Officium Defunctorum

Divinum Officium Monastic - 1963

03-12-2019

Ad Matutinum

Incipit{omittitur}
Início{omitido}
Invitatorium {Antiphona Votiva}
Ant. Regem, cui ómnia vivunt, * Veníte adorémus.
Ant. Regem, cui ómnia vivunt, * Veníte adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Regem, cui ómnia vivunt, * Veníte adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Regem, cui ómnia vivunt, * Veníte adorémus.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Regem, cui ómnia vivunt, * Veníte adorémus.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
Ant. Veníte adorémus.
Ant. Regem, cui ómnia vivunt, * Veníte adorémus.
Invitatório {Antífona Votiva}
Ant. Unto the Eternal King all live. * O come, let us worship Him.
Ant. Unto the Eternal King all live. * O come, let us worship Him.
Come let us praise the Lord with joy: let us joyfully sing to God our saviour. Let us come before his presence with thanksgiving; and make a joyful noise to him with psalms.
Ant. Unto the Eternal King all live. * O come, let us worship Him.
For the Lord is a great God, and a great King above all gods. For the Lord will not cast off his people: for in his hand are all the ends of the earth, and the heights of the mountains are his.
Ant. O come, let us worship Him.
For the sea is his, and he made it: and his hands formed the dry land. (genuflect) Come let us adore and fall down: and weep before the Lord that made us: For he is the Lord our God: and we are the people of his pasture and the sheep of his hand.
Ant. Unto the Eternal King all live. * O come, let us worship Him.
Today if you shall hear his voice, harden not your hearts: As in the provocation, according to the day of temptation in the wilderness: where your fathers tempted me, they proved me, and saw my works.
Ant. O come, let us worship Him.
Forty years long was I offended with that generation, and I said: These always err in heart. And these men have not known my ways: so I swore in my wrath that they shall not enter into my rest.
Ant. Unto the Eternal King all live. * O come, let us worship Him.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. O come, let us worship Him.
Ant. Unto the Eternal King all live. * O come, let us worship Him.
Hymnus{omittitur}
Hino{omitido}
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ et Psalmi Votiva}
Nocturn I.
Ant. Dírige, * Dómine, Deus meus, in conspéctu tuo viam meam.
Psalmus 5 [1]
5:2 Verba mea áuribus pércipe, Dómine, * intéllege clamórem meum.
5:3 Inténde voci oratiónis meæ, * Rex meus et Deus meus.
5:4 Quóniam ad te orábo: * Dómine, mane exáudies vocem meam.
5:5 Mane astábo tibi et vidébo: * quóniam non Deus volens iniquitátem tu es.
5:6 Neque habitábit iuxta te malígnus: * neque permanébunt iniústi ante óculos tuos.
5:7 Odísti omnes, qui operántur iniquitátem: * perdes omnes, qui loquúntur mendácium.
5:7 Virum sánguinum et dolósum abominábitur Dóminus: * ego autem in multitúdine misericórdiæ tuæ.
5:8 Introíbo in domum tuam: * adorábo ad templum sanctum tuum in timóre tuo.
5:9 Dómine, deduc me in iustítia tua: * propter inimícos meos dírige in conspéctu tuo viam meam.
5:10 Quóniam non est in ore eórum véritas: * cor eórum vanum est.
5:11 Sepúlcrum patens est guttur eórum, linguis suis dolóse agébant, * iúdica illos, Deus.
5:11 Décidant a cogitatiónibus suis, secúndum multitúdinem impietátum eórum expélle eos, * quóniam irritavérunt te, Dómine.
5:12 Et læténtur omnes, qui sperant in te, * in ætérnum exsultábunt: et habitábis in eis.
5:12 Et gloriabúntur in te omnes, qui díligunt nomen tuum, * quóniam tu benedíces iusto.
5:13 Dómine, ut scuto bonæ voluntátis tuæ * coronásti nos.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
Ant. Dírige, Dómine, Deus meus, in conspéctu tuo viam meam.
Salmos com leituras {Antífonas e Salmos Votiva}
Nocturn I.
Ant. Make my way straight before thy face, * O Lord my God.
Salmo 5 [1]
5:1 Senhor, dai ouvidos às minhas palavras, * escutai o meu clamor.
5:2 Atendei à voz da minha súplica, * meu Rei e meu Deus.
5:3 Porque a Vós orarei: * Senhor, de manhã ouvireis a minha voz.
5:4 De manhã ficarei ante Vós e contemplarei: * porque não sois um Deus que ame a iniquidade.
5:5 Nem o maligno habitará junto de Vós: * nem os injustos poderão permanecer ante vossos olhos.
5:6 Odieis todos os que obram a iniquidade: * exterminareis todos os que dizem a mentira.
5:7 O Senhor abominará o homem sanguinário e doloso: * eu, porém, confiado na abundância de vossa misericórdia.
5:8 Entrarei na vossa casa: * e pelo vosso temor, no vosso santo templo Vos adorarei.
5:9 Senhor, na vossa justiça guiai-me: * por causa dos meus inimigos dirigis ante vossos olhos o meu caminho.
5:10 Porque não há verdade na boca deles: * vão é o seu coração.
5:11 Sua garganta é um sepulcro aberto, urdem enganos com suas línguas, * julgai-os, ó Deus.
5:12 Frustrem-se os seus desígnios, expulsai-os segundo a multidão das suas impiedades, * porque Vos irritaram, Senhor.
5:13 Alegrem-se todos aqueles que em Vós esperam, * exultarão eternamente: e neles habitareis.
5:14 Em Vós gloriar-se-ão todos os que amam o vosso nome, * porque o justo Vós o abençoareis.
5:15 Ó Senhor, como um escudo de vossa boa vontade * nos coroastes.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. Make my way straight before thy face, O Lord my God.
Ant. Convértere, * Dómine, et éripe ánimam meam: quóniam non est in morte, qui memor sit tui.
Psalmus 6 [2]
6:2 Dómine, ne in furóre tuo árguas me, * neque in ira tua corrípias me.
6:3 Miserére mei, Dómine, quóniam infírmus sum: * sana me, Dómine, quóniam conturbáta sunt ossa mea.
6:4 Et ánima mea turbáta est valde: * sed tu, Dómine, úsquequo?
6:5 Convértere, Dómine, et éripe ánimam meam: * salvum me fac propter misericórdiam tuam.
6:6 Quóniam non est in morte qui memor sit tui: * in inférno autem quis confitébitur tibi?
6:7 Laborávi in gémitu meo, lavábo per síngulas noctes lectum meum: * lácrimis meis stratum meum rigábo.
6:8 Turbátus est a furóre óculus meus: * inveterávi inter omnes inimícos meos.
6:9 Discédite a me, omnes, qui operámini iniquitátem: * quóniam exaudívit Dóminus vocem fletus mei.
6:10 Exaudívit Dóminus deprecatiónem meam, * Dóminus oratiónem meam suscépit.
6:11 Erubéscant, et conturbéntur veheménter omnes inimíci mei: * convertántur et erubéscant valde velóciter.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
Ant. Convértere, Dómine, et éripe ánimam meam: quóniam non est in morte, qui memor sit tui.
Ant. Return, O Lord, deliver my soul * O save me for thy mercy's sake.
Salmo 6 [2]
6:1 Senhor, me não acuseis na vossa indignação, * nem me castigueis na vossa ira.
6:2 Tende misericórdia de mim, ó Senhor, porque estou fraco: * sarai-me Senhor, porque estão abalados os meus ossos.
6:3 Turvou-se-me a alma profundamente: * mas Vós, ó Senhor, até quando?
6:4 Volvei Senhor e livrai a minha alma: * salvai-me pela vossa misericórdia.
6:5 Porque na morte não há quem se recorde de Vós: * no inferno quem Vos louvará?
6:6 Esgotei-me com meus gemidos, lavarei o meu leito todas as noites: * com lágrimas regarei a minha cama.
6:7 Turvou-se-me o olho devido à indignação: * envelheci no meio de todos meus inimigos.
6:8 Apartai-vos de mim todos os que praticais a iniquidade: * porque o Senhor ouviu a voz do meu pranto.
6:9 O Senhor ouviu a minha súplica, * o Senhor acolheu a minha oração.
6:10 Envergonhados e extremadamente conturbados sejam todos meus inimigos: * retirem-se e sejam velozmente cobertos de vergonha.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. Return, O Lord, deliver my soul O save me for thy mercy's sake.
Ant. Nequándo rápiat * ut leo ánimam meam, dum non est qui rédimat, neque qui salvum fáciat.
Psalmus 7 [3]
7:2 Dómine, Deus meus, in te sperávi: * salvum me fac ex ómnibus persequéntibus me, et líbera me.
7:3 Nequándo rápiat ut leo ánimam meam, * dum non est qui rédimat, neque qui salvum fáciat.
7:4 Dómine, Deus meus, si feci istud, * si est iníquitas in mánibus meis:
7:5 Si réddidi retribuéntibus mihi mala, * décidam mérito ab inimícis meis inánis.
7:6 Persequátur inimícus ánimam meam, et comprehéndat, et concúlcet in terra vitam meam, * et glóriam meam in púlverem dedúcat.
7:7 Exsúrge, Dómine, in ira tua: * et exaltáre in fínibus inimicórum meórum.
7:7 Et exsúrge, Dómine, Deus meus, in præcépto quod mandásti: * et synagóga populórum circúmdabit te.
7:8 Et propter hanc in altum regrédere: * Dóminus iúdicat pópulos.
7:9 Iúdica me, Dómine, secúndum iustítiam meam, * et secúndum innocéntiam meam super me.
7:10 Consumétur nequítia peccatórum, et díriges iustum, * scrutans corda et renes, Deus.
7:11 Iustum adiutórium meum a Dómino, * qui salvos facit rectos corde.
7:12 Deus iudex iustus, fortis, et pátiens: * numquid iráscitur per síngulos dies?
7:13 Nisi convérsi fuéritis, gládium suum vibrábit: * arcum suum teténdit, et parávit illum.
7:14 Et in eo parávit vasa mortis: * sagíttas suas ardéntibus effécit.
7:15 Ecce, partúriit iniustítiam: * concépit dolórem, et péperit iniquitátem.
7:16 Lacum apéruit, et effódit eum: * et íncidit in fóveam quam fecit.
7:17 Convertétur dolor eius in caput eius: * et in vérticem ipsíus iníquitas eius descéndet.
7:18 Confitébor Dómino secúndum iustítiam eius: * et psallam nómini Dómini altíssimi.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
Ant. Nequándo rápiat ut leo ánimam meam, dum non est qui rédimat, neque qui salvum fáciat.
Ant. Lest he tear my soul like a lion, * while there is none to deliver, or to save.
Salmo 7 [3]
7:1 Senhor, Deus meu, em Vós esperei: * salvai-me de todos os que me perseguem e livrai-me.
7:2 Para que ninguém rasgue como um leão a minha alma, * sem que haja quem me livre, nem quem me salve.
7:3 Ó Senhor meu Deus, se fiz isso, * se há iniquidade nas minhas mãos:
7:4 Se retribuí maldades aos que mas faziam, * caia justamente debaixo dos meus inimigos.
7:5 Persiga o inimigo a minha alma, apodere-a e calque na terra a minha vida * e a pó reduza a minha glória.
7:6 Levantai-Vos, ó Senhor, na vossa ira: * e exaltai-Vos nas fronteiras dos meus inimigos.
7:7 Levantai-Vos, ó Senhor meu Deus, na lei que ordenastes: * e rodear-Vos-á a congregação dos povos.
7:8 Por esta ao alto retornai: * o Senhor é que julga os povos.
7:9 Julgai-me, ó Senhor, segundo a minha justiça, * e segundo a inocência que há em mim.
7:10 Será consumida a malícia dos pecadores e encaminhareis o justo, * sondais os corações e as entranhas, ó Deus.
7:11 Justo é o meu auxílio que vem do Senhor, * que salva os rectos de coração.
7:12 Deus é um juiz justo, forte e paciente: * ira-se todos os dias porventura?
7:13 Se vos não converterdes, vibrará a sua espada: * armou o seu arco e tem-no preparado.
7:14 Pôs nele dardos mortais: * preparou as suas setas ardentes.
7:15 Eis que pariu a injustiça: * concebeu dor e nasceu a iniquidade.
7:16 Fosso abriu e o cavou: * e caiu na cova que fez.
7:17 A dor volver-se-á contra a sua cabeça: * e sobre a sua fronte recairá a sua iniquidade.
7:18 Glorificarei o Senhor segundo a sua justiça: * e cantarei o nome do altíssimo Senhor.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. Lest he tear my soul like a lion, while there is none to deliver, or to save.
℣. A porta ínferi.
℟. Erue, Dómine, ánimas eórum.
℣. From the gates of hell.
℟. Deliver their souls, O Lord.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.


Lectio 1
Iob 7:16-21
16 Parce mihi, Dómine; nihil enim sunt dies mei.
17 Quid est homo, quia magníficas eum? aut quid appónis erga eum cor tuum?
18 Vísitas eum dilúculo, et súbito probas illum.
19 Usquequo non parcis mihi, nec dimíttis me, ut glútiam salívam meam?
20 Peccávi, quid fáciam tibi, o custos hóminum? quare posuísti me contrárium tibi, et factus sum mihimetípsi gravis?
21 Cur non tollis peccátum meum, et quare non aufers iniquitátem meam? Ecce nunc in púlvere dórmiam: et, si mane me quæsíeris, non subsístam.

℟. Credo quod Redémptor meus vivit, et in novíssimo die de terra surrectúrus sum,
* Et in carne mea vidébo Deum Salvatórem meum.
℣. Quem visúrus sum ego ipse, et non álius; et óculi mei conspectúri sunt.
℟. Et in carne mea vidébo Deum Salvatórem meum.
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu.
O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amen.


Leitura 1
Job 7:16-21
16 Spare me, for my days are nothing.
17 What is a man that thou shouldst magnify him? or why dost thou set thy heart upon him?
18 Thou visitest him early in the morning, and thou provest him suddenly.
19 How long wilt thou not spare me, nor suffer me to swallow down my spittle?
20 I have sinned: what shall I do to thee, O keeper of men? why hast thou set me opposite to thee, and I am become burdensome to myself?
21 Why dost thou not remove my sin, and why dost thou not take away my iniquity? Behold now I shall sleep in the dust: and if thou seek me in the morning, I shall not be.

℟. I believe that my Redeemer liveth, and that I shall stand up from the earth at the latter day,
* And in my flesh shall I see God my Saviour.
℣. Whom I shall see for myself, and mine eyes shall behold, and not another.
℟. And in my flesh shall I see God my Saviour.


Lectio 2
Iob 10:1-7
1 Tædet ánimam meam vitæ meæ; dimíttam advérsum me elóquium meum: loquar in amaritúdine ánimæ meæ.
2 Dicam Deo: Noli me condemnáre; índica mihi cur me ita iúdices.
3 Numquid bonum tibi vidétur, si calumniéris me, et ópprimas me opus mánuum tuárum, et consílium impiórum ádiuves?
4 Numquid óculi cárnei tibi sunt? aut sicut videt homo, et tu vidébis?
5 Numquid sicut dies hóminis dies tui, et anni tui sicut humána sunt témpora,
6 Ut quæras iniquitátem meam, et peccátum meum scrutéris,
7 Et scias quia nihil ímpium fécerim, cum sit nemo qui de manu tua possit erúere?

℟. Qui Lázarum resuscitásti a monuménto fœ́tidum,
* Tu eis, Dómine, dona réquiem, et locum indulgéntiæ.
℣. Qui ventúrus es iudicáre vivos et mórtuos, et sǽculum per ignem.
℟. Tu eis, Dómine, dona réquiem, et locum indulgéntiæ.


Leitura 2
Job 10:1-7
1 My soul is weary of my life, I will let go my speech against myself, I will speak in the bitterness of my soul.
2 I will say to God: Do not condemn me: tell me why thou judgest me so.
3 Doth it seem good to thee that thou shouldst calumniate me, and oppress me, the work of thy own hands, and help the counsel of the wicked?
4 Hast thou eyes of flesh: or, shalt thou see as man seeth?
5 Are thy days as the days of man, and are thy years as the times of men:
6 That thou shouldst inquire after my iniquity, and search after my sin?
7 And shouldst know that I have done no wicked thing, whereas there is no man that can deliver out of thy hand.

℟. Thou Who didst call up Lazarus from the grave after that he had begun to stink
* Do Thou, O Lord, grant them rest and a place of forgiveness.
℣. Thou Who shalt come to judge the quick and dead, and the world by fire
℟. Do Thou, O Lord, grant them rest and a place of forgiveness.


Lectio 3
Iob 10:8-12
8 Manus tuæ fecérunt me, et plasmavérunt me totum in circúitu: et sic repénte præcípitas me?
9 Meménto, quæso, quod sicut lutum féceris me, et in púlverem redúces me.
10 Nonne sicut lac mulsísti me, et sicut cáseum me coagulásti?
11 Pelle et cárnibus vestísti me; óssibus et nervis compegísti me.
12 Vitam et misericórdiam tribuísti mihi, et visitátio tua custodívit spíritum meum.

℟. Dómine, quando véneris iudicáre terram, ubi me abscóndam a vultu iræ tuæ?
* Quia peccávi nimis in vita mea.
℣. Commíssa mea pavésco, et ante te erubésco: dum véneris iudicáre, noli me condemnáre.
℟. Quia peccávi nimis in vita mea.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
℟. Quia peccávi nimis in vita mea.


Leitura 3
Job 10:8-12
8 Thy hands have made me, and fashioned me wholly round about, and dost thou thus cast me down headlong on a sudden?
9 Remember, I beseech thee, that thou hast made me as the clay, and thou wilt bring me into dust again.
10 Hast thou not milked me as milk, and curdled me like cheese?
11 Thou hast clothed me with skin and flesh: thou hast put me together with bones and sinews:
12 Thou hast granted me life and mercy, and thy visitation hath preserved my spirit.

℟. Lord, when Thou comest to judge the earth, where shall I hide myself from the face of thy wrath?
* For I have sinned greatly in my life.
℣. I dread my sins, I blush before thee I see the great tribunal set! In fear and terror I implore thee, Forgive when soul and Judge are met!
℟. For I have sinned greatly in my life.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
℟. For I have sinned greatly in my life.
Nocturn II.
Ant. In loco páscuæ * ibi me collocávit.
Psalmus 22 [4]
22:1 Dóminus regit me, et nihil mihi déerit: * in loco páscuæ ibi me collocávit.
22:2 Super aquam refectiónis educávit me: * ánimam meam convértit.
22:3 Dedúxit me super sémitas iustítiæ, * propter nomen suum.
22:4 Nam, et si ambulávero in médio umbræ mortis, non timébo mala: * quóniam tu mecum es.
22:4 Virga tua, et báculus tuus: * ipsa me consoláta sunt.
22:5 Parásti in conspéctu meo mensam, * advérsus eos, qui tríbulant me.
22:5 Impinguásti in óleo caput meum: * et calix meus inébrians quam præclárus est!
22:6 Et misericórdia tua subsequétur me * ómnibus diébus vitæ meæ:
22:6 Et ut inhábitem in domo Dómini, * in longitúdinem diérum.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
Ant. In loco páscuæ ibi me collocávit.
Nocturn II.
Ant. He maketh me to lie down * in green pastures.
Salmo 22 [4]
22:1 O Senhor é meu pastor e nada me faltará: * num lugar de pastos me colocou.
22:2 Conduziu-me junto a uma água refrescante: * converteu a minha alma.
22:3 Levou-me por veredas de justiça, * por causa do seu nome.
22:4 Pois, ainda que ande no meio da sombra da morte, não temerei mal algum: * porque Vós estais comigo.
22:5 Vossa vara e o vosso báculo: * me consolaram.
22:6 Preparastes uma mesa ante mim, * à vista daqueles que me atribulam.
22:7 Ungistes com óleo a minha cabeça: * e quão precioso é o meu cálice farto!
22:8 Vossa misericórdia seguir-me-á * todos os dias da minha vida:
22:9 A fim de que habite na casa do Senhor, * durante longos dias.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. He maketh me to lie down in green pastures.
Ant. Delícta * iuventútis meæ, et ignorántias meas ne memíneris, Dómine.
Psalmus 24 [5]
24:1 Ad te, Dómine, levávi ánimam meam: * Deus meus, in te confído, non erubéscam.
24:3 Neque irrídeant me inimíci mei: * étenim univérsi, qui sústinent te, non confundéntur.
24:4 Confundántur omnes iníqua agéntes * supervácue.
24:4 Vias tuas, Dómine, demónstra mihi: * et sémitas tuas édoce me.
24:5 Dírige me in veritáte tua, et doce me: * quia tu es, Deus, salvátor meus, et te sustínui tota die.
24:6 Reminíscere miseratiónum tuárum, Dómine, * et misericordiárum tuárum, quæ a sǽculo sunt.
24:7 Delícta iuventútis meæ, * et ignorántias meas ne memíneris.
24:7 Secúndum misericórdiam tuam meménto mei tu: * propter bonitátem tuam, Dómine.
24:8 Dulcis et rectus Dóminus: * propter hoc legem dabit delinquéntibus in via.
24:9 Díriget mansuétos in iudício: * docébit mites vias suas.
24:10 Univérsæ viæ Dómini, misericórdia et véritas, * requiréntibus testaméntum eius et testimónia eius.
24:11 Propter nomen tuum, Dómine, propitiáberis peccáto meo: * multum est enim.
24:12 Quis est homo qui timet Dóminum? * legem státuit ei in via, quam elégit.
24:13 Ánima eius in bonis demorábitur: * et semen eius hereditábit terram.
24:14 Firmaméntum est Dóminus timéntibus eum: * et testaméntum ipsíus ut manifestétur illis.
24:15 Óculi mei semper ad Dóminum: * quóniam ipse evéllet de láqueo pedes meos.
24:16 Réspice in me, et miserére mei: * quia únicus et pauper sum ego.
24:17 Tribulatiónes cordis mei multiplicátæ sunt: * de necessitátibus meis érue me.
24:18 Vide humilitátem meam, et labórem meum: * et dimítte univérsa delícta mea.
24:19 Réspice inimícos meos quóniam multiplicáti sunt, * et ódio iníquo odérunt me.
24:20 Custódi ánimam meam, et érue me: * non erubéscam quóniam sperávi in te.
24:21 Innocéntes et recti adhæsérunt mihi: * quia sustínui te.
24:22 Líbera, Deus, Israël, * ex ómnibus tribulatiónibus suis.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
Ant. Delícta iuventútis meæ, et ignorántias meas ne memíneris, Dómine.
Ant. Lord, remember not the sins of my youth, * nor my transgressions.
Salmo 24 [5]
24:1 A Vós, ó Senhor, elevei a minha alma: * Deus meu, em Vós confio, não seja eu envergonhado.
24:2 Não me escarneçam os meus inimigos: * de facto, nem um dos que esperam em Vós será confundido.
24:3 Sejam confundidos todos os que a iniquidade * cometem em vão.
24:4 Mostrai-me, ó Senhor, os vossos caminhos: * e ensinai-me as vossas veredas.
24:5 Dirigi-me na vossa verdade e ensinai-me: * pois Vós sois Deus, meu Salvador, e esperei em Vós todo o dia.
24:6 Lembrai-Vos, ó Senhor, de vossas bondades, * e de vossas misericórdias, que datam dos séculos passados.
24:7 Dos delitos da minha mocidade, * e das minhas ignorâncias, Vos não recordeis.
24:8 De acordo com vossa misericórdia lembrai-Vos de mim: * ó Senhor, segundo a vossa bondade.
24:9 Doce e recto é o Senhor: * por isso Ele dará lei aos que pecam pelo caminho.
24:10 Aos mansos conduzirá em justiça: * aos brandos ensinará seus caminhos.
24:11 Todos os caminhos do Senhor são misericórdia e verdade, * para os que buscam a sua aliança e os seus mandamentos.
24:12 Por causa de vosso nome, ó Senhor, me haveis de perdoar o meu pecado, * é veramente grande.
24:13 Quem é o homem que teme o Senhor? * Fixou-lhe Ele uma lei no caminho que escolheu.
24:14 Sua alma repousará em bens: * e a sua descendência herdará a terra.
24:15 O Senhor é o firme apoio dos que O temem: * e manifestar-lhes-á a sua aliança.
24:16 Meus olhos estão sempre voltados para o Senhor: * porque Ele tirará os meus pés do laço.
24:17 Olhai para mim e tende misericórdia de mim: * pois vejo-me só e pobre.
24:18 As tribulações do meu coração multiplicaram-se: * livrai-me das minhas aflições.
24:19 Olhai para o meu abatimento e para o meu trabalho: * e perdoai todos meus pecados.
24:20 Vede quanto os meus inimigos se têm multiplicado, * e com que ódio iníquo me odeiam.
24:21 Guardai a minha alma e livrai-me: * não seja eu envergonhado, tendo em Vós esperado.
24:22 Os inocentes e os justos uniram-se comigo: * pois esperei em Vós.
24:23 Livrai Israel, ó Deus, * de todas suas tribulações.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. Lord, remember not the sins of my youth, nor my transgressions.
Ant. Credo vidére * bona Dómini in terra vivéntium.
Psalmus 26 [6]
26:1 Dóminus illuminátio mea, et salus mea, * quem timébo?
26:1 Dóminus protéctor vitæ meæ, * a quo trepidábo?
26:2 Dum apprópiant super me nocéntes, * ut edant carnes meas:
26:2 Qui tríbulant me inimíci mei, * ipsi infirmáti sunt, et cecidérunt.
26:3 Si consístant advérsum me castra, * non timébit cor meum.
26:3 Si exsúrgat advérsum me prǽlium, * in hoc ego sperábo.
26:4 Unam pétii a Dómino, hanc requíram, * ut inhábitem in domo Dómini ómnibus diébus vitæ meæ:
26:4 Ut vídeam voluptátem Dómini, * et vísitem templum eius.
26:5 Quóniam abscóndit me in tabernáculo suo: * in die malórum protéxit me in abscóndito tabernáculi sui.
26:6 In petra exaltávit me: * et nunc exaltávit caput meum super inimícos meos.
26:6 Circuívi, et immolávi in tabernáculo eius hóstiam vociferatiónis: * cantábo, et psalmum dicam Dómino.
26:7 Exáudi, Dómine, vocem meam, qua clamávi ad te: * miserére mei, et exáudi me.
26:8 Tibi dixit cor meum, exquisívit te fácies mea: * fáciem tuam, Dómine, requíram.
26:9 Ne avértas fáciem tuam a me: * ne declínes in ira a servo tuo.
26:9 Adiútor meus esto: * ne derelínquas me, neque despícias me, Deus, salutáris meus.
26:10 Quóniam pater meus, et mater mea dereliquérunt me: * Dóminus autem assúmpsit me.
26:11 Legem pone mihi, Dómine, in via tua: * et dírige me in sémitam rectam propter inimícos meos.
26:12 Ne tradíderis me in ánimas tribulántium me: * quóniam insurrexérunt in me testes iníqui, et mentíta est iníquitas sibi.
26:13 Credo vidére bona Dómini * in terra vivéntium.
26:14 Exspécta Dóminum, viríliter age: * et confortétur cor tuum, et sústine Dóminum.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
Ant. Credo vidére bona Dómini in terra vivéntium.
Ant. I believe that I shall yet see the goodness of the Lord * in the land of the living.
Salmo 26 [6]
26:1 O Senhor é a minha luz e a minha salvação, * a quem temerei?
26:2 O Senhor é o defensor da minha vida, * ante quem trepidarei?
26:3 Enquanto se aproximam de mim os malvados, * para devorar as minhas carnes:
26:4 Meus inimigos que me atribulam, * eles mesmos se debilitaram e caíram.
26:5 Se contra mim exércitos fizerem cerco, * o meu coração não temerá.
26:6 Ainda que se levante batalha contra mim, * mesmo assim esperarei.
26:7 Uma cousa só pedi ao Senhor, esta solicitarei, * é que habite na casa do Senhor todos os dias da minha vida:
26:8 Para ver as delícias do Senhor, * e visitar o seu templo.
26:9 Porque me escondeu no seu tabernáculo: * no dia do tormento me protegeu no recôndito do seu tabernáculo.
26:10 Ergueu-me numa pedra: * e agora ergueu a minha cabeça sobre os meus inimigos.
26:11 Circundei e no seu tabernáculo ofereci uma hóstia de júbilo: * cantarei e entoarei um salmo ao Senhor.
26:12 Ouvi, ó Senhor, a minha voz, com que clamei a Vós: * de mim tende compaixão e ouvi-me.
26:13 Meu coração Vos falou, meus olhos Vos buscaram: * Senhor, hei-de procurar o vosso rosto.
26:14 Não escondeis de mim o vosso rosto: * e Vos não retireis com ira de vosso servo.
26:15 Sede a minha ajuda: * me não deixeis, nem me desprezeis, ó Deus meu Salvador.
26:16 Porque meu pai e minha mãe me abandonaram: * mas o Senhor me acolheu.
26:17 Prescreve-me, ó Senhor, uma lei no vosso caminho: * e conduzi-me pela vereda direita, por causa dos meus inimigos.
26:18 Não me entregueis à mercê das almas que me atribulam: * pois contra mim se levantaram falsas testemunhas, mas a iniquidade mentiu contra si própria.
26:19 Creio ver as maravilhas do Senhor * na terra dos viventes.
26:20 Espera o Senhor, porta-te virilmente: * fortifique-se o teu coração e espera no Senhor.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. I believe that I shall yet see the goodness of the Lord in the land of the living.
℣. Cóllocet eos Dóminus cum princípibus.
℟. Cum princípibus pópuli sui.
℣. May the Lord set them with princes;
℟. Even with the princes of his people.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.


Lectio 4
Iob 13:22-28
22 Respónde mihi.
23 Quantas hábeo iniquitátes et peccáta? scélera mea et delícta osténde mihi.
24 Cur fáciem tuam abscóndis, et arbitráris me inimícum tuum?
25 Contra fólium, quod vento rápitur, osténdis poténtiam tuam, et stípulam siccam perséqueris:
26 Scribis enim contra me amaritúdines, et consúmere me vis peccátis adolescéntiæ meæ.
27 Posuísti in nervo pedem meum, et observásti omnes sémitas meas, et vestígia pedum meórum considerásti:
28 Qui quasi putrédo consuméndus sum, et quasi vestiméntum quod coméditur a tínea.

℟. Meménto mei, Deus, quia ventus est vita mea,
* Nec aspíciat me visus hóminis.
℣. De profúndis clamávi ad te, Dómine: Dómine, exáudi vocem meam.
℟. Nec aspíciat me visus hóminis.
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu.
O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amen.


Leitura 4
Job 13:22-28
22 Answer me.
23 How many are my iniquities and sins? make me know my crimes and offences.
24 Why hidest thou thy face, and thinkest me thy enemy?
25 Against a leaf, that is carried away with the wind, thou showest thy power, and thou pursuest a dry straw.
26 For thou writest bitter things against me, and wilt consume me for the sins of my youth.
27 Thou hast put my feet in the stocks, and hast observed all my paths, and hast considered the steps of my feet:
28 Who am to be consumed as rottenness, and as a garment that is moth-eaten.

℟. Remember, O God, that my life is wind.
* The eye of him that hath seen me shall see me no more.
℣. Out of the depths have I cried unto thee, O Lord! Lord, hear my voice.
℟. The eye of him that hath seen me shall see me no more.


Lectio 5
Iob 14:1-6
1 Homo natus de mulíere, brevi vivens témpore, replétur multis misériis.
2 Qui quasi flos egréditur et contéritur, et fugit velut umbra, et nunquam in eódem statu pérmanet.
3 Et dignum ducis super huiuscémodi aperíre óculos tuos, et addúcere eum tecum in iudícium?
4 Quis potest fácere mundum de immúndo concéptum sémine? Nonne tu qui solus es?
5 Breves dies hóminis sunt: númerus ménsium eius apud te est: constituísti términos eius, qui præteríri non póterunt.
6 Recéde páululum ab eo, ut quiéscat, donec optáta véniat, sicut mercenárii, dies eius.

℟. Hei mihi, Dómine, quia peccávi nimis in vita mea: Quid fáciam, miser? ubi fúgiam, nisi ad te, Deus meus?
* Miserére mei, dum véneris in novíssimo die.
℣. Anima mea turbáta est valde, sed tu, Dómine, succúrre ei.
℟. Miserére mei, dum véneris in novíssimo die.


Leitura 5
Job 14:1-6
1 Man born of a woman, living for a short time, is filled with many miseries.
2 Who cometh forth like a flower, and is destroyed, and fleeth as a shadow, and never continueth in the same state.
3 And dost thou think it meet to open thy eyes upon such an one, and to bring him into judgment with thee?
4 Who can make him clean that is conceived of unclean seed? is it not thou who only art?
5 The days of man are short, and the number of his months is with thee: thou hast appointed his bounds which cannot be passed.
6 Depart a little from him, that he may rest, until his wished for day come, as that of the hireling

℟. Woe is me, O Lord! for I have sinned greatly in my life. I am smitten what shall I do? Whither shall I flee but unto thee, O my God?
* Have mercy upon me, when Thou comest at the latter day.
℣. My soul is sore vexed, but Thou, O Lord, help me.
℟. Have mercy upon me, when Thou comest at the latter day.


Lectio 6
Iob 14:13-16
13 Quis mihi hoc tríbuat, ut in inférno prótegas me, et abscóndas me donec pertránseat furor tuus, et constítuas mihi tempus in quo recordéris mei?
14 Putásne mórtuus homo rursum vivat? cunctis diébus quibus nunc mílito, expécto donec véniat immutátio mea.
15 Vocábis me, et ego respondébo tibi: óperi mánuum tuárum porríges déxteram.
16 Tu quidem gressus meos dinumerásti: sed parce peccátis meis.

℟. Ne recordéris peccáta mea, Dómine,
* Dum véneris iudicáre sǽculum per ignem.
℣. Dírige, Dómine, Deus meus, in conspéctu tuo viam meam.
℟. Dum véneris iudicáre sǽculum per ignem.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
℟. Dum véneris iudicáre sǽculum per ignem.


Leitura 6
Job 14:13-16
13 Who will grant me this, that thou mayst protect me in hell, and hide me till thy wrath pass, and appoint me a time when thou wilt remember me?
14 Shall man that is dead, thinkest thou, live again? all the days in which I am now in warfare, I expect until my change come.
15 Thou shalt call me, and I will answer thee: to the work of thy hands thou shalt reach out thy right hand.
16 Thou indeed hast numbered my steps, but spare my sins.

℟. Hold not my sins in remembrance, O Lord,
* When thou comest to judge the world by fire.
℣. Make my way straight before thy face, O Lord my God.
℟. When thou comest to judge the world by fire.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
℟. When thou comest to judge the world by fire.
Nocturn III.
Ant. Compláceat * tibi, Dómine, ut erípias me: Dómine, ad adiuvándum me réspice.
Psalmus 39 [7]
39:2 Exspéctans exspectávi Dóminum, * et inténdit mihi.
39:3 Et exaudívit preces meas: * et edúxit me de lacu misériæ, et de luto fæcis.
39:3 Et státuit super petram pedes meos: * et diréxit gressus meos.
39:4 Et immísit in os meum cánticum novum, * carmen Deo nostro.
39:4 Vidébunt multi, et timébunt: * et sperábunt in Dómino.
39:5 Beátus vir, cuius est nomen Dómini spes eius: * et non respéxit in vanitátes et insánias falsas.
39:6 Multa fecísti tu, Dómine, Deus meus, mirabília tua: * et cogitatiónibus tuis non est qui símilis sit tibi.
39:6 Annuntiávi et locútus sum: * multiplicáti sunt super númerum.
39:7 Sacrifícium et oblatiónem noluísti: * aures autem perfecísti mihi.
39:7 Holocáustum et pro peccáto non postulásti: * tunc dixi: Ecce, vénio.
39:8 In cápite libri scriptum est de me ut fácerem voluntátem tuam: * Deus meus, vólui, et legem tuam in médio cordis mei.
39:10 Annuntiávi iustítiam tuam in ecclésia magna, * ecce, lábia mea non prohibébo: Dómine, tu scisti.
39:11 Iustítiam tuam non abscóndi in corde meo: * veritátem tuam et salutáre tuum dixi.
39:11 Non abscóndi misericórdiam tuam et veritátem tuam * a concílio multo.
39:12 Tu autem, Dómine, ne longe fácias miseratiónes tuas a me: * misericórdia tua et véritas tua semper suscepérunt me.
39:13 Quóniam circumdedérunt me mala, quorum non est númerus: * comprehendérunt me iniquitátes meæ, et non pótui ut vidérem.
39:13 Multiplicátæ sunt super capíllos cápitis mei: * et cor meum derelíquit me.
39:14 Compláceat tibi, Dómine, ut éruas me: * Dómine, ad adiuvándum me réspice.
39:15 Confundántur et revereántur simul, qui quærunt ánimam meam, * ut áuferant eam.
39:15 Convertántur retrórsum, et revereántur, * qui volunt mihi mala.
39:16 Ferant conféstim confusiónem suam, * qui dicunt mihi: Euge, euge.
39:17 Exsúltent et læténtur super te omnes quæréntes te: * et dicant semper: Magnificétur Dóminus: qui díligunt salutáre tuum.
39:18 Ego autem mendícus sum, et pauper: * Dóminus sollícitus est mei.
39:18 Adiútor meus, et protéctor meus tu es: * Deus meus, ne tardáveris.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
Ant. Compláceat tibi, Dómine, ut erípias me: Dómine, ad adiuvándum me réspice.
Nocturn III.
Ant. Be pleased, O Lord, to deliver me * O Lord, look upon me to help me.
Salmo 39 [7]
39:1 Aguardei expectante o Senhor, * e Ele me atendeu.
39:2 Ouviu as minhas súplicas: * e tirou-me do abysmo da miséria e do lodo profundo.
39:3 Meus pés pôs sobre pedra: * e dirigiu os meus passos.
39:4 Um cântico novo pôs na minha boca, * uma canção ao nosso Deus.
39:5 Muitos vê-l'O-ão e temerão: * e esperarão no Senhor.
39:6 Bem-aventurado o varão, cuja esperança é o nome do Senhor: * e que não olhou para vaidades e falsas loucuras.
39:7 Ó Senhor meu Deus, tendes feito muitas obras maravilhosas: * e nos vossos desígnios não há quem Vos seja semelhante.
39:8 Quis anunciá-los e falar deles: * é inumerável o seu número.
39:9 Não quisestes sacrifício nem oblação: * mas ouvidos me formastes.
39:10 Não pedistes holocausto pelo pecado: * então disse:eis que aqui venho.
39:11 Está escrito de mim na capa do livro, para fazer a vossa vontade: * ó Deus meu, assim o quis e a vossa lei está no íntimo do meu coração.
39:12 Anunciei a vossa justiça numa grande igreja, * eis que não fecharei os meus lábios:ó Senhor, Vós o sabeis.
39:13 Não escondi a vossa justiça no meu coração: * declarei a vossa verdade e a salvação que vem de Vós.
39:14 Não escondi a vossa misericórdia e a vossa verdade * ao numeroso concílio.
39:15 Vós, ó Senhor, não afasteis de mim as vossas misericórdias: * a vossa misericórdia e a vossa verdade sempre me ampararam.
39:16 Um sem número de males me cercaram: * me surpreenderam as minhas iniquidades e não pude vê-las.
39:17 Multiplicaram-se mais do que os cabelos da minha cabeça: * e o meu coração desfaleceu.
39:18 Seja de vosso agrado me livrardes, ó Senhor: * ó Senhor, voltai os olhos para me socorrerdes.
39:19 Simultaneamente sejam confundidos e envergonhados, os que minha vida * procuram tirar.
39:20 Recuem e fiquem confundidos, * os que me desejam males.
39:21 Sofram imediatamente a sua confusão, * aqueles que me dizem:bem, bem!
39:22 Regozijem-se e alegrem-se em Vós todos os que Vos buscam: * e os que amam a vossa salvação digam sempre:o Senhor seja glorificado.
39:23 Quanto a mim sou mendigo e pobre: * o Senhor, porém, de mim tem cuidado.
39:24 Vós sois o meu auxílio e o meu protector: * não tardeis, ó meu Deus.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. Be pleased, O Lord, to deliver me O Lord, look upon me to help me.
Ant. Sana, Dómine, * ánimam meam, quia peccávi tibi.
Psalmus 40 [8]
40:2 Beátus qui intéllegit super egénum, et páuperem: * in die mala liberábit eum Dóminus.
40:3 Dóminus consérvet eum, et vivíficet eum, et beátum fáciat eum in terra: * et non tradat eum in ánimam inimicórum eius.
40:4 Dóminus opem ferat illi super lectum dolóris eius: * univérsum stratum eius versásti in infirmitáte eius.
40:5 Ego dixi: Dómine, miserére mei: * sana ánimam meam, quia peccávi tibi.
40:6 Inimíci mei dixérunt mala mihi: * Quando moriétur, et períbit nomen eius?
40:7 Et si ingrediebátur ut vidéret, vana loquebátur: * cor eius congregávit iniquitátem sibi.
40:7 Egrediebátur foras, * et loquebátur in idípsum.
40:8 Advérsum me susurrábant omnes inimíci mei: * advérsum me cogitábant mala mihi.
40:9 Verbum iníquum constituérunt advérsum me: * Numquid qui dormit non adíciet ut resúrgat?
40:10 Étenim homo pacis meæ, in quo sperávi: * qui edébat panes meos, magnificávit super me supplantatiónem.
40:11 Tu autem, Dómine, miserére mei, et resúscita me: * et retríbuam eis.
40:12 In hoc cognóvi quóniam voluísti me: * quóniam non gaudébit inimícus meus super me.
40:13 Me autem propter innocéntiam suscepísti: * et confirmásti me in conspéctu tuo in ætérnum.
40:14 Benedíctus Dóminus, Deus Israël, a sǽculo et usque in sǽculum: * fiat, fiat.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
Ant. Sana, Dómine, ánimam meam, quia peccávi tibi.
Ant. Lord, heal my soul; * for I have sinned against thee.
Salmo 40 [8]
40:1 Bem-aventurado o que tem em consideração o necessitado e o pobre: * no mau dia livrá-lo-á o Senhor.
40:2 O guarde o Senhor e lhe dê vida e o faça feliz na terra: * e o não entregue ao poder dos seus inimigos.
40:3 O Senhor lhe dê auxílio sobre o leito da sua dor: * na doença revirastes toda sua cama.
40:4 Eu disse:ó Senhor, compadecei-Vos de mim: * sarai a minha alma, pois pequei contra Vós.
40:5 Maldades os meus inimigos falaram contra mim: * quando morrerá e perecerá o seu nome?
40:6 E, se entrava para me ver, diria vãs cousas: * o seu coração acumulava em si a iniquidade.
40:7 Ele saía para fora, * e falava para o mesmo fim.
40:8 Murmuravam contra mim todos meus inimigos: * teciam males contra mim.
40:9 Decretaram contra mim uma injusta palavra: * o que dorme não poderá porventura volver a erguer-se?
40:10 De facto, o homem da minha paz, em quem esperei: * que comia o meu pão, engrandeceu contra mim a sua traição.
40:11 Vós, porém, ó Senhor, tende compaixão de mim e elevai-me: * e lhes retribuirei.
40:12 Nisto conhecerei que Vós me quereis bem: * porque sobre mim o meu inimigo se não alegrará.
40:13 Porque Vós me suportastes por causa da minha inocência: * e me fortificastes ante Vós para sempre.
40:14 Seja bendito o Senhor Deus de Israel por todos os séculos dos séculos: * assim seja, assim seja.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. Lord, heal my soul; for I have sinned against thee.
Ant. Sitívit * ánima mea ad Deum vivum: quando véniam, et apparébo ante fáciem Dómini?
Psalmus 41 [9]
41:2 Quemádmodum desíderat cervus ad fontes aquárum: * ita desíderat ánima mea ad te, Deus.
41:3 Sitívit ánima mea ad Deum fortem vivum: * quando véniam, et apparébo ante fáciem Dei?
41:4 Fuérunt mihi lácrimæ meæ panes die ac nocte: * dum dícitur mihi cotídie: Ubi est Deus tuus?
41:5 Hæc recordátus sum, et effúdi in me ánimam meam: * quóniam transíbo in locum tabernáculi admirábilis, usque ad domum Dei.
41:5 In voce exsultatiónis, et confessiónis: * sonus epulántis.
41:6 Quare tristis es, ánima mea? * et quare contúrbas me?
41:6 Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi: * salutáre vultus mei, et Deus meus.
41:7 Ad meípsum ánima mea conturbáta est: * proptérea memor ero tui de terra Iordánis, et Hermóniim a monte módico.
41:8 Abýssus abýssum ínvocat, * in voce cataractárum tuárum.
41:8 Ómnia excélsa tua, et fluctus tui * super me transiérunt.
41:9 In die mandávit Dóminus misericórdiam suam: * et nocte cánticum eius.
41:9 Apud me orátio Deo vitæ meæ, * dicam Deo: Suscéptor meus es.
41:10 Quare oblítus es mei? * et quare contristátus incédo, dum afflígit me inimícus?
41:11 Dum confringúntur ossa mea, * exprobravérunt mihi qui tríbulant me inimíci mei.
41:11 Dum dicunt mihi per síngulos dies: Ubi est Deus tuus? * quare tristis es, ánima mea? et quare contúrbas me?
41:12 Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi: * salutáre vultus mei, et Deus meus.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
Ant. Sitívit ánima mea ad Deum vivum: quando véniam, et apparébo ante fáciem Dómini?
Ant. My soul thirsteth for the living God; * when shall I come and appear before God?
Salmo 41 [9]
41:1 Assim como o veado suspira pelas fontes das águas: * assim por Vós suspira a minha alma, ó Deus.
41:2 Minha alma tem sede do Deus forte e vivo: * quando virei e aparecerei ante a face de Deus?
41:3 Noite e dia as minhas lágrimas foram o meu pão: * enquanto todos os dias me dizem:onde está o teu Deus?
41:4 Lembrei-me destas cousas e dentro de mim mesmo derramei a minha alma: * porque irei ao lugar do admirável tabernáculo, até à casa de Deus.
41:5 Entre vozes de alegria e louvor: * o ruído dum festim.
41:6 Porque estás triste, alma minha? * E porque me conturbas?
41:7 Espera em Deus, porque ainda O hei-de louvar: * a Ele que é a salvação da minha face e meu Deus.
41:8 Minha alma está abalada dentro de mim mesmo: * portanto lembrei-me de Vós, na terra do Jordão e de Hermon e desde o pequeno monte.
41:9 Abysmo atrai abysmo, * à voz de vossas cataratas.
41:10 Todas vossas vagas e vossas ondas * passaram sobre mim.
41:11 Durante o dia enviou o Senhor a sua misericórdia: * e de noite o seu cântico.
41:12 Orarei dentro de mim ao Deus da minha vida: * direi a Deus:sois o meu protector.
41:13 Porque de mim Vos esquecestes? * E porque hei-de andar triste, enquanto o inimigo me aflige?
41:14 Enquanto os meus ossos são quebrados, * insultam-me os meus inimigos que me atribulam.
41:15 Dizendo-me todos os dias:o teu Deus onde está? * Porque estás triste, alma minha? E porque me conturbas?
41:16 Espera em Deus, porque O ainda hei-de louvar: * a Ele que é a salvação do meu rosto e o meu Deus.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. My soul thirsteth for the living God; when shall I come and appear before God?
℣. Ne tradas béstiis ánimas confiténtes tibi.
℟. Et ánimas páuperum tuórum ne obliviscáris in finem.
℣. O deliver not unto beasts the souls of them that praise thee!
℟. And forget not the souls of thy poor for ever.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.


Lectio 7
Iob 17:1-3; 17:11-15
1 Spíritus meus attenuábitur; dies mei breviabúntur: et solum mihi súperest sepúlchrum.
2 Non peccávi, et in amaritudínibus morátur óculus meus.
3 Líbera me, Dómine, et pone me iuxta te, et cuiúsvis manus pugnet contra me.
11 Dies mei transiérunt; cogitatiónes meæ dissipátæ sunt, torquéntes cor meum.
12 Noctem vertérunt in diem, et rursum post ténebras spero lucem.
13 Si sustinúero, inférnus domus mea est, et in ténebris stravi léctulum meum.
14 Putrédini dixi: Pater meus es; Mater mea, et soror mea, vérmibus.
15 Ubi est ergo nunc præstolátio mea? et patiéntiam meam quis consíderat?

℟. Peccántem me cotídie, et non me pœniténtem, timor mortis contúrbat me:
* Quia in inférno nulla est redémptio, miserére mei, Deus, et salva me.
℣. Deus, in nómine tuo salvum me fac, et in virtúte tua líbera me.
℟. Quia in inférno nulla est redémptio, miserére mei, Deus, et salva me.
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu.
O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amen.


Leitura 7
Job 17:1-3; 17:11-15
1 My spirit shall be wasted, my days shall be shortened, and only the grave remaineth for me.
2 I have not sinned, and my eye abideth in bitterness.
3 Deliver me O Lord, and set me beside thee, and let any man's hand fight against me.
11 My days have passed away, my thoughts are dissipated, tormenting my heart.
12 They have turned night into day, and after darkness I hope for light again.
13 If I wait hell is my house, and I have made my bed in darkness.
14 If I have said to rottenness: thou art my father; to worms, my mother and my sister.
15 Where is now then my expectation, and who considereth my patience?

℟. Forasmuch as I sin daily, and repent not, the fear of death troubleth me.
* O God, have mercy upon me, and save me, for in hell there is no redemption.
℣. Save me, O God, by thy name, and judge me in thy strength.
℟. O God, have mercy upon me, and save me, for in hell there is no redemption.


Lectio 8
Iob 19:20-27
20 Pelli meæ, consúmptis cárnibus, adhǽsit os meum, et derelícta sunt tantúmmodo lábia circa dentes meos.
21 Miserémini mei, miserémini mei saltem vos, amíci mei, quia manus Dómini tétigit me.
22 Quare persequímini me sicut Deus, et cárnibus meis saturámini?
23 Quis mihi tríbuat ut scribántur sermónes mei? quis mihi det ut exaréntur in libro
24 Stylo férreo et plumbi lámina, vel celte sculpántur in sílice?
25 Scio enim quod redémptor meus vivit, et in novíssimo die de terra surrectúrus sum:
26 Et rursum circúmdabor pelle mea, et in carne mea vidébo Deum meum:
27 Quem visúrus sum ego ipse, et óculi mei conspectúri sunt, et non álius: repósita est hæc spes mea in sinu meo.

℟. Dómine, secúndum actum meum noli me iudicáre: nihil dignum in conspéctu tuo egi; ídeo déprecor maiestátem tuam,
* Ut tu, Deus, déleas iniquitátem meam.
℣. Amplius lava me, Dómine, ab iniustítia mea, et a delícto meo munda me.
℟. Ut tu, Deus, déleas iniquitátem meam.


Leitura 8
Job 19:20-27
20 The flesh being consumed. My bone hath cleaved to my skin, and nothing but lips are left about my teeth.
21 Have pity on me, have pity on me, at least you my friends, because the hand of the Lord hath touched me.
22 Why do you persecute me as God, and glut yourselves with my flesh?
23 Who will grant me that my words may be written? Who will grant me that they may be marked down in a book?
24 With an iron pen and in a plate of lead, or else be graven with an instrument in flint stone.
25 For I know that my Redeemer liveth, and in the last day I shall rise out of the earth.
26 And I shall be clothed again with my skin, and in my flesh I will see my God.
27 Whom I myself shall see, and my eyes shall behold, and not another: this my hope is laid up in my bosom.

℟. O Lord, judge me not according to my works; for I have done nothing that can be counted in respect of thee. I beseech thy majesty therefore, that thou wouldest
* Blot out my transgressions, O God.
℣. Lord, wash me thoroughly from mine iniquity and cleanse me from my sin.
℟. Blot out my transgressions, O God.


Lectio 9
Iob 10:18-22
18 Quare de vulva eduxísti me? qui útinam consúmptus essem, ne óculus me vidéret.
19 Fuíssem quasi non essem, de útero translátus ad túmulum.
20 Numquid non páucitas diérum meórum finiétur brevi? dimítte ergo me, ut plangam páululum dolórem meum,
21 Ántequam vadam, et non revértar, ad terram tenebrósam, et opértam mortis calígine:
22 Terram misériæ et tenebrárum, ubi umbra mortis et nullus ordo, sed sempitérnus horror inhábitat.

℟. Líbera me, Dómine, de viis inférni, qui portas ǽreas confregísti: et visitásti inférnum, et dedísti eis lumen, ut vidérent te:
* Qui erant in pœnis tenebrárum.
℣. Clamántes et dicéntes: Advenísti, Redémptor noster.
℟. Qui erant in pœnis tenebrárum.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
℟. Qui erant in pœnis tenebrárum.


Leitura 9
Job 10:18-22
18 Why didst thou bring me forth out of the womb: O that I had been consumed that eye might not see me!
19 I should have been as if I had not been, carried from the womb to the grave.
20 Shall not the fewness of my days be ended shortly? suffer me, therefore, that I may lament my sorrow a little:
21 Before I go, and return no more, to a land that is dark and covered with the mist of death:
22 A land of misery and darkness, where the shadow of death, and no order, but everlasting horror dwelleth.

℟. Deliver me from the ways of hell, O Lord, Who didst break the gates of brass in sunder, and didst descend into hell, and give them light,
* That they that sat in affliction and darkness might behold thee.
℣. Crying and saying, Thou hast come, O our Redeemer
℟. That they that sat in affliction and darkness might behold thee.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
℟. That they that sat in affliction and darkness might behold thee.
Oratio {Votiva}

Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.

℣. A porta ínferi.
℟. Erue, Dómine, ánimas eórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
secunda 'Domine, exaudi' omittitur

Orémus.
Fidélium, Deus, ómnium Cónditor et Redémptor, animábus famulórum famularúmque tuárum remissiónem cunctórum tríbue peccatórum: ut indulgéntiam, quam semper optavérunt, piis supplicatiónibus consequántur:
Qui vivis et regnas cum Deo Patre, in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
Oração {Votiva}

Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.

℣. From the gates of hell.
℟. Deliver their souls, O Lord!
℣. May they rest in peace.
℟. Amen.
℣. O Lord, hear my prayer.
℟. And let my cry come unto thee.
passar segunda Senhor, ouvi a minha oração.

Let us pray.
O God, who art thyself at once the Maker and the Redeemer of all thy faithful ones, grant unto the souls of thy servants and handmaids remission of all their sins, making of our entreaties unto our great Father a mean whereby they may have that forgiveness which they have ever hoped for.
Ó Vós, que viveis e reinais com Deus Pai em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen

Skip the rest, unless praying Lauds separately.
Conclusio
℣. Réquiem ætérnam dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua lúceat eis.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusão
℣. O Lord, grant them eternal rest.
℟. And let the everlasting light shine upon them.
℣. May they rest in peace.
℟. Amen.

Ad Laudes

Incipit{omittitur}
Início{omitido}
Psalmi {Laudes:1 Psalmi et antiphonæ Votiva}
Ant. Exsultábunt Dómino * ossa humiliáta.
Psalmus 50 [1]
50:3 Miserére mei, Deus, * secúndum magnam misericórdiam tuam.
50:3 Et secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum, * dele iniquitátem meam.
50:4 Ámplius lava me ab iniquitáte mea: * et a peccáto meo munda me.
50:5 Quóniam iniquitátem meam ego cognósco: * et peccátum meum contra me est semper.
50:6 Tibi soli peccávi, et malum coram te feci: * ut iustificéris in sermónibus tuis, et vincas cum iudicáris.
50:7 Ecce enim, in iniquitátibus concéptus sum: * et in peccátis concépit me mater mea.
50:8 Ecce enim, veritátem dilexísti: * incérta et occúlta sapiéntiæ tuæ manifestásti mihi.
50:9 Aspérges me hyssópo, et mundábor: * lavábis me, et super nivem dealbábor.
50:10 Audítui meo dabis gáudium et lætítiam: * et exsultábunt ossa humiliáta.
50:11 Avérte fáciem tuam a peccátis meis: * et omnes iniquitátes meas dele.
50:12 Cor mundum crea in me, Deus: * et spíritum rectum ínnova in viscéribus meis.
50:13 Ne proícias me a fácie tua: * et spíritum sanctum tuum ne áuferas a me.
50:14 Redde mihi lætítiam salutáris tui: * et spíritu principáli confírma me.
50:15 Docébo iníquos vias tuas: * et ímpii ad te converténtur.
50:16 Líbera me de sanguínibus, Deus, Deus salútis meæ: * et exsultábit lingua mea iustítiam tuam.
50:17 Dómine, lábia mea apéries: * et os meum annuntiábit laudem tuam.
50:18 Quóniam si voluísses sacrifícium, dedíssem útique: * holocáustis non delectáberis.
50:19 Sacrifícium Deo spíritus contribulátus: * cor contrítum, et humiliátum, Deus, non despícies.
50:20 Benígne fac, Dómine, in bona voluntáte tua Sion: * ut ædificéntur muri Ierúsalem.
50:21 Tunc acceptábis sacrifícium iustítiæ, oblatiónes, et holocáusta: * tunc impónent super altáre tuum vítulos.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
Ant. Exsultábunt Dómino ossa humiliáta.
Salmos {Laudes:1 Salmos e antífonas Votiva}
Ant. The bones which thou hast broken * may rejoice.
Salmo 50 [1]
50:1 Tende piedade de mim, ó Deus, * segundo a vossa grande misericórdia.
50:2 E, segundo a multidão de vossas bondades, * apagai a minha iniquidade.
50:3 Lavai-me inteiramente da minha iniquidade: * e purificai-me do meu pecado.
50:4 Porque reconheço a minha iniquidade: * e o meu pecado está sempre ante mim.
50:5 Contra Vós só pequei e ante Vós fiz o mal: * para que sejais justificado nas vossas palavras e vençais quando fores julgado.
50:6 Eis que fui concebido em iniquidades: * e minha mãe no pecado me concebeu.
50:7 Eis que amastes a verdade: * e me revelastes o incerto e o oculto de vossa sabedoria.
50:8 Aspergir-me-eis com o hissope e ficarei limpo: * lavar-me-eis e me tornarei mais branco que a neve.
50:9 Far-me-eis ouvir palavras de consolação e alegria: * e exultar-se-ão os ossos humilhados.
50:10 Afastai o vosso rosto dos meus pecados: * e apagai todas minhas iniquidades.
50:11 Criai um coração puro em mim, ó Deus: * e renovai nas minhas entranhas um espírito recto.
50:12 Não me expulsais de vossa presença: * e de mim não afasteis o vosso espírito santo.
50:13 Restaurai em mim a alegria de vossa salvação: * e confortai-me com um espírito magnânimo.
50:14 Ensinarei aos iníquos os vossos caminhos: * e a Vós converter-se-ão os ímpios.
50:15 Livrai-me das penas de sangue, ó Deus, Deus da minha salvação: * e a minha língua exaltará a vossa justiça.
50:16 Abrireis os meus lábios, ó Senhor: * e a minha boca anunciará os vossos louvores.
50:17 Porque se quisésseis um sacrifício, o teria oferecido: * mas Vos não deleitais com holocaustos.
50:18 O sacrifício para Deus é um espírito contrito: * não desprezareis, ó Deus, um coração contrito e humilhado.
50:19 Pela vossa bondade, ó Senhor, sede benigno para com Sião: * para que se edifiquem os muros de Jerusalém.
50:20 Aceitareis então os sacrifícios legítimos, oferendas e holocaustos: * então sobre o vosso altar serão colocados vitelos.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. The bones which thou hast broken may rejoice.
Ant. Exáudi, Dómine, * oratiónem meam: ad te omnis caro véniet.
Psalmus 64 [2]
64:2 Te decet hymnus, Deus, in Sion: * et tibi reddétur votum in Ierúsalem.
64:3 Exáudi oratiónem meam: * ad te omnis caro véniet.
64:4 Verba iniquórum prævaluérunt super nos: * et impietátibus nostris tu propitiáberis.
64:5 Beátus, quem elegísti, et assumpsísti: * inhabitábit in átriis tuis.
64:5 Replébimur in bonis domus tuæ: * sanctum est templum tuum, mirábile in æquitáte.
64:6 Exáudi nos, Deus, salutáris noster, * spes ómnium fínium terræ, et in mari longe.
64:7 Prǽparans montes in virtúte tua, accínctus poténtia: * qui contúrbas profúndum maris sonum flúctuum eius.
64:8 Turbabúntur gentes, et timébunt qui hábitant términos a signis tuis: * éxitus matutíni, et véspere delectábis.
64:10 Visitásti terram, et inebriásti eam: * multiplicásti locupletáre eam.
64:10 Flumen Dei replétum est aquis, parásti cibum illórum: * quóniam ita est præparátio eius.
64:11 Rivos eius inébria, multíplica genímina eius: * in stillicídiis eius lætábitur gérminans.
64:12 Benedíces corónæ anni benignitátis tuæ: * et campi tui replebúntur ubertáte.
64:13 Pinguéscent speciósa desérti: * et exsultatióne colles accingéntur.
64:14 Indúti sunt aríetes óvium, et valles abundábunt fruménto: * clamábunt, étenim hymnum dicent.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
Ant. Exáudi, Dómine, oratiónem meam: ad te omnis caro véniet.
Ant. Lord, hear * my prayer; unto thee shall all flesh come.
Salmo 64 [2]
64:1 A Vós, ó Deus, são devidos os hinos em Sião: * e a Vós serão prestados votos em Jerusalém.
64:2 Ouvi a minha oração: * a Vós toda a carne virá.
64:3 As palavras dos iníquos prevaleceram sobre nós: * mas Vós perdoareis as nossas impiedades.
64:4 Bem-aventurado o que elegestes e adoptastes: * ele habitará nos vossos átrios.
64:5 Seremos cheios dos bens da vossa casa: * santo é o vosso templo, maravilhoso em equidade.
64:6 Ouvi-nos, ó Deus, nosso Salvador, * esperança de todos os confins da terra e no mar longínquo.
64:7 Dais firmeza aos montes com vossa força, cingido de poder: * conturbais o fundo do mar, o estrondo das suas ondas.
64:8 Perturbar-se-ão as gentes e os que habitam os confins da terra temerão aos vossos prodígios: * dareis alegria às saídas matutinas e vespertinas.
64:9 Visitastes a terra e a inebriastes: * multiplicastes suas riquezas.
64:10 O rio de Deus encheu-se de águas, preparastes o seu sustento: * porque tal é a sua disposição.
64:11 Inebriai os seus ribeiros, multiplicai as suas produções: * com o destilar do orvalho alegrar-se-á nos frutos.
64:12 Bendireis a coroa do ano da vossa bondade: * e os vossos campos se encherão de abundância.
64:13 O deserto ficará viçoso: * e as colinas vestir-se-ão de alegria.
64:14 Os carneiros dos rebanhos se agasalharão e os vales estarão cheios de trigo: * clamarão, deveras cantarão hinos.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. Lord, hear my prayer; unto thee shall all flesh come.
Ant. Me suscépit * déxtera tua, Dómine.
Psalmus 62 [3]
62:2 Deus, Deus meus, * ad te de luce vígilo.
62:2 Sitívit in te ánima mea, * quam multiplíciter tibi caro mea.
62:3 In terra desérta, et ínvia, et inaquósa: * sic in sancto appárui tibi, ut vidérem virtútem tuam, et glóriam tuam.
62:4 Quóniam mélior est misericórdia tua super vitas: * lábia mea laudábunt te.
62:5 Sic benedícam te in vita mea: * et in nómine tuo levábo manus meas.
62:6 Sicut ádipe et pinguédine repleátur ánima mea: * et lábiis exsultatiónis laudábit os meum.
62:7 Si memor fui tui super stratum meum, in matutínis meditábor in te: * quia fuísti adiútor meus.
62:8 Et in velaménto alárum tuárum exsultábo, adhǽsit ánima mea post te: * me suscépit déxtera tua.
62:10 Ipsi vero in vanum quæsiérunt ánimam meam, introíbunt in inferióra terræ: * tradéntur in manus gládii, partes vúlpium erunt.
62:12 Rex vero lætábitur in Deo, laudabúntur omnes qui iurant in eo: * quia obstrúctum est os loquéntium iníqua.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
Ant. Me suscépit déxtera tua, Dómine.
Ant. Thy right hand * upholdeth me.
Salmo 62 [3]
62:1 Ó Deus, ó meu Deus, * a Vós vigio desde a aurora.
62:2 De Vós está sedenta a minha alma, * de quantas maneiras a minha carne.
62:3 Em terra deserta, intransitável e sem água: * no santuário me apresentei a Vós, para contemplar o vosso poder e a vossa glória.
62:4 Porque a vossa misericórdia é melhor que as vidas: * os meus lábios Vos louvarão.
62:5 Assim Vos bendirei em minha vida: * e, invocando o vosso nome, levantarei as minhas mãos.
62:6 Como de banha e gordura seja farta a minha alma: * e com lábios de júbilo louvar-Vos-á a minha boca.
62:7 Se me tenho lembrado de Vós sobre o meu leito, nas madrugadas meditarei em Vós: * pois fostes o meu defensor.
62:8 À sombra de vossas asas me regozijarei, a minha alma está presa a Vós: * a vossa dextra me acolheu.
62:9 Eles em vão procuraram tirar-me a vida, entrarão nas profundidades da terra: * serão entregues ao poder da espada e virão a ser presa das raposas.
62:10 Entretanto o rei alegrar-se-á em Deus, louvados serão todos os que juram por Ele: * pois foi fechada a boca aos que proferiam iniquidades.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. Thy right hand upholdeth me.
Ant. A porta ínferi * érue, Dómine, ánimam meam.
Canticum Ezechiæ [4]
Isa 38:10-24
38:10 Ego dixi: In dimídio diérum meórum * vadam ad portas ínferi.
38:11 Quæsívi resíduum annórum meórum. * Dixi: Non vidébo Dóminum Deum in terra vivéntium.
38:12 Non aspíciam hóminem ultra, * et habitatórem quiétis.
38:13 Generátio mea abláta est, et convolúta est a me, * quasi tabernáculum pastórum.
38:14 Præcísa est velut a texénte, vita mea: dum adhuc ordírer, succídit me: * de mane usque ad vésperam fínies me.
38:15 Sperábam usque ad mane, * quasi leo sic contrívit ómnia ossa mea:
38:16 De mane usque ad vésperam fínies me: * sicut pullus hirúndinis sic clamábo, meditábor ut colúmba:
38:17 Attenuáti sunt óculi mei, * suspiciéntes in excélsum.
38:18 Dómine, vim pátior, respónde pro me. * Quid dicam, aut quid respondébit mihi, cum ipse fécerit?
38:19 Recogitábo tibi omnes annos meos * in amaritúdine ánimæ meæ.
38:20 Dómine, si sic vívitur, et in tálibus vita spíritus mei, corrípies me, et vivificábis me. * Ecce, in pace amaritúdo mea amaríssima:
38:21 Tu autem eruísti ánimam meam ut non períret: * proiecísti post tergum tuum ómnia peccáta mea.
38:22 Quia non inférnus confitébitur tibi, neque mors laudábit te: * non exspectábunt qui descéndunt in lacum, veritátem tuam.
38:23 Vivens vivens ipse confitébitur tibi, sicut et ego hódie: * pater fíliis notam fáciet veritátem tuam.
38:24 Dómine, salvum me fac * et psalmos nostros cantábimus cunctis diébus vitæ nostræ in domo Dómini.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
Ant. A porta ínferi érue, Dómine, ánimam meam.
Ant. From the gates of hell * deliver my soul, O Lord.
Cãntico de Ezequias [4]
Isa 38:10-23
38:10 Eu disse: Na metade de meus dias, * lá me vou para as portas do abismo:
38:11 Privado do resto dos meus anos. * Eu disse: Não mais verei o meu Senhor Deus na terra dos vivos.
38:12 Não verei mais homem algum * entre os habitantes do mundo.
38:13 Para longe de mim foi arrancada a minha morada, * como tenda de pastores.
38:14 Como tecelão, eu tecia a minha vida: quando ainda estava no começo, ele ma cortou: * desde manhã até à tarde Vós acabareis comigo.
38:15 Eu esperava até amanhecer, * ele, como um leão, dilacera os meus ossos:
38:16 Da manhã até à tarde acabareis comigo. * Grito como a andorinha, gemo como a pomba.
38:17 Cansam-se meus olhos * de olhar para o alto:
38:18 Senhor, estou angustiado, socorrei-me. * Que direi, ou porque me deveria responder, se já o fez?
38:19 Repassarei diante de Vós todos os meus anos * na amargura da minha alma.
38:20 Senhor, se é assim que se vive, e se a vida do meu espírito consiste em tais coisas, sarai-me, fazei-me tornar à vida. * Eis, em paz a minha amargosíssima aflição.
38:21 Livrastes a minha alma da tumba da corrupção, * lançastes para trás das vossas costas todos os meus pecados.
38:22 Com efeito, a morte não Vos louvará, nem a morte Vos celebrará: * os que descem à cova não esperarão mais na vossa verdade.
38:23 O que vive, o que vive, esse Vos louvará, como faço hoje: * o pai dará a conhecer aos filhos a vossa verdade.
38:24 Senhor, salvai-me, * e cantaremos nossos salmos, todos os dias da nossa vida, na casa do Senhor.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. From the gates of hell deliver my soul, O Lord.
Ant. Omnis spíritus * laudet Dóminum.
Psalmus 150 [5]
150:1 Laudáte Dóminum in sanctis eius: * laudáte eum in firmaménto virtútis eius.
150:2 Laudáte eum in virtútibus eius: * laudáte eum secúndum multitúdinem magnitúdinis eius.
150:3 Laudáte eum in sono tubæ: * laudáte eum in psaltério, et cíthara.
150:4 Laudáte eum in týmpano, et choro: * laudáte eum in chordis, et órgano.
150:5 Laudáte eum in cýmbalis benesonántibus: laudáte eum in cýmbalis iubilatiónis: * omnis spíritus laudet Dóminum.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
Ant. Omnis spíritus laudet Dóminum.
Ant. Let everything that hath breath * praise the Lord.
Salmo 150 [5]
150:1 Louvai o Senhor no seu santuário: * louvai-O no seu augusto firmamento.
150:2 Louvai-O nas suas virtudes: * louvai-O segundo a multitude da sua grandeza.
150:3 Louvai-O ao som da trombeta: * louvai-O com o saltério e a cítara.
150:4 Louvai-O com timbales e em coro: * louvai-O com cordas e órgão.
150:5 Louvai-O com címbalos melodiosos:louvai-O com címbalos de júbilo: * todo o espírito louve o Senhor.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. Let everything that hath breath praise the Lord.
Versus (In loco Capituli)
℣. Audívi vocem de cælo dicéntem mihi.
℟. Beáti mórtui qui in Dómino moriúntur.
Versus (In loco Capituli)
℣. I heard a voice from heaven, saying unto me:
℟. Blessed are the dead which die in the Lord.
Canticum Benedictus {Antiphona Votiva}
Ant. Ego sum * resurréctio et vita: qui credit in me, étiam si mórtuus fúerit, vivet; et omnis qui vivit et credit in me, non moriétur in ætérnum.
Canticum Zachariæ
Luc. 1:68-79
1:68 Benedíctus Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ:
1:69 Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
1:70 Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sǽculo sunt, prophetárum eius:
1:71 Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos.
1:72 Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.
1:73 Iusiurándum, quod iurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:
1:74 Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.
1:75 In sanctitáte, et iustítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
1:76 Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias eius:
1:77 Ad dandam sciéntiam salútis plebi eius: * in remissiónem peccatórum eórum:
1:78 Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:
1:79 Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
Ant. Ego sum resurréctio et vita: qui credit in me, étiam si mórtuus fúerit, vivet; et omnis qui vivit et credit in me, non moriétur in ætérnum.
Canticum Benedictus {Antífona Votiva}
Ant. I am the resurrection and the life: * he that believeth in me, though he were dead, yet shall he live; and whosoever liveth and believeth in me shall never die.
Canticle of Zacharias
Luke 1:68-79
1:68 Blessed be the Lord God of Israel; * because he hath visited and wrought the redemption of his people:
1:69 And hath raised up an horn of salvation to us, * in the house of David his servant:
1:70 As he spoke by the mouth of his holy Prophets, * who are from the beginning:
1:71 Salvation from our enemies, * and from the hand of all that hate us:
1:72 To perform mercy to our fathers, * and to remember his holy testament,
1:73 The oath, which he swore to Abraham our father, * that he would grant to us,
1:74 That being delivered from the hand of our enemies, * we may serve him without fear,
1:75 In holiness and justice before him, * all our days.
1:76 And thou, child, shalt be called the prophet of the Highest: * for thou shalt go before the face of the Lord to prepare his ways:
1:77 To give knowledge of salvation to his people, * unto the remission of their sins:
1:78 Through the bowels of the mercy of our God, * in which the Orient from on high hath visited us:
1:79 To enlighten them that sit in darkness, and in the shadow of death: * to direct our feet into the way of peace.
68
Bendito o Senhor Deus de Israel *
Que visitou e redimiu o seu povo
69
E nos deu um Salvador poderoso *
Na casa de David, seu servo,
70
Conforme prometeu pela boca dos seus santos, *
Os profetas dos tempos antigos,
71
Para nos libertar dos nossos inimigos *
E das mãos daqueles que nos odeiam
72
Para mostrar a sua misericórdia a favor dos nossos pais, *
Recordando a sua sagrada aliança
73
E o juramento que fizera a Abraão, nosso pai, *
Que nos havia de conceder esta graça:
74
De O servirmos um dia, sem temor, *
Livres das mãos dos nossos inimigos,
75
Em santidade e justiça, na sua presença, *
Todos os dias da nossa vida.
76
E tu, menino, serás chamado profeta do Altíssimo, *
Porque irás à sua frente a preparar os seus caminhos,
77
Para dar a conhecer ao seu povo a salvação *
Pela remissão dos seus pecados,
78
Graças ao coração misericordioso do nosso Deus, *
Que das alturas nos visita como sol nascente,
79
Para iluminar os que jazem nas trevas e na sombra da morte *
E dirigir os nossos passos no caminho da paz.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. I am the resurrection and the life: he that believeth in me, though he were dead, yet shall he live; and whosoever liveth and believeth in me shall never die.
Oratio {Votiva}

Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.

℣. A porta ínferi.
℟. Erue, Dómine, ánimas eórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
secunda 'Domine, exaudi' omittitur

Orémus.
Fidélium, Deus, ómnium Cónditor et Redémptor, animábus famulórum famularúmque tuárum remissiónem cunctórum tríbue peccatórum: ut indulgéntiam, quam semper optavérunt, piis supplicatiónibus consequántur:
Qui vivis et regnas cum Deo Patre, in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {Votiva}

Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.

℣. From the gates of hell.
℟. Deliver their souls, O Lord!
℣. May they rest in peace.
℟. Amen.
℣. O Lord, hear my prayer.
℟. And let my cry come unto thee.
passar segunda Senhor, ouvi a minha oração.

Let us pray.
O God, who art thyself at once the Maker and the Redeemer of all thy faithful ones, grant unto the souls of thy servants and handmaids remission of all their sins, making of our entreaties unto our great Father a mean whereby they may have that forgiveness which they have ever hoped for.
Ó Vós, que viveis e reinais com Deus Pai em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen
Conclusio
℣. Réquiem ætérnam dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua lúceat eis.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusão
℣. O Lord, grant them eternal rest.
℟. And let the everlasting light shine upon them.
℣. May they rest in peace.
℟. Amen.

Ad Vesperas

Incipit{omittitur}
Início{omitido}
Psalmi {Psalmi et antiphonæ Votiva}
Ant. Placébo Dómino * in regióne vivórum.
Psalmus 114 [1]
114:1 Diléxi, quóniam exáudiet Dóminus * vocem oratiónis meæ.
114:2 Quia inclinávit aurem suam mihi: * et in diébus meis invocábo.
114:3 Circumdedérunt me dolóres mortis: * et perícula inférni invenérunt me.
114:4 Tribulatiónem et dolórem invéni: * et nomen Dómini invocávi.
114:5 O Dómine, líbera ánimam meam: * miséricors Dóminus, et iustus, et Deus noster miserétur.
114:6 Custódiens párvulos Dóminus: * humiliátus sum, et liberávit me.
114:7 Convértere, ánima mea, in réquiem tuam: * quia Dóminus benefécit tibi.
114:8 Quia erípuit ánimam meam de morte: * óculos meos a lácrimis, pedes meos a lapsu.
114:9 Placébo Dómino * in regióne vivórum.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
Ant. Placébo Dómino in regióne vivórum.
Salmos {Salmos e antífonas Votiva}
Ant. I will walk before the Lord * in the land of the living.
Salmo 114 [1]
114:1 Amei, porque o Senhor ouvirá * a voz da minha oração.
114:2 Pois inclinou para mim o seu ouvido: * e O invocarei todos meus dias.
114:3 Dores de morte me cercaram: * e perigos do inferno vieram sobre mim.
114:4 Encontrei-me na tribulação e na dor: * e invoquei o nome do Senhor.
114:5 Ó Senhor, livrai a minha alma: * o Senhor é misericordioso e justo e o nosso Deus é compassivo.
114:6 O Senhor é que guarda os pequeninos: * fui humilhado e Ele me livrou.
114:7 Volta, ó minha alma, ao teu repouso: * pois o Senhor te cumulou de bens.
114:8 Porque livrou da morte a minha alma: * os meus olhos das lágrimas, os meus pés da queda.
114:9 Agradarei ao Senhor * na região dos vivos.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. I will walk before the Lord in the land of the living.
Ant. Hei mihi Dómine, * quia incolátus meus prolongátus est.
Psalmus 119 [2]
119:1 Ad Dóminum cum tribulárer clamávi: * et exaudívit me.
119:2 Dómine, líbera ánimam meam a lábiis iníquis, * et a lingua dolósa.
119:3 Quid detur tibi, aut quid apponátur tibi * ad linguam dolósam?
119:4 Sagíttæ poténtis acútæ, * cum carbónibus desolatóriis.
119:5 Heu mihi, quia incolátus meus prolongátus est: habitávi cum habitántibus Cedar: * multum íncola fuit ánima mea.
119:7 Cum his, qui odérunt pacem, eram pacíficus: * cum loquébar illis, impugnábant me gratis.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
Ant. Hei mihi Dómine, quia incolátus meus prolongátus est.
Ant. Woe is me! O Lord, * that my sojourn is long.
Salmo 119 [2]
119:1 Na minha tribulação, clamei ao Senhor: * e ouviu-me.
119:2 Ó Senhor, livrai a minha alma dos lábios iníquos, * e da língua dolosa.
119:3 Que te será dado, ou que te será acrescentado, * ó língua dolosa?
119:4 Setas agudas do poderoso, * com brasas devoradoras.
119:5 Ai de mim, o meu desterro prolongou-se, habitei com os moradores de Cedar: * muito andou peregrinando a minha alma.
119:6 Com os que odiavam a paz eu era pacífico: * quando lhes falava, me contradiziam sem motivo.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. Woe is me! O Lord, that my sojourn is long.
Ant. Dóminus custódit te * ab omni malo: custódiat ánimam tuam Dóminus.
Psalmus 120 [3]
120:1 Levávi óculos meos in montes, * unde véniet auxílium mihi.
120:2 Auxílium meum a Dómino, * qui fecit cælum et terram.
120:3 Non det in commotiónem pedem tuum: * neque dormítet qui custódit te.
120:4 Ecce, non dormitábit neque dórmiet, * qui custódit Israël.
120:5 Dóminus custódit te, Dóminus protéctio tua, * super manum déxteram tuam.
120:6 Per diem sol non uret te: * neque luna per noctem.
120:7 Dóminus custódit te ab omni malo: * custódiat ánimam tuam Dóminus.
120:8 Dóminus custódiat intróitum tuum, et éxitum tuum: * ex hoc nunc, et usque in sǽculum.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
Ant. Dóminus custódit te ab omni malo: custódiat ánimam tuam Dóminus.
Ant. The Lord shall keep thee from all evil, * the Lord shall keep thy soul.
Salmo 120 [3]
120:1 Levantei os meus olhos para os montes, * donde me virá o auxílio.
120:2 Meu auxílio vem do Senhor, * que fez o céu e a terra.
120:3 Não permita Ele que vacile o teu pé: * nem adormeça Aquele que te guarda.
120:4 Eis que não adormecerá, nem dormirá, * O que guarda Israel.
120:5 O Senhor te guarda, o Senhor é a tua protecção, * Ele está à tua direita.
120:6 Durante o dia o sol te não queimará: * nem de noite a lua.
120:7 O Senhor te guarde de todo o mal: * o Senhor guarde a tua alma.
120:8 O Senhor guarde a tua entrada e a tua saída: * desde agora e para sempre.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. The Lord shall keep thee from all evil, the Lord shall keep thy soul.
Ant. Si iniquitátes * observáveris, Dómine: Dómine, quis sustinébit?
Psalmus 129 [4]
129:1 De profúndis clamávi ad te, Dómine: * Dómine, exáudi vocem meam:
129:2 Fiant aures tuæ intendéntes, * in vocem deprecatiónis meæ.
129:3 Si iniquitátes observáveris, Dómine: * Dómine, quis sustinébit?
129:4 Quia apud te propitiátio est: * et propter legem tuam sustínui te, Dómine.
129:5 Sustínuit ánima mea in verbo eius: * sperávit ánima mea in Dómino.
129:6 A custódia matutína usque ad noctem: * speret Israël in Dómino.
129:7 Quia apud Dóminum misericórdia: * et copiósa apud eum redémptio.
129:8 Et ipse rédimet Israël, * ex ómnibus iniquitátibus eius.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
Ant. Si iniquitátes observáveris, Dómine: Dómine, quis sustinébit?
Ant. If Thou, Lord, shouldest mark iniquities, * O Lord, who shall stand.
Salmo 129 [4]
129:1 Do profundo clamei a Vós, Senhor: * ó Senhor, escutai a minha voz:
129:2 Estejam atentos os vossos ouvidos, * à voz da minha súplica.
129:3 Se observardes as nossas iniquidades, Senhor: * ó Senhor, quem subsistirá?
129:4 Pois em Vós está a clemência: * Senhor, e devido à vossa lei subsiste em Vós.
129:5 Minha alma subsiste na sua palavra: * esperou a minha alma no Senhor.
129:6 Desde a vigília matutina até à noite: * espere Israel no Senhor.
129:7 Pois no Senhor está a misericórdia: * e há n’Ele abundante redenção.
129:8 Ele mesmo redimirá Israel, * de todas suas iniquidades.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. If Thou, Lord, shouldest mark iniquities, O Lord, who shall stand.
Ant. Opera * mánuum tuárum, Dómine, ne despícias.
Psalmus 137 [5]
137:1 Confitébor tibi, Dómine, in toto corde meo: * quóniam audísti verba oris mei.
137:2 In conspéctu Angelórum psallam tibi: * adorábo ad templum sanctum tuum, et confitébor nómini tuo.
137:3 Super misericórdia tua, et veritáte tua: * quóniam magnificásti super omne, nomen sanctum tuum.
137:4 In quacúmque die invocávero te, exáudi me: * multiplicábis in ánima mea virtútem.
137:5 Confiteántur tibi, Dómine, omnes reges terræ: * quia audiérunt ómnia verba oris tui:
137:6 Et cantent in viis Dómini: * quóniam magna est glória Dómini.
137:7 Quóniam excélsus Dóminus, et humília réspicit: * et alta a longe cognóscit.
137:8 Si ambulávero in médio tribulatiónis, vivificábis me: * et super iram inimicórum meórum extendísti manum tuam, et salvum me fecit déxtera tua.
137:9 Dóminus retríbuet pro me: * Dómine, misericórdia tua in sǽculum: ópera mánuum tuárum ne despícias.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
Ant. Opera mánuum tuárum, Dómine, ne despícias.
Ant. O Lord, forsake not * the works of thine own hands.
Salmo 137 [5]
137:1 Eu Vos glorificarei, ó Senhor, de todo o coração: * porque ouvistes as palavras da minha boca.
137:2 Em presença dos anjos Vos cantarei salmos: * Vos adorarei no vosso santo templo e glorificarei o vosso nome.
137:3 Por causa de vossa misericórdia e de vossa verdade: * porque engrandecestes o vosso santo nome sobre tudo.
137:4 Em qualquer dia que Vos invocar, ouvi-me: * aumentareis a fortaleza na minha alma.
137:5 Louvem-Vos, ó Senhor, todos os reis da terra: * pois ouviram todas as palavras de vossa boca:
137:6 Cantem nos caminhos do Senhor: * porque a glória do Senhor é grande.
137:7 Porque, sendo o Senhor excelso, todavia, olha os humildes: * e conhece de longe os altos.
137:8 Se andar no meio da tribulação, me dareis a vida: * e estendestes a vossa mão contra a ira dos meus inimigos e a vossa direita me salvou.
137:9 O Senhor retribuirá por mim: * ó Senhor, a vossa misericórdia é eterna: não desprezeis as obras de vossas mãos.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. O Lord, forsake not the works of thine own hands.
Versus (In loco Capituli)
℣. Audívi vocem de cælo dicéntem mihi.
℟. Beáti mórtui qui in Dómino moriúntur.
Versus (In loco Capituli)
℣. I heard a voice from heaven, saying unto me:
℟. Blessed are the dead which die in the Lord.
Canticum Magnificat {Antiphona Votiva}
Ant. Omne * quod dat mihi Pater, ad me véniet; et eum qui venit ad me, non eíciam foras.
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen eius.
1:50 Et misericórdia eius, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini eius in sǽcula.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
Ant. Omne quod dat mihi Pater, ad me véniet; et eum qui venit ad me, non eíciam foras.
Canticum Magnificat {Antífona Votiva}
Ant. All that the Father giveth Me shall come to Me; * and him that cometh to Me I will in no wise cast out.
Canticle of the Blessed Virgin
Luke 1:46-55
1:46 My soul * doth magnify the Lord.
1:47 And my spirit hath rejoiced * in God my Saviour.
1:48 Because he hath regarded the humility of his handmaid; * for behold from henceforth all generations shall call me blessed.
1:49 Because he that is mighty, hath done great things to me; * and holy is his name.
1:50 And his mercy is from generation unto generations, * to them that fear him.
1:51 He hath shewed might in his arm: * he hath scattered the proud in the conceit of their heart.
1:52 He hath put down the mighty from their seat, * and hath exalted the humble.
1:53 He hath filled the hungry with good things; * and the rich he hath sent empty away.
1:54 He hath received Israel his servant, * being mindful of his mercy:
1:55 As he spoke to our fathers, * to Abraham and to his seed for ever.
46
A minha alma glorifica ao Senhor *
47
E o meu espírito se alegra em Deus, meu Salvador.
48
Porque pôs os olhos na humildade da sua serva: *
De hoje em diante me chamarão bem-aventurada
Todas as gerações
49
O Todo-poderoso fez em mim maravilhas: *
Santo é o seu nome.
50
A sua misericórdia se estende de geração em geração *
Sobre aqueles que O temem.
51
Manifestou o poder do seu braço *
E dispersou os soberbos.
52
Derrubou os poderosos de seus tronos *
E exaltou os humildes.
53
Aos famintos encheu de bens *
E aos ricos despediu de mãos vazios.
54
Acolheu a Israel, seu servo, *
Lembrado da sua misericórdia,
55
Como tinha prometido a nossos pais, *
A Abraão e à sua descendência para sempre.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. All that the Father giveth Me shall come to Me; and him that cometh to Me I will in no wise cast out.
Oratio {Votiva}

Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.

℣. A porta ínferi.
℟. Erue, Dómine, ánimas eórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
secunda 'Domine, exaudi' omittitur

Orémus.
Fidélium, Deus, ómnium Cónditor et Redémptor, animábus famulórum famularúmque tuárum remissiónem cunctórum tríbue peccatórum: ut indulgéntiam, quam semper optavérunt, piis supplicatiónibus consequántur:
Qui vivis et regnas cum Deo Patre, in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {Votiva}

Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.

℣. From the gates of hell.
℟. Deliver their souls, O Lord!
℣. May they rest in peace.
℟. Amen.
℣. O Lord, hear my prayer.
℟. And let my cry come unto thee.
passar segunda Senhor, ouvi a minha oração.

Let us pray.
O God, who art thyself at once the Maker and the Redeemer of all thy faithful ones, grant unto the souls of thy servants and handmaids remission of all their sins, making of our entreaties unto our great Father a mean whereby they may have that forgiveness which they have ever hoped for.
Ó Vós, que viveis e reinais com Deus Pai em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen
Conclusio
℣. Réquiem ætérnam dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua lúceat eis.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusão
℣. O Lord, grant them eternal rest.
℟. And let the everlasting light shine upon them.
℣. May they rest in peace.
℟. Amen.

Matutinum    Laudes    Vesperae
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help