Incipit
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
|
Início
℣. Deus, ✠ vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Louvado sejais, ó Senhor, Rei da glória eterna.
|
Psalmi {Laudes:2 Psalmi & antiphonæ ex Psalterio secundum diem}
Ant. Tibi soli peccávi, * Dómine, miserére mei.
Psalmus 50 [1]
50:3 Miserére mei, Deus, * secúndum magnam misericórdiam tuam.
50:3 Et secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum, * dele iniquitátem meam.
50:4 Ámplius lava me ab iniquitáte mea: * et a peccáto meo munda me.
50:5 Quóniam iniquitátem meam ego cognósco: * et peccátum meum contra me est semper.
50:6 Tibi soli peccávi, et malum coram te feci: * ut iustificéris in sermónibus tuis, et vincas cum iudicáris.
50:7 Ecce enim, in iniquitátibus concéptus sum: * et in peccátis concépit me mater mea.
50:8 Ecce enim, veritátem dilexísti: * incérta et occúlta sapiéntiæ tuæ manifestásti mihi.
50:9 Aspérges me hyssópo, et mundábor: * lavábis me, et super nivem dealbábor.
50:10 Audítui meo dabis gáudium et lætítiam: * et exsultábunt ossa humiliáta.
50:11 Avérte fáciem tuam a peccátis meis: * et omnes iniquitátes meas dele.
50:12 Cor mundum crea in me, Deus: * et spíritum rectum ínnova in viscéribus meis.
50:13 Ne proícias me a fácie tua: * et spíritum sanctum tuum ne áuferas a me.
50:14 Redde mihi lætítiam salutáris tui: * et spíritu principáli confírma me.
50:15 Docébo iníquos vias tuas: * et ímpii ad te converténtur.
50:16 Líbera me de sanguínibus, Deus, Deus salútis meæ: * et exsultábit lingua mea iustítiam tuam.
50:17 Dómine, lábia mea apéries: * et os meum annuntiábit laudem tuam.
50:18 Quóniam si voluísses sacrifícium, dedíssem útique: * holocáustis non delectáberis.
50:19 Sacrifícium Deo spíritus contribulátus: * cor contrítum, et humiliátum, Deus, non despícies.
50:20 Benígne fac, Dómine, in bona voluntáte tua Sion: * ut ædificéntur muri Ierúsalem.
50:21 Tunc acceptábis sacrifícium iustítiæ, oblatiónes, et holocáusta: * tunc impónent super altáre tuum vítulos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Tibi soli peccávi, Dómine, miserére mei.
|
Salmos {Laudes:2 Salmos e antífonas do Saltério do dia correspondente}
Ant. Before thee only have I sinned, * O Lord, have mercy on me.
Salmo 50 [1]
50:3 Tende piedade de mim, ó Deus, * segundo a vossa grande misericórdia.
50:3 E, segundo a multidão de vossas bondades, * apagai a minha iniquidade.
50:4 Lavai-me inteiramente da minha iniquidade: * e purificai-me do meu pecado.
50:5 Porque reconheço a minha iniquidade: * e o meu pecado está sempre ante mim.
50:6 Contra Vós só pequei e ante Vós fiz o mal: * para que sejais justificado nas vossas palavras e vençais quando fores julgado.
50:7 Eis que fui concebido em iniquidades: * e minha mãe no pecado me concebeu.
50:8 Eis que amastes a verdade: * e me revelastes o incerto e o oculto de vossa sabedoria.
50:9 Aspergir-me-eis com o hissope e ficarei limpo: * lavar-me-eis e me tornarei mais branco que a neve.
50:10 Far-me-eis ouvir palavras de consolação e alegria: * e exultar-se-ão os ossos humilhados.
50:11 Afastai o vosso rosto dos meus pecados: * e apagai todas minhas iniquidades.
50:12 Criai um coração puro em mim, ó Deus: * e renovai nas minhas entranhas um espírito recto.
50:13 Não me expulsais de vossa presença: * e de mim não afasteis o vosso espírito santo.
50:14 Restaurai em mim a alegria de vossa salvação: * e confortai-me com um espírito magnânimo.
50:15 Ensinarei aos iníquos os vossos caminhos: * e a Vós converter-se-ão os ímpios.
50:16 Livrai-me das penas de sangue, ó Deus, Deus da minha salvação: * e a minha língua exaltará a vossa justiça.
50:17 Abrireis os meus lábios, ó Senhor: * e a minha boca anunciará os vossos louvores.
50:18 Porque se quisésseis um sacrifício, o teria oferecido: * mas Vos não deleitais com holocaustos.
50:19 O sacrifício para Deus é um espírito contrito: * não desprezareis, ó Deus, um coração contrito e humilhado.
50:20 Pela vossa bondade, ó Senhor, sede benigno para com Sião: * para que se edifiquem os muros de Jerusalém.
50:21 Aceitareis então os sacrifícios legítimos, oferendas e holocaustos: * então sobre o vosso altar serão colocados vitelos.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Before thee only have I sinned, O Lord, have mercy on me.
|
Ant. Convértere, Dómine, * et deprecábilis esto super servos tuos.
Psalmus 89 [2]
89:1 Dómine, refúgium factus es nobis: * a generatióne in generatiónem.
89:2 Priúsquam montes fíerent, aut formarétur terra et orbis: * a sǽculo et usque in sǽculum tu es, Deus.
89:3 Ne avértas hóminem in humilitátem: * et dixísti: Convertímini, fílii hóminum.
89:4 Quóniam mille anni ante óculos tuos, * tamquam dies hestérna, quæ prætériit,
89:5 Et custódia in nocte, * quæ pro níhilo habéntur, eórum anni erunt.
89:6 Mane sicut herba tránseat, mane flóreat, et tránseat: * véspere décidat, indúret et aréscat.
89:7 Quia defécimus in ira tua, * et in furóre tuo turbáti sumus.
89:8 Posuísti iniquitátes nostras in conspéctu tuo: * sǽculum nostrum in illuminatióne vultus tui.
89:9 Quóniam omnes dies nostri defecérunt: * et in ira tua defécimus.
89:9 Anni nostri sicut aránea meditabúntur: * dies annórum nostrórum in ipsis, septuagínta anni.
89:10 Si autem in potentátibus, octogínta anni: * et ámplius eórum, labor et dolor.
89:10 Quóniam supervénit mansuetúdo: * et corripiémur.
89:11 Quis novit potestátem iræ tuæ: * et præ timóre tuo iram tuam dinumeráre?
89:12 Déxteram tuam sic notam fac: * et erudítos corde in sapiéntia.
89:13 Convértere, Dómine, úsquequo? * et deprecábilis esto super servos tuos.
89:14 Repléti sumus mane misericórdia tua: * et exsultávimus, et delectáti sumus ómnibus diébus nostris.
89:15 Lætáti sumus pro diébus, quibus nos humiliásti: * annis, quibus vídimus mala.
89:16 Réspice in servos tuos, et in ópera tua: * et dírige fílios eórum.
89:17 Et sit splendor Dómini, Dei nostri, super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos: * et opus mánuum nostrárum dírige.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Convértere, Dómine, et deprecábilis esto super servos tuos.
|
Ant. Turn thee again, O Lord, * and be gracious unto thy servants.
Salmo 89 [2]
89:1 Senhor tendes sido o nosso refúgio: * de geração em geração.
89:2 Antes que os montes fossem feitos, ou que a terra e o mundo fossem formados: * Deus sois desde toda a eternidade e pelos séculos.
89:3 Não reduzais o homem ao abatimento: * e dissestes: convertei-vos, filhos dos homens.
89:4 Porque mil anos, aos vossos olhos, * são como o dia de ontem, que passou,
89:5 E a vigília da noite, * que em nada se estimam, assim serão seus anos.
89:6 De manhã levanta-se como a erva, pela manhã floresce e passa: * à tarde cai, endurece e seca.
89:7 Pois desfalecemos na vossa ira, * e na vossa fúria somos turvados.
89:8 Pusestes as nossas iniquidades à vossa vista: * o nosso proceder à luz de vossa face.
89:9 Por isso todos nossos dias se desvaneceram: * e fomos consumidos pela vossa ira.
89:10 Os nossos anos serão considerados como uma aranha: * os anos da nossa vida são em si setenta.
89:11 Nos mais robustos oitenta anos: * e passando não é mais que trabalho e dor.
89:12 Porque então a fraqueza sucede: * e somos arrebatados.
89:13 Quem conhecerá o poder de vossa ira: * e compreenderá quão terrível é a vossa indignação?
89:14 Ensinai-nos a conhecer a vossa dextra: * e instruí o coração na sabedoria.
89:15 Voltai-Vos, ó Senhor, até quando? * Sede compassivo para com vossos servos.
89:16 Fomos cumulados de vossa misericórdia de manhã: * e exultamos de alegria e felicidade todos nossos dias.
89:17 Alegramo-nos pelos dias em que nos humilhastes: * pelos anos em que males vimos.
89:18 Ponde os olhos nos vossos servos e nas vossas obras: * e guiai os seus filhos.
89:19 Brilhe sobre nós a luz do Senhor nosso Deus, dirigi em nós as obras de nossas mãos: * sim, dirigi a obra de nossas mãos.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Turn thee again, O Lord, and be gracious unto thy servants.
|
Ant. Multiplicásti, Deus, * misericórdiam tuam.
Psalmus 35 [3]
35:2 Dixit iniústus ut delínquat in semetípso: * non est timor Dei ante óculos eius.
35:3 Quóniam dolóse egit in conspéctu eius: * ut inveniátur iníquitas eius ad ódium.
35:4 Verba oris eius iníquitas, et dolus: * nóluit intellégere ut bene ágeret.
35:5 Iniquitátem meditátus est in cubíli suo: * ástitit omni viæ non bonæ, malítiam autem non odívit.
35:6 Dómine, in cælo misericórdia tua: * et véritas tua usque ad nubes.
35:7 Iustítia tua sicut montes Dei: * iudícia tua abýssus multa.
35:7 Hómines, et iuménta salvábis, Dómine: * quemádmodum multiplicásti misericórdiam tuam, Deus.
35:8 Fílii autem hóminum, * in tégmine alárum tuárum sperábunt.
35:9 Inebriabúntur ab ubertáte domus tuæ: * et torrénte voluptátis tuæ potábis eos.
35:10 Quóniam apud te est fons vitæ: * et in lúmine tuo vidébimus lumen.
35:11 Præténde misericórdiam tuam sciéntibus te, * et iustítiam tuam his, qui recto sunt corde.
35:12 Non véniat mihi pes supérbiæ: * et manus peccatóris non móveat me.
35:13 Ibi cecidérunt qui operántur iniquitátem: * expúlsi sunt, nec potuérunt stare.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Multiplicásti, Deus, misericórdiam tuam.
|
Ant. O God, * thou hast multiplied thy mercy.
Salmo 35 [3]
35:1 O injusto disse em si mesmo que pecar queria: * não há temor de Deus ante seus olhos.
35:2 Porque procedeu ele enganosamente na sua presença: * e a sua iniquidade mais odiosa se tornou.
35:3 As palavras da sua boca são de iniquidade e dolo: * não quis instruir-se para o bem fazer.
35:4 Meditou a iniquidade no seu leito: * deteve-se em todos os maus caminhos, a malícia ele não odiou.
35:5 Senhor, a vossa misericórdia está no céu: * e a vossa verdade eleva-se até às nuvens.
35:6 Vossa justiça é como os montes de Deus: * vossos juízos são um abysmo profundo.
35:7 Ó Senhor, salvareis homens e animais: * quanto multiplicastes a vossa misericórdia, ó Deus!
35:8 Por isso os filhos dos homens, * esperarão à sombra de vossas asas.
35:9 Inebriar-se-ão com a abundância de vossa casa: * e os fareis beber na torrente de vossas delícias.
35:10 Porque em Vós está a fonte da vida: * e na vossa luz veremos a luz.
35:11 Estendei a vossa misericórdia sobre os que Vos conhecem, * e a vossa justiça sobre aqueles que têm o coração recto.
35:12 Não venha sobre mim o pé do soberbo: * e a mão do pecador me não comova.
35:13 Ali caíram os que cometem a iniquidade: * foram empurrados e se não puderam mais levantar.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. O God, thou hast multiplied thy mercy.
|
Ant. Fortitúdo mea * et laus mea Dóminus: et factus est mihi in salútem.
Canticum Moysis [4]
Exod. 15:1-22
15:1 Cantémus Dómino: glorióse enim magnificátus est, * equum et ascensórem deiécit in mare.
15:2 Fortitúdo mea, et laus mea Dóminus, * et factus est mihi in salútem.
15:3 Iste Deus meus, et glorificábo eum: * Deus patris mei, et exaltábo eum.
15:4 Dóminus quasi vir pugnátor, Omnípotens nomen eius. * Currus Pharaónis et exércitum eius proiécit in mare.
15:5 Elécti príncipes eius submérsi sunt in Mari Rubro: * abýssi operuérunt eos, descendérunt in profúndum quasi lapis.
15:6 Déxtera tua, Dómine, magnificáta est in fortitúdine: déxtera tua, Dómine, percússit inimícum. * Et in multitúdine glóriæ tuæ deposuísti adversários tuos:
15:7 Misísti iram tuam, quæ devorávit eos sicut stípulam. * Et in spíritu furóris tui congregátæ sunt aquæ:
15:8 Stetit unda fluens, * congregátæ sunt abýssi in médio mari.
15:9 Dixit inimícus: Pérsequar et comprehéndam, * dívidam spólia, implébitur ánima mea:
15:10 Evaginábo gládium meum, * interfíciet eos manus mea.
15:11 Flavit spíritus tuus, et opéruit eos mare: * submérsi sunt quasi plumbum in aquis veheméntibus.
15:12 Quis símilis tui in fórtibus, Dómine? * quis símilis tui, magníficus in sanctitáte, terríbilis atque laudábilis, fáciens mirabília?
15:13 Extendísti manum tuam, et devorávit eos terra. * Dux fuísti in misericórdia tua pópulo quem redemísti:
15:14 Et portásti eum in fortitúdine tua, * ad habitáculum sanctum tuum.
15:15 Ascendérunt pópuli, et iráti sunt: * dolóres obtinuérunt habitatóres Philísthiim.
15:16 Tunc conturbáti sunt príncipes Edom, robústos Moab obtínuit tremor: * obriguérunt omnes habitatóres Chánaan.
15:17 Írruat super eos formído et pavor, * in magnitúdine brácchii tui:
15:18 Fiant immóbiles quasi lapis, donec pertránseat pópulus tuus, Dómine, * donec pertránseat pópulus tuus iste, quem possedísti.
15:19 Introdúces eos, et plantábis in monte hereditátis tuæ, * firmíssimo habitáculo tuo quod operátus es, Dómine:
15:20 Sanctuárium tuum, Dómine, quod firmavérunt manus tuæ. * Dóminus regnábit in ætérnum et ultra.
15:21 Ingréssus est enim eques Phárao cum cúrribus et equítibus eius in mare: * et redúxit super eos Dóminus aquas maris:
15:22 Fílii autem Israël ambulavérunt per siccum * in médio eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Fortitúdo mea et laus mea Dóminus: et factus est mihi in salútem.
|
Ant. The Lord is my strength * and my praise, and he is become my salvation.
Cântico de Moisés [4]
Ex. 15:1-22
15:1 Cantemos ao Senhor, pois fez brilhar a sua glória, * precipitou no mar o cavalo e o cavaleiro.
15:2 O Senhor é a minha força, e o meu louvor, * tornou-se a minha salvação:
15:3 Ele é o meu Deus, eu O glorificarei: * o Deus de meu pai, eu O exaltarei.
15:4 O Senhor é como um guerreiro, Omnipotente é o seu nome. * Precipitou no mar os carros de Faraó e o seu exército:
15:5 Os capitães eleitos foram submergidos no mar Vermelho. * Os abismos os cobriram, foram ao fundo como uma pedra.
15:6 A vossa dextra, ó Senhor, assinalou-se pela força: a vossa dextra, ó Senhor, destruiu o inimigo. * Na grandeza da vossa glória, derrotais os vossos adversários.
15:7 Enviastes a vossa ira, que os devorou como palha. * Ao sopro da vossa ira amontoaram-se as águas:
15:8 Levantaram-se as ondas como uma muralha, * juntaram-se os abismos no meio do mar.
15:9 O inimigo dissera: Hei-de persegui-los e apanhá-los-ei, * repartirei os despojos, saciarei a minha alma:
15:10 Desembainharei a minha espada, * a minha mão os matará.
15:11 Soprou o vosso espírito, e o mar os sepultou: * afundaram-se como chumbo na vastidão das águas.
15:12 Quem, de entre os fortes, é igual a Vós Senhor? * Quem como Vós, augusto em santidade, terrível e glorioso, autor de maravilhas?
15:13 Estendestes a vossa mão, e a terra os engoliu. * Por voss graça conduzistes o povo que libertastes:
15:14 Por vosso poder os levastes * à vossa santa morada.
15:15 Ascenderam os povos em ira: * o terror invadiu os Filisteus.
15:16 Ficaram aterrados os príncipes de Edom, angústia invadiu os valentes de Moab: * todos os cananeus ficaram consternados.
15:17 O terror e a angústia caíram sobre eles, * pelo poder do vosso braço:
15:18 Fiquem petrificados, até que passe o vosso povo, ó Senhor, * até que passe este vosso povo que adquiristes.
15:19 Vós introduzistes, e o estabelecestes no monte da vosss herança, * no lugar que escolhestes para vossa habitação, ó Senhor;
15:20 No santuário, ó Senhor, que vossas mãos fundaram. * O Senhor reinará eternamente.
15:21 Quando os cavalos de Faraó, com seus carros e cavaleiros, entraram no mar: * o Senhor fez cair sobre eles as águas:
15:22 Enquanto os filhos de Israel caminharam em terra seca * pelo meio do mar.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. The Lord is my strength and my praise, and he is become my salvation.
|
Ant. Laudáte * Dóminum qui sanat contrítos corde, et álligat contritiónes eórum.
Psalmus 146 [5]
146:1 Laudáte Dóminum quóniam bonus est psalmus: * Deo nostro sit iucúnda, decóraque laudátio.
146:2 Ædíficans Ierúsalem Dóminus: * dispersiónes Israélis congregábit.
146:3 Qui sanat contrítos corde: * et álligat contritiónes eórum.
146:4 Qui númerat multitúdinem stellárum: * et ómnibus eis nómina vocat.
146:5 Magnus Dóminus noster, et magna virtus eius: * et sapiéntiæ eius non est númerus.
146:6 Suscípiens mansuétos Dóminus: * humílians autem peccatóres usque ad terram.
146:7 Præcínite Dómino in confessióne: * psállite Deo nostro in cíthara.
146:8 Qui óperit cælum núbibus: * et parat terræ plúviam.
146:8 Qui prodúcit in móntibus fænum: * et herbam servitúti hóminum.
146:9 Qui dat iuméntis escam ipsórum: * et pullis corvórum invocántibus eum.
146:10 Non in fortitúdine equi voluntátem habébit: * nec in tíbiis viri beneplácitum erit ei.
146:11 Beneplácitum est Dómino super timéntes eum: * et in eis, qui sperant super misericórdia eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Laudáte Dóminum qui sanat contrítos corde, et álligat contritiónes eórum.
|
Ant. Praise the Lord * who healeth the broken of heart, and bindeth up their wounds.
Salmo 146 [5]
146:1 Louvai o Senhor, porque é bom salmodiar: * sê alegre para o nosso Deus, louvai-O graciosamente.
146:2 O Senhor que edifica Jerusalém: * congregará os dispersos de Israel.
146:3 Que sara os de coração contrito: * e liga as suas chagas.
146:4 Que conta a multidão das estrelas: * e as chama todas pelos seus nomes.
146:5 Grande é o nosso Senhor e grande o seu poder: * e a sua sabedoria não tem número.
146:6 O Senhor é quem ampara os mansos: * e abate os pecadores até à terra.
146:7 Entoai cânticos ao Senhor em seu louvor: * cantai ao nosso Deus com a cítara.
146:8 Que cobre o céu de nuvens: * e prepara assim chuva para a terra.
146:8 Que produz feno nos montes: * e erva para serviço dos homens.
146:9 Que dá aos animais o seu alimento próprio: * e aos filhinhos dos corvos que O chamam.
146:10 Não se agradará da força do cavalo: * nem se agradará nos pés robustos do varão.
146:11 O Senhor agradou-se sempre dos que O temem: * e daqueles que esperam na sua misericórdia.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Praise the Lord who healeth the broken of heart, and bindeth up their wounds.
|
Capitulum Hymnus Versus {ex Psalterio secundum diem}
Isa 58:1
Clama, ne cesses, quasi tuba exálta vocem tuam, et annúntia pópulo meo scélera eórum, et dómui Iacob peccáta eórum.
℟. Deo grátias.
Hymnus
O sol salútis, íntimis,
Iesu, refúlge méntibus,
Dum, nocte pulsa, grátior
Orbi dies renáscitur.
Dans tempus acceptábile,
Da lacrimárum rívulis
Laváre cordis víctimam,
Quam læta adúrat cáritas.
Quo fonte manávit nefas,
Fluent perénnes lácrimæ,
Si virga pœniténtiæ
Cordis rigórem cónterat.
Dies venit, dies tua,
In qua reflórent ómnia:
Lætémur et nos in viam
Tua redúcti déxtera.
Te prona mundi máchina,
Clemens, adóret, Trínitas,
Et nos novi per grátiam
Novum canámus cánticum.
Amen.
℣. Ángelis suis Deus mandávit de te.
℟. Ut custódiant te in ómnibus viis tuis.
|
Capítulo Hino Verso {do Saltério do dia correspondente}
Isa 58:1
Clama, não cesses, faze ressoar tua voz como trombeta * e anuncia ao meu povo suas maldades, * e à casa de Jacó seus pecados.
℟. Graças a Deus.
Hino
O Sol da Salvação
Refulja em nossa face,
Quando vencida a noite,
O dia já renasce.
Ao dar tempo propício,
Dá-nos também o pranto,
A fim de se lavar
Quem te ofendera tanto.
Oh! quanto não manara
De pura penitência.
Maior, porém, que a culpa,
Senhor, tua clemência.
Já vem o dia, o teu,
No qual tudo floresce,
Também nos alegremos,
Erguendo nossa prece.
Aos novos pela graça
Novo cantar convém:
Cantemos à Trindade
Agora e sempre. Amém
℣. Aos seus anjos Deus te recomendou.
℟. Para que te guardem em todos os seus caminhos.
|
Canticum: Benedictus {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Egréssus Iesus * secéssit in partes Tyri et Sidónis: et ecce múlier Chananǽa a fínibus illis egréssa, clamábat dicens: Miserére mei, Fili David.
Canticum Zachariæ
Luc. 1:68-79
1:68 Benedíctus ✠ Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ:
1:69 Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
1:70 Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sǽculo sunt, prophetárum eius:
1:71 Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos.
1:72 Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.
1:73 Iusiurándum, quod iurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:
1:74 Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.
1:75 In sanctitáte, et iustítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
1:76 Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias eius:
1:77 Ad dandam sciéntiam salútis plebi eius: * in remissiónem peccatórum eórum:
1:78 Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:
1:79 Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Egréssus Iesus secéssit in partes Tyri et Sidónis: et ecce múlier Chananǽa a fínibus illis egréssa, clamábat dicens: Miserére mei, Fili David.
|
Cântico: Benedictus {Antífona do Próprio do Tempo}
Ant. And Jesus went from thence * and retired into the coasts of Tyre and Sidon. And behold a woman of Canaan who came out of those coasts, crying out, said to him: Have mercy on me, O thou Son of David.
Cântico de Zacarias
Lucas 1:68-79
1:68 Bendito seja o Senhor, ✠ Deus de Israel * pois visitou e resgatou o seu povo.
1:69 Fêz surgir uma fôrça salvadora, * na casa de David, seu servo.
1:70 Assim como prometera pela boca dos santos, * dos antiguíssimos profetas.
1:71 Para nos salvar dos inimigos, * e da mão dos que nos odeiam.
1:72 Usando de misericórdia com nossos pais, * lembrando a antiga aliança.
1:73 E o juramento que fizera em nosso favor, * a nosso pai Abraão:
1:74 De que, livres das mãos dos inimigos, * o serviríamos sem temor,
1:75 Em santidade e justiça diante dêle, * todos os dias de nossa vida.
1:76 E tu, menino, serás chamado Profeta do Altíssimo, * porque irás na frente do Senhor, preparando o caminho;
1:77 Dando ao povo o conhecimento da salvação, * para a remissão dos seus pecados.
1:78 Graças à terna misericórdia de nosso Deus, * pela qual nos visitou a luz do alto.
1:79 Para iluminar os que jazem nas trevas e na sombra da morte, * dirigir nossos pés no caminho da paz.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. And Jesus went from thence and retired into the coasts of Tyre and Sidon. And behold a woman of Canaan who came out of those coasts, crying out, said to him: Have mercy on me, O thou Son of David.
|
Preces Feriales{omittitur}
|
Preces Feriais{omitido}
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Devotiónem pópuli tui, quǽsumus, Dómine, benígnus inténde: ut, qui per abstinéntiam macerántur in córpore, per fructum boni óperis reficiántur in mente.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Oração {do Próprio do Tempo}
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
We beseech thee, O Lord, look with favor upon the devotion of Thy people, that they who mortify the body by abstinence, may be refreshed in mind by the fruit of good works.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amém.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amém.
|