Incipit
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmi {Psalmi & antiphonæ ex Psalterio secundum diem}
Ant. Allelúia, * allelúia, allelúia.
Psalmus 132 [1]
132:1 Ecce quam bonum et quam iucúndum, * habitáre fratres in unum:
132:2 Sicut unguéntum in cápite, * quod descéndit in barbam, barbam Aaron,
132:2 Quod descéndit in oram vestiménti eius: * sicut ros Hermon, qui descéndit in montem Sion.
132:3 Quóniam illic mandávit Dóminus benedictiónem, * et vitam usque in sǽculum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy {Psalmy, antyfony z Psałterza według dnia}
Ant. Alleluja, * alleluja, alleluja.
Psalm 132 [1]
132:1 Oto jak dobra i jak wdzięczna rzecz, * mieszkać braciom społem.
132:2 Jak olejek na głowie, * który spływa na brodę, brodę Aarona:
132:2 Który spływa na kraj odzienia jego: * jak rosa Hermonu, która zstępuje na górę Syjon.
132:3 Albowiem tam przeznaczył Pan błogosławieństwo * i żywot aż na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 135(1-9) [2]
135:1 Confitémini Dómino quóniam bonus: * quóniam in ætérnum misericórdia eius.
135:2 Confitémini Deo deórum: * quóniam in ætérnum misericórdia eius.
135:3 Confitémini Dómino dominórum: * quóniam in ætérnum misericórdia eius.
135:4 Qui facit mirabília magna solus: * quóniam in ætérnum misericórdia eius.
135:5 Qui fecit cælos in intelléctu: * quóniam in ætérnum misericórdia eius.
135:6 Qui firmávit terram super aquas: * quóniam in ætérnum misericórdia eius.
135:7 Qui fecit luminária magna: * quóniam in ætérnum misericórdia eius.
135:8 Solem in potestátem diéi: * quóniam in ætérnum misericórdia eius.
135:9 Lunam, et stellas in potestátem noctis: * quóniam in ætérnum misericórdia eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 135(1-9) [2]
135:1 Wysławiajcie Pana, bo dobry, * bo na wieki miłosierdzie Jego.
135:2 Wysławiajcie Boga nad bogi, * bo na wieki miłosierdzie Jego.
135:3 Wysławiajcie Pana nad pany, * bo na wieki miłosierdzie Jego.
135:4 Który sam tylko czyni cuda wielkie, * bo na wieki miłosierdzie Jego.
135:5 Który uczynił niebiosa w mądrości, * bo na wieki miłosierdzie Jego.
135:6 Który utwierdził ziemię nad wodami, * bo na wieki miłosierdzie Jego.
135:7 Który uczynił światła wielkie, * bo na wieki miłosierdzie Jego.
135:8 Słońce, aby władało dniem, * bo na wieki miłosierdzie Jego.
135:9 Księżyc i gwiazdy, aby władały nocą, * bo na wieki miłosierdzie Jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 135(10-26) [3]
135:10 Qui percússit Ægýptum cum primogénitis eórum: * quóniam in ætérnum misericórdia eius.
135:11 Qui edúxit Israël de médio eórum: * quóniam in ætérnum misericórdia eius.
135:12 In manu poténti, et brácchio excélso: * quóniam in ætérnum misericórdia eius.
135:13 Qui divísit Mare Rubrum in divisiónes: * quóniam in ætérnum misericórdia eius.
135:14 Et edúxit Israël per médium eius: * quóniam in ætérnum misericórdia eius.
135:15 Et excússit Pharaónem, et virtútem eius in Mari Rubro: * quóniam in ætérnum misericórdia eius.
135:16 Qui tradúxit pópulum suum per desértum: * quóniam in ætérnum misericórdia eius.
135:17 Qui percússit reges magnos: * quóniam in ætérnum misericórdia eius.
135:18 Et occídit reges fortes: * quóniam in ætérnum misericórdia eius.
135:19 Sehon, regem Amorrhæórum: * quóniam in ætérnum misericórdia eius.
135:20 Et Og, regem Basan: * quóniam in ætérnum misericórdia eius.
135:21 Et dedit terram eórum hereditátem: * quóniam in ætérnum misericórdia eius.
135:22 Hereditátem Israël, servo suo: * quóniam in ætérnum misericórdia eius.
135:23 Quia in humilitáte nostra memor fuit nostri: * quóniam in ætérnum misericórdia eius.
135:24 Et redémit nos ab inimícis nostris: * quóniam in ætérnum misericórdia eius.
135:25 Qui dat escam omni carni: * quóniam in ætérnum misericórdia eius.
135:26 Confitémini Deo cæli: * quóniam in ætérnum misericórdia eius.
135:26 Confitémini Dómino dominórum: * quóniam in ætérnum misericórdia eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 135(10-26) [3]
135:10 Który pobił Egipt z ich pierworodnymi, * bo na wieki miłosierdzie Jego.
135:11 Który wywiódł Izraela z pośrodka ich, * bo na wieki miłosierdzie Jego.
135:12 Ręką mocną i ramieniem wysokim, * bo na wieki miłosierdzie Jego.
135:13 Który rozdzielił Morze Czerwone na części, * bo na wieki miłosierdzie Jego.
135:14 I przeprowadził Izraela przez środek jego, * bo na wieki miłosierdzie Jego.
135:15 I strącił Faraona i wojsko jego w Morze Czerwone, * bo na wieki miłosierdzie Jego.
135:16 Który przeprowadził lud swój przez pustynię, * bo na wieki miłosierdzie Jego.
135:17 Który poraził królów wielkich, * bo na wieki miłosierdzie Jego.
135:18 I pobił królów potężnych, * bo na wieki miłosierdzie Jego.
135:19 Sehona, króla Amorejczyków, * bo na wieki miłosierdzie Jego.
135:20 I Oga, króla Basanu, * bo na wieki miłosierdzie Jego.
135:21 I dał ziemię ich w dziedzictwo, * bo na wieki miłosierdzie Jego.
135:22 W dziedzictwo Izraelowi, słudze swemu, * bo na wieki miłosierdzie Jego.
135:23 Albowiem w poniżeniu naszym pamiętał o nas, * bo na wieki miłosierdzie Jego.
135:24 I odkupił nas od nieprzyjaciół naszych, * bo na wieki miłosierdzie Jego.
135:25 Który daje pokarm wszelkiemu ciału, * bo na wieki miłosierdzie Jego.
135:26 Wysławiajcie Boga nieba, * bo na wieki miłosierdzie Jego.
135:26 Wysławiajcie Pana nad pany, * bo na wieki miłosierdzie Jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 136 [4]
136:1 Super flúmina Babylónis, illic sédimus et flévimus: * cum recordarémur Sion:
136:2 In salícibus in médio eius, * suspéndimus órgana nostra.
136:3 Quia illic interrogavérunt nos, qui captívos duxérunt nos, * verba cantiónum:
136:3 Et qui abduxérunt nos: * Hymnum cantáte nobis de cánticis Sion.
136:4 Quómodo cantábimus cánticum Dómini * in terra aliéna?
136:5 Si oblítus fúero tui, Ierúsalem, * oblivióni detur déxtera mea.
136:6 Adhǽreat lingua mea fáucibus meis, * si non memínero tui:
136:6 Si non proposúero Ierúsalem, * in princípio lætítiæ meæ.
136:7 Memor esto, Dómine, filiórum Edom, * in die Ierúsalem:
136:7 Qui dicunt: Exinaníte, exinaníte * usque ad fundaméntum in ea.
136:8 Fília Babylónis mísera: * beátus, qui retríbuet tibi retributiónem tuam, quam retribuísti nobis.
136:9 Beátus, qui tenébit, * et allídet párvulos tuos ad petram.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 136 [4]
136:1 Nad rzekami babilońskiej ziemi, tameśmy siedzieli i płakali, * gdyśmy wspominali Syjon.
136:2 Na wierzbach wpośród niej * zawiesiliśmy muzyczne instrumenty nasze.
136:3 Bo nas tam pytali ci, którzy nas w niewolę zagnali, * o słowa pieśni:
136:3 I ci, którzy nas zawiedli: * Zaśpiewajcie nam pieśń z pieśni Syjońskich.
136:4 Jakże mamy śpiewać pieśń Pańską * w ziemi cudzej?
136:5 Jeślibym cię zapomniał Jeruzalem, * niech zapomniana będzie prawica moja.
136:6 Niechaj przyschnie język mój do podniebienia mego, * jeślibym na cię nie pomniał:
136:6 Jeślibym nie położył Jerozolimy * na początku wesela mego.
136:7 Pomnij, Panie, na synów Edomu, * w dzień Jerozolimy:
136:7 Na tych, którzy mówią: Zburzcie, zburzcie ją * aż do gruntu.
136:8 Córko Babilońska nieszczęsna, * błogosławiony, kto ci odpłaci za to, coś nam wyrządziła.
136:9 Błogosławiony, który pochwyci * i roztrąci dzieci twe o opokę.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 137 [5]
137:1 Confitébor tibi, Dómine, in toto corde meo: * quóniam audísti verba oris mei.
137:2 In conspéctu Angelórum psallam tibi: * adorábo ad templum sanctum tuum, et confitébor nómini tuo.
137:3 Super misericórdia tua, et veritáte tua: * quóniam magnificásti super omne, nomen sanctum tuum.
137:4 In quacúmque die invocávero te, exáudi me: * multiplicábis in ánima mea virtútem.
137:5 Confiteántur tibi, Dómine, omnes reges terræ: * quia audiérunt ómnia verba oris tui:
137:6 Et cantent in viis Dómini: * quóniam magna est glória Dómini.
137:7 Quóniam excélsus Dóminus, et humília réspicit: * et alta a longe cognóscit.
137:8 Si ambulávero in médio tribulatiónis, vivificábis me: * et super iram inimicórum meórum extendísti manum tuam, et salvum me fecit déxtera tua.
137:9 Dóminus retríbuet pro me: * Dómine, misericórdia tua in sǽculum: ópera mánuum tuárum ne despícias.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.
|
Psalm 137 [5]
137:1 Sławić Cię będę, Panie, ze wszystkiego serca mego, * żeś wysłuchał słów ust moich.
137:2 Przed obliczem aniołów będę Ci śpiewał, * będę się kłaniał przed kościołem Twoim świętym i będę wysławiał imię Twoje.
137:3 Dla miłosierdzia Twego i dla prawdy Twojej, * boś uwielbił ponad wszystko święte imię Twoje.
137:4 Kiedykolwiek wzywać Cię będę, wysłuchaj mię, * pomnożysz moc w duszy mojej.
137:5 Niech Cię wysławiają, Panie, wszyscy królowie ziemi, * bo słyszeli wszystkie słowa ust Twoich:
137:6 I niech śpiewają o drogach Pańskich, * gdyż wielka jest chwała Pańska.
137:7 Albowiem wysoki jest Pan, a na niskich spogląda * i wysokich z daleka poznaje.
137:8 Jeśli będę chodził wpośród utrapienia, ożywisz mnie * i wbrew gniewowi nieprzyjaciół moich wyciągnąłeś rękę Twoją i zbawiła mię prawica Twoja.
137:9 Pan odpłaci za mnie: * Panie, miłosierdzie Twoje na wieki, nie gardź dziełami rąk Twoich.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Alleluja, alleluja, alleluja.
|
Capitulum Hymnus Versus {ex Commune aut Festo}
Act. 1:1-2
Primum quidem sermónem feci de ómnibus, o Theóphile, quæ cœpit Iesus fácere et docére usque in diem, qua præcípiens Apóstolis per Spíritum Sanctum, quos elégit, assúmptus est.
℟. Deo grátias.
Hymnus {Doxology: AscT}
Ætérne Rex altíssime,
Redémptor et fidélium,
Quo mors solúta déperit,
Datur triúmphum grátiæ.
Scandens tribúnal déxteræ
Patris, potéstas ómnium
Colláta Iesu cǽlitus,
Quæ non erat humánitus:
Ut trina rerum máchina,
Cæléstium, terréstrium,
Et inferórum cóndita,
Flectat genu iam súbdita.
Tremunt vidéntes Angeli
Versam vicem mortálium:
Culpat caro, purgat caro,
Regnat Deus Dei caro.
Tu esto nostrum gáudium,
Manens olýmpo prǽditum:
Mundi regis qui fábricam,
Mundána vincens gáudia.
Glória tibi Dómine,
Qui scandis super sídera,
Cum Patre, et Sancto Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
℣. Eleváta est, magnificéntia tua, allelúia.
℟. Super cælos, Deus, allelúia.
|
Kapitulum Hymn Wers {z części wspólnych lub własne}
Dz 1:1-2
Pierwsząm mowę uczynił, o Theophile, o wszystkiem, co począł Jezus czynić i uczyć, aż do dnia, którego rozkazawszy Apostołom przez Ducha Świętego, które obrał, wzięt jest.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Hymn {Doxology: AscT}
Odwieczny Królu najwyższy
I Odkupicielu wiernych,
Któremu śmierć zgładzona
Przyniosła triumf najwyższej chwały:
Wstępujesz nad biegi gwiazd,
Dokąd Cię wołała władza
Nad wszystkiemi rzeczami,
Nadana z nieba, nie od ludzi.
Aby trojaki stworzony
Porządek rzeczy niebieskich,
Ziemskich i podziemnych,
Zginał kolano już poddany.
Aniołowie, widząc zmieniony
Los śmiertelników:
Grzeszy ciało, oczyszcza ciało,
Króluje jako Bóg ciało Boże.
Bądź sam radością naszą,
Pozostając nagrodą w niebie,
Który kierujesz budową świata,
Przewyższający radości ziemskie.
Chwała twa Panie niech słynie,
Któryś wstąpił w niebo ninie,
Bądź pochwalon z Ojcem wiecznie
I z Duchem Świętym społecznie.
Amen.
℣. Eleváta est, magnificéntia tua, allelúja.
℟. Super cælos, Deus, allelúja.
|
Canticum: Magnificat {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Eúntes in mundum univérsum prædicáte Evangélium omni creatúræ: qui credíderit et baptizátus fúerit, salvus erit, allelúia: qui vero non credíderit, condemnábitur, allelúia.
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat ✠ * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen eius.
1:50 Et misericórdia eius, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini eius in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Eúntes in mundum univérsum prædicáte Evangélium omni creatúræ: qui credíderit et baptizátus fúerit, salvus erit, allelúia: qui vero non credíderit, condemnábitur, allelúia.
|
Kantyk: Magnificat {Antyfona z Temporału}
Ant. Eúntes in mundum univérsum prædicáte Evangélium omni creatúræ: qui credíderit et baptizátus fúerit, salvus erit, allelúja: qui vero non credíderit, condemnábitur, allelúja.
Pieśń Najświętszej Maryi Panny
Łk 1:46-55
1:46 Wielbij ✠ * duszo moja, Pana.
1:47 I rozradował się duch mój: * w Bogu, Zbawicielu moim.
1:48 Iż wejrzał na niskość służebnice swojéj: * albowiem oto odtąd błogosławioną mię zwać będą wszystkie narody.
1:49 Albowiem uczynił mi wielkie rzeczy, który możny jest: * i święte imię jego.
1:50 A miłosierdzie jego od narodu do narodów: * bojącym się jego.
1:51 Uczynił moc ramieniem swojem: * rozproszył pyszne myśli serca ich.
1:52 Złożył mocarze z stolice: * a podwyższył niskie.
1:53 Łaknące napełnił dobrami: * a bogacze z niczem puścił.
1:54 Przyjął Izraela, sługę swego: * wspomniawszy na miłosierdzie swoje.
1:55 Jako mówił do ojców naszych: * Abrahamowi i nasieniu jego na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Eúntes in mundum univérsum prædicáte Evangélium omni creatúræ: qui credíderit et baptizátus fúerit, salvus erit, allelúja: qui vero non credíderit, condemnábitur, allelúja.
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Concéde, quǽsumus, omnípotens Deus: ut, qui hodiérna die Unigénitum tuum, Redemptórem nostrum, ad cælos ascendísse crédimus; ipsi quoque mente in cæléstibus habitémus.
Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Daj nam, prosimy Cię, Wszechmogący Boże, abyśmy, którzy w cudowne wniebowstąpienie Syna Twego Jednorodzonego, a Odkupiciela naszego wierzymy, sercem i myślą z Nim w niebie przebywali.
Przez tegoż naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|