Ante Divinum officium |
Incipit{omittitur}
|
Início{omitido}
|
Psalmi {Psalmi & antiphonæ Votiva}
Ant. Placébo Dómino inchoatur in officio quod cum cantu celebratur tantum
Psalmus 114 [1]
114:1 Diléxi, quóniam exáudiet Dóminus * vocem oratiónis meæ.
114:2 Quia inclinávit aurem suam mihi: * et in diébus meis invocábo.
114:3 Circumdedérunt me dolóres mortis: * et perícula inférni invenérunt me.
114:4 Tribulatiónem et dolórem invéni: * et nomen Dómini invocávi.
114:5 O Dómine, líbera ánimam meam: * miséricors Dóminus, et justus, et Deus noster miserétur.
114:6 Custódiens párvulos Dóminus: * humiliátus sum, et liberávit me.
114:7 Convértere, ánima mea, in réquiem tuam: * quia Dóminus benefécit tibi.
114:8 Quia erípuit ánimam meam de morte: * óculos meos a lácrimis, pedes meos a lapsu.
114:9 Placébo Dómino * in regióne vivórum.
℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine, * et lux perpétua lúceat eis.
Ant. Placébo Dómino in regióne vivórum.
|
Salmos {Salmos e antífonas Votiva}
Ant. I will walk before the Lord intoned solely when the office is chanted
Salmo 114 [1]
114:1 Amei, porque o Senhor ouvirá * a voz da minha oração.
114:2 Pois inclinou para mim o seu ouvido: * e O invocarei todos meus dias.
114:3 Dores de morte me cercaram: * e perigos do inferno vieram sobre mim.
114:4 Encontrei-me na tribulação e na dor: * e invoquei o nome do Senhor.
114:5 Ó Senhor, livrai a minha alma: * o Senhor é misericordioso e justo e o nosso Deus é compassivo.
114:6 O Senhor é que guarda os pequeninos: * fui humilhado e Ele me livrou.
114:7 Volta, ó minha alma, ao teu repouso: * pois o Senhor te cumulou de bens.
114:8 Porque livrou da morte a minha alma: * os meus olhos das lágrimas, os meus pés da queda.
114:9 Agradarei ao Senhor * na região dos vivos.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. I will walk before the Lord in the land of the living.
|
Ant. Heu mihi. inchoatur in officio quod cum cantu celebratur tantum
Psalmus 119 [2]
119:1 Ad Dóminum cum tribulárer clamávi: * et exaudívit me.
119:2 Dómine, líbera ánimam meam a lábiis iníquis, * et a lingua dolósa.
119:3 Quid detur tibi, aut quid apponátur tibi * ad linguam dolósam?
119:4 Sagíttæ poténtis acútæ, * cum carbónibus desolatóriis.
119:5 Heu mihi, quia incolátus meus prolongátus est: habitávi cum habitántibus Cedar: * multum íncola fuit ánima mea.
119:7 Cum his, qui odérunt pacem, eram pacíficus: * cum loquébar illis, impugnábant me gratis.
℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine, * et lux perpétua lúceat eis.
Ant. Heu mihi, quia incolátus meus prolongátus est.
|
Ant. Woe is me! O Lord. intoned solely when the office is chanted
Salmo 119 [2]
119:1 Na minha tribulação, clamei ao Senhor: * e ouviu-me.
119:2 Ó Senhor, livrai a minha alma dos lábios iníquos, * e da língua dolosa.
119:3 Que te será dado, ou que te será acrescentado, * ó língua dolosa?
119:4 Setas agudas do poderoso, * com brasas devoradoras.
119:5 Ai de mim, o meu desterro prolongou-se, habitei com os moradores de Cedar: * muito andou peregrinando a minha alma.
119:6 Com os que odiavam a paz eu era pacífico: * quando lhes falava, me contradiziam sem motivo.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. Woe is me! O Lord, that my sojourn is long.
|
Ant. Dóminus custódit te inchoatur in officio quod cum cantu celebratur tantum
Psalmus 120 [3]
120:1 Levávi óculos meos in montes, * unde véniet auxílium mihi.
120:2 Auxílium meum a Dómino, * qui fecit cœlum et terram.
120:3 Non det in commotiónem pedem tuum: * neque dormítet qui custódit te.
120:4 Ecce, non dormitábit neque dórmiet, * qui custódit Israël.
120:5 Dóminus custódit te, Dóminus protéctio tua, * super manum déxteram tuam.
120:6 Per diem sol non uret te: * neque luna per noctem.
120:7 Dóminus custódit te ab omni malo: * custódiat ánimam tuam Dóminus.
120:8 Dóminus custódiat intróitum tuum, et éxitum tuum: * ex hoc nunc, et usque in sǽculum.
℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine, * et lux perpétua lúceat eis.
Ant. Dóminus custódit te ab omni malo: custódiat ánimam tuam Dóminus.
|
Ant. The Lord shall keep thee from all evil. intoned solely when the office is chanted
Salmo 120 [3]
120:1 Levantei os meus olhos para os montes, * donde me virá o auxílio.
120:2 Meu auxílio vem do Senhor, * que fez o céu e a terra.
120:3 Não permita Ele que vacile o teu pé: * nem adormeça Aquele que te guarda.
120:4 Eis que não adormecerá, nem dormirá, * O que guarda Israel.
120:5 O Senhor te guarda, o Senhor é a tua protecção, * Ele está à tua direita.
120:6 Durante o dia o sol te não queimará: * nem de noite a lua.
120:7 O Senhor te guarde de todo o mal: * o Senhor guarde a tua alma.
120:8 O Senhor guarde a tua entrada e a tua saída: * desde agora e para sempre.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. The Lord shall keep thee from all evil, the Lord shall keep thy soul.
|
Ant. Si iniquitátes inchoatur in officio quod cum cantu celebratur tantum
Psalmus 129 [4]
129:1 De profúndis clamávi ad te, Dómine: * Dómine, exáudi vocem meam:
129:2 Fiant aures tuæ intendéntes, * in vocem deprecatiónis meæ.
129:3 Si iniquitátes observáveris, Dómine: * Dómine, quis sustinébit?
129:4 Quia apud te propitiátio est: * et propter legem tuam sustínui te, Dómine.
129:5 Sustínuit ánima mea in verbo ejus: * sperávit ánima mea in Dómino.
129:6 A custódia matutína usque ad noctem: * speret Israël in Dómino.
129:7 Quia apud Dóminum misericórdia: * et copiósa apud eum redémptio.
129:8 Et ipse rédimet Israël, * ex ómnibus iniquitátibus ejus.
℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine, * et lux perpétua lúceat eis.
Ant. Si iniquitátes observáveris, Dómine: Dómine, quis sustinébit?
|
Ant. If Thou, Lord, shouldest mark iniquities. intoned solely when the office is chanted
Salmo 129 [4]
129:1 Do profundo clamei a Vós, Senhor: * ó Senhor, escutai a minha voz:
129:2 Estejam atentos os vossos ouvidos, * à voz da minha súplica.
129:3 Se observardes as nossas iniquidades, Senhor: * ó Senhor, quem subsistirá?
129:4 Pois em Vós está a clemência: * Senhor, e devido à vossa lei subsiste em Vós.
129:5 Minha alma subsiste na sua palavra: * esperou a minha alma no Senhor.
129:6 Desde a vigília matutina até à noite: * espere Israel no Senhor.
129:7 Pois no Senhor está a misericórdia: * e há n’Ele abundante redenção.
129:8 Ele mesmo redimirá Israel, * de todas suas iniquidades.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. If Thou, Lord, shouldest mark iniquities, O Lord, who shall stand.
|
Ant. Opera inchoatur in officio quod cum cantu celebratur tantum
Psalmus 137 [5]
137:1 Confitébor tibi, Dómine, in toto corde meo: * quóniam audísti verba oris mei.
137:2 In conspéctu Angelórum psallam tibi: * adorábo ad templum sanctum tuum, et confitébor nómini tuo.
137:3 Super misericórdia tua, et veritáte tua: * quóniam magnificásti super omne, nomen sanctum tuum.
137:4 In quacúmque die invocávero te, exáudi me: * multiplicábis in ánima mea virtútem.
137:5 Confiteántur tibi, Dómine, omnes reges terræ: * quia audiérunt ómnia verba oris tui:
137:6 Et cantent in viis Dómini: * quóniam magna est glória Dómini.
137:7 Quóniam excélsus Dóminus, et humília réspicit: * et alta a longe cognóscit.
137:8 Si ambulávero in médio tribulatiónis, vivificábis me: * et super iram inimicórum meórum extendísti manum tuam, et salvum me fecit déxtera tua.
137:9 Dóminus retríbuet pro me: * Dómine, misericórdia tua in sǽculum: ópera mánuum tuárum ne despícias.
℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine, * et lux perpétua lúceat eis.
Ant. Opera mánuum tuárum, Dómine, ne despícias.
|
Ant. O Lord, forsake not intoned solely when the office is chanted
Salmo 137 [5]
137:1 Eu Vos glorificarei, ó Senhor, de todo o coração: * porque ouvistes as palavras da minha boca.
137:2 Em presença dos anjos Vos cantarei salmos: * Vos adorarei no vosso santo templo e glorificarei o vosso nome.
137:3 Por causa de vossa misericórdia e de vossa verdade: * porque engrandecestes o vosso santo nome sobre tudo.
137:4 Em qualquer dia que Vos invocar, ouvi-me: * aumentareis a fortaleza na minha alma.
137:5 Louvem-Vos, ó Senhor, todos os reis da terra: * pois ouviram todas as palavras de vossa boca:
137:6 Cantem nos caminhos do Senhor: * porque a glória do Senhor é grande.
137:7 Porque, sendo o Senhor excelso, todavia, olha os humildes: * e conhece de longe os altos.
137:8 Se andar no meio da tribulação, me dareis a vida: * e estendestes a vossa mão contra a ira dos meus inimigos e a vossa direita me salvou.
137:9 O Senhor retribuirá por mim: * ó Senhor, a vossa misericórdia é eterna: não desprezeis as obras de vossas mãos.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. O Lord, forsake not the works of thine own hands.
|
Capitulum Responsorium Hymnus Versus{omittitur}
|
Capítulo Responsório Hino Verso{omitido}
|
Canticum: Magnificat {Antiphona Votiva}
Ant. Audívi vocem inchoatur in officio quod cum cantu celebratur tantum
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen ejus.
1:50 Et misericórdia ejus, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini ejus in sǽcula.
℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine, * et lux perpétua lúceat eis.
Ant. Audívi vocem de cœlo dicéntem: Beáti mórtui qui in Dómino moriúntur.
|
Cântico: Magnificat {Antífona Votiva}
Ant. Audívi vocem intoned solely when the office is chanted
Cântico da Bem-Aventurada Virgem Maria
Lucas 1:46-55
1:46 Minha alma * engrandece ao Senhor.
1:47 E meu espírito exulta de alegria * em Deus, meu Salvador.
1:48 Porque pôs os olhos na sua humilde escrava, * eis que tôdas as gerações me chamarão bem-aventurada.
1:49 Grandes maravilhas fês em mim o Onipotente, * cujo nome é santo.
1:50 Cuja misericórdia se estende de geração em geração, * sobre todos os que O temem.
1:51 Manifestou a força do seu braço * dispersou os soberbos de coração.
1:52 Derrubou do trono os poderosos * e exaltou os humildes.
1:53 Encheu de bem os famintos, * deixou aos ricos vazios.
1:54 Tomou Israel, seu servo, sob a sua proteção, * lembrado da sua antiga misericórdia.
1:55 Assim como prometera a nossos pais, * a Abraão e a todos os descendentes.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. Audívi vocem de cœlo dicéntem: Beáti mórtui qui in Dómino moriúntur.
|
Oratio {Votiva}
Pater Noster dicitur totum secreto.
Pater noster, qui es in cœlis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cœlo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Psalmus 145 [6]
145:2 Lauda, ánima mea, Dóminum, laudábo Dóminum in vita mea: * psallam Deo meo quámdiu fúero.
145:2 Nolíte confídere in princípibus: * in fíliis hóminum, in quibus non est salus.
145:4 Exíbit spíritus ejus, et revertétur in terram suam: * in illa die períbunt omnes cogitatiónes eórum.
145:5 Beátus, cujus Deus Jacob adjútor ejus, spes ejus in Dómino, Deo ipsíus: * qui fecit cœlum et terram, mare, et ómnia, quæ in eis sunt.
145:7 Qui custódit veritátem in sǽculum, facit judícium injúriam patiéntibus: * dat escam esuriéntibus.
145:7 Dóminus solvit compedítos: * Dóminus illúminat cæcos.
145:8 Dóminus érigit elísos, * Dóminus díligit justos.
145:9 Dóminus custódit ádvenas, pupíllum et víduam suscípiet: * et vias peccatórum dispérdet.
145:10 Regnábit Dóminus in sǽcula, Deus tuus, Sion, * in generatiónem et generatiónem.
℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine, * et lux perpétua lúceat eis.
℣. A porta ínferi.
℟. Erue, Dómine, ánimas eórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
secunda Domine, exaudi omittitur
Deus, cui próprium est miseréri semper et párcere: † propitiáre animábus famulórum famularúmque tuárum, et ómnia eórum peccáta dimítte; * ut mortalitátis vínculis absolútæ, transíre mereántur ad vitam. †
Deus, véniæ largítor, et humánæ salútis amátor: † quæsumus cleméntiam tuam, * ut nostræ congregatiónis fratres, propínquos et benefactóres, qui ex hoc sæculo transiérunt, † beáta María semper Vírgine intercedénte cum ómnibus Sanctis tuis, ad perpétuæ beatitúdinis consórtium perveníre concédas. †
Fidélium Deus ómnium Cónditor, et Redémptor † animábus famulórum famularúmque tuárum remissiónem cunctórum tríbue peccatórum: * ut indulgéntiam, quam semper optavérunt, † piis supplicatiónibus consequántur.
Qui vivis et regnas in sæcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Oração {Votiva}
Our Father is said completely in silence.
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu. O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amém.
Salmo 145 [6]
145:2 Louva o Senhor, ó minha alma, louvarei o Senhor durante a minha vida: * cantarei salmos ao meu Deus até perecer.
145:2 Não confies nos príncipes: * nem nos filhos dos homens, em quem não há salvação.
145:4 Sairá o seu espírito e retornará à sua terra: * nesse dia se desvanecerão todos seus desígnios.
145:5 Bem-aventurado de quem é protector o Deus de Jacob e cuja esperança está no Senhor seu Deus: * que fez o céu e a terra, o mar e tudo quanto há neles.
145:7 O qual conserva eternamente a verdade, faz justiça aos que sofrem injúria: * dá sustento aos famintos.
145:7 O Senhor dá liberdade aos cativos: * o Senhor alumia os cegos.
145:8 O Senhor levanta os caídos, * o Senhor ama os justos.
145:9 O Senhor protege os peregrinos, ampara o órfão e a viúva: * e destruirá os caminhos dos pecadores.
145:10 O Senhor reinará pelos séculos, o teu Deus, ó Sião, * por todas as gerações.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
℣. Da porta do inferno.
℟. Libera, ó Senhor, suas almas!
℣. May they rest in peace.
℟. Amém
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
passar segunda Senhor, ouvi a minha oração.
Deus, cui próprium est miseréri semper et párcere: † propitiáre animábus famulórum famularúmque tuárum, et ómnia eórum peccáta dimítte; * ut mortalitátis vínculis absolútæ, transíre mereántur ad vitam. †
Deus, véniæ largítor, et humánæ salútis amátor: † quæsumus cleméntiam tuam, * ut nostræ congregatiónis fratres, propínquos et benefactóres, qui ex hoc sæculo transiérunt, † beáta María semper Vírgine intercedénte cum ómnibus Sanctis tuis, ad perpétuæ beatitúdinis consórtium perveníre concédas. †
Fidélium Deus ómnium Cónditor, et Redémptor † animábus famulórum famularúmque tuárum remissiónem cunctórum tríbue peccatórum: * ut indulgéntiam, quam semper optavérunt, † piis supplicatiónibus consequántur.
Qui vivis et regnas in sæcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Suffragium{omittitur}
|
Sufrágio{omitido}
|
Conclusio
℣. Réquiem ætérnam dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua lúceat eis.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Conclusão
℣. O Lord, grant them eternal rest.
℟. And let the everlasting light shine upon them.
℣. May they rest in peace.
℟. Amen.
|
Post Divinum officium |