Incipit
℣. Dómine, lábia + mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek
℣. Panie, + otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Invitatorium {Antiphona ex Commune aut Festo}
Ant. Cor Iesu amóre nostri vulnerátum * Veníte, adorémus.
Ant. Cor Iesu amóre nostri vulnerátum * Veníte, adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Cor Iesu amóre nostri vulnerátum * Veníte, adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte, adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Cor Iesu amóre nostri vulnerátum * Veníte, adorémus.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte, adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Cor Iesu amóre nostri vulnerátum * Veníte, adorémus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte, adorémus.
Ant. Cor Iesu amóre nostri vulnerátum * Veníte, adorémus.
|
Wezwanie {Antyfona z części wspólnych lub własne}
Ant. Serce Jezusa, z miłości do nas zranione * Pójdźmy uwielbiać.
Ant. Serce Jezusa, z miłości do nas zranione * Pójdźmy uwielbiać.
Pójdźcie, radujmy się Panu, śpiewajmy Bogu, zbawicielowi naszemu: uprzedźmy oblicze jego z wyznawaniem, a psalmami śpiewajmy mu.
Ant. Serce Jezusa, z miłości do nas zranione * Pójdźmy uwielbiać.
Albowiem Bóg wielki Pan, i król wielki nade wszymi bogi, bo nie odrzuci Pan swego ludu, bo w ręce jego są wszystkie kraje ziemie, i gór wysokości, na które baczy.
Ant. Pójdźmy uwielbiać.
Bo jego jest morze, a on je uczynił, a suchą utworzyły ręce jego (przyklęknąć) pójdźcie, pokłońmy się, i upadajmy przed Bogiem: płaczmy przed Panem, który nas stworzył, albowiem on jest Panem, Bogiem naszym; a my ludem pastwiska jego, i owcami ręki jego.
Ant. Serce Jezusa, z miłości do nas zranione * Pójdźmy uwielbiać.
Dziś, jeźli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcież serc waszych, jako w draźnieniu wedle dnia kuszenia na puszczy: kędy mię kusili ojcowie wasi, doświadczali mię i ujrzeli uczynki moje.
Ant. Pójdźmy uwielbiać.
Czterdzieści lat gniewałem się na ten naród, i rzekłem; Zawsze ci błądzą sercem, a ci nie poznali dróg moich, jakom przysiągł w gniewie moim; Jeźli wnidą do pokoju mego.
Ant. Serce Jezusa, z miłości do nas zranione * Pójdźmy uwielbiać.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Pójdźmy uwielbiać.
Ant. Serce Jezusa, z miłości do nas zranione * Pójdźmy uwielbiać.
|
Hymnus {ex Commune aut Festo}
Auctor beáte sǽculi,
Christe, Redémptor ómnium,
Lumen Patris de lúmine,
Deúsque verus de Deo.
Amor coégit te tuus
Mortále corpus súmere,
Ut novus Adam rédderes,
Quod vetus ille abstúlerat.
Ille amor, almus ártifex
Terræ marísque, et síderum,
Erráta patrum míserans,
Et nostra rumpens víncula.
Non Corde discédat tuo
Vis illa amóris íncliti:
Hoc fonte gentes háuriant
Remissiónis grátiam.
Percússum ad hoc est láncea,
Passúmque ad hoc est vúlnera:
Ut nos laváret sórdibus,
Unda fluénte, et sánguine.
Iesu, tibi sit glória,
Qui Corde fundis grátiam,
Cum Patre et almo Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
|
Hymn {z części wspólnych lub własne}
Błogosławiony Stwórco świata,
Chryste, Odkupicielu wszystkich,
Światłości z światłości Ojcowskiej,
I Boże prawdziwy z Boga.
Miłość twoja Cię przynagliła
Do przyjęcia ciała śmiertelnego,
Abyś, jako nowy Adam,
Oddał, co ów stary postradał.
Owa miłość to dobroczynny
Stwórca ziemi i morza i gwiazd,
Litujący się nad błędami ojców
I kruszący nasze pęta.
Niechaj z Serca twego nie ustępuje
Ona moc miłości wysławianej;
Z źródła tego niechaj narody
Czerpią łaskę odpuszczenia.
Dlatego przeszyte zostało włócznią
I dlatego zniosło rany,
Aby nas z grzechów obmyło
Wodą płynącą i krwią.
Jezu, niech Tobie będzie chwała,
Który nam z serca łaski zlewasz,
Z Ojcem — z Ożywicielem, Duchem,
I Przez nieskończone wieki.
Amen.
|
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ et Psalmi ex Commune aut Festo}
Nocturn I.
Ant. Cogitatiónes * Cordis eius in generatióne et generatiónem.
Psalmus 32 [1]
32:1 Exsultáte, iusti, in Dómino: * rectos decet collaudátio.
32:2 Confitémini Dómino in cíthara: * in psaltério decem chordárum psállite illi.
32:3 Cantáte ei cánticum novum: * bene psállite ei in vociferatióne.
32:4 Quia rectum est verbum Dómini, * et ómnia ópera eius in fide.
32:5 Díligit misericórdiam et iudícium: * misericórdia Dómini plena est terra.
32:6 Verbo Dómini cæli firmáti sunt: * et spíritu oris eius omnis virtus eórum.
32:7 Cóngregans sicut in utre aquas maris: * ponens in thesáuris abýssos.
32:8 Tímeat Dóminum omnis terra: * ab eo autem commoveántur omnes inhabitántes orbem.
32:9 Quóniam ipse dixit, et facta sunt: * ipse mandávit, et creáta sunt.
32:10 Dóminus díssipat consília géntium: * réprobat autem cogitatiónes populórum, et réprobat consília príncipum.
32:11 Consílium autem Dómini in ætérnum manet: * cogitatiónes cordis eius in generatióne et generatiónem.
32:12 Beáta gens, cuius est Dóminus, Deus eius: * pópulus, quem elégit in hereditátem sibi.
32:13 De cælo respéxit Dóminus: * vidit omnes fílios hóminum.
32:14 De præparáto habitáculo suo * respéxit super omnes, qui hábitant terram.
32:15 Qui finxit sigillátim corda eórum: * qui intéllegit ómnia ópera eórum.
32:16 Non salvátur rex per multam virtútem: * et gigas non salvábitur in multitúdine virtútis suæ.
32:17 Fallax equus ad salútem: * in abundántia autem virtútis suæ non salvábitur.
32:18 Ecce, óculi Dómini super metuéntes eum: * et in eis, qui sperant super misericórdia eius:
32:19 Ut éruat a morte ánimas eórum: * et alat eos in fame.
32:20 Ánima nostra sústinet Dóminum: * quóniam adiútor et protéctor noster est.
32:21 Quia in eo lætábitur cor nostrum: * et in nómine sancto eius sperávimus.
32:22 Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos: * quemádmodum sperávimus in te.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Cogitatiónes Cordis eius in generatióne et generatiónem.
|
Psalmy z lekcjami {Antyfony i psalmy z części wspólnych lub własne}
Nokturn I.
Ant. Myśli * serca jego od narodu do narodu.
Psalm 32 [1]
32:1 Weselcie się sprawiedliwi w Panu: * prawym przystoi chwała.
32:2 Wyznawajcie Panu na cytrze: * grajcie mu na instrumencie o dziesiąci strónach.
32:3 Śpiewajcie mu pieśń nową: * dobrze mu grajcie w krzyczeniu.
32:4 Albowiem prawe jest słowo Pańskie, * i wszystkie sprawy jego w wierności.
32:5 Miłuje miłosierdzie i sąd: * miłosierdzia Pańskiego pełna jest ziemia.
32:6 Słowem Pańskiem niebiosa utwierdzone są: * a Duchem ust jego wszystka moc ich.
32:7 Zgromadzając jako w skórzanym worze wody morskie: * kładąc w skarby przepaści.
32:8 Niech się boi Pana wszystka ziemia: * a przed nim niech się wzruszą wszyscy mieszkający na świecie.
32:9 Albowiem on rzekł, i uczynione są: * on rozkazał, a stworzone są.
32:10 Pan rozprasza rady narodów: * a wniwecz obraca myśli ludzkie, i odmiata rady książęce.
32:11 A rada Pańska trwa na wieki: * myśli serca jego od narodu do narodu.
32:12 Błogosławiony naród, którego jest Pan Bóg jego: * lud, który obrał za dziedzictwo sobie.
32:13 Pojrzał Pan z nieba: * ujrzał wszystkie syny ludzkie.
32:14 Z nagotowanego mieszkania swego * pojrzał na wszystkie, którzy mieszkają na ziemi.
32:15 Który uformował każde z osobna serca ich: * który rozumie wszystkie ich sprawy.
32:16 Nie bywa wybawion król przez wielką moc: * a olbrzym nie będzie wybawion wielkością siły swojéj.
32:17 Omylny koń ku wybawieniu: * a w obfitości mocy swojéj nie będzie wybawion.
32:18 Oto oczy Pańskie nad bojącymi się go: * i nad tymi, którzy nadzieję mają w miłosierdziu jego:
32:19 Aby wyrwał od śmierci dusze ich: * i żywił je w głodzie.
32:20 Dusza nasza znosi Pana: * bo jest pomocnikiem i obrońcą naszym.
32:21 Albowiem w nim się rozweseli serce nasze: * a w imieniu świętem jego mieliśmy nadzieję.
32:22 Niechaj będzie miłosierdzie twoje, Panie, nad nami: * jakośmy nadzieję mieli w tobie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Myśli serca jego od narodu do narodu.
|
Ant. Apud te * est fons vitæ; torrénte voluptátis tuæ potábis nos, Dómine.
Psalmus 35 [2]
35:2 Dixit iniústus ut delínquat in semetípso: * non est timor Dei ante óculos eius.
35:3 Quóniam dolóse egit in conspéctu eius: * ut inveniátur iníquitas eius ad ódium.
35:4 Verba oris eius iníquitas, et dolus: * nóluit intellégere ut bene ágeret.
35:5 Iniquitátem meditátus est in cubíli suo: * ástitit omni viæ non bonæ, malítiam autem non odívit.
35:6 Dómine, in cælo misericórdia tua: * et véritas tua usque ad nubes.
35:7 Iustítia tua sicut montes Dei: * iudícia tua abýssus multa.
35:7 Hómines, et iuménta salvábis, Dómine: * quemádmodum multiplicásti misericórdiam tuam, Deus.
35:8 Fílii autem hóminum, * in tégmine alárum tuárum sperábunt.
35:9 Inebriabúntur ab ubertáte domus tuæ: * et torrénte voluptátis tuæ potábis eos.
35:10 Quóniam apud te est fons vitæ: * et in lúmine tuo vidébimus lumen.
35:11 Præténde misericórdiam tuam sciéntibus te, * et iustítiam tuam his, qui recto sunt corde.
35:12 Non véniat mihi pes supérbiæ: * et manus peccatóris non móveat me.
35:13 Ibi cecidérunt qui operántur iniquitátem: * expúlsi sunt, nec potuérunt stare.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Apud te est fons vitæ; torrénte voluptátis tuæ potábis nos, Dómine.
|
Ant. U ciebie * jest zdrój żywota; strumieniem rozkoszy twojéj napoisz nas Panie.
Psalm 35 [2]
35:2 Rzekł niesprawiedliwy, aby grzeszył, sam w sobie: * niemasz bojaźni Bożéj przed oczyma jego.
35:3 Albowiem zdradliwie czynił przed oblicznością jego: * aby się nalazła nieprawość jego do nienawidzenia.
35:4 Słowa ust jego nieprawość i zdrada: * nie chciał rozumieć, aby dobrze czynił.
35:5 Nieprawość rozmyślał na łożu swojem: * stał przy wszelkiéj drodze niedobréj, a złości nie miał w nienawiści.
35:6 Panie, w niebie miłosierdzie twoje: * a prawda twoja aż do obłoków.
35:7 Sprawiedliwość twoja jako góry Boże: * sądy twoje przepaść wielka.
35:7 Ludzie i bydlęta zbawisz, Panie: * jakoś rozmnożył miłosierdzie twoje, Boże.
35:8 A synowie człowieczy, * w zasłonie skrzydeł twoich nadzieję mieć będą.
35:9 Będą upojeni hojnością domu twego: * i strumieniem rozkoszy twojéj napoisz je.
35:10 Albowiem u ciebie jest zdrój żywota: * a w światłości twojéj oglądamy światłość.
35:11 Rozciągnij miłosierdzie twoje nad tymi, którzy cię znają: * i sprawiedliwość twoję nad tymi, którzy są prawego serca.
35:12 Niech mię nie nadchodzi noga pychy: * a ręka grzesznego niech mię nie porusza.
35:13 Tam upadli, którzy czynią nieprawość: * wygnani są, ani się mogli ostać.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. U ciebie jest zdrój żywota; strumieniem rozkoszy twojéj napoisz nas Panie.
|
Ant. Homo * pacis meæ, qui edébat panes meos, magnificávit super me supplantatiónem.
Psalmus 40 [3]
40:2 Beátus qui intéllegit super egénum, et páuperem: * in die mala liberábit eum Dóminus.
40:3 Dóminus consérvet eum, et vivíficet eum, et beátum fáciat eum in terra: * et non tradat eum in ánimam inimicórum eius.
40:4 Dóminus opem ferat illi super lectum dolóris eius: * univérsum stratum eius versásti in infirmitáte eius.
40:5 Ego dixi: Dómine, miserére mei: * sana ánimam meam, quia peccávi tibi.
40:6 Inimíci mei dixérunt mala mihi: * Quando moriétur, et períbit nomen eius?
40:7 Et si ingrediebátur ut vidéret, vana loquebátur: * cor eius congregávit iniquitátem sibi.
40:7 Egrediebátur foras, * et loquebátur in idípsum.
40:8 Advérsum me susurrábant omnes inimíci mei: * advérsum me cogitábant mala mihi.
40:9 Verbum iníquum constituérunt advérsum me: * Numquid qui dormit non adíciet ut resúrgat?
40:10 Étenim homo pacis meæ, in quo sperávi: * qui edébat panes meos, magnificávit super me supplantatiónem.
40:11 Tu autem, Dómine, miserére mei, et resúscita me: * et retríbuam eis.
40:12 In hoc cognóvi quóniam voluísti me: * quóniam non gaudébit inimícus meus super me.
40:13 Me autem propter innocéntiam suscepísti: * et confirmásti me in conspéctu tuo in ætérnum.
40:14 Benedíctus Dóminus, Deus Israël, a sǽculo et usque in sǽculum: * fiat, fiat.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Homo pacis meæ, qui edébat panes meos, magnificávit super me supplantatiónem.
|
Ant. Człowiek * pokoju mego, który jadał chleb mój, wielkie uczynił nademną podejście.
Psalm 40 [3]
40:2 Błogosławiony, który ma baczenie na potrzebnego i na ubogiego: * w dzień zły wybawi go Pan.
40:3 Pan niechaj go zachowa i ożywi go: i niech go uczyni błogosławionym na ziemi: * i niechaj go nie wydaje duszy nieprzyjaciół jego.
40:4 Pan go niech wspomoże na łożu niemocy jego: * wszystkę pościel jego sprzewracałeś w chorobie jego.
40:5 Jam rzekł: Panie, zmiłuj się nademną: * uzdrów duszę moję, bom grzeszył tobie.
40:6 Nieprzyjaciele mówili mi źle: * Kiedyż umrze, a zginie imię jego?
40:7 A jeźli wchodził, aby ujrzał, marności mówił: * serce jego zgromadziło nieprawości sobie.
40:7 Wychodził precz, * i mówił pospołu.
40:8 Przeciwko mnie szeptali wszyscy nieprzyjaciele moi: * przeciwko mnie myślili mi źle.
40:9 Słowo niesprawiedliwe postanowili przeciwko mnie: * zali, który śpi, więcéj nie powstanie?
40:10 Albowiem człowiek pokoju mego, któremum ufał: * który jadał chleb mój, wielkie uczynił nademną podejście.
40:11 Ale ty, Panie, zmiłuj się nademną, i wzbudź mię: * a oddam im.
40:12 W temem poznał, iżeś mię chciał: * że się nie będzie weselił nieprzyjaciel mój nademną.
40:13 A mnieś dla niewinności przyjął: * utwierdziłeś mię przed oblicznością twoją na wieki.
40:14 Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieku i aż do wieku: * niech się stanie, niech się stanie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Człowiek pokoju mego, który jadał chleb mój, wielkie uczynił nademną podejście.
|
Ant. Rex omnis terræ * Deus; regnábit super gentes.
Psalmus 46 [4]
46:2 Omnes gentes, pláudite mánibus: * iubiláte Deo in voce exsultatiónis.
46:3 Quóniam Dóminus excélsus, terríbilis: * Rex magnus super omnem terram.
46:4 Subiécit pópulos nobis: * et gentes sub pédibus nostris.
46:5 Elégit nobis hereditátem suam: * spéciem Iacob, quam diléxit.
46:6 Ascéndit Deus in iúbilo: * et Dóminus in voce tubæ.
46:7 Psállite Deo nostro, psállite: * psállite Regi nostro, psállite.
46:8 Quóniam Rex omnis terræ Deus: * psállite sapiénter.
46:9 Regnábit Deus super gentes: * Deus sedet super sedem sanctam suam.
46:10 Príncipes populórum congregáti sunt cum Deo Ábraham: * quóniam dii fortes terræ veheménter eleváti sunt.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Rex omnis terræ Deus; regnábit super gentes.
|
Ant. Królem wszystkiéj ziemie * Bóg; będzie królował nad narody.
Psalm 46 [4]
46:2 Wszyscy narodowie klaskajcie rękoma: * wykrzykajcie Bogu głosem wesela.
46:3 Albowiem Pan wysoki, straszny: * król wielki nade wszystką ziemią.
46:4 Podbił ludzie pod nas: * i narody pod nogi nasze.
46:5 Obrał nam dziedzictwo swoje: * piękność Jakóbowę, którą umiłował.
46:6 Wstąpił Bóg z wesołem śpiewaniem: * a Pan z głosem trąby.
46:7 Śpiewajcież Bogu naszemu, śpiewajcie: * śpiewajcie królowi naszemu, śpiewajcie.
46:8 Albowiem królem wszystkiéj ziemie Bóg: * śpiewajcież mądrze.
46:9 Będzie królował Bóg nad narody: * Bóg siedzi na stolicy swéj świętéj.
46:10 Książęta narodów zgromadziły się z Bogiem Abrahamowym: * albowiem bogowie mocni ziemie są bardzo wywyższeni.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Królem wszystkiéj ziemie Bóg; będzie królował nad narody.
|
Ant. Dum anxiarétur * Cor meum, in petra exaltásti me.
Psalmus 60 [5]
60:2 Exáudi, Deus, deprecatiónem meam: * inténde oratióni meæ.
60:3 A fínibus terræ ad te clamávi: * dum anxiarétur cor meum, in petra exaltásti me.
60:4 Deduxísti me, quia factus es spes mea: * turris fortitúdinis a fácie inimíci.
60:5 Inhabitábo in tabernáculo tuo in sǽcula: * prótegar in velaménto alárum tuárum.
60:6 Quóniam tu, Deus meus, exaudísti oratiónem meam: * dedísti hereditátem timéntibus nomen tuum.
60:7 Dies super dies regis adícies: * annos eius usque in diem generatiónis et generatiónis.
60:8 Pérmanet in ætérnum in conspéctu Dei: * misericórdiam et veritátem eius quis requíret?
60:9 Sic psalmum dicam nómini tuo in sǽculum sǽculi: * ut reddam vota mea de die in diem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dum anxiarétur Cor meum, in petra exaltásti me.
|
Ant. Gdy się frasowało * serce moje, na skale wywyższyłeś mię.
Psalm 60 [5]
60:2 Wysłuchaj, Boże, prośbę moję: * słuchaj modlitwy mojéj.
60:3 Od kończyn ziemie wołałem do ciebie: * gdy się frasowało serce moje, na skale wywyższyłeś mię.
60:4 Prowadziłeś mię, boś się stał nadzieją moją: * wieżą mocną od nieprzyjaciela.
60:5 Będę mieszkał w przybytku twoim na wieki: * zaszczycon będę pod zasłoną skrzydeł twoich.
60:6 Bo ty, Boże mój, wysłuchałeś modlitwę moję: * dałeś dziedzictwo bojącym się imienia twego.
60:7 Dni na dni królewskie przyczynisz: * lata jego aż do dnia narodu i narodu.
60:8 Mieszka na wieki przed oblicznością Bożą: * miłosierdzia i prawdy jego kto będzie szukał?
60:9 Tak będę Psalm śpiewał imieniowi twemu na wieki wieków: * abym oddał śluby moje ode dnia do dnia.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Gdy się frasowało serce moje, na skale wywyższyłeś mię.
|
Ant. Secúndum multitúdinem * dolórum meórum in Corde meo, consolatiónes tuæ lætificavérunt ánimam meam.
Psalmus 93 [6]
93:1 Deus ultiónum Dóminus: * Deus ultiónum líbere egit.
93:2 Exaltáre, qui iúdicas terram: * redde retributiónem supérbis.
93:3 Úsquequo peccatóres, Dómine, * úsquequo peccatóres gloriabúntur:
93:4 Effabúntur, et loquéntur iniquitátem: * loquéntur omnes, qui operántur iniustítiam?
93:5 Pópulum tuum, Dómine, humiliavérunt: * et hereditátem tuam vexavérunt.
93:6 Víduam, et ádvenam interfecérunt: * et pupíllos occidérunt.
93:7 Et dixérunt: Non vidébit Dóminus, * nec intélleget Deus Iacob.
93:8 Intellégite, insipiéntes in pópulo: * et stulti, aliquándo sápite.
93:9 Qui plantávit aurem, non áudiet? * aut qui finxit óculum, non consíderat?
93:10 Qui córripit gentes, non árguet: * qui docet hóminem sciéntiam?
93:11 Dóminus scit cogitatiónes hóminum, * quóniam vanæ sunt.
93:12 Beátus homo, quem tu erudíeris, Dómine: * et de lege tua docúeris eum,
93:13 Ut mítiges ei a diébus malis: * donec fodiátur peccatóri fóvea.
93:14 Quia non repéllet Dóminus plebem suam: * et hereditátem suam non derelínquet.
93:15 Quoadúsque iustítia convertátur in iudícium: * et qui iuxta illam omnes qui recto sunt corde.
93:16 Quis consúrget mihi advérsus malignántes? * aut quis stabit mecum advérsus operántes iniquitátem?
93:17 Nisi quia Dóminus adiúvit me: * paulo minus habitásset in inférno ánima mea.
93:18 Si dicébam: Motus est pes meus: * misericórdia tua, Dómine, adiuvábat me.
93:19 Secúndum multitúdinem dolórum meórum in corde meo: * consolatiónes tuæ lætificavérunt ánimam meam.
93:20 Numquid adhǽret tibi sedes iniquitátis: * qui fingis labórem in præcépto?
93:21 Captábunt in ánimam iusti: * et sánguinem innocéntem condemnábunt.
93:22 Et factus est mihi Dóminus in refúgium: * et Deus meus in adiutórium spei meæ.
93:23 Et reddet illis iniquitátem ipsórum: et in malítia eórum dispérdet eos: * dispérdet illos Dóminus, Deus noster.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Secúndum multitúdinem dolórum meórum in Corde meo, consolatiónes tuæ lætificavérunt ánimam meam.
|
Ant. Według mnóstwa * boleści moich w sercu mojem: twoje pociechy uweseliły duszę moję.
Psalm 93 [6]
93:1 Bóg pomsty, Pan: * Bóg pomsty wolno poczynał.
93:2 Wywyższ się, który sądzisz ziemię: * oddaj zapłatę pysznym.
93:3 Dokądże grzesznicy, Panie, * dokąd grzesznicy będą się chlubić:
93:4 Będą świegotać, i mówić nieprawości: * będą mówić wszyscy, którzy broją niesprawiedliwość?
93:5 Lud twój, Panie, poniżyli: * i dziedzictwo twoje utrapili.
93:6 Wdowę i przychodnia zabili: * i sieroty pomordowali.
93:7 I mówili: Nie ujrzy Pan, * ani zrozumie Bóg Jakób.
93:8 Zrozumiejcież, głupi między ludźmi: * a bezrozumni, miejcie kiedy rozum.
93:9 Który wszczepił ucho, nie usłyszy? * albo który uformował oko, nie ujrzy?
93:10 Który strofuje narody, zaż nie będzie karał: * który uczy człowieka mądrości?
93:11 Pan zna myśli człowiecze, * że są marne.
93:12 Błogosławiony człowiek, którego ty, Panie, wyćwiczysz: * a nauczysz go zakonu swego.
93:13 Abyś mu ulżył ode złych dni: * aż wykopają dół grzesznikowi.
93:14 Boć nie odrzuci Pan ludu swego: * a dziedzictwa swego nie opuści.
93:15 Aż się sprawiedliwość w sąd obróci: * a którzy przy niéj, wszyscy, którzy są serca prawego.
93:16 Któż mi powstanie przeciw złośnikom? * albo kto przy mnie stanie przeciw czyniącym nieprawość?
93:17 Jedno, że mię Pan wspomógł: * mało by była dusza moja nie mieszkała w piekle.
93:18 Jeźlim mówił: Zachwiała się noga moja: * miłosierdzie twoje, Panie, wspomagało mię.
93:19 Według mnóstwa boleści moich w sercu mojem: * twoje pociechy uweseliły duszę moję.
93:20 Izali dzierży się ciebie stolica nieprawości: * który tworzysz pracą w przykazaniu?
93:21 Zasadzą się na duszę sprawiedliwego: * a krew niewinną potępią.
93:22 I stał mi się Pan ucieczką: * a Bóg mój obroną nadzieje mojéj.
93:23 I odda im nieprawość ich: a we złości wytraci je: * wytraci je Pan, Bóg nasz.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Według mnóstwa boleści moich w sercu mojem: twoje pociechy uweseliły duszę moję.
|
Ant. Qui dilígitis Dóminum, * confitémini memóriæ sanctificatiónis eius.
Psalmus 96 [7]
96:1 Dóminus regnávit, exsúltet terra: * læténtur ínsulæ multæ.
96:2 Nubes, et calígo in circúitu eius: * iustítia, et iudícium corréctio sedis eius.
96:3 Ignis ante ípsum præcédet, * et inflammábit in circúitu inimícos eius.
96:4 Illuxérunt fúlgura eius orbi terræ: * vidit, et commóta est terra.
96:5 Montes, sicut cera fluxérunt a fácie Dómini: * a fácie Dómini omnis terra.
96:6 Annuntiavérunt cæli iustítiam eius: * et vidérunt omnes pópuli glóriam eius.
96:7 Confundántur omnes, qui adórant sculptília: * et qui gloriántur in simulácris suis.
96:7 Adoráte eum, omnes Ángeli eius: * audívit, et lætáta est Sion.
96:8 Et exsultavérunt fíliæ Iudæ, * propter iudícia tua, Dómine:
96:9 Quóniam tu Dóminus Altíssimus super omnem terram: * nimis exaltátus es super omnes deos.
96:10 Qui dilígitis Dóminum, odíte malum: * custódit Dóminus ánimas sanctórum suórum, de manu peccatóris liberábit eos.
96:11 Lux orta est iusto, * et rectis corde lætítia.
96:12 Lætámini, iusti, in Dómino: * et confitémini memóriæ sanctificatiónis eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Qui dilígitis Dóminum, confitémini memóriæ sanctificatiónis eius.
|
Ant. Którzy miłujecie Pana, * wysławiajcie pamiątkę świętobliwości jego.
Psalm 96 [7]
96:1 Pan króluje, niech się raduje ziemia: * niech się weselą wyspy mnogie.
96:2 Obłok i mgła około niego: * sprawiedliwość i sąd naprawienie stolice jego.
96:3 Ogień przed nim uprzedzi, * i zapali wokoło nieprzyjacioły jego.
96:4 Oświeciły błyskawice jego okrąg ziemie: * ujrzała i zadrżała ziemia.
96:5 Góry się jako wosk rozpłynęły przed obliczem Pańskiem: * przed obliczem Pana wszystka ziemia.
96:6 Oznajmiły niebiosa sprawiedliwość jego: * i oglądali wszyscy ludzie chwałę jego.
96:7 Niech będą zawstydzeni wszyscy, którzy służą rycinom: * i którzy się chlubią w bałwanach swoich.
96:7 Kłaniajcie się mu wszyscy Aniołowie jego: * usłyszał, i uweselił się Syon.
96:8 I rozradowały się córki Judzkie, * dla sądów twoich, Panie:
96:9 Albowiem tyś Pan najwyższy nade wszystką ziemią: * bardzoś wywyższony nade wszystkie bogi.
96:10 Którzy miłujecie Pana, miejcież złość w nienawiści: * strzeże Pan dusz świętych swoich, wyrwie je z ręki grzesznika.
96:11 Światłość weszła sprawiedliwemu, * a wesele ludziom prawego serca.
96:12 Weselcie się sprawiedliwi w Panu: * a wysławiajcie pamiątkę świętobliwości jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Którzy miłujecie Pana, wysławiajcie pamiątkę świętobliwości jego.
|
Ant. Vidérunt * omnes términi terræ salutáre Dei nostri.
Psalmus 97 [8]
97:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * quia mirabília fecit.
97:1 Salvávit sibi déxtera eius: * et brácchium sanctum eius.
97:2 Notum fecit Dóminus salutáre suum: * in conspéctu géntium revelávit iustítiam suam.
97:3 Recordátus est misericórdiæ suæ, * et veritátis suæ dómui Israël.
97:3 Vidérunt omnes términi terræ * salutáre Dei nostri.
97:4 Iubiláte Deo, omnis terra: * cantáte, et exsultáte, et psállite.
97:5 Psállite Dómino in cíthara, in cíthara et voce psalmi: * in tubis ductílibus, et voce tubæ córneæ.
97:6 Iubiláte in conspéctu regis Dómini: * moveátur mare, et plenitúdo eius: orbis terrárum, et qui hábitant in eo.
97:8 Flúmina plaudent manu, simul montes exsultábunt a conspéctu Dómini: * quóniam venit iudicáre terram.
97:9 Iudicábit orbem terrárum in iustítia, * et pópulos in æquitáte.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vidérunt omnes términi terræ salutáre Dei nostri.
|
Ant. Oglądały * wszystkie kraje ziemie zbawienie Boga naszego.
Psalm 97 [8]
97:1 Śpiewajcie Panu pieśń nową: * bo uczynił dziwy.
97:1 Zbawiła sobie prawica jego: * i ramię święte jego.
97:2 Objawił Pan zbawienie swoje: * przed oczyma poganów oznajmił sprawiedliwość swoję.
97:3 Wspomniał na miłosierdzie swoje, * i na prawdę swą domowi Izrael.
97:3 Oglądały wszystkie kraje ziemie * zbawienie Boga naszego.
97:4 Wykrzykajcie Panu, wszystka ziemio: * śpiewajcie a weselcie się, i grajcie.
97:5 Grajcie Panu na cytrze, na cytrze i z głosem Psalmu: * na puzanach i na kornetach głośnych.
97:6 Wykrzykajcie przed oblicznością króla Pana: * niech się wzruszy morze, i pełność jego: okrąg ziemie, i mieszkający na nim.
97:8 Rzeki będą klaskać rękoma, góry społem będą się weselić przed oblicznością Pańską: * bo przyszedł sądzić ziemię.
97:9 Będzie sądził świat w sprawiedliwości, * a narody w prawości.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Oglądały wszystkie kraje ziemie zbawienie Boga naszego.
|
Ant. Psallam tibi * in natiónibus, quia magna est super cælos misericórdia tua.
Psalmus 107 [9]
107:2 Parátum cor meum, Deus, parátum cor meum: * cantábo, et psallam in glória mea.
107:3 Exsúrge, glória mea, exsúrge, psaltérium et cíthara: * exsúrgam dilúculo.
107:4 Confitébor tibi in pópulis, Dómine: * et psallam tibi in natiónibus.
107:5 Quia magna est super cælos misericórdia tua: * et usque ad nubes véritas tua:
107:6 Exaltáre super cælos, Deus, et super omnem terram glória tua: * ut liberéntur dilécti tui.
107:7 Salvum fac déxtera tua, et exáudi me: * Deus locútus est in sancto suo:
107:8 Exsultábo, et dívidam Síchimam, * et convállem tabernaculórum dimétiar.
107:9 Meus est Gálaad, et meus est Manásses: * et Éphraim suscéptio cápitis mei.
107:10 Iuda rex meus: * Moab lebes spei meæ.
107:10 In Idumǽam exténdam calceaméntum meum: * mihi alienígenæ amíci facti sunt.
107:11 Quis dedúcet me in civitátem munítam? * quis dedúcet me usque in Idumǽam?
107:12 Nonne tu, Deus, qui repulísti nos, * et non exíbis, Deus, in virtútibus nostris?
107:13 Da nobis auxílium de tribulatióne: * quia vana salus hóminis.
107:14 In Deo faciémus virtútem: * et ipse ad níhilum dedúcet inimícos nostros.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Psallam tibi in natiónibus, quia magna est super cælos misericórdia tua.
|
Ant. Będę tobie śpiewał * między narody, albowiem wielkie jest nad niebiosa miłosierdzie twoje.
Psalm 107 [9]
107:2 Gotowe serce moje, Boże, gotowe serce moje: * będę śpiewał i grał w chwale mojéj.
107:3 Powstań, chwało moja, powstań, arfo i cytro: * wstanę na świtaniu.
107:4 Będęć wyznawał między ludem, Panie: * a będę tobie śpiewał między narody.
107:5 Albowiem wielkie jest nad niebiosa miłosierdzie twoje: * i aż pod obłoki prawda twoja.
107:6 Wywyższże się nad niebiosa, Boże, a po wszystkiéj ziemi chwała twoja: * aby byli wybawieni umiłowani twoi.
107:7 Wybaw prawicą twoją, a wysłuchaj mię: * Bóg mówił w świątnicy swojéj:
107:8 Rozweselę się, i będę dzielił Sychimę, * i dolinę Namiotów pomierzę.
107:9 Mój jest Galaad, i mój Manasses: * i Ephraim obrona głowy mojéj.
107:10 Juda król mój: * Moab garniec nadzieje mojéj.
107:10 Na Idumeą rozciągnę bót mój: * mnie cudzoziemcy stali się przyjacioły.
107:11 Któż mię doprowadzi do miasta obronnego? * kto mię doprowadzi aż do Idumei?
107:12 Izali nie ty, Boże, któryś nas odrzucił, * i nie wynidziesz, Boże, z wojski naszemi?
107:13 Daj nam ratunek w utrapieniu: * boć omylne wybawienie człowiecze.
107:14 W Bogu uczynimy moc: * a on wniwecz obróci nieprzyjacioły nasze.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Będę tobie śpiewał między narody, albowiem wielkie jest nad niebiosa miłosierdzie twoje.
|
℣. Memóriam fecit mirabílium suórum miserátor Dóminus.
℟. Escam dedit timéntibus se.
|
℣. Uczynił pamiątkę dziwów swoich litościwy Pan.
℟. Dał pokarm tym, którzy się go boją.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ille nos benedícat, qui sine fine vivit et regnat.
℟. Amen.
Lectio 1
De libro primo Regum
1 Reg 9:18-21
18 Accéssit autem Saul ad Samuélem in médio portæ, et ait: Indica, oro, mihi, ubi est domus vidéntis.
19 Et respóndit Sámuel Sauli, dicens: Ego sum videns: ascénde ante me in excélsum, ut comedátis mecum hódie, et dimíttam te mane: et ómnia quæ sunt in corde tuo indicábo tibi.
20 Et de ásinis quas nudiustértius perdidísti, ne sollícitus sis, quia invéntæ sunt. Et cuius erunt óptima quæque Israël? nonne tibi et omni dómui patris tui?
21 Respóndens autem Saul, ait: Numquid non fílius Iémini ego sum de mínima tribu Israël, et cognátio mea novíssima inter omnes famílias de tribu Béniamin? quare ergo locútus est mihi sermónem istum?
℣. Tu autem, Dómine, miserére nostri.
℟. Deo grátias.
℟. Fériam eis pactum sempitérnum et non désinam eis benefácere et timórem meum dabo in corde eórum
* Ut non recédant a me.
℣. Et lætábor super eis cum bene eis fécero in toto Corde meo.
℟. Ut non recédant a me.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech nas błogosławi ten, który bez końca żyje i króluje.
℟. Amen.
Lekcja 1
Z Pierwszej Księgi Królewskiej
1 Sm 9:18-21
18 I przystąpił Saul do Samuela w pośrodku bramy i rzekł : Ukaż mi, proszę, gdzie jest dom Widzącego.
19 I odpowiedział Samuel Saulowi, mówiąc: Jam jest widzący, idź przedemną na wyżynę, abyście jedli zemną dzisia, a rano cię odprawię: i wszystko, co jest w sercu twojem, oznajmię tobie.
20 A o oślice, któreś dziś trzeci dzień stracił, nie frasuj się; bo się nalazły. A czyjeż będą co najlepsze rzeczy Izraelowe? Izali nie twoje, i wszystkiego domu ojca twego?
21 A odpowiadając Saul, rzekł: Azam ja nie jest syn Jemini, z najmniejszego pokolenia Izraelowego, a ród mój najpodlejszy między wszystkimi domy pokolenia Benjamin? Przeczże tedy rzekłeś mi tę mowę?
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Postanowię téż z nimi przymierze wieczne i nie przestanę im dobrze czynić: i bojaźń moję dam do serca ich.
* Aby nie odstępowali odemnie.
℣. I będę się weselił nad nimi, gdy im dobrze uczynię, w wszystkiem sercem mojem.
℟. Aby nie odstępowali odemnie.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Divínum auxílium máneat semper nobíscum.
℟. Amen.
Lectio 2
1 Reg 9:22-25
22 Assúmens ítaque Sámuel Saulem et púerum eius, introdúxit eos in triclínium, et dedit eis locum in cápite eórum qui fúerant invitáti: erant enim quasi trigínta viri.
23 Dixítque Sámuel coco: Da partem quam dedi tibi, et præcépi ut repóneres seórsum apud te.
24 Levávit autem cocus armum, et pósuit ante Saul. Dixítque Sámuel: Ecce quod remánsit: pone ante te, et cómede, quia de indústria servátum est tibi quando pópulum vocávi. Et comédit Saul cum Samuéle in die illa.
25 Et descendérunt de excélso in óppidum, et locútus est cum Saule in solário: stravítque Saul in solário, et dormívit.
1 Reg 9:26-27; 10:1
26 Cumque mane surrexíssent, et iam elucésceret, vocávit Sámuel Saulem in solário, dicens: Surge, et dimíttam te. Et surréxit Saul: egressíque sunt ambo, ipse vidélicet, et Sámuel.
27 Cumque descénderent in extréma parte civitátis, Sámuel dixit ad Saul: Dic púero ut antecédat nos et tránseat: tu autem subsíste paulísper, ut índicem tibi verbum Dómini.
1 Tulit autem Sámuel lentículam ólei, et effúdit super caput eius: et deosculátus est eum, et ait: Ecce unxit te Dóminus super hereditátem suam in príncipem, et liberábis pópulum suum de mánibus inimicórum eius qui in circúitu eius sunt.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nostri.
℟. Deo grátias.
℟. Cum essémus mórtui peccátis, convivificávit nos Deus in Christo
* Propter nímiam caritátem suam qua diléxit nos.
℣. Ut osténderet in sǽculis superveniéntibus abundántes divítias grátiæ suæ.
℟. Propter nímiam caritátem suam qua diléxit nos.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Pomoc Boża niech będzie z nami zawsze.
℟. Amen.
Lekcja 2
1 Sm 9:22-25
22 Wziąwszy tedy Samuel Saula i sługę jego, wwiódł je na salę, i dał im miejsce na przodku tych, którzy byli wezwani; bo ich było o trzydzieści mężów.
23 I rzekł Samuel kucharzowi: Daj sztukę, którąm ci dał i rozkazał, żebyś odłożył osobno u siebie.
24 I podniósł kucharz łopatkę i położył przed Saulem. I rzekł Samuel: Oto, co zostało, weźmij przed się, a jedz; bo umyślnie dla ciebie schowano, kiedym wezwał ludu. I jadł Saul z Samuelem dnia onego.
25 I zeszli z wyżyny do miasta, i mówił z Saulem na sali: i posłał Saulowi na sali, i spał.
1 Sm 9:26-27; 10:1
26 A gdy rano wstali, i już dniało, wezwał Samuel Saula na sali, mówiąc: Wstań, i odprawię cię: i wstał Saul, i wyszli obaj, to jest on i Samuel.
27 A gdy schodzili na końcu miasta, Samuel rzekł do Saula: Rzecz słudze, że pójdzie przed nami, i minie: a ty pozostań trochę, żeć opowiem słowo Pańskie.
1 I wziął Samuel bańkę oliwy i wylał na głowę jego i pocałował go i rzekł: Oto cię Pan pomazał za książę nad dziedzictwem jego, i wyzwolisz lud jego z rąk nieprzyjaciół jego, którzy są około niego.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. I gdyśmy byli umarłymi przez grzechy, ożywił nas społem Bóg w Chrystusie.
* Dla zbytniéj miłości swojéj, którą nas umiłował.
℣. Aby okazał w nadchodzących wiekach obfite bogactwa łaski swojéj.
℟. Dla zbytniéj miłości swojéj, którą nas umiłował.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Per evangélica dicta, deleántur nostra delícta.
℟. Amen.
Lectio 3
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam
Luc 15:1-10
In illo témpore: Erant appropinquántes ad Iesum publicáni et peccatóres, ut audírent illum. Et réliqua.
Homilía sancti Gregórii Papæ
Homilia 34 in Evangelium, n. 2-3, post initium
Audístis in lectióne evangélica, fratres mei, quia peccatóres et publicáni accessérunt ad Redemptórem nostrum; et non solum ad colloquéndum, sed étiam ad convescéndum recépti sunt. Quod vidéntes pharisǽi dedignáti sunt. Ex qua re collígite quia vera iustítia compassiónem habet, falsa iustítia dedignatiónem. Quamvis et iusti sóleant recte peccatóribus dedignári: sed áliud est quod ágitur typho supérbiæ, áliud quod zelo disciplínæ.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nostri.
℟. Deo grátias.
℟. Cum essémus mórtui peccátis, convivificávit nos Deus in Christo
* Propter nímiam caritátem suam qua diléxit nos.
℣. Ut osténderet in sǽculis superveniéntibus abundántes divítias grátiæ suæ.
℟. Propter nímiam caritátem suam qua diléxit nos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Propter nímiam caritátem suam qua diléxit nos.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech słowa Ewangelii zgładzą nasze grzechy.
℟. Amen.
Lekcja 3
Czytanie Ewangelii świętej według Łukasza
Łk 15:1-10
Onego czasu: Zbliżali się do Jezusa celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. I tak dalej.
Homilia świętego Grzegorza, Papieża
Homilia 34. na Ewangelię, w 1. połowie
Usłyszeliście w czytaniu ewangelicznym, bracia moi, że do Odkupiciela Naszego przystąpili grzesznicy i celnicy — i zostali przyjęci nie tylko po to, by wespół z Nim rozmawiać, ale także, by wespół z Nim jeść. Co widząc, faryzeusze uznali to za niegodne. Z sytuacji tej wyciągnijcie wniosek, że sprawiedliwość prawdziwa ma w sobie współcierpienie, fałszywa zaś — odmawia godności: choć przecież sprawiedliwi słusznie zwykli zarzucać grzesznikom niegodność. Ale czym innym jest, jeśli coś dzieje się z powodu podniety pychy, a czym innym, jeśli za sprawą żarliwości o utrzymanie ładu.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. I gdyśmy byli umarłymi przez grzechy, ożywił nas społem Bóg w Chrystusie.
* Dla zbytniéj miłości swojéj, którą nas umiłował.
℣. Aby okazał w nadchodzących wiekach obfite bogactwa łaski swojéj.
℟. Dla zbytniéj miłości swojéj, którą nas umiłował.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Dla zbytniéj miłości swojéj, którą nas umiłował.
|
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
|
Opuścić resztę, jeśli Laudesy nie są odmawiane osobno.
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Protéctor in te sperántium, Deus, sine quo nihil est válidum, nihil sanctum; multíplica super nos misericórdiam tuam; ut, te rectóre, te duce, sic transeámus per bona temporália, ut non amittámus ætérna.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Obrońco nadzieję w Tobie pokładających, Boże, bez którego niema nic stałego ani świętego: pomnóż miłosierdzie Twoje nad nami, abyśmy pod rządami i przewodnictwem Twojem tak przeszli przez dobra doczesne, by nie utracić wiecznych.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Incipit
℣. Miserátor et miséricors Dóminus.
℟. Longánimis et multum miséricors.
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek
℣. Miserátor et miséricors Dóminus.
℟. Longánimis et multum miséricors.
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmi {Psalmi & antiphonæ ex Commune aut Festo}
Ant. Unus mílitum * láncea latus eius apéruit et contínuo exívit sanguis et aqua.
Psalmus 92 [1]
92:1 Dóminus regnávit, decórem indútus est: * indútus est Dóminus fortitúdinem, et præcínxit se.
92:1 Étenim firmávit orbem terræ, * qui non commovébitur.
92:2 Paráta sedes tua ex tunc: * a sǽculo tu es.
92:3 Elevavérunt flúmina, Dómine: * elevavérunt flúmina vocem suam.
92:3 Elevavérunt flúmina fluctus suos, * a vócibus aquárum multárum.
92:4 Mirábiles elatiónes maris: * mirábilis in altis Dóminus.
92:5 Testimónia tua credibília facta sunt nimis: * domum tuam decet sanctitúdo, Dómine, in longitúdinem diérum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Unus mílitum láncea latus eius apéruit et contínuo exívit sanguis et aqua.
|
Psalmy {Psalmy, antyfony z części wspólnych lub własne}
Ant. Jeden z żołnierzy * włócznią otworzył bok Jego, a natychmiast wyszła krew i woda.
Psalm 92 [1]
92:1 Pan królował, oblókł się w ozdobę: * oblókł się Pan mocą i przepasał się.
92:1 Albowiem umocnił okrąg świata, * który się nie poruszy.
92:2 Zgotowana stolica twoja od onego czasu: * ty jesteś od wieku.
92:3 Podniosły rzeki, Panie: * podniosły rzeki głos swój.
92:3 Podniosły rzeki nawałności swoje, * od szumu wód wielkich.
92:4 Dziwne nawałności morskie: * dziwny na wysokościach Pan.
92:5 Świadectwa twoje okazały się być bardzo wiary godne: * domowi twemu, Panie, przystoi świętobliwość na długość dni.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Jeden z żołnierzy włócznią otworzył bok Jego, a natychmiast wyszła krew i woda.
|
Ant. Stans Iesus * clamábat dicens: Si quis sitit, véniat ad me et bibat.
Psalmus 99 [2]
99:2 Iubiláte Deo, omnis terra: * servíte Dómino in lætítia.
99:2 Introíte in conspéctu eius, * in exsultatióne.
99:3 Scitóte quóniam Dóminus ipse est Deus: * ipse fecit nos, et non ipsi nos.
99:4 Pópulus eius, et oves páscuæ eius: * introíte portas eius in confessióne, átria eius in hymnis: confitémini illi.
99:5 Laudáte nomen eius: quóniam suávis est Dóminus, in ætérnum misericórdia eius, * et usque in generatiónem et generatiónem véritas eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Stans Iesus clamábat dicens: Si quis sitit, véniat ad me et bibat.
|
Ant. Stał Jezus * i wołał mówiąc: Jeśli kto pragnie niech do Mnie przyjdzie a pije.
Psalm 99 [2]
99:2 Wykrzykajcie Bogu, wszystka ziemio: * służcie Panu z weselem.
99:2 Wchódźcie przed obliczności jego, * z radością.
99:3 Wiedzcie, iż Pan sam jest Bóg: * on nas uczynił, a nie my sami siebie.
99:4 Ludu jego, i owce pastwiska jego: * wchódźcie w bramy jego w wyznawaniu, do sieni jego z pieśniami: wyznawajcie mu.
99:5 Chwalcie imię jego: boć słodki jest Pan, na wieki miłosierdzie jego, * i aż od rodzaju do rodzaju prawda jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Stał Jezus i wołał mówiąc: Jeśli kto pragnie niech do Mnie przyjdzie a pije.
|
Ant. In caritáte perpétua * diléxit nos Deus, ídeo, exaltátus a terra, attráxit nos ad Cor suum, míserans.
Psalmus 62 [3]
62:2 Deus, Deus meus, * ad te de luce vígilo.
62:2 Sitívit in te ánima mea, * quam multiplíciter tibi caro mea.
62:3 In terra desérta, et ínvia, et inaquósa: * sic in sancto appárui tibi, ut vidérem virtútem tuam, et glóriam tuam.
62:4 Quóniam mélior est misericórdia tua super vitas: * lábia mea laudábunt te.
62:5 Sic benedícam te in vita mea: * et in nómine tuo levábo manus meas.
62:6 Sicut ádipe et pinguédine repleátur ánima mea: * et lábiis exsultatiónis laudábit os meum.
62:7 Si memor fui tui super stratum meum, in matutínis meditábor in te: * quia fuísti adiútor meus.
62:8 Et in velaménto alárum tuárum exsultábo, adhǽsit ánima mea post te: * me suscépit déxtera tua.
62:10 Ipsi vero in vanum quæsiérunt ánimam meam, introíbunt in inferióra terræ: * tradéntur in manus gládii, partes vúlpium erunt.
62:12 Rex vero lætábitur in Deo, laudabúntur omnes qui iurant in eo: * quia obstrúctum est os loquéntium iníqua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In caritáte perpétua diléxit nos Deus, ídeo, exaltátus a terra, attráxit nos ad Cor suum, míserans.
|
Ant. Miłością wieczną * umiłował nas Bóg, przeto gdy został podwyższony od ziemi przyciągnął nas do Serca swojego, litując się.
Psalm 62 [3]
62:2 Boże, Boże mój, * do ciebie czuję na świtaniu.
62:2 Pragnęła cię dusza moja, * jako rozmaicie tobie i ciało moje.
62:3 W ziemi pustéj i niedrożnéj i bezwodnéj: * jako w świątnicy stawiłem się przed tobą, abych widział moc twoję i chwałę twoję.
62:4 Iż lepsze jest miłosierdzie twoje, niźli żywoty: * wargi moje będą ciebie chwalić.
62:5 Tak cię błogosławić będę za żywota mego: * a w imię twoje będę podnosił ręce moje.
62:6 Jako sadłem i tłustością niech będzie napełniona dusza moja: * a wargami wesołości będą wychwalać usta moje.
62:7 Jeźlim na cię pamiętał na łożu mojem, rano będę rozmyślał o tobie: * boś był pomocnikiem moim.
62:8 I w zasłonie skrzydeł twoich rozraduję się, przylgnęła dusza moja do ciebie: * broniła mię prawica twoja.
62:10 A oni próżno szukali dusze mojéj, wnidą w niskości ziemie: * będą podani w ręce miecza, częściami liszek będą.
62:12 Ale król będzie się weselił w Bogu, i chlubić się będą wszyscy, którzy nań przysięgają: * bo zatkane są usta mówiących nieprawości.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Miłością wieczną umiłował nas Bóg, przeto gdy został podwyższony od ziemi przyciągnął nas do Serca swojego, litując się.
|
Ant. Veníte ad me * omnes qui laborátis et oneráti estis et ego refíciam vos.
Canticum Trium Puerorum [4]
Dan 3:57-88,56
3:57 Benedícite, ómnia ópera Dómini, Dómino: * laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
3:58 Benedícite, Ángeli Dómini, Dómino: * benedícite, cæli, Dómino.
3:59 Benedícite, aquæ omnes, quæ super cælos sunt, Dómino: * benedícite, omnes virtútes Dómini, Dómino.
3:60 Benedícite, sol et luna, Dómino: * benedícite, stellæ cæli, Dómino.
3:61 Benedícite, omnis imber et ros, Dómino: * benedícite, omnes spíritus Dei, Dómino.
3:62 Benedícite, ignis et æstus, Dómino: * benedícite, frigus et æstus, Dómino.
3:63 Benedícite, rores et pruína, Dómino: * benedícite, gelu et frigus, Dómino.
3:64 Benedícite, glácies et nives, Dómino: * benedícite, noctes et dies, Dómino.
3:65 Benedícite, lux et ténebræ, Dómino: * benedícite, fúlgura et nubes, Dómino.
3:66 Benedícat terra Dóminum: * laudet et superexáltet eum in sǽcula.
3:67 Benedícite, montes et colles, Dómino: * benedícite, univérsa germinántia in terra, Dómino.
3:68 Benedícite, fontes, Dómino: * benedícite, mária et flúmina, Dómino.
3:69 Benedícite, cete, et ómnia, quæ movéntur in aquis, Dómino: * benedícite, omnes vólucres cæli, Dómino.
3:70 Benedícite, omnes béstiæ et pécora, Dómino: * benedícite, fílii hóminum, Dómino.
3:71 Benedícat Israël Dóminum: * laudet et superexáltet eum in sǽcula.
3:72 Benedícite, sacerdótes Dómini, Dómino: * benedícite, servi Dómini, Dómino.
3:73 Benedícite, spíritus, et ánimæ iustórum, Dómino: * benedícite, sancti, et húmiles corde, Dómino.
3:74 Benedícite, Ananía, Azaría, Mísaël, Dómino: * laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
3:75 (Fit reverentia:) Benedicámus Patrem et Fílium cum Sancto Spíritu: * laudémus et superexaltémus eum in sǽcula.
3:56 Benedíctus es, Dómine, in firmaménto cæli: * et laudábilis, et gloriósus, et superexaltátus in sǽcula.
Ant. Veníte ad me omnes qui laborátis et oneráti estis et ego refíciam vos.
|
Ant. Pójdźcie do Mnie * wszyscy, którzy pracujecie i jesteście obciążeni, a Ja was ochłodzę.
Kantyk trzech młodzieńców [4]
Dn 3:57-88,56
3:57 Błogosławcie, wszystkie sprawy Pańskie, Panu: * chwalcie a wywyższajcie go na wieki.
3:58 Błogosławcie, aniołowie Pańscy, Panu: * błogosławcie, niebiosa, Panu.
3:59 Błogosławcie, wody wszystkie, które są na niebie, Panu: * błogosławcie, wszystkie mocy Pańskie, Panu.
3:60 Błogosławcie, słońce i miesiącu, Panu: * błogosławcie, gwiazdy niebieskie, Panu.
3:61 Błogosławcie, wszelki dżdżu i roso, Pana: * błogosławcie, wszystkie wiatry Boże, Pana.
3:62 Błogosławcie, ogniu i gorąco, Panu: * błogosławcie, zimno i ciepło, Panu.
3:63 Błogosławcie, rosy i szron, Panu: * błogosławcie, mróz i zimno, Panu.
3:64 Błogosławcie, lody i śniegi, Panu: * błogosławcie, nocy i dni, Panu.
3:65 Błogosławcie, światłość i ciemności, Panu: * błogosławcie, błyskawice i obłoki, Panu.
3:66 Niech błogosławi ziemia Pana: * niech chwali i wywyższa go na wieki.
3:67 Błogosławcie, góry i pagórki, Panu: * błogosławcie, wszystko rodzące na ziemi, Panu.
3:68 Błogosławcie, źródła, Panu: * błogosławcie, morza i rzeki, Panu.
3:69 Błogosławcie, wielorybowie i wszystko, co się rusza w wodach, Panu: * błogosławcie, wszyscy ptacy powietrzni, Panu.
3:70 Błogosławcie, wszystkie bestie i bydło, Panu: * błogosławcie, synowie ludzcy, Panu.
3:71 Niech błogosławi Izrael Pana: * niech go chwali a wywyższa na wieki.
3:72 Błogosławcie, kapłani Pańscy, Panu: * błogosławcie, słudzy Pańscy, Panu.
3:73 Błogosławcie, duchowie i dusze sprawiedliwych, Panu: * błogosławcie, święci a pokornego serca, Panu.
3:74 Błogosławcie, Ananiaszu, Azariaszu, Misaelu, Panu: * chwalcie a wywyższajcie go na wieki.
3:75 (Ukłonić się) Błogosławmy Ojca i Syna z Duchem Świętym: * chwalmy a wywyższajmy go na wieki.
3:56 Błogosławionyś jest, Panie, na utwierdzeniu niebieskim: * i sławny, i chwalebny, i najprzewyższeńszy na wieki.
Ant. Pójdźcie do Mnie wszyscy, którzy pracujecie i jesteście obciążeni, a Ja was ochłodzę.
|
Ant. Fili, * præbe mihi cor tuum, et óculi tui custódiant vias meas.
Psalmus 148 [5]
148:1 Laudáte Dóminum de cælis: * laudáte eum in excélsis.
148:2 Laudáte eum, omnes Ángeli eius: * laudáte eum, omnes virtútes eius.
148:3 Laudáte eum, sol et luna: * laudáte eum, omnes stellæ et lumen.
148:4 Laudáte eum, cæli cælórum: * et aquæ omnes, quæ super cælos sunt, laudent nomen Dómini.
148:5 Quia ipse dixit, et facta sunt: * ipse mandávit, et creáta sunt.
148:6 Státuit ea in ætérnum, et in sǽculum sǽculi: * præcéptum pósuit, et non præteríbit.
148:7 Laudáte Dóminum de terra, * dracónes, et omnes abýssi.
148:8 Ignis, grando, nix, glácies, spíritus procellárum: * quæ fáciunt verbum eius:
148:9 Montes, et omnes colles: * ligna fructífera, et omnes cedri.
148:10 Béstiæ, et univérsa pécora: * serpéntes, et vólucres pennátæ:
148:11 Reges terræ, et omnes pópuli: * príncipes, et omnes iúdices terræ.
148:12 Iúvenes, et vírgines: senes cum iunióribus laudent nomen Dómini: * quia exaltátum est nomen eius solíus.
148:14 Conféssio eius super cælum et terram: * et exaltávit cornu pópuli sui.
148:14 Hymnus ómnibus sanctis eius: * fíliis Israël, pópulo appropinquánti sibi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Fili, præbe mihi cor tuum, et óculi tui custódiant vias meas.
|
Ant. Synu, * daj mi serce twoje, a oczy twoje niech strzegą dróg Moich.
Psalm 148 [5]
148:1 Chwalcie Pana na niebiesiech: * chwalcie go na wysokości.
148:2 Chwalcie go wszyscy Aniołowie jego: * chwalcie go, wszystkie wojska jego.
148:3 Chwalcie go słońce i miesiącu: * chwalcie go wszystkie gwiazdy i światłości.
148:4 Chwalcie go niebiosa nad niebiosy: * i wody, które są na niebie, niech imię Pańskie chwalą.
148:5 Albowiem on rzekł, i uczynione są: * on rozkazał, i stworzone są.
148:6 Postanowił je na wieki i na wieki wieków: * ustawę dał i nie przeminie.
148:7 Chwalcie Pana z ziemi: * smokowie i wszystkie przepaści:
148:8 Ogniu, gradzie, śniegu, lodzie, i wietrze gwałtowny: * które czynią słowo jego:
148:9 Góry i wszystkie pagórki: * drzewa owoc dające, i wszystkie cedry.
148:10 Zwierzęta, i wszystko bydło: * rzeczy płazające, i ptastwo skrzydlaste.
148:11 Królowie ziemscy, i wszyscy narodowie: * książęta, i wszyscy sędziowie ziemscy.
148:12 Młodzieńcy i panienki: starzy i młodzi, niech imię Pańskie chwalą: * bo wywyższyło się imię jego samego.
148:14 Wyznanie jego na niebie i na ziemi: * i wywyższył róg ludu swego.
148:14 Chwała wszystkim świętym jego: * synom Izraelskim, ludowi przybliżającemu się do niego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Synu, daj mi serce twoje, a oczy twoje niech strzegą dróg Moich.
|
Capitulum Hymnus Versus {ex Proprio de Tempore}
1 Pet 5:6-7
Caríssimi, humiliámini sub poténti manu Dei, ut vos exáltet in témpore visitatiónis; omnem sollicitúdinem vestram proiciéntes in eum, quóniam ipsi cura est de vobis.
℟. Deo grátias.
Hymnus
Cor, arca legem cóntinens
Non servitútis véteris,
Sed grátiæ, sed véniæ,
Sed et misericórdiæ.
Cor, sanctuárium novi
Intemerátum fœ́deris,
Templum vetústo sánctius,
Velúmque scisso utílius.
Te vulnerátum cáritas
Ictu paténti vóluit,
Amóris invisíbilis
Ut venerémur vúlnera.
Hoc sub amóris sýmbolo
Passus cruénta et mýstica,
Utrúmque sacrifícium
Christus sacérdos óbtulit.
Quis non amántem rédamet?
Quis non redémptus díligat,
Et Corde in isto séligat
Ætérna tabernácula?
Iesu, tibi sit glória,
Qui Corde fundis grátiam,
Cum Patre, et almo Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
℣. Tóllite iugum meum super vos et díscite a me.
℟. Quia mitis sum et húmilis Corde.
|
Kapitulum Hymn Wers {z Temporału}
1 P 5:6-7
Najmilsi: Uniżajcież się tedy pod mocną rękę Bożą, aby was wywyższył czasu nawiedzenia: Wszystko troskanie wasze składając nań, gdyż on ma pieczą o was.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Hymn
O Serce, arko, zawierająca prawo
Nie dawnej niewoli,
Lecz łaski, lecz przebaczenia,
Lecz i miłosierdzia.
O Serce, niepokalany przybytku
Nowego Przymierza,
Świątynio od dawnej świętsza
I zasłono od rozdartej pożyteczniejsza.
Ciebie miłość chciała mieć
Zranione otwartym ciosem,
Abyśmy czcili rany
Miłości niewidzialnej,
Pod tym znakiem miłości
Znosząc cierpienia krwawe i mistyczne,
Obie złożył ofiary
Chrystus kapłan.
Któżby miłującego nie miłował wzajemnie?
Któż odkupiony nie pokochał
I w Sercu owem nie obrał
Sobie wiecznego mieszkania?
Jezu, niech Tobie będzie chwała,
Który nam z serca łaski zlewasz,
Z Ojcem — z Ożywicielem, Duchem,
I Przez nieskończone wieki.
Amen.
℣. Weźmijcie jarzmo Moje na się, a uczcie się odemnie.
℟. Żem jest cichy, i pokornego serca.
|
Canticum: Benedictus {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Quis ex vobis * homo, qui habet centum oves et, si perdíderit unam ex illis, nonne dimíttit nonagínta novem in desérto et vadit ad illam quæ períerat, donec invéniat eam? Allelúia.
Canticum Zachariæ
Luc. 1:68-79
1:68 Benedíctus ✠ Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ:
1:69 Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
1:70 Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sǽculo sunt, prophetárum eius:
1:71 Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos.
1:72 Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.
1:73 Iusiurándum, quod iurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:
1:74 Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.
1:75 In sanctitáte, et iustítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
1:76 Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias eius:
1:77 Ad dandam sciéntiam salútis plebi eius: * in remissiónem peccatórum eórum:
1:78 Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:
1:79 Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Quis ex vobis homo, qui habet centum oves et, si perdíderit unam ex illis, nonne dimíttit nonagínta novem in desérto et vadit ad illam quæ períerat, donec invéniat eam? Allelúia.
|
Kantyk: Benedictus {Antyfona z Temporału}
Ant. Który z was * człowiek, co ma sto owiec, a jeśliby stracił jedną z nich izali nie zostawia dziewięćdziesięciu i dziewięciu na puszczy i idzie za oną, co zginęła, aż ją znajdzie? alleluja.
Pieśń Zachariasza
Łk 1:68-79
1:68 Błogosławiony ✠ Pan, Bóg Izraelski: * iż nawiedził i uczynił odkupienie ludu swego.
1:69 I podniósł róg zbawienia nam: * w domu Dawida, służebnika swego.
1:70 Jako mówił przez usta świętych, * którzy od wieku są, proroków swoich.
1:71 Wybawienie od nieprzyjaciół naszych, * i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą.
1:72 Aby uczynił miłosierdzie z ojcy naszymi: * i wspamiętał na testament swój święty.
1:73 Przysięgę, którą przysiągł Abrahamowi, ojcu naszemu, * że nam dać miał:
1:74 Iżbyśmy, wybawieni z ręki nieprzyjaciół naszych, * bez bojaźni mu służyli.
1:75 W świętobliwości i w sprawiedliwości przed nim, * po wszystkie dni nasze.
1:76 A ty dzieciątko, prorokiem Najwyższego będziesz nazwane: * bo uprzedzisz przed oblicznością Pańską, abyś gotował drogi jego:
1:77 Iżbyś dał naukę zbawienia ludowi jego: * na odpuszczenie grzechów ich:
1:78 Dla wnętrzności miłosierdzia Boga naszego: * przez które nawiedził nas Wschód z wysokości:
1:79 Aby zaświecił tym, którzy w ciemności i w cieniu śmierci siedzą: * ku wyprostowaniu nóg naszych na drogę pokoju.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Który z was człowiek, co ma sto owiec, a jeśliby stracił jedną z nich izali nie zostawia dziewięćdziesięciu i dziewięciu na puszczy i idzie za oną, co zginęła, aż ją znajdzie? alleluja.
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Protéctor in te sperántium, Deus, sine quo nihil est válidum, nihil sanctum; multíplica super nos misericórdiam tuam; ut, te rectóre, te duce, sic transeámus per bona temporália, ut non amittámus ætérna.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Obrońco nadzieję w Tobie pokładających, Boże, bez którego niema nic stałego ani świętego: pomnóż miłosierdzie Twoje nad nami, abyśmy pod rządami i przewodnictwem Twojem tak przeszli przez dobra doczesne, by nie utracić wiecznych.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Incipit
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Hymnus {Doxology: Heart}
Iam lucis orto sídere,
Deum precémur súpplices,
Ut in diúrnis áctibus
Nos servet a nocéntibus.
Linguam refrénans témperet,
Ne litis horror ínsonet:
Visum fovéndo cóntegat,
Ne vanitátes háuriat.
Sint pura cordis íntima,
Absístat et vecórdia;
Carnis terat supérbiam
Potus cibíque párcitas.
Ut, cum dies abscésserit,
Noctémque sors redúxerit,
Mundi per abstinéntiam
Ipsi canámus glóriam.
Iesu, tibi sit glória,
Qui Corde fundis grátiam,
Cum Patre et almo Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
|
Hymn {Doxology: Heart}
Gdy już wzeszła gwiazda światła,
Kornie prośmy Boga,
By w czynnościach dziennych
Zachował nas od szkody.
Niech powściągając miarkuje język,
By nie rozbrzmiewała groza waśni:
Niechaj życzliwie chroni wzrok nasz,
By się nie poił próżnością.
Niech czyste będzie wnętrze serca,
I niech odstąpi nierozum;
Niechaj hardość ciała skruszy
Skąpość napoju i pokarmu.
Abyśmy, gdy dzień przejdzie,
A kolejność znów sprowadzi noc,
Czyści przez wstrzemięźliwość
Śpiewali mu chwałę.
Jezu, niech Tobie będzie chwała,
Który nam z serca łaski zlewasz,
Z Ojcem — z Ożywicielem, Duchem,
I Przez nieskończone wieki.
Amen.
|
Psalmi {ex Commune aut Festo}
Ant. Unus mílitum * láncea latus eius apéruit et contínuo exívit sanguis et aqua.
Psalmus 117 [1]
117:1 Confitémini Dómino quóniam bonus: * quóniam in sǽculum misericórdia eius.
117:2 Dicat nunc Israël quóniam bonus: * quóniam in sǽculum misericórdia eius.
117:3 Dicat nunc domus Aaron: * quóniam in sǽculum misericórdia eius.
117:4 Dicant nunc qui timent Dóminum: * quóniam in sǽculum misericórdia eius.
117:5 De tribulatióne invocávi Dóminum: * et exaudívit me in latitúdine Dóminus.
117:6 Dóminus mihi adiútor: * non timébo quid fáciat mihi homo.
117:7 Dóminus mihi adiútor: * et ego despíciam inimícos meos.
117:8 Bonum est confídere in Dómino, * quam confídere in hómine:
117:9 Bonum est speráre in Dómino, * quam speráre in princípibus.
117:10 Omnes gentes circuiérunt me: * et in nómine Dómini quia ultus sum in eos.
117:11 Circumdántes circumdedérunt me: * et in nómine Dómini quia ultus sum in eos.
117:12 Circumdedérunt me sicut apes, et exarsérunt sicut ignis in spinis: * et in nómine Dómini quia ultus sum in eos.
117:13 Impúlsus evérsus sum ut cáderem: * et Dóminus suscépit me.
117:14 Fortitúdo mea, et laus mea Dóminus: * et factus est mihi in salútem.
117:15 Vox exsultatiónis, et salútis * in tabernáculis iustórum.
117:16 Déxtera Dómini fecit virtútem: déxtera Dómini exaltávit me, * déxtera Dómini fecit virtútem.
117:17 Non móriar, sed vivam: * et narrábo ópera Dómini.
117:18 Castígans castigávit me Dóminus: * et morti non trádidit me.
117:19 Aperíte mihi portas iustítiæ, ingréssus in eas confitébor Dómino: * hæc porta Dómini, iusti intrábunt in eam.
117:21 Confitébor tibi quóniam exaudísti me: * et factus es mihi in salútem.
117:22 Lápidem, quem reprobavérunt ædificántes: * hic factus est in caput ánguli.
117:23 A Dómino factum est istud: * et est mirábile in óculis nostris.
117:24 Hæc est dies, quam fecit Dóminus: * exsultémus, et lætémur in ea.
117:25 O Dómine, salvum me fac, o Dómine, bene prosperáre: * benedíctus qui venit in nómine Dómini.
117:26 Benedíximus vobis de domo Dómini: * Deus Dóminus, et illúxit nobis.
117:27 Constitúite diem solémnem in condénsis, * usque ad cornu altáris.
117:28 Deus meus es tu, et confitébor tibi: * Deus meus es tu, et exaltábo te.
117:28 Confitébor tibi quóniam exaudísti me * et factus es mihi in salútem.
117:29 Confitémini Dómino quóniam bonus: * quóniam in sǽculum misericórdia eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy {z części wspólnych lub własne}
Ant. Jeden z żołnierzy * włócznią otworzył bok Jego, a natychmiast wyszła krew i woda.
Psalm 117 [1]
117:1 Wyznawiajcie Pana, bo dobry: * bo na wieki miłosierdzie jego.
117:2 Niechaj teraz mówi Izrael, że dobry: * bo na wieki miłosierdzie jego.
117:3 Niechaj teraz mówi dom Aaronów: * że na wieki miłosierdzie jego.
117:4 Niechaj teraz mówią, którzy się boją Pana: * że na wieki miłosierdzie jego.
117:5 Z ucisku wzywałem Pana: * i wysłuchał mię na przestrzeństwie Pan.
117:6 Pan pomocnikiem moim: * nie będę się bał, coby mi uczynił człowiek.
117:7 Pan pomocnikiem moim: * a ja wzgardzę nieprzyjacioły moje.
117:8 Lepiéj jest ufać w Panu, * niźli ufać w człowieku.
117:9 Lepiéj jest mieć nadzieję w Panu, * niźli mieć nadzieję w książętach.
117:10 Wszyscy narodowie obtoczyli mię: * a w imię Pańskie pomściłem się nad nimi.
117:11 Obstąpiwszy ogarnęli mię: * a w imię Pańskie pomściłem się nad nimi.
117:12 Obstąpili mię jako pszczoły, i rozpalili się jak ogień w cierniu: * a w imię Pańskie pomściłem się nad nimi.
117:13 Potrącony wywróciłem się, abym upadł: * a Pan wspomógł mię.
117:14 Moc moja i chwała moja Pan: * i stał mi się zbawieniem.
117:15 Głos wesela i zbawienia * w przybytkach sprawiedliwych.
117:16 Prawica Pańska uczyniła moc: prawica Pańska wywyższyła mię, * prawica Pańska dokazała mocy.
117:17 Nie umrę, ale będę żył: * i będę opowiadał sprawy Pańskie.
117:18 Karząc karał mię Pan: * a nie zdał mię na śmierć.
117:19 Otwórzcie mi bramy sprawiedliwości, wszedłszy w nie będę Panu wyznawał: * ta brama Pańska, sprawiedliwi przez nię będą chodzić.
117:21 Będęć wysławiał, żeś mię wysłuchał: * i stałeś mi się zbawieniem.
117:22 Kamień, który odrzucili budujący: * ten się stał głową węgła.
117:23 Od Pana się to stało: * a jest dziwno w oczach naszych.
117:24 Ten jest dzień, który uczynił Pan: * radujmy się i weselmy się weń.
117:25 O Panie, zbaw mię, o Paniem, zdarz dobrze: * błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie.
117:26 Błogosławiliśmy wam z domu Pańskiego: * Bóg Pan, i oświecił nas.
117:27 Postanówcie dzień uroczysty w gęstwie, * aż do rogu ołtarza.
117:28 Bóg mój jesteś ty, i wyznawać ci będę: * Bóg mój jesteś ty, i wywyższać cię będę.
117:28 Będęć wyznawał, iżeś mię wysłuchał * i stałeś mi się zbawieniem.
117:29 Wyznawajcie Panu, bo dobry: * bo na wieki miłosierdzie jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 118(1-16) [2]
118:1 (Aleph) Beáti immaculáti in via: * qui ámbulant in lege Dómini.
118:2 Beáti, qui scrutántur testimónia eius: * in toto corde exquírunt eum.
118:3 Non enim qui operántur iniquitátem, * in viis eius ambulavérunt.
118:4 Tu mandásti * mandáta tua custodíri nimis.
118:5 Útinam dirigántur viæ meæ, * ad custodiéndas iustificatiónes tuas!
118:6 Tunc non confúndar, * cum perspéxero in ómnibus mandátis tuis.
118:7 Confitébor tibi in directióne cordis: * in eo quod dídici iudícia iustítiæ tuæ.
118:8 Iustificatiónes tuas custódiam: * non me derelínquas usquequáque.
118:9 (Beth) In quo córrigit adolescéntior viam suam? * In custodiéndo sermónes tuos.
118:10 In toto corde meo exquisívi te: * ne repéllas me a mandátis tuis.
118:11 In corde meo abscóndi elóquia tua: * ut non peccem tibi.
118:12 Benedíctus es, Dómine: * doce me iustificatiónes tuas.
118:13 In lábiis meis, * pronuntiávi ómnia iudícia oris tui.
118:14 In via testimoniórum tuórum delectátus sum, * sicut in ómnibus divítiis.
118:15 In mandátis tuis exercébor: * et considerábo vias tuas.
118:16 In iustificatiónibus tuis meditábor: * non oblivíscar sermónes tuos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 118(1-16) [2]
118:1 (Aleph) Błogosławieni niepokalani w drodze: * którzy chodzą w zakonie Pańskim.
118:2 Błogosławieni, którzy się pilno pytają o świadectwach jego: * szukają go ze wszystkiego serca.
118:3 Ci bowiem, którzy nieprawość czynią, * nie chodzili w drogach jego.
118:4 Tyś rozkazał * aby przykazania twego strzeżono bardzo.
118:5 Daj, Boże, aby się prostowały drogi moje, * ku strzeżeniu usprawiedliwienia twoich.
118:6 Tedy się nie zawstydzę, * gdy wejrzę we wszystkie rozkazania twoje.
118:7 Wyznawać ci będę w prostości serca: * przetóżem się nauczył sądów sprawiedliwości twojéj.
118:8 Sprawiedliwości twoich będę strzedz: * nie opuszczaj mię do końca.
118:9 (Beth) Czemże poprawia młody człowiek drogi swojéj? * Gdy zachowa mowy twoje.
118:10 Ze wszystkiego serca mego szukałem ciebie: * nie odpędzaj mię od mandatów twoich.
118:11 W sercu mojem skryłem słowa twoje: * abych nie grzeszył tobie.
118:12 Błogosławionyś jest, Panie: * naucz mię sprawiedliwości twoich.
118:13 Wargami mojemi, * opowiadałem wszystkie sądy ust twoich.
118:14 Kochałem się w drodze świadectw twoich, * jako we wszystkich bogactwach.
118:15 Będę się ćwiczył w rozkazaniach twoich: * i przypatrzę się drogom twoim.
118:16 Będę rozmyślał w sprawiedliwościach twoich: * nie zapomnę mów twoich.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 118(17-32) [3]
118:17 (Ghimel) Retríbue servo tuo, vivífica me: * et custódiam sermónes tuos:
118:18 Revéla óculos meos: * et considerábo mirabília de lege tua.
118:19 Íncola ego sum in terra: * non abscóndas a me mandáta tua.
118:20 Concupívit ánima mea desideráre iustificatiónes tuas, * in omni témpore.
118:21 Increpásti supérbos: * maledícti qui declínant a mandátis tuis.
118:22 Aufer a me oppróbrium, et contémptum: * quia testimónia tua exquisívi.
118:23 Étenim sedérunt príncipes, et advérsum me loquebántur: * servus autem tuus exercebátur in iustificatiónibus tuis.
118:24 Nam et testimónia tua meditátio mea est: * et consílium meum iustificatiónes tuæ.
118:25 (Daleth) Adhǽsit paviménto ánima mea: * vivífica me secúndum verbum tuum.
118:26 Vias meas enuntiávi, et exaudísti me: * doce me iustificatiónes tuas.
118:27 Viam iustificatiónum tuárum ínstrue me: * et exercébor in mirabílibus tuis.
118:28 Dormitávit ánima mea præ tǽdio: * confírma me in verbis tuis.
118:29 Viam iniquitátis ámove a me: * et de lege tua miserére mei.
118:30 Viam veritátis elégi: * iudícia tua non sum oblítus.
118:31 Adhǽsi testimóniis tuis, Dómine: * noli me confúndere.
118:32 Viam mandatórum tuórum cucúrri, * cum dilatásti cor meum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Unus mílitum láncea latus eius apéruit et contínuo exívit sanguis et aqua.
|
Psalm 118(17-32) [3]
118:17 (Gimel) Uczyń dobrze słudze twemu, ożyw mię: * a będę strzegł mów twoich.
118:18 Odsłoń oczy moje: * a przypatrzę się dziwom zakonu twego.
118:19 Jestem ja gościem na ziemi: * nie kryj przedemną mandatów twoich.
118:20 Pożądała dusza moja, żądać sprawiedliwości twoich, * na każdy czas.
118:21 Zgromiłeś pyszne: * przeklęci, którzy odstępują od mandatów twoich.
118:22 Oddal odemnie pohańbienie i wzgardę: * bom się badał o świadectwach twoich.
118:23 Bo i książęta siadały i przeciwko mnie mówiły: * ale sługa twój ćwiczył się w sprawiedliwościach twoich.
118:24 Bo i świadectwa twoje są rozmyślanie moje: * i sprawiedliwości twoje radą moją.
118:25 (Daleth) Przylgnęła do ziemie dusza moja: * ożyw mię według słowa twego.
118:26 Drogi moje rozpowiedziałem, i wysłuchałeś mię: * naucz mię sprawiedliwości twoich.
118:27 Naucz mię drogi sprawiedliwości twoich: * a będę się ćwiczył w cudach twoich.
118:28 Drzymała dusza moja od tęsknice: * posil mię w słowiech twoich.
118:29 Drogę nieprawości oddal odemnie: * a w zakonie twoim zmiłuj się nademną.
118:30 Obrałem drogę prawdy: * nie zapomniałem sądów twoich.
118:31 Przystałem do sądów twoich, Panie: * nie zawstydzaj mię.
118:32 Bieżałem drogą mandatów twoich, * gdyś rozszerzył serce moje.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Jeden z żołnierzy włócznią otworzył bok Jego, a natychmiast wyszła krew i woda.
|
Capitulum Responsorium Versus {ex Psalterio secundum diem}
1 Tim. 1:17
Regi sæculórum immortáli et invisíbili, soli Deo honor et glória in sǽcula sæculórum. Amen.
℟. Deo grátias.
℟.br. Iesu Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis.
℟. Iesu Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis.
℣. Qui sedes ad déxteram Patris.
℟. Miserére nobis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis.
℣. Exsúrge, Christe, ádiuva nos.
℟. Et líbera nos propter nomen tuum.
|
Kapitulum Responsorium Wers {z Psałterza według dnia}
1 Tm 1:17
Królowi wieków nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, samemu Bogu, cześć i chwała na wieki wieków. Amen.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟.br. Chryste, Synu Boga żywego, * Zmiłuj się nad nami.
℟. Chryste, Synu Boga żywego, * Zmiłuj się nad nami.
℣. Który siedzisz po prawicy Ojca,
℟. Zmiłuj się nad nami.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Chryste, Synu Boga żywego, * Zmiłuj się nad nami.
℣. Powstań, Chryste, wspieraj nas.
℟. I wyzwól nas dla imienia Twego.
|
Oratio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Dómine Deus omnípotens, qui ad princípium huius diéi nos perveníre fecísti: tua nos hódie salva virtúte; ut in hac die ad nullum declinémus peccátum, sed semper ad tuam iustítiam faciéndam nostra procédant elóquia, dirigántur cogitatiónes et ópera.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
|
Modlitwy
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Panie Boże wszechmogący, który bezpiecznie nas doprowadziłeś do początku dnia dzisiejszego: ochraniaj nas dzisiaj Swą mocą; abyśmy się tego dnia nie skłonili do żadnego grzechu, ale zawsze kierowali swoje myśli i uczynki do czynienia twojej sprawiedliwości.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
|
Martyrologium {anticip.}
Tértio Idus Iúnii Luna vicésima séptima Anno Dómini 2018
Salamínæ, in Cypro, natális sancti Bárnabæ Apóstoli, qui, natióne Cýprius, cum Paulo Géntium Apóstolus a discípulis ordinátus, multas regiónes cum eo peragrávit, iniúnctum sibi opus Evangélicæ prædicatiónis exércens; postrémo, Cyprum proféctus, ibi Apostolátum suum glorióso martýrio decorávit. Eius corpus, témpore Zenónis Imperatóris, ipso Bárnaba revelánte, repértum est, una cum códice Evangélii sancti Matthǽi, eiúsdem Bárnabæ manu descrípto.
Salmánticæ, in Hispánia, item natális sancti Ioánnis a sancto Facúndo, ex Eremitárum sancti Augustíni Ordine, Confessóris; qui fídei zelo, sanctimónia vitæ ac miráculis cláruit. Ipsíus autem festívitas sequénti die celebrátur.
Aquiléiæ pássio sanctórum Felícis et Fortunáti fratrum, qui, in persecutióne Diocletiáni et Maximiáni, equúleo suspénsi, atque, ardéntibus lampádibus circa eórum látera appósitis et mox divína virtúte exstínctis, per ventrem fervénti oleo sunt perfúsi; et ad últimum, cum in Christi confessióne persísterent, gloriósi certáminis cursum, obtruncáti cápite, implevérunt.
Bremæ natális sancti Rembérti, Hamburgénsis ac Breménsis Epíscopi.
Tarvísii sancti Parísii, civis Bononiénsis, Confessóris et Mónachi, ex Ordine Camaldulénsi.
Romæ Translátio sancti Gregórii Nazianzéni, Epíscopi, Confessóris atque Ecclésiæ Doctóris; cuius sacrum corpus, e Constantinópoli ántea delátum ad Urbem, atque in Ecclésia sanctæ Dei Genitrícis ad Campum Mártium diu asservátum, Gregórius Décimus tértius, Póntifex Máximus, in Capéllam, a se in Basílica sancti Petri magnificentíssime exornátam, summa celebritáte tránstulit, ac postrídie digno honóre sub altári cóndidit.
℣. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.
℟. Deo grátias.
℣. Pretiósa in conspéctu Dómini.
℟. Mors Sanctórum eius.
Sancta María et omnes Sancti intercédant pro nobis ad Dóminum, ut nos mereámur ab eo adiuvári et salvári, qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Martyrology {anticip.}
Roku Pańskiego 2018
Dnia 11-go czerwca uroczystość św. apostoła Barnaby. Pochodził on z Cypru i przyłączył się rychło do uczniów Chrystusa. Przez nich został później z natchnienia Bożego razem z św. Pawłem apostołem wysłany do pogan. Przebył z nim różne kraje i pełnił z zapałem urząd kaznodziejski. Ostatecznie przybył na Cypr i ukoronował tam swoje apostolstwo chwalebną śmiercią męczeńską.
‥
W Akwilei męczeństwo św. braci Feliksa i Fortunata, którzy w prześladowaniu za Dioklecjana i Maksymiana bardzo wiele męczarni wycierpieli. Rozpięto ich najpierw na torturach, potem przypalano im boki pochodniami, a gdy te cudem nagle zgasły, oblano ich wrzącym olejem. Ponieważ i wtedy stale trwali przy wierze, zostali ścięci mieczem.
‥
‥
W Rzymie przeniesienie relikwii św. Grzegorza z Nazjanzu. Sprowadzono je już wcześniej z Konstantynopola do Rzymu i złożono w kościele Matki Boskiej przy Polu Marsowym. Papież Grzegorz XIII kazał je przenieść dnia dzisiejszego do urządzonej przezeń z największym przepychem kaplicy w kościele św. Piotra i tamże umieścić następnego dnia z czcią wielką pod ołtarzem.
℣. I gdzie indziej wielu świętych Męczenników i Wyznawców oraz świętych Dziewic.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Cenna jest w oczach Pana.
℟. Śmierć świętych Jego.
Święta Maryja i wszyscy święci niech się wstawiają za nami u Pana, abyśmy zasłużyli na Jego pomoc i zbawienie, który żyje i króluje na wieki wieków.
℟. Amen.
|
De Officio Capituli
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Réspice in servos tuos, Dómine, et in ópera tua, et dírige fílios eórum.
℟. Et sit splendor Dómini Dei nostri super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos, et opus mánuum nostrárum dírige.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Orémus.
Dirígere et sanctificáre, régere et gubernáre dignáre, Dómine Deus, Rex cæli et terræ, hódie corda et córpora nostra, sensus, sermónes et actus nostros in lege tua, et in opéribus mandatórum tuórum: ut hic et in ætérnum, te auxiliánte, salvi et líberi esse mereámur, Salvátor mundi: Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
The Capitular Office
℣. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
℣. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
℣. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
„Ojcze nasz” cicho do „I nie wódź nas”.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
℣. Wejrzyj na sługi Swoje, Panie, i na dzieła Twoje, i prowadź ich dzieci.
℟. I niech jasność Pana Boga naszego będzie nad nami, i prowadź pracę rąk naszych, i dzieła rąk naszych prowadź.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Módlmy się.
Panie Boże, królu nieba i ziemi, racz dzisiaj prowadzić i uświęcać, władać i kierować, serca i ciała nasze, zmysły, słowa i czyny nasze według prawa Twojego, i według przykazań Twoich: abyśmy teraz i w wieczności, przez Ciebie wspierani, zasłużyli na zbawienie i wyzwolenie, Zbawicielu świata: Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
℟. Amen.
|
Regula vel Evangelium
℣. Divínum auxílium máneat semper nobíscum.
Benedictio. Cuius festum cólimus, ipse intercédat pro nobis ad Dóminum.
℟. Amen.
Sequéntia sancti Evangélii secúndum Lucam
In illo témpore: Erant appropinquántes ad Iesum publicáni et peccatóres, ut audírent illum. Et murmurábant pharisǽi et scribæ, dicéntes: Quia hic peccatóres recipit et mandúcat cum illis. Et ait ad illos parábolam istam, dicens: Quis ex vobis homo, qui habet centum oves: et si perdíderit unam ex illis, nonne dimíttit nonagínta novem in desérto, et vadit ad illam, quæ períerat, donec invéniat eam? Et cum invénerit eam, impónit in húmeros suos gaudens: et véniens domum, cónvocat amícos et vicínos, dicens illis: Congratulámini mihi, quia invéni ovem meam, quæ períerat? Dico vobis, quod ita gáudium erit in cœlo super uno peccatóre pœniténtiam agénte, quam super nonagínta novem iustis, qui non índigent pœniténtia. Aut quæ múlier habens drachmas decem, si perdíderit drachmam unam, nonne accéndit lucérnam, et evérrit domum, et quærit diligénter, donec invéniat? Et cum invénerit, cónvocat amícas et vicínas, dicens: Congratulámini mihi, quia invéni drachmam, quam perdíderam? Ita dico vobis: gáudium erit coram Angelis Dei super uno peccatóre pœniténtiam agénte.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nostri.
℟. Deo grátias.
Commemorátio Fratrum, Sorórum, Familiárium, Benefactórum defunctórum Ordinis nostri.
Requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Regula vel Evangelium
℣. Pomoc Boża niech będzie z nami zawsze.
Błogosławieństwo. Ten, którego święto obchodzimy, niech wstawia się za nami u Pana.
℟. Amen.
Ciąg dalszy Ewangelii świętej według Łukasza.
Onego czasu: Zbliżali się do Jezusa celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. A faryzeusze i uczeni szemrali mówiąc: «Że też ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi». Powiedział im tedy taką przypowieść, mówiąc:
«Czy jest między wami, kto mając sto owiec, gdyby stracił jedną z nich, czyż nie pozostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie pójdzie za ową, która zginęła, dopóki jej nie znajdzie? A gdy ją znajdzie, wkłada na ramiona swoje, radując się. I przyszedłszy do domu zwołuje przyjaciół i sąsiadów, mówiąc im: Radujcie się ze mną, bom znalazł owcę moją, która była zginęła. Powiadam wam, że taka będzie w niebiesiech radość z jednego grzesznika czyniącego pokutę, jak z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy pokuty nie potrzebują. Albo któraż niewiasta, mająca dziesięć drachm, gdyby straciła drachmę jedną, czyż nie zapala świecy, nie umiata domu i nie szuka starannie, dopóki nie znajdzie? A gdy znajdzie, zwołuje przyjaciółki i sąsiadki mówiąc: Radujcie się ze mną bom znalazła drachmę, którąm straciła. Tak, powiadam wam, radość będzie wśród Aniołów Bożych nad jednym grzesznikiem pokutę czyniącym».
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Commemorátio Fratrum, Sorórum, Familiárium, Benefactórum defunctórum Ordinis nostri.
Requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Adiutórium nóstrum ✠ in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
℣. Benedícite.
℟. Deus.
Benedictio. Dóminus nos benedícat, ✠ et ab omni malo deféndat, et ad vitam perdúcat ætérnam. Et fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Wspomożenie nasze ✠ w imieniu Pana.
℟. Który stworzył niebo i ziemię.
℣. Błogosław nam.
℟. Boże.
Błogosławieństwo. Niech Pan nas błogosławi, ✠ i broni od wszelkiego zła, i doprowadzi do życia wiecznego. A dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Incipit
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Hymnus {Doxology: Heart}
Nunc, Sancte, nobis, Spíritus,
Unum Patri cum Fílio,
Dignáre promptus íngeri
Nostro refúsus péctori.
Os, lingua, mens, sensus, vigor
Confessiónem pérsonent.
Flamméscat igne cáritas,
Accéndat ardor próximos.
Iesu, tibi sit glória,
Qui Corde fundis grátiam,
Cum Patre et almo Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
|
Hymn {Doxology: Heart}
Teraz, Duchu Święty,
Jedno z Ojcem i Synem,
Racz łaskawie do nas wstąpić,
Rozlewając się w sercu naszem.
Usta, język, myśl, uczucie, siła
Niechaj głoszą chwałę.
Ogniem niech zapłonie miłość,
Żar jej niechaj zapali bliźnich.
Jezu, niech Tobie będzie chwała,
Który nam z serca łaski zlewasz,
Z Ojcem — z Ożywicielem, Duchem,
I Przez nieskończone wieki.
Amen.
|
Psalmi {ex Commune aut Festo}
Ant. Stans Iesus * clamábat dicens: Si quis sitit, véniat ad me et bibat.
Psalmus 118(33-48) [1]
118:33 (He) Legem pone mihi, Dómine, viam iustificatiónum tuárum: * et exquíram eam semper.
118:34 Da mihi intelléctum, et scrutábor legem tuam: * et custódiam illam in toto corde meo.
118:35 Deduc me in sémitam mandatórum tuórum: * quia ipsam vólui.
118:36 Inclína cor meum in testimónia tua: * et non in avarítiam.
118:37 Avérte óculos meos ne vídeant vanitátem: * in via tua vivífica me.
118:38 Státue servo tuo elóquium tuum, * in timóre tuo.
118:39 Ámputa oppróbrium meum quod suspicátus sum: * quia iudícia tua iucúnda.
118:40 Ecce, concupívi mandáta tua: * in æquitáte tua vivífica me.
118:41 (Vav) Et véniat super me misericórdia tua, Dómine: * salutáre tuum secúndum elóquium tuum.
118:42 Et respondébo exprobrántibus mihi verbum: * quia sperávi in sermónibus tuis.
118:43 Et ne áuferas de ore meo verbum veritátis usquequáque: * quia in iudíciis tuis supersperávi.
118:44 Et custódiam legem tuam semper: * in sǽculum et in sǽculum sǽculi.
118:45 Et ambulábam in latitúdine: * quia mandáta tua exquisívi.
118:46 Et loquébar in testimóniis tuis in conspéctu regum: * et non confundébar.
118:47 Et meditábar in mandátis tuis, * quæ diléxi.
118:48 Et levávi manus meas ad mandáta tua, quæ diléxi: * et exercébar in iustificatiónibus tuis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy {z części wspólnych lub własne}
Ant. Stał Jezus * i wołał mówiąc: Jeśli kto pragnie niech do Mnie przyjdzie a pije.
Psalm 118(33-48) [1]
118:33 (He) Postaw mi zakon, Panie, drogę sprawiedliwości twoich: * a będę jéj szukał zawsze.
118:34 Daj mi zrozumienie, a będę się badał zakonu twego: * i będę go strzegł ze wszystkiego serca mego.
118:35 Prowadź mię ścieżką mandatów twoich: * bom jéj pragnął.
118:36 Nakłoń serce moje ku świadectwom twoim: * a nie ku łakomstwu.
118:37 Odwróć oczy moje, aby nie patrzały na próżność: * ożyw mię na drodze twojéj.
118:38 Potwierdź słudze twemu wyrok twój, * w bojaźni twojéj.
118:39 Odetnij pohańbienie moje, któregom się obawiał: * albowiem sądy twoje ucieszne.
118:40 Otom pożądał mandatów twoich: * ożyw mię w sprawiedliwości twojéj.
118:41 (Vau) A niech na mię przyjdzie, Panie, miłosierdzie twoje: * zbawienie twoje według wyroku twego.
118:42 I odpowiem tym, którzy mi urągają, słowo: * iżem nadzieję miał w słowiech twoich.
118:43 A nie odejmuj nigdy z ust moich słowa prawdy: * gdyżem bardzo nadzieją miał w sądziech twoich.
118:44 I będę strzegł zakonu twego zawżdy: * na wieki i na wielki wieków.
118:45 I chodziłem na przestrzeństwie: * iżem pilnie szukał przykazania twego.
118:46 I mówiłem o świadectwach twoich przed oczyma królów: * a nie wstydziłem się.
118:47 I rozmyślałem w przykazaniach twoich, * którem umiłował.
118:48 I podniosłem ręce swe ku mandatom twoim, którem umiłował: * i ćwiczyłem się w sprawiedliwościach twoich.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 118(49-64) [2]
118:49 (Zai) Memor esto verbi tui servo tuo, * in quo mihi spem dedísti.
118:50 Hæc me consoláta est in humilitáte mea: * quia elóquium tuum vivificávit me.
118:51 Supérbi iníque agébant usquequáque: * a lege autem tua non declinávi.
118:52 Memor fui iudiciórum tuórum a sǽculo, Dómine: * et consolátus sum.
118:53 Deféctio ténuit me, * pro peccatóribus derelinquéntibus legem tuam.
118:54 Cantábiles mihi erant iustificatiónes tuæ, * in loco peregrinatiónis meæ.
118:55 Memor fui nocte nóminis tui, Dómine: * et custodívi legem tuam.
118:56 Hæc facta est mihi: * quia iustificatiónes tuas exquisívi.
118:57 (Heth) Pórtio mea, Dómine, * dixi custodíre legem tuam.
118:58 Deprecátus sum fáciem tuam in toto corde meo: * miserére mei secúndum elóquium tuum.
118:59 Cogitávi vias meas: * et convérti pedes meos in testimónia tua.
118:60 Parátus sum, et non sum turbátus: * ut custódiam mandáta tua.
118:61 Funes peccatórum circumpléxi sunt me: * et legem tuam non sum oblítus.
118:62 Média nocte surgébam ad confiténdum tibi, * super iudícia iustificatiónis tuæ.
118:63 Párticeps ego sum ómnium timéntium te: * et custodiéntium mandáta tua.
118:64 Misericórdia tua, Dómine, plena est terra: * iustificatiónes tuas doce me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 118(49-64) [2]
118:49 (Zajin) Pomnij na słowo twoje słudze twemu, * w któremeś mi nadzieję uczynił.
118:50 To mię cieszyło w utrapieniu mojem: * bo wyrok twój ożywił mię.
118:51 Pyszni bardzo niesprawiedliwie czynili: * a nie odstąpiłem od zakonu twego.
118:52 Pamiętałem, Panie, na sądy twoje od wieku: * i ucieszyłem się.
118:53 Mdłość mię zdejmowała, * dla grzeszników opuszczających zakon twój.
118:54 Pieśniami były mi ustawy twoje, * na miejscu pielgrzymowania mego.
118:55 Pamiętałem w nocy na imię twoje, Panie: * i strzegłem zakonu twego.
118:56 To mi się stało: * iżem pilnie szukał sprawiedliwości twoich.
118:57 (Cheth) Cząstka moja, Panie: * obiecałem strzedz zakonu twego.
118:58 Prosiłem oblicza twego ze wszystkiego serca mego: * zmiłuj się nademną według mowy twojéj.
118:59 Rozmyślałem drogi moje: * a obracałem nogi moje ku świadectwom twoim.
118:60 Jestem gotów, a nie strwożyłem się, * abych strzegł mandatów twoich.
118:61 Powrozy grzeszników uplotły mię: * a nie przepomniałem zakonu twego.
118:62 Wstawałem o północy, abych ci wyznawał, * dla sądów sprawiedliwości twojéj.
118:63 Uczestnikiem ja jestem wszystkich, którzy się boją ciebie: * i strzegą przykazania twego.
118:64 Miłosierdzia twego, Panie, pełna jest ziemia: * naucz mię sprawiedliwości twoich.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 118(65-80) [3]
118:65 (Teth) Bonitátem fecísti cum servo tuo, Dómine, * secúndum verbum tuum.
118:66 Bonitátem, et disciplínam, et sciéntiam doce me: * quia mandátis tuis crédidi.
118:67 Priúsquam humiliárer ego delíqui: * proptérea elóquium tuum custodívi.
118:68 Bonus es tu: * et in bonitáte tua doce me iustificatiónes tuas.
118:69 Multiplicáta est super me iníquitas superbórum: * ego autem in toto corde meo scrutábor mandáta tua.
118:70 Coagulátum est sicut lac cor eórum: * ego vero legem tuam meditátus sum.
118:71 Bonum mihi quia humiliásti me: * ut discam iustificatiónes tuas.
118:72 Bonum mihi lex oris tui, * super míllia auri et argénti.
118:73 (Ioth) Manus tuæ fecérunt me, et plasmavérunt me: * da mihi intelléctum, et discam mandáta tua.
118:74 Qui timent te vidébunt me, et lætabúntur: * quia in verba tua supersperávi.
118:75 Cognóvi, Dómine, quia ǽquitas iudícia tua: * et in veritáte tua humiliásti me.
118:76 Fiat misericórdia tua ut consolétur me, * secúndum elóquium tuum servo tuo.
118:77 Véniant mihi miseratiónes tuæ, et vivam: * quia lex tua meditátio mea est.
118:78 Confundántur supérbi, quia iniúste iniquitátem fecérunt in me: * ego autem exercébor in mandátis tuis.
118:79 Convertántur mihi timéntes te: * et qui novérunt testimónia tua.
118:80 Fiat cor meum immaculátum in iustificatiónibus tuis, * ut non confúndar.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Stans Iesus clamábat dicens: Si quis sitit, véniat ad me et bibat.
|
Psalm 118(65-80) [3]
118:65 (Teth) Uczyniłeś łaskę z sługą twoim, Panie, * według słowa twojego.
118:66 Naucz mię dobroci i karności i umiejętności: * bom uwierzył mandatom twoim.
118:67 Pierwéj niźlim był uniżon, jam wykroczył: * dlatego strzegłem wyroku twego.
118:68 Dobryżeś ty: * a według dobroci twéj naucz mię sprawiedliwości twojéj.
118:69 Rozmnożyła się nademną nieprawość pysznych: * a ja ze wszystkiego serca będę badał mandatów twoich.
118:70 Zsiadło się jak mleko serce ich: * a jam rozmyślał w zakonie twoim.
118:71 Dobrze na mię, iżeś mię uniżył: * abych się nauczył sprawiedliwości twoich.
118:72 Lepszy mi jest zakon ust twoich, * niźli tysiące złota i śrebra.
118:73 (Jod) Ręce twoje uczyniły mię, i ulepiły mię: * daj mi rozum, a nauczę się mandatów twoich.
118:74 Którzy się ciebie boją, ujrzą mię i rozweselą się: * iżem bardzo nadzieję miał w słowiech twoich.
118:75 Poznałem, Panie, że sprawiedliwość sądy twoje: * a w prawdzie twojéj uniżyłeś mię.
118:76 Niechaj będzie miłosierdzie twoje aby mię cieszyło, * według wyroku twego słudze twemu.
118:77 Niechaj na mię przyjdą litości twoje, a będę żył: * bo zakon twój jest rozmyślanie moje.
118:78 Niechaj będą zawstydzeni hardzi, bo niesłusznie niesprawiedliwość nademną czynili: * a ja będę się ćwiczył w mandatach twoich.
118:79 Niech się obrócą do mnie, którzy się boją ciebie: * i którzy znają świadectwa twoje.
118:80 Niech będzie serce moje niepokalane w sprawiedliwościach twoich, * abym się nie zawstydził.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Stał Jezus i wołał mówiąc: Jeśli kto pragnie niech do Mnie przyjdzie a pije.
|
Capitulum Responsorium Versus {ex Proprio de Tempore}
1 Pet 5:6-7
Caríssimi, humiliámini sub poténti manu Dei, ut vos exáltet in témpore visitatiónis; omnem sollicitúdinem vestram proiciéntes in eum, quóniam ipsi cura est de vobis.
℟. Deo grátias.
℟.br. Tóllite iugum meum super vos * Et díscite a me.
℟. Tóllite iugum meum super vos * Et díscite a me.
℣. Quia mitis sum et húmilis Corde.
℟. Et díscite a me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Tóllite iugum meum super vos * Et díscite a me.
℣. Ego dixi: Dómine, miserére mei.
℟. Sana ánimam meam quia peccávi tibi.
|
Kapitulum Responsorium Wers {z Temporału}
1 P 5:6-7
Najmilsi: Uniżajcież się tedy pod mocną rękę Bożą, aby was wywyższył czasu nawiedzenia: Wszystko troskanie wasze składając nań, gdyż on ma pieczą o was.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟.br. Weźmijcie jarzmo Moje na się * A uczcie się odemnie.
℟. Weźmijcie jarzmo Moje na się * A uczcie się odemnie.
℣. Żem jest cichy, i pokornego serca.
℟. A uczcie się odemnie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Weźmijcie jarzmo Moje na się * A uczcie się odemnie.
℣. Rzekłem: Panie, zmiłuj się nade mną.
℟. Uzdrów duszę moją, bo zgrzeszyłem przeciw Tobie.
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Protéctor in te sperántium, Deus, sine quo nihil est válidum, nihil sanctum; multíplica super nos misericórdiam tuam; ut, te rectóre, te duce, sic transeámus per bona temporália, ut non amittámus ætérna.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Obrońco nadzieję w Tobie pokładających, Boże, bez którego niema nic stałego ani świętego: pomnóż miłosierdzie Twoje nad nami, abyśmy pod rządami i przewodnictwem Twojem tak przeszli przez dobra doczesne, by nie utracić wiecznych.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Incipit
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Hymnus {Doxology: Heart}
Rector potens, verax Deus,
Qui témperas rerum vices,
Splendóre mane ínstruis,
Et ígnibus merídiem:
Exstíngue flammas lítium,
Aufer calórem nóxium,
Confer salútem córporum,
Verámque pacem córdium.
Iesu, tibi sit glória,
Qui Corde fundis grátiam,
Cum Patre et almo Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
|
Hymn {Doxology: Heart}
Rządco potężny, prawdomówny Boże,
Który porządkujesz kolejność rzeczy,
Blaskiem rozjaśniasz ranek,
A upałami południe:
Przygaś płomienie waśni,
Oddal wzburzenie szkodliwe,
Udziel ciałom pomyślności,
A sercom pokoju prawdziwego.
Jezu, niech Tobie będzie chwała,
Który nam z serca łaski zlewasz,
Z Ojcem — z Ożywicielem, Duchem,
I Przez nieskończone wieki.
Amen.
|
Psalmi {ex Commune aut Festo}
Ant. In caritáte perpétua * diléxit nos Deus, ídeo, exaltátus a terra, attráxit nos ad Cor suum, míserans.
Psalmus 118(81-96) [1]
118:81 (Caph) Defécit in salutáre tuum ánima mea: * et in verbum tuum supersperávi.
118:82 Defecérunt óculi mei in elóquium tuum, * dicéntes: Quando consoláberis me?
118:83 Quia factus sum sicut uter in pruína: * iustificatiónes tuas non sum oblítus.
118:84 Quot sunt dies servi tui? * quando fácies de persequéntibus me iudícium?
118:85 Narravérunt mihi iníqui fabulatiónes: * sed non ut lex tua.
118:86 Ómnia mandáta tua véritas: * iníque persecúti sunt me, ádiuva me.
118:87 Paulo minus consummavérunt me in terra: * ego autem non derelíqui mandáta tua.
118:88 Secúndum misericórdiam tuam vivífica me: * et custódiam testimónia oris tui.
118:89 (Lamed) In ætérnum, Dómine, * verbum tuum pérmanet in cælo.
118:90 In generatiónem et generatiónem véritas tua: * fundásti terram, et pérmanet.
118:91 Ordinatióne tua persevérat dies: * quóniam ómnia sérviunt tibi.
118:92 Nisi quod lex tua meditátio mea est: * tunc forte periíssem in humilitáte mea.
118:93 In ætérnum non oblivíscar iustificatiónes tuas: * quia in ipsis vivificásti me.
118:94 Tuus sum ego, salvum me fac: * quóniam iustificatiónes tuas exquisívi.
118:95 Me exspectavérunt peccatóres ut pérderent me: * testimónia tua intelléxi.
118:96 Omnis consummatiónis vidi finem: * latum mandátum tuum nimis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy {z części wspólnych lub własne}
Ant. Miłością wieczną * umiłował nas Bóg, przeto gdy został podwyższony od ziemi przyciągnął nas do Serca swojego, litując się.
Psalm 118(81-96) [1]
118:81 (Kaph) Ustała dusza moja pragnąc zbawienia twego: * i miałem nadzieję bardzo w słowie twojem.
118:82 Ustały oczy moje czekając obietnice twojéj, * mówiąc: Kiedyż mię pocieszysz?
118:83 Bom stał się jako łagiew skórzana na mrozie: * nie zapomniałem sprawiedliwości twoich.
118:84 Wieleż jest dni sługi twego? * kiedyż uczynisz z prześladowników moich sprawiedliwość?
118:85 Powiadali mi złośnicy baśni: * ale nie jako twój zakon.
118:86 Wszystkie przykazania twoje prawda: * prześladowali mię niesprawiedliwie, ratuj mię.
118:87 Bez mała mię nie dokończyli na ziemi: * a ja nie opuszczałem mandatów twoich.
118:88 Według miłosierdzia twego ożyw mię: * a będę strzegł świadectw ust twoich.
118:89 (Lamed) Na wieki, Panie, * słowo twoje trwa na niebie.
118:90 Do rodzaju i rodzaju prawda twoja: * ugruntowałeś ziemię, i trwa.
118:91 Zrządzeniem twojem dzień trwa: * albowiem tobie wszystko służy.
118:92 Jedno że zakon twój jest rozmyślaniem mojem: * tedybych był zginął w uniżeniu swojem.
118:93 Na wieki me przepomnę sprawiedliwości twoich: * boś mię przez nie ożywił.
118:94 Twójcim ja, zbawże mię: * bociem szukał sprawiedliwości twoich.
118:95 Na mię czekali złośnicy, aby mię zatracili: * zrozumiałem świadectwa twoje.
118:96 Wszelkiéj doskonałości widziałem koniec: * bardzo szerokie przykazanie twoje.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 118(97-112) [2]
118:97 (Mem) Quómodo diléxi legem tuam, Dómine? * tota die meditátio mea est.
118:98 Super inimícos meos prudéntem me fecísti mandáto tuo: * quia in ætérnum mihi est.
118:99 Super omnes docéntes me intelléxi: * quia testimónia tua meditátio mea est.
118:100 Super senes intelléxi: * quia mandáta tua quæsívi.
118:101 Ab omni via mala prohíbui pedes meos: * ut custódiam verba tua.
118:102 A iudíciis tuis non declinávi: * quia tu legem posuísti mihi.
118:103 Quam dúlcia fáucibus meis elóquia tua, * super mel ori meo!
118:104 A mandátis tuis intelléxi: * proptérea odívi omnem viam iniquitátis.
118:105 (Nun) Lucérna pédibus meis verbum tuum, * et lumen sémitis meis.
118:106 Iurávi, et státui * custodíre iudícia iustítiæ tuæ.
118:107 Humiliátus sum usquequáque, Dómine: * vivífica me secúndum verbum tuum.
118:108 Voluntária oris mei beneplácita fac, Dómine: * et iudícia tua doce me.
118:109 Ánima mea in mánibus meis semper: * et legem tuam non sum oblítus.
118:110 Posuérunt peccatóres láqueum mihi: * et de mandátis tuis non errávi.
118:111 Hereditáte acquisívi testimónia tua in ætérnum: * quia exsultátio cordis mei sunt.
118:112 Inclinávi cor meum ad faciéndas iustificatiónes tuas in ætérnum, * propter retributiónem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 118(97-112) [2]
118:97 (Mem) Jakom się rozmiłował zakonu twego, Panie: * cały dzień jest rozmyślaniem mojem.
118:98 Nad nieprzyjacioły moich mądrymeś mię uczynił przykazaniem twojem: * bo wiecznie jest zemną.
118:99 Nad wszystkie uczyciele moje zrozumiałem: * bo świadectwa twoje są rozmyślanie moje.
118:100 Nad starce zrozumiałem: * iżem się dowiadywał mandatów twoich.
118:101 Od wszelakiéj złéj drogi hamowałem nogi moje: * abych strzegł słów twoich.
118:102 Nie odstępowałem od sądów twoich: * boś ty mnie zakon ustawił.
118:103 Jako wdzięczne podniebieniu memu słowa twoje, * nad miód ustom moim.
118:104 Z przykazania twego zrozumiałem: * przetóżem miał w nienawiści wszelką drogę nieprawości.
118:105 (Nun) Pochodnią nogom moich słowo twoje, * i światłość ścieżkom moich.
118:106 Przysiągłem i postanowiłem * strzedz sądów sprawiedliwości twojéj.
118:107 Jestem zewsząd uniżony, Panie: * ożyw mię według słowa twego.
118:108 Dobrowolne ust moich przyjmij wdzięcznie, Panie: * a naucz mię sądów twoich.
118:109 Dusza moja zawżdy w rękach moich: * i nie zapomniałem zakonu twego.
118:110 Zastawiali grzesznicy sidło na mię: * i nie zabłądziłem od mandatów twoich.
118:111 Dostałem dziedzictwem świadectw twoich na wieki: * bo są radością serca mego.
118:112 Nakłoniłem serca swego, abych czynił sprawiedliwości twoje na wieki, * dla odpłaty.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 118(113-128) [3]
118:113 (Samech) Iníquos ódio hábui: * et legem tuam diléxi.
118:114 Adiútor et suscéptor meus es tu: * et in verbum tuum supersperávi.
118:115 Declináte a me, malígni: * et scrutábor mandáta Dei mei.
118:116 Súscipe me secúndum elóquium tuum, et vivam: * et non confúndas me ab exspectatióne mea.
118:117 Ádiuva me, et salvus ero: * et meditábor in iustificatiónibus tuis semper.
118:118 Sprevísti omnes discedéntes a iudíciis tuis: * quia iniústa cogitátio eórum.
118:119 Prævaricántes reputávi omnes peccatóres terræ: * ídeo diléxi testimónia tua.
118:120 Confíge timóre tuo carnes meas: * a iudíciis enim tuis tímui.
118:121 (Ain) Feci iudícium et iustítiam: * non tradas me calumniántibus me.
118:122 Súscipe servum tuum in bonum: * non calumniéntur me supérbi.
118:123 Óculi mei defecérunt in salutáre tuum: * et in elóquium iustítiæ tuæ.
118:124 Fac cum servo tuo secúndum misericórdiam tuam: * et iustificatiónes tuas doce me.
118:125 Servus tuus sum ego: * da mihi intelléctum, ut sciam testimónia tua.
118:126 Tempus faciéndi, Dómine: * dissipavérunt legem tuam.
118:127 Ídeo diléxi mandáta tua, * super aurum et topázion.
118:128 Proptérea ad ómnia mandáta tua dirigébar: * omnem viam iníquam ódio hábui.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In caritáte perpétua diléxit nos Deus, ídeo, exaltátus a terra, attráxit nos ad Cor suum, míserans.
|
Psalm 118(113-128) [3]
118:113 (Samech) Złośniki miałem w nienawiści: * i rozmiłowałem się zakonu twego.
118:114 Pomocnik i obrońca mój jesteś ty: * a jam bardzo nadzieję miał w słowie twojem.
118:115 Odstąpcie odemnie złośnicy: * a będę się wywiadywał mandatów Boga mego.
118:116 Broń mię według wyroku twego, i niechaj żywię: * a nie zawstydzaj mię w oczekiwaniu mojem.
118:117 Wspomóż mię, a zbawion będę: * i będę rozmyślał w sprawiedliwościach twoich zawżdy.
118:118 Wzgardziłeś wszystkie odstępujące od sądów twoich: * bo nieprawa myśl ich.
118:119 Poczytałem za przestępce wszystkie grzeszniki ziemie: * przetóżem umiłował świadectwa twoje.
118:120 Przebij bojaźnią twoją ciało moję: * bom się bał sądów twoich.
118:121 (Ajin) Czyniłem sąd i sprawiedliwość: * nie daj mię potwarcom moim.
118:122 Przyjmij sługę twego ku dobremu: * niech mię nie potwarzają hardzi.
118:123 Oczy moje ustały, pragnąc zbawienia twego: * i wyroków sprawiedliwości twojéj.
118:124 Uczyń z sługą twym według miłosierdzia twego: * a naucz mię sprawiedliwości twoich.
118:125 Sługaciem ja twój: * daj mi rozumienie, abych umiał świadectwa twoje.
118:126 Czas czynić, Panie: * rozmiotali zakon twój.
118:127 Przetóżem umiłował mandaty twoje, * nad złoto i nad topazyon.
118:128 Dlategóż według wszystkich mandatów twoich sprawowałem się: * wszelką drogę nieprawą miałem w nienawiści.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Miłością wieczną umiłował nas Bóg, przeto gdy został podwyższony od ziemi przyciągnął nas do Serca swojego, litując się.
|
Capitulum Responsorium Versus {ex Proprio de Tempore}
1 Pet 5:8-9
Sóbrii estóte, et vigiláte: quia adversárius vester diábolus tamquam leo rúgiens círcuit, quærens quem dévoret: cui resístite fortes in fide, sciéntes eámdem passiónem ei, quæ in mundo est, vestræ fraternitáti fíeri.
℟. Deo grátias.
℟.br. Ego dixi: Dómine, * Miserére mei.
℟. Ego dixi: Dómine, * Miserére mei.
℣. Sana ánimam meam quia peccávi tibi.
℟. Miserére mei.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Ego dixi: Dómine, * Miserére mei.
℣. Memóriam fecit mirabílium suórum miserátor Dóminus.
℟. Escam dedit timéntibus se.
|
Kapitulum Responsorium Wers {z Temporału}
1 P 5:8-9
Trzeźwymi bądźcie, a czujcie; boć przeciwnik wasz djabeł jako lew ryczący krąży, szukając, kogoby pożarł. Któremu się sprzeciwiajcie mocni w wierze, wiedząc, iż toż utrapienie potyka braterstwo wasze, które jest na świecie.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟.br. Rzekłem: Panie, * Zmiłuj się nade mną.
℟. Rzekłem: Panie, * Zmiłuj się nade mną.
℣. Uzdrów duszę moją, bo zgrzeszyłem przeciw Tobie.
℟. Zmiłuj się nade mną.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Rzekłem: Panie, * Zmiłuj się nade mną.
℣. Uczynił pamiątkę dziwów swoich litościwy Pan.
℟. Dał pokarm tym, którzy się go boją.
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Protéctor in te sperántium, Deus, sine quo nihil est válidum, nihil sanctum; multíplica super nos misericórdiam tuam; ut, te rectóre, te duce, sic transeámus per bona temporália, ut non amittámus ætérna.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Obrońco nadzieję w Tobie pokładających, Boże, bez którego niema nic stałego ani świętego: pomnóż miłosierdzie Twoje nad nami, abyśmy pod rządami i przewodnictwem Twojem tak przeszli przez dobra doczesne, by nie utracić wiecznych.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Incipit
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Hymnus {Doxology: Heart}
Rerum, Deus, tenax vigor,
Immótus in te pérmanens,
Lucis diúrnæ témpora
Succéssibus detérminans:
Largíre clarum véspere,
Quo vita nusquam décidat,
Sed prǽmium mortis sacræ
Perénnis instet glória.
Iesu, tibi sit glória,
Qui Corde fundis grátiam,
Cum Patre et almo Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
|
Hymn {Doxology: Heart}
Boże, mocy utrzymująca rzeczy,
W sobie trwający niewzruszenie,
Oznaczający czasy kolejnością
Światła dziennego:
Udzielaj hojnie światła wieczorem,
Ażeby życie nigdy nie ustało,
Lecz chwała wieczna czekała
Jako nagroda śmierci świątobliwej.
Jezu, niech Tobie będzie chwała,
Który nam z serca łaski zlewasz,
Z Ojcem — z Ożywicielem, Duchem,
I Przez nieskończone wieki.
Amen.
|
Psalmi {ex Commune aut Festo}
Ant. Fili, * præbe mihi cor tuum, et óculi tui custódiant vias meas.
Psalmus 118(129-144) [1]
118:129 (Phe) Mirabília testimónia tua: * ídeo scrutáta est ea ánima mea.
118:130 Declarátio sermónum tuórum illúminat: * et intelléctum dat párvulis.
118:131 Os meum apérui, et attráxi spíritum: * quia mandáta tua desiderábam.
118:132 Áspice in me, et miserére mei, * secúndum iudícium diligéntium nomen tuum.
118:133 Gressus meos dírige secúndum elóquium tuum: * et non dominétur mei omnis iniustítia.
118:134 Rédime me a calúmniis hóminum: * ut custódiam mandáta tua.
118:135 Fáciem tuam illúmina super servum tuum: * et doce me iustificatiónes tuas.
118:136 Éxitus aquárum deduxérunt óculi mei: * quia non custodiérunt legem tuam.
118:137 (Sade) Iustus es, Dómine: * et rectum iudícium tuum.
118:138 Mandásti iustítiam testimónia tua: * et veritátem tuam nimis.
118:139 Tabéscere me fecit zelus meus: * quia oblíti sunt verba tua inimíci mei.
118:140 Ignítum elóquium tuum veheménter: * et servus tuus diléxit illud.
118:141 Adolescéntulus sum ego et contémptus: * iustificatiónes tuas non sum oblítus.
118:142 Iustítia tua, iustítia in ætérnum: * et lex tua véritas.
118:143 Tribulátio, et angústia invenérunt me: * mandáta tua meditátio mea est.
118:144 Ǽquitas testimónia tua in ætérnum: * intelléctum da mihi, et vivam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy {z części wspólnych lub własne}
Ant. Synu, * daj mi serce twoje, a oczy twoje niech strzegą dróg Moich.
Psalm 118(129-144) [1]
118:129 (Pe) Dziwne świadectwa twoje: * przetóż się ich wywiadywała dusza moja.
118:130 Wykład słów twoich oświeca: * i daje wyrozumienie malutkim.
118:131 Otworzyłem usta moje i wziąłem w się ducha: * iżem pragnął przykazania twego.
118:132 Wejrzyjż na mię, a zmiłuj się nademną, * według sądu miłujących imię twoje.
118:133 Kroki moje prostuj według słowa twego: * a niech nademną żadna niesprawiedliwość nie panuje.
118:134 Wykup mię od potwarzy ludzi: * i będę strzegł mandatów twoich.
118:135 Oblicze twe rozświeć nad sługą twoim: * a naucz mię sprawiedliwości twoich.
118:136 Strumienie łez wypuściły oczy moje: * iż nie strzegły zakonu twego.
118:137 (Cade) Sprawiedliwyś jest, Panie: * i sąd twój prawy.
118:138 Przykazałeś sprawiedliwość świadectwa twoje: * i prawdę twoję bardzo.
118:139 Wysuszyła mię zapalczywość moja: * iż zapomnieli słów twoich nieprzyjaciele moi.
118:140 Ogniste bardzo słowo twoje: * a sługa twój rozmiłował się go.
118:141 Młodzieniaszkiem jestem ja, i wzgardzony: * nie zapomniałem sprawiedliwości twoich.
118:142 Sprawiedliwość twoja sprawiedliwość na wieki: * a zakon twój prawda.
118:143 Ucisk i utrapienie ogarnęły mię: * mandaty twoje są rozmyślaniem mojem.
118:144 Sprawiedliwość świadectwa twoje na wieki: * daj mi rozum, a żyć będę.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 118(145-160) [2]
118:145 (Coph) Clamávi in toto corde meo, exáudi me, Dómine: * iustificatiónes tuas requíram.
118:146 Clamávi ad te, salvum me fac: * ut custódiam mandáta tua.
118:147 Prævéni in maturitáte, et clamávi: * quia in verba tua supersperávi.
118:148 Prævenérunt óculi mei ad te dilúculo: * ut meditárer elóquia tua.
118:149 Vocem meam audi secúndum misericórdiam tuam, Dómine: * et secúndum iudícium tuum vivífica me.
118:150 Appropinquavérunt persequéntes me iniquitáti: * a lege autem tua longe facti sunt.
118:151 Prope es tu, Dómine: * et omnes viæ tuæ véritas.
118:152 Inítio cognóvi de testimóniis tuis: * quia in ætérnum fundásti ea.
118:153 (Res) Vide humilitátem meam, et éripe me: * quia legem tuam non sum oblítus.
118:154 Iúdica iudícium meum, et rédime me: * propter elóquium tuum vivífica me.
118:155 Longe a peccatóribus salus: * quia iustificatiónes tuas non exquisiérunt.
118:156 Misericórdiæ tuæ multæ, Dómine: * secúndum iudícium tuum vivífica me.
118:157 Multi qui persequúntur me, et tríbulant me: * a testimóniis tuis non declinávi.
118:158 Vidi prævaricántes, et tabescébam: * quia elóquia tua non custodiérunt.
118:159 Vide quóniam mandáta tua diléxi, Dómine: * in misericórdia tua vivífica me.
118:160 Princípium verbórum tuórum, véritas: * in ætérnum ómnia iudícia iustítiæ tuæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 118(145-160) [2]
118:145 (Koph) Wołałem ze wszystkiego serca mego, wysłuchaj mię, Panie: * będę się dowiadywał o sprawiedliwościach twoich.
118:146 Wołałem k tobie: zbaw mię: * abych strzegł mandatów twoich.
118:147 Uprzedziłem bardzo rano i wołałem: * iżem bardzo nadzieję miał w słowiech twoich.
118:148 Uprzedzały oczy moje do ciebie na świtaniu: * abych rozmyślał słowa twoje.
118:149 Usłysz głos mój, Panie, według miłosierdzia twego: * a według sądu twego ożywiaj mię.
118:150 Przybliżyli się prześladownicy moi ku nieprawości: * a oddalili się od zakonu twego.
118:151 Bliskoś ty jest, Panie: * a wszystkie drogi twoje prawda.
118:152 Z początku poznałem świadectwa twoje: * że na wieki ugruntowałeś je.
118:153 (Resz) Obacz uniżenie moje, a wyrwij mię: * bociem nie zapomniał zakonu twego.
118:154 Osądź sąd mój, a odkup mię: * dla słowa twego ożyw mię.
118:155 Daleko od grzeszników zbawienie: * bo sprawiedliwości twoich nie szukali.
118:156 Litości twoje mnogie, Panie: * ożyw mię według sądu twego.
118:157 Wiele tych, którzy mię prześladują i trapią mię: * nie uchyliłem się od świadectw twoich.
118:158 Widziałem przestępce a schnąłem: * że nie strzegli wyroków twoich.
118:159 Obacz, żem umiłował mandaty twoje, Panie: * ożyw mię według miłosierdzia twego.
118:160 Początek słów twoich prawda: * na wieki wszystkie sądy sprawiedliwości twojéj.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 118(161-176) [3]
118:161 (Sin) Príncipes persecúti sunt me gratis: * et a verbis tuis formidávit cor meum.
118:162 Lætábor ego super elóquia tua: * sicut qui invénit spólia multa.
118:163 Iniquitátem ódio hábui, et abominátus sum: * legem autem tuam diléxi.
118:164 Sépties in die laudem dixi tibi, * super iudícia iustítiæ tuæ.
118:165 Pax multa diligéntibus legem tuam: * et non est illis scándalum.
118:166 Exspectábam salutáre tuum, Dómine: * et mandáta tua diléxi.
118:167 Custodívit ánima mea testimónia tua: * et diléxit ea veheménter.
118:168 Servávi mandáta tua, et testimónia tua: * quia omnes viæ meæ in conspéctu tuo.
118:169 (Thau) Appropínquet deprecátio mea in conspéctu tuo, Dómine: * iuxta elóquium tuum da mihi intelléctum.
118:170 Intret postulátio mea in conspéctu tuo: * secúndum elóquium tuum éripe me.
118:171 Eructábunt lábia mea hymnum, * cum docúeris me iustificatiónes tuas.
118:172 Pronuntiábit lingua mea elóquium tuum: * quia ómnia mandáta tua ǽquitas.
118:173 Fiat manus tua ut salvet me: * quóniam mandáta tua elégi.
118:174 Concupívi salutáre tuum, Dómine: * et lex tua meditátio mea est.
118:175 Vivet ánima mea, et laudábit te: * et iudícia tua adiuvábunt me.
118:176 Errávi, sicut ovis, quæ périit: * quǽre servum tuum, quia mandáta tua non sum oblítus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Fili, præbe mihi cor tuum, et óculi tui custódiant vias meas.
|
Psalm 118(161-176) [3]
118:161 (Szyn) Książęta prześladowali mię niewinnie: * a słów twoich bało się serce moje.
118:162 Będę się ja weselił w wyrokach twoich: * jako który nalazł korzyści wiele.
118:163 Nienawidziałem nieprawości, i brzydziłem się: * a zakon twój umiłowałem.
118:164 Siedmkroć przez dzień chwałęm tobie dawał, * dla sądów sprawiedliwości twojéj.
118:165 Pokój wielki tym, którzy zakon twój miłują: * a nie mają obrażenia.
118:166 Oczekiwałem zbawienia twego, Panie: * a mandatym twoje umiłował.
118:167 Strzegła dusza moja świadectw twoich: * i miłowała je bardzo.
118:168 Chowałem mandaty twoje, i świadectwa twoje: * bo wszystkie drogi moje przed oczyma twemi.
118:169 (Thau) Niechaj się przybliży, Panie, przed cię prośba moja: * według słowa twego daj mi zrozumienie.
118:170 Niechaj modlitwa moja wnidzie przed obliczność twoję: * wyrwij mię według mowy twojéj.
118:171 Będą wydawać wargi moje chwałę, * gdy mię nauczysz sprawiedliwości twoich.
118:172 Będzie opowiadał język mój wyroki twoje: * bo wszystkie mandaty twoje prawość.
118:173 Niech będzie ręka twoja, aby mię zbawiła: * bom obrał mandaty twoje.
118:174 Pragnąłem zbawienia twego, Panie: * a zakon twój jest rozmyślanie moje.
118:175 Będzie żyć dusza moja, i będzie cię chwalić: * a sądy twe pomagać mi będą.
118:176 Zbłądziłem jako owca, która zginęła: * szukaj sługi twego, bom nie zapomniał przykazania twego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Synu, daj mi serce twoje, a oczy twoje niech strzegą dróg Moich.
|
Capitulum Responsorium Versus {ex Proprio de Tempore}
1 Pet 5:10-11
Deus autem omnis grátiæ, qui vocávit nos in ætérnam suam glóriam in Christo Iesu, módicum passos ipse perfíciet, confirmábit solidabítque. Ipsi glória et impérium in sǽcula sæculórum. Amen.
℟. Deo grátias.
℟.br. Memóriam fecit mirabílium suórum * Miserátor Dóminus.
℟. Memóriam fecit mirabílium suórum * Miserátor Dóminus.
℣. Escam dedit timéntibus se.
℟. Miserátor Dóminus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Memóriam fecit mirabílium suórum * Miserátor Dóminus.
℣. Hauriétis aquas in gáudio.
℟. De fóntibus Salvatóris.
|
Kapitulum Responsorium Wers {z Temporału}
1 P 5:10-11
A Bóg wszelakiéj łaski, który wezwał nas do wiecznéj swéj chwały w Chrystusie Jezusie, maluczko utrapione, on doskonałe uczyni, utwierdzi i ugruntuje. Jemu chwała i moc na wieki wieków. Amen.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟.br. Uczynił pamiątkę dziwów swoich * Litościwy Pan.
℟. Uczynił pamiątkę dziwów swoich * Litościwy Pan.
℣. Dał pokarm tym, którzy się go boją.
℟. Litościwy Pan.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Uczynił pamiątkę dziwów swoich * Litościwy Pan.
℣. Będziecie czerpać z weselem wodę.
℟. Ze źródeł Zbawicielowych.
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Protéctor in te sperántium, Deus, sine quo nihil est válidum, nihil sanctum; multíplica super nos misericórdiam tuam; ut, te rectóre, te duce, sic transeámus per bona temporália, ut non amittámus ætérna.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Obrońco nadzieję w Tobie pokładających, Boże, bez którego niema nic stałego ani świętego: pomnóż miłosierdzie Twoje nad nami, abyśmy pod rządami i przewodnictwem Twojem tak przeszli przez dobra doczesne, by nie utracić wiecznych.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Incipit
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmi {Psalmi & antiphonæ ex Commune aut Festo}
Ant. Unus mílitum * láncea latus eius apéruit et contínuo exívit sanguis et aqua.
Psalmus 109 [1]
109:1 Dixit Dóminus Dómino meo: * Sede a dextris meis:
109:1 Donec ponam inimícos tuos, * scabéllum pedum tuórum.
109:2 Virgam virtútis tuæ emíttet Dóminus ex Sion: * domináre in médio inimicórum tuórum.
109:3 Tecum princípium in die virtútis tuæ in splendóribus sanctórum: * ex útero ante lucíferum génui te.
109:4 Iurávit Dóminus, et non pœnitébit eum: * Tu es sacérdos in ætérnum secúndum órdinem Melchísedech.
109:5 Dóminus a dextris tuis, * confrégit in die iræ suæ reges.
109:6 Iudicábit in natiónibus, implébit ruínas: * conquassábit cápita in terra multórum.
109:7 De torrénte in via bibet: * proptérea exaltábit caput.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Unus mílitum láncea latus eius apéruit et contínuo exívit sanguis et aqua.
|
Psalmy {Psalmy i antyfony z części wspólnych lub własne}
Ant. Jeden z żołnierzy * włócznią otworzył bok Jego, a natychmiast wyszła krew i woda.
Psalm 109 [1]
109:1 Rzekł Pan Panu memu: * Siedź po prawicy mojéj:
109:1 Aż położę nieprzyjacioły twoje, * podnóżkiem nóg twoich.
109:2 Laskę mocy twojéj wypuści Pan z Syonu: * panuj w pośród nieprzyjaciół twoich.
109:3 Przy tobie przodkowanie w dzień możności twojéj w jasnościach świątości: * z żywota przed jutrzenką zrodziłem cię.
109:4 Przysiągł Pan, a nie będzie mu żal: * Ty jesteś kapłanem na wieki, według porządku Melchisedechowego.
109:5 Pan po prawicy twojéj, * poraził w dzień gniewu swego króle.
109:6 Będzie sądził narody, napełni upaści: * potłucze głowy wielu na ziemi.
109:7 Z strumienia na drodze pić będzie: * dlatego wywyższy głowę.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Jeden z żołnierzy włócznią otworzył bok Jego, a natychmiast wyszła krew i woda.
|
Ant. Stans Iesus * clamábat dicens: Si quis sitit, véniat ad me et bibat.
Psalmus 110 [2]
110:1 Confitébor tibi, Dómine, in toto corde meo: * in consílio iustórum, et congregatióne.
110:2 Magna ópera Dómini: * exquisíta in omnes voluntátes eius.
110:3 Conféssio et magnificéntia opus eius: * et iustítia eius manet in sǽculum sǽculi.
110:4 Memóriam fecit mirabílium suórum, miséricors et miserátor Dóminus: * escam dedit timéntibus se.
110:5 Memor erit in sǽculum testaménti sui: * virtútem óperum suórum annuntiábit pópulo suo:
110:7 Ut det illis hereditátem géntium: * ópera mánuum eius véritas, et iudícium.
110:8 Fidélia ómnia mandáta eius: confirmáta in sǽculum sǽculi, * facta in veritáte et æquitáte.
110:9 Redemptiónem misit pópulo suo: * mandávit in ætérnum testaméntum suum.
110:9 (fit reverentia) Sanctum, et terríbile nomen eius: * inítium sapiéntiæ timor Dómini.
110:10 Intelléctus bonus ómnibus faciéntibus eum: * laudátio eius manet in sǽculum sǽculi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Stans Iesus clamábat dicens: Si quis sitit, véniat ad me et bibat.
|
Ant. Stał Jezus * i wołał mówiąc: Jeśli kto pragnie niech do Mnie przyjdzie a pije.
Psalm 110 [2]
110:1 Będęć wyznawał, Panie, wszystkiem sercem mojem: * w radzie sprawiedliwych i w zgromadzeniu.
110:2 Wielkie sprawy Pańskie: * doświadczone we wszystkiem upodobaniu jego.
110:3 Wyznanie i wielmożność dzieło jego: * a sprawiedliwość jego trwa na wieki wieków.
110:4 Uczynił pamiątkę dziwów swoich miłosierny a litościwy Pan: * dał pokarm tym, którzy się go boją.
110:5 Pamiętać będzie wiecznie na Testament swój: * moc uczynków swoich oznajmi ludowi swemu.
110:7 Aby im dał dziedzictwo poganów: * uczynki rąk jego prawda i sąd.
110:8 Pewne są wszystkie przykazania jego: utwierdzone na wieki wieczne, * uczynione w prawdzie i w prawości.
110:9 Posłał odkupienie ludowi swemu: * postanowił na wieki Testament swój.
110:9 (ukłonić się) Święte i straszne imię jego: * początek mądrości bojaźń Pańska.
110:10 Wyrozumienie dobre wszystkim, którzy je czynią: * chwała jego trwa na wieki wieków.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Stał Jezus i wołał mówiąc: Jeśli kto pragnie niech do Mnie przyjdzie a pije.
|
Ant. In caritáte perpétua * diléxit nos Deus, ídeo, exaltátus a terra, attráxit nos ad Cor suum, míserans.
Psalmus 115 [3]
115:1 Crédidi, propter quod locútus sum: * ego autem humiliátus sum nimis.
115:2 Ego dixi in excéssu meo: * Omnis homo mendax.
115:3 Quid retríbuam Dómino, * pro ómnibus, quæ retríbuit mihi?
115:4 Cálicem salutáris accípiam: * et nomen Dómini invocábo.
115:5 Vota mea Dómino reddam coram omni pópulo eius: * pretiósa in conspéctu Dómini mors sanctórum eius:
115:7 O Dómine, quia ego servus tuus: * ego servus tuus, et fílius ancíllæ tuæ.
115:8 Dirupísti víncula mea: * tibi sacrificábo hóstiam laudis, et nomen Dómini invocábo.
115:9 Vota mea Dómino reddam in conspéctu omnis pópuli eius: * in átriis domus Dómini, in médio tui, Ierúsalem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In caritáte perpétua diléxit nos Deus, ídeo, exaltátus a terra, attráxit nos ad Cor suum, míserans.
|
Ant. Miłością wieczną * umiłował nas Bóg, przeto gdy został podwyższony od ziemi przyciągnął nas do Serca swojego, litując się.
Psalm 115 [3]
115:1 Uwierzyłem, przetóżem mówił: * a ja poniżon jestem bardzo.
115:2 Jam rzekł w zachwyceniu mojem: * Każdy człowiek kłamca.
115:3 Cóż oddam Panu, * za wszystko, co mi dobrze czynił?
115:4 Kielich zbawienia wezmę: * a imienia Pańskiego wzywać będę.
115:5 Śluby moje Panu oddam przede wszystkim ludem jego: * droga przed oblicznością Pańską śmierć świętych jego.
115:7 O Panie, bom ja sługa twój: * jam sługa twój, i syn służebnice twojéj.
115:8 Potargałeś pęta moje: * tobie ofiaruję ofiarę chwały, a imienia Pańskiego wzywać będę.
115:9 Śluby moje Panu oddam przed oczyma wszystkiego ludu jego: * w sieniach domu Pańskiego, w pośrodku ciebie, Jeruzalem.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Miłością wieczną umiłował nas Bóg, przeto gdy został podwyższony od ziemi przyciągnął nas do Serca swojego, litując się.
|
Ant. Veníte ad me * omnes qui laborátis et oneráti estis et ego refíciam vos.
Psalmus 127 [4]
127:1 Beáti, omnes, qui timent Dóminum, * qui ámbulant in viis eius.
127:2 Labóres mánuum tuárum quia manducábis: * beátus es, et bene tibi erit.
127:3 Uxor tua sicut vitis abúndans, * in latéribus domus tuæ.
127:3 Fílii tui sicut novéllæ olivárum, * in circúitu mensæ tuæ.
127:4 Ecce, sic benedicétur homo, * qui timet Dóminum.
127:5 Benedícat tibi Dóminus ex Sion: * et vídeas bona Ierúsalem ómnibus diébus vitæ tuæ.
127:6 Et vídeas fílios filiórum tuórum, * pacem super Israël.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte ad me omnes qui laborátis et oneráti estis et ego refíciam vos.
|
Ant. Pójdźcie do Mnie * wszyscy, którzy pracujecie i jesteście obciążeni, a Ja was ochłodzę.
Psalm 127 [4]
127:1 Błogosławieni wszyscy, którzy się boją Pana, * którzy chodzą drogami jego.
127:2 Prace rąk twoich że pożywać będziesz: * szczęśliwyś jest i dobrze się mieć będziesz.
127:3 Żona twoja jako winna macica, * płodna w kąciech domu twego.
127:3 Synowie twoi jako latorostki oliwne, * około stołu twego.
127:4 Oto tak ubłogosławion będzie człowiek, * który się boi Pana.
127:5 Niechżeć błogosławi Pan z Syonu: * i oglądaj dobra Jeruzalem po wszystkie dni żywota twego.
127:6 I oglądaj syny synów twoich, * pokój nad Izraelem.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Pójdźcie do Mnie wszyscy, którzy pracujecie i jesteście obciążeni, a Ja was ochłodzę.
|
Ant. Fili, * præbe mihi cor tuum, et óculi tui custódiant vias meas.
Psalmus 147 [5]
147:1 Lauda, Ierúsalem, Dóminum: * lauda Deum tuum, Sion.
147:2 Quóniam confortávit seras portárum tuárum: * benedíxit fíliis tuis in te.
147:3 Qui pósuit fines tuos pacem: * et ádipe fruménti sátiat te.
147:4 Qui emíttit elóquium suum terræ: * velóciter currit sermo eius.
147:5 Qui dat nivem sicut lanam: * nébulam sicut cínerem spargit.
147:6 Mittit crystállum suam sicut buccéllas: * ante fáciem frígoris eius quis sustinébit?
147:7 Emíttet verbum suum, et liquefáciet ea: * flabit spíritus eius, et fluent aquæ.
147:8 Qui annúntiat verbum suum Iacob: * iustítias, et iudícia sua Israël.
147:9 Non fecit táliter omni natióni: * et iudícia sua non manifestávit eis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Fili, præbe mihi cor tuum, et óculi tui custódiant vias meas.
|
Ant. Synu, * daj mi serce twoje, a oczy twoje niech strzegą dróg Moich.
Psalm 147 [5]
147:1 Chwal, Jeruzalem, Pana: * chwal, Syonie, Boga twego.
147:2 Albowiem umocnił zawory bram twoich: * błogosławił synom twym w tobie.
147:3 Który uczynił granice twoje pokój: * i nasyca cię najwyborniejszem zbożem.
147:4 Który puszcza słowo swe na ziemię: * bardzo prędko bieży mowa jego.
147:5 Który dawa śnieg jako wełnę: * a mgłę rozsypuje jako popiół.
147:6 Spuszcza lód swój jako bryły: * kto się ostoi przed zimnem jego?
147:7 Pośle słowo swoje a roztopi je: * wionie wiatr jego, a pocieką wody.
147:8 Który oznajmuje słowo swe Jakóbowi: * sprawiedliwości i sądy swoje Izraelowi.
147:9 Nie uczynił tak żadnemu narodowi: * i nie objawił im sądów swoich.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Synu, daj mi serce twoje, a oczy twoje niech strzegą dróg Moich.
|
Capitulum Hymnus Versus {ex Proprio de Tempore}
1 Pet 5:6-7
Caríssimi, humiliámini sub poténti manu Dei, ut vos exáltet in témpore visitatiónis; omnem sollicitúdinem vestram proiciéntes in eum, quóniam ipsi cura est de vobis.
℟. Deo grátias.
Hymnus
En, ut supérba críminum
Et sæva nostrórum cohors
Cor sauciávit ínnocens
Meréntis haud tale Dei!
Vibrántis hastam mílitis
Peccáta nostra dírigunt,
Ferrúmque diræ cúspidis
Mortále crimen ácuit.
Ex Corde scisso Ecclésia,
Christo iugáta, náscitur:
Hoc óstium arcæ in látere est
Génti ad salútem pósitum.
Ex hoc perénnis grátia,
Ceu septifórmis flúvius,
Stolas ut illic sórdidas
Lavémus Agni in sánguine.
Turpe est redíre ad crímina,
Quæ Cor beátum lácerent:
Sed æmulémur córdibus
Flammas amóris índices.
Iesu, tibi sit glória,
Qui Corde fundis grátiam,
Cum Patre, et almo Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
℣. Memóriam fecit mirabílium suórum miserátor Dóminus.
℟. Escam dedit timéntibus se.
|
Kapitulum Hymn Wers {z Temporału}
1 P 5:6-7
Najmilsi: Uniżajcież się tedy pod mocną rękę Bożą, aby was wywyższył czasu nawiedzenia: Wszystko troskanie wasze składając nań, gdyż on ma pieczą o was.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Hymn
Oto jak dumny, pyszny zastęp
Naszych okrutnych, srogich zbrodni
Zranił niewinne Serce Boga,
Który wszak na to nie zasłużył.
Włócznią, co drga w żołdaka dłoni
Nasze kierują przewinienia,
A grot jej twardy wyostrzyły
Śmiertelne nasze grzechy, zbrodnie.
Kościół się rodzi z przebitego
Boku Chrystusa, a podwoje
Tej arki, tamże położone
Są, dla zbawienia wszechnarodów.
Stąd wiekuistej łaski zdroje
Siedmioramienną płyną rzeką,
Byśmy zbrukane szaty nasze
Omyli we Krwi Barankowej.
Hańbą jest wracać nam do zbrodni,
Które rozdarły Boże Serce;
Współzawodniczmy więc, by gorzał
W sercach płomienny znicz miłości.
Jezu, niech Tobie będzie chwała,
Który nam z serca łaski zlewasz,
Z Ojcem — z Ożywicielem, Duchem,
I Przez nieskończone wieki.
Amen.
℣. Uczynił pamiątkę dziwów swoich litościwy Pan.
℟. Dał pokarm tym, którzy się go boją.
|
Canticum: Magnificat {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Quæ múlier * habens drachmas decem, et si perdíderit drachmam unam, nonne accéndit lucérnam et evérrit domum et quærit diligénter, donec invéniat?
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat ✠ * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen eius.
1:50 Et misericórdia eius, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini eius in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Quæ múlier habens drachmas decem, et si perdíderit drachmam unam, nonne accéndit lucérnam et evérrit domum et quærit diligénter, donec invéniat?
|
Kantyk: Magnificat {Antyfona z Temporału}
Ant. Która niewiasta, * mając dziesięć drachm, jeśliby utraciła drachmę jedną, i zali nie zapala świecy i wymiata domu i szuka z pilnością ażby znalazła?
Pieśń Najświętszej Maryi Panny
Łk 1:46-55
1:46 Wielbij ✠ * duszo moja, Pana.
1:47 I rozradował się duch mój: * w Bogu, Zbawicielu moim.
1:48 Iż wejrzał na niskość służebnice swojéj: * albowiem oto odtąd błogosławioną mię zwać będą wszystkie narody.
1:49 Albowiem uczynił mi wielkie rzeczy, który możny jest: * i święte imię jego.
1:50 A miłosierdzie jego od narodu do narodów: * bojącym się jego.
1:51 Uczynił moc ramieniem swojem: * rozproszył pyszne myśli serca ich.
1:52 Złożył mocarze z stolice: * a podwyższył niskie.
1:53 Łaknące napełnił dobrami: * a bogacze z niczem puścił.
1:54 Przyjął Izraela, sługę swego: * wspomniawszy na miłosierdzie swoje.
1:55 Jako mówił do ojców naszych: * Abrahamowi i nasieniu jego na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Która niewiasta, mając dziesięć drachm, jeśliby utraciła drachmę jedną, i zali nie zapala świecy i wymiata domu i szuka z pilnością ażby znalazła?
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Protéctor in te sperántium, Deus, sine quo nihil est válidum, nihil sanctum; multíplica super nos misericórdiam tuam; ut, te rectóre, te duce, sic transeámus per bona temporália, ut non amittámus ætérna.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Obrońco nadzieję w Tobie pokładających, Boże, bez którego niema nic stałego ani świętego: pomnóż miłosierdzie Twoje nad nami, abyśmy pod rządami i przewodnictwem Twojem tak przeszli przez dobra doczesne, by nie utracić wiecznych.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Incipit
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Noctem quiétam et finem perféctum tríbuat nobis Dóminus omnípotens.
℟. Amen.
|
Początek
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Noc spokojną i koniec doskonały niech nam da Pan wszechmogący.
℟. Amen.
|
Lectio brevis
1 Pet 5:8-9
Fratres: Sóbrii estóte, et vigiláte: quia adversárius vester diábolus tamquam leo rúgiens círcuit, quærens quem dévoret: cui resístite fortes in fide.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nostri.
℟. Deo grátias.
|
Czytanie krótkie
1 P 5:8-9
Bracia: Trzeźwymi bądźcie, a czujcie: boć przeciwnik wasz djabeł jako lew ryczący krąży, szukając, kogoby pożarł: któremu się sprzeciwiajcie mocni w wierze.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
|
℣. Adiutórium nóstrum ✠ in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
Examen conscientiæ vel Pater Noster totum secreto.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Confiteor Deo omnipotenti, et beáte Maríae semper Vírgini, et beáto Domínico Patri nostro, et omnibus Sanctis: quia peccavi nimis cogitatione, locutione, opere et omissione, me cupla: precor beátam Maríam semper Vírginem, et beátum Domínicum Patrem nostrum, et omnes Sanctos oráre pro me.
Misereatur mei omnipotens Deus, et dimittat mihi omnia peccata mea, liberet me ab omni malo, salvet, et confirmet in omni opere bono, et perducat me ad vitam aeternam. Amen.
℣. Convérte nos ✙︎ Deus, salutáris noster.
℟. Et avérte iram tuam a nobis.
|
℣. Wspomożenie nasze ✠ w imieniu Pana.
℟. Który stworzył niebo i ziemię.
Rachunek sumienia lub Ojcze nasz całe po cichu
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
Spowiadam się Bogu wszechmogącemu, i Najświętszej Maryi zawsze Dziewicy, i świętemu Dominikowi Ojcu naszemu, i wszystkim Świętym: że bardzo zgrzeszyłem, myślą, mową, uczynkiem i zaniedbaniem, moja wina: przeto błagam Najświętszą Maryję zawsze Dziewicę, i świętego Dominika Ojca naszego i wszystkich świętych, módlcie się za mnie.
Niech się zmiłuje nade mną, Bóg wszechmogący, a odpuściwszy mi wszystkie grzechy moje, uwolni mnie od wszystkiego złego, i umocni mnie we wszystkich dobrych czynach, i doprowadzi mnie do życia wiecznego. Amen.
℣. Nawróć nas ✙︎ Boże, nasz zbawco.
℟. I odwróć swój gniew od nas.
|
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmi {Psalmi et Antiphona de Dominica}
Ant. Miserére * mihi, Dómine, et exáudi oratiónem meam.
Psalmus 4 [1]
4:2 Cum invocárem exaudívit me Deus iustítiæ meæ: * in tribulatióne dilatásti mihi.
4:2 Miserére mei, * et exáudi oratiónem meam.
4:3 Fílii hóminum, úsquequo gravi corde? * ut quid dilígitis vanitátem, et quǽritis mendácium?
4:4 Et scitóte quóniam mirificávit Dóminus sanctum suum: * Dóminus exáudiet me cum clamávero ad eum.
4:5 Irascímini, et nolíte peccáre: quæ dícitis in córdibus vestris, * in cubílibus vestris compungímini.
4:6 Sacrificáte sacrifícium iustítiæ, et speráte in Dómino. * Multi dicunt: Quis osténdit nobis bona?
4:7 Signátum est super nos lumen vultus tui, Dómine: * dedísti lætítiam in corde meo.
4:8 A fructu fruménti, vini, et ólei sui * multiplicáti sunt.
4:9 In pace in idípsum * dórmiam, et requiéscam;
4:10 Quóniam tu, Dómine, singuláriter in spe * constituísti me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy {Psalmy i Antyfony z niedzieli}
Ant. Zmiłuj się * nademną, Panie, a wysłuchaj modlitwę moję.
Psalm 4 [1]
4:2 Kiedym wzywał, wysłuchał mię Bóg sprawiedliwości mojéj: * w uciśnieniu rozprzestrzeniłeś mi.
4:2 Zmiłuj się nademną, * a wysłuchaj modlitwę moję.
4:3 Synowie człowieczy, pókiż ciężkiego serca? * przecz miłujecie marność, i szukacie kłamstwa?
4:4 Wiedzcież, iż dziwnym uczynił Pan świętego swego: * wysłucha mię Pan, gdy zawołam do niego.
4:5 Gniewajcie się, a nie grzeszcie: co mówicie w sercach waszych, * na łóżkach waszych żałujcie.
4:6 Ofiarujcie ofiarę sprawiedliwości, a ufajcie w Panu. * Wiele ich mówią: Któż nam okazał dobra?
4:7 Naznamionowana jest nad nami światłość oblicza twego, Panie: * dałeś wesele w sercu mojem.
4:8 Od urodzaju zboża, wina i oliwy swéj * rozmnożeni są.
4:9 W pokoju pospołu * będę spał i odpoczywał:
4:10 Bo ty, Panie, osobliwie w nadziei * postanowiłeś mię.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 90 [2]
90:1 Qui hábitat in adiutório Altíssimi, * in protectióne Dei cæli commorábitur.
90:2 Dicet Dómino: Suscéptor meus es tu, et refúgium meum: * Deus meus sperábo in eum.
90:3 Quóniam ipse liberávit me de láqueo venántium, * et a verbo áspero.
90:4 Scápulis suis obumbrábit tibi: * et sub pennis eius sperábis.
90:5 Scuto circúmdabit te véritas eius: * non timébis a timóre noctúrno,
90:6 A sagítta volánte in die, a negótio perambulánte in ténebris: * ab incúrsu, et dæmónio meridiáno.
90:7 Cadent a látere tuo mille, et decem míllia a dextris tuis: * ad te autem non appropinquábit.
90:8 Verúmtamen óculis tuis considerábis: * et retributiónem peccatórum vidébis.
90:9 Quóniam tu es, Dómine, spes mea: * Altíssimum posuísti refúgium tuum.
90:10 Non accédet ad te malum: * et flagéllum non appropinquábit tabernáculo tuo.
90:11 Quóniam Ángelis suis mandávit de te: * ut custódiant te in ómnibus viis tuis.
90:12 In mánibus portábunt te: * ne forte offéndas ad lápidem pedem tuum.
90:13 Super áspidem, et basilíscum ambulábis: * et conculcábis leónem et dracónem.
90:14 Quóniam in me sperávit, liberábo eum: * prótegam eum, quóniam cognóvit nomen meum.
90:15 Clamábit ad me, et ego exáudiam eum: * cum ipso sum in tribulatióne: erípiam eum et glorificábo eum.
90:16 Longitúdine diérum replébo eum: * et osténdam illi salutáre meum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 90 [2]
90:1 Kto mieszka w spomożeniu Najwyższego, * w obronie Boga niebieskiego będzie przebywał.
90:2 Rzecze Panu: Obrońca mój, i ucieczka moja jesteś ty: * Bóg mój, w nim będę miał nadzieję.
90:3 Albowiem on mię wyrwał z sidła łowiących, * i od przykrego słowa.
90:4 Plecami swemi okryje cię: * a pod skrzydłami jego nadzieję mieć będziesz.
90:5 Tarczą ogarnie cię prawda jego: * nie ulękniesz się od strachu nocnego.
90:6 Od strzały lecącéj we dnie, od sprawy chodzącéj w ciemności: * od najazdu i od czarta południowego.
90:7 Padnie po boku twoim tysiąc, a dziesięć tysięcy po prawéj stronie twojéj: * a ku tobie się nie przybliży.
90:8 Zaiste oczyma twemi oglądasz: * a ujrzysz odpłatę grzeszników.
90:9 Albowiem ty, Panie, jesteś nadzieja moja: * postawiłeś Najwyższego ucieczką twoją.
90:10 Nie przystąpi do ciebie złe: * i nie przybliży się bicz do przybytku twego.
90:11 Albowiem Aniołom swoim rozkazał o tobie: * aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich.
90:12 Na ręku będą cię nosić: * byś snadź nie obraził o kamień nogi twojéj.
90:13 Po źmii i po bazyliszku chodzić będziesz: * i podepczesz lwa i smoka.
90:14 Iż we mnie nadzieję miał, wybawię go: * obronię go, że poznał imię moje.
90:15 Będzie wołał ku mnie, a ja go wysłucham: * z nim jestem w ucisku: wyrwę go i uwielbię go.
90:16 Długością dni napełnię go: * a okażę mu zbawienie moje.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 133 [3]
133:1 Ecce nunc benedícite Dóminum, * omnes servi Dómini:
133:1 Qui statis in domo Dómini, * in átriis domus Dei nostri.
133:2 In nóctibus extóllite manus vestras in sancta, * et benedícite Dóminum.
133:3 Benedícat te Dóminus ex Sion, * qui fecit cælum et terram.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Miserére mihi, Dómine, et exáudi oratiónem meam.
|
Psalm 133 [3]
133:1 Otóż teraz błogosławcie Pana, * wszyscy słudzy Pańscy:
133:1 Którzy stoicie w domu Pańskim, * w sieniach domu Boga naszego.
133:2 W nocy podnoście ręce wasze ku świątnicy, * a błogosławcie Pana.
133:3 Niechaj cię błogosławi Pan z Syonu, * który stworzył niebo i ziemię.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Zmiłuj się nademną, Panie, a wysłuchaj modlitwę moję.
|
Capitulum Responsorium Versus
Ier 14:9
Tu in nobis es, Dómine, et nomen sanctum tuum invocátum est super nos: ne derelínquas nos, Dómine, Deus noster.
℟. Deo grátias.
℟.br. In manus tuas, Dómine, * Comméndo spíritum meum.
℟. In manus tuas, Dómine, * Comméndo spíritum meum.
℣. Redemísti me, Dómine, Deus veritátis.
℟. Comméndo spíritum meum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. In manus tuas, Dómine, * Comméndo spíritum meum.
|
Kapitulum Responsorium Wers
Jr 14:9
Tyś jest między nami, Panie, a imienia twego wzywano nad nami: nie opuszczajże nas, Panie, nasz Boże.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟.br. W ręce Twoje, Panie, * Powierzam ducha mojego.
℟. W ręce Twoje, Panie, * Powierzam ducha mojego.
℣. Ty nas odkupiłeś, Panie, Boże wierny.
℟. Powierzam ducha mojego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. W ręce Twoje, Panie, * Powierzam ducha mojego.
|
Hymnus {Doxology: Heart}
Te lucis ante términum,
Rerum Creátor, póscimus,
Ut sólita cleméntia
Sis præsul ad custódiam.
Procul recédant sómnia,
Et nóctium phantásmata;
Hostémque nóstrum cómprime,
Ne polluántur córpora.
Iesu, tibi sit glória,
Qui Corde fundis grátiam,
Cum Patre et almo Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
℣. Custódi nos, Dómine, ut pupíllam óculi.
℟. Sub umbra alárum tuárum prótege nos.
|
Hymn {Doxology: Heart}
Ciebie przed zanikiem światła,
Stwórco wszechrzeczy, prosimy,
Abyś według twej miłościwości
Był nam obrońcą i strażą.
Niechaj daleko od nas odstąpią,
Widziadła senne i zjawy nocne;
Powstrzymaj nieprzyjaciela naszego,
By ciała nie uległy zmazaniu.
Jezu, niech Tobie będzie chwała,
Który nam z serca łaski zlewasz,
Z Ojcem — z Ożywicielem, Duchem,
I Przez nieskończone wieki.
Amen.
℣. Strzeż nas Panie, jak źrenicy oka.
℟. Pod cieniem Twych skrzydeł obroń nas.
|
Canticum: Nunc dimittis
Ant. Salva nos, * Dómine, vigilántes, custódi nos dormiéntes; ut vigilémus cum Christo, et requiescámus in pace.
Canticum Simeonis
Luc. 2:29-32
2:29 Nunc dimíttis ✠ servum tuum, Dómine, * secúndum verbum tuum in pace:
2:30 Quia vidérunt óculi mei * salutáre tuum,
2:31 Quod parásti * ante fáciem ómnium populórum,
2:32 Lumen ad revelatiónem géntium, * et glóriam plebis tuæ Israël.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Salva nos, Dómine, vigilántes, custódi nos dormiéntes; ut vigilémus cum Christo, et requiescámus in pace.
|
Kantyk: Nunc dimittis
Ant. Strzeż nas, * Panie, gdy czuwamy, podczas snu nas osłaniaj; abyśmy czuwali z Chrystusem i odpoczywali w pokoju.
Pieśń Symeona
Łk 2:29-32
2:29 Teraz puszczasz ✠ sługę twego, Panie, * w pokoju według słowa twego:
2:30 Gdyż oczy moje oglądały * zbawienie twoje,
2:31 Któreś zgotował * przed oblicznością wszystkich narodów:
2:32 Światłość na objawienie poganów, * i chwałę ludu twego Izraelskiego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Strzeż nas, Panie, gdy czuwamy, podczas snu nas osłaniaj; abyśmy czuwali z Chrystusem i odpoczywali w pokoju.
|
Oratio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Vísita, quǽsumus, Dómine, habitatiónem istam, et omnes insídias inimíci ab ea lónge repélle: et Ángeli tui sancti habitántes in ea, nos in pace custódiant; et benedíctio tua sit super nos semper.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Nawiedź, prosimy Cię, Panie, ten dom, i oddal od niego wszelkie wrogie zasadzki: niech mieszkają w nim Twoi święci Aniołowie i strzegą nas w pokoju; a błogosławieństwo Twoje niech zawsze będzie z nami.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
Benedictio. Benedíctio Dei omnipoténtis ✠ Patris, et Fílii, et Spíritus Sancti descéndat super nos et máneat semper.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Błogosławieństwo. Błogosławieństwo Boga wszechmogącego ✠ Ojca i Syna, i Ducha Świętego, niech spocznie na nas i z nami zostanie na zawsze.
℟. Amen.
|