless this house that I have built.
℟. To the praise and glory of your name O Lord.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.

Lectio 12
Verum, ne cæcum illum, tamquam fastidiósi páuperum, cito reliquísse videámur et transísse ad dívitem, exspectémus eum, quia exspectávit et Dóminus; interrogémus eum, quia interrogávit et Christus. Nos interrogémus, quia nescímus: ille, quia nóverat. Nos interrogémus, ut sciámus unde iste curátus sit: ille interrogávit, ut in uno plures discerémus unde Dóminum vidére mereámur. Interrogávit enim, ut crederémus, néminem, nisi confiténtem, posse salvári.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Vidi civitátem sanctam Ierúsalem novam, † descendéntem de cælo a Deo parátam:
* Et audívi vocem de throno dicéntem: * Ecce tabernáculam Dei cum homínibus, et habitábit cum eis.
℣. Et ipsi pópulus eius erunt, † et ipse Deus cum eis erit eórum Deus.
℟. Et audívi vocem de throno dicéntem: Ecce tabernáculam Dei cum homínibus, et habitábit cum eis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Et audívi vocem de throno dicéntem: Ecce tabernáculam Dei cum homínibus, et habitábit cum eis.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que el Rey de los ángeles nos agregue a los ciudadanos del cielo. Amén.

Lectura 12
Para que no parezca que pronto prescindimos de aquel ciego por desprecio a los pobres, y pasamos al rico, aguardémosle, ya que también le aguardó el Señor; preguntémosle, ya que también le preguntó Cristo. Nosotros le preguntaremos porque no le conocemos. Él le interrogó porque le conocía. Nosotros le preguntamos a fin de saber cómo Jesús le preguntó a fin de que en el ejemplo de uno solo, conociéramos lo que se debe hacer para ver al Señor. Le preguntó a fin de que viésemos que nadie puede salvarse sin la confesión de la fe.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. I saw the holy city, the new Jerusalem, coming down out of heaven from God, prepared as a bride adorned for her husband.
*And I heard a great voice from the throne, saying: Behold the tabernacle of God with men, and he will dwell with them.
℣. And they shall be his people; and God himself with them shall be their God.
℟. And I heard a great voice from the throne, saying: Behold the tabernacle of God with men, and he will dwell with them.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. And I heard a great voice from the throne, saying: Behold the tabernacle of God with men, and he will dwell with them.


Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:

(Fit reverentia) Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra * maiestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ maiestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.

Fit reverentia
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.

Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Iudex créderis * esse ventúrus.

Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.

Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.

Fit reverentia, secundum consuetudinem
Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.

Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.


Te Deum
A ti, oh Dios, alabamos: * a ti, oh Señor, te confesamos.
A ti, Padre Eterno, * reconoce y venera toda la tierra;
A ti todos los Ángeles, * a ti los cielos y todas las Potestades;
A ti los Querubines y Serafines, * claman sin cesar:

(Reverencia) Santo, Santo, Santo * el Señor Dios de los ejércitos.

Llenos están los cielos y la tierra * de la Majestad de tu gloria.
A ti el glorioso coro * de los Apóstoles,
A ti la venerable muchedumbre * de los Profetas,
A ti alaba el numeroso ejército * de los Mártires.
A ti la Iglesia santa * confiesa por toda la redondez de la tierra:
Por Padre * de inmensa majestad;
Y que debe ser adorado * tu verdadero y único Hijo;
Y también el Espíritu Santo * consolador.
Tú, oh Cristo, * eres Rey de la gloria.
Tú, el Hijo sempiterno * del Padre.

Reverencia
Tú, para rescatarnos * te hiciste hombre, y no tuviste a menos encerrarte en el seno de una Virgen.

Tú, destruido el imperio de la muerte, * abriste a los fieles el reino de los cielos.
Tú estás sentado a la diestra de Dios, * en la gloria del Padre.
Y de allí creemos * que vendrás a juzgarnos.

El siguiente verso se dice de rodillas.
Por esto te suplicamos socorras a tus siervos, * a quienes con tu sangre preciosa redimiste.

Haz que en la eterna gloria * seamos del número de tus santos.
Salva, Señor, a tu pueblo, * y bendice a tu herencia.
Y gobiérnalos, * y ensálzalos para siempre.
Todos los días * te bendecimos.

Reverencia, como es costumbre
Y alabamos tu nombre en los siglos, * y en los siglos de los siglos.

Dígnate, Señor, conservarnos * sin pecado en este día.
Ten, Señor, piedad de nosotros; * sí, ten de nosotros piedad.
Descienda, Señor, tu misericordia sobre nosotros, * pues pusimos en ti nuestra esperanza.
En ti, Señor, esperaré: * nunca seré confundido.
Sequéntia +︎ sancti Evangélii secúndum Lucam
Luc 19:1-10
℟. Glória tibi, Dómine.
In illo témpore: Ingréssus Iesus perambulábat Iéricho. Et ecce, vir nómine Zachǽus: et hic princeps erat publicanórum, et ipse dives: et quærébat vidére Iesum, quis esset: et non póterat præ turba, quia statúra pusíllus erat. Et præcúrrens ascéndit in árborem sycómorum, ut vidéret eum; quia inde erat transitúrus. Et cum venísset ad locum, suspíciens Iesus vidit illum, et dixit ad eum: Zachǽe, festínans descénde; quia hódie in domo tua opórtet me manére. Et festínans descéndit, et excépit illum gaudens. Et cum vidérent omnes, murmurábant, dicéntes, quod ad hóminem peccatórem divertísset. Stans autem Zachǽus, dixit ad Dóminum: Ecce, dimídium bonórum meórum, Dómine, do paupéribus: et si quid áliquem defraudávi, reddo quádruplum. Ait Iesus ad eum: Quia hódie salus dómui huic facta est: eo quod et ipse fílius sit Abrahæ. Venit enim Fílius hóminis quǽrere et salvum fácere, quod períerat.
℟. Amen

Te decet laus, te decet hymnus: tibi glória Deo Patri, et Fílio, cum Spíritu Sancto in sǽcula sæculórum. Amen.

Oratio {Votiva}
Orémus.
Deus, qui nobis per síngulos annos huius sancti templi tui consecratiónis réparas diem, et sacris semper mystériis repræséntas incólumes: exáudi preces pópuli tui, et præsta; ut quisquis hoc templum benefícia petitúrus ingréditur, cuncta se impetrásse lætétur.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
℟. Glory be to you, O Lord.

℟. Amen

A ti se te debe la alabanza, a ti el himno y la gloria, Dios Padre, Hijo y Espíritu Santo por los siglos de los siglos. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Oración {Votiva}
Oremos.
Oh Dios, que cada año renuevas el día de la consagración de este tu santo templo, y representas siempre incólumes los sagrados misterios: escucha propicio las súplicas de tu pueblo, y concede al que viniere a pedirte beneficios a este santo templo, que su alma se llene de gozo al ver cumplidos sus deseos.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.

El resto se omite, salvo que Laúdes se haga aparte.

Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.

Ad Laudes

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
Rito de entrada
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Aleluya.
Psalmus 66 [0]
66:2 Deus misereátur nostri, et benedícat nobis: * illúminet vultum suum super nos, et misereátur nostri.
66:3 Ut cognoscámus in terra viam tuam, * in ómnibus géntibus salutáre tuum.
66:4 Confiteántur tibi pópuli, Deus: * confiteántur tibi pópuli omnes.
66:5 Læténtur et exsúltent gentes: * quóniam iúdicas pópulos in æquitáte, et gentes in terra dírigis.
66:6 Confiteántur tibi pópuli, Deus, confiteántur tibi pópuli omnes: * terra dedit fructum suum.
66:7 Benedícat nos Deus, Deus noster, benedícat nos Deus: * et métuant eum omnes fines terræ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 66 [0]
66:2 El Señor tenga piedad y nos bendiga, * ilumine su rostro sobre nosotros;
66:3 Conozca la tierra tus caminos, * todos los pueblos tu salvación.
66:4 Oh Dios, que te alaben los pueblos, * que todos los pueblos te alaben.
66:5 Que canten de alegría las naciones, * porque riges el mundo con justicia, riges los pueblos con rectitud y gobiernas las naciones de la tierra.
66:6 Oh Dios, que te alaben los pueblos, que todos los pueblos te alaben. * La tierra ha dado su fruto,
66:7 Nos bendice el Señor nuestro Dios. Que Dios nos bendiga; * que le teman hasta los confines del orbe.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmi {Psalmi et antiphonæ Votiva}
Ant. Domum tuam, Dómine, * decet sanctitúdo in longitúdinem diérum.
Psalmus 50 [1]
50:3 Miserére mei, Deus, * secúndum magnam misericórdiam tuam.
50:3 Et secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum, * dele iniquitátem meam.
50:4 Ámplius lava me ab iniquitáte mea: * et a peccáto meo munda me.
50:5 Quóniam iniquitátem meam ego cognósco: * et peccátum meum contra me est semper.
50:6 Tibi soli peccávi, et malum coram te feci: * ut iustificéris in sermónibus tuis, et vincas cum iudicáris.
50:7 Ecce enim, in iniquitátibus concéptus sum: * et in peccátis concépit me mater mea.
50:8 Ecce enim, veritátem dilexísti: * incérta et occúlta sapiéntiæ tuæ manifestásti mihi.
50:9 Aspérges me hyssópo, et mundábor: * lavábis me, et super nivem dealbábor.
50:10 Audítui meo dabis gáudium et lætítiam: * et exsultábunt ossa humiliáta.
50:11 Avérte fáciem tuam a peccátis meis: * et omnes iniquitátes meas dele.
50:12 Cor mundum crea in me, Deus: * et spíritum rectum ínnova in viscéribus meis.
50:13 Ne proícias me a fácie tua: * et spíritum sanctum tuum ne áuferas a me.
50:14 Redde mihi lætítiam salutáris tui: * et spíritu principáli confírma me.
50:15 Docébo iníquos vias tuas: * et ímpii ad te converténtur.
50:16 Líbera me de sanguínibus, Deus, Deus salútis meæ: * et exsultábit lingua mea iustítiam tuam.
50:17 Dómine, lábia mea apéries: * et os meum annuntiábit laudem tuam.
50:18 Quóniam si voluísses sacrifícium, dedíssem útique: * holocáustis non delectáberis.
50:19 Sacrifícium Deo spíritus contribulátus: * cor contrítum, et humiliátum, Deus, non despícies.
50:20 Benígne fac, Dómine, in bona voluntáte tua Sion: * ut ædificéntur muri Ierúsalem.
50:21 Tunc acceptábis sacrifícium iustítiæ, oblatiónes, et holocáusta: * tunc impónent super altáre tuum vítulos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Domum tuam, Dómine, decet sanctitúdo in longitúdinem diérum.
Salmos {Salmos y antífonas Votiva}
Ant. La santidad * es el adorno de tu casa, Señor, por días sin término.
Salmo 50 [1]
50:2 Misericordia, Dios mío, * por tu bondad,
50:3 Por tu inmensa compasión * borra mi culpa;
50:4 Lava del todo mi delito, * limpia mi pecado.
50:5 Pues yo reconozco mi culpa, * tengo siempre presente mi pecado:
50:6 Contra ti, contra ti solo pequé, cometí la maldad que aborreces. * En la sentencia tendrás razón, en el juicio resultarás inocente.
50:7 Mira, en la culpa nací, * pecador me concibió mi madre.
50:8 Te gusta un corazón sincero, * y en mi interior me inculcas sabiduría.
50:9 Rocíame con el hisopo: quedaré limpio; * lávame: quedaré más blanco que la nieve.
50:10 Hazme oír el gozo y la alegría, * que se alegren los huesos quebrantados.
50:11 Aparta de mi pecado tu vista, * borra en mí toda culpa.
50:12 Oh Dios, crea en mí un corazón puro, * renuévame por dentro con espíritu firme;
50:13 No me arrojes lejos de tu rostro, * no me quites tu santo espíritu.
50:14 Devuélveme la alegría de tu salvación, * afiánzame con espíritu generoso:
50:15 Enseñaré a los malvados tus caminos, * los pecadores volverán a ti.
50:16 Líbrame de la sangre, ¡oh Dios!, Dios, Salvador mío, * y cantará mi lengua tu justicia.
50:17 Señor, me abrirás los labios, * y mi boca proclamará tu alabanza.
50:18 Los sacrificios no te satisfacen: * si te ofreciera un holocausto, no lo querrías.
50:19 Mi sacrificio es un espíritu quebrantado; * un corazón quebrantado y humillado, Tú no lo desprecias.
50:20 Señor, por tu bondad, favorece a Sión, * reconstruye las murallas de Jerusalén:
50:21 Entonces aceptarás los sacrificios rituales, ofrendas y holocaustos, * sobre tu altar se inmolarán novillos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. La santidad es el adorno de tu casa, Señor, por días sin término.
Ant. Domus mea, * domus oratiónis vocábitur.
Psalmus 5 [2]
5:2 Verba mea áuribus pércipe, Dómine, * intéllege clamórem meum.
5:3 Inténde voci oratiónis meæ, * Rex meus et Deus meus.
5:4 Quóniam ad te orábo: * Dómine, mane exáudies vocem meam.
5:5 Mane astábo tibi et vidébo: * quóniam non Deus volens iniquitátem tu es.
5:6 Neque habitábit iuxta te malígnus: * neque permanébunt iniústi ante óculos tuos.
5:7 Odísti omnes, qui operántur iniquitátem: * perdes omnes, qui loquúntur mendácium.
5:7 Virum sánguinum et dolósum abominábitur Dóminus: * ego autem in multitúdine misericórdiæ tuæ.
5:8 Introíbo in domum tuam: * adorábo ad templum sanctum tuum in timóre tuo.
5:9 Dómine, deduc me in iustítia tua: * propter inimícos meos dírige in conspéctu tuo viam meam.
5:10 Quóniam non est in ore eórum véritas: * cor eórum vanum est.
5:11 Sepúlcrum patens est guttur eórum, linguis suis dolóse agébant, * iúdica illos, Deus.
5:11 Décidant a cogitatiónibus suis, secúndum multitúdinem impietátum eórum expélle eos, * quóniam irritavérunt te, Dómine.
5:12 Et læténtur omnes, qui sperant in te, * in ætérnum exsultábunt: et habitábis in eis.
5:12 Et gloriabúntur in te omnes, qui díligunt nomen tuum, * quóniam tu benedíces iusto.
5:13 Dómine, ut scuto bonæ voluntátis tuæ * coronásti nos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Domus mea, domus oratiónis vocábitur.
Ant. Mi casa * será casa de oración.
Salmo 5 [2]
5:2 Señor, escucha mis palabras, * atiende a mis gemidos,
5:3 Haz caso de mis gritos de auxilio, * Rey mío y Dios mío.
5:4 A ti te suplico, * Señor; por la mañana escucharás mi voz,
5:5 Por la mañana te expongo mi causa, y me quedo aguardando. * Tú no eres un Dios que ame la maldad,
5:6 Ni el malvado es tu huésped, * ni el arrogante se mantiene en tu presencia.
5:7 Detestas a los malhechores, * destruyes a los mentirosos;
5:7 Al hombre sanguinario y traicionero lo aborrece el Señor. * Pero yo, por tu gran bondad,
5:8 Entraré en tu casa, * me postraré ante tu templo santo con toda reverencia.
5:9 Señor, guíame con tu justicia, * porque tengo enemigos; alláname tu camino.
5:10 En su boca no hay sinceridad, * su corazón es perverso;
5:11 Su garganta es un sepulcro abierto, mientras halagan con la lengua. * Castígalos, ¡oh Dios!:
5:11 Que fracasen sus planes; expúlsalos por sus muchos crímenes, * porque se rebelan contra ti.
5:12 Que se alegren los que se acogen a ti, * con júbilo eterno; protégelos,
5:12 Para que se llenen de gozo los que aman tu nombre, * porque Tú, Señor, bendices al justo,
5:13 Y como un escudo * lo rodea tu favor.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Mi casa será casa de oración.
Ant. Hæc est domus Dómini * fírmiter ædificáta, bene fundáta est supra firmam petram.
Psalmus 35 [3]
35:2 Dixit iniústus ut delínquat in semetípso: * non est timor Dei ante óculos eius.
35:3 Quóniam dolóse egit in conspéctu eius: * ut inveniátur iníquitas eius ad ódium.
35:4 Verba oris eius iníquitas, et dolus: * nóluit intellégere ut bene ágeret.
35:5 Iniquitátem meditátus est in cubíli suo: * ástitit omni viæ non bonæ, malítiam autem non odívit.
35:6 Dómine, in cælo misericórdia tua: * et véritas tua usque ad nubes.
35:7 Iustítia tua sicut montes Dei: * iudícia tua abýssus multa.
35:7 Hómines, et iuménta salvábis, Dómine: * quemádmodum multiplicásti misericórdiam tuam, Deus.
35:8 Fílii autem hóminum, * in tégmine alárum tuárum sperábunt.
35:9 Inebriabúntur ab ubertáte domus tuæ: * et torrénte voluptátis tuæ potábis eos.
35:10 Quóniam apud te est fons vitæ: * et in lúmine tuo vidébimus lumen.
35:11 Præténde misericórdiam tuam sciéntibus te, * et iustítiam tuam his, qui recto sunt corde.
35:12 Non véniat mihi pes supérbiæ: * et manus peccatóris non móveat me.
35:13 Ibi cecidérunt qui operántur iniquitátem: * expúlsi sunt, nec potuérunt stare.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Hæc est domus Dómini fírmiter ædificáta, bene fundáta est supra firmam petram.
Ant. Esta es la casa del Señor * construida sólidamente, está bien cimentada sobre la roca firme.
Salmo 35 [3]
35:2 El malvado escucha en su interior un oráculo del pecado: * «No tengo miedo a Dios, ni en su presencia».
35:3 Porque se hace la ilusión de que su culpa * no será descubierta ni aborrecida.
35:4 Las palabras de su boca son maldad y traición, * renuncia a ser sensato y a obrar bien;
35:5 Acostado medita el crimen, * se obstina en el mal camino, no rechaza la maldad.
35:6 Señor, tu misericordia llega al cielo, * tu fidelidad hasta las nubes;
35:7 Tu justicia, hasta las altas cordilleras; * tus sentencias son como el océano inmenso.
35:7 Tú socorres a hombres y animales; * ¡qué inapreciable es tu misericordia, oh Dios!;
35:8 Los humanos * se acogen a la sombra de tus alas;
35:9 Se nutren de lo sabroso de tu casa, * les das a beber del torrente de tus delicias,
35:10 Porque en ti está la fuente viva, * y tu luz nos hace ver la luz.
35:11 Prolonga tu misericordia con los que te reconocen, * tu justicia con los rectos de corazón;
35:12 Que no me pisotee el pie del soberbio, * que no me eche fuera la mano del malvado.
35:13 Han fracasado los malhechores; * derribados, no se pueden levantar.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Esta es la casa del Señor construida sólidamente, está bien cimentada sobre la roca firme.
Ant. Bene fundáta est * domus Dómini supra firmam petram.
Canticum David [4]
1 Par. 29:10-13
29:10 Benedíctus es, Dómine, Deus Israël patris nostri, * ab ætérno in ætérnum.
29:11 Tua est, Dómine, magnificéntia, et poténtia, * et glória, atque victória:
29:11 Et tibi laus: * cuncta enim quæ in cælo sunt, et in terra, tua sunt:
29:11 Tuum, Dómine, regnum, * et tu es super omnes príncipes.
29:12 Tuæ divítiæ, et tua est glória: * tu domináris ómnium,
29:12 In manu tua virtus et poténtia: * in manu tua magnitúdo, et impérium ómnium.
29:13 Nunc ígitur, Deus noster, confitémur tibi, * et laudámus nomen tuum ínclitum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Bene fundáta est domus Dómini supra firmam petram.
Ant. La casa del Señor * está bien cimentada sobre la roca firme.
Cántico de David [4]
1 Cron 29, 10-13
29:10 Bendito eres, Señor, Dios de nuestro padre Israel, * por los siglos de los siglos.
29:11 Tuyos son, Señor, la grandeza y el poder, * la gloria, el esplendor,
29:11 La majestad, * porque tuyo es cuanto hay en cielo y tierra,
29:11 Tú eres rey * y soberano de todo.
29:12 De ti viene la riqueza y la gloria, * Tú eres Señor del universo,
29:12 En tu mano está el poder y la fuerza, * Tú engrandeces y confortas a todos.
29:13 Por eso, Dios nuestro, nosotros te damos gracias, * alabando tu nombre glorioso.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. La casa del Señor está bien cimentada sobre la roca firme.
Ant. Lápides pretiósi * omnes muri tui, et turres Ierúsalem gemmis ædificabúntur.
Psalmus 148 [5]
148:1 Laudáte Dóminum de cælis: * laudáte eum in excélsis.
148:2 Laudáte eum, omnes Ángeli eius: * laudáte eum, omnes virtútes eius.
148:3 Laudáte eum, sol et luna: * laudáte eum, omnes stellæ et lumen.
148:4 Laudáte eum, cæli cælórum: * et aquæ omnes, quæ super cælos sunt, laudent nomen Dómini.
148:5 Quia ipse dixit, et facta sunt: * ipse mandávit, et creáta sunt.
148:6 Státuit ea in ætérnum, et in sǽculum sǽculi: * præcéptum pósuit, et non præteríbit.
148:7 Laudáte Dóminum de terra, * dracónes, et omnes abýssi.
148:8 Ignis, grando, nix, glácies, spíritus procellárum: * quæ fáciunt verbum eius:
148:9 Montes, et omnes colles: * ligna fructífera, et omnes cedri.
148:10 Béstiæ, et univérsa pécora: * serpéntes, et vólucres pennátæ:
148:11 Reges terræ, et omnes pópuli: * príncipes, et omnes iúdices terræ.
148:12 Iúvenes, et vírgines: senes cum iunióribus laudent nomen Dómini: * quia exaltátum est nomen eius solíus.
148:13 Conféssio eius super cælum et terram: * et exaltávit cornu pópuli sui.
148:14 Hymnus ómnibus sanctis eius: * fíliis Israël, pópulo appropinquánti sibi.
Ant. Todos tus muros * son de piedras preciosas, las torres de Jerusalén han sido construidas con joyas.
Salmo 148 [5]
148:1 Alabad al Señor en el cielo, * alabad al Señor en lo alto.
148:2 Alabadlo todos sus ángeles; * alabadlo todos sus ejércitos.
148:3 Alabadlo, sol y luna; * alabadlo, estrellas lucientes.
148:4 Alabadlo, espacios celestes * y aguas que cuelgan en el cielo.
148:5 Alaben el nombre del Señor, * porque Él lo mandó, y existieron.
148:6 Les dio consistencia perpetua * y una ley que no pasará.
148:7 Alabad al Señor en la tierra, * cetáceos y abismos del mar,
148:8 Rayos, granizo, nieve y bruma, viento huracanado * que cumple sus órdenes,
148:9 Montes y todas las sierras, * árboles frutales y cedros,
148:10 Fieras y animales domésticos, * reptiles y pájaros que vuelan.
148:11 Reyes y pueblos del orbe, * príncipes y jefes del mundo,
148:12 Los jóvenes y también las doncellas, los viejos junto con los niños, alaben el nombre del Señor, * el único nombre sublime.
148:13 Su majestad sobre el cielo y la tierra; * Él acrece el vigor de su pueblo.
148:14 Alabanza de todos sus fieles, * de Israel, su pueblo escogido.
Psalmus 149 [6]
149:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * laus eius in ecclésia sanctórum.
149:2 Lætétur Israël in eo, qui fecit eum: * et fílii Sion exsúltent in rege suo.
149:3 Laudent nomen eius in choro: * in týmpano, et psaltério psallant ei:
149:4 Quia beneplácitum est Dómino in pópulo suo: * et exaltábit mansuétos in salútem.
149:5 Exsultábunt sancti in glória: * lætabúntur in cubílibus suis.
149:6 Exaltatiónes Dei in gútture eórum: * et gládii ancípites in mánibus eórum.
149:7 Ad faciéndam vindíctam in natiónibus: * increpatiónes in pópulis.
149:8 Ad alligándos reges eórum in compédibus: * et nóbiles eórum in mánicis férreis.
149:9 Ut fáciant in eis iudícium conscríptum: * glória hæc est ómnibus sanctis eius.
Salmo 149 [6]
149:1 Cantad al Señor un cántico nuevo, * resuene su alabanza en la asamblea de los fieles;
149:2 Que se alegre Israel por su Creador, * los hijos de Sión por su Rey.
149:3 Alabad su nombre con danzas, * cantadle con tambores y cítaras;
149:4 Porque el Señor ama a su pueblo * y adorna con la victoria a los humildes.
149:5 Que los fieles festejen su gloria * y canten jubilosos en filas:
149:6 Con vítores a Dios en la boca * y espadas de dos filos en las manos:
149:7 Para tomar venganza de los pueblos * y aplicar el castigo a las naciones,
149:8 Sujetando a los reyes con argollas, * a los nobles con esposas de hierro.
149:9 Ejecutar la sentencia dictada * es un honor para todos sus fieles.
Psalmus 150 [7]
150:1 Laudáte Dóminum in sanctis eius: * laudáte eum in firmaménto virtútis eius.
150:2 Laudáte eum in virtútibus eius: * laudáte eum secúndum multitúdinem magnitúdinis eius.
150:3 Laudáte eum in sono tubæ: * laudáte eum in psaltério, et cíthara.
150:4 Laudáte eum in týmpano, et choro: * laudáte eum in chordis, et órgano.
150:5 Laudáte eum in cýmbalis benesonántibus: laudáte eum in cýmbalis iubilatiónis: * omnis spíritus laudet Dóminum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Lápides pretiósi omnes muri tui, et turres Ierúsalem gemmis ædificabúntur.
Salmo 150 [7]
150:1 Alabad al Señor en su templo, * alabadlo en su fuerte firmamento.
150:2 Alabadlo por sus obras magníficas, * alabadlo por su inmensa grandeza.
150:3 Alabadlo tocando trompetas, * alabadlo con arpas y cítaras,
150:4 Alabadlo con tambores y danzas, * alabadlo con trompas y flautas,
150:5 Alabadlo con platillos sonoros, alabadlo con platillos vibrantes. * Todo ser que alienta alabe al Señor.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Todos tus muros son de piedras preciosas, las torres de Jerusalén han sido construidas con joyas.
Capitulum Responsorium Hymnus Versus {Votiva}
Apo 21:2
Vidi civitátem sanctam, Ierúsalem novam, descendéntem de cælo a Deo, parátam sicut spónsam ornátam viro suo.
℟. Deo grátias.

℟.br. Domum tuam, Dómine, * Decet sanctitúdo.
℟. Domum tuam, Domine, * Decet sanctitudo.
℣. In longitúdinem diérum.
℟. Decet sanctitúdo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Domum tuam, Domine, * Decet sanctitudo.

Hymnus
Anguláris fundaméntum
Lapis Christus missus est,
Qui paríetum compáge
In utróque néctitur,
Quem Sion sancta suscépit,
In quo credens pérmanet.

Omnis illa Deo sacra
Et dilécta cívitas,
Plena módulis, in laude,
Et canóre iúbilo,
Trinum Deum unicúmque
Cum fervóre prǽdicat.

Hoc in templo, summe Deus,
Exorátus ádveni,
Et cleménti bonitáte
Precum vota súscipe,
Largam benedictiónem
Hic infúnde iúgiter.

Hic promereántur omnes
Petíta acquírere,
Et adépta possidére,
Cum Sanctis perénniter
Paradísum introíre,
Transláti in réquiem.

Glória et honor Deo
Usquequáque altíssimo,
Una Patri, Filióque,
Inclyto Paráclito,
Cui laus est et potéstas
Per ætérna sǽcula.
Amen.

℣. Hæc est domus Dómini fírmiter ædificáta.
℟. Bene fundáta est supra firmam petram.
Chapter Responsory Hymn Verse {Votiva}
Ap 21:2
Vi la ciudad santa, la nueva Jerusalén, que descendía del cielo, de junto a Dios, arreglada como una novia que se adorna para su esposo.
℟. Demos gracias a Dios.

℟.br. La santidad, Señor, * Es el adorno de tu casa.
℟. La santidad, Señor, * Es el adorno de tu casa.
℣. Por días sin término.
℟. Es el adorno de tu casa.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. La santidad, Señor, * Es el adorno de tu casa.

Himno
Por angular y firme fundamento
y piedra, ha sido nuestro Cristo enviado,
y con ambas paredes y cimiento
en un solo edificio está ajuntado.
A quien ha recibido con contento
Sion santa que mucho le ha agradado
en el cual permanece por fe viva
fin que de otro ninguno la reciba.

Toda aquella Ciudad de Dios sagrada
y tan querida, llena de alabanza
está, y de fozo toda rodeada
con la alegría y júbilo que alcanza.
La Trinidad alaba inmaculada,
y la unidad en justa e igual balanza,
con favor que la envía Dios del Cielo
pues sin él, mal pudiera desde el suelo.

En este Templo Santo, Dios eterno,
rogado de tus fieles, ven y ayuda
con clemente bondad y bien eterno,
recibe votos que lo hará sin duda.
Muy larga bendición nos da en lo externo,
pues que no hay otro Dios que nos acuda,
y también merezcamos aquí todos
lo pedido adquirir por varios modos.

Merezcamos también lo ya alcanzado
poseerlo, sin que haya algún recelo
de lo perder cayendo de este estado,
y gozar de los Santos en el Cielo.
Veremos el reposo deseado
rostro a rostro de Dios quitado el velo,
trasladados a gloria tan amena
de regocijos y contentos llena.

Gloria y honor a Dios,
Dios altísimo,
la misma al Padre y al Hijo
y al Espíritu Santo,
alabanzas y poder les sean dados
por los siglos eternos.
Amén.

℣. Esta es la casa del Señor, construida sólidamente.
℟. Está bien cimentada sobre la roca firme.
Canticum Benedictus {Antiphona Votiva}
Ant. Zachǽe, * festínans descénde, quia hódie in domo tua opórtet me manére. At ille festínans descéndit, et suscépit illum gaudens in domum suam. Hódie huic dómui salus a Deo facta est, allelúia.
Canticum Zachariæ
Luc. 1:68-79
1:68 Benedíctus Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ:
1:69 Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
1:70 Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sǽculo sunt, prophetárum eius:
1:71 Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos.
1:72 Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.
1:73 Iusiurándum, quod iurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:
1:74 Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.
1:75 In sanctitáte, et iustítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
1:76 Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias eius:
1:77 Ad dandam sciéntiam salútis plebi eius: * in remissiónem peccatórum eórum:
1:78 Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:
1:79 Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Zachǽe, festínans descénde, quia hódie in domo tua opórtet me manére. At ille festínans descéndit, et suscépit illum gaudens in domum suam. Hódie huic dómui salus a Deo facta est, allelúia.
Canticum Benedictus {Antífona Votiva}
Ant. Zaqueo, * baja enseguida, porque hoy tengo que alojarme en tu casa. Él bajó enseguida, y lo recibió muy contento. Hoy ha sido la salvación de esta casa.
Cántico de Zacarías
Luc 1, 68-79
1:68 Bendito sea el Señor, Dios de Israel, porque ha visitado y redimido a su pueblo,
1:69 Suscitándonos una fuerza de salvación en la casa de David, su siervo,
1:70 Según lo había predicho desde antiguo por boca de sus santos profetas.
1:71 Es la salvación que nos libra de nuestros enemigos y de la mano de todos los que nos odian;
1:72 Realizando la misericordia que tuvo con nuestros padres, recordando su santa alianza
1:73 Y el juramento que juró a nuestro padre Abrahán.
1:74 Para concedernos que, libres de temor, arrancados de la mano de los enemigos, le sirvamos
1:75 Con santidad y justicia, en su presencia, todos nuestros días.
1:76 Y a ti, niño, te llamarán profeta del Altísimo, porque irás delante del Señor a preparar sus caminos,
1:77 Anunciando a su pueblo la salvación, el perdón de sus pecados
1:78 Por la entrañable misericordia de nuestro Dios, nos visitará el sol que nace de lo alto,
1:79 Para iluminar a los que viven en tinieblas y en sombra de muerte, para guiar nuestros pasos por el camino de la paz.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Zaqueo, baja enseguida, porque hoy tengo que alojarme en tu casa. Él bajó enseguida, y lo recibió muy contento. Hoy ha sido la salvación de esta casa.
Oratio {Votiva}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui nobis per síngulos annos huius sancti templi tui consecratiónis réparas diem, et sacris semper mystériis repræséntas incólumes: exáudi preces pópuli tui, et præsta; ut quisquis hoc templum benefícia petitúrus ingréditur, cuncta se impetrásse lætétur.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {Votiva}
Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Oh Dios, que cada año renuevas el día de la consagración de este tu santo templo, y representas siempre incólumes los sagrados misterios: escucha propicio las súplicas de tu pueblo, y concede al que viniere a pedirte beneficios a este santo templo, que su alma se llene de gozo al ver cumplidos sus deseos.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Si descendendum sit a choro, concluditur dicendo.
℣. Divínum auxílium máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.
℣. Que el auxilio divino permanezca siempre con nosotros.
℟. Y con nuestros hermanos ausentes. Amén.

Ad Primam

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
Rito de entrada
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Aleluya.
Hymnus
Iam lucis orto sídere,
Deum precémur súpplices,
Ut in diúrnis áctibus
Nos servet a nocéntibus.

Linguam refrénans témperet,
Ne litis horror ínsonet:
Visum fovéndo cóntegat,
Ne vanitátes háuriat.

Sint pura cordis íntima,
Absístat et vecórdia;
Carnis terat supérbiam
Potus cibíque párcitas.

Ut, cum dies abscésserit,
Noctémque sors redúxerit,
Mundi per abstinéntiam
Ipsi canámus glóriam.

Deo Patri sit glória,
Eiúsque soli Fílio,
Cum Spíritu Paráclito,
Et nunc et in perpétuum.
Amen.
Himno
Ya resplandece el lucero;
a Dios pidamos rendidos
que en el discurso del día
nos guarde de los malignos.

Refrene y temple la lengua,
no se oiga voz de litigios;
ponga guarda en nuestros ojos,
no entre por ellos el vicio.

El corazón, sin rencilla,
sea puro en lo más íntimo:
bebida y comida parcas
bajen a la carne el brio.

Para que, acabado el día,
turnando la noche en giro,
por la abstinencia del mundo
cantemos la gloria a Él mismo.

Sea a Dios Padre la gloria,
y a su Unigénito Hijo,
con el Espíritu Santo,
ahora y por todos los siglos.
Amen.
Psalmi {Salmos y antífonas Votiva}
Ant. Domum tuam, Dómine, * decet sanctitúdo in longitúdinem diérum.
Psalmus 1 [1]
1:1 Beátus vir, qui non ábiit in consílio impiórum, et in via peccatórum non stetit, * et in cáthedra pestiléntiæ non sedit:
1:2 Sed in lege Dómini volúntas eius, * et in lege eius meditábitur die ac nocte.
1:3 Et erit tamquam lignum, quod plantátum est secus decúrsus aquárum, * quod fructum suum dabit in témpore suo:
1:3 Et fólium eius non défluet: * et ómnia quæcúmque fáciet, prosperabúntur.
1:4 Non sic ímpii, non sic: * sed tamquam pulvis, quem proícit ventus a fácie terræ.
1:5 Ídeo non resúrgent ímpii in iudício: * neque peccatóres in concílio iustórum.
1:6 Quóniam novit Dóminus viam iustórum: * et iter impiórum períbit.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Salmos y antífonas Votiva}
Ant. La santidad * es el adorno de tu casa, Señor, por días sin término.
Salmo 1 [1]
1:1 Dichoso aquel varón que no se deja llevar de los consejos de los malos, ni se detiene en el camino de los pecadores, * ni se asienta en la cátedra pestilente de los libertinos;
1:2 Sino que tiene puesta toda su voluntad en la ley del Señor, * y está meditando en ella día y noche.
1:3 Él será como el árbol plantado junto a las corrientes de las aguas, * el cual dará su fruto en el debido tiempo,
1:3 Y cuya hoja no caerá nunca; * y cuanto él hiciere tendrá próspero efecto.
1:4 No así los impíos, no así; * sino que serán como el tamo o polvo que el viento arroja de la superficie de la tierra.
1:5 Por tanto, no prevalecerán los impíos en el juicio; * ni los pecadores estarán en la asamblea de los justos.
1:6 Porque conoce el Señor y premia el proceder de los justos; * mas la senda de los impíos terminará en la perdición.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 2 [2]
2:1 Quare fremuérunt gentes: * et pópuli meditáti sunt inánia?
2:2 Astitérunt reges terræ, et príncipes convenérunt in unum * advérsus Dóminum, et advérsus Christum eius.
2:3 Dirumpámus víncula eórum: * et proiciámus a nobis iugum ipsórum.
2:4 Qui hábitat in cælis, irridébit eos: * et Dóminus subsannábit eos.
2:5 Tunc loquétur ad eos in ira sua, * et in furóre suo conturbábit eos.
2:6 Ego autem constitútus sum Rex ab eo super Sion montem sanctum eius, * prǽdicans præcéptum eius.
2:7 Dóminus dixit ad me: * Fílius meus es tu, ego hódie génui te.
2:8 Póstula a me, et dabo tibi gentes hereditátem tuam, * et possessiónem tuam términos terræ.
2:9 Reges eos in virga férrea, * et tamquam vas fíguli confrínges eos.
2:10 Et nunc, reges, intellégite: * erudímini, qui iudicátis terram.
2:11 Servíte Dómino in timóre: * et exsultáte ei cum tremóre.
2:12 Apprehéndite disciplínam, nequándo irascátur Dóminus, * et pereátis de via iusta.
2:13 Cum exárserit in brevi ira eius: * beáti omnes qui confídunt in eo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 2 [2]
2:1 ¿Por qué causa se han embravecido tanto las naciones, * y los pueblos maquinan vanos proyectos?
2:2 Se han coligado los reyes de la tierra; y se han confederado los príncipes * contra el Señor, y contra su Cristo.
2:3 Rompamos, dijeron, sus ataduras, * y sacudamos lejos de nosotros su yugo.
2:4 Mas aquel que reside en los cielos se burlará de ellos; * se mofará de ellos el Señor.
2:5 Entonces les hablará Él en su indignación * y los llenará de terror con su saña.
2:6 Mas yo he sido por Él constituido rey sobre Sion, su santo monte, * para predicar su ley.
2:7 A mí me dijo el Señor: * Tú eres mi Hijo; Yo te engendré hoy.
2:8 Pídeme, y te daré las naciones en herencia tuya, * y extenderé tu dominio hasta los extremos de la tierra.
2:9 Los regirás con cetro de hierro; * y si te resisten, los desmenuzarás como un vaso de barro.
2:10 Ahora pues, ¡oh reyes!, entendedlo: * Sed instruidos vosotros los que juzgáis la tierra.
2:11 Servid al Señor con temor, * y regocijaos en Él, poseídos siempre de un temblor santo.
2:12 Abrazad la buena doctrina; no sea que al fin se irrite el Señor, * y perezcáis descarriados de la senda de la justicia.
2:13 Porque cuando de aquí a poco se inflamare su ira, * bienaventurados todos aquellos que ponen en Él su confianza.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 6 [3]
6:2 Dómine, ne in furóre tuo árguas me, * neque in ira tua corrípias me.
6:3 Miserére mei, Dómine, quóniam infírmus sum: * sana me, Dómine, quóniam conturbáta sunt ossa mea.
6:4 Et ánima mea turbáta est valde: * sed tu, Dómine, úsquequo?
6:5 Convértere, Dómine, et éripe ánimam meam: * salvum me fac propter misericórdiam tuam.
6:6 Quóniam non est in morte qui memor sit tui: * in inférno autem quis confitébitur tibi?
6:7 Laborávi in gémitu meo, lavábo per síngulas noctes lectum meum: * lácrimis meis stratum meum rigábo.
6:8 Turbátus est a furóre óculus meus: * inveterávi inter omnes inimícos meos.
6:9 Discédite a me, omnes, qui operámini iniquitátem: * quóniam exaudívit Dóminus vocem fletus mei.
6:10 Exaudívit Dóminus deprecatiónem meam, * Dóminus oratiónem meam suscépit.
6:11 Erubéscant, et conturbéntur veheménter omnes inimíci mei: * convertántur et erubéscant valde velóciter.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Domum tuam, Dómine, decet sanctitúdo in longitúdinem diérum.
Salmo 6 [3]
6:2 Señor, no me corrijas con ira, * no me castigues con cólera.
6:3 Misericordia, Señor, que desfallezco; * cura, Señor, mis huesos dislocados.
6:4 Tengo el alma en delirio, * y Tú, Señor, ¿hasta cuándo?
6:5 Vuélvete, Señor, liberta mi alma, * sálvame por tu misericordia.
6:6 Porque en el reino de la muerte nadie te invoca, * y en el abismo, ¿quién te alabará?
6:7 Estoy agotado de gemir: de noche lloro sobre el lecho, * riego mi cama con lágrimas.
6:8 Mis ojos se consumen irritados, * envejecen por tantas contradicciones.
6:9 Apartaos de mí, los malvados, * porque el Señor ha escuchado mis sollozos;
6:10 El Señor ha escuchado mi súplica, * el Señor ha aceptado mi oración.
6:11 Que la vergüenza abrume a mis enemigos, * que avergonzados huyan al momento.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.

Ant. La santidad es el adorno de tu casa, Señor, por días sin término.
Capitulum Versus {Votiva}
1 Tim. 1:17
Regi sæculórum immortáli et invisíbili, soli Deo honor et glória in sǽcula sæculórum. Amen.
℟. Deo grátias.

℣. Exsúrge, Christe, ádiuva nos.
℟. Et líbera nos propter nomen tuum.
Capitulum Versus {Votiva}
1 Tim 1:17
Al Rey de los siglos, inmortal e invisible, al único Dios, honor y gloria por los siglos de los siglos. Amén.
℟. Demos gracias a Dios.

℣. Levántate, Cristo, y ayúdanos.
℟. Y líbranos por tu nombre.
Orationes
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.

℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Dómine Deus omnípotens, qui ad princípium huius diéi nos perveníre fecísti: tua nos hódie salva virtúte; ut in hac die ad nullum declinémus peccátum, sed semper ad tuam iustítiam faciéndam nostra procédant elóquia, dirigántur cogitatiónes et ópera.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oraciones
Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
El «Padre Nuestro» en silencio hasta «Y no nos dejes caer en la tentación».
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.

℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Señor, Dios omnipotente, que nos has concedido llegar al principio de este día: sálvanos hoy con tu virtud; para que en este día no caigamos en ningún pecado; sino que nuestras palabras, pensamientos y obras se dirijan siempre al cumplimiento de vuestra santa ley.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
Deinde in Choro legitur Martyrologium, quod laudabiliter fit etiam extra Chorum.

Martyrologium (anticip.)
Séptimo Idus Octóbris Luna vicésima nona Anno Dómini 2018

Romæ sancti Ioánnis Leonárdi Confessóris, Fundatóris Congregatiónis Clericórum Regulárium a Matre Dei, labóribus et miráculis clari, cuius ópera Missiónes a Propagánda Fide institútæ sunt.
Lutétiæ Parisiórum natális sanctórum Mártyrum Dionýsii Areopagítæ Epíscopi, Rústici Presbýteri, et Eleuthérii Diáconi. Ex his Dionýsius, ab Apóstolo Paulo baptizátus, primus Atheniénsium Epíscopus ordinátus est; deínde Romam venit, atque inde a beáto Cleménte, Románo Pontífice, in Gállias prædicándi grátia diréctus est, et ad præfátam urbem devénit; ibíque, cum per áliquot annos commíssum sibi opus fidéliter prosecútus esset, tandem, a Præfécto Fescenníno, post gravíssima tormentórum génera, una cum Sóciis, gládio animadvérsus, martýrium complévit.
Eódem die memória sancti Abrahæ, Patriárchæ et ómnium credéntium Patris.
Apud Cassínum sancti Deúsdedit Abbátis, qui, a Sicárdo tyránno in cárcerem trusus, illic, fame et ærúmnis conféctus, réddidit spíritum.
Apud Iúliam, in território Parménsi, via Cláudia, sancti Domníni Mártyris; qui, sub Maximiáno Imperatóre, cum vellet persecutiónis rábiem declináre, a persequéntibus est comprehénsus, et, gládio transverberátus, glorióse occúbuit.
In Hannónia sancti Gisléni, Epíscopi et Confessóris; qui, relícto Episcopátu, Mónachi vitam in monastério a se constrúcto exércuit, et multis virtútibus cláruit.
Valéntiæ, in Hispánia Tarraconénsi, sancti Ludovíci Bertrándi, ex Ordine Prædicatórum, Confessóris; qui, apostólico spíritu clarus, Evangélium quod Americánis prædicáverat, vitæ innocéntia multísque éditis miráculis confirmávit.
Hierosólymis sanctórum Androníci et Athanásiæ cóniugis.
Antiochíæ sanctæ Públiæ Abbatíssæ, quæ, transeúnte Iuliáno Apóstata, Davídicum illud cum suis Virgínibus canens: «Simulácra Géntium argéntum et aurum», et; «Símiles illis fiant qui fáciunt ea»; Imperatóris iussu, álapis cæsa est, et gráviter obiurgáta.
℣. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.
℟. Deo grátias.

℣. Pretiósa in conspéctu Dómini.
℟. Mors Sanctórum eius.
Sancta María et omnes Sancti intercédant pro nobis ad Dóminum, ut nos mereámur ab eo adiuvári et salvári, qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

Martyrologium (anticip.)
October 9th 2018, the 29th day of the Moon,

9 de octubre

San Juan Leonardi, Presbítero, Fundador y Confesor de la Fe, D. - Blanco
En Roma, san Juan Leonardo, Confesor, Fundador de la Congregación de Clérigos Regulares de la Madre de Dios, ilustre por sus empresas y milagros; por cuya labor fueron instituidas las Misiones de la Propagación de la Fe.
En París, el triunfo de los santos Mártires Dionisio Areopagita, Obispo, Rústico, Presbítero,y Eleuterio, Diácono. Dionisio bautizado por san Pablo Apóstol, fue ordenado primer Obispo de Atenas; después pasó a Roma, y de allí el Papa san Clemente le envió a evangelizar a las Galias; llegado a dicha capital y habiendo por algunos años desempeñado fielmente la labor que se le había confiado, por último, de orden del Prefecto Fescenino, después de diversos y gravísimos tormentos, junto con sus Compañeros pasado a cuchillo, consumó el martirio.
El mismo día, la memoria de san Abraham, Patriarca y Padre de todos los creyentes.
En Monte Casino, san Diosdado, Abad, que encerrado en una cárcel por el tirano Sicardo y consumido allí de hambre y miseria, entregó su espíritu
En Julia, territorio de Parma, en la vía Claudia, san Domnino, Mártir, que, huyendo de la rabiosa persecución del Emperador Maximiano, fue apresado por los perseguidores y, atravesado con una espada, sucumbió gloriosamente.
En Henao, san Gisleno, Obispo y Confesor, el cual, renunciando el Obispado, hizo vida de Monje en un monasterio que había edificado, y resplandeció en obras maravillosas.
En Valencia de la España Tarraconense, san Luis Beltrán, de la Orden de Predicadores, Confesor, que, célebre por su espíritu apostólico, confirmó entre los Americanos, con la inocencia de su vida y muchos milagros, el Evangelio que les había predicado.
En Jerusalén, los santos Andrónico y Atanasia, su mujer.
En Antioquía, santa Publia, Abadesa, la cual, mientras cantaba con sus Monjas, al pasar Juliano Apóstata, aquellas palabras del Salmo: «Los ídolos de los Gentiles son oro y plata», y «sean semejantes a ellos los que los hacen»; por orden del Emperador fue abofeteada y ásperamente reprendida.
℣. Y en otras partes, otros muchos santos Mártires y Confesores, y santas Vírgenes.
℟. Demos gracias a Dios.

℣. Preciosa es a los ojos del Señor.
℟. La muerte de sus fieles.
Santa María y todos los santos intercedan por nosotros al Señor, para que merezcamos ser ayudados y salvados por Aquél que vive y reina por los siglos de los siglos.
℟. Amén.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.

Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Réspice in servos tuos, Dómine, et in ópera tua, et dírige fílios eórum.
℟. Et sit splendor Dómini Dei nostri super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos, et opus mánuum nostrárum dírige.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Orémus.
Dirígere et sanctificáre, régere et gubernáre dignáre, Dómine Deus, Rex cæli et terræ, hódie corda et córpora nostra, sensus, sermónes et actus nostros in lege tua, et in opéribus mandatórum tuórum: ut hic et in ætérnum, te auxiliánte, salvi et líberi esse mereámur, Salvátor mundi:
Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Dies et actus nostros in sua pace dispónat Dóminus omnípotens. Amen.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.

Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
El «Padre Nuestro» en silencio hasta «Y no nos dejes caer en la tentación».
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
℣. Mira a tus siervos, Señor, mira a tus obras y guía a tus hijos.
℟. Baje a nosotros la gloria del Señor, nuestro Dios, y haga prósperas las obras de nuestras manos y dirige este mismo trabajo nuestro.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Oremos.
Dígnate, Señor Dios, Rey del cielo y de la tierra, dirigir y santificar, regir y gobernar hoy nuestros corazones, nuestros cuerpos, sentidos, palabras y actos en la observancia de tu ley, y en las obras de tus mandamientos, para que aquí y eternamente merezcamos con tu auxilio ser salvos y libres, Salvador del mundo.
Tú, que vives y reinas por los siglos de los siglos.
℟. Amén.

℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. El Señor todopoderoso ordene con su paz nuestros días y tareas. Amén.
Regula
Ex Cápite 7 Régulæ Sancti Patri Nostri Benedícti: De humilitáte

Décimus humilitátis gradus est, si non sit fácilis ac promptus in risu, quia scriptum est: Stultus in risu exáltat vocem suam.

Extra Chorum etiam laudabiliter dicitur lectio ex S. Regulæ; secus dicitur Lectio brevis.

Lectio brevis {Votiva}
Apo 21:4-5
Et abstérget Deus omnem lácrimam ab óculis eórum: et mors ultra non erit, neque luctus, neque clamor, neque dolor erit ultra, quia prima abiérunt. Et dixit qui sedébat in throno: Ecce nova fácio ómnia.

In fine:
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
Regula
Del Capítulo 7 de la Regla de Nuestro Padre San Benito: De la humildad

El décimo grado de humildad es si no es pronto y fácil en reír, porque dice el Eclesiástico: «Cuando ríe el fatuo levanta el grito».

Lectura breve {Votiva}
Ap 21:4-5
Secará las lágrimas de sus ojos: ya no habrá muerte, ni luto, ni llanto, ni dolor, porque el primer mundo ha pasado. Y el que estaba sentado en el trono dijo: Ahora hago el universo nuevo.


℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.
Conclusio
℣. Adiutórium nóstrum in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
℣. Benedicite.
℟. Deus.
Benedictio. Dóminus nos benedícat, et ab omni malo deféndat, * et ad vitam perdúcat ætérnam.
Et fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen
Conclusión
℣. Nuestro auxilio es el nombre del Señor.
℟. Que hizo el cielo y la tierra.
℣. Bendecid.
℟. Oh Dios.
Bendición. El Señor nos bendiga, nos defienda de todo mal y nos lleve a la vida eterna. Y las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.
Commemorátio defunctórum
℟.br. Commemorátio ómnium fratrum, familiárum Órdinis nostri, atque benefactórum nostrórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.

Psalmus 129 [4]
129:1 De profúndis clamávi ad te, Dómine: * Dómine, exáudi vocem meam:
129:2 Fiant aures tuæ intendéntes, * in vocem deprecatiónis meæ.
129:3 Si iniquitátes observáveris, Dómine: * Dómine, quis sustinébit?
129:4 Quia apud te propitiátio est: * et propter legem tuam sustínui te, Dómine.
129:5 Sustínuit ánima mea in verbo eius: * sperávit ánima mea in Dómino.
129:6 A custódia matutína usque ad noctem: * speret Israël in Dómino.
129:7 Quia apud Dóminum misericórdia: * et copiósa apud eum redémptio.
129:8 Et ipse rédimet Israël, * ex ómnibus iniquitátibus eius.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.

℣. A porta ínferi.
℟. Érue, Dómine, ánimas eórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.

℣. Dómine exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.

secunda 'Domine, exaudi' omittitur
Orémus.
Deus véniæ largítor et humánæ salútis amátor: quǽsumus cleméntiam tuam: ut nostræ congregatiónis fratres, propínquos et benefactóres, qui ex hoc sǽculo transiérunt, beáta María semper vírgine intercedénte cum ómnibus sanctis tuis ad perpétuæ beatitúdinis consórtium perveníre concédas.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine.
℟. Et lux perpétua lúceat eis.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
Commemoration of departed
℟.br. Conmemoración de todos nuestros hermanos, de parientes de nuestra Orden, y de nuestros benefactores.
℣. Descansed en paz.
℟. Amén

Salmo 129 [4]
129:1 Desde lo hondo a ti grito, Señor; * Señor, escucha mi voz;
129:2 Estén tus oídos atentos * a la voz de mi súplica.
129:3 Si llevas cuenta de los delitos, Señor, * ¿quién podrá resistir?
129:4 Pero de ti procede el perdón, * y así infundes respeto.
129:5 Mi alma espera en el Señor, * espera en su palabra;
129:6 Mi alma aguarda al Señor, * más que el centinela la aurora.
129:6 Aguarde Israel al Señor, * como el centinela la aurora;
129:7 Porque del Señor viene la misericordia, * la redención copiosa;
129:8 Y Él redimirá a Israel * de todos sus delitos.
℣. Dales, Señor, * el descanso eterno.
℟. Y brille para ellos * una luz perpetua.

℣. De las puertas del infierno.
℟. Libra, Señor, sus almas.
℣. Descansen en paz.
℟. Amén.

℣. Señor, escucha mi oración.
℟. Y llegue a ti mi clamor.

El segundo «Señor, escucha» no se dice.
Oremos.
¡Oh Dios, dispuesto al perdón y salvador de los hombres!; concédenos en tu bondad, por intercesión de Santa María, la Virgen, y de todos los santos, que nuestros hermanos, parientes y bienhechores, desaparecidos ya de este mundo, alcancen tu eterna bienaventuranza. Por nuestro Señor Jesucristo.
℟. Amén

℣. Dales, Señor, el descanso eterno.
℟. Brille para ellos una luz perpetua.
℣. Descansen en paz.
℟. Amén.

Ad Tertiam

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
Rito de entrada
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Aleluya.
Hymnus
Nunc, Sancte, nobis, Spíritus,
Unum Patri cum Fílio,
Dignáre promptus íngeri
Nostro refúsus péctori.

Os, lingua, mens, sensus, vigor
Confessiónem pérsonent.
Flamméscat igne cáritas,
Accéndat ardor próximos.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Himno
Divino Espíritu Santo,
con Padre e Hijo Dios uno,
ven ahora a nuestro pecho
derramado en amor puro.

Boca, lengua, mente y alma
canten la alabanza, y juntos
estreche los corazones
de la caridad el nudo.

Hazlo así, Padre piísimo,
y al Padre igual Hijo único,
con el Espíritu Santo,
que reinas siglos sin número.
Amén.
Psalmi {Salmos y antífonas Votiva}
Ant. Domus mea, * domus oratiónis vocábitur.
Psalmus 118(105-112) [1]
118:105 (Nun) Lucérna pédibus meis verbum tuum, * et lumen sémitis meis.
118:106 Iurávi, et státui * custodíre iudícia iustítiæ tuæ.
118:107 Humiliátus sum usquequáque, Dómine: * vivífica me secúndum verbum tuum.
118:108 Voluntária oris mei beneplácita fac, Dómine: * et iudícia tua doce me.
118:109 Ánima mea in mánibus meis semper: * et legem tuam non sum oblítus.
118:110 Posuérunt peccatóres láqueum mihi: * et de mandátis tuis non errávi.
118:111 Hereditáte acquisívi testimónia tua in ætérnum: * quia exsultátio cordis mei sunt.
118:112 Inclinávi cor meum ad faciéndas iustificatiónes tuas in ætérnum, * propter retributiónem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Salmos y antífonas Votiva}
Ant. Mi casa * será casa de oración.
Salmo 118(105-112) [1]
118:105 (Nun) Lámpara es tu palabra para mis pasos, * luz en mi sendero.
118:106 Lo juro y lo cumpliré: * guardaré tus justos mandamientos.
118:107 ¡Estoy tan afligido! * Señor, dame vida según tu promesa.
118:108 Acepta, Señor, los votos que pronuncio, * enséñame tus mandatos.
118:109 Mi vida está siempre en peligro, * pero no olvido tu voluntad.
118:110 Los malvados me tendieron un lazo, * pero no me desvié de tus decretos.
118:111 Tus preceptos son mi herencia perpetua, * la alegría de mi corazón.
118:112 Inclino mi corazón a cumplir tus leyes, * siempre y cabalmente.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 118(113-120) [2]
118:113 (Samech) Iníquos ódio hábui: * et legem tuam diléxi.
118:114 Adiútor et suscéptor meus es tu: * et in verbum tuum supersperávi.
118:115 Declináte a me, malígni: * et scrutábor mandáta Dei mei.
118:116 Súscipe me secúndum elóquium tuum, et vivam: * et non confúndas me ab exspectatióne mea.
118:117 Ádiuva me, et salvus ero: * et meditábor in iustificatiónibus tuis semper.
118:118 Sprevísti omnes discedéntes a iudíciis tuis: * quia iniústa cogitátio eórum.
118:119 Prævaricántes reputávi omnes peccatóres terræ: * ídeo diléxi testimónia tua.
118:120 Confíge timóre tuo carnes meas: * a iudíciis enim tuis tímui.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 118(113-120) [2]
118:113 (Samech) Detesto a los inconstantes * y amo tu voluntad.
118:114 Tú eres mi refugio y mi escudo, * yo espero en tu palabra.
118:115 Apartaos de mí los perversos, * y cumpliré tus mandatos, Dios mío.
118:116 Sostenme con tu promesa y viviré, * que no quede frustrada mi esperanza.
118:117 Dame apoyo y estaré a salvo, * me fijaré en tus leyes sin cesar.
118:118 Desprecias a los que se desvían de tus decretos, * sus proyectos son engaño.
118:119 Tienes por escoria a los malvados, * por eso amo tus preceptos.
118:120 Mi carne se estremece con tu temor, * y respeto tus mandamientos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 118(121-128) [3]
118:121 (Ain) Feci iudícium et iustítiam: * non tradas me calumniántibus me.
118:122 Súscipe servum tuum in bonum: * non calumniéntur me supérbi.
118:123 Óculi mei defecérunt in salutáre tuum: * et in elóquium iustítiæ tuæ.
118:124 Fac cum servo tuo secúndum misericórdiam tuam: * et iustificatiónes tuas doce me.
118:125 Servus tuus sum ego: * da mihi intelléctum, ut sciam testimónia tua.
118:126 Tempus faciéndi, Dómine: * dissipavérunt legem tuam.
118:127 Ídeo diléxi mandáta tua, * super aurum et topázion.
118:128 Proptérea ad ómnia mandáta tua dirigébar: * omnem viam iníquam ódio hábui.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Domus mea, domus oratiónis vocábitur.
Salmo 118(121-128) [3]
118:121 (Ain) Practico la justicia y el derecho, * no me entregues a mis opresores.
118:122 Da fianza en favor de tu siervo, * que no me opriman los insolentes.
118:123 Mis ojos se consumen aguardando tu salvación * y tu promesa de justicia.
118:124 Trata con misericordia a tu siervo, * enséñame tus leyes.
118:125 Yo soy tu siervo: * dame inteligencia, y conoceré tus preceptos.
118:126 Es hora de que actúes, Señor: * han quebrantado tu voluntad.
118:127 Yo amo tus mandatos * más que el oro purísimo.
118:128 Por eso aprecio tus decretos * y detesto el camino de la mentira.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.

Ant. Mi casa será casa de oración.
Capitulum Versus {Votiva}
Apo 21:2
Vidi civitátem sanctam, Ierúsalem novam, descendéntem de cælo a Deo, parátam sicut spónsam ornátam viro suo.
℟. Deo grátias.

℣. Domum tuam, Dómine, decet sanctitúdo.
℟. In longitúdinem diérum.
Capitulum Versus {Votiva}
Ap 21:2
Vi la ciudad santa, la nueva Jerusalén, que descendía del cielo, de junto a Dios, arreglada como una novia que se adorna para su esposo.
℟. Demos gracias a Dios.

℣. La santidad, Señor, es el adorno de tu casa.
℟. Por días sin término.
Oratio {Votiva}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui nobis per síngulos annos huius sancti templi tui consecratiónis réparas diem, et sacris semper mystériis repræséntas incólumes: exáudi preces pópuli tui, et præsta; ut quisquis hoc templum benefícia petitúrus ingréditur, cuncta se impetrásse lætétur.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {Votiva}
Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
El «Padre Nuestro» en silencio hasta «Y no nos dejes caer en la tentación».
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Oh Dios, que cada año renuevas el día de la consagración de este tu santo templo, y representas siempre incólumes los sagrados misterios: escucha propicio las súplicas de tu pueblo, y concede al que viniere a pedirte beneficios a este santo templo, que su alma se llene de gozo al ver cumplidos sus deseos.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.

Ad Sextam

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
Rito de entrada
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Aleluya.
Hymnus
Rector potens, verax Deus,
Qui témperas rerum vices,
Splendóre mane ínstruis,
Et ígnibus merídiem:

Exstíngue flammas lítium,
Aufer calórem nóxium,
Confer salútem córporum,
Verámque pacem córdium.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Himno
Rector sabio, Dios potente,
que en todo pones concierto ;
alumbras por la mañana,
y al mediodía das fuego:

Apaga el calor nocivo,
estingue llamas de pleitos;
paz al corazon sincera
confiere, y salud al cuerpo.

Hazlo así, Padre piísimo,
y al Padre igual Unigénito,
con el Espíritu Santo,
que reinas siglos sin término.
Amén.
Psalmi {Salmos y antífonas Votiva}
Ant. Hæc est domus Dómini * fírmiter ædificáta, bene fundáta est supra firmam petram.
Psalmus 118(129-136) [1]
118:129 (Phe) Mirabília testimónia tua: * ídeo scrutáta est ea ánima mea.
118:130 Declarátio sermónum tuórum illúminat: * et intelléctum dat párvulis.
118:131 Os meum apérui, et attráxi spíritum: * quia mandáta tua desiderábam.
118:132 Áspice in me, et miserére mei, * secúndum iudícium diligéntium nomen tuum.
118:133 Gressus meos dírige secúndum elóquium tuum: * et non dominétur mei omnis iniustítia.
118:134 Rédime me a calúmniis hóminum: * ut custódiam mandáta tua.
118:135 Fáciem tuam illúmina super servum tuum: * et doce me iustificatiónes tuas.
118:136 Éxitus aquárum deduxérunt óculi mei: * quia non custodiérunt legem tuam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Salmos y antífonas Votiva}
Ant. Esta es la casa del Señor * construida sólidamente, está bien cimentada sobre la roca firme.
Salmo 118(129-136) [1]
118:129 (Pe) Tus preceptos son admirables, * por eso los guarda mi alma.
118:130 La explicación de tus palabras ilumina, * da inteligencia a los ignorantes.
118:131 Abro la boca y respiro, * ansiando tus mandamientos.
118:132 Vuélvete a mí y ten misericordia, * como es tu norma con los que aman tu nombre.
118:133 Asegura mis pasos con tu promesa, * que ninguna maldad me domine.
118:134 Líbrame de la opresión de los hombres, * y guardaré tus decretos.
118:135 Haz brillar tu rostro sobre tu siervo, * enséñame tus leyes.
118:136 Arroyos de lágrimas bajan de mis ojos * por los que no cumplen tu voluntad.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 118(137-144) [2]
118:137 (Sade) Iustus es, Dómine: * et rectum iudícium tuum.
118:138 Mandásti iustítiam testimónia tua: * et veritátem tuam nimis.
118:139 Tabéscere me fecit zelus meus: * quia oblíti sunt verba tua inimíci mei.
118:140 Ignítum elóquium tuum veheménter: * et servus tuus diléxit illud.
118:141 Adolescéntulus sum ego et contémptus: * iustificatiónes tuas non sum oblítus.
118:142 Iustítia tua, iustítia in ætérnum: * et lex tua véritas.
118:143 Tribulátio, et angústia invenérunt me: * mandáta tua meditátio mea est.
118:144 Ǽquitas testimónia tua in ætérnum: * intelléctum da mihi, et vivam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 118(137-144) [2]
118:137 (Sade) Señor, Tú eres justo, * tus mandamientos son rectos.
118:138 Has prescrito leyes justas * sumamente estables.
118:139 Me consume el celo, * porque mis enemigos olvidan tus palabras.
118:140 Tu promesa es acrisolada, * y tu siervo la ama.
118:141 Soy pequeño y despreciable, * pero no olvido tus decretos.
118:142 Tu justicia es justicia eterna, * tu voluntad es verdadera.
118:143 Me asaltan angustias y aprietos, * tus mandatos son mi delicia.
118:144 La justicia de tus preceptos es eterna, * dame inteligencia y tendré vida.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 118(145-152) [3]
118:145 (Coph) Clamávi in toto corde meo, exáudi me, Dómine: * iustificatiónes tuas requíram.
118:146 Clamávi ad te, salvum me fac: * ut custódiam mandáta tua.
118:147 Prævéni in maturitáte, et clamávi: * quia in verba tua supersperávi.
118:148 Prævenérunt óculi mei ad te dilúculo: * ut meditárer elóquia tua.
118:149 Vocem meam audi secúndum misericórdiam tuam, Dómine: * et secúndum iudícium tuum vivífica me.
118:150 Appropinquavérunt persequéntes me iniquitáti: * a lege autem tua longe facti sunt.
118:151 Prope es tu, Dómine: * et omnes viæ tuæ véritas.
118:152 Inítio cognóvi de testimóniis tuis: * quia in ætérnum fundásti ea.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Hæc est domus Dómini fírmiter ædificáta, bene fundáta est supra firmam petram.
Salmo 118(145-152) [3]
118:145 (Qoph) Te invoco de todo corazón: respóndeme, Señor, * y guardaré tus leyes.
118:146 A ti grito: sálvame, * y cumpliré tus decretos.
118:147 Me adelanto a la aurora pidiendo auxilio, esperando tus palabras.
118:148 Mis ojos se adelantan a las vigilias, * meditando tu promesa.
118:149 Escucha mi voz por tu misericordia, * con tus mandamientos dame vida.
118:150 Ya se acercan mis inicuos perseguidores, * están lejos de tu voluntad.
118:151 Tú, Señor, estás cerca, * y todos tus mandatos son estables.
118:152 Hace tiempo comprendí que tus preceptos * los fundaste para siempre.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.

Ant. Esta es la casa del Señor construida sólidamente, está bien cimentada sobre la roca firme.
Capitulum Versus {Votiva}
Apo 21:3
Et audívi vocem magnam de throno dicéntem: Ecce tabernáculum Dei cum homínibus, et habitábit cum eis; et ipsi pópulus eius erunt, et ipse Deus cum eis erit eórum Deus.
℟. Deo grátias.

℣. Locus iste sanctus est, in quo orat sacérdos.
℟. Pro delíctis et peccátis pópuli.
Capitulum Versus {Votiva}
Ap 21:3
Y escuché una voz potente que decía desde el trono: Esta es la morada de Dios con los hombres: y acampará entre ellos; ellos serán su pueblo; Dios mismo estará con ellos.
℟. Demos gracias a Dios.

℣. Este es el lugar santo donde ora el sacerdote.
℟. Por las faltas y pecados del pueblo.
Oratio {Votiva}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui nobis per síngulos annos huius sancti templi tui consecratiónis réparas diem, et sacris semper mystériis repræséntas incólumes: exáudi preces pópuli tui, et præsta; ut quisquis hoc templum benefícia petitúrus ingréditur, cuncta se impetrásse lætétur.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {Votiva}
Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
El «Padre Nuestro» en silencio hasta «Y no nos dejes caer en la tentación».
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Oh Dios, que cada año renuevas el día de la consagración de este tu santo templo, y representas siempre incólumes los sagrados misterios: escucha propicio las súplicas de tu pueblo, y concede al que viniere a pedirte beneficios a este santo templo, que su alma se llene de gozo al ver cumplidos sus deseos.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.

Ad Nonam

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
Rito de entrada
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Aleluya.
Hymnus
Rerum, Deus, tenax vigor,
Immótus in te pérmanens,
Lucis diúrnæ témpora
Succéssibus detérminans:

Largíre clarum véspere,
Quo vita nusquam décidat,
Sed prǽmium mortis sacræ
Perénnis instet glória.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Himno
¡Oh Dios! firmeza del mundo,
permaneciendo inmovible
para señalar los tiempos
haces que los astros giren.

Danos la luz por la tarde,
que nunca la vida espire;
mas premio de muerte santa
tu gloria nos vivifique.

Hazlo así, Padre piísimo,
Hijo, su imágen sublime,
con el Espíritu Santo,
que reinas siglos sin límites.
Amén.
Psalmi {Salmos y antífonas Votiva}
Ant. Lápides pretiósi * omnes muri tui, et turres Ierúsalem gemmis ædificabúntur.
Psalmus 118(153-160) [1]
118:153 (Res) Vide humilitátem meam, et éripe me: * quia legem tuam non sum oblítus.
118:154 Iúdica iudícium meum, et rédime me: * propter elóquium tuum vivífica me.
118:155 Longe a peccatóribus salus: * quia iustificatiónes tuas non exquisiérunt.
118:156 Misericórdiæ tuæ multæ, Dómine: * secúndum iudícium tuum vivífica me.
118:157 Multi qui persequúntur me, et tríbulant me: * a testimóniis tuis non declinávi.
118:158 Vidi prævaricántes, et tabescébam: * quia elóquia tua non custodiérunt.
118:159 Vide quóniam mandáta tua diléxi, Dómine: * in misericórdia tua vivífica me.
118:160 Princípium verbórum tuórum, véritas: * in ætérnum ómnia iudícia iustítiæ tuæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Salmos y antífonas Votiva}
Ant. Todos tus muros * son de piedras preciosas, las torres de Jerusalén han sido construidas con joyas.
Salmo 118(153-160) [1]
118:153 (Res) Mira mi abatimiento y líbrame, * porque no olvido tu voluntad.
118:154 Defiende mi causa y rescátame, * con tu promesa dame vida.
118:155 La justicia está lejos * de los malvados que no buscan tus leyes.
118:156 Grande es tu ternura, Señor, * con tus mandamientos dame vida.
118:157 Muchos son los enemigos que me persiguen, * pero yo no me aparto de tus preceptos.
118:158 Viendo a los renegados, sentía asco, * porque no guardan tus mandatos.
118:159 Mira cómo amo tus decretos, Señor, * por tu misericordia dame vida.
118:160 El compendio de tu palabra es la verdad, * y tus justos juicios son eternos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 118(161-168) [2]
118:161 (Sin) Príncipes persecúti sunt me gratis: * et a verbis tuis formidávit cor meum.
118:162 Lætábor ego super elóquia tua: * sicut qui invénit spólia multa.
118:163 Iniquitátem ódio hábui, et abominátus sum: * legem autem tuam diléxi.
118:164 Sépties in die laudem dixi tibi, * super iudícia iustítiæ tuæ.
118:165 Pax multa diligéntibus legem tuam: * et non est illis scándalum.
118:166 Exspectábam salutáre tuum, Dómine: * et mandáta tua diléxi.
118:167 Custodívit ánima mea testimónia tua: * et diléxit ea veheménter.
118:168 Servávi mandáta tua, et testimónia tua: * quia omnes viæ meæ in conspéctu tuo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 118(161-168) [2]
118:161 (Sin) Los nobles me perseguían sin motivo, * pero mi corazón respetaba tus palabras.
118:162 Yo me alegraba con tu promesa, * como el que encuentra un rico botín.
118:163 Detesto y aborrezco la mentira, * y amo tu voluntad.
118:164 Siete veces al día te alabo * por tus justos mandamientos.
118:165 Mucha paz tienen los que aman tus leyes, * y nada los hace tropezar.
118:166 Aguardo tu salvación, Señor, * y cumplo tus mandatos.
118:167 Mi alma guarda tus preceptos * y los ama intensamente.
118:168 Guardo tus decretos, * y Tú tienes presentes mis caminos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 118(169-176) [3]
118:169 (Thau) Appropínquet deprecátio mea in conspéctu tuo, Dómine: * iuxta elóquium tuum da mihi intelléctum.
118:170 Intret postulátio mea in conspéctu tuo: * secúndum elóquium tuum éripe me.
118:171 Eructábunt lábia mea hymnum, * cum docúeris me iustificatiónes tuas.
118:172 Pronuntiábit lingua mea elóquium tuum: * quia ómnia mandáta tua ǽquitas.
118:173 Fiat manus tua ut salvet me: * quóniam mandáta tua elégi.
118:174 Concupívi salutáre tuum, Dómine: * et lex tua meditátio mea est.
118:175 Vivet ánima mea, et laudábit te: * et iudícia tua adiuvábunt me.
118:176 Errávi, sicut ovis, quæ périit: * quǽre servum tuum, quia mandáta tua non sum oblítus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Lápides pretiósi omnes muri tui, et turres Ierúsalem gemmis ædificabúntur.
Salmo 118(169-176) [3]
118:169 (Tau) Que llegue mi clamor a tu presencia, Señor, * con tus palabras dame inteligencia.
118:170 Que mi súplica entre en tu presencia, * líbrame según tu promesa.
118:171 De mis labios brota la alabanza, * porque me enseñaste tus leyes.
118:172 Mi lengua canta tu fidelidad, * porque todos tus preceptos son justos.
118:173 Que tu mano me auxilie, * ya que prefiero tus decretos.
118:174 Ansío tu salvación, Señor. * tu voluntad es mi delicia.
118:175 Que mi alma viva para alabarte, * que tus mandamientos me auxilien.
118:176 Me extravié como oveja perdida: * busca a tu siervo, que no olvida tus mandatos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.

Ant. Todos tus muros son de piedras preciosas, las torres de Jerusalén han sido construidas con joyas.
Capitulum Versus {Votiva}
Apo 21:4-5
Et abstérget Deus omnem lácrimam ab óculis eórum: et mors ultra non erit, neque luctus, neque clamor, neque dolor erit ultra, quia prima abiérunt. Et dixit qui sedébat in throno: Ecce nova fácio ómnia.
℟. Deo grátias.

℣. Hæc est domus Dómini fírmiter ædificáta.
℟. Bene fundáta est supra firmam petram.
Capitulum Versus {Votiva}
Ap 21:4-5
Secará las lágrimas de sus ojos: ya no habrá muerte, ni luto, ni llanto, ni dolor, porque el primer mundo ha pasado. Y el que estaba sentado en el trono dijo: Ahora hago el universo nuevo.
℟. Demos gracias a Dios.

℣. Esta es la casa del Señor, construida sólidamente.
℟. Está bien cimentada sobre la roca firme.
Oratio {Votiva}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui nobis per síngulos annos huius sancti templi tui consecratiónis réparas diem, et sacris semper mystériis repræséntas incólumes: exáudi preces pópuli tui, et præsta; ut quisquis hoc templum benefícia petitúrus ingréditur, cuncta se impetrásse lætétur.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {Votiva}
Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
El «Padre Nuestro» en silencio hasta «Y no nos dejes caer en la tentación».
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Oh Dios, que cada año renuevas el día de la consagración de este tu santo templo, y representas siempre incólumes los sagrados misterios: escucha propicio las súplicas de tu pueblo, y concede al que viniere a pedirte beneficios a este santo templo, que su alma se llene de gozo al ver cumplidos sus deseos.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.

Ad Vesperas

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
Rito de entrada
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Aleluya.
Psalmi {Psalmi et antiphonæ Votiva}
Ant. Domum tuam, Dómine, * decet sanctitúdo in longitúdinem diérum.
Psalmus 109 [1]
109:1 Dixit Dóminus Dómino meo: * Sede a dextris meis:
109:1 Donec ponam inimícos tuos, * scabéllum pedum tuórum.
109:2 Virgam virtútis tuæ emíttet Dóminus ex Sion: * domináre in médio inimicórum tuórum.
109:3 Tecum princípium in die virtútis tuæ in splendóribus sanctórum: * ex útero ante lucíferum génui te.
109:4 Iurávit Dóminus, et non pœnitébit eum: * Tu es sacérdos in ætérnum secúndum órdinem Melchísedech.
109:5 Dóminus a dextris tuis, * confrégit in die iræ suæ reges.
109:6 Iudicábit in natiónibus, implébit ruínas: * conquassábit cápita in terra multórum.
109:7 De torrénte in via bibet: * proptérea exaltábit caput.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Domum tuam, Dómine, decet sanctitúdo in longitúdinem diérum.
Salmos {Salmos y antífonas Votiva}
Ant. La santidad * es el adorno de tu casa, Señor, por días sin término.
Salmo 109 [1]
109:1 Oráculo del Señor a mi Señor: * «Siéntate a mi derecha,
109:1 Y haré de tus enemigos * estrado de tus pies».
109:2 Desde Sión extenderá el Señor el poder de tu cetro: * somete en la batalla a tus enemigos.
109:3 «Eres príncipe desde el día de tu nacimiento, entre esplendores sagrados; * yo mismo te engendré, como rocío, antes de la aurora».
109:4 El Señor lo ha jurado y no se arrepiente: * «Tú eres sacerdote eterno, según el rito de Melquisedec».
109:5 El Señor a tu derecha, el día de su ira, * quebrantará a los reyes.
109:6 Dará sentencia contra los pueblos, amontonará cadáveres, * quebrantará cráneos sobre la ancha tierra.
109:7 En su camino beberá del torrente, * por eso levantará la cabeza.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. La santidad es el adorno de tu casa, Señor, por días sin término.
Ant. Domus mea, * domus oratiónis vocábitur.
Psalmus 110 [2]
110:1 Confitébor tibi, Dómine, in toto corde meo: * in consílio iustórum, et congregatióne.
110:2 Magna ópera Dómini: * exquisíta in omnes voluntátes eius.
110:3 Conféssio et magnificéntia opus eius: * et iustítia eius manet in sǽculum sǽculi.
110:4 Memóriam fecit mirabílium suórum, miséricors et miserátor Dóminus: * escam dedit timéntibus se.
110:5 Memor erit in sǽculum testaménti sui: * virtútem óperum suórum annuntiábit pópulo suo:
110:7 Ut det illis hereditátem géntium: * ópera mánuum eius véritas, et iudícium.
110:8 Fidélia ómnia mandáta eius: confirmáta in sǽculum sǽculi, * facta in veritáte et æquitáte.
110:9 Redemptiónem misit pópulo suo: * mandávit in ætérnum testaméntum suum.
110:9 (fit reverentia) Sanctum, et terríbile nomen eius: * inítium sapiéntiæ timor Dómini.
110:10 Intelléctus bonus ómnibus faciéntibus eum: * laudátio eius manet in sǽculum sǽculi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Domus mea, domus oratiónis vocábitur.
Ant. Mi casa * será casa de oración.
Salmo 110 [2]
110:1 Doy gracias al Señor de todo corazón, * en compañía de los rectos, en la asamblea.
110:2 Grandes son las obras del Señor, * dignas de estudio para los que las aman.
110:3 Esplendor y belleza son su obra, * su generosidad dura por siempre;
110:4 Ha hecho maravillas memorables, * el Señor es piadoso y clemente. Él da alimento a sus fieles,
110:5 Recordando siempre su alianza; * mostró a su pueblo la fuerza de su obrar,
110:7 Dándoles la heredad de los gentiles. * Justicia y verdad son las obras de sus manos,
110:8 Todos sus preceptos merecen confianza: son estables para siempre jamás, * se han de cumplir con verdad y rectitud.
110:9 Envió la redención a su pueblo, * ratificó para siempre su alianza,
110:9 (reverencia) Su nombre es sagrado y temible. * Primicia de la sabiduría es el temor del Señor,
110:10 Tienen buen juicio los que lo practican; * la alabanza del Señor dura por siempre.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Mi casa será casa de oración.
Ant. Hæc est domus Dómini * fírmiter ædificáta, bene fundáta est supra firmam petram.
Psalmus 111 [3]
111:1 Beátus vir, qui timet Dóminum: * in mandátis eius volet nimis.
111:2 Potens in terra erit semen eius: * generátio rectórum benedicétur.
111:3 Glória, et divítiæ in domo eius: * et iustítia eius manet in sǽculum sǽculi.
111:4 Exórtum est in ténebris lumen rectis: * miséricors, et miserátor, et iustus.
111:5 Iucúndus homo qui miserétur et cómmodat, dispónet sermónes suos in iudício: * quia in ætérnum non commovébitur.
111:7 In memória ætérna erit iustus: * ab auditióne mala non timébit.
111:8 Parátum cor eius speráre in Dómino, confirmátum est cor eius: * non commovébitur donec despíciat inimícos suos.
111:9 Dispérsit, dedit paupéribus: iustítia eius manet in sǽculum sǽculi, * cornu eius exaltábitur in glória.
111:10 Peccátor vidébit, et irascétur, déntibus suis fremet et tabéscet: * desidérium peccatórum períbit.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Hæc est domus Dómini fírmiter ædificáta, bene fundáta est supra firmam petram.
Ant. Esta es la casa del Señor, * construida sólidamente; está bien cimentada sobre la roca firme.
Salmo 111 [3]
111:1 Dichoso quien teme al Señor * y ama de corazón sus mandatos.
111:2 Su linaje será poderoso en la tierra, * la descendencia del justo será bendita.
111:3 En su casa habrá riquezas y abundancia, * su caridad es constante, sin falta.
111:4 En las tinieblas brilla como una luz el que es justo, * clemente y compasivo.
111:5 Dichoso el que se apiada y presta, y administra rectamente sus asuntos. * El justo jamás vacilará,
111:7 Su recuerdo será perpetuo. * No temerá las malas noticias,
111:8 Su corazón está firme en el Señor. Su corazón está seguro, * sin temor, hasta que vea derrotados a sus enemigos.
111:9 Reparte limosna a los pobres; su caridad es constante, sin falta, * y alzará la frente con dignidad.
111:10 El malvado, al verlo, se irritará, rechinará los dientes hasta consumirse. * La ambición del malvado fracasará.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Esta es la casa del Señor, construida sólidamente; está bien cimentada sobre la roca firme.
Ant. Lápides pretiósi * omnes muri tui, et turres Ierúsalem gemmis ædificabúntur.
Psalmus 147 [4]
147:1 Lauda, Ierúsalem, Dóminum: * lauda Deum tuum, Sion.
147:2 Quóniam confortávit seras portárum tuárum: * benedíxit fíliis tuis in te.
147:3 Qui pósuit fines tuos pacem: * et ádipe fruménti sátiat te.
147:4 Qui emíttit elóquium suum terræ: * velóciter currit sermo eius.
147:5 Qui dat nivem sicut lanam: * nébulam sicut cínerem spargit.
147:6 Mittit crystállum suam sicut buccéllas: * ante fáciem frígoris eius quis sustinébit?
147:7 Emíttet verbum suum, et liquefáciet ea: * flabit spíritus eius, et fluent aquæ.
147:8 Qui annúntiat verbum suum Iacob: * iustítias, et iudícia sua Israël.
147:9 Non fecit táliter omni natióni: * et iudícia sua non manifestávit eis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Lápides pretiósi omnes muri tui, et turres Ierúsalem gemmis ædificabúntur.
Ant. Todos tus muros * son de piedras preciosas, las torres de Jerusalén han sido construidas con joyas.
Salmo 147 [4]
147:1 Glorifica al Señor, Jerusalén; * alaba a tu Dios, Sión:
147:2 Que ha reforzado los cerrojos de tus puertas, * y ha bendecido a tus hijos dentro de ti;
147:3 Ha puesto paz en tus fronteras, * te sacia con flor de harina.
147:4 Él envía su mensaje a la tierra, * y su palabra corre veloz;
147:5 Manda la nieve como lana, * esparce la escarcha como ceniza;
147:6 Hace caer el hielo como migajas * y con el frío congela las aguas;
147:7 Envía una orden, y se derriten; * sopla su aliento, y corren.
147:8 Anuncia su palabra a Jacob, * sus decretos y mandatos a Israel;
147:9 Con ninguna nación obró así, * ni les dio a conocer sus mandatos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Todos tus muros son de piedras preciosas, las torres de Jerusalén han sido construidas con joyas.
Capitulum Responsorium Hymnus Versus {Votiva}
Apo 21:2
Vidi civitátem sanctam, Ierúsalem novam, descendéntem de cælo a Deo, parátam sicut spónsam ornátam viro suo.
℟. Deo grátias.

℟.br. Locus iste sanctus est, * In quo orat sacérdos.
℟. Locus iste sanctus est, * In quo orat sacérdos.
℣. Pro delíctis et peccátis pópuli.
℟. In quo orat sacérdos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Locus iste sanctus est, * In quo orat sacérdos.

Hymnus
Urbs beáta Ierúsalem,
Dicta pacis vísio,
Quæ constrúitur in cælis
Vivis ex lapídibus,
Et Ángelis coronáta
Ut sponsáta cómite.

Nova véniens e cælo,
Nuptiáli thálamo
Præparáta, ut sponsáta
Copulétur Dómino:
Platéæ et muri eius
Ex auro puríssimo.

Portæ nitent margarítis
Ádytis paténtibus,
Et virtúte meritórum
Illuc introdúcitur
Omnis qui ob Christi nomen
Hic in mundo prémitur.

Tunsiónibus, pressúris
Expolíti lápides,
Suis coaptántur locis
Per manus artíficis,
Disponúntur permansúri
Sacris ædifíciis.

Glória et honor Deo
Usquequáque altíssimo,
Una Patri, Filióque,
Inclyto Paráclito,
Cui laus est et potéstas
Per ætérna sǽcula.
Amen.

℣. Domum tuam, Dómine, decet sanctitúdo.
℟. In longitúdinem diérum.
Chapter Responsory Hymn Verse {Votiva}
Ap 21:2
Vi la ciudad santa, la nueva Jerusalén, que descendía del cielo, de junto a Dios, arreglada como una novia que se adorna para su esposo.
℟. Demos gracias a Dios.

℟.br. Este es el lugar santo * Donde ora el sacerdote.
℟. Este es el lugar santo * Donde ora el sacerdote.
℣. Por las faltas y pecados del pueblo.
℟. Donde ora el sacerdote.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Este es el lugar santo * Donde ora el sacerdote.

Himno
¡Oh Jerusalén, ciudad del cielo,
visión dichosa de paz, que,
edificada sobre piedras vivas,
te elevas hasta los astros,
y apareces coronada como una esposa
de millares y millares de ángeles!

¡Oh esposa de feliz destino,
dotada con la gloria del Padre,
fecundada con la gracia del Esposo!;
oh reina hermosísima,
desposada con Cristo Rey,
oh ciudad resplandeciente del cielo!

Tus puertas resplandecen
con piedras preciosas, y están
abiertas a todos; ya que todo mortal,
que por amor a Jesucristo
sufre tormentos, es llevado allí
por su virtud que le precede.

Este edificio está construido
con piedras labradas a golpes
del cincel salvador, bien trabajadas
y pulidas con el martillo del Artífice;
y perfectamente ensambladas,
se elevan a lo alto.

El honor debido sea dado siempre
al altísimo Dios Padre,
y a su Hijo Unigénito,
y al augusto Paráclito,
y que a Él sean dados la alabanza,
el poder y la gloria, por los siglos eternos.
Amén.

℣. La santidad, Señor, es el adorno de tu casa.
℟. Por días sin término.
Canticum Magnificat {Antiphona Votiva}
Ant. O quam metuéndus est * locus iste: vere non est hic áliud, nisi domus Dei, et porta cæli.
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen eius.
1:50 Et misericórdia eius, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini eius in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. O quam metuéndus est locus iste: vere non est hic áliud, nisi domus Dei, et porta cæli.
Canticum Magnificat {Antífona Votiva}
Ant. Este lugar es tremendo; * verdaderamente es casa de Dios y puerta del cielo.
Cántico de la B. Virgen María
Lc 1, 46-55
1:46 Proclama * mi alma la grandeza del Señor,
1:47 Se alegra mi espíritu * en Dios, mi salvador;
1:48 Porque ha mirado la humillación de su esclava. * Desde ahora me felicitarán todas las generaciones,
1:49 Porque el Poderoso ha hecho obras grandes por mí: * su nombre es santo,
1:50 Y su misericordia llega a sus fieles * de generación en generación.
1:51 Él hace proezas con su brazo: * dispersa a los soberbios de corazón,
1:52 Derriba del trono a los poderosos * y enaltece a los humildes,
1:53 A los hambrientos los colma de bienes * y a los ricos los despide vacíos.
1:54 Auxilia a Israel, su siervo, * acordándose de la misericordia,
1:55 Como lo había prometido a nuestros padres, * en favor de Abrahán y su descendencia por siempre.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Este lugar es tremendo; verdaderamente es casa de Dios y puerta del cielo.
Oratio {Votiva}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui nobis per síngulos annos huius sancti templi tui consecratiónis réparas diem, et sacris semper mystériis repræséntas incólumes: exáudi preces pópuli tui, et præsta; ut quisquis hoc templum benefícia petitúrus ingréditur, cuncta se impetrásse lætétur.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {Votiva}
Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Oh Dios, que cada año renuevas el día de la consagración de este tu santo templo, y representas siempre incólumes los sagrados misterios: escucha propicio las súplicas de tu pueblo, y concede al que viniere a pedirte beneficios a este santo templo, que su alma se llene de gozo al ver cumplidos sus deseos.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Si descendendum sit a choro, concluditur dicendo.
℣. Divínum auxílium máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.
℣. Que el auxilio divino permanezca siempre con nosotros.
℟. Y con nuestros hermanos ausentes. Amén.

Ad Completorium

Incipit
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Noctem quiétam et finem perféctum concédat nobis Dóminus omnípotens. Amen.
Rito de entrada
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. El Señor todopoderoso nos conceda una noche tranquila y una muerte santa. Amén.
Lectio brevis
1 Pet 5:8-9
Fratres: Sóbrii estóte, et vigiláte: quia adversárius vester diábolus tamquam leo rúgiens círcuit, quærens quem dévoret: cui resístite fortes in fide.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
Lectura breve
1 Pe 5:8-9
Hermanos, sed sobrios, estad despiertos, porque vuestro enemigo el diablo, como león rugiente, ronda buscando a quién devorar. Resistidle firmes en la fe.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Adiutórium nóstrum in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.

Examen conscientiæ vel Pater Noster totum secreto.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Confíteor Deo omnipoténti, beátæ Maríæ semper Vírgini, beáto Michaéli Archángelo, beáto Ioánni Baptístæ, sanctis Apóstolis Petro et Paulo, beáto Patri nostro Benedícto, et ómnibus Sanctis, quia peccávi nimis, cogitatióne, verbo et ópere: percutit sibi pectus mea culpa, mea culpa, mea máxima culpa. Ídeo precor beátam Maríam semper Vírginem, beátum Michaélem Archángelum, beátum Ioánnem Baptístam, sanctos Apóstolos Petrum et Paulum, beátum Patrem nostrum Benedíctum, et omnes Sanctos, oráre pro me ad Dóminum Deum nostrum.
Misereátur nostri omnípotens Deus, et dimíssis peccátis nostris, perdúcat nos ad vitam ætérnam. Amen.
Indulgéntiam, absolutiónem et remissiónem peccatórum nostrórum tríbuat nobis omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
℣. Nuestro auxilio es el nombre del Señor.
℟. Que hizo el cielo y la tierra.

Examen de conciencia o Padre nuestro en silencio.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores, y no nos dejes caer en la tentación, mas líbranos del mal. Amén.
Yo, pecador, me confieso a Dios todopoderoso, a la bienaventurada siempre Virgen María, al bienaventurado San Miguel Arcángel, al bienaventurado San Juan Bautista, a los bienaventurados apóstoles Pedro y Pablo, a todos los santos (y a vosotros hermanos o a vos, Padre), que pequé gravemente con el pensamiento, palabra y obra se golpea el pecho tres veces, por mi culpa, por mi culpa, por mi grandísima culpa; por tanto, ruego a la bienaventurada siempre Virgen María, al bienaventurado San Miguel Arcángel, al bienaventurado San Juan Bautista, a los santos Apóstoles Pedro y Pablo, a todos los santos (y vosotros hermanos o a vos, Padre), que roguéis por mí a Dios, nuestro Señor.
Dios todopoderoso tenga misericordia de nosotros, perdone nuestros pecados, y nos lleve a la vida eterna. Amén.
El Señor todopoderoso, rico en misericordia, nos conceda la indulgencia, absolución y remisión de nuestros pecados. Amén.
℣. Convérte nos ✙︎ Deus, salutáris noster.
℟. Et avérte iram tuam a nobis.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
℣. Conviértenos, ✙︎ oh Dios, Salvador nuestro.
℟. Cesa en tu rencor contra nosotros.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Aleluya.
Psalmus 4 [5]
4:2 Cum invocárem exaudívit me Deus iustítiæ meæ: * in tribulatióne dilatásti mihi.
4:2 Miserére mei, * et exáudi oratiónem meam.
4:3 Fílii hóminum, úsquequo gravi corde? * ut quid dilígitis vanitátem, et quǽritis mendácium?
4:4 Et scitóte quóniam mirificávit Dóminus sanctum suum: * Dóminus exáudiet me cum clamávero ad eum.
4:5 Irascímini, et nolíte peccáre: * quæ dícitis in córdibus vestris, in cubílibus vestris compungímini.
4:6 Sacrificáte sacrifícium iustítiæ, et speráte in Dómino. * Multi dicunt: Quis osténdit nobis bona?
4:7 Signátum est super nos lumen vultus tui, Dómine: * dedísti lætítiam in corde meo.
4:8 A fructu fruménti, vini, et ólei sui * multiplicáti sunt.
4:9 In pace in idípsum * dórmiam, et requiéscam;
4:10 Quóniam tu, Dómine, singuláriter in spe * constituísti me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 4 [5]
4:2 Escúchame cuando te invoco, Dios, defensor mío; * Tú que en el aprieto me diste anchura,
4:2 Ten piedad de mí * y escucha mi oración.
4:3 Y vosotros, ¿hasta cuándo ultrajaréis mi honor, * amaréis la falsedad y buscaréis el engaño?
4:4 Sabedlo: el Señor hizo milagros en mi favor, * y el Señor me escuchará cuando lo invoque.
4:5 Temblad y no pequéis, * reflexionad en el silencio de vuestro lecho;
4:6 Ofreced sacrificios legítimos y confiad en el Señor. * Hay muchos que dicen: «¿Quién nos hará ver la dicha,
4:7 Si la luz de tu rostro ha huido de nosotros?» * Pero Tú, Señor, has puesto en mi corazón más alegría
4:8 Que si abundara * en trigo y en vino.
4:9 En paz me acuesto * y en seguida me duermo,
4:10 Porque Tú sólo, Señor, * me haces vivir tranquilo.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 90 [6]
90:1 Qui hábitat in adiutório Altíssimi, * in protectióne Dei cæli commorábitur.
90:2 Dicet Dómino: Suscéptor meus es tu, et refúgium meum: * Deus meus sperábo in eum.
90:3 Quóniam ipse liberávit me de láqueo venántium, * et a verbo áspero.
90:4 Scápulis suis obumbrábit tibi: * et sub pennis eius sperábis.
90:5 Scuto circúmdabit te véritas eius: * non timébis a timóre noctúrno,
90:6 A sagítta volánte in die, a negótio perambulánte in ténebris: * ab incúrsu, et dæmónio meridiáno.
90:7 Cadent a látere tuo mille, et decem míllia a dextris tuis: * ad te autem non appropinquábit.
90:8 Verúmtamen óculis tuis considerábis: * et retributiónem peccatórum vidébis.
90:9 Quóniam tu es, Dómine, spes mea: * Altíssimum posuísti refúgium tuum.
90:10 Non accédet ad te malum: * et flagéllum non appropinquábit tabernáculo tuo.
90:11 Quóniam Ángelis suis mandávit de te: * ut custódiant te in ómnibus viis tuis.
90:12 In mánibus portábunt te: * ne forte offéndas ad lápidem pedem tuum.
90:13 Super áspidem, et basilíscum ambulábis: * et conculcábis leónem et dracónem.
90:14 Quóniam in me sperávit, liberábo eum: * prótegam eum, quóniam cognóvit nomen meum.
90:15 Clamábit ad me, et ego exáudiam eum: * cum ipso sum in tribulatióne: erípiam eum et glorificábo eum.
90:16 Longitúdine diérum replébo eum: * et osténdam illi salutáre meum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 90 [6]
90:1 Tú que habitas al Amparo del Altísimo, * que vives a la sombra del Omnipotente,
90:2 Di al Señor: «Refugio mío, alcázar mío, * Dios mío, confío en Ti».
90:3 Él te librará de la red del cazador, * de la peste funesta.
90:4 Te cubrirá con sus plumas, * bajo sus alas te refugiarás:
90:5 Su brazo es escudo y armadura. * No temerás el espanto nocturno,
90:6 Ni la flecha que vuela de día, ni la peste que se desliza en las tinieblas, * ni la epidemia que devasta a mediodía.
90:7 Caerán a tu izquierda mil, diez mil a tu derecha; * a ti no te alcanzará.
90:8 Nada más mirar con tus ojos, * verás la paga de los malvados,
90:9 Porque hiciste del Señor tu refugio, * tomaste al Altísimo por defensa.
90:10 No se te acercará la desgracia, * ni la plaga llegará hasta tu tienda,
90:11 Porque a sus ángeles ha dado órdenes * para que te guarden en tus caminos;
90:12 Te llevarán en sus palmas, * para que tu pie no tropiece en la piedra;
90:13 Caminarás sobre áspides y víboras, * pisotearás leones y dragones.
90:14 «Se puso junto a mí: * lo libraré; lo protegeré porque conoce mi nombre,
90:15 Me invocará y lo escucharé. * Con él estaré en la tribulación, lo defenderé, lo glorificaré,
90:16 Lo saciaré de largos días * y le haré ver mi salvación».
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 133 [7]
133:1 Ecce nunc benedícite Dóminum, * omnes servi Dómini:
133:1 Qui statis in domo Dómini, * in átriis domus Dei nostri.
133:2 In nóctibus extóllite manus vestras in sancta, * et benedícite Dóminum.
133:3 Benedícat te Dóminus ex Sion, * qui fecit cælum et terram.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 133 [7]
133:1 Y ahora bendecid al Señor, * los siervos del Señor,
133:1 Los que pasáis la noche * en la casa del Señor:
133:2 Levantad las manos hacia el santuario * y bendecid al Señor.
133:3 El Señor te bendiga desde Sión, * el que hizo cielo y tierra.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Hymnus
Te lucis ante términum,
Rerum Creátor, póscimus,
Ut sólita cleméntia
Sis præsul ad custódiam.

Procul recédant sómnia,
Et nóctium phantásmata;
Hostémque nóstrum cómprime,
Ne polluántur córpora.

Præsta, Pater omnípotens,
Per Iesum Christum Dóminum,
Qui tecum in perpétuum
Regnat cum Sancto Spíritu.
Amen.
Himno
A Ti, Creador, pedimos,
antes que la luz acabe,
seas por tu gran clemencia
centinela que nos guarde.

Aleja los malos sueños,
y las nocturnas imágenes;
reprime a nuestro adversario,
que nuestros cuerpos no manche.

Hazlo así, Padre piísimo,
Hijo al Padre semejante,
que reinas con el Espíritu,
por siglos interminables.
Amén
Capitulum Responsorium Versus
Ier 14:9
Tu autem in nobis es, Dómine, et nomen sanctum tuum invocátum est super nos: ne derelínquas nos, Dómine, Deus noster.
℟. Deo grátias.

℣. Custódi nos, Dómine, ut pupíllam óculi.
℟. Sub umbra alárum tuárum prótege nos.
Chapter Responsory Verse
Jer 14:9
Tú estás con nosotros, Señor; sobre nosotros se ha invocado tu nombre: no nos abandones, Señor Dios nuestro.
℟. Demos gracias a Dios.

℣. Guárdanos, Señor, como a las niñas de tus ojos.
℟. A la sombra de tus alas, escóndenos.
Oratio
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Vísita, quǽsumus, Dómine, habitatiónem istam, et omnes insídias inimíci ab ea lónge repélle: Ángeli tui sancti hábitent in ea, qui nos in pace custódiant; et benedíctio tua sit super nos semper.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración
Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
El «Padre Nuestro» en silencio hasta «Y no nos dejes caer en la tentación».
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Visita, Señor, esta habitación: aleja de ella las insidias del enemigo; que tus ángeles santos habiten en ella y nos guarden en paz.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
Benedictio. Benedícat et custódiat nos omnípotens et miséricors Dóminus, Pater, et Fílius, et Spíritus Sanctus.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
Bendición. Que nos bendiga y nos guarde el Señor omnipotente y misericordioso, Padre, Hijo y Espíritu Santo.
℟. Amen.
Antiphona finalis B.M.V.
Salve, Regína, mater misericórdiæ;
vita, dulcédo et spes nóstra, salve.
Ad te clamámus éxsules fílii Hevæ.
Ad te suspirámus geméntes et flentes
In hac lacrimárum valle.

Eia ergo, advocáta nostra,
illos tuos misericórdes óculos ad nos convérte.
Et Iesum, benedíctum fructum ventris tui,
nobis post hoc exsílium osténde.
O clemens, o pia, o dulcis Virgo María.

℣. Ora pro nobis, sancta Dei Génetrix.
℟. Ut digni efficiámur promissiónibus Christi.
Orémus.
Omnípotens sempitérne Deus, qui gloriósæ Vírginis Matris Maríæ corpus et ánimam, ut dignum Fílii tui habitáculum éffici mererétur, Spíritu Sancto cooperánte, præparásti: da, ut, cuius commemoratióne lætámur, eius pia intercessióne, ab instántibus malis et a morte perpétua liberémur. Per eúndem Christum Dóminum nóstrum. Amen.
Si descendendum sit a choro, concluditur dicendo.
℣. Divínum auxílium máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus. Amen.
Antífona final de la Bienaventurada Virgen María
Salve, Reina y Madre de misericordia,
vida, dulzura y esperanza nuestra; Salve.
A ti llamamos los desterrados hijos de Eva;
a ti suspiramos, gimiendo y llorando,
en este valle de lágrimas.

Ea, pues, Señora, abogada nuestra,
vuelve a nosotros esos tus ojos misericordiosos,
y después de este destierro, muéstranos a Jesús,
fruto bendito de tu vientre.
¡Oh clementísima, oh piadosa, oh dulce Virgen María!

℣. Ruega por nosotros, santa Madre de Dios.
℟. Para que seamos dignos de alcanzar las promesas de Jesucristo.
Oremos.
Dios todopoderoso y eterno, con la ayuda del Espíritu Santo, preparaste el cuerpo y el alma de María, la Virgen Madre, para ser digna morada de tu Hijo; al recordarla con alegría, líbranos, por su intercesión, de los males presentes y de la muerte eterna. Por el mismo Jesucristo nuestro Señor. Amén.
℣. Que el auxilio divino permanezca siempre con nosotros.
℟. Y con nuestros hermanos ausentes. Amén.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help