|
Ante Divinum officium |
Incipit
In Choro, finita Officio parvo B.M.V., dicitur secreto:
Pater noster, qui es in cœlis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cœlo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
In Choro, facimus signum Crucis ✠ atque ad signum Superioris inclinamus Altari.
Deinde alta voce et graviter dicitur Versus:
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Incipit
In Choro, finita Officio parvo B.M.V., dicitur secreto:
Pater noster, qui es in cœlis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cœlo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
In Choro, facimus signum Crucis ✠ atque ad signum Superioris inclinamus Altari.
Deinde alta voce et graviter dicitur Versus:
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmi {Psalmi & antiphonæ Votiva}
Ant. Collaudábunt multi inchoatur in officio quod cum cantu celebratur tantum
Psalmus 138(1-10) [1]
138:1 Dómine, probásti me, et cognovísti me: * tu cognovísti sessiónem meam, et resurrectiónem meam.
138:3 Intellexísti cogitatiónes meas de longe: * sémitam meam, et funículum meum investigásti.
138:4 Et omnes vias meas prævidísti: * quia non est sermo in lingua mea.
138:5 Ecce, Dómine, tu cognovísti ómnia novíssima, et antíqua: * tu formásti me, et posuísti super me manum tuam.
138:6 Mirábilis facta est sciéntia tua ex me: * confortáta est, et non pótero ad eam.
138:7 Quo ibo a spíritu tuo? * et quo a fácie tua fúgiam?
138:8 Si ascéndero in cœlum, tu illic es: * si descéndero in inférnum, ades.
138:9 Si súmpsero pennas meas dilúculo, * et habitávero in extrémis maris:
138:10 Étenim illuc manus tua dedúcet me: * et tenébit me déxtera tua.
Gloria omittitur
Ant. Collaudábunt multi sapiéntiam ejus, et usque in sæculum non delébitur.
|
Psalmi {Psalmi & antiphonæ Votiva}
Ant. Collaudábunt multi inchoatur in officio quod cum cantu celebratur tantum
Psalmus 138(1-10) — Deus ubique præsens, omnia videns [1]
138:1 Dómine, scrutáris me et novísti, * tu novísti me, cum sédeo et cum surgo.
138:2 Intéllegis cogitatiónes meas e longínquo; * cum ámbulo et cum recúmbo, tu pérspicis,
138:3 Et ad omnes vias meas advértis. * Cum verbum nondum est super linguam meam:
138:4 Ecce, Dómine, jam nosti totum. A tergo et a fronte complécteris me, * et ponis super me manum tuam.
138:6 Nimis mirábilis est mihi sciéntia hæc, * sublímis: non cápio eam.
138:7 Quo ábeam procul a spíritu tuo? * et quo a fácie tua fúgiam?
138:8 Si ascéndam in cœlum, illic es; * si apud ínferos me sternam, ades.
138:9 Si sumam pennas auróræ, * si hábitem in término maris:
138:10 Etiam illic manus tua ducet me, * et tenébit me déxtera tua.
Gloria omittitur
Ant. Collaudábunt multi sapiéntiam ejus, et usque in sæculum non delébitur.
|
Ant. Cognóvit eum Dóminus inchoatur in officio quod cum cantu celebratur tantum
Psalmus 138(11-24) [2]
138:11 Et dixi: Fórsitan ténebræ conculcábunt me: * et nox illuminátio mea in delíciis meis.
138:12 Quia ténebræ non obscurabúntur a te, et nox sicut dies illuminábitur: * sicut ténebræ ejus, ita et lumen ejus.
138:13 Quia tu possedísti renes meos: * suscepísti me de útero matris meæ.
138:14 Confitébor tibi quia terribíliter magnificátus es: mirabília ópera tua, * et ánima mea cognóscit nimis.
138:15 Non est occultátum os meum a te, quod fecísti in occúlto: * et substántia mea in inferióribus terræ.
138:16 Imperféctum meum vidérunt óculi tui, et in libro tuo omnes scribéntur: * dies formabúntur, et nemo in eis.
138:17 Mihi autem nimis honorificáti sunt amíci tui, Deus: * nimis confortátus est principátus eórum.
138:18 Dinumerábo eos, et super arénam multiplicabúntur: * exsurréxi, et adhuc sum tecum.
138:19 Si occíderis, Deus, peccatóres: * viri sánguinum, declináte a me:
138:20 Quia dícitis in cogitatióne: * Accípient in vanitáte civitátes tuas.
138:21 Nonne qui odérunt te, Dómine, óderam? * et super inimícos tuos tabescébam?
138:22 Perfécto ódio óderam illos: * et inimíci facti sunt mihi.
138:23 Proba me, Deus, et scito cor meum: * intérroga me, et cognósce sémitas meas.
138:24 Et vide, si via iniquitátis in me est: * et deduc me in via ætérna.
Gloria omittitur
Ant. Cognóvit eum Dóminus in benedictiónibus suis, et invénit grátiam coram óculis Dómini.
|
Ant. Cognóvit eum Dóminus inchoatur in officio quod cum cantu celebratur tantum
Psalmus 138(11-24) [2]
138:11 Si dicam: «Ténebræ saltem opérient me, * et nox instar lucis circúmdabit me»:
138:12 Ipsæ ténebræ non erunt obscúræ tibi, et nox sicut dies lucébit: * calígo est tibi sicut lux.
138:13 Tu enim formásti renes meos, * texuísti me in útero matris meæ.
138:14 Laudo te, quod tam mirífice factus sum, * quod mirabília sunt ópera tua. Et ánimam meam novísti perfécte,
138:15 Non látuit te substántia mea, * quando in occúlto formábar, quando texébar in profúndis terræ.
138:16 Actus meos vidérunt óculi tui, et in libro tuo scripti sunt omnes; * dies sunt definíti, priúsquam esset vel unus ex eis.
138:17 Mihi autem quam árdua sunt consília tua, Deus, * quam ingens summa eórum!
138:18 Si dinúmerem ea, plura sunt quam aréna; * si pervénerim ad finem, adhuc sum tecum.
138:19 Utinam occídas ímpium, Deus, * et viri sánguinum recédant a me!
138:20 Nam rebéllant contra te dolóse, * pérfide se éfferunt hostes tui.
138:21 Nonne, qui odérunt te, Dómine, eos ódio hábeo, * qui insúrgunt in te, sunt mihi tǽdio?
138:22 Perfécto ódio odi eos; * inimíci facti sunt mihi.
138:23 Scrutáre me, Deus, et cognósce cor meum; * proba me, et cognósce sensa mea,
138:24 Et vide, num via prava incédam, * et deduc me via antíqua.
Gloria omittitur
Ant. Cognóvit eum Dóminus in benedictiónibus suis, et invénit grátiam coram óculis Dómini.
|
Ant. Justum dedúxit Dóminus inchoatur in officio quod cum cantu celebratur tantum
Psalmus 139 [3]
139:2 Éripe me, Dómine, ab hómine malo: * a viro iníquo éripe me.
139:3 Qui cogitavérunt iniquitátes in corde: * tota die constituébant prǽlia.
139:4 Acuérunt linguas suas sicut serpéntis: * venénum áspidum sub lábiis eórum.
139:5 Custódi me, Dómine, de manu peccatóris: * et ab homínibus iníquis éripe me.
139:5 Qui cogitavérunt supplantáre gressus meos: * abscondérunt supérbi láqueum mihi:
139:6 Et funes extendérunt in láqueum: * juxta iter scándalum posuérunt mihi.
139:7 Dixi Dómino: Deus meus es tu: * exáudi, Dómine, vocem deprecatiónis meæ.
139:8 Dómine, Dómine, virtus salútis meæ: * obumbrásti super caput meum in die belli.
139:9 Ne tradas me, Dómine, a desidério meo peccatóri: * cogitavérunt contra me, ne derelínquas me, ne forte exalténtur.
139:10 Caput circúitus eórum: * labor labiórum ipsórum opériet eos.
139:11 Cadent super eos carbónes, in ignem deícies eos: * in misériis non subsístent.
139:12 Vir linguósus non dirigétur in terra: * virum injústum mala cápient in intéritu.
139:13 Cognóvi quia fáciet Dóminus judícium ínopis: * et vindíctam páuperum.
139:14 Verúmtamen justi confitebúntur nómini tuo: * et habitábunt recti cum vultu tuo.
Gloria omittitur
Ant. Justum dedúxit Dóminus per vias rectas, et osténdit illi regnum Dei, et dedit illi sciéntiam Sanctórum: honestávit illum in labóribus, et complévit labóres illíus.
|
Ant. Justum dedúxit Dóminus inchoatur in officio quod cum cantu celebratur tantum
Psalmus 139 [3]
139:1 Eripe me, Dómine, ab hómine malo, * a viro violénto custódi me:
139:2 Ab iis qui cógitant mala in corde, * omni die éxcitant lites,
139:3 Acuunt linguas suas ut serpens: * venénum áspidum sub lábiis eórum.
139:4 Salva me, Dómine, a mánibus iníqui, * a viro violénto custódi me:
139:5 Qui cógitant evértere gressus meos, * supérbi abscóndunt láqueum mihi,
139:6 Et funes exténdunt ut rete, * juxta viam tendículas cóllocant mihi.
139:7 Dico Dómino: Deus meus es tu; * auscúlta, Dómine, vocem obsecratiónis meæ.
139:8 Dómine, Deus, potens auxílium meum! * Tegis caput meum die pugnæ.
139:9 Ne concésseris, Dómine, desidéria iníqui, * noli implére consília ejus.
139:10 Extóllunt caput qui me circúmdant: * malítia labiórum eórum óbruat eos.
139:11 Pluat super eos carbónes ignítos; * in fóveam deíciat eos, ne resúrgant.
139:12 Vir linguæ malæ non durábit in terra; * virum violéntum repénte cápient mala.
139:13 Novi Dóminum jus réddere egéno, * justítiam paupéribus.
139:14 Profécto justi celebrábunt nomen tuum, * recti habitábunt in conspéctu tuo.
Gloria omittitur
Ant. Justum dedúxit Dóminus per vias rectas, et osténdit illi regnum Dei, et dedit illi sciéntiam Sanctórum: honestávit illum in labóribus, et complévit labóres illíus.
|
Ant. Justus inchoatur in officio quod cum cantu celebratur tantum
Psalmus 140 [4]
140:1 Dómine, clamávi ad te, exáudi me: * inténde voci meæ, cum clamávero ad te.
140:2 Dirigátur orátio mea sicut incénsum in conspéctu tuo: * elevátio mánuum meárum sacrifícium vespertínum.
140:3 Pone, Dómine, custódiam ori meo: * et óstium circumstántiæ lábiis meis.
140:4 Non declínes cor meum in verba malítiæ, * ad excusándas excusatiónes in peccátis.
140:4 Cum homínibus operántibus iniquitátem: * et non communicábo cum eléctis eórum.
140:5 Corrípiet me justus in misericórdia, et increpábit me: * óleum autem peccatóris non impínguet caput meum.
140:6 Quóniam adhuc et orátio mea in beneplácitis eórum: * absórpti sunt juncti petræ júdices eórum.
140:7 Áudient verba mea quóniam potuérunt: * sicut crassitúdo terræ erúpta est super terram.
140:8 Dissipáta sunt ossa nostra secus inférnum: * quia ad te, Dómine, Dómine, óculi mei: in te sperávi, non áuferas ánimam meam.
140:9 Custódi me a láqueo, quem statuérunt mihi: * et a scándalis operántium iniquitátem.
140:10 Cadent in retiáculo ejus peccatóres: * singuláriter sum ego donec tránseam.
Gloria omittitur
Ant. Justus cor suum tradet ad vigilándum dilúculo ad Dóminum, qui fecit illum, et in conspéctu Altíssimi deprecábitur.
|
Ant. Justus inchoatur in officio quod cum cantu celebratur tantum
Psalmus 140 [4]
140:1 Dómine, clamo ad te: cito succúrre mihi; * auscúlta vocem meam, cum ad te clamo.
140:2 Dirigátur ad te orátio mea sicut incénsum, * elátio mánuum meárum ut sacrifícium vespertínum.
140:3 Pone, Dómine, custódiam ad os meum, * excúbias ad óstium labiórum meórum.
140:4 Ne inclináveris cor meum ad rem malam, * ad ímpie patránda facínora;
140:5 Neque cum viris iníqua agéntibus * vescar unquam lautis cibis eórum.
140:6 Percútiat me justus: hæc píetas est; íncrepet me: óleum est cápitis, * quod non recusábit caput meum,
140:7 Sed semper orábo sub malis eórum. * Demíssi sunt juxta petram príncipes eórum,
140:8 Et audiérunt, quam lénia essent verba mea. * Ut cum terram quis sulcat et findit,
140:9 Sparsa sunt ossa eórum ad fauces inférni. * Nam ad te, Dómine Deus, convertúntur óculi mei; ad te confúgio: ne perdíderis ánimam meam.
140:10 Custódi me a láqueo, quem posuérunt mihi, * et a tendículis agéntium iníqua.
140:11 Cadant in rétia sua ímpii simul, * dum ego salvus evádam.
Gloria omittitur
Ant. Justus cor suum tradet ad vigilándum dilúculo ad Dóminum, qui fecit illum, et in conspéctu Altíssimi deprecábitur.
|
Ant. Serve bone. inchoatur in officio quod cum cantu celebratur tantum
Psalmpsalm not found
Ant. Serve bone, et fidélis, quia super pauca fuísti fidélis, supra multa te constítuam, intra in gáudium Dómini tui.
|
Ant. Serve bone. inchoatur in officio quod cum cantu celebratur tantum
Psalmpsalm not found
Ant. Serve bone, et fidélis, quia super pauca fuísti fidélis, supra multa te constítuam, intra in gáudium Dómini tui.
|
Capitulum Responsorium Hymnus Versus {Votiva}
Sir 31:8-9
Beátus vir, qui invéntus est sine mácula, et qui post aurum non ábiit, nec sperávit in pecúnia et thesáuris. Quis est hic, et laudábimus eum? fecit enim mirabília in vita sua.
℟. Deo grátias.
℟.br. Os justi * Meditábitur sapiéntiam.
℟. Os justi * Meditábitur sapiéntiam.
℣. Et lingua ejus loquétur judícium.
℟. Meditábitur sapiéntiam.
Hymnus
Iste Conféssor Dómini sacrátus,
Festa plebs cujus celébrat per orbem,
Hódie lætus méruit secréta
Scándere cœli.
Qui pius, prudens, húmilis, pudícus,
Sóbrius, castus fuit et quiétus,
Vita dum præsens vegetávit ejus
Córporis artus.
Ob sacrum cujus túmulum frequénter
Membra languéntem modo sanitáti,
Quólibet morbo fúerint graváta,
Restituúntur.
Unde nunc noster chorus in honórem
Ipsius, hymnum canit hunc libénter:
Ut piis ejus méritis juvémur
Omne per ævum.
Sit salus illi, decus atque virtus,
Qui supra cœli résidens cacúmen,
Tótius mundi máchinam gubérnat
Trinus et unus.
Amen.
℣. Amávit eum Dóminus, et ornávit eum.
℟. Stolam glóriæ índuit eum.
|
Capitulum Responsorium Hymnus Versus {Votiva}
Sir 31:8-9
Beátus vir, qui invéntus est sine mácula, et qui post aurum non ábiit, nec sperávit in pecúnia et thesáuris. Quis est hic, et laudábimus eum? fecit enim mirabília in vita sua.
℟. Deo grátias.
℟.br. Os justi * Meditábitur sapiéntiam.
℟. Os justi * Meditábitur sapiéntiam.
℣. Et lingua ejus loquétur judícium.
℟. Meditábitur sapiéntiam.
Hymnus
Iste Conféssor Dómini sacrátus,
Festa plebs cujus celébrat per orbem,
Hódie lætus méruit secréta
Scándere cœli.
Qui pius, prudens, húmilis, pudícus,
Sóbrius, castus fuit et quiétus,
Vita dum præsens vegetávit ejus
Córporis artus.
Ob sacrum cujus túmulum frequénter
Membra languéntem modo sanitáti,
Quólibet morbo fúerint graváta,
Restituúntur.
Unde nunc noster chorus in honórem
Ipsius, hymnum canit hunc libénter:
Ut piis ejus méritis juvémur
Omne per ævum.
Sit salus illi, decus atque virtus,
Qui supra cœli résidens cacúmen,
Tótius mundi máchinam gubérnat
Trinus et unus.
Amen.
℣. Amávit eum Dóminus, et ornávit eum.
℟. Stolam glóriæ índuit eum.
|
Canticum: Magnificat {Antiphona Votiva}
Ant. O Doctor óptime. inchoatur in officio quod cum cantu celebratur tantum
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen ejus.
1:50 Et misericórdia ejus, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini ejus in sǽcula.
Gloria omittitur
Ant. O Doctor óptime, Ecclésiæ sanctæ lumen, beáte N., divínæ legis amátor, deprecáre pro nobis Fílium Dei.
|
Canticum: Magnificat {Antiphona Votiva}
Ant. O Doctor óptime. inchoatur in officio quod cum cantu celebratur tantum
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat * ánima mea Dóminum;
1:47 Et exsultávit spíritus meus * in Deo salvatóre meo,
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes,
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est, * et sanctum nomen ejus,
1:50 Et misericórdia ejus a progénie in progénies * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam brácchio suo; * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede, * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis, * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël, servum suum, recordátus * misericórdiæ suæ,
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros, * erga Abraham et semen ejus in sǽcula.
Gloria omittitur
Ant. O Doctor óptime, Ecclésiæ sanctæ lumen, beáte N., divínæ legis amátor, deprecáre pro nobis Fílium Dei.
|
Oratio {Votiva}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
Pater noster, qui es in cœlis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cœlo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui pópulo tuo ætérnæ salútis beátum N. minístrum tribuísti: præsta, quǽsumus; ut, quem Doctórem vitæ habúimus in terris, intercessórem habére mereámur in cœlis.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Oratio {Votiva}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
Pater noster, qui es in cœlis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cœlo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui pópulo tuo ætérnæ salútis beátum N. minístrum tribuísti: præsta, quǽsumus; ut, quem Doctórem vitæ habúimus in terris, intercessórem habére mereámur in cœlis.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Suffragium{omittitur}
|
Suffragium{omittitur}
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Divínum auxílium máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Divínum auxílium máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Et quandocumque terminata Hora discendum est a Choro (nisi quando immediate subsequitur Missa aut cum Officio diei Officium Defunctorum, vel Sepultura, vel Processio, aut Litaniæ, ut in Rogationibus, etc.) dicitur:
Ant. Spíritus sanctus in te descéndet, María, ne tímeas, habébis in útero Fílium Dei.
℣. Ecce ancílla Dómini.
℟. Fiat mihi secúndum verbum tuum.
Orémus.
Lætífica, et ádjuva nos, omnípotens et miséricors Deus, Domínicæ Conceptiónis gáudia recoléntes, et pia Dei Génitrix Virgo semper María (in cujus veneratióne hæc commemorámus) in cunctis necessitátibus nostris grátiam sancti Spíritus nobis ímpetret, et levámen. Per eúmdem Christum Dóminum nostrum.
℟. Amen.
|
Et quandocumque terminata Hora discendum est a Choro (nisi quando immediate subsequitur Missa aut cum Officio diei Officium Defunctorum, vel Sepultura, vel Processio, aut Litaniæ, ut in Rogationibus, etc.) dicitur:
Ant. Spíritus sanctus in te descéndet, María, ne tímeas, habébis in útero Fílium Dei.
℣. Ecce ancílla Dómini.
℟. Fiat mihi secúndum verbum tuum.
Orémus.
Lætífica, et ádjuva nos, omnípotens et miséricors Deus, Domínicæ Conceptiónis gáudia recoléntes, et pia Dei Génitrix Virgo semper María (in cujus veneratióne hæc commemorámus) in cunctis necessitátibus nostris grátiam sancti Spíritus nobis ímpetret, et levámen. Per eúmdem Christum Dóminum nostrum.
℟. Amen.
|
|
Post Divinum officium |