Incipit
secreto
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Deinde, clara voce, dicitur Versus:
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
|
Początek
bezgłośnie
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna; Pan z Tobą: błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Następnie słyszalnym głosem odmawia się werset:
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Hymnus {Doxology: PaschT}
Nunc, Sancte, nobis, Spíritus,
Unum Patri cum Fílio,
Dignáre promptus íngeri
Nostro refúsus péctori.
Os, lingua, mens, sensus, vigor
Confessiónem pérsonent.
Flamméscat igne cáritas,
Accéndat ardor próximos.
Glória tibi Dómine,
Qui surrexísti a mórtuis,
Cum Patre et Sancto Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
|
Hymn {Doxology: PaschT}
Teraz, Duchu Święty,
Jedno z Ojcem i Synem,
Racz łaskawie do nas wstąpić,
Rozlewając się w sercu naszem.
Usta, język, myśl, uczucie, siła
Niechaj głoszą chwałę.
Ogniem niech zapłonie miłość,
Żar jej niechaj zapali bliźnich.
Chwała twa Panie niech słynie,
Któryś z martwych powstał,
Z Ojcem, i Duchem światłości,
Na nieskończone wieczności.
Amen.
|
Psalmi {Votiva}
Ant. Non est invéntus.
Psalmus 118(33-48) [1]
118:33 (He) Legem pone mihi, Dómine, viam justificatiónum tuárum: * et exquíram eam semper.
118:34 Da mihi intelléctum, et scrutábor legem tuam: * et custódiam illam in toto corde meo.
118:35 Deduc me in sémitam mandatórum tuórum: * quia ipsam vólui.
118:36 Inclína cor meum in testimónia tua: * et non in avarítiam.
118:37 Avérte óculos meos ne vídeant vanitátem: * in via tua vivífica me.
118:38 Státue servo tuo elóquium tuum, * in timóre tuo.
118:39 Ámputa oppróbrium meum quod suspicátus sum: * quia judícia tua jucúnda.
118:40 Ecce, concupívi mandáta tua: * in æquitáte tua vivífica me.
118:41 (Vav) Et véniat super me misericórdia tua, Dómine: * salutáre tuum secúndum elóquium tuum.
118:42 Et respondébo exprobrántibus mihi verbum: * quia sperávi in sermónibus tuis.
118:43 Et ne áuferas de ore meo verbum veritátis usquequáque: * quia in judíciis tuis supersperávi.
118:44 Et custódiam legem tuam semper: * in sǽculum et in sǽculum sǽculi.
118:45 Et ambulábam in latitúdine: * quia mandáta tua exquisívi.
118:46 Et loquébar in testimóniis tuis in conspéctu regum: * et non confundébar.
118:47 Et meditábar in mandátis tuis, * quæ diléxi.
118:48 Et levávi manus meas ad mandáta tua, quæ diléxi: * et exercébar in justificatiónibus tuis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy {Wotywa}
Ant. Nie jest znalezion.
Psalm 118(33-48) [1]
118:33 (He) Postaw mi zakon, Panie, drogę sprawiedliwości twoich: * a będę jéj szukał zawsze.
118:34 Daj mi zrozumienie, a będę się badał zakonu twego: * i będę go strzegł ze wszystkiego serca mego.
118:35 Prowadź mię ścieżką mandatów twoich: * bom jéj pragnął.
118:36 Nakłoń serce moje ku świadectwom twoim: * a nie ku łakomstwu.
118:37 Odwróć oczy moje, aby nie patrzały na próżność: * ożyw mię na drodze twojéj.
118:38 Potwierdź słudze twemu wyrok twój, * w bojaźni twojéj.
118:39 Odetnij pohańbienie moje, któregom się obawiał: * albowiem sądy twoje ucieszne.
118:40 Otom pożądał mandatów twoich: * ożyw mię w sprawiedliwości twojéj.
118:41 (Vau) A niech na mię przyjdzie, Panie, miłosierdzie twoje: * zbawienie twoje według wyroku twego.
118:42 I odpowiem tym, którzy mi urągają, słowo: * iżem nadzieję miał w słowiech twoich.
118:43 A nie odejmuj nigdy z ust moich słowa prawdy: * gdyżem bardzo nadzieją miał w sądziech twoich.
118:44 I będę strzegł zakonu twego zawżdy: * na wieki i na wielki wieków.
118:45 I chodziłem na przestrzeństwie: * iżem pilnie szukał przykazania twego.
118:46 I mówiłem o świadectwach twoich przed oczyma królów: * a nie wstydziłem się.
118:47 I rozmyślałem w przykazaniach twoich, * którem umiłował.
118:48 I podniosłem ręce swe ku mandatom twoim, którem umiłował: * i ćwiczyłem się w sprawiedliwościach twoich.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 118(49-64) [2]
118:49 (Zai) Memor esto verbi tui servo tuo, * in quo mihi spem dedísti.
118:50 Hæc me consoláta est in humilitáte mea: * quia elóquium tuum vivificávit me.
118:51 Supérbi iníque agébant usquequáque: * a lege autem tua non declinávi.
118:52 Memor fui judiciórum tuórum a sǽculo, Dómine: * et consolátus sum.
118:53 Deféctio ténuit me, * pro peccatóribus derelinquéntibus legem tuam.
118:54 Cantábiles mihi erant justificatiónes tuæ, * in loco peregrinatiónis meæ.
118:55 Memor fui nocte nóminis tui, Dómine: * et custodívi legem tuam.
118:56 Hæc facta est mihi: * quia justificatiónes tuas exquisívi.
118:57 (Heth) Pórtio mea, Dómine, * dixi custodíre legem tuam.
118:58 Deprecátus sum fáciem tuam in toto corde meo: * miserére mei secúndum elóquium tuum.
118:59 Cogitávi vias meas: * et convérti pedes meos in testimónia tua.
118:60 Parátus sum, et non sum turbátus: * ut custódiam mandáta tua.
118:61 Funes peccatórum circumpléxi sunt me: * et legem tuam non sum oblítus.
118:62 Média nocte surgébam ad confiténdum tibi, * super judícia justificatiónis tuæ.
118:63 Párticeps ego sum ómnium timéntium te: * et custodiéntium mandáta tua.
118:64 Misericórdia tua, Dómine, plena est terra: * justificatiónes tuas doce me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 118(49-64) [2]
118:49 (Zajin) Pomnij na słowo twoje słudze twemu, * w któremeś mi nadzieję uczynił.
118:50 To mię cieszyło w utrapieniu mojem: * bo wyrok twój ożywił mię.
118:51 Pyszni bardzo niesprawiedliwie czynili: * a nie odstąpiłem od zakonu twego.
118:52 Pamiętałem, Panie, na sądy twoje od wieku: * i ucieszyłem się.
118:53 Mdłość mię zdejmowała, * dla grzeszników opuszczających zakon twój.
118:54 Pieśniami były mi ustawy twoje, * na miejscu pielgrzymowania mego.
118:55 Pamiętałem w nocy na imię twoje, Panie: * i strzegłem zakonu twego.
118:56 To mi się stało: * iżem pilnie szukał sprawiedliwości twoich.
118:57 (Cheth) Cząstka moja, Panie: * obiecałem strzedz zakonu twego.
118:58 Prosiłem oblicza twego ze wszystkiego serca mego: * zmiłuj się nademną według mowy twojéj.
118:59 Rozmyślałem drogi moje: * a obracałem nogi moje ku świadectwom twoim.
118:60 Jestem gotów, a nie strwożyłem się, * abych strzegł mandatów twoich.
118:61 Powrozy grzeszników uplotły mię: * a nie przepomniałem zakonu twego.
118:62 Wstawałem o północy, abych ci wyznawał, * dla sądów sprawiedliwości twojéj.
118:63 Uczestnikiem ja jestem wszystkich, którzy się boją ciebie: * i strzegą przykazania twego.
118:64 Miłosierdzia twego, Panie, pełna jest ziemia: * naucz mię sprawiedliwości twoich.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 118(65-80) [3]
118:65 (Teth) Bonitátem fecísti cum servo tuo, Dómine, * secúndum verbum tuum.
118:66 Bonitátem, et disciplínam, et sciéntiam doce me: * quia mandátis tuis crédidi.
118:67 Priúsquam humiliárer ego delíqui: * proptérea elóquium tuum custodívi.
118:68 Bonus es tu: * et in bonitáte tua doce me justificatiónes tuas.
118:69 Multiplicáta est super me iníquitas superbórum: * ego autem in toto corde meo scrutábor mandáta tua.
118:70 Coagulátum est sicut lac cor eórum: * ego vero legem tuam meditátus sum.
118:71 Bonum mihi quia humiliásti me: * ut discam justificatiónes tuas.
118:72 Bonum mihi lex oris tui, * super míllia auri et argénti.
118:73 (Joth) Manus tuæ fecérunt me, et plasmavérunt me: * da mihi intelléctum, et discam mandáta tua.
118:74 Qui timent te vidébunt me, et lætabúntur: * quia in verba tua supersperávi.
118:75 Cognóvi, Dómine, quia ǽquitas judícia tua: * et in veritáte tua humiliásti me.
118:76 Fiat misericórdia tua ut consolétur me, * secúndum elóquium tuum servo tuo.
118:77 Véniant mihi miseratiónes tuæ, et vivam: * quia lex tua meditátio mea est.
118:78 Confundántur supérbi, quia injúste iniquitátem fecérunt in me: * ego autem exercébor in mandátis tuis.
118:79 Convertántur mihi timéntes te: * et qui novérunt testimónia tua.
118:80 Fiat cor meum immaculátum in justificatiónibus tuis, * ut non confúndar.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Non est invéntus símilis illi, qui conserváret legem Excélsi, allelúja.
|
Psalm 118(65-80) [3]
118:65 (Teth) Uczyniłeś łaskę z sługą twoim, Panie, * według słowa twojego.
118:66 Naucz mię dobroci i karności i umiejętności: * bom uwierzył mandatom twoim.
118:67 Pierwéj niźlim był uniżon, jam wykroczył: * dlatego strzegłem wyroku twego.
118:68 Dobryżeś ty: * a według dobroci twéj naucz mię sprawiedliwości twojéj.
118:69 Rozmnożyła się nademną nieprawość pysznych: * a ja ze wszystkiego serca będę badał mandatów twoich.
118:70 Zsiadło się jak mleko serce ich: * a jam rozmyślał w zakonie twoim.
118:71 Dobrze na mię, iżeś mię uniżył: * abych się nauczył sprawiedliwości twoich.
118:72 Lepszy mi jest zakon ust twoich, * niźli tysiące złota i śrebra.
118:73 (Jod) Ręce twoje uczyniły mię, i ulepiły mię: * daj mi rozum, a nauczę się mandatów twoich.
118:74 Którzy się ciebie boją, ujrzą mię i rozweselą się: * iżem bardzo nadzieję miał w słowiech twoich.
118:75 Poznałem, Panie, że sprawiedliwość sądy twoje: * a w prawdzie twojéj uniżyłeś mię.
118:76 Niechaj będzie miłosierdzie twoje aby mię cieszyło, * według wyroku twego słudze twemu.
118:77 Niechaj na mię przyjdą litości twoje, a będę żył: * bo zakon twój jest rozmyślanie moje.
118:78 Niechaj będą zawstydzeni hardzi, bo niesłusznie niesprawiedliwość nademną czynili: * a ja będę się ćwiczył w mandatach twoich.
118:79 Niech się obrócą do mnie, którzy się boją ciebie: * i którzy znają świadectwa twoje.
118:80 Niech będzie serce moje niepokalane w sprawiedliwościach twoich, * abym się nie zawstydził.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Nie jest znalezion, podobny jemu, któryby zachował prawo Najwyższego, alleluja.
|
Capitulum Responsorium Versus {Votiva}
Sir 44:16-17
Ecce sacérdos magnus, qui in diébus suis plácuit Deo, et invéntus est justus: et in témpore iracúndiæ factus est reconciliátio.
℟. Deo grátias.
℟.br. Amávit eum Dóminus, et ornávit eum, * Allelúja, allelúja.
℟. Amávit eum Dóminus, et ornávit eum, * Allelúja, allelúja.
℣. Stolam glóriæ índuit eum.
℟. Allelúja, allelúja.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Amávit eum Dóminus, et ornávit eum, * Allelúja, allelúja.
℣. Elégit eum Dóminus sacerdótem sibi, allelúja.
℟. Ad sacrificándum ei hóstiam laudis, allelúja.
|
Kapitulum Responsorium Wers {Wotywa}
Syr 44:16-17
Oto kapłan wielki, który za dni swoich podobał się Bogu i znalezion jest sprawiedliwym: a czasu rozgniewania stał się pojednaniem.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟.br. Umiłował go Pan, i przyozdobił go, * Alleluja, alleluja.
℟. Umiłował go Pan, i przyozdobił go, * Alleluja, alleluja.
℣. Szatą chwały przyodział go.
℟. Alleluja, alleluja.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Umiłował go Pan, i przyozdobił go, * Alleluja, alleluja.
℣. Obrał go Pan kapłanem sobie, alleluja.
℟. Aby Mu złożył ofiarę chwały, alleluja.
|
Preces Feriales{omittitur}
|
Prośby ferialne{opuścić}
|
Oratio {Votiva}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Concéde nos, quǽsumus, omnípotens Deus, beáti N. confessóris tui atque Pontíficis mónita et exémpla sectári: ut per terréstrium rerum contémptum ætérna gáudia consequámur.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {Wotywa}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Wysłuchaj nas, prosimy Cię, wszechmogący Boże, i daj iść za nauką i przykładem świętego N. Biskupa i Wyznawcy Twego, abyśmy wzgardziwszy dobrami doczesnemi, dostąpili radości żywota wiecznego.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Deinde dicitur tantum « Pater Noster » secreto, nisi sequatur alia Hora.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
|
Odtąd po cichu odmawia się tylko „Ojcze nasz”, chyba że natychmiast nastąpi następna Godzina.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
|