Officium Defunctoru ~ MM. min.

Divinum Officium Ordo Cisterciensis - Abbatia B.M.V. de Altovado

Please note that the database for this version (Ordo Cisterciensis - Abbatia B.M.V. de Altovado) is still incomplete and under construction.

Please note that 'Ad Matutinum' for this version (Ordo Cisterciensis - Abbatia B.M.V. de Altovado) is still incomplete and under construction.

08-04-2021

Ad Matutinum

Commemoratio officii parvi B.M.V.{omittitur}
Commemoratio officii parvi B.M.V.{omitido}
Incipit{omittitur}
Início{omitido}
Invitatorium{omittitur}
Invitatório{omitido}
Hymnus{omittitur}
Hino{omitido}
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ et Psalmi Votiva}
Nocturn I.
Ant. Compláceat inchoatur in officio quod cum cantu celebratur tantum
Psalmus 39 [1]
39:2 Exspéctans exspectávi Dóminum, * et inténdit mihi.
39:3 Et exaudívit preces meas: * et edúxit me de lacu misériæ, et de luto fæcis.
39:3 Et státuit super petram pedes meos: * et diréxit gressus meos.
39:4 Et immísit in os meum cánticum novum, * carmen Deo nostro.
39:4 Vidébunt multi, et timébunt: * et sperábunt in Dómino.
39:5 Beátus vir, cujus est nomen Dómini spes ejus: * et non respéxit in vanitátes et insánias falsas.
39:6 Multa fecísti tu, Dómine, Deus meus, mirabília tua: * et cogitatiónibus tuis non est qui símilis sit tibi.
39:6 Annuntiávi et locútus sum: * multiplicáti sunt super númerum.
39:7 Sacrifícium et oblatiónem noluísti: * aures autem perfecísti mihi.
39:7 Holocáustum et pro peccáto non postulásti: * tunc dixi: Ecce, vénio.
39:8 In cápite libri scriptum est de me ut fácerem voluntátem tuam: * Deus meus, vólui, et legem tuam in médio cordis mei.
39:10 Annuntiávi justítiam tuam in ecclésia magna, * ecce, lábia mea non prohibébo: Dómine, tu scisti.
39:11 Justítiam tuam non abscóndi in corde meo: * veritátem tuam et salutáre tuum dixi.
39:11 Non abscóndi misericórdiam tuam et veritátem tuam * a concílio multo.
39:12 Tu autem, Dómine, ne longe fácias miseratiónes tuas a me: * misericórdia tua et véritas tua semper suscepérunt me.
39:13 Quóniam circumdedérunt me mala, quorum non est númerus: * comprehendérunt me iniquitátes meæ, et non pótui ut vidérem.
39:13 Multiplicátæ sunt super capíllos cápitis mei: * et cor meum derelíquit me.
39:14 Compláceat tibi, Dómine, ut éruas me: * Dómine, ad adjuvándum me réspice.
39:15 Confundántur et revereántur simul, qui quærunt ánimam meam, * ut áuferant eam.
39:15 Convertántur retrórsum, et revereántur, * qui volunt mihi mala.
39:16 Ferant conféstim confusiónem suam, * qui dicunt mihi: Euge, euge.
39:17 Exsúltent et læténtur super te omnes quæréntes te: * et dicant semper: Magnificétur Dóminus: qui díligunt salutáre tuum.
39:18 Ego autem mendícus sum, et pauper: * Dóminus sollícitus est mei.
39:18 Adjútor meus, et protéctor meus tu es: * Deus meus, ne tardáveris.
℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine, * et lux perpétua lúceat eis.
Ant. Compláceat tibi, Dómine, ut éruas me: Dómine, ad adjuvándum me réspice.
Salmos com leituras {Antífonas e Salmos Votiva}
Nocturn I.
Ant. Be pleased, O Lord, to deliver me intoned solely when the office is chanted
Salmo 39 [1]
39:1 Aguardei expectante o Senhor, * e Ele me atendeu.
39:2 Ouviu as minhas súplicas: * e tirou-me do abysmo da miséria e do lodo profundo.
39:3 Meus pés pôs sobre pedra: * e dirigiu os meus passos.
39:4 Um cântico novo pôs na minha boca, * uma canção ao nosso Deus.
39:5 Muitos vê-l'O-ão e temerão: * e esperarão no Senhor.
39:6 Bem-aventurado o varão, cuja esperança é o nome do Senhor: * e que não olhou para vaidades e falsas loucuras.
39:7 Ó Senhor meu Deus, tendes feito muitas obras maravilhosas: * e nos vossos desígnios não há quem Vos seja semelhante.
39:8 Quis anunciá-los e falar deles: * é inumerável o seu número.
39:9 Não quisestes sacrifício nem oblação: * mas ouvidos me formastes.
39:10 Não pedistes holocausto pelo pecado: * então disse:eis que aqui venho.
39:11 Está escrito de mim na capa do livro, para fazer a vossa vontade: * ó Deus meu, assim o quis e a vossa lei está no íntimo do meu coração.
39:12 Anunciei a vossa justiça numa grande igreja, * eis que não fecharei os meus lábios:ó Senhor, Vós o sabeis.
39:13 Não escondi a vossa justiça no meu coração: * declarei a vossa verdade e a salvação que vem de Vós.
39:14 Não escondi a vossa misericórdia e a vossa verdade * ao numeroso concílio.
39:15 Vós, ó Senhor, não afasteis de mim as vossas misericórdias: * a vossa misericórdia e a vossa verdade sempre me ampararam.
39:16 Um sem número de males me cercaram: * me surpreenderam as minhas iniquidades e não pude vê-las.
39:17 Multiplicaram-se mais do que os cabelos da minha cabeça: * e o meu coração desfaleceu.
39:18 Seja de vosso agrado me livrardes, ó Senhor: * ó Senhor, voltai os olhos para me socorrerdes.
39:19 Simultaneamente sejam confundidos e envergonhados, os que minha vida * procuram tirar.
39:20 Recuem e fiquem confundidos, * os que me desejam males.
39:21 Sofram imediatamente a sua confusão, * aqueles que me dizem:bem, bem!
39:22 Regozijem-se e alegrem-se em Vós todos os que Vos buscam: * e os que amam a vossa salvação digam sempre:o Senhor seja glorificado.
39:23 Quanto a mim sou mendigo e pobre: * o Senhor, porém, de mim tem cuidado.
39:24 Vós sois o meu auxílio e o meu protector: * não tardeis, ó meu Deus.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. Be pleased, O Lord, to deliver me O Lord, look upon me to help me.
Ant. Sana, Dómine. inchoatur in officio quod cum cantu celebratur tantum
Psalmus 40 [2]
40:2 Beátus qui intéllegit super egénum, et páuperem: * in die mala liberábit eum Dóminus.
40:3 Dóminus consérvet eum, et vivíficet eum, et beátum fáciat eum in terra: * et non tradat eum in ánimam inimicórum ejus.
40:4 Dóminus opem ferat illi super lectum dolóris ejus: * univérsum stratum ejus versásti in infirmitáte ejus.
40:5 Ego dixi: Dómine, miserére mei: * sana ánimam meam, quia peccávi tibi.
40:6 Inimíci mei dixérunt mala mihi: * Quando moriétur, et períbit nomen ejus?
40:7 Et si ingrediebátur ut vidéret, vana loquebátur: * cor ejus congregávit iniquitátem sibi.
40:7 Egrediebátur foras, * et loquebátur in idípsum.
40:8 Advérsum me susurrábant omnes inimíci mei: * advérsum me cogitábant mala mihi.
40:9 Verbum iníquum constituérunt advérsum me: * Numquid qui dormit non adíciet ut resúrgat?
40:10 Étenim homo pacis meæ, in quo sperávi: * qui edébat panes meos, magnificávit super me supplantatiónem.
40:11 Tu autem, Dómine, miserére mei, et resúscita me: * et retríbuam eis.
40:12 In hoc cognóvi quóniam voluísti me: * quóniam non gaudébit inimícus meus super me.
40:13 Me autem propter innocéntiam suscepísti: * et confirmásti me in conspéctu tuo in ætérnum.
40:14 Benedíctus Dóminus, Deus Israël, a sǽculo et usque in sǽculum: * fiat, fiat.
℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine, * et lux perpétua lúceat eis.
Ant. Sana, Dómine, ánimam meam, quia peccávi tibi.
Ant. Lord, heal my soul; intoned solely when the office is chanted
Salmo 40 [2]
40:1 Bem-aventurado o que tem em consideração o necessitado e o pobre: * no mau dia livrá-lo-á o Senhor.
40:2 O guarde o Senhor e lhe dê vida e o faça feliz na terra: * e o não entregue ao poder dos seus inimigos.
40:3 O Senhor lhe dê auxílio sobre o leito da sua dor: * na doença revirastes toda sua cama.
40:4 Eu disse:ó Senhor, compadecei-Vos de mim: * sarai a minha alma, pois pequei contra Vós.
40:5 Maldades os meus inimigos falaram contra mim: * quando morrerá e perecerá o seu nome?
40:6 E, se entrava para me ver, diria vãs cousas: * o seu coração acumulava em si a iniquidade.
40:7 Ele saía para fora, * e falava para o mesmo fim.
40:8 Murmuravam contra mim todos meus inimigos: * teciam males contra mim.
40:9 Decretaram contra mim uma injusta palavra: * o que dorme não poderá porventura volver a erguer-se?
40:10 De facto, o homem da minha paz, em quem esperei: * que comia o meu pão, engrandeceu contra mim a sua traição.
40:11 Vós, porém, ó Senhor, tende compaixão de mim e elevai-me: * e lhes retribuirei.
40:12 Nisto conhecerei que Vós me quereis bem: * porque sobre mim o meu inimigo se não alegrará.
40:13 Porque Vós me suportastes por causa da minha inocência: * e me fortificastes ante Vós para sempre.
40:14 Seja bendito o Senhor Deus de Israel por todos os séculos dos séculos: * assim seja, assim seja.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. Lord, heal my soul; for I have sinned against thee.
Ant. Sitívit inchoatur in officio quod cum cantu celebratur tantum
Psalmus 41 [3]
41:2 Quemádmodum desíderat cervus ad fontes aquárum: * ita desíderat ánima mea ad te, Deus.
41:3 Sitívit ánima mea ad Deum fortem vivum: * quando véniam, et apparébo ante fáciem Dei?
41:4 Fuérunt mihi lácrimæ meæ panes die ac nocte: * dum dícitur mihi quotídie: Ubi est Deus tuus?
41:5 Hæc recordátus sum, et effúdi in me ánimam meam: * quóniam transíbo in locum tabernáculi admirábilis, usque ad domum Dei.
41:5 In voce exsultatiónis, et confessiónis: * sonus epulántis.
41:6 Quare tristis es, ánima mea? * et quare contúrbas me?
41:6 Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi: * salutáre vultus mei, et Deus meus.
41:7 Ad meípsum ánima mea conturbáta est: * proptérea memor ero tui de terra Jordánis, et Hermóniim a monte módico.
41:8 Abýssus abýssum ínvocat, * in voce cataractárum tuárum.
41:8 Ómnia excélsa tua, et fluctus tui * super me transiérunt.
41:9 In die mandávit Dóminus misericórdiam suam: * et nocte cánticum ejus.
41:9 Apud me orátio Deo vitæ meæ, * dicam Deo: Suscéptor meus es.
41:10 Quare oblítus es mei? * et quare contristátus incédo, dum afflígit me inimícus?
41:11 Dum confringúntur ossa mea, * exprobravérunt mihi qui tríbulant me inimíci mei.
41:11 Dum dicunt mihi per síngulos dies: Ubi est Deus tuus? * quare tristis es, ánima mea? et quare contúrbas me?
41:12 Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi: * salutáre vultus mei, et Deus meus.
℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine, * et lux perpétua lúceat eis.
Ant. Sitívit ánima mea ad Deum vivum: quando véniam, et apparébo ante fáciem Dómini?
Ant. My soul thirsteth for the living God; intoned solely when the office is chanted
Salmo 41 [3]
41:1 Assim como o veado suspira pelas fontes das águas: * assim por Vós suspira a minha alma, ó Deus.
41:2 Minha alma tem sede do Deus forte e vivo: * quando virei e aparecerei ante a face de Deus?
41:3 Noite e dia as minhas lágrimas foram o meu pão: * enquanto todos os dias me dizem:onde está o teu Deus?
41:4 Lembrei-me destas cousas e dentro de mim mesmo derramei a minha alma: * porque irei ao lugar do admirável tabernáculo, até à casa de Deus.
41:5 Entre vozes de alegria e louvor: * o ruído dum festim.
41:6 Porque estás triste, alma minha? * E porque me conturbas?
41:7 Espera em Deus, porque ainda O hei-de louvar: * a Ele que é a salvação da minha face e meu Deus.
41:8 Minha alma está abalada dentro de mim mesmo: * portanto lembrei-me de Vós, na terra do Jordão e de Hermon e desde o pequeno monte.
41:9 Abysmo atrai abysmo, * à voz de vossas cataratas.
41:10 Todas vossas vagas e vossas ondas * passaram sobre mim.
41:11 Durante o dia enviou o Senhor a sua misericórdia: * e de noite o seu cântico.
41:12 Orarei dentro de mim ao Deus da minha vida: * direi a Deus:sois o meu protector.
41:13 Porque de mim Vos esquecestes? * E porque hei-de andar triste, enquanto o inimigo me aflige?
41:14 Enquanto os meus ossos são quebrados, * insultam-me os meus inimigos que me atribulam.
41:15 Dizendo-me todos os dias:o teu Deus onde está? * Porque estás triste, alma minha? E porque me conturbas?
41:16 Espera em Deus, porque O ainda hei-de louvar: * a Ele que é a salvação do meu rosto e o meu Deus.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. My soul thirsteth for the living God; when shall I come and appear before God?
℣. In memória ætérna erunt justi.
℟. Ab auditióne mala non timébunt.
℣. In memória ætérna erunt justi.
℟. Ab auditióne mala non timébunt.
Pater Noster dicitur totum secreto.
Pater noster, qui es in cœlis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cœlo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Our Father is said completely in silence.
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu. O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amém.

Lectio 1
Job 7:16-21
16 Parce mihi, Dómine; nihil enim sunt dies mei.
17 Quid est homo, quia magníficas eum? aut quid appónis erga eum cor tuum?
18 Vísitas eum dilúculo, et súbito probas illum.
19 Usquequo non parcis mihi, nec dimíttis me, ut glútiam salívam meam?
20 Peccávi, quid fáciam tibi, o custos hóminum? quare posuísti me contrárium tibi, et factus sum mihimetípsi gravis?
21 Cur non tollis peccátum meum, et quare non aufers iniquitátem meam? Ecce nunc in púlvere dórmiam: et, si mane me quæsíeris, non subsístam.

℟. Credo quod Redémptor meus vivit, et in novíssimo die de terra surrectúrus sum,
* Et in carne mea vidébo Deum Salvatórem meum.
℣. Quem visúrus sum ego ipse, et non álius; et óculi mei conspectúri sunt.
℟. Et in carne mea vidébo Deum Salvatórem meum.

Leitura 1
Job 7:16-21
16 Spare me, for my days are nothing.
17 What is a man that thou shouldst magnify him? or why dost thou set thy heart upon him?
18 Thou visitest him early in the morning, and thou provest him suddenly.
19 How long wilt thou not spare me, nor suffer me to swallow down my spittle?
20 I have sinned: what shall I do to thee, O keeper of men? why hast thou set me opposite to thee, and I am become burdensome to myself?
21 Why dost thou not remove my sin, and why dost thou not take away my iniquity? Behold now I shall sleep in the dust: and if thou seek me in the morning, I shall not be.

℟. I believe that my Redeemer liveth, and that I shall stand up from the earth at the latter day,
* And in my flesh shall I see God my Saviour.
℣. Whom I shall see for myself, and mine eyes shall behold, and not another.
℟. And in my flesh shall I see God my Saviour.

Lectio 2
Job 10:1-7
1 Tædet ánimam meam vitæ meæ; dimíttam advérsum me elóquium meum: loquar in amaritúdine ánimæ meæ.
2 Dicam Deo: Noli me condemnáre; índica mihi cur me ita iúdices.
3 Numquid bonum tibi vidétur, si calumniéris me, et ópprimas me opus mánuum tuárum, et consílium impiórum ádjuves?
4 Numquid óculi cárnei tibi sunt? aut sicut videt homo, et tu vidébis?
5 Numquid sicut dies hóminis dies tui, et anni tui sicut humána sunt témpora,
6 Ut quæras iniquitátem meam, et peccátum meum scrutéris,
7 Et scias quia nihil ímpium fécerim, cum sit nemo qui de manu tua possit erúere?

℟. Qui Lázarum resuscitásti a monuménto fœ́tidum,
* Tu eis, Dómine, dona réquiem, et locum indulgéntiæ.
℣. Qui ventúrus es judicáre vivos et mórtuos, et sǽculum per ignem.
℟. Tu eis, Dómine, dona réquiem, et locum indulgéntiæ.

Leitura 2
Job 10:1-7
1 My soul is weary of my life, I will let go my speech against myself, I will speak in the bitterness of my soul.
2 I will say to God: Do not condemn me: tell me why thou judgest me so.
3 Doth it seem good to thee that thou shouldst calumniate me, and oppress me, the work of thy own hands, and help the counsel of the wicked?
4 Hast thou eyes of flesh: or, shalt thou see as man seeth?
5 Are thy days as the days of man, and are thy years as the times of men:
6 That thou shouldst inquire after my iniquity, and search after my sin?
7 And shouldst know that I have done no wicked thing, whereas there is no man that can deliver out of thy hand.

℟. Thou Who didst call up Lazarus from the grave after that he had begun to stink
* Do Thou, O Lord, grant them rest and a place of forgiveness.
℣. Thou Who shalt come to judge the quick and dead, and the world by fire
℟. Do Thou, O Lord, grant them rest and a place of forgiveness.

Lectio 3
Job 10:8-12
8 Manus tuæ fecérunt me, et plasmavérunt me totum in circúitu: et sic repénte præcípitas me?
9 Meménto, quæso, quod sicut lutum féceris me, et in púlverem redúces me.
10 Nonne sicut lac mulsísti me, et sicut cáseum me coagulásti?
11 Pelle et cárnibus vestísti me; óssibus et nervis compegísti me.
12 Vitam et misericórdiam tribuísti mihi, et visitátio tua custodívit spíritum meum.

℟. Meménto mei, Deus, quia ventus est vita mea,
* Nec aspíciat me visus hóminis.
℣. Et non revertétur óculus meus, ut vídeat bona.
℟. Nec aspíciat me visus hóminis.
℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine, * et lux perpétua lúceat eis.
℟. Nec aspíciat me visus hóminis.

Leitura 3
Job 10:8-12
8 Thy hands have made me, and fashioned me wholly round about, and dost thou thus cast me down headlong on a sudden?
9 Remember, I beseech thee, that thou hast made me as the clay, and thou wilt bring me into dust again.
10 Hast thou not milked me as milk, and curdled me like cheese?
11 Thou hast clothed me with skin and flesh: thou hast put me together with bones and sinews:
12 Thou hast granted me life and mercy, and thy visitation hath preserved my spirit.

℟. Remember, O God, that my life is wind.
* The eye of him that hath seen me shall see me no more.
℣. Et non revertétur óculus meus, ut vídeat bona.
℟. The eye of him that hath seen me shall see me no more.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
℟. The eye of him that hath seen me shall see me no more.
Oratio {Votiva}
Pater Noster dicitur totum secreto.
Pater noster, qui es in cœlis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cœlo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.

Psalmus 145 [4]
145:2 Lauda, ánima mea, Dóminum, laudábo Dóminum in vita mea: * psallam Deo meo quámdiu fúero.
145:2 Nolíte confídere in princípibus: * in fíliis hóminum, in quibus non est salus.
145:4 Exíbit spíritus ejus, et revertétur in terram suam: * in illa die períbunt omnes cogitatiónes eórum.
145:5 Beátus, cujus Deus Jacob adjútor ejus, spes ejus in Dómino, Deo ipsíus: * qui fecit cœlum et terram, mare, et ómnia, quæ in eis sunt.
145:7 Qui custódit veritátem in sǽculum, facit judícium injúriam patiéntibus: * dat escam esuriéntibus.
145:7 Dóminus solvit compedítos: * Dóminus illúminat cæcos.
145:8 Dóminus érigit elísos, * Dóminus díligit justos.
145:9 Dóminus custódit ádvenas, pupíllum et víduam suscípiet: * et vias peccatórum dispérdet.
145:10 Regnábit Dóminus in sǽcula, Deus tuus, Sion, * in generatiónem et generatiónem.
℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine, * et lux perpétua lúceat eis.
℣. A porta ínferi.
℟. Erue, Dómine, ánimas eórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
secunda Domine, exaudi omittitur
Deus, cui próprium est miseréri semper et párcere: † propitiáre animábus famulórum famularúmque tuárum, et ómnia eórum peccáta dimítte; * ut mortalitátis vínculis absolútæ, transíre mereántur ad vitam. †
Deus, véniæ largítor, et humánæ salútis amátor: † quæsumus cleméntiam tuam, * ut nostræ congregatiónis fratres, propínquos et benefactóres, qui ex hoc sæculo transiérunt, † beáta María semper Vírgine intercedénte cum ómnibus Sanctis tuis, ad perpétuæ beatitúdinis consórtium perveníre concédas. †
Fidélium Deus ómnium Cónditor, et Redémptor † animábus famulórum famularúmque tuárum remissiónem cunctórum tríbue peccatórum: * ut indulgéntiam, quam semper optavérunt, † piis supplicatiónibus consequántur.
Qui vivis et regnas in sæcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {Votiva}
Our Father is said completely in silence.
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu. O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amém.

Salmo 145 [4]
145:2 Louva o Senhor, ó minha alma, louvarei o Senhor durante a minha vida: * cantarei salmos ao meu Deus até perecer.
145:2 Não confies nos príncipes: * nem nos filhos dos homens, em quem não há salvação.
145:4 Sairá o seu espírito e retornará à sua terra: * nesse dia se desvanecerão todos seus desígnios.
145:5 Bem-aventurado de quem é protector o Deus de Jacob e cuja esperança está no Senhor seu Deus: * que fez o céu e a terra, o mar e tudo quanto há neles.
145:7 O qual conserva eternamente a verdade, faz justiça aos que sofrem injúria: * dá sustento aos famintos.
145:7 O Senhor dá liberdade aos cativos: * o Senhor alumia os cegos.
145:8 O Senhor levanta os caídos, * o Senhor ama os justos.
145:9 O Senhor protege os peregrinos, ampara o órfão e a viúva: * e destruirá os caminhos dos pecadores.
145:10 O Senhor reinará pelos séculos, o teu Deus, ó Sião, * por todas as gerações.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
℣. Da porta do inferno.
℟. Libera, ó Senhor, suas almas!
℣. May they rest in peace.
℟. Amém
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
passar segunda Senhor, ouvi a minha oração.
Deus, cui próprium est miseréri semper et párcere: † propitiáre animábus famulórum famularúmque tuárum, et ómnia eórum peccáta dimítte; * ut mortalitátis vínculis absolútæ, transíre mereántur ad vitam. †
Deus, véniæ largítor, et humánæ salútis amátor: † quæsumus cleméntiam tuam, * ut nostræ congregatiónis fratres, propínquos et benefactóres, qui ex hoc sæculo transiérunt, † beáta María semper Vírgine intercedénte cum ómnibus Sanctis tuis, ad perpétuæ beatitúdinis consórtium perveníre concédas. †
Fidélium Deus ómnium Cónditor, et Redémptor † animábus famulórum famularúmque tuárum remissiónem cunctórum tríbue peccatórum: * ut indulgéntiam, quam semper optavérunt, † piis supplicatiónibus consequántur.
Qui vivis et regnas in sæcula sæculórum.
℟. Amen.
Reliqua omittuntur in Officium xij. Lectionum, quas immediatæ subsequuntur Laudes. Sed tam in Feriis, quam in Festis iij. Lectionum, in Hieme et in Æstate semper dicuntur ut sequitur.
Pule o resto dos Ofícios de 12 lições, a menos que reze Laudes separadamente. Nas festas Simplex e nos dias feriais (seja com três ou uma leitura) sempre se rezou o seguinte.
Conclusio
℣. Réquiem ætérnam dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua lúceat eis.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusão
℣. O Lord, grant them eternal rest.
℟. And let the everlasting light shine upon them.
℣. May they rest in peace.
℟. Amen.

Ad Laudes

Commemoratio officii parvi B.M.V.{omittitur}
Commemoratio officii parvi B.M.V.{omitido}
Incipit{omittitur}
Início{omitido}
Psalmi {Psalmi & antiphonæ Votiva}
Ant. Exsultábunt Dómino inchoatur in officio quod cum cantu celebratur tantum
Psalmus 50 [1]
50:3 Miserére mei, Deus, * secúndum magnam misericórdiam tuam.
50:3 Et secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum, * dele iniquitátem meam.
50:4 Ámplius lava me ab iniquitáte mea: * et a peccáto meo munda me.
50:5 Quóniam iniquitátem meam ego cognósco: * et peccátum meum contra me est semper.
50:6 Tibi soli peccávi, et malum coram te feci: * ut justificéris in sermónibus tuis, et vincas cum judicáris.
50:7 Ecce enim, in iniquitátibus concéptus sum: * et in peccátis concépit me mater mea.
50:8 Ecce enim, veritátem dilexísti: * incérta et occúlta sapiéntiæ tuæ manifestásti mihi.
50:9 Aspérges me hyssópo, et mundábor: * lavábis me, et super nivem dealbábor.
50:10 Audítui meo dabis gáudium et lætítiam: * et exsultábunt ossa humiliáta.
50:11 Avérte fáciem tuam a peccátis meis: * et omnes iniquitátes meas dele.
50:12 Cor mundum crea in me, Deus: * et spíritum rectum ínnova in viscéribus meis.
50:13 Ne proícias me a fácie tua: * et spíritum sanctum tuum ne áuferas a me.
50:14 Redde mihi lætítiam salutáris tui: * et spíritu principáli confírma me.
50:15 Docébo iníquos vias tuas: * et ímpii ad te converténtur.
50:16 Líbera me de sanguínibus, Deus, Deus salútis meæ: * et exsultábit lingua mea justítiam tuam.
50:17 Dómine, lábia mea apéries: * et os meum annuntiábit laudem tuam.
50:18 Quóniam si voluísses sacrifícium, dedíssem útique: * holocáustis non delectáberis.
50:19 Sacrifícium Deo spíritus contribulátus: * cor contrítum, et humiliátum, Deus, non despícies.
50:20 Benígne fac, Dómine, in bona voluntáte tua Sion: * ut ædificéntur muri Jerúsalem.
50:21 Tunc acceptábis sacrifícium justítiæ, oblatiónes, et holocáusta: * tunc impónent super altáre tuum vítulos.
℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine, * et lux perpétua lúceat eis.
Ant. Exsultábunt Dómino ossa humiliáta.
Salmos {Salmos e antífonas Votiva}
Ant. The bones which thou hast broken intoned solely when the office is chanted
Salmo 50 [1]
50:1 Tende piedade de mim, ó Deus, * segundo a vossa grande misericórdia.
50:2 E, segundo a multidão de vossas bondades, * apagai a minha iniquidade.
50:3 Lavai-me inteiramente da minha iniquidade: * e purificai-me do meu pecado.
50:4 Porque reconheço a minha iniquidade: * e o meu pecado está sempre ante mim.
50:5 Contra Vós só pequei e ante Vós fiz o mal: * para que sejais justificado nas vossas palavras e vençais quando fores julgado.
50:6 Eis que fui concebido em iniquidades: * e minha mãe no pecado me concebeu.
50:7 Eis que amastes a verdade: * e me revelastes o incerto e o oculto de vossa sabedoria.
50:8 Aspergir-me-eis com o hissope e ficarei limpo: * lavar-me-eis e me tornarei mais branco que a neve.
50:9 Far-me-eis ouvir palavras de consolação e alegria: * e exultar-se-ão os ossos humilhados.
50:10 Afastai o vosso rosto dos meus pecados: * e apagai todas minhas iniquidades.
50:11 Criai um coração puro em mim, ó Deus: * e renovai nas minhas entranhas um espírito recto.
50:12 Não me expulsais de vossa presença: * e de mim não afasteis o vosso espírito santo.
50:13 Restaurai em mim a alegria de vossa salvação: * e confortai-me com um espírito magnânimo.
50:14 Ensinarei aos iníquos os vossos caminhos: * e a Vós converter-se-ão os ímpios.
50:15 Livrai-me das penas de sangue, ó Deus, Deus da minha salvação: * e a minha língua exaltará a vossa justiça.
50:16 Abrireis os meus lábios, ó Senhor: * e a minha boca anunciará os vossos louvores.
50:17 Porque se quisésseis um sacrifício, o teria oferecido: * mas Vos não deleitais com holocaustos.
50:18 O sacrifício para Deus é um espírito contrito: * não desprezareis, ó Deus, um coração contrito e humilhado.
50:19 Pela vossa bondade, ó Senhor, sede benigno para com Sião: * para que se edifiquem os muros de Jerusalém.
50:20 Aceitareis então os sacrifícios legítimos, oferendas e holocaustos: * então sobre o vosso altar serão colocados vitelos.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. The bones which thou hast broken may rejoice.
Ant. Exáudi, Dómine. inchoatur in officio quod cum cantu celebratur tantum
Psalmus 64 [2]
64:2 Te decet hymnus, Deus, in Sion: * et tibi reddétur votum in Jerúsalem.
64:3 Exáudi oratiónem meam: * ad te omnis caro véniet.
64:4 Verba iniquórum prævaluérunt super nos: * et impietátibus nostris tu propitiáberis.
64:5 Beátus, quem elegísti, et assumpsísti: * inhabitábit in átriis tuis.
64:5 Replébimur in bonis domus tuæ: * sanctum est templum tuum, mirábile in æquitáte.
64:6 Exáudi nos, Deus, salutáris noster, * spes ómnium fínium terræ, et in mari longe.
64:7 Prǽparans montes in virtúte tua, accínctus poténtia: * qui contúrbas profúndum maris sonum flúctuum ejus.
64:8 Turbabúntur gentes, et timébunt qui hábitant términos a signis tuis: * éxitus matutíni, et véspere delectábis.
64:10 Visitásti terram, et inebriásti eam: * multiplicásti locupletáre eam.
64:10 Flumen Dei replétum est aquis, parásti cibum illórum: * quóniam ita est præparátio ejus.
64:11 Rivos ejus inébria, multíplica genímina ejus: * in stillicídiis ejus lætábitur gérminans.
64:12 Benedíces corónæ anni benignitátis tuæ: * et campi tui replebúntur ubertáte.
64:13 Pinguéscent speciósa desérti: * et exsultatióne colles accingéntur.
64:14 Indúti sunt aríetes óvium, et valles abundábunt fruménto: * clamábunt, étenim hymnum dicent.
℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine, * et lux perpétua lúceat eis.
Ant. Exáudi, Dómine, oratiónem meam: ad te omnis caro véniet.
Ant. Lord, hear intoned solely when the office is chanted
Salmo 64 [2]
64:1 A Vós, ó Deus, são devidos os hinos em Sião: * e a Vós serão prestados votos em Jerusalém.
64:2 Ouvi a minha oração: * a Vós toda a carne virá.
64:3 As palavras dos iníquos prevaleceram sobre nós: * mas Vós perdoareis as nossas impiedades.
64:4 Bem-aventurado o que elegestes e adoptastes: * ele habitará nos vossos átrios.
64:5 Seremos cheios dos bens da vossa casa: * santo é o vosso templo, maravilhoso em equidade.
64:6 Ouvi-nos, ó Deus, nosso Salvador, * esperança de todos os confins da terra e no mar longínquo.
64:7 Dais firmeza aos montes com vossa força, cingido de poder: * conturbais o fundo do mar, o estrondo das suas ondas.
64:8 Perturbar-se-ão as gentes e os que habitam os confins da terra temerão aos vossos prodígios: * dareis alegria às saídas matutinas e vespertinas.
64:9 Visitastes a terra e a inebriastes: * multiplicastes suas riquezas.
64:10 O rio de Deus encheu-se de águas, preparastes o seu sustento: * porque tal é a sua disposição.
64:11 Inebriai os seus ribeiros, multiplicai as suas produções: * com o destilar do orvalho alegrar-se-á nos frutos.
64:12 Bendireis a coroa do ano da vossa bondade: * e os vossos campos se encherão de abundância.
64:13 O deserto ficará viçoso: * e as colinas vestir-se-ão de alegria.
64:14 Os carneiros dos rebanhos se agasalharão e os vales estarão cheios de trigo: * clamarão, deveras cantarão hinos.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. Lord, hear my prayer; unto thee shall all flesh come.
Ant. Me suscépit inchoatur in officio quod cum cantu celebratur tantum
Psalmus 62 [3]
62:2 Deus, Deus meus, * ad te de luce vígilo.
62:2 Sitívit in te ánima mea, * quam multiplíciter tibi caro mea.
62:3 In terra desérta, et ínvia, et inaquósa: * sic in sancto appárui tibi, ut vidérem virtútem tuam, et glóriam tuam.
62:4 Quóniam mélior est misericórdia tua super vitas: * lábia mea laudábunt te.
62:5 Sic benedícam te in vita mea: * et in nómine tuo levábo manus meas.
62:6 Sicut ádipe et pinguédine repleátur ánima mea: * et lábiis exsultatiónis laudábit os meum.
62:7 Si memor fui tui super stratum meum, in matutínis meditábor in te: * quia fuísti adjútor meus.
62:8 Et in velaménto alárum tuárum exsultábo, adhǽsit ánima mea post te: * me suscépit déxtera tua.
62:10 Ipsi vero in vanum quæsiérunt ánimam meam, introíbunt in inferióra terræ: * tradéntur in manus gládii, partes vúlpium erunt.
62:12 Rex vero lætábitur in Deo, laudabúntur omnes qui jurant in eo: * quia obstrúctum est os loquéntium iníqua.
℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine, * et lux perpétua lúceat eis.
Ant. Thy right hand intoned solely when the office is chanted
Salmo 62 [3]
62:1 Ó Deus, ó meu Deus, * a Vós vigio desde a aurora.
62:2 De Vós está sedenta a minha alma, * de quantas maneiras a minha carne.
62:3 Em terra deserta, intransitável e sem água: * no santuário me apresentei a Vós, para contemplar o vosso poder e a vossa glória.
62:4 Porque a vossa misericórdia é melhor que as vidas: * os meus lábios Vos louvarão.
62:5 Assim Vos bendirei em minha vida: * e, invocando o vosso nome, levantarei as minhas mãos.
62:6 Como de banha e gordura seja farta a minha alma: * e com lábios de júbilo louvar-Vos-á a minha boca.
62:7 Se me tenho lembrado de Vós sobre o meu leito, nas madrugadas meditarei em Vós: * pois fostes o meu defensor.
62:8 À sombra de vossas asas me regozijarei, a minha alma está presa a Vós: * a vossa dextra me acolheu.
62:9 Eles em vão procuraram tirar-me a vida, entrarão nas profundidades da terra: * serão entregues ao poder da espada e virão a ser presa das raposas.
62:10 Entretanto o rei alegrar-se-á em Deus, louvados serão todos os que juram por Ele: * pois foi fechada a boca aos que proferiam iniquidades.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Psalmus 66 [4]
66:2 Deus misereátur nostri, et benedícat nobis: * illúminet vultum suum super nos, et misereátur nostri.
66:3 Ut cognoscámus in terra viam tuam, * in ómnibus géntibus salutáre tuum.
66:4 Confiteántur tibi pópuli, Deus: * confiteántur tibi pópuli omnes.
66:5 Læténtur et exsúltent gentes: * quóniam júdicas pópulos in æquitáte, et gentes in terra dírigis.
66:6 Confiteántur tibi pópuli, Deus, confiteántur tibi pópuli omnes: * terra dedit fructum suum.
66:7 Benedícat nos Deus, Deus noster, benedícat nos Deus: * et métuant eum omnes fines terræ.
℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine, * et lux perpétua lúceat eis.
Ant. Me suscépit déxtera tua, Dómine.
Salmo 66 [4]
66:1 Deus tenha piedade de nós e nos abençoe: * faça resplandecer a sua face sobre nós e tenha de nós piedade.
66:2 Para que conheçamos na terra o vosso caminho, * e entre todas as gentes a vossa salvação.
66:3 Que os povos Vos glorifiquem, ó Deus: * que todos os povos Vos glorifiquem.
66:4 Alegrem-se as gentes e regozijem-se: * porquanto julgais os povos com equidade e dirigis as gentes sobre a terra.
66:5 Que os povos Vos glorifiquem, ó Deus, que os povos todos Vos glorifiquem: * a terra deu o seu fruto.
66:6 Abençoe-nos Deus, o nosso Deus, abençoe-nos Deus: * e temam-n’O todos os confins da terra.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. Thy right hand upholdeth me.
Ant. Eruísti, Dómine. inchoatur in officio quod cum cantu celebratur tantum
Canticum Ezechiæ [5]
Isa 38:10-24
38:10 Ego dixi: In dimídio diérum meórum * vadam ad portas ínferi.
38:11 Quæsívi resíduum annórum meórum. * Dixi: Non vidébo Dóminum Deum in terra vivéntium.
38:12 Non aspíciam hóminem ultra, * et habitatórem quiétis.
38:13 Generátio mea abláta est, et convolúta est a me, * quasi tabernáculum pastórum.
38:14 Præcísa est velut a texénte, vita mea: dum adhuc ordírer, succídit me: * de mane usque ad vésperam fínies me.
38:15 Sperábam usque ad mane, * quasi leo sic contrívit ómnia ossa mea:
38:16 De mane usque ad vésperam fínies me: * sicut pullus hirúndinis sic clamábo, meditábor ut colúmba:
38:17 Attenuáti sunt óculi mei, * suspiciéntes in excélsum.
38:18 Dómine, vim pátior, respónde pro me. * Quid dicam, aut quid respondébit mihi, cum ipse fécerit?
38:19 Recogitábo tibi omnes annos meos * in amaritúdine ánimæ meæ.
38:20 Dómine, si sic vívitur, et in tálibus vita spíritus mei, corrípies me, et vivificábis me. * Ecce, in pace amaritúdo mea amaríssima:
38:21 Tu autem eruísti ánimam meam ut non períret: * projecísti post tergum tuum ómnia peccáta mea.
38:22 Quia non inférnus confitébitur tibi, neque mors laudábit te: * non exspectábunt qui descéndunt in lacum, veritátem tuam.
38:23 Vivens vivens ipse confitébitur tibi, sicut et ego hódie: * pater fíliis notam fáciet veritátem tuam.
38:24 Dómine, salvum me fac * et psalmos nostros cantábimus cunctis diébus vitæ nostræ in domo Dómini.
℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine, * et lux perpétua lúceat eis.
Ant. Eruísti, Dómine, ánimam meam ne períret.
Ant. Eruísti, Dómine. intoned solely when the office is chanted
Cãntico de Ezequias [5]
Isa 38:10-23
38:10 Eu disse: Na metade de meus dias, * lá me vou para as portas do abismo:
38:11 Privado do resto dos meus anos. * Eu disse: Não mais verei o meu Senhor Deus na terra dos vivos.
38:12 Não verei mais homem algum * entre os habitantes do mundo.
38:13 Para longe de mim foi arrancada a minha morada, * como tenda de pastores.
38:14 Como tecelão, eu tecia a minha vida: quando ainda estava no começo, ele ma cortou: * desde manhã até à tarde Vós acabareis comigo.
38:15 Eu esperava até amanhecer, * ele, como um leão, dilacera os meus ossos:
38:16 Da manhã até à tarde acabareis comigo. * Grito como a andorinha, gemo como a pomba.
38:17 Cansam-se meus olhos * de olhar para o alto:
38:18 Senhor, estou angustiado, socorrei-me. * Que direi, ou porque me deveria responder, se já o fez?
38:19 Repassarei diante de Vós todos os meus anos * na amargura da minha alma.
38:20 Senhor, se é assim que se vive, e se a vida do meu espírito consiste em tais coisas, sarai-me, fazei-me tornar à vida. * Eis, em paz a minha amargosíssima aflição.
38:21 Livrastes a minha alma da tumba da corrupção, * lançastes para trás das vossas costas todos os meus pecados.
38:22 Com efeito, a morte não Vos louvará, nem a morte Vos celebrará: * os que descem à cova não esperarão mais na vossa verdade.
38:23 O que vive, o que vive, esse Vos louvará, como faço hoje: * o pai dará a conhecer aos filhos a vossa verdade.
38:24 Senhor, salvai-me, * e cantaremos nossos salmos, todos os dias da nossa vida, na casa do Senhor.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. Eruísti, Dómine, ánimam meam ne períret.
Ant. Omnis spíritus inchoatur in officio quod cum cantu celebratur tantum
Psalmus 148 [6]
148:1 Laudáte Dóminum de cœlis: * laudáte eum in excélsis.
148:2 Laudáte eum, omnes Ángeli ejus: * laudáte eum, omnes virtútes ejus.
148:3 Laudáte eum, sol et luna: * laudáte eum, omnes stellæ et lumen.
148:4 Laudáte eum, cœli cœlórum: * et aquæ omnes, quæ super cœlos sunt, laudent nomen Dómini.
148:5 Quia ipse dixit, et facta sunt: * ipse mandávit, et creáta sunt.
148:6 Státuit ea in ætérnum, et in sǽculum sǽculi: * præcéptum pósuit, et non præteríbit.
148:7 Laudáte Dóminum de terra, * dracónes, et omnes abýssi.
148:8 Ignis, grando, nix, glácies, spíritus procellárum: * quæ fáciunt verbum ejus:
148:9 Montes, et omnes colles: * ligna fructífera, et omnes cedri.
148:10 Béstiæ, et univérsa pécora: * serpéntes, et vólucres pennátæ:
148:11 Reges terræ, et omnes pópuli: * príncipes, et omnes júdices terræ.
148:12 Júvenes, et vírgines: senes cum junióribus laudent nomen Dómini: * quia exaltátum est nomen ejus solíus.
148:14 Conféssio ejus super cœlum et terram: * et exaltávit cornu pópuli sui.
148:14 Hymnus ómnibus sanctis ejus: * fíliis Israël, pópulo appropinquánti sibi.
Ant. Let everything that hath breath intoned solely when the office is chanted
Salmo 148 [6]
148:1 Louvai o Senhor dos céus: * louvai-O nas alturas.
148:2 Louvai-O, todos seus anjos: * louvai-O, todos os seus exércitos.
148:3 Louvai-O, sol e lua: * louvai-O, todas as estrelas luminosas.
148:4 Louvai-O, céus dos céus: * e todas as águas que estão sobre os céus, louvem o nome do Senhor.
148:5 Pois Ele falou e foram feitas: * mandou e foram criadas.
148:6 Ele estabeleceu-as para sempre e pelos séculos dos séculos: * fixou-lhes uma doutrina que não passará.
148:7 Louvai o Senhor criaturas da terra, * ó dragões, e todos abysmos.
148:8 Fogo, granizo, neve, geada, espírito das tempestades: * que executam a sua palavra:
148:9 Montes e todos outeiros: * árvores frutíferas e todos os cedros.
148:10 Animais e todos os gados: * serpentes e aves que voam:
148:11 Reis da terra e todos os povos: * príncipes e todos os juízes da terra.
148:12 Jovens e donzelas, velhos e meninos louvem o nome do Senhor: * pois só o seu nome é digno de ser exaltado.
148:14 Seu louvor está acima do céu e da terra: * Ele ergueu o poder do seu povo.
148:14 Cantem-Lhe hinos todos seus santos: * os filhos de Israel, o povo que se aproxima d’Ele.
Psalmus 149 [7]
149:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * laus ejus in ecclésia sanctórum.
149:2 Lætétur Israël in eo, qui fecit eum: * et fílii Sion exsúltent in rege suo.
149:3 Laudent nomen ejus in choro: * in týmpano, et psaltério psallant ei:
149:4 Quia beneplácitum est Dómino in pópulo suo: * et exaltábit mansuétos in salútem.
149:5 Exsultábunt sancti in glória: * lætabúntur in cubílibus suis.
149:6 Exaltatiónes Dei in gútture eórum: * et gládii ancípites in mánibus eórum.
149:7 Ad faciéndam vindíctam in natiónibus: * increpatiónes in pópulis.
149:8 Ad alligándos reges eórum in compédibus: * et nóbiles eórum in mánicis férreis.
149:9 Ut fáciant in eis judícium conscríptum: * glória hæc est ómnibus sanctis ejus.
Salmo 149 [7]
149:1 Cantai ao Senhor um cântico novo: * o seu louvor na igreja dos santos.
149:2 Alegre-se Israel n’Aquele que o criou: * e os filhos de Sião exultem-se em seu rei.
149:3 Louvem em coro o seu nome: * cantem ao som do tambor e do saltério:
149:4 Pois o Senhor tem-se comprazido no seu povo: * e há-de exaltar os mansos até salvá-los.
149:5 Exultar-se-ão os santos na glória: * eles alegrar-se-ão nas suas mansões.
149:6 As exaltações de Deus estarão na sua boca: * e espadas de dous gumes nas suas mãos.
149:7 Para exercer a vingança entre as nações: * e o castigo entre os povos.
149:8 Para prender os seus reis com grilhões: * e os seus nobres com algemas de ferro.
149:9 Para executar contra eles a sentença escrita: * tal é a glória reservada a todos seus santos.
Psalmus 150 [8]
150:1 Laudáte Dóminum in sanctis ejus: * laudáte eum in firmaménto virtútis ejus.
150:2 Laudáte eum in virtútibus ejus: * laudáte eum secúndum multitúdinem magnitúdinis ejus.
150:3 Laudáte eum in sono tubæ: * laudáte eum in psaltério, et cíthara.
150:4 Laudáte eum in týmpano, et choro: * laudáte eum in chordis, et órgano.
150:5 Laudáte eum in cýmbalis benesonántibus: laudáte eum in cýmbalis jubilatiónis: * omnis spíritus laudet Dóminum.
℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine, * et lux perpétua lúceat eis.
Ant. Omnis spíritus laudet Dóminum.
Salmo 150 [8]
150:1 Louvai o Senhor no seu santuário: * louvai-O no seu augusto firmamento.
150:2 Louvai-O nas suas virtudes: * louvai-O segundo a multitude da sua grandeza.
150:3 Louvai-O ao som da trombeta: * louvai-O com o saltério e a cítara.
150:4 Louvai-O com timbales e em coro: * louvai-O com cordas e órgão.
150:5 Louvai-O com címbalos melodiosos: louvai-O com címbalos de júbilo: * todo o espírito louve o Senhor.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. Let everything that hath breath praise the Lord.
Capitulum Responsorium Hymnus Versus{omittitur}
Capítulo Responsório Hino Verso{omitido}
Canticum: Benedictus {Antiphona Votiva}
Ant. Ego sum inchoatur in officio quod cum cantu celebratur tantum
Canticum Zachariæ
Luc. 1:68-79
1:68 Benedíctus Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ:
1:69 Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
1:70 Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sǽculo sunt, prophetárum ejus:
1:71 Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos.
1:72 Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.
1:73 Jusjurándum, quod jurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:
1:74 Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.
1:75 In sanctitáte, et justítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
1:76 Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias ejus:
1:77 Ad dandam sciéntiam salútis plebi ejus: * in remissiónem peccatórum eórum:
1:78 Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:
1:79 Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine, * et lux perpétua lúceat eis.
Ant. Ego sum resurréctio et vita: qui credit in me, étiam si mórtuus fúerit, vivet; et omnis qui vivit et credit in me, non moriétur in ætérnum.
Cântico: Benedictus {Antífona Votiva}
Ant. I am the resurrection and the life: intoned solely when the office is chanted
Cântico de Zacarias
Lucas 1:68-79
1:68 Bendito seja o Senhor, Deus de Israel * pois visitou e resgatou o seu povo.
1:69 Fêz surgir uma fôrça salvadora, * na casa de David, seu servo.
1:70 Assim como prometera pela boca dos santos, * dos antiguíssimos profetas.
1:71 Para nos salvar dos inimigos, * e da mão dos que nos odeiam.
1:72 Usando de misericórdia com nossos pais, * lembrando a antiga aliança.
1:73 E o juramento que fizera em nosso favor, * a nosso pai Abraão:
1:74 De que, livres das mãos dos inimigos, * o serviríamos sem temor,
1:75 Em santidade e justiça diante dêle, * todos os dias de nossa vida.
1:76 E tu, menino, serás chamado Profeta do Altíssimo, * porque irás na frente do Senhor, preparando o caminho;
1:77 Dando ao povo o conhecimento da salvação, * para a remissão dos seus pecados.
1:78 Graças à terna misericórdia de nosso Deus, * pela qual nos visitou a luz do alto.
1:79 Para iluminar os que jazem nas trevas e na sombra da morte, * dirigir nossos pés no caminho da paz.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. I am the resurrection and the life: he that believeth in me, though he were dead, yet shall he live; and whosoever liveth and believeth in me shall never die.
Oratio {Votiva}
Pater Noster dicitur totum secreto.
Pater noster, qui es in cœlis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cœlo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.

Psalmus 129 [9]
129:1 De profúndis clamávi ad te, Dómine: * Dómine, exáudi vocem meam:
129:2 Fiant aures tuæ intendéntes, * in vocem deprecatiónis meæ.
129:3 Si iniquitátes observáveris, Dómine: * Dómine, quis sustinébit?
129:4 Quia apud te propitiátio est: * et propter legem tuam sustínui te, Dómine.
129:5 Sustínuit ánima mea in verbo ejus: * sperávit ánima mea in Dómino.
129:6 A custódia matutína usque ad noctem: * speret Israël in Dómino.
129:7 Quia apud Dóminum misericórdia: * et copiósa apud eum redémptio.
129:8 Et ipse rédimet Israël, * ex ómnibus iniquitátibus ejus.
℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine, * et lux perpétua lúceat eis.
℣. A porta ínferi.
℟. Erue, Dómine, ánimas eórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
secunda Domine, exaudi omittitur
Deus, cui próprium est miseréri semper et párcere: † propitiáre animábus famulórum famularúmque tuárum, et ómnia eórum peccáta dimítte; * ut mortalitátis vínculis absolútæ, transíre mereántur ad vitam. †
Deus, véniæ largítor, et humánæ salútis amátor: † quæsumus cleméntiam tuam, * ut nostræ congregatiónis fratres, propínquos et benefactóres, qui ex hoc sæculo transiérunt, † beáta María semper Vírgine intercedénte cum ómnibus Sanctis tuis, ad perpétuæ beatitúdinis consórtium perveníre concédas. †
Fidélium Deus ómnium Cónditor, et Redémptor † animábus famulórum famularúmque tuárum remissiónem cunctórum tríbue peccatórum: * ut indulgéntiam, quam semper optavérunt, † piis supplicatiónibus consequántur.
Qui vivis et regnas in sæcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {Votiva}
Our Father is said completely in silence.
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu. O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amém.

Salmo 129 [9]
129:1 Do profundo clamei a Vós, Senhor: * ó Senhor, escutai a minha voz:
129:2 Estejam atentos os vossos ouvidos, * à voz da minha súplica.
129:3 Se observardes as nossas iniquidades, Senhor: * ó Senhor, quem subsistirá?
129:4 Pois em Vós está a clemência: * Senhor, e devido à vossa lei subsiste em Vós.
129:5 Minha alma subsiste na sua palavra: * esperou a minha alma no Senhor.
129:6 Desde a vigília matutina até à noite: * espere Israel no Senhor.
129:7 Pois no Senhor está a misericórdia: * e há n’Ele abundante redenção.
129:8 Ele mesmo redimirá Israel, * de todas suas iniquidades.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
℣. Da porta do inferno.
℟. Libera, ó Senhor, suas almas!
℣. May they rest in peace.
℟. Amém
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
passar segunda Senhor, ouvi a minha oração.
Deus, cui próprium est miseréri semper et párcere: † propitiáre animábus famulórum famularúmque tuárum, et ómnia eórum peccáta dimítte; * ut mortalitátis vínculis absolútæ, transíre mereántur ad vitam. †
Deus, véniæ largítor, et humánæ salútis amátor: † quæsumus cleméntiam tuam, * ut nostræ congregatiónis fratres, propínquos et benefactóres, qui ex hoc sæculo transiérunt, † beáta María semper Vírgine intercedénte cum ómnibus Sanctis tuis, ad perpétuæ beatitúdinis consórtium perveníre concédas. †
Fidélium Deus ómnium Cónditor, et Redémptor † animábus famulórum famularúmque tuárum remissiónem cunctórum tríbue peccatórum: * ut indulgéntiam, quam semper optavérunt, † piis supplicatiónibus consequántur.
Qui vivis et regnas in sæcula sæculórum.
℟. Amen.
Suffragium{omittitur}
Sufrágio{omitido}
Conclusio
℣. Réquiem ætérnam dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua lúceat eis.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusão
℣. O Lord, grant them eternal rest.
℟. And let the everlasting light shine upon them.
℣. May they rest in peace.
℟. Amen.

Ad Vesperas

Commemoratio officii parvi B.M.V.{omittitur}
Commemoratio officii parvi B.M.V.{omitido}
Incipit{omittitur}
Início{omitido}
Psalmi {Psalmi & antiphonæ Votiva}
Ant. Placébo Dómino inchoatur in officio quod cum cantu celebratur tantum
Psalmus 114 [1]
114:1 Diléxi, quóniam exáudiet Dóminus * vocem oratiónis meæ.
114:2 Quia inclinávit aurem suam mihi: * et in diébus meis invocábo.
114:3 Circumdedérunt me dolóres mortis: * et perícula inférni invenérunt me.
114:4 Tribulatiónem et dolórem invéni: * et nomen Dómini invocávi.
114:5 O Dómine, líbera ánimam meam: * miséricors Dóminus, et justus, et Deus noster miserétur.
114:6 Custódiens párvulos Dóminus: * humiliátus sum, et liberávit me.
114:7 Convértere, ánima mea, in réquiem tuam: * quia Dóminus benefécit tibi.
114:8 Quia erípuit ánimam meam de morte: * óculos meos a lácrimis, pedes meos a lapsu.
114:9 Placébo Dómino * in regióne vivórum.
℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine, * et lux perpétua lúceat eis.
Ant. Placébo Dómino in regióne vivórum.
Salmos {Salmos e antífonas Votiva}
Ant. I will walk before the Lord intoned solely when the office is chanted
Salmo 114 [1]
114:1 Amei, porque o Senhor ouvirá * a voz da minha oração.
114:2 Pois inclinou para mim o seu ouvido: * e O invocarei todos meus dias.
114:3 Dores de morte me cercaram: * e perigos do inferno vieram sobre mim.
114:4 Encontrei-me na tribulação e na dor: * e invoquei o nome do Senhor.
114:5 Ó Senhor, livrai a minha alma: * o Senhor é misericordioso e justo e o nosso Deus é compassivo.
114:6 O Senhor é que guarda os pequeninos: * fui humilhado e Ele me livrou.
114:7 Volta, ó minha alma, ao teu repouso: * pois o Senhor te cumulou de bens.
114:8 Porque livrou da morte a minha alma: * os meus olhos das lágrimas, os meus pés da queda.
114:9 Agradarei ao Senhor * na região dos vivos.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. I will walk before the Lord in the land of the living.
Ant. Heu mihi. inchoatur in officio quod cum cantu celebratur tantum
Psalmus 119 [2]
119:1 Ad Dóminum cum tribulárer clamávi: * et exaudívit me.
119:2 Dómine, líbera ánimam meam a lábiis iníquis, * et a lingua dolósa.
119:3 Quid detur tibi, aut quid apponátur tibi * ad linguam dolósam?
119:4 Sagíttæ poténtis acútæ, * cum carbónibus desolatóriis.
119:5 Heu mihi, quia incolátus meus prolongátus est: habitávi cum habitántibus Cedar: * multum íncola fuit ánima mea.
119:7 Cum his, qui odérunt pacem, eram pacíficus: * cum loquébar illis, impugnábant me gratis.
℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine, * et lux perpétua lúceat eis.
Ant. Heu mihi, quia incolátus meus prolongátus est.
Ant. Woe is me! O Lord. intoned solely when the office is chanted
Salmo 119 [2]
119:1 Na minha tribulação, clamei ao Senhor: * e ouviu-me.
119:2 Ó Senhor, livrai a minha alma dos lábios iníquos, * e da língua dolosa.
119:3 Que te será dado, ou que te será acrescentado, * ó língua dolosa?
119:4 Setas agudas do poderoso, * com brasas devoradoras.
119:5 Ai de mim, o meu desterro prolongou-se, habitei com os moradores de Cedar: * muito andou peregrinando a minha alma.
119:6 Com os que odiavam a paz eu era pacífico: * quando lhes falava, me contradiziam sem motivo.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. Woe is me! O Lord, that my sojourn is long.
Ant. Dóminus custódit te inchoatur in officio quod cum cantu celebratur tantum
Psalmus 120 [3]
120:1 Levávi óculos meos in montes, * unde véniet auxílium mihi.
120:2 Auxílium meum a Dómino, * qui fecit cœlum et terram.
120:3 Non det in commotiónem pedem tuum: * neque dormítet qui custódit te.
120:4 Ecce, non dormitábit neque dórmiet, * qui custódit Israël.
120:5 Dóminus custódit te, Dóminus protéctio tua, * super manum déxteram tuam.
120:6 Per diem sol non uret te: * neque luna per noctem.
120:7 Dóminus custódit te ab omni malo: * custódiat ánimam tuam Dóminus.
120:8 Dóminus custódiat intróitum tuum, et éxitum tuum: * ex hoc nunc, et usque in sǽculum.
℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine, * et lux perpétua lúceat eis.
Ant. Dóminus custódit te ab omni malo: custódiat ánimam tuam Dóminus.
Ant. The Lord shall keep thee from all evil. intoned solely when the office is chanted
Salmo 120 [3]
120:1 Levantei os meus olhos para os montes, * donde me virá o auxílio.
120:2 Meu auxílio vem do Senhor, * que fez o céu e a terra.
120:3 Não permita Ele que vacile o teu pé: * nem adormeça Aquele que te guarda.
120:4 Eis que não adormecerá, nem dormirá, * O que guarda Israel.
120:5 O Senhor te guarda, o Senhor é a tua protecção, * Ele está à tua direita.
120:6 Durante o dia o sol te não queimará: * nem de noite a lua.
120:7 O Senhor te guarde de todo o mal: * o Senhor guarde a tua alma.
120:8 O Senhor guarde a tua entrada e a tua saída: * desde agora e para sempre.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. The Lord shall keep thee from all evil, the Lord shall keep thy soul.
Ant. Si iniquitátes inchoatur in officio quod cum cantu celebratur tantum
Psalmus 129 [4]
129:1 De profúndis clamávi ad te, Dómine: * Dómine, exáudi vocem meam:
129:2 Fiant aures tuæ intendéntes, * in vocem deprecatiónis meæ.
129:3 Si iniquitátes observáveris, Dómine: * Dómine, quis sustinébit?
129:4 Quia apud te propitiátio est: * et propter legem tuam sustínui te, Dómine.
129:5 Sustínuit ánima mea in verbo ejus: * sperávit ánima mea in Dómino.
129:6 A custódia matutína usque ad noctem: * speret Israël in Dómino.
129:7 Quia apud Dóminum misericórdia: * et copiósa apud eum redémptio.
129:8 Et ipse rédimet Israël, * ex ómnibus iniquitátibus ejus.
℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine, * et lux perpétua lúceat eis.
Ant. Si iniquitátes observáveris, Dómine: Dómine, quis sustinébit?
Ant. If Thou, Lord, shouldest mark iniquities. intoned solely when the office is chanted
Salmo 129 [4]
129:1 Do profundo clamei a Vós, Senhor: * ó Senhor, escutai a minha voz:
129:2 Estejam atentos os vossos ouvidos, * à voz da minha súplica.
129:3 Se observardes as nossas iniquidades, Senhor: * ó Senhor, quem subsistirá?
129:4 Pois em Vós está a clemência: * Senhor, e devido à vossa lei subsiste em Vós.
129:5 Minha alma subsiste na sua palavra: * esperou a minha alma no Senhor.
129:6 Desde a vigília matutina até à noite: * espere Israel no Senhor.
129:7 Pois no Senhor está a misericórdia: * e há n’Ele abundante redenção.
129:8 Ele mesmo redimirá Israel, * de todas suas iniquidades.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. If Thou, Lord, shouldest mark iniquities, O Lord, who shall stand.
Ant. Opera inchoatur in officio quod cum cantu celebratur tantum
Psalmus 137 [5]
137:1 Confitébor tibi, Dómine, in toto corde meo: * quóniam audísti verba oris mei.
137:2 In conspéctu Angelórum psallam tibi: * adorábo ad templum sanctum tuum, et confitébor nómini tuo.
137:3 Super misericórdia tua, et veritáte tua: * quóniam magnificásti super omne, nomen sanctum tuum.
137:4 In quacúmque die invocávero te, exáudi me: * multiplicábis in ánima mea virtútem.
137:5 Confiteántur tibi, Dómine, omnes reges terræ: * quia audiérunt ómnia verba oris tui:
137:6 Et cantent in viis Dómini: * quóniam magna est glória Dómini.
137:7 Quóniam excélsus Dóminus, et humília réspicit: * et alta a longe cognóscit.
137:8 Si ambulávero in médio tribulatiónis, vivificábis me: * et super iram inimicórum meórum extendísti manum tuam, et salvum me fecit déxtera tua.
137:9 Dóminus retríbuet pro me: * Dómine, misericórdia tua in sǽculum: ópera mánuum tuárum ne despícias.
℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine, * et lux perpétua lúceat eis.
Ant. Opera mánuum tuárum, Dómine, ne despícias.
Ant. O Lord, forsake not intoned solely when the office is chanted
Salmo 137 [5]
137:1 Eu Vos glorificarei, ó Senhor, de todo o coração: * porque ouvistes as palavras da minha boca.
137:2 Em presença dos anjos Vos cantarei salmos: * Vos adorarei no vosso santo templo e glorificarei o vosso nome.
137:3 Por causa de vossa misericórdia e de vossa verdade: * porque engrandecestes o vosso santo nome sobre tudo.
137:4 Em qualquer dia que Vos invocar, ouvi-me: * aumentareis a fortaleza na minha alma.
137:5 Louvem-Vos, ó Senhor, todos os reis da terra: * pois ouviram todas as palavras de vossa boca:
137:6 Cantem nos caminhos do Senhor: * porque a glória do Senhor é grande.
137:7 Porque, sendo o Senhor excelso, todavia, olha os humildes: * e conhece de longe os altos.
137:8 Se andar no meio da tribulação, me dareis a vida: * e estendestes a vossa mão contra a ira dos meus inimigos e a vossa direita me salvou.
137:9 O Senhor retribuirá por mim: * ó Senhor, a vossa misericórdia é eterna: não desprezeis as obras de vossas mãos.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. O Lord, forsake not the works of thine own hands.
Capitulum Responsorium Hymnus Versus{omittitur}
Capítulo Responsório Hino Verso{omitido}
Canticum: Magnificat {Antiphona Votiva}
Ant. Audívi vocem inchoatur in officio quod cum cantu celebratur tantum
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen ejus.
1:50 Et misericórdia ejus, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini ejus in sǽcula.
℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine, * et lux perpétua lúceat eis.
Ant. Audívi vocem de cœlo dicéntem: Beáti mórtui qui in Dómino moriúntur.
Cântico: Magnificat {Antífona Votiva}
Ant. Audívi vocem intoned solely when the office is chanted
Cântico da Bem-Aventurada Virgem Maria
Lucas 1:46-55
1:46 Minha alma * engrandece ao Senhor.
1:47 E meu espírito exulta de alegria * em Deus, meu Salvador.
1:48 Porque pôs os olhos na sua humilde escrava, * eis que tôdas as gerações me chamarão bem-aventurada.
1:49 Grandes maravilhas fês em mim o Onipotente, * cujo nome é santo.
1:50 Cuja misericórdia se estende de geração em geração, * sobre todos os que O temem.
1:51 Manifestou a força do seu braço * dispersou os soberbos de coração.
1:52 Derrubou do trono os poderosos * e exaltou os humildes.
1:53 Encheu de bem os famintos, * deixou aos ricos vazios.
1:54 Tomou Israel, seu servo, sob a sua proteção, * lembrado da sua antiga misericórdia.
1:55 Assim como prometera a nossos pais, * a Abraão e a todos os descendentes.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. Audívi vocem de cœlo dicéntem: Beáti mórtui qui in Dómino moriúntur.
Oratio {Votiva}
Pater Noster dicitur totum secreto.
Pater noster, qui es in cœlis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cœlo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.

Psalmus 145 [6]
145:2 Lauda, ánima mea, Dóminum, laudábo Dóminum in vita mea: * psallam Deo meo quámdiu fúero.
145:2 Nolíte confídere in princípibus: * in fíliis hóminum, in quibus non est salus.
145:4 Exíbit spíritus ejus, et revertétur in terram suam: * in illa die períbunt omnes cogitatiónes eórum.
145:5 Beátus, cujus Deus Jacob adjútor ejus, spes ejus in Dómino, Deo ipsíus: * qui fecit cœlum et terram, mare, et ómnia, quæ in eis sunt.
145:7 Qui custódit veritátem in sǽculum, facit judícium injúriam patiéntibus: * dat escam esuriéntibus.
145:7 Dóminus solvit compedítos: * Dóminus illúminat cæcos.
145:8 Dóminus érigit elísos, * Dóminus díligit justos.
145:9 Dóminus custódit ádvenas, pupíllum et víduam suscípiet: * et vias peccatórum dispérdet.
145:10 Regnábit Dóminus in sǽcula, Deus tuus, Sion, * in generatiónem et generatiónem.
℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine, * et lux perpétua lúceat eis.
℣. A porta ínferi.
℟. Erue, Dómine, ánimas eórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
secunda Domine, exaudi omittitur
Deus, cui próprium est miseréri semper et párcere: † propitiáre animábus famulórum famularúmque tuárum, et ómnia eórum peccáta dimítte; * ut mortalitátis vínculis absolútæ, transíre mereántur ad vitam. †
Deus, véniæ largítor, et humánæ salútis amátor: † quæsumus cleméntiam tuam, * ut nostræ congregatiónis fratres, propínquos et benefactóres, qui ex hoc sæculo transiérunt, † beáta María semper Vírgine intercedénte cum ómnibus Sanctis tuis, ad perpétuæ beatitúdinis consórtium perveníre concédas. †
Fidélium Deus ómnium Cónditor, et Redémptor † animábus famulórum famularúmque tuárum remissiónem cunctórum tríbue peccatórum: * ut indulgéntiam, quam semper optavérunt, † piis supplicatiónibus consequántur.
Qui vivis et regnas in sæcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {Votiva}
Our Father is said completely in silence.
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu. O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amém.

Salmo 145 [6]
145:2 Louva o Senhor, ó minha alma, louvarei o Senhor durante a minha vida: * cantarei salmos ao meu Deus até perecer.
145:2 Não confies nos príncipes: * nem nos filhos dos homens, em quem não há salvação.
145:4 Sairá o seu espírito e retornará à sua terra: * nesse dia se desvanecerão todos seus desígnios.
145:5 Bem-aventurado de quem é protector o Deus de Jacob e cuja esperança está no Senhor seu Deus: * que fez o céu e a terra, o mar e tudo quanto há neles.
145:7 O qual conserva eternamente a verdade, faz justiça aos que sofrem injúria: * dá sustento aos famintos.
145:7 O Senhor dá liberdade aos cativos: * o Senhor alumia os cegos.
145:8 O Senhor levanta os caídos, * o Senhor ama os justos.
145:9 O Senhor protege os peregrinos, ampara o órfão e a viúva: * e destruirá os caminhos dos pecadores.
145:10 O Senhor reinará pelos séculos, o teu Deus, ó Sião, * por todas as gerações.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
℣. Da porta do inferno.
℟. Libera, ó Senhor, suas almas!
℣. May they rest in peace.
℟. Amém
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
passar segunda Senhor, ouvi a minha oração.
Deus, cui próprium est miseréri semper et párcere: † propitiáre animábus famulórum famularúmque tuárum, et ómnia eórum peccáta dimítte; * ut mortalitátis vínculis absolútæ, transíre mereántur ad vitam. †
Deus, véniæ largítor, et humánæ salútis amátor: † quæsumus cleméntiam tuam, * ut nostræ congregatiónis fratres, propínquos et benefactóres, qui ex hoc sæculo transiérunt, † beáta María semper Vírgine intercedénte cum ómnibus Sanctis tuis, ad perpétuæ beatitúdinis consórtium perveníre concédas. †
Fidélium Deus ómnium Cónditor, et Redémptor † animábus famulórum famularúmque tuárum remissiónem cunctórum tríbue peccatórum: * ut indulgéntiam, quam semper optavérunt, † piis supplicatiónibus consequántur.
Qui vivis et regnas in sæcula sæculórum.
℟. Amen.
Suffragium{omittitur}
Sufrágio{omitido}
Conclusio
℣. Réquiem ætérnam dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua lúceat eis.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusão
℣. O Lord, grant them eternal rest.
℟. And let the everlasting light shine upon them.
℣. May they rest in peace.
℟. Amen.

Matutinum    Laudes    Vesperae
Omnes    Plures    Laudes crastinæ    Appendix

OptionsSancta MissaOrdo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1617
Monastic - 1930
Monastic - 1963
Ordo Cisterciensis - 1951
Ordo Cisterciensis - Abbatia B.M.V. de Altovado
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
English
Čeština
Dansk
Deutsch
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris Pontificis
Unius Martyris non Pontificis
Plurimorum Martyrum Pontificum
Plurimorum Martyrum non Pontificum
Confessoris Pontificis
Doctoris Pontificis
Plurium Confessorum Pontificum
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Abbatis
Plurium Confessorum non Pontificum
Unius Virginis Martyris
Plurimorum Virginum Martyrum
Unius Virginis tantum
Unius non Virginis Martyris
Unius non Virginis nec Martyris
Plurimorum non Virginum Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

VersionsCreditsDownloadRubricsTechnicalHelp