S. Hermenegildi Martyris ~ III. classis
Scriptura: Feria Sexta infra Hebdomadam I post Octavam Paschæ

Divinum Officium 1960 Newcalendar

04-13-2018

Ad Matutinum

Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
Start
℣. O Lord, +︎ open thou my lips.
℟. And my mouth shall declare thy praise.
℣. O God, come to my assistance;
℟. O Lord, make haste to help me.
Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
As it was in the beginning, is now, * and ever shall be, world without end. Amen.
Alleluia.
Invitatorium {Antiphona ex Commune aut Festo}
Ant. Exsúltent in Dómino sancti, * Allelúia.
Ant. Exsúltent in Dómino sancti, * Allelúia.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Exsúltent in Dómino sancti, * Allelúia.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Allelúia.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Exsúltent in Dómino sancti, * Allelúia.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Allelúia.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Exsúltent in Dómino sancti, * Allelúia.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúia.
Ant. Exsúltent in Dómino sancti, * Allelúia.
Invitatory {Antiphon from the Common or Feast}
Ant. Let the Saints rejoice in the Lord, * Alleluia.
Ant. Let the Saints rejoice in the Lord, * Alleluia.
Come let us praise the Lord with joy: let us joyfully sing to God our saviour. Let us come before his presence with thanksgiving; and make a joyful noise to him with psalms.
Ant. Let the Saints rejoice in the Lord, * Alleluia.
For the Lord is a great God, and a great King above all gods. For the Lord will not cast off his people: for in his hand are all the ends of the earth, and the heights of the mountains are his.
Ant. Alleluia.
For the sea is his, and he made it: and his hands formed the dry land. (genuflect) Come let us adore and fall down: and weep before the Lord that made us: For he is the Lord our God: and we are the people of his pasture and the sheep of his hand.
Ant. Let the Saints rejoice in the Lord, * Alleluia.
Today if you shall hear his voice, harden not your hearts: As in the provocation, according to the day of temptation in the wilderness: where your fathers tempted me, they proved me, and saw my works.
Ant. Alleluia.
Forty years long was I offended with that generation, and I said: These always err in heart. And these men have not known my ways: so I swore in my wrath that they shall not enter into my rest.
Ant. Let the Saints rejoice in the Lord, * Alleluia.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. As it was in the beginning, is now, * and ever shall be, world without end. Amen.
Ant. Alleluia.
Ant. Let the Saints rejoice in the Lord, * Alleluia.
Hymnus {ex Proprio Sanctorum}
Regáli sólio fortis Ibériæ,
Hermenegílde, iubar, glória Mártyrum,
Christi quos amor almis
Cæli cœ́tibus ínserit.

Ut perstas pátiens, pollícitum Deo
Servans obséquium! quo pótius tibi
Nil propónis, et arces
Cautus nóxia, quæ placent.

Ut motus cóhibes, pábula qui parant
Surgéntis vítii, non dúbios agens
Per vestígia gressus,
Quo veri via dírigit!

Sit rerum Dómino iugis honor Patri,
Et natum célebrent ora precántium,
Divinúmque suprémis
Flamen láudibus éfferant.
Amen.
Hymn {from the Proper of Saints}
Glory of Iberia's throne!
Joy of martyred saints above!
Who the crown of life have won
Dying for their Saviour's love.

What intrepid faith was thine!
What unswerving constancy!
Bent to do the will divine
With exact fidelity.

Every rising motion checked
Which might lead thy heart astray,
How thou didst thy course direct
Whither virtue showed the way.

Honour, glory, majesty,
To the Father and the Son,
With the Holy Spirit be,
While eternal ages run.
Amen.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I
Psalms with lections {Antiphons from the Psalter for the season of the Church year}
Nocturn I
Ant. Allelúia, * allelúia, allelúia.
Psalmus 77(1-8) [1]
77:1 Atténdite, pópule meus, legem meam: * inclináte aurem vestram in verba oris mei.
77:2 Apériam in parábolis os meum: * loquar propositiónes ab inítio.
77:3 Quanta audívimus et cognóvimus ea: * et patres nostri narravérunt nobis.
77:4 Non sunt occultáta a fíliis eórum: * in generatióne áltera.
77:4 Narrántes laudes Dómini, et virtútes eius: * et mirabília eius, quæ fecit.
77:5 Et suscitávit testimónium in Iacob: * et legem pósuit in Israël.
77:5 Quanta mandávit pátribus nostris nota fácere ea fíliis suis: * ut cognóscat generátio áltera.
77:6 Fílii qui nascéntur, et exsúrgent, * et narrábunt fíliis suis.
77:7 Ut ponant in Deo spem suam, et non obliviscántur óperum Dei: * et mandáta eius exquírant.
77:8 Ne fiant sicut patres eórum: * generátio prava et exásperans.
77:8 Generátio, quæ non diréxit cor suum: * et non est créditus cum Deo spíritus eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Alleluia, * alleluia, alleluia.
Psalm 77(1-8) [1]
77:1 Escutai, ó meu povo, a minha lei: * inclinai os vossos ouvidos às palavras da minha boca.
77:2 Abrirei em parábolas a minha boca: * direi adágios escondidos desde o princípio.
77:3 O que ouvimos e compreendemos: * e o que nossos pais nos contaram.
77:4 Eles as não ocultaram a seus filhos: * nem à sua posteridade.
77:5 Publicaram os louvores do Senhor, o seu poder: * e as maravilhas que fez.
77:6 Ele estabeleceu aliança com Jacob: * e pôs uma lei em Israel.
77:7 Que ordenou a nossos pais para que dessem a conhecer a seus filhos: * para que a geração seguinte a conhecesse.
77:8 Os filhos que hão-de nascer, erguer-se-ão, * e a contarão a seus filhos.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. As it was in the beginning, is now, * and ever shall be, world without end. Amen.
Psalmus 77(9-16) [2]
77:9 Fílii Ephrem intendéntes et mitténtes arcum: * convérsi sunt in die belli.
77:10 Non custodiérunt testaméntum Dei: * et in lege eius noluérunt ambuláre.
77:11 Et oblíti sunt benefactórum eius: * et mirabílium eius quæ osténdit eis.
77:12 Coram pátribus eórum fecit mirabília in terra Ægýpti: * in campo Táneos.
77:13 Interrúpit mare, et perdúxit eos: * et státuit aquas quasi in utre.
77:14 Et dedúxit eos in nube diéi: * et tota nocte in illuminatióne ignis.
77:15 Interrúpit petram in erémo: * et adaquávit eos velut in abýsso multa.
77:16 Et edúxit aquam de petra: * et dedúxit tamquam flúmina aquas.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Psalm 77(9-16) [2]
77:9 Para que ponham em Deus a sua esperança e se não esqueçam das obras de Deus: * e busquem os seus mandamentos.
77:10 Para que não sejam como seus pais: * uma geração ruim e exasperada.
77:11 Uma geração, que não encaminhou rectamente o seu coração: * nem seu espírito foi fiel a Deus.
77:12 Os filhos de Efraim, que curvam e disparam o arco: * viraram as costas no dia da batalha.
77:13 Não guardaram a aliança feita com Deus: * e na sua lei não quiseram caminhar.
77:14 Esqueceram-se dos seus benefícios: * e das maravilhas que fez à vista deles.
77:15 Ante seus pais fez maravilhas, na terra do Egipto: * no campo de Tanis.
77:16 Dividiu o mar e por ele os fez passar: * e conteve as águas como num odre.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. As it was in the beginning, is now, * and ever shall be, world without end. Amen.
Psalmus 77(17-31) [3]
77:17 Et apposuérunt adhuc peccáre ei: * in iram excitavérunt Excélsum in inaquóso.
77:18 Et tentavérunt Deum in córdibus suis, * ut péterent escas animábus suis.
77:19 Et male locúti sunt de Deo: * dixérunt: Numquid póterit Deus paráre mensam in desérto?
77:20 Quóniam percússit petram, et fluxérunt aquæ: * et torréntes inundavérunt.
77:20 Numquid et panem póterit dare, * aut paráre mensam pópulo suo?
77:21 Ídeo audívit Dóminus, et dístulit: * et ignis accénsus est in Iacob, et ira ascéndit in Israël.
77:22 Quia non credidérunt in Deo: * nec speravérunt in salutári eius:
77:23 Et mandávit núbibus désuper: * et iánuas cæli apéruit.
77:24 Et pluit illis manna ad manducándum: * et panem cæli dedit eis.
77:25 Panem Angelórum manducávit homo, * cibária misit eis in abundántia.
77:26 Tránstulit Austrum de cælo: * et indúxit in virtúte sua Áfricum.
77:27 Et pluit super eos sicut púlverem carnes: * et sicut arénam maris volatília pennáta.
77:28 Et cecidérunt in médio castrórum eórum: * circa tabernácula eórum.
77:29 Et manducavérunt, et saturáti sunt nimis, et desidérium eórum áttulit eis: * non sunt fraudáti a desidério suo.
77:30 Adhuc escæ eórum erant in ore ipsórum: * et ira Dei ascéndit super eos.
77:31 Et occídit pingues eórum, * et eléctos Israël impedívit.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Psalm 77(17-31) [3]
77:17 Guiou-os de dia por meio de uma nuvem: * e toda a noite com a luz do fogo.
77:18 Rachou a pedra no deserto: * e deu-lhes a beber águas como num rio caudaloso.
77:19 Fez sair água da pedra: * e como rios a fez correr.
77:20 Continuaram a pecar contra Ele: * e incitaram a ira do Altíssimo no lugar árido.
77:21 A Deus tentaram nos seus corações, * pedindo iguarias que fossem do seu agrado.
77:22 Falaram mal de Deus: * e disseram: poderá porventura Deus preparar uma mesa no deserto?
77:23 Sem dúvida Ele feriu a pedra e águas correram: * e as torrentes inundaram.
77:24 Poderá porventura também dar pão, * ou preparar a mesa para o seu povo?
77:25 Ouviu isto o Senhor e irritou-se: * e um fogo acendeu-se contra Jacob e cresceu a ira contra Israel.
77:26 Pois em Deus não creram: * nem d’Ele esperaram a salvação:
77:27 Mandou de cima as nuvens: * e abriu as portas do céu.
77:28 Fez chover sobre eles maná para comerem: * e um pão do céu lhes deu.
77:29 O homem comeu o pão dos anjos, * enviou-lhes Ele manjares em abundância.
77:30 Retirou do céu o vento do sul: * e enviou com seu poder o vento Áfrico.
77:31 Fez chover sobre eles carnes como pó: * e aves como areia do mar.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. As it was in the beginning, is now, * and ever shall be, world without end. Amen.
Psalmus 77(32-41) [4]
77:32 In ómnibus his peccavérunt adhuc: * et non credidérunt in mirabílibus eius.
77:33 Et defecérunt in vanitáte dies eórum: * et anni eórum cum festinatióne.
77:34 Cum occíderet eos, quærébant eum: * et revertebántur, et dilúculo veniébant ad eum.
77:35 Et rememoráti sunt quia Deus adiútor est eórum: * et Deus excélsus redémptor eórum est.
77:36 Et dilexérunt eum in ore suo, * et lingua sua mentíti sunt ei.
77:37 Cor autem eórum non erat rectum cum eo: * nec fidéles hábiti sunt in testaménto eius.
77:38 Ipse autem est miséricors, et propítius fiet peccátis eórum: * et non dispérdet eos.
77:38 Et abundávit ut avérteret iram suam: * et non accéndit omnem iram suam:
77:39 Et recordátus est quia caro sunt: * spíritus vadens et non rédiens.
77:40 Quóties exacerbavérunt eum in desérto, * in iram concitavérunt eum in inaquóso?
77:41 Et convérsi sunt, et tentavérunt Deum: * et Sanctum Israël exacerbavérunt.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Psalm 77(32-41) [4]
77:32 Caíram no meio dos seus acampamentos: * em redor das suas tendas.
77:33 Comeram, muito se fartaram e foi satisfeito o seu desejo: * não ficaram defraudados no que desejavam.
77:34 Ainda estavam as iguarias na sua boca: * quando a ira de Deus se elevou contra eles.
77:35 Matou os mais robustos, * e derrubou os escolhidos de Israel.
77:36 Depois de tudo isto ainda pecaram: * e não acreditaram nas suas maravilhas.
77:37 Seus dias foram em vaidade dissipados: * e os seus anos depressa acabaram.
77:38 Quando os matava, buscavam-n’O: * e convertiam-se e apressavam-se a volver para Ele.
77:39 Lembravam-se que Deus era o seu defensor: * e que o altíssimo Deus era o seu redentor.
77:40 Amavam-n’O com a boca, * e com sua língua Lhe mentiam.
77:41 Seu coração não era sincero com Ele: * nem se mantiveram fiéis à sua aliança.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. As it was in the beginning, is now, * and ever shall be, world without end. Amen.
Psalmus 77(42-58) [5]
77:42 Non sunt recordáti manus eius, * die qua redémit eos de manu tribulántis.
77:43 Sicut pósuit in Ægýpto signa sua, * et prodígia sua in campo Táneos.
77:44 Et convértit in sánguinem flúmina eórum: * et imbres eórum, ne bíberent.
77:45 Misit in eos cœnomyíam, et comédit eos: * et ranam, et dispérdidit eos.
77:46 Et dedit ærúgini fructus eórum: * et labóres eórum locústæ.
77:47 Et occídit in grándine víneas eórum: * et moros eórum in pruína.
77:48 Et trádidit grándini iuménta eórum: * et possessiónem eórum igni.
77:49 Misit in eos iram indignatiónis suæ: * indignatiónem, et iram, et tribulatiónem: immissiónes per ángelos malos.
77:50 Viam fecit sémitæ iræ suæ, non pepércit a morte animábus eórum: * et iuménta eórum in morte conclúsit.
77:51 Et percússit omne primogénitum in terra Ægýpti: * primítias omnis labóris eórum in tabernáculis Cham.
77:52 Et ábstulit sicut oves pópulum suum: * et perdúxit eos tamquam gregem in desérto.
77:53 Et dedúxit eos in spe, et non timuérunt: * et inimícos eórum opéruit mare.
77:54 Et indúxit eos in montem sanctificatiónis suæ: * montem, quem acquisívit déxtera eius.
77:54 Et eiécit a fácie eórum gentes: * et sorte divísit eis terram in funículo distributiónis.
77:55 Et habitáre fecit in tabernáculis eórum: * tribus Israël.
77:56 Et tentavérunt, et exacerbavérunt Deum excélsum: * et testimónia eius non custodiérunt.
77:57 Et avertérunt se, et non servavérunt pactum: * quemádmodum patres eórum convérsi sunt in arcum pravum.
77:58 In iram concitavérunt eum in cóllibus suis: * et in sculptílibus suis ad æmulatiónem eum provocavérunt.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Psalm 77(42-58) [5]
77:42 Ele, porém, é misericordioso e perdoava os seus pecados: * e os não destruía.
77:43 Deteve muitas vezes a sua ira: * e não acendeu toda sua ira.
77:44 Lembrou-se que eram carne: * um sopro que passa e não volta.
77:45 Quantas vezes O exacerbaram no deserto, * e O moveram à ira naquele lugar árido?
77:46 Voltaram a tentar a Deus: * e a exacerbar o Santo de Israel.
77:47 Não se recordaram da sua mão, * no dia em que os redimiu da mão do opressor.
77:48 De como fez resplandecer no Egipto os seus milagres, * e os sues prodígios no campo de Tanis.
77:49 Ele converteu em sangue os seus rios: * e as suas águas para que as não pudessem beber.
77:50 Enviou contra eles todo o género de moscas, que os devoraram: * e rãs, que os destruíram.
77:51 Entregou os seus frutos ao mofo: * e as suas searas aos gafanhotos.
77:52 Destruiu com saraiva as suas vinhas: * e as suas amoreiras com geada.
77:53 Entregou à saraiva os seus animais: * e as suas possessões ao fogo.
77:54 Descarregou sobre eles a violência da sua cólera: * a indignação, a ira e a tribulação, que enviou por anjos maus.
77:55 Abriu um largo caminho à sua ira, não perdoou as suas vidas: * e envolveu na mortandade os seus animais.
77:56 Feriu todo o primogénito na terra do Egipto: * e as primícias de todo seu trabalho nas tendas de Cam.
77:57 Fez sair o seu povo como ovelhas: * e guiou-os como um rebanho no deserto.
77:58 Conduziu-os cheios de esperança e não temeram: * e o mar submergiu os seus inimigos.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. As it was in the beginning, is now, * and ever shall be, world without end. Amen.
Psalmus 77(59-72) [6]
77:59 Audívit Deus, et sprevit: * et ad níhilum redégit valde Israël.
77:60 Et répulit tabernáculum Silo: * tabernáculum suum, ubi habitávit in homínibus.
77:61 Et trádidit in captivitátem virtútem eórum: * et pulchritúdinem eórum in manus inimíci.
77:62 Et conclúsit in gládio pópulum suum: * et hereditátem suam sprevit.
77:63 Iúvenes eórum comédit ignis: * et vírgines eórum non sunt lamentátæ.
77:64 Sacerdótes eórum in gládio cecidérunt: * et víduæ eórum non plorabántur.
77:65 Et excitátus est tamquam dórmiens Dóminus: * tamquam potens crapulátus a vino.
77:66 Et percússit inimícos suos in posterióra: * oppróbrium sempitérnum dedit illis.
77:67 Et répulit tabernáculum Ioseph: * et tribum Éphraim non elégit.
77:68 Sed elégit tribum Iuda, * montem Sion quem diléxit.
77:69 Et ædificávit sicut unicórnium sanctifícium suum in terra, * quam fundávit in sǽcula.
77:70 Et elégit David, servum suum, et sústulit eum de grégibus óvium: * de post fœtántes accépit eum,
77:71 Páscere Iacob, servum suum, * et Israël, hereditátem suam:
77:72 Et pavit eos in innocéntia cordis sui: * et in intelléctibus mánuum suárum dedúxit eos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Psalm 77(59-72) [6]
77:59 Os introduziu depois no monte da sua santificação: * monte que Ele adquiriu com sua dextra.
77:60 Ante eles expulsou as gentes: * e por sorte lhes dividiu a terra e destribuiu-as por linhas de medição.
77:61 Fez habitar em suas tendas: * as tribos de Israel.
77:62 Eles, porém, tentaram e exacerbaram de novo o excelso Deus: * e não guardaram os seus preceitos.
77:63 Volveram-Lhe as costas e não observaram a aliança: * semelhantes a seus pais, falsearam como um arco torto.
77:64 Excitaram-n’O à ira nas suas colinas: * e com os ídolos que esculpiram inflamaram-Lhe o zelo.
77:65 Ouviu-os Deus e desprezou-os: * e reduziu Israël ao extremo nada.
77:66 Rejeitou o tabernáculo de Silo: * o seu próprio tabernáculo, onde tinha habitado entre os homens.
77:67 Entregou ao cativeiro a força deles: * e a sua formusura nas mãos do inimigo.
77:68 Entregou o seu povo à espada: * e desprezou a sua própria herança.
77:69 O fogo devorou os seus jovens: * e as suas virgens não foram lamentadas.
77:70 Seus sacerdotes pereceram à espada: * e ninguém chorava as suas viúvas.
77:71 O Senhor despertou como quem dorme: * como um valente embriagado de vinho.
77:72 Feriu os seus inimigos nas partes posteriores: * cobriu-os duma eterna ignomínia.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. As it was in the beginning, is now, * and ever shall be, world without end. Amen.
Psalmus 78 [7]
78:1 Deus, venérunt gentes in hereditátem tuam, polluérunt templum sanctum tuum: * posuérunt Ierúsalem in pomórum custódiam.
78:2 Posuérunt morticína servórum tuórum, escas volatílibus cæli: * carnes sanctórum tuórum béstiis terræ.
78:3 Effudérunt sánguinem eórum tamquam aquam in circúitu Ierúsalem: * et non erat qui sepelíret.
78:4 Facti sumus oppróbrium vicínis nostris: * subsannátio et illúsio his, qui in circúitu nostro sunt.
78:5 Úsquequo, Dómine, irascéris in finem: * accendétur velut ignis zelus tuus?
78:6 Effúnde iram tuam in gentes, quæ te non novérunt: * et in regna quæ nomen tuum non invocavérunt:
78:7 Quia comedérunt Iacob: * et locum eius desolavérunt.
78:8 Ne memíneris iniquitátum nostrárum antiquárum, cito antícipent nos misericórdiæ tuæ: * quia páuperes facti sumus nimis.
78:9 Ádiuva nos, Deus, salutáris noster: et propter glóriam nóminis tui, Dómine, líbera nos: * et propítius esto peccátis nostris, propter nomen tuum:
78:10 Ne forte dicant in géntibus: Ubi est Deus eórum? * et innotéscat in natiónibus coram óculis nostris.
78:10 Últio sánguinis servórum tuórum, qui effúsus est: * intróeat in conspéctu tuo gémitus compeditórum.
78:11 Secúndum magnitúdinem brácchii tui, * pósside fílios mortificatórum.
78:12 Et redde vicínis nostris séptuplum in sinu eórum: * impropérium ipsórum, quod exprobravérunt tibi, Dómine.
78:13 Nos autem pópulus tuus, et oves páscuæ tuæ, * confitébimur tibi in sǽculum.
78:13 In generatiónem et generatiónem * annuntiábimus laudem tuam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Psalm 78 [7]
78:1 Ó Deus, vieram as gentes à vossa herança, contaminaram o vosso santo templo: * e fizeram de Jerusalém uma despensa de frutas.
78:2 Deram os cadáveres de vossos servos em pasto às aves do céu: * as carnes de vossos santos aos animais da terra.
78:3 Derramaram o seu sangue como água à volta de Jerusalém: * e não havia quem lhes desse sepultura.
78:4 Chegámos a ser a maior desonra dos nossos vizinhos: * o escárnio e a troça daqueles que nos rodeiam.
78:5 Até quando, ó Senhor, Vos haveis de irar para sempre: * até quando acender-se-á como fogo o vosso zelo?
78:6 Derramai a vossa ira sobre as gentes que Vos não conhecem: * e sobre os reinos que não invocaram o vosso nome:
78:7 Pois eles devoraram Jacob: * e desolaram a sua morada.
78:8 De nossas antigas maldades Vos não lembreis, antecipem-se quanto antes as vossas misericórdias: * pois fomos reduzidos à última miséria.
78:9 Ajudai-nos, ó Deus, nosso Salvador, e pela glória de vosso nome, ó Senhor, livrai-nos: * e perdoai os nossos pecados, por amor de vosso nome:
78:10 Para que se não diga entre as gentes:o Deus deles onde está? * Fazei brilhar entre as nações e ante nossos olhos.
78:11 A vingança do sangue de vossos servos, que tem sido derramado: * cheguem à vossa presença os gemidos dos cativos.
78:12 Com o poder de vosso braço, * conservai os filhos dos que foram mortos.
78:13 Pagai aos nossos vizinhos com males sete vezes maiores: * a desonra que eles Vos fizeram, ó Senhor.
78:14 Nós, porém, vosso povo e ovelhas de vosso pasto, * nós Vos glorificaremos para sempre.
78:15 De geração em geração * publicaremos os vossos louvores.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. As it was in the beginning, is now, * and ever shall be, world without end. Amen.
Psalmus 80 [8]
80:2 Exsultáte Deo, adiutóri nostro: * iubiláte Deo Iacob.
80:3 Súmite psalmum, et date týmpanum: * psaltérium iucúndum cum cíthara.
80:4 Buccináte in Neoménia tuba, * in insígni die solemnitátis vestræ.
80:5 Quia præcéptum in Israël est: * et iudícium Deo Iacob.
80:6 Testimónium in Ioseph pósuit illud, cum exíret de terra Ægýpti: * linguam, quam non nóverat, audívit.
80:7 Divértit ab onéribus dorsum eius: * manus eius in cóphino serviérunt.
80:8 In tribulatióne invocásti me, et liberávi te: * exaudívi te in abscóndito tempestátis: probávi te apud aquam contradictiónis.
80:9 Audi, pópulus meus, et contestábor te: * Israël, si audíeris me, non erit in te deus recens, neque adorábis deum aliénum.
80:11 Ego enim sum Dóminus Deus tuus, qui edúxi te de terra Ægýpti: * diláta os tuum, et implébo illud.
80:12 Et non audívit pópulus meus vocem meam: * et Israël non inténdit mihi.
80:13 Et dimísi eos secúndum desidéria cordis eórum: * ibunt in adinventiónibus suis.
80:14 Si pópulus meus audísset me: * Israël si in viis meis ambulásset:
80:15 Pro níhilo fórsitan inimícos eórum humiliássem: * et super tribulántes eos misíssem manum meam.
80:16 Inimíci Dómini mentíti sunt ei: * et erit tempus eórum in sǽcula.
80:17 Et cibávit eos ex ádipe fruménti: * et de petra, melle saturávit eos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Psalm 80 [8]
80:1 Exultai-vos louvando a Deus, nosso protector: * cantai com alegria a Deus de Jacob.
80:2 Entoai um salmo e tocai os timbales: * o saltério harmonioso, com a cítara.
80:3 Tocai a trombeta na lua nova, * no dia notável de vossa solenidade.
80:4 Pois é um preceito para Israel: * e uma ordem do Deus de Jacob.
80:5 Estabeleceu isto como lei para José, quando saía da terra do Egipto: * quando ouviu uma língua que não entendia.
80:6 Libertou os seus ombros dos fardos: * as suas mãos escravizadas nos cestos.
80:7 Na tribulação me invocaste e eu te livrei: * ouvi-te no recôndito da tempestade, provei-te junto das águas da contradição.
80:8 Ouve, ó povo meu, e eu te instruirei: * Israel, se me ouvires, não haverá em ti deus novo, nem deus estranho adorarás.
80:9 Eu sou, de facto, o Senhor teu Deus, que te tirei da terra do Egipto: * abre a tua boca e a rechearei.
80:10 Meu povo não ouviu minha voz: * e Israel me não atendeu.
80:11 Abandonei-os aos desejos do seu coração: * eles irão caminhando atrás dos seus devaneios.
80:12 Se o meu povo me tivesse ouvido: * se Israel tivesse andado nos meus caminhos:
80:13 Facilmente teria podido humilhar os seus inimigos: * e a minha mão teria caído sobre os seus opressores.
80:14 Os inimigos do Senhor mentiram-Lhe: * e o tempo deles será eterno.
80:15 Apesar disso alimentou-os da flor do trigo: * e saciou-os de mel saído da pedra.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. As it was in the beginning, is now, * and ever shall be, world without end. Amen.
Psalmus 82 [9]
82:2 Deus, quis símilis erit tibi? * Ne táceas, neque compescáris, Deus.
82:3 Quóniam ecce inimíci tui sonuérunt: * et qui odérunt te extulérunt caput.
82:4 Super pópulum tuum malignavérunt consílium: * et cogitavérunt advérsus sanctos tuos.
82:5 Dixérunt: Veníte, et disperdámus eos de gente: * et non memorétur nomen Israël ultra.
82:6 Quóniam cogitavérunt unanímiter: * simul advérsum te testaméntum disposuérunt, tabernácula Idumæórum et Ismahelítæ:
82:8 Moab, et Agaréni, Gebal, et Ammon, et Ámalec: * alienígenæ cum habitántibus Tyrum.
82:9 Étenim Assur venit cum illis: * facti sunt in adiutórium fíliis Lot.
82:10 Fac illis sicut Mádian, et Sísaræ: * sicut Iabin in torrénte Cisson.
82:11 Disperiérunt in Endor: * facti sunt ut stercus terræ.
82:12 Pone príncipes eórum sicut Oreb, et Zeb, * et Zébee, et Sálmana:
82:13 Omnes príncipes eórum: * qui dixérunt: Hereditáte possideámus Sanctuárium Dei.
82:14 Deus meus, pone illos ut rotam: * et sicut stípulam ante fáciem venti.
82:15 Sicut ignis, qui combúrit silvam: * et sicut flamma combúrens montes:
82:16 Ita persequéris illos in tempestáte tua: * et in ira tua turbábis eos.
82:17 Imple fácies eórum ignomínia: * et quǽrent nomen tuum, Dómine.
82:18 Erubéscant, et conturbéntur in sǽculum sǽculi: * et confundántur, et péreant.
82:19 Et cognóscant quia nomen tibi Dóminus: * tu solus Altíssimus in omni terra.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.
Psalm 82 [9]
82:1 Ó Deus, quem a Vós será semelhante? * Não silenciais, ó Deus, nem Vos detenhais.
82:2 Porque eis que os vossos inimigos gritam: * e os que Vos odeiam levantaram a cabeça.
82:3 Vil planos formaram contra o vosso povo: * e conspiraram contra os vossos santos.
82:4 Disseram:vinde e exterminemo-los entre as gentes: * e não haja mais memória do nome de Israel.
82:5 Pensaram de acordo: * e todos juntos fizeram aliança contra Vós, as tendas dos Idumeus e os Ismælitas:
82:6 Moab e os Agarenos, Gebal e Amon e Amalec: * os estrangeiros com os moradores de Tiro.
82:7 Assur também se uniu com eles: * juntaram-se para auxiliarem os filhos de Lot.
82:8 Fazei-lhes como a Median e a Sisara: * como a Jabin no ribeiro de Cisson.
82:9 Foram destruídos em Endor: * tornaram-se como o esterco da terra.
82:10 Tratai os seus príncipes como Oreb e Zeb, * e Zebee e Salmana:
82:11 Todos seus príncipes: * os quais tinham dito:apoderemos como herança o santuário de Deus.
82:12 Ó meu Deus, agitai-os como uma roda: * e como uma palhinha diante do vento.
82:13 Como fogo que queima uma selva: * e como chama que abrasa os montes:
82:14 Assim os perseguireis com vossa tempestade: * e com vossa ira os aterrareis.
82:15 Cobri os seus rostos de ignomínia: * e deste modo buscarão o vosso nome, ó Senhor.
82:16 Sejam envergonhados e conturbados para sempre: * sejam confundidos e pereçam.
82:17 Conheçam que Vos é próprio o nome de Senhor: * e que só Vós sois o Altíssimo em toda a terra.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. As it was in the beginning, is now, * and ever shall be, world without end. Amen.

Ant. Alleluia, alleluia, alleluia.
℣. Surréxit Dóminus vere, allelúia.
℟. Et appáruit Simóni, allelúia.
℣. The Lord is risen indeed, alleluia.
℟. And hath appeared to Simon, alleluia.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádiuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolution. May His loving-kindness and mercy help us, Who liveth and reigneth with the Father, and the Holy Ghost, world without end. Amen.

℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Ille nos benedícat, qui sine fine vivit et regnat. Amen.

Lectio 1
De Actibus Apostolórum
Act. 8:9-13
9 Vir autem quidam nómine Simon, qui ante fúerat in civitáte magus, sedúcens gentem Samaríæ, dicens se esse áliquem magnum:
10 Cui auscultábant omnes a mínimo usque ad máximum, dicéntes: Hic est virtus Dei, quæ vocátur magna.
11 Attendébant autem eum: propter quod multo témpore magíis suis dementásset eos.
12 Cum vero credidíssent Philíppo evangelizánti de regno Dei, in nómine Iesu Christi baptizabántur viri ac mulíeres.
13 Tunc Simon et ipse crédidit: et cum baptizátus esset, adhærébat Philíppo. Videns étiam signa et virtútes máximas fíeri, stupens admirabátur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Ego sum vitis vera, et vos pálmites:
* Qui manet in me, et ego in eo, hic fert fructum multum, allelúia, allelúia.
℣. Sicut diléxit me Pater, et ego diléxi vos.
℟. Qui manet in me, et ego in eo, hic fert fructum multum, allelúia, allelúia.

℣. Grant, Lord, a blessing.
Benediction. May His blessing be upon us who doth live and reign for ever. Amen.

Reading 1
Lesson from the Acts of the Apostles
Acts 8:9-13
9 There was therefore great joy in that city. Now there was a certain man named Simon, who before had been a magician in that city, seducing the people of Samaria, giving out that he was some great one:
10 To whom they all gave ear, from the least to the greatest, saying: This man is the power of God, which is called great.
11 And they were attentive to him, because, for a long time, he had bewitched them with his magical practices.
12 But when they had believed Philip preaching of the kingdom of God, in the name of Jesus Christ, they were baptized, both men and women.
13 Then Simon himself believed also; and being baptized, he adhered to Philip. And being astonished, wondered to see the signs and exceeding great miracles which were done.
℣. But thou, O Lord, have mercy upon us.
℟. Thanks be to God.

℟. I am the True Vine, and ye are the branches;
* He that abideth in Me, and I in him, the same bringeth forth much fruit, alleluia, alleluia.
℣. As the Father hath loved Me, so have I loved you.
℟. He that abideth in Me, and I in him, the same bringeth forth much fruit, alleluia, alleluia.
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Cuius festum cólimus, ipse intercédat pro nobis ad Dóminum. Amen.

Lectio 2
Act. 8:14-19
14 Cum autem audíssent Apóstoli qui erant Ierosólymis, quod recepísset Samaría verbum Dei, misérunt ad eos Petrum et Ioánnem.
15 Qui cum veníssent, oravérunt pro ipsis ut accíperent Spíritum Sanctum:
16 Nondum enim in quemquam illórum vénerat, sed baptizáti tantum erant in nómine Dómini Iesu.
17 Tunc imponébant manus super illos, et accipiébant Spíritum Sanctum.
18 Cum vidísset autem Simon quia per impositiónem manus Apostolórum darétur Spíritus Sanctus, óbtulit eis pecúniam,
19 Dicens: Date et mihi hanc potestátem, ut cuicúmque imposúero manus, accípiat Spíritum Sanctum.
Act. 8:19-24
19 Petrus autem dixit ad eum:
20 Pecúnia tua tecum sit in perditiónem: quóniam donum Dei existimásti pecúnia possidéri.
21 Non est tibi pars neque sors in sermóne isto: cor enim tuum non est rectum coram Deo.
22 Pœniténtiam ítaque age ab hac nequítia tua: et roga Deum, si forte remittátur tibi hæc cogitátio cordis tui.
23 In felle enim amaritúdinis, et obligatióne iniquitátis, vídeo te esse.
24 Respóndens autem Simon, dixit: Precámini vos pro me ad Dóminum, ut nihil véniat super me horum quæ dixístis.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Expurgáte vetus ferméntum, ut sitis nova conspérsio: étenim Pascha nostrum immolátus est Christus:
* Itaque epulémur in Dómino, allelúia.
℣. Mórtuus est propter delícta nostra, et resurréxit propter iustificatiónem nostram.
℟. Itaque epulémur in Dómino, allelúia.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Itaque epulémur in Dómino, allelúia.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benediction. He whose feast-day we are keeping, be our Advocate with God. Amen.

Reading 2
Acts 8:14-19
14 Now when the apostles, who were in Jerusalem, had heard that Samaria had received the word of God, they sent unto them Peter and John.
15 Who, when they were come, prayed for them, that they might receive the Holy Ghost.
16 For he was not as yet come upon any of them; but they were only baptized in the name of the Lord Jesus.
17 Then they laid their hands upon them, and they received the Holy Ghost.
18 And when Simon saw, that by the imposition of the hands of the apostles, the Holy Ghost was given, he offered them money,
19 Saying: Give me also this power, that on whomsoever I shall lay my hands, he may receive the Holy Ghost.
Acts 8:19-24
19 But Peter said to him:
20 Keep thy money to thyself, to perish with thee, because thou hast thought that the gift of God may be purchased with money.
21 Thou hast no part nor lot in this matter. For thy heart is not right in the sight of God.
22 Do penance therefore for this thy wickedness; and pray to God, that perhaps this thought of thy heart may be forgiven thee.
23 For I see thou art in the gall of bitterness, and in the bonds of iniquity.
24 Then Simon answering, said: Pray you for me to the Lord, that none of these things which you have spoken may come upon me.
℣. But thou, O Lord, have mercy upon us.
℟. Thanks be to God.

℟. Purge out the old leaven, that ye may be new dough: for even Christ our Passover is sacrificed for us:
* Therefore let us keep the Feast, in the Lord, alleluia.
℣. He died for our offences, and rose again for our justification.
℟. Therefore let us keep the Feast, in the Lord, alleluia.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. Therefore let us keep the Feast, in the Lord, alleluia.
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.

Lectio 3
Ex libro Dialogórum sancti Gregórii Papæ
Liber 3, cap. 31
Hermenegíldus rex, Leovigíldi regis Visigothórum fílius, ab Ariána hǽresi ad fidem cathólicam viro reverendíssimo Leándro Hispalénsi epíscopo, dudum mihi in amicítiis familiáriter iuncto, prædicánte, convérsus est. Quem pater Ariánus, ut ad eándem hǽresim redíret, et prǽmiis suadére, et minis terrére conátus est. Cumque ille constantíssime respondéret, nunquam se veram fidem posse relínquere, quam semel agnovísset: irátus pater eum privávit regno, rebúsque exspoliávit ómnibus; et in arcta illum custódia conclúdens, collum manúsque illíus ferro ligávit. Cœpit ítaque Hermenegíldus rex iúvenis terrénum regnum despícere, et forti desidério cæléste quærens, in cilíciis vinculátus iacens, omnipoténti Deo ad confortándum se preces effúndere. Superveniénte autem Paschális festivitátis die, intempéstæ noctis siléntio ad eum pérfidus pater Ariánum epíscopum misit, ut ex eius manu sacrílegæ consecratiónis communiónem percíperet, atque per hoc ad patris grátiam redíre mererétur. Sed vir Deo déditus, Ariáno epíscopo veniénti exprobrávit, ut débuit, eiúsque a se perfídiam dignis increpatiónibus répulit. Ad se ítaque revérso epíscopo, Ariánus pater infrémuit, statímque suos apparitóres misit, qui constantíssimum Confessórem Dei illic, ubi iacébat, occidérunt.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.


Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:

(Fit reverentia) Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra * maiestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ maiestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.

Fit reverentia
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.

Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Iudex créderis * esse ventúrus.

Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.

Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.

Fit reverentia, secundum consuetudinem
Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.

Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benediction. May He that is the Angels' King to that high realm His people bring. Amen.

Reading 3
From the Book of Dialogues written by Pope St. Gregory
Book 3, chap. 31
King Hermenegild, son of Leovigild, King of the Visigoths, was converted from the Arian heresy to the Catholic faith by the preaching of that most worthy man, Leander, Bishop of Seville, and one of my greatest friends. Hermenegild's father was an Arian, and tried first to persuade him by promises and then to terrify him by threats to return to that heresy. But when Hermenegild continued to answer that he could never abandon the true faith now that he had come to know it, his angry father deprived him of his kingdom, took away all his possessions, and shut him up under strict guard, with his neck and hands chained. And so the young King Hermenegild began to despise the kingdom of earth and eagerly to seek the kingdom of heaven. Lying bound and in sackcloth, he poured forth prayers to Almighty God to give him strength. When Easter came, his treacherous father sent an Arian bishop to him in the middle of the night, to have Hermenegild receive sacrilegiously consecrated Communion from this bishop's hands and so be restored to his father's favour. But, as a man devoted to God, he gave the Arian bishop the rebuke he deserved and refused his treacherous offer with fitting indignation. When the bishop returned, Hermenegild's Arian father was enraged and at once sent his servants, who killed this staunch Confessor of God where he lay imprisoned.
℣. But thou, O Lord, have mercy upon us.
℟. Thanks be to God.


Te Deum
We praise thee, O God, * we acknowledge thee to be the Lord.
All the earth doth worship thee, * the Father everlasting.
To thee all Angels cry aloud, * the Heavens, and all the Powers therein.
To thee Cherubim and Seraphim * continually do cry.

(bow head) Holy, Holy, Holy * Lord God of Sabaoth;

Heaven and earth are full * of the Majesty of thy glory.
The glorious company of the Apostles * praise thee.
The goodly fellowship of the Prophets * praise thee.
The noble army of Martyrs * praise thee.
The holy Church throughout all the world * doth acknowledge thee;
The Father, * of an infinite Majesty.
Thine honourable, true, * and only Son;
Also the Holy Ghost, * the Comforter.
Thou art the King of Glory, * O Christ.
Thou art the everlasting * Son of the Father.

During the following verse all make a profound bow:
When thou tookest upon thee to deliver man, * thou didst not abhor the Virgin's womb.

When thou hadst overcome the sharpness of death, * thou didst open the Kingdom of Heaven to all believers.
Thou sittest at the right hand of God, * in the glory of the Father.
We believe that thou shalt come * to be our Judge.

Kneel for the following verse
We therefore pray thee, help thy servants, * whom thou hast redeemed with thy precious Blood.

Make them to be numbered with thy Saints, * in glory everlasting.
O Lord, save thy people, * and bless thine heritage.
Govern them, * and lift them up for ever.
Day by day * we magnify thee;

During the following verse, by local custom, all make a profound bow.
And we worship thy Name * ever, world without end.

Vouchsafe, O Lord, to keep us * this day without sin.
O Lord, have mercy upon us, * have mercy upon us.
O Lord, let thy mercy lighten upon us, * as our trust is in thee.
O Lord, in thee have I trusted, * let me never be confounded.
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
Skip the rest, unless praying Lauds separately.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui beátum Hermenegíldum Mártyrem tuum cælésti regno terrénum postpónere docuísti: da quǽsumus nobis; eius exémplo cadúca despícere, atque ætérna sectári.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Prayer {from the Proper of Saints}
℣. O Lord, hear my prayer.
℟. And let my cry come unto thee.
Let us pray.
O God, Who didst teach thy blessed Martyr Hermenegild to choose an heavenly rather than an earthly crown, grant, we beseech thee, that we, like him, may so pass through things temporal that we finally miss not those which are eternal.
Through Jesus Christ, thy Son our Lord, Who liveth and reigneth with thee, in the unity of the Holy Ghost, God, world without end.
℟. Amen.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusion
℣. O Lord, hear my prayer.
℟. And let my cry come unto thee.
℣. Let us bless the Lord.
℟. Thanks be to God.
℣. May the souls of the faithful, through the mercy of God, rest in peace.
℟. Amen.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine 1570
Tridentine 1910
Divino Afflatu
Reduced 1955
Rubrics 1960
1960 Newcalendar
Monastic
Ordo Praedicatorum
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Dedicatio
Defunctorum
Parvum B.M.V.

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help