In Vigilia S. Laurentii Mart. ~ Commemoratio
Tempora: Feria quinta infra Hebdomadam XI post Octavam Pentecostes I. Augusti

Divinum Officium Monastic - 1963

08-09-2018

Ad Matutinum

Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.

Psalmus 3 [0]
3:2 Dómine, quid multiplicáti sunt qui tríbulant me? * multi insúrgunt advérsum me.
3:3 Multi dicunt ánimæ meæ: * Non est salus ipsi in Deo eius.
3:4 Tu autem, Dómine, suscéptor meus es, * glória mea, et exáltans caput meum.
3:5 Voce mea ad Dóminum clamávi: * et exaudívit me de monte sancto suo.
3:6 Ego dormívi, et soporátus sum: * et exsurréxi, quia Dóminus suscépit me.
3:7 Non timébo míllia pópuli circumdántis me: * exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus.
3:8 Quóniam tu percussísti omnes adversántes mihi sine causa: * dentes peccatórum contrivísti.
3:9 Dómini est salus: * et super pópulum tuum benedíctio tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Início
℣. Abri, Senhor, +︎ os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.
℣. Abri, Senhor, os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.
℣. Abri, Senhor, os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.

Salmo 3 [0]
3:1 Senhor, porque tantos são os que me atribulam? * Muitos se insurgem contra mim.
3:2 Muitos dizem à minha alma: * não há salvação para ele no seu Deus.
3:3 Vós, porém, Senhor, sois o meu protector, * minha glória e exaltais a minha cabeça.
3:4 Com minha voz ao Senhor clamei: * e Ele me ouviu do seu santo monte.
3:5 Deitei-me para descansar e adormeci: * e levantei-me, pois me acolheu o Senhor.
3:6 Não temerei milhares de pessoas me cercando: * levantai-Vos, ó Senhor, salvai-me, ó Deus meu!
3:7 Porque Vós tendes ferido todos os que sem causa me perseguem: * quebrastes os dentes dos pecadores.
3:8 A salvação é do Senhor: * e sua bênção está sobre seu povo.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Invitatorium {Antiphona ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Dóminum, qui fecit nos, * Veníte, adorémus.
Ant. Dóminum, qui fecit nos, * Veníte, adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Dóminum, qui fecit nos, * Veníte, adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte, adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Dóminum, qui fecit nos, * Veníte, adorémus.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte, adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Dóminum, qui fecit nos, * Veníte, adorémus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte, adorémus.
Ant. Dóminum, qui fecit nos, * Veníte, adorémus.
Invitatório {Antífona do Saltéio do tempo correspondente}
Ant. It is the Lord That hath made us : * O come, let us worship Him.
Ant. It is the Lord That hath made us : * O come, let us worship Him.
Come let us praise the Lord with joy: let us joyfully sing to God our saviour. Let us come before his presence with thanksgiving; and make a joyful noise to him with psalms.
Ant. It is the Lord That hath made us : * O come, let us worship Him.
For the Lord is a great God, and a great King above all gods. For the Lord will not cast off his people: for in his hand are all the ends of the earth, and the heights of the mountains are his.
Ant. O come, let us worship Him.
For the sea is his, and he made it: and his hands formed the dry land. (genuflect) Come let us adore and fall down: and weep before the Lord that made us: For he is the Lord our God: and we are the people of his pasture and the sheep of his hand.
Ant. It is the Lord That hath made us : * O come, let us worship Him.
Today if you shall hear his voice, harden not your hearts: As in the provocation, according to the day of temptation in the wilderness: where your fathers tempted me, they proved me, and saw my works.
Ant. O come, let us worship Him.
Forty years long was I offended with that generation, and I said: These always err in heart. And these men have not known my ways: so I swore in my wrath that they shall not enter into my rest.
Ant. It is the Lord That hath made us : * O come, let us worship Him.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. O come, let us worship Him.
Ant. It is the Lord That hath made us : * O come, let us worship Him.
Hymnus {ex Psalterio secundum tempora}
Nox atra rerum cóntegit
Terræ colóres ómnium:
Nos confiténtes póscimus
Te, iuste iudex córdium.

Ut áuferas piácula,
Sordésque mentis ábluas:
Donésque, Christe, grátiam,
Ut arceántur crímina.

Mens ecce torpet ímpia,
Quam culpa mordet nóxia:
Obscúra gestit tóllere,
Et te, Redémptor, quǽrere.

Repélle tu calíginem
Intrínsecus quam máxime,
Ut in beáto gáudeat
Se collocári lúmine.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Hino {do Saltéio do tempo correspondente}
The dusky veil of night hath laid
The varied hues of earth in shade;
Before Thee, righteous Judge of all,
We contrite in confession fall.

Take far away our load of sin,
Our soiled minds make clean within:
Thy sov’reign grace, O Christ, impart,
From all offence to guard our heart.

For lo! our mind is dull and cold,
Envenomed by sin’s baneful hold:
Fain would it now the darkness flee,
And seek, Redeemer, unto Thee.

Far from it drive the shades of night,
Its inmost darkness put to flight;
Till in the daylight of the blest
It joys to find itself at rest.

Almighty Father, hear our cry,
Through Jesus Christ, our Lord most High,
Who, with the Holy Ghost and Thee,
Doth live and reign eternally.
Amen.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. Liberásti virgam * hereditátis tuæ.
Psalmus 73 [1]
73:1 Ut quid, Deus, repulísti in finem: * irátus est furor tuus super oves páscuæ tuæ?
73:2 Memor esto congregatiónis tuæ, * quam possedísti ab inítio.
73:2 Redemísti virgam hereditátis tuæ: * mons Sion, in quo habitásti in eo.
73:3 Leva manus tuas in supérbias eórum in finem: * quanta malignátus est inimícus in sancto!
73:4 Et gloriáti sunt qui odérunt te: * in médio solemnitátis tuæ.
73:5 Posuérunt signa sua, signa: * et non cognovérunt sicut in éxitu super summum.
73:6 Quasi in silva lignórum secúribus excidérunt iánuas eius in idípsum: * in secúri et áscia deiecérunt eam.
73:7 Incendérunt igni Sanctuárium tuum: * in terra polluérunt tabernáculum nóminis tui.
73:8 Dixérunt in corde suo cognátio eórum simul: * Quiéscere faciámus omnes dies festos Dei a terra.
73:9 Signa nostra non vídimus, iam non est prophéta: * et nos non cognóscet ámplius.
73:10 Úsquequo, Deus, improperábit inimícus: * irrítat adversárius nomen tuum in finem?
73:11 Ut quid avértis manum tuam, et déxteram tuam, * de médio sinu tuo in finem?
73:12 Deus autem Rex noster ante sǽcula: * operátus est salútem in médio terræ.
73:13 Tu confirmásti in virtúte tua mare: * contribulásti cápita dracónum in aquis.
73:14 Tu confregísti cápita dracónis: * dedísti eum escam pópulis Æthíopum.
73:15 Tu dirupísti fontes, et torréntes: * tu siccásti flúvios Ethan.
73:16 Tuus est dies, et tua est nox: * tu fabricátus es auróram et solem.
73:17 Tu fecísti omnes términos terræ: * æstátem et ver tu plasmásti ea.
73:18 Memor esto huius, inimícus improperávit Dómino: * et pópulus insípiens incitávit nomen tuum.
73:19 Ne tradas béstiis ánimas confiténtes tibi, * et ánimas páuperum tuórum ne obliviscáris in finem.
73:20 Réspice in testaméntum tuum: * quia repléti sunt, qui obscuráti sunt terræ dómibus iniquitátum.
73:21 Ne avertátur húmilis factus confúsus: * pauper et inops laudábunt nomen tuum.
73:22 Exsúrge, Deus, iúdica causam tuam: * memor esto improperiórum tuórum, eórum quæ ab insipiénte sunt tota die.
73:23 Ne obliviscáris voces inimicórum tuórum: * supérbia eórum, qui te odérunt, ascéndit semper.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos com leituras {Antífonas do Saltéio do tempo correspondente}
Nocturn I.
Ant. Thou hast redeemed the rod * of Thine inheritance.
Salmo 73 [1]
73:1 Porquê, ó Deus, nos desamparastes até ao fim: * e se acendeu a vossa cólera contra as ovelhas de vosso pasto?
73:2 Lembrai-Vos de vossa congregação, * que possuístes desde o princípio.
73:3 Vós recuperastes o ceptro de vossa herança: * o monte de Sião, em que habitastes.
73:4 Levantai as vossas mãos contra a sua soberba sem limites: * quantas maldades cometeu o inimigo no santuário!
73:5 Os que Vos odeiam, gloriam-se: * no meio de vossa solenidade.
73:6 Hastearam os seus estandartes como troféus: * e os não conheceram no cimo da porta de saída.
73:7 Como com machados num bosque de árvores, despedaçaram com afinco os seus portões: * com machado e martelo tudo derrubaram.
73:8 Puseram fogo ao vosso santuário: * na terra profanaram o tabernáculo de vosso nome.
73:9 Com seus semelhantes disseram no seu coração: * façamos cessar na terra todos os dias de festa consagrados a Deus.
73:10 Não vemos mais o nosso estandarte, já não há um profeta: * e Ele nos não conhecerá mais.
73:11 Até quando, ó Deus, o inimigo nos insultará: * há-de o adversário blasfemar para sempre?
73:12 Porque retraís a vossa mão e a vossa dextra, * do meio de vosso seio para sempre?
73:13 Deus, todavia, Rei nosso antes dos séculos: * operou a salvação no meio da terra.
73:14 Vós com vosso poder o mar firmastes: * nas águas esmagastes as cabeças dos dragões.
73:15 Vós quebrastes a cabeças do dragão: * deste-o por comida aos povos da Etiópia.
73:16 Vós fizestes brotar fontes e torrentes: * Vós secastes os rios de Etan.
73:17 Vosso é o dia e vossa é a noite: * Vós criastes a aurora e o sol.
73:18 Vós estabelecestes todos os limites da terra: * Vós o Verão e a Primavera formastes.
73:19 Lembrai-Vos disto, o inimigo ultrajou o Senhor: * e um povo insensato blasfemou de vosso nome.
73:20 Não entregueis às feras as almas que Vos louvam, * e não esqueçais para sempre as almas de vossos pobres.
73:21 Olhai para a vossa aliança: * pois todos os lugares obscuros do país estão cheios de antros de iniquidade.
73:22 O humilde se não volte confundido: * o pobre e o desvalido louvarão o vosso nome.
73:23 Levantai-Vos, ó Deus, julgai a vossa causa: * lembrai-Vos dos ultrajes, com que um povo ignorante Vos injúria todo o dia.
73:24 Dos clamores de vossos inimigos Vos não esqueçais: * a soberba dos que Vos aborrecem ascende sempre.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 74 [2]
74:2 Confitébimur tibi, Deus: * confitébimur, et invocábimus nomen tuum.
74:3 Narrábimus mirabília tua: * cum accépero tempus, ego iustítias iudicábo.
74:4 Liquefácta est terra, et omnes qui hábitant in ea: * ego confirmávi colúmnas eius.
74:5 Dixi iníquis: Nolíte iníque ágere: * et delinquéntibus: Nolíte exaltáre cornu:
74:6 Nolíte extóllere in altum cornu vestrum: * nolíte loqui advérsus Deum iniquitátem.
74:7 Quia neque ab Oriénte, neque ab Occidénte, neque a desértis móntibus: * quóniam Deus iudex est.
74:8 Hunc humíliat, et hunc exáltat: * quia calix in manu Dómini vini meri plenus misto.
74:9 Et inclinávit ex hoc in hoc: verúmtamen fæx eius non est exinaníta: * bibent omnes peccatóres terræ.
74:10 Ego autem annuntiábo in sǽculum: * cantábo Deo Iacob.
74:11 Et ómnia córnua peccatórum confríngam: * et exaltabúntur córnua iusti.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Liberásti virgam hereditátis tuæ.
Salmo 74 [2]
74:1 Nós Vos louvaremos, ó Deus: * nós Vos louvaremos e invocaremos o vosso nome.
74:2 Narraremos as vossas maravilhas: * quando decidir que é tempo, julgarei com justiça.
74:3 A terra dissolveu-se e todos os que a habitam: * eu fortaleci as suas colunas.
74:4 Disse aos iníquos: não pratiqueis iniquidade: * e aos pecadores: não ergueis a cabeça:
74:5 Não levanteis com insolência as vossas cabeças: * não faleis iniquamente contra Deus.
74:6 Pois nem do oriente, nem do ocidente, nem pelos montes desertos: * porque o juiz é Deus.
74:7 Humilha a este e exalta àquele: * pois na mão do Senhor há um cálice de vinho puro, cheio de mistura.
74:8 Inclina dum lado para o outro, e, todavia, suas fezes se não esgotaram: * delas beberão todos os pecadores da terra.
74:9 Eu, porém, anunciarei estas cousas sempre: * cantarei ao Deus de Jacob.
74:10 Quebrarei todas as forças dos pecadores: * e será exaltada a cabeça do justo.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Thou hast redeemed the rod of Thine inheritance.
Ant. Tu es Deus * qui facis mirabília.
Psalmus 76 [3]
76:2 Voce mea ad Dóminum clamávi: * voce mea ad Deum, et inténdit mihi.
76:3 In die tribulatiónis meæ Deum exquisívi, mánibus meis nocte contra eum: * et non sum decéptus.
76:4 Rénuit consolári ánima mea, * memor fui Dei, et delectátus sum, et exercitátus sum: et defécit spíritus meus.
76:5 Anticipavérunt vigílias óculi mei: * turbátus sum, et non sum locútus.
76:6 Cogitávi dies antíquos: * et annos ætérnos in mente hábui.
76:7 Et meditátus sum nocte cum corde meo, * et exercitábar, et scopébam spíritum meum.
76:8 Numquid in ætérnum proíciet Deus: * aut non appónet ut complacítior sit adhuc?
76:9 Aut in finem misericórdiam suam abscíndet, * a generatióne in generatiónem?
76:10 Aut obliviscétur miseréri Deus? * aut continébit in ira sua misericórdias suas?
76:11 Et dixi: Nunc cœpi: * hæc mutátio déxteræ Excélsi.
76:12 Memor fui óperum Dómini: * quia memor ero ab inítio mirabílium tuórum.
76:13 Et meditábor in ómnibus opéribus tuis: * et in adinventiónibus tuis exercébor.
76:14 Deus, in sancto via tua: quis Deus magnus sicut Deus noster? * tu es Deus qui facis mirabília.
76:15 Notam fecísti in pópulis virtútem tuam: * redemísti in brácchio tuo pópulum tuum, fílios Iacob et Ioseph.
76:17 Vidérunt te aquæ, Deus, vidérunt te aquæ: * et timuérunt, et turbátæ sunt abýssi.
76:18 Multitúdo sónitus aquárum: * vocem dedérunt nubes.
76:18 Étenim sagíttæ tuæ tránseunt: * vox tonítrui tui in rota.
76:19 Illuxérunt coruscatiónes tuæ orbi terræ: * commóta est, et contrémuit terra.
76:20 In mari via tua, et sémitæ tuæ in aquis multis: * et vestígia tua non cognoscéntur.
76:21 Deduxísti sicut oves pópulum tuum, * in manu Móysi et Aaron.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Tu es Deus qui facis mirabília.
Ant. Thou art the God * That doest wonders.
Salmo 76 [3]
76:1 Com a minha voz clamei ao Senhor: * levantei a minha voz a Deus e me atendeu.
76:2 No dia da minha tribulação busquei a Deus, estendi-Lhe de noite as minhas mãos: * e não fiquei defraudado.
76:3 Recusou consolar-se a minha alma, * lembrei-me de Deus e deleitei-me, ponderei e o meu espírito desfaleceu.
76:4 Meus olhos anteciparam as vigílias: * fiquei perturbado e não falei.
76:5 Pensei nos dias antigos: * e tive na mente os anos eternos.
76:6 Meditava de noite em meu coração, * reflectia e examinava o meu espírito.
76:7 Porventura Deus há-de abandonar-nos para sempre: * e se não mostrará jamais favorável?
76:8 Ou há-de privar-nos para sempre da sua misericórdia, * de geração em geração?
76:9 Ou esquecer-se-á Deus de usar de clemência? * Ou deterá na sua ira suas misericórdias?
76:10 Então disse: agora começo: * esta mudança vem da dextra do Altíssimo.
76:11 Lembrei-me das obras do Senhor: * e recordar-me-ei de vossas maravilhas de outrora.
76:12 Meditarei em todas vossas obras: * e considerarei os vossos desígnios.
76:13 Vosso caminho, ó Deus, é santo: que Deus há grande como nosso Deus? * Vós sois o Deus que operais maravilhas.
76:14 Fizestes conhecer entre os povos o vosso poder: * redimistes com vosso braço o vosso povo, os filhos de Jacob e de José.
76:15 Viram-Vos as águas, ó Deus, viram-Vos as águas: * temeram e foram turvados os abysmos.
76:16 Grande foi o estrondo das águas: * as nuvens fizeram-se soar.
76:17 Pois as vossas setas trespassaram: * a voz de vosso trovão rolou.
76:18 Vossos relâmpagos iluminaram a terra: * vacilou e tremeu a terra.
76:19 No mar o vosso caminho e os vossos atalhos em muitas águas: * e não serão conhecidos os vossos vestígios.
76:20 Conduzistes o vosso povo como ovelhas, * pela mão de Moisés e de Arão.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Thou art the God That doest wonders.
Ant. Inclináte * aurem vestram in verba oris mei.
Psalmus 77(1-35) [4]
77:1 Atténdite, pópule meus, legem meam: * inclináte aurem vestram in verba oris mei.
77:2 Apériam in parábolis os meum: * loquar propositiónes ab inítio.
77:3 Quanta audívimus et cognóvimus ea: * et patres nostri narravérunt nobis.
77:4 Non sunt occultáta a fíliis eórum: * in generatióne áltera.
77:4 Narrántes laudes Dómini, et virtútes eius: * et mirabília eius, quæ fecit.
77:5 Et suscitávit testimónium in Iacob: * et legem pósuit in Israël.
77:5 Quanta mandávit pátribus nostris nota fácere ea fíliis suis: * ut cognóscat generátio áltera.
77:6 Fílii qui nascéntur, et exsúrgent, * et narrábunt fíliis suis.
77:7 Ut ponant in Deo spem suam, et non obliviscántur óperum Dei: * et mandáta eius exquírant.
77:8 Ne fiant sicut patres eórum: * generátio prava et exásperans.
77:8 Generátio, quæ non diréxit cor suum: * et non est créditus cum Deo spíritus eius.
77:9 Fílii Ephrem intendéntes et mitténtes arcum: * convérsi sunt in die belli.
77:10 Non custodiérunt testaméntum Dei: * et in lege eius noluérunt ambuláre.
77:11 Et oblíti sunt benefactórum eius: * et mirabílium eius quæ osténdit eis.
77:12 Coram pátribus eórum fecit mirabília in terra Ægýpti: * in campo Táneos.
77:13 Interrúpit mare, et perdúxit eos: * et státuit aquas quasi in utre.
77:14 Et dedúxit eos in nube diéi: * et tota nocte in illuminatióne ignis.
77:15 Interrúpit petram in erémo: * et adaquávit eos velut in abýsso multa.
77:16 Et edúxit aquam de petra: * et dedúxit tamquam flúmina aquas.
77:17 Et apposuérunt adhuc peccáre ei: * in iram excitavérunt Excélsum in inaquóso.
77:18 Et tentavérunt Deum in córdibus suis, * ut péterent escas animábus suis.
77:19 Et male locúti sunt de Deo: * dixérunt: Numquid póterit Deus paráre mensam in desérto?
77:20 Quóniam percússit petram, et fluxérunt aquæ: * et torréntes inundavérunt.
77:20 Numquid et panem póterit dare, * aut paráre mensam pópulo suo?
77:21 Ídeo audívit Dóminus, et dístulit: * et ignis accénsus est in Iacob, et ira ascéndit in Israël.
77:22 Quia non credidérunt in Deo: * nec speravérunt in salutári eius:
77:23 Et mandávit núbibus désuper: * et iánuas cæli apéruit.
77:24 Et pluit illis manna ad manducándum: * et panem cæli dedit eis.
77:25 Panem Angelórum manducávit homo, * cibária misit eis in abundántia.
77:26 Tránstulit Austrum de cælo: * et indúxit in virtúte sua Áfricum.
77:27 Et pluit super eos sicut púlverem carnes: * et sicut arénam maris volatília pennáta.
77:28 Et cecidérunt in médio castrórum eórum: * circa tabernácula eórum.
77:29 Et manducavérunt, et saturáti sunt nimis, et desidérium eórum áttulit eis: * non sunt fraudáti a desidério suo.
77:30 Adhuc escæ eórum erant in ore ipsórum: * et ira Dei ascéndit super eos.
77:31 Et occídit pingues eórum, * et eléctos Israël impedívit.
77:32 In ómnibus his peccavérunt adhuc: * et non credidérunt in mirabílibus eius.
77:33 Et defecérunt in vanitáte dies eórum: * et anni eórum cum festinatióne.
77:34 Cum occíderet eos, quærébant eum: * et revertebántur, et dilúculo veniébant ad eum.
77:35 Et rememoráti sunt quia Deus adiútor est eórum: * et Deus excélsus redémptor eórum est.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Incline your ears * to the words of My mouth.
Salmo 77(1-35) [4]
77:1 Escutai, ó meu povo, a minha lei: * inclinai os vossos ouvidos às palavras da minha boca.
77:2 Abrirei em parábolas a minha boca: * direi adágios escondidos desde o princípio.
77:3 O que ouvimos e compreendemos: * e o que nossos pais nos contaram.
77:4 Eles as não ocultaram a seus filhos: * nem à sua posteridade.
77:5 Publicaram os louvores do Senhor, o seu poder: * e as maravilhas que fez.
77:6 Ele estabeleceu aliança com Jacob: * e pôs uma lei em Israel.
77:7 Que ordenou a nossos pais para que dessem a conhecer a seus filhos: * para que a geração seguinte a conhecesse.
77:8 Os filhos que hão-de nascer, erguer-se-ão, * e a contarão a seus filhos.
77:9 Para que ponham em Deus a sua esperança e se não esqueçam das obras de Deus: * e busquem os seus mandamentos.
77:10 Para que não sejam como seus pais: * uma geração ruim e exasperada.
77:11 Uma geração, que não encaminhou rectamente o seu coração: * nem seu espírito foi fiel a Deus.
77:12 Os filhos de Efraim, que curvam e disparam o arco: * viraram as costas no dia da batalha.
77:13 Não guardaram a aliança feita com Deus: * e na sua lei não quiseram caminhar.
77:14 Esqueceram-se dos seus benefícios: * e das maravilhas que fez à vista deles.
77:15 Ante seus pais fez maravilhas, na terra do Egipto: * no campo de Tanis.
77:16 Dividiu o mar e por ele os fez passar: * e conteve as águas como num odre.
77:17 Guiou-os de dia por meio de uma nuvem: * e toda a noite com a luz do fogo.
77:18 Rachou a pedra no deserto: * e deu-lhes a beber águas como num rio caudaloso.
77:19 Fez sair água da pedra: * e como rios a fez correr.
77:20 Continuaram a pecar contra Ele: * e incitaram a ira do Altíssimo no lugar árido.
77:21 A Deus tentaram nos seus corações, * pedindo iguarias que fossem do seu agrado.
77:22 Falaram mal de Deus: * e disseram: poderá porventura Deus preparar uma mesa no deserto?
77:23 Sem dúvida Ele feriu a pedra e águas correram: * e as torrentes inundaram.
77:24 Poderá porventura também dar pão, * ou preparar a mesa para o seu povo?
77:25 Ouviu isto o Senhor e irritou-se: * e um fogo acendeu-se contra Jacob e cresceu a ira contra Israel.
77:26 Pois em Deus não creram: * nem d’Ele esperaram a salvação:
77:27 Mandou de cima as nuvens: * e abriu as portas do céu.
77:28 Fez chover sobre eles maná para comerem: * e um pão do céu lhes deu.
77:29 O homem comeu o pão dos anjos, * enviou-lhes Ele manjares em abundância.
77:30 Retirou do céu o vento do sul: * e enviou com seu poder o vento Áfrico.
77:31 Fez chover sobre eles carnes como pó: * e aves como areia do mar.
77:32 Caíram no meio dos seus acampamentos: * em redor das suas tendas.
77:33 Comeram, muito se fartaram e foi satisfeito o seu desejo: * não ficaram defraudados no que desejavam.
77:34 Ainda estavam as iguarias na sua boca: * quando a ira de Deus se elevou contra eles.
77:35 Matou os mais robustos, * e derrubou os escolhidos de Israel.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 77(36-72) [5]
77:36 Et dilexérunt eum in ore suo, * et lingua sua mentíti sunt ei.
77:37 Cor autem eórum non erat rectum cum eo: * nec fidéles hábiti sunt in testaménto eius.
77:38 Ipse autem est miséricors, et propítius fiet peccátis eórum: * et non dispérdet eos.
77:38 Et abundávit ut avérteret iram suam: * et non accéndit omnem iram suam:
77:39 Et recordátus est quia caro sunt: * spíritus vadens et non rédiens.
77:40 Quóties exacerbavérunt eum in desérto, * in iram concitavérunt eum in inaquóso?
77:41 Et convérsi sunt, et tentavérunt Deum: * et Sanctum Israël exacerbavérunt.
77:42 Non sunt recordáti manus eius, * die qua redémit eos de manu tribulántis.
77:43 Sicut pósuit in Ægýpto signa sua, * et prodígia sua in campo Táneos.
77:44 Et convértit in sánguinem flúmina eórum: * et imbres eórum, ne bíberent.
77:45 Misit in eos cœnomyíam, et comédit eos: * et ranam, et dispérdidit eos.
77:46 Et dedit ærúgini fructus eórum: * et labóres eórum locústæ.
77:47 Et occídit in grándine víneas eórum: * et moros eórum in pruína.
77:48 Et trádidit grándini iuménta eórum: * et possessiónem eórum igni.
77:49 Misit in eos iram indignatiónis suæ: * indignatiónem, et iram, et tribulatiónem: immissiónes per ángelos malos.
77:50 Viam fecit sémitæ iræ suæ, non pepércit a morte animábus eórum: * et iuménta eórum in morte conclúsit.
77:51 Et percússit omne primogénitum in terra Ægýpti: * primítias omnis labóris eórum in tabernáculis Cham.
77:52 Et ábstulit sicut oves pópulum suum: * et perdúxit eos tamquam gregem in desérto.
77:53 Et dedúxit eos in spe, et non timuérunt: * et inimícos eórum opéruit mare.
77:54 Et indúxit eos in montem sanctificatiónis suæ: * montem, quem acquisívit déxtera eius.
77:54 Et eiécit a fácie eórum gentes: * et sorte divísit eis terram in funículo distributiónis.
77:55 Et habitáre fecit in tabernáculis eórum: * tribus Israël.
77:56 Et tentavérunt, et exacerbavérunt Deum excélsum: * et testimónia eius non custodiérunt.
77:57 Et avertérunt se, et non servavérunt pactum: * quemádmodum patres eórum convérsi sunt in arcum pravum.
77:58 In iram concitavérunt eum in cóllibus suis: * et in sculptílibus suis ad æmulatiónem eum provocavérunt.
77:59 Audívit Deus, et sprevit: * et ad níhilum redégit valde Israël.
77:60 Et répulit tabernáculum Silo: * tabernáculum suum, ubi habitávit in homínibus.
77:61 Et trádidit in captivitátem virtútem eórum: * et pulchritúdinem eórum in manus inimíci.
77:62 Et conclúsit in gládio pópulum suum: * et hereditátem suam sprevit.
77:63 Iúvenes eórum comédit ignis: * et vírgines eórum non sunt lamentátæ.
77:64 Sacerdótes eórum in gládio cecidérunt: * et víduæ eórum non plorabántur.
77:65 Et excitátus est tamquam dórmiens Dóminus: * tamquam potens crapulátus a vino.
77:66 Et percússit inimícos suos in posterióra: * oppróbrium sempitérnum dedit illis.
77:67 Et répulit tabernáculum Ioseph: * et tribum Éphraim non elégit.
77:68 Sed elégit tribum Iuda, * montem Sion quem diléxit.
77:69 Et ædificávit sicut unicórnium sanctifícium suum in terra, * quam fundávit in sǽcula.
77:70 Et elégit David, servum suum, et sústulit eum de grégibus óvium: * de post fœtántes accépit eum,
77:71 Páscere Iacob, servum suum, * et Israël, hereditátem suam:
77:72 Et pavit eos in innocéntia cordis sui: * et in intelléctibus mánuum suárum dedúxit eos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Inclináte aurem vestram in verba oris mei.
Salmo 77(36-72) [5]
77:36 Depois de tudo isto ainda pecaram: * e não acreditaram nas suas maravilhas.
77:37 Seus dias foram em vaidade dissipados: * e os seus anos depressa acabaram.
77:38 Quando os matava, buscavam-n’O: * e convertiam-se e apressavam-se a volver para Ele.
77:39 Lembravam-se que Deus era o seu defensor: * e que o altíssimo Deus era o seu redentor.
77:40 Amavam-n’O com a boca, * e com sua língua Lhe mentiam.
77:41 Seu coração não era sincero com Ele: * nem se mantiveram fiéis à sua aliança.
77:42 Ele, porém, é misericordioso e perdoava os seus pecados: * e os não destruía.
77:43 Deteve muitas vezes a sua ira: * e não acendeu toda sua ira.
77:44 Lembrou-se que eram carne: * um sopro que passa e não volta.
77:45 Quantas vezes O exacerbaram no deserto, * e O moveram à ira naquele lugar árido?
77:46 Voltaram a tentar a Deus: * e a exacerbar o Santo de Israel.
77:47 Não se recordaram da sua mão, * no dia em que os redimiu da mão do opressor.
77:48 De como fez resplandecer no Egipto os seus milagres, * e os sues prodígios no campo de Tanis.
77:49 Ele converteu em sangue os seus rios: * e as suas águas para que as não pudessem beber.
77:50 Enviou contra eles todo o género de moscas, que os devoraram: * e rãs, que os destruíram.
77:51 Entregou os seus frutos ao mofo: * e as suas searas aos gafanhotos.
77:52 Destruiu com saraiva as suas vinhas: * e as suas amoreiras com geada.
77:53 Entregou à saraiva os seus animais: * e as suas possessões ao fogo.
77:54 Descarregou sobre eles a violência da sua cólera: * a indignação, a ira e a tribulação, que enviou por anjos maus.
77:55 Abriu um largo caminho à sua ira, não perdoou as suas vidas: * e envolveu na mortandade os seus animais.
77:56 Feriu todo o primogénito na terra do Egipto: * e as primícias de todo seu trabalho nas tendas de Cam.
77:57 Fez sair o seu povo como ovelhas: * e guiou-os como um rebanho no deserto.
77:58 Conduziu-os cheios de esperança e não temeram: * e o mar submergiu os seus inimigos.
77:59 Os introduziu depois no monte da sua santificação: * monte que Ele adquiriu com sua dextra.
77:60 Ante eles expulsou as gentes: * e por sorte lhes dividiu a terra e destribuiu-as por linhas de medição.
77:61 Fez habitar em suas tendas: * as tribos de Israel.
77:62 Eles, porém, tentaram e exacerbaram de novo o excelso Deus: * e não guardaram os seus preceitos.
77:63 Volveram-Lhe as costas e não observaram a aliança: * semelhantes a seus pais, falsearam como um arco torto.
77:64 Excitaram-n’O à ira nas suas colinas: * e com os ídolos que esculpiram inflamaram-Lhe o zelo.
77:65 Ouviu-os Deus e desprezou-os: * e reduziu Israël ao extremo nada.
77:66 Rejeitou o tabernáculo de Silo: * o seu próprio tabernáculo, onde tinha habitado entre os homens.
77:67 Entregou ao cativeiro a força deles: * e a sua formusura nas mãos do inimigo.
77:68 Entregou o seu povo à espada: * e desprezou a sua própria herança.
77:69 O fogo devorou os seus jovens: * e as suas virgens não foram lamentadas.
77:70 Seus sacerdotes pereceram à espada: * e ninguém chorava as suas viúvas.
77:71 O Senhor despertou como quem dorme: * como um valente embriagado de vinho.
77:72 Feriu os seus inimigos nas partes posteriores: * cobriu-os duma eterna ignomínia.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Incline your ears to the words of My mouth.
Ant. Propítius esto * peccátis nostris, Dómine.
Psalmus 78 [6]
78:1 Deus, venérunt gentes in hereditátem tuam, polluérunt templum sanctum tuum: * posuérunt Ierúsalem in pomórum custódiam.
78:2 Posuérunt morticína servórum tuórum, escas volatílibus cæli: * carnes sanctórum tuórum béstiis terræ.
78:3 Effudérunt sánguinem eórum tamquam aquam in circúitu Ierúsalem: * et non erat qui sepelíret.
78:4 Facti sumus oppróbrium vicínis nostris: * subsannátio et illúsio his, qui in circúitu nostro sunt.
78:5 Úsquequo, Dómine, irascéris in finem: * accendétur velut ignis zelus tuus?
78:6 Effúnde iram tuam in gentes, quæ te non novérunt: * et in regna quæ nomen tuum non invocavérunt:
78:7 Quia comedérunt Iacob: * et locum eius desolavérunt.
78:8 Ne memíneris iniquitátum nostrárum antiquárum, cito antícipent nos misericórdiæ tuæ: * quia páuperes facti sumus nimis.
78:9 Ádiuva nos, Deus, salutáris noster: et propter glóriam nóminis tui, Dómine, líbera nos: * et propítius esto peccátis nostris, propter nomen tuum:
78:10 Ne forte dicant in géntibus: Ubi est Deus eórum? * et innotéscat in natiónibus coram óculis nostris.
78:10 Últio sánguinis servórum tuórum, qui effúsus est: * intróeat in conspéctu tuo gémitus compeditórum.
78:11 Secúndum magnitúdinem brácchii tui, * pósside fílios mortificatórum.
78:12 Et redde vicínis nostris séptuplum in sinu eórum: * impropérium ipsórum, quod exprobravérunt tibi, Dómine.
78:13 Nos autem pópulus tuus, et oves páscuæ tuæ, * confitébimur tibi in sǽculum.
78:13 In generatiónem et generatiónem * annuntiábimus laudem tuam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Propítius esto peccátis nostris, Dómine.
Ant. Forgive us our sins * O Lord.
Salmo 78 [6]
78:1 Ó Deus, vieram as gentes à vossa herança, contaminaram o vosso santo templo: * e fizeram de Jerusalém uma despensa de frutas.
78:2 Deram os cadáveres de vossos servos em pasto às aves do céu: * as carnes de vossos santos aos animais da terra.
78:3 Derramaram o seu sangue como água à volta de Jerusalém: * e não havia quem lhes desse sepultura.
78:4 Chegámos a ser a maior desonra dos nossos vizinhos: * o escárnio e a troça daqueles que nos rodeiam.
78:5 Até quando, ó Senhor, Vos haveis de irar para sempre: * até quando acender-se-á como fogo o vosso zelo?
78:6 Derramai a vossa ira sobre as gentes que Vos não conhecem: * e sobre os reinos que não invocaram o vosso nome:
78:7 Pois eles devoraram Jacob: * e desolaram a sua morada.
78:8 De nossas antigas maldades Vos não lembreis, antecipem-se quanto antes as vossas misericórdias: * pois fomos reduzidos à última miséria.
78:9 Ajudai-nos, ó Deus, nosso Salvador, e pela glória de vosso nome, ó Senhor, livrai-nos: * e perdoai os nossos pecados, por amor de vosso nome:
78:10 Para que se não diga entre as gentes:o Deus deles onde está? * Fazei brilhar entre as nações e ante nossos olhos.
78:11 A vingança do sangue de vossos servos, que tem sido derramado: * cheguem à vossa presença os gemidos dos cativos.
78:12 Com o poder de vosso braço, * conservai os filhos dos que foram mortos.
78:13 Pagai aos nossos vizinhos com males sete vezes maiores: * a desonra que eles Vos fizeram, ó Senhor.
78:14 Nós, porém, vosso povo e ovelhas de vosso pasto, * nós Vos glorificaremos para sempre.
78:15 De geração em geração * publicaremos os vossos louvores.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Forgive us our sins O Lord.
℣. Deus, in sancto via tua.
℟. Quis Deus magnus sicut Deus noster.
℣. Thy way, O God, is in the holy place.
℟. Who is the great God like our God?
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Iesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. O Lord Jesus Christ, graciously hear the prayers of Thy servants, and have mercy upon us, Who livest and reignest with the Father, and the Holy Ghost, ever world without end. Amen.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.

Lectio 1
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum
Matt 16:24-27
In illo témpore: Dixit Iesus discípulis suis: Si quis vult post me veníre, ábneget semetípsum, et tollat crucem suam, et sequátur me. Et réliqua.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

Homilía sancti Gregórii Papæ
Homilia 32 in Evangelia
Quia Dóminus ac Redémptor noster novus homo veni in mundum, nova præcépta dedit mundo. Vitæ étenim nostræ véteri, in vítiis enutrítæ, contrarietátem oppósuit novitátis suæ. Quid enim vetus, quid carnális homo nóverat, nisi sua retinére, aliéna rápere, si posset; concupíscere, si non posset? Sed cæléstis médicus síngulis quibúsque vítiis obviántia ádhibet medicaménta.

℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Gospel's holy lection be our safety and protection. Amen.

Leitura 1
Continuation of the Holy Gospel according to Matthew
Matt 16:24-27
At that time, Jesus said unto His disciples: If any man will come after Me, let him deny himself, and take up his cross, and follow Me. And so on.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

Homily by Pope St. Gregory the Great.
32nd on the Gospels
Our Lord and Redeemer came into the world a new Man, and gave the world new commandments. For against the ways of our old life, brought and bred up in sin, He set the contrast of His new life. It was the old way, according to the knowledge of the carnal man, for every man to keep his own goods, and, if he were able to do it, to take his neighbour's goods also, and, if he were not able to take them, at least to lust after them. But the Heavenly Physician hath medicines wherewith to meet all the diseases of sin.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Divínum auxílium máneat semper nobíscum. Amen.

Lectio 2
Nam, sicut arte medicínæ cálida frígidis, frígida cálidis curántur; ita Dóminus noster contrária oppósuit medicaménta peccátis, ut lúbricis continéntiam, tenácibus largitátem, iracúndis mansuetúdinem, elátis præcíperet humilitátem. Certe, cum se sequéntibus nova mandáta propóneret, dixit: Nisi quis renuntiáverit ómnibus quæ póssidet, non potest meus esse discípulus. Ac si apérte dicat: Qui per vitam véterem aliéna concupíscitis, per novæ conversatiónis stúdium et vestra largímini.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. God's most mighty strength alway be His people's staff and stay. Amen.

Leitura 2
For, even, as by the art of the physician, things hot are healed by things cold, and things cold by things hot, so doth our Lord set against sin holiness, ordaining for the lecherous purity, for the miserly munificence, for the hot-tempered meekness, and for the proud lowliness. So the Lord, when He would give a new commandment unto them that came to Him, said Whosoever he be of you that forsaketh not all that he hath, he cannot be My disciple, Luke xiv. 33, as though He had said openly: All ye that according to the old man lust after your neighbour's goods, must, according to the zeal of the new man, give away even that which is your own.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.

Lectio 3
Quid vero in hac lectióne dicat, audiámus: Qui vult post me veníre, ábneget semetípsum. Ibi dícitur ut abnegémus nostra: hic dícitur ut abnegémus nos. Et fortásse laboriósum non est hómini relínquere sua; sed valde laboriósum est relínquere semetípsum. Minus quippe est abnegáre quod habet; valde autem multum est abnegáre quod est. ℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May He that is the Angels' King to that high realm His people bring. Amen.

Leitura 3
But let us hear again what He saith in this place If any man will come after Me, let him deny himself. First He saith that we must deny to ourselves that which is our own, and now that we must even deny ourselves to ourselves. Perchance it is not hard for a man to give up that which is his own, but it is exceeding hard to give up himself. To deny himself his possessions is little but to deny himself himself is a denial exceeding great. ℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

Nocturn II.
Ant. Allelúia, * allelúia, allelúia.
Psalmus 79 [7]
79:2 Qui regis Israël, inténde: * qui dedúcis velut ovem Ioseph.
79:2 Qui sedes super Chérubim, * manifestáre coram Éphraim, Béniamin, et Manásse.
79:3 Éxcita poténtiam tuam, et veni, * ut salvos fácias nos.
79:4 Deus, convérte nos: * et osténde fáciem tuam, et salvi érimus.
79:5 Dómine, Deus virtútum, * quoúsque irascéris super oratiónem servi tui?
79:6 Cibábis nos pane lacrimárum: * et potum dabis nobis in lácrimis in mensúra?
79:7 Posuísti nos in contradictiónem vicínis nostris: * et inimíci nostri subsannavérunt nos.
79:8 Deus virtútum, convérte nos: * et osténde fáciem tuam, et salvi érimus.
79:9 Víneam de Ægýpto transtulísti: * eiecísti gentes, et plantásti eam.
79:10 Dux itíneris fuísti in conspéctu eius: * plantásti radíces eius, et implévit terram.
79:11 Opéruit montes umbra eius: * et arbústa eius cedros Dei.
79:12 Exténdit pálmites suos usque ad mare: * et usque ad flumen propágines eius.
79:13 Ut quid destruxísti macériam eius: * et vindémiant eam omnes, qui prætergrediúntur viam?
79:14 Exterminávit eam aper de silva: * et singuláris ferus depástus est eam.
79:15 Deus virtútum, convértere: * réspice de cælo, et vide, et vísita víneam istam.
79:16 Et pérfice eam, quam plantávit déxtera tua: * et super fílium hóminis, quem confirmásti tibi.
79:17 Incénsa igni, et suffóssa * ab increpatióne vultus tui períbunt.
79:18 Fiat manus tua super virum déxteræ tuæ: * et super fílium hóminis, quem confirmásti tibi.
79:19 Et non discédimus a te, vivificábis nos: * et nomen tuum invocábimus.
79:20 Dómine, Deus virtútum, convérte nos: * et osténde fáciem tuam, et salvi érimus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Nocturn II.
Ant. Alleluia, * alleluia, alleluia.
Salmo 79 [7]
79:1 Vós que governais Israel, atendei: * que como uma ovelha conduzis José.
79:2 Que estais sentado sobre os querubins, * manifestai ante Efraim, Benjamim e Manassés.
79:3 Mostrai o vosso poder e vem, * para nos salvar.
79:4 Ó Deus, convertei-nos: * mostrai-nos o vosso rosto e seremos salvos.
79:5 Senhor Deus dos exércitos, * até quando estareis furioso, sem ouvir a oração de vosso servo?
79:6 Até quando nos sustentareis com pão de lágrimas: * e nos dareis a beber lágrimas com abundância?
79:7 Fizestes-nos um objecto de disputa para os nossos vizinhos: * e os nossos inimigos fizeram escárnio de nós.
79:8 Deus dos exércitos, restaurai-nos: * mostrai-nos o vosso rosto e seremos salvos.
79:9 Trasladastes a vossa vinha do Egipto: * plantaste-la em seu lugar e lançastes fora as gentes.
79:10 Fostes guia no caminho diante dela: * plantastes as suas raízes e encheu a terra.
79:11 Sua sombra cobriu os montes: * e os seus ramos os cedros de Deus.
79:12 Estendeu a sua ramagem até ao mar: * e até ao rio os seus rebentos.
79:13 Para que destruístes o seu muro: * para que a vindimem todos os que pelo caminho passam?
79:14 O javali da selva destruiu-a: * e a fera selvagem a devorou.
79:15 Ó Deus dos exércitos, voltai-Vos: * olhai do céu, vede e visitai esta vinha.
79:16 Protegei aquela que a vossa dextra plantou: * e olhai para o filho do homem, a quem escolhestes.
79:17 Ela foi queimada pelo fogo e escavada: * ante vosso rosto perecerá.
79:18 Estendei a vossa mão sobre o homem de vossa dextra: * e sobre o filho do homem que escolhestes para Vós.
79:19 Então nos não afastaremos de Vós, vida nos dareis: * e invocaremos o vosso nome.
79:20 Ó Senhor Deus dos exércitos, convertei-nos: * mostrai-nos o vosso rosto e seremos salvos.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 80 [8]
80:2 Exsultáte Deo, adiutóri nostro: * iubiláte Deo Iacob.
80:3 Súmite psalmum, et date týmpanum: * psaltérium iucúndum cum cíthara.
80:4 Buccináte in Neoménia tuba, * in insígni die solemnitátis vestræ.
80:5 Quia præcéptum in Israël est: * et iudícium Deo Iacob.
80:6 Testimónium in Ioseph pósuit illud, cum exíret de terra Ægýpti: * linguam, quam non nóverat, audívit.
80:7 Divértit ab onéribus dorsum eius: * manus eius in cóphino serviérunt.
80:8 In tribulatióne invocásti me, et liberávi te: * exaudívi te in abscóndito tempestátis: probávi te apud aquam contradictiónis.
80:9 Audi, pópulus meus, et contestábor te: * Israël, si audíeris me, non erit in te deus recens, neque adorábis deum aliénum.
80:11 Ego enim sum Dóminus Deus tuus, qui edúxi te de terra Ægýpti: * diláta os tuum, et implébo illud.
80:12 Et non audívit pópulus meus vocem meam: * et Israël non inténdit mihi.
80:13 Et dimísi eos secúndum desidéria cordis eórum: * ibunt in adinventiónibus suis.
80:14 Si pópulus meus audísset me: * Israël si in viis meis ambulásset:
80:15 Pro níhilo fórsitan inimícos eórum humiliássem: * et super tribulántes eos misíssem manum meam.
80:16 Inimíci Dómini mentíti sunt ei: * et erit tempus eórum in sǽcula.
80:17 Et cibávit eos ex ádipe fruménti: * et de petra, melle saturávit eos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 80 [8]
80:1 Exultai-vos louvando a Deus, nosso protector: * cantai com alegria a Deus de Jacob.
80:2 Entoai um salmo e tocai os timbales: * o saltério harmonioso, com a cítara.
80:3 Tocai a trombeta na lua nova, * no dia notável de vossa solenidade.
80:4 Pois é um preceito para Israel: * e uma ordem do Deus de Jacob.
80:5 Estabeleceu isto como lei para José, quando saía da terra do Egipto: * quando ouviu uma língua que não entendia.
80:6 Libertou os seus ombros dos fardos: * as suas mãos escravizadas nos cestos.
80:7 Na tribulação me invocaste e eu te livrei: * ouvi-te no recôndito da tempestade, provei-te junto das águas da contradição.
80:8 Ouve, ó povo meu, e eu te instruirei: * Israel, se me ouvires, não haverá em ti deus novo, nem deus estranho adorarás.
80:9 Eu sou, de facto, o Senhor teu Deus, que te tirei da terra do Egipto: * abre a tua boca e a rechearei.
80:10 Meu povo não ouviu minha voz: * e Israel me não atendeu.
80:11 Abandonei-os aos desejos do seu coração: * eles irão caminhando atrás dos seus devaneios.
80:12 Se o meu povo me tivesse ouvido: * se Israel tivesse andado nos meus caminhos:
80:13 Facilmente teria podido humilhar os seus inimigos: * e a minha mão teria caído sobre os seus opressores.
80:14 Os inimigos do Senhor mentiram-Lhe: * e o tempo deles será eterno.
80:15 Apesar disso alimentou-os da flor do trigo: * e saciou-os de mel saído da pedra.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 81 [9]
81:1 Deus stetit in synagóga deórum: * in médio autem deos diiúdicat.
81:2 Úsquequo iudicátis iniquitátem: * et fácies peccatórum súmitis?
81:3 Iudicáte egéno, et pupíllo: * húmilem, et páuperem iustificáte.
81:4 Erípite páuperem: * et egénum de manu peccatóris liberáte.
81:5 Nesciérunt, neque intellexérunt, in ténebris ámbulant: * movebúntur ómnia fundaménta terræ.
81:6 Ego dixi: Dii estis, * et fílii Excélsi omnes.
81:7 Vos autem sicut hómines moriémini: * et sicut unus de princípibus cadétis.
81:8 Surge, Deus, iúdica terram: * quóniam tu hereditábis in ómnibus géntibus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 81 [9]
81:1 Deus está presente no conselho dos deuses: * no meio deles julga os mesmos deuses.
81:2 Até quando julgareis injustamente: * e tereis em favor os pecadores?
81:3 Fazei justiça ao necessitado e ao órfão: * atendei à razão do humilde e do pobre.
81:4 Resgatai o pobre: * e livrai o desvalido da mão do pecador.
81:5 Não souberam nem entenderam, andam nas trevas: * serão abalados todos os fundamentos da terra.
81:6 Eu disse:sois deuses, * e todos filhos do Excelso.
81:7 Contudo, vós como homens morrereis: * e caireis como um qualquer príncipe.
81:8 Levantai-Vos, ó Deus, julgai a terra: * porque todos as gentes são vossa herança.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 82 [10]
82:2 Deus, quis símilis erit tibi? * Ne táceas, neque compescáris, Deus.
82:3 Quóniam ecce inimíci tui sonuérunt: * et qui odérunt te extulérunt caput.
82:4 Super pópulum tuum malignavérunt consílium: * et cogitavérunt advérsus sanctos tuos.
82:5 Dixérunt: Veníte, et disperdámus eos de gente: * et non memorétur nomen Israël ultra.
82:6 Quóniam cogitavérunt unanímiter: * simul advérsum te testaméntum disposuérunt, tabernácula Idumæórum et Ismahelítæ:
82:8 Moab, et Agaréni, Gebal, et Ammon, et Ámalec: * alienígenæ cum habitántibus Tyrum.
82:9 Étenim Assur venit cum illis: * facti sunt in adiutórium fíliis Lot.
82:10 Fac illis sicut Mádian, et Sísaræ: * sicut Iabin in torrénte Cisson.
82:11 Disperiérunt in Endor: * facti sunt ut stercus terræ.
82:12 Pone príncipes eórum sicut Oreb, et Zeb, * et Zébee, et Sálmana:
82:13 Omnes príncipes eórum: * qui dixérunt: Hereditáte possideámus Sanctuárium Dei.
82:14 Deus meus, pone illos ut rotam: * et sicut stípulam ante fáciem venti.
82:15 Sicut ignis, qui combúrit silvam: * et sicut flamma combúrens montes:
82:16 Ita persequéris illos in tempestáte tua: * et in ira tua turbábis eos.
82:17 Imple fácies eórum ignomínia: * et quǽrent nomen tuum, Dómine.
82:18 Erubéscant, et conturbéntur in sǽculum sǽculi: * et confundántur, et péreant.
82:19 Et cognóscant quia nomen tibi Dóminus: * tu solus Altíssimus in omni terra.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 82 [10]
82:1 Ó Deus, quem a Vós será semelhante? * Não silenciais, ó Deus, nem Vos detenhais.
82:2 Porque eis que os vossos inimigos gritam: * e os que Vos odeiam levantaram a cabeça.
82:3 Vil planos formaram contra o vosso povo: * e conspiraram contra os vossos santos.
82:4 Disseram:vinde e exterminemo-los entre as gentes: * e não haja mais memória do nome de Israel.
82:5 Pensaram de acordo: * e todos juntos fizeram aliança contra Vós, as tendas dos Idumeus e os Ismælitas:
82:6 Moab e os Agarenos, Gebal e Amon e Amalec: * os estrangeiros com os moradores de Tiro.
82:7 Assur também se uniu com eles: * juntaram-se para auxiliarem os filhos de Lot.
82:8 Fazei-lhes como a Median e a Sisara: * como a Jabin no ribeiro de Cisson.
82:9 Foram destruídos em Endor: * tornaram-se como o esterco da terra.
82:10 Tratai os seus príncipes como Oreb e Zeb, * e Zebee e Salmana:
82:11 Todos seus príncipes: * os quais tinham dito:apoderemos como herança o santuário de Deus.
82:12 Ó meu Deus, agitai-os como uma roda: * e como uma palhinha diante do vento.
82:13 Como fogo que queima uma selva: * e como chama que abrasa os montes:
82:14 Assim os perseguireis com vossa tempestade: * e com vossa ira os aterrareis.
82:15 Cobri os seus rostos de ignomínia: * e deste modo buscarão o vosso nome, ó Senhor.
82:16 Sejam envergonhados e conturbados para sempre: * sejam confundidos e pereçam.
82:17 Conheçam que Vos é próprio o nome de Senhor: * e que só Vós sois o Altíssimo em toda a terra.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 83 [11]
83:2 Quam dilécta tabernácula tua, Dómine virtútum: * concupíscit, et déficit ánima mea in átria Dómini.
83:3 Cor meum, et caro mea * exsultavérunt in Deum vivum.
83:4 Étenim passer invénit sibi domum: * et turtur nidum sibi, ubi ponat pullos suos.
83:4 Altária tua, Dómine virtútum: * Rex meus, et Deus meus.
83:5 Beáti, qui hábitant in domo tua, Dómine: * in sǽcula sæculórum laudábunt te.
83:6 Beátus vir, cuius est auxílium abs te: * ascensiónes in corde suo dispósuit, in valle lacrimárum in loco, quem pósuit.
83:8 Étenim benedictiónem dabit legislátor, ibunt de virtúte in virtútem: * vidébitur Deus deórum in Sion.
83:9 Dómine, Deus virtútum, exáudi oratiónem meam: * áuribus pércipe, Deus Iacob.
83:10 Protéctor noster, áspice, Deus: * et réspice in fáciem Christi tui:
83:11 Quia mélior est dies una in átriis tuis, * super míllia.
83:11 Elégi abiéctus esse in domo Dei mei: * magis quam habitáre in tabernáculis peccatórum.
83:12 Quia misericórdiam, et veritátem díligit Deus: * grátiam et glóriam dabit Dóminus.
83:13 Non privábit bonis eos, qui ámbulant in innocéntia: * Dómine virtútum, beátus homo, qui sperat in te.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 83 [11]
83:1 Quão amáveis são os vossos tabernáculos, Senhor dos exércitos: * a minha alma suspira e desfalece pelos átrios do Senhor.
83:2 Meu coração e minha carne * regozijam-se no Deus vivo.
83:3 De facto, o passarinho acha casa para si: * e a rola um ninho para lá pôr os seus filhinhos.
83:4 Vossos altares, Senhor dos exércitos: * meu Rei e meu Deus.
83:5 Senhor, bem-aventurados os que moram na vossa casa: * pelos séculos dos séculos Vos louvarão.
83:6 Bem-aventurado o varão que de Vós espera auxílio: * preparou elevações no seu coração, neste vale de lágrimas, no lugar que destinou.
83:7 De facto, o legislador dar-lhe-á a sua bênção, caminhará de virtude em virtude: * será visto o Deus dos deuses em Sião.
83:8 Senhor, ó Deus dos exércitos, ouvi a minha oração: * prestai ouvidos, ó Deus de Jacob.
83:9 Ó Deus nosso protector, olhai para nós: * e ponde os olhos no rosto de vosso Cristo:
83:10 Pois é melhor um só dia nos vossos átrios, * que milhares.
83:11 Preferi ser o último na casa do meu Deus: * a morar nas tendas dos pecadores.
83:12 Pois Deus ama a misericórdia e a verdade: * o Senhor dará a graça e a glória.
83:13 Não privará de seus bens aqueles que andam na inocência: * ó Senhor dos exércitos, bem-aventurado o homem que em Vós espera.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 84 [12]
84:2 Benedixísti, Dómine, terram tuam: * avertísti captivitátem Iacob.
84:3 Remisísti iniquitátem plebis tuæ: * operuísti ómnia peccáta eórum.
84:4 Mitigásti omnem iram tuam: * avertísti ab ira indignatiónis tuæ.
84:5 Convérte nos, Deus, salutáris noster: * et avérte iram tuam a nobis.
84:6 Numquid in ætérnum irascéris nobis? * aut exténdes iram tuam a generatióne in generatiónem?
84:7 Deus, tu convérsus vivificábis nos: * et plebs tua lætábitur in te.
84:8 Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam: * et salutáre tuum da nobis.
84:9 Áudiam quid loquátur in me Dóminus Deus: * quóniam loquétur pacem in plebem suam.
84:9 Et super sanctos suos: * et in eos, qui convertúntur ad cor.
84:10 Verúmtamen prope timéntes eum salutáre ipsíus: * ut inhábitet glória in terra nostra.
84:11 Misericórdia, et véritas obviavérunt sibi: * iustítia, et pax osculátæ sunt.
84:12 Véritas de terra orta est: * et iustítia de cælo prospéxit.
84:13 Étenim Dóminus dabit benignitátem: * et terra nostra dabit fructum suum.
84:14 Iustítia ante eum ambulábit: * et ponet in via gressus suos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.
Salmo 84 [12]
84:1 Abençoastes, ó Senhor, a vossa terra: * libertastes Jacob do cativeiro.
84:2 Perdoastes a iniquidade de vosso povo: * cobristes todos seus pecados.
84:3 Mitigastes toda vossa ira: * suspendestes a raiva de vossa indignação.
84:4 Convertei-nos, ó Deus, nosso Salvador: * e afastai de nós a vossa ira.
84:5 Estareis porventura para sempre irado connosco? * Ou estendereis a vossa ira de geração em geração?
84:6 Ó Deus, voltando-Vos restituir-nos-eis a vida: * e o vosso povo alegrar-se-á em Vós.
84:7 Mostrai-nos, ó Senhor, a vossa misericórdia: * e dai-nos a vossa salvação.
84:8 Ouvirei o que me disser o Senhor Deus: * porque anunciará Ele a paz ao seu povo.
84:9 Aos seus santos: * e àqueles que se convertem de coração.
84:10 Sim, a sua salvação está perto dos que O temem: * e a glória habitará na nossa terra.
84:11 A misericórdia e a verdade se encontraram: * a justiça e a paz se beijaram.
84:12 A verdade brotou da terra: * e a justiça olhou do céu.
84:13 De facto, o Senhor dará a sua bondade: * e a nossa terra produzirá o seu fruto.
84:14 Adiante d’Ele irá a justiça : * e imprimirá os seus passos no caminho.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Alleluia, alleluia, alleluia.
Capitulum
1 Cor 16:13-14
Vigiláte, state in fide, viríliter ágite, et confortámini. Ómnia vestra in caritáte fiant.
℟. Deo grátias.

℣. Beáti hábitant in domo tua, Dómine.
℟. In sǽcula sæculórum laudábunt te.
Capitulum
1 Cor 16:13-14
Watch ye, stand fast in the faith, do manfully, and be strengthened. Let all your things be done in charity.
℟. Graças a Deus.

℣. Blessed are they that dwell in thy house, O Lord:
℟. They shall praise thee for ever and ever.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Adésto, Dómine, supplicatiónibus nostris: et intercessióne beáti Lauréntii Mártyris tui, cuius prævenímus festivitátem; perpétuam nobis misericórdiam benígnus impénde.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
Oração {do Próprio dos Santos}
Lord have mercy upon us, Christ have mercy upon us, Lord have mercy upon us.
"Our Father" is said silently until "And lead us not into temptation:".
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
Attend, O Lord, to our supplications, and by the intercession of Thy blessed martyr, Lawrence, whose feast we anticipate, graciously bestow upon us Thy everlasting mercy.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen.

Skip the rest, unless praying Lauds separately.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amen.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help