Divinum Officium Monastic - 1963

03-11-2019

Ad Primam

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Początek
℣. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Chwała Tobie Panie, Królu wiecznej chwały.
Hymnus
Iam lucis orto sídere,
Deum precémur súpplices,
Ut in diúrnis áctibus
Nos servet a nocéntibus.

Linguam refrénans témperet,
Ne litis horror ínsonet:
Visum fovéndo cóntegat,
Ne vanitátes háuriat.

Sint pura cordis íntima,
Absístat et vecórdia;
Carnis terat supérbiam
Potus cibíque párcitas.

Ut, cum dies abscésserit,
Noctémque sors redúxerit,
Mundi per abstinéntiam
Ipsi canámus glóriam.

Deo Patri sit glória,
Eiúsque soli Fílio,
Cum Spíritu Paráclito,
Et nunc et in perpétuum.
Amen.
Hymn
Gdy już wzeszła gwiazda światła,
Kornie prośmy Boga,
By w czynnościach dziennych
Zachował nas od szkody.

Niech powściągając miarkuje język,
By nie rozbrzmiewała groza waśni:
Niechaj życzliwie chroni wzrok nasz,
By się nie poił próżnością.

Niech czyste będzie wnętrze serca,
I niech odstąpi nierozum;
Niechaj hardość ciała skruszy
Skąpość napoju i pokarmu.

Abyśmy, gdy dzień przejdzie,
A kolejność znów sprowadzi noc,
Czyści przez wstrzemięźliwość
Śpiewali mu chwałę.

Bogu Ojcu niechaj będzie chwała,
I jedynemu jego Synowi,
Wraz z Duchem Pocieszycielem,
I teraz i na zawsze.
Amen.
Psalmi {Votiva}
Ant. Servíte Dómino * in timóre: et exsultáte ei cum tremóre.
Psalmus 1 [1]
1:1 Beátus vir, qui non ábiit in consílio impiórum, et in via peccatórum non stetit, * et in cáthedra pestiléntiæ non sedit:
1:2 Sed in lege Dómini volúntas eius, * et in lege eius meditábitur die ac nocte.
1:3 Et erit tamquam lignum, quod plantátum est secus decúrsus aquárum, * quod fructum suum dabit in témpore suo:
1:3 Et fólium eius non défluet: * et ómnia quæcúmque fáciet, prosperabúntur.
1:4 Non sic ímpii, non sic: * sed tamquam pulvis, quem proícit ventus a fácie terræ.
1:5 Ídeo non resúrgent ímpii in iudício: * neque peccatóres in concílio iustórum.
1:6 Quóniam novit Dóminus viam iustórum: * et iter impiórum períbit.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Psalmy {Wotywa}
Ant. Służcie Panu * w bojaźni, a radujcie się mu ze drżeniem.
Psalm 1 [1]
1:1 Błogosławiony mąż, który nie chodził za radą niezbożnych, i nie stał na drodze grzesznych, * i na stolicy zarazy nie siedział:
1:2 Ale w zakonie Pańskim upodobania jego, * i nad zakonem Jego rozmyśla we dnie i w nocy.
1:3 I będzie jak drzewo, które zasadzone jest nad ściekaniem wód, * które swój owoc da czasu swego:
1:3 A liść jego nie opadnie: * i wszystko, cokolwiek czynić będzie, poszczęści się.
1:4 Nie tak niezbożni, nie tak: * ale jak proch, który rozmiata wiatr z wierzchu ziemi.
1:5 Przeto nie powstaną niezbożnicy na sądzie: * ani grzesznicy w zebraniu sprawiedliwych.
1:6 Albowiem zna Pan drogę sprawiedliwych: * a droga niezbożnych zginie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Psalmus 2 [2]
2:1 Quare fremuérunt gentes: * et pópuli meditáti sunt inánia?
2:2 Astitérunt reges terræ, et príncipes convenérunt in unum * advérsus Dóminum, et advérsus Christum eius.
2:3 Dirumpámus víncula eórum: * et proiciámus a nobis iugum ipsórum.
2:4 Qui hábitat in cælis, irridébit eos: * et Dóminus subsannábit eos.
2:5 Tunc loquétur ad eos in ira sua, * et in furóre suo conturbábit eos.
2:6 Ego autem constitútus sum Rex ab eo super Sion montem sanctum eius, * prǽdicans præcéptum eius.
2:7 Dóminus dixit ad me: * Fílius meus es tu, ego hódie génui te.
2:8 Póstula a me, et dabo tibi gentes hereditátem tuam, * et possessiónem tuam términos terræ.
2:9 Reges eos in virga férrea, * et tamquam vas fíguli confrínges eos.
2:10 Et nunc, reges, intellégite: * erudímini, qui iudicátis terram.
2:11 Servíte Dómino in timóre: * et exsultáte ei cum tremóre.
2:12 Apprehéndite disciplínam, nequándo irascátur Dóminus, * et pereátis de via iusta.
2:13 Cum exárserit in brevi ira eius: * beáti omnes qui confídunt in eo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Psalm 2 [2]
2:1 Czemu się wzburzyły narody, * a ludy wymyślały próżne rzeczy?
2:2 Stanęli razem królowie ziemi, a książęta zeszli się w gromadę * przeciw Panu i przeciw Chrystusowi Jego.
2:3 Potargajmy więzy ich: * i zrzućmy z siebie jarzmo ich.
2:4 Pan, który mieszka w niebiosach, wyśmieje się z nich, * i Pan szydzić z nich będzie.
2:5 Wtedy przemówi do nich w gniewie swoim * i w zapalczywości swej potrwoży ich.
2:6 A ja jestem ustanowiony królem od Niego nad Syjonem górą świętą Jego, * bym głosił przykazanie Jego.
2:7 Pan rzekł do mnie: * Tyś jest Synem moim, Jam Ciebie dziś zrodził.
2:8 Żądaj ode Mnie, a dam Ci narody w Twe dziedzictwo, * a w posiadłość Twą krańce ziemi.
2:9 Będziesz nimi rządził laską żelazną, * a jak naczynie garncarskie pokruszysz ich.
2:10 A teraz, królowie, zrozumiejcie, * uczcie się wy, którzy sądzicie ziemię.
2:11 Służcie Panu w bojaźni, * a radujcie się Mu ze drżeniem.
2:12 Chwyćcie się nauki, by się przypadkiem nie rozgniewał Pan * i byście nie zginęli z drogi sprawiedliwej.
2:13 Gdy się wkrótce zapali gniew Jego: * błogosławieni wszyscy, którzy w Nim ufają.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Psalmus 6 [3]
6:2 Dómine, ne in furóre tuo árguas me, * neque in ira tua corrípias me.
6:3 Miserére mei, Dómine, quóniam infírmus sum: * sana me, Dómine, quóniam conturbáta sunt ossa mea.
6:4 Et ánima mea turbáta est valde: * sed tu, Dómine, úsquequo?
6:5 Convértere, Dómine, et éripe ánimam meam: * salvum me fac propter misericórdiam tuam.
6:6 Quóniam non est in morte qui memor sit tui: * in inférno autem quis confitébitur tibi?
6:7 Laborávi in gémitu meo, lavábo per síngulas noctes lectum meum: * lácrimis meis stratum meum rigábo.
6:8 Turbátus est a furóre óculus meus: * inveterávi inter omnes inimícos meos.
6:9 Discédite a me, omnes, qui operámini iniquitátem: * quóniam exaudívit Dóminus vocem fletus mei.
6:10 Exaudívit Dóminus deprecatiónem meam, * Dóminus oratiónem meam suscépit.
6:11 Erubéscant, et conturbéntur veheménter omnes inimíci mei: * convertántur et erubéscant valde velóciter.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Servíte Dómino in timóre: et exsultáte ei cum tremóre.
Psalm 6 [3]
6:2 Panie, w zapalczywości Twej nie karć mnie * i w gniewie Twoim mnie nie karz.
6:3 Zmiłuj się nade mną, Panie, bom chory: * uzdrów mnie, Panie, bo się wstrząsnęły kości moje.
6:4 I dusza moja strwożona jest bardzo: * ale Ty, Panie, pókiż?
6:5 Zwróć się, Panie, i wyrwij duszę moją: * zbaw mię dla miłosierdzia Twego.
6:6 Bo nie masz w śmierci, kto by o Tobie pamiętał, * a w otchłani któż Cię wysławiać będzie?
6:7 Umęczyłem się wzdychaniem moim, będę obmywał na każdą noc łóżko moje, * łzami moimi będę skrapiał pościel swoją.
6:8 Zamroczyło się od udręczenia oko moje: * zestarzałem się między wszystkimi nieprzyjaciółmi mymi.
6:9 Odstąpcie ode mnie wszyscy, którzy czynicie nieprawość, * albowiem wysłuchał Pan głos płaczu mojego.
6:10 Wysłuchał Pan prośbę moją, * Pan modlitwę moją przyjął.
6:11 Niech się zawstydzą i wielce zatrwożą wszyscy nieprzyjaciele moi, * niech się nawrócą i zawstydzą bardzo prędko.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.

Ant. Służcie Panu w bojaźni, a radujcie się mu ze drżeniem.
Capitulum Versus {Votiva}
1 Tim. 1:17
Regi sæculórum immortáli et invisíbili, soli Deo honor et glória in sǽcula sæculórum. Amen.
℟. Deo grátias.

℣. Exsúrge, Christe, ádiuva nos.
℟. Et líbera nos propter nomen tuum.
Kapitulum Wers {Wotywa}
1 Tm 1:17
Królowi wieków nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, samemu Bogu, cześć i chwała na wieki wieków. Amen.
℟. Bogu niech będą dzięki.

℣. Powstań, Chryste, wspieraj nas.
℟. I wyzwól nas dla imienia Twego.
Orationes
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.

℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Dómine Deus omnípotens, qui ad princípium huius diéi nos perveníre fecísti: tua nos hódie salva virtúte; ut in hac die ad nullum declinémus peccátum, sed semper ad tuam iustítiam faciéndam nostra procédant elóquia, dirigántur cogitatiónes et ópera.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Modlitwy
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
„Ojcze nasz” cicho do „I nie wódź nas”.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.

℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Panie Boże wszechmogący, który bezpiecznie nas doprowadziłeś do początku dnia dzisiejszego: ochraniaj nas dzisiaj Swą mocą; abyśmy się tego dnia nie skłonili do żadnego grzechu, ale zawsze kierowali swoje myśli i uczynki do czynienia twojej sprawiedliwości.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Deinde in Choro legitur Martyrologium, quod laudabiliter fit etiam extra Chorum.

Martyrologium (anticip.)
Quarto Idus Mártii Luna sexta Anno Dómini 2019

Romæ sancti Gregórii Primi, Papæ, Confessóris et Ecclésiæ Doctóris exímii; qui, ob res præcláre gestas atque Anglos ad Christi fidem convérsos, Magnus est dictus et Anglórum Apóstolus appellátus.
Ibídem deposítio sancti Innocéntii Primi, Papæ et Confessóris. Ipsíus autem festum quinto Kaléndas Augústi celebrátur.
Item Romæ sancti Mamiliáni Mártyris.
Nicomedíæ sanctórum Egdúni Presbýteri, et aliórum septem, qui sínguli diébus síngulis suffocáti sunt, ut céteris metus incuterétur.
Ibídem pássio sancti Petri Mártyris, qui, cum esset cubiculárius Diocletiáni Imperatóris, et libérius de imménsis Mártyrum supplíciis quererétur, proptérea, iubénte eódem, in médium addúcitur, ac primo suspénsus, diutíssime flagris torquétur, deínde acéto ac sale perfúsus, ad últimum in cratícula lento igne assátur, sicque vere Petri éxstitit et fídei heres et nóminis.
Constantinópoli sancti Theóphanis, qui, ex ditíssimo pauper Mónachus efféctus, ab ímpio Leóne Arméno, pro cultu sacrárum Imáginum, biénnio deténtus est in cárcere, et inde in Samothráciam deportátus, ibídem, ærúmnis conféctus, réddidit spíritum, multísque miráculis cláruit.
Cápuæ sancti Bernárdi, Epíscopi et Confessóris.
℣. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.
℟. Deo grátias.

℣. Pretiósa in conspéctu Dómini.
℟. Mors Sanctórum eius.
Sancta María et omnes Sancti intercédant pro nobis ad Dóminum, ut nos mereámur ab eo adiuvári et salvári, qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Następnie w chórze czyta się Martyrologium, co jest chwalebne także poza chórem.

Martyrologium (anticip.)
Roku Pańskiego 2019

Dnia 12-go marca w Rzymie św. Grzegorza, Papieża i odznaczonego Nauczyciela Kościoła, który stworzył wiele wspaniałych dzieł i nawrócił Anglików do wiary chrześcijańskiej. Dzięki temu zyskał przydomek „Wielkiego”, zwą go też Apostołem Anglii.

Także w Rzymie św. Mamilianusa, Męczennika.
W Nikomedii św. Egdunusa, Kapłana z siedmiu towarzyszami, z których codziennie jednego zabijano, aby pozostałych nabawić większego strachu.
Tamże męczeństwo św. Piotra. Ponieważ jako kamerdyner cesarza Dioklecjana otwarcie wypowiedział swe zdanie o okropnym prześladowaniu Męczenników, został na rozkaz cesarza publicznie postawiony przed sądem, torturowany, długo biczowany, obsypany solą, oblany octem i prażony powoli na ruszcie. W ten sposób udowodnił czynem, że nie tylko imię, ale także wiarę odziedziczył po św. Piotrze.
W Konstantynopolu św. Teofana, który opuścił wszystkie swe bogactwa, aby zostać ubogim zakonnikiem. Za obronę świętych obrazów był więziony dwa lata przez bezbożnego Leona Armeńczyka, a potem zesłany na wygnanie do Samotracji, gdzie wyczerpany wskutek długotrwałych cierpień wyzionął ducha. Jaśniał także wielu cudami.

℣. I gdzie indziej wielu świętych Męczenników i Wyznawców oraz świętych Dziewic.
℟. Bogu niech będą dzięki.

℣. Cenna jest w oczach Pana.
℟. Śmierć świętych Jego.
Święta Maryja i wszyscy święci niech się wstawiają za nami u Pana, abyśmy zasłużyli na Jego pomoc i zbawienie, który żyje i króluje na wieki wieków.
℟. Amen.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.

Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Réspice in servos tuos, Dómine, et in ópera tua, et dírige fílios eórum.
℟. Et sit splendor Dómini Dei nostri super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos, et opus mánuum nostrárum dírige.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Orémus.
Dirígere et sanctificáre, régere et gubernáre dignáre, Dómine Deus, Rex cæli et terræ, hódie corda et córpora nostra, sensus, sermónes et actus nostros in lege tua, et in opéribus mandatórum tuórum: ut hic et in ætérnum, te auxiliánte, salvi et líberi esse mereámur, Salvátor mundi:
Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Dies et actus nostros in sua pace dispónat Dóminus omnípotens. Amen.
℣. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
℣. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
℣. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.

Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
„Ojcze nasz” cicho do „I nie wódź nas”.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
℣. Wejrzyj na sługi Swoje, Panie, i na dzieła Twoje, i prowadź ich dzieci.
℟. I niech jasność Pana Boga naszego będzie nad nami, i prowadź pracę rąk naszych, i dzieła rąk naszych prowadź.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Módlmy się.
Panie Boże, królu nieba i ziemi, racz dzisiaj prowadzić i uświęcać, władać i kierować, serca i ciała nasze, zmysły, słowa i czyny nasze według prawa Twojego, i według przykazań Twoich: abyśmy teraz i w wieczności, przez Ciebie wspierani, zasłużyli na zbawienie i wyzwolenie, Zbawicielu świata:
Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
℟. Amen.

℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Dniem i czynami naszymi niech w swoim pokoju rozporządza Pan wszechmogący. Amen.
Regula
Ex Régula Sancti Patri Nostri Benedícti. Caput 33: Si quid débeant mónachi próprium habére

Præcípue hoc vítium radícitus amputándum est de monastério ne quis præsúmat áliquid dare aut accípere sine iussióne abbátis, neque áliquid habére próprium, nullam omníno rem, neque códicem, neque tábulas, neque gráfium, sed nihil omníno, quippe quibus nec córpora sua nec voluntátes licet habére in própria voluntáte; ómnia vero necessária a patre speráre monastérii, nec quicquam líceat habére quod abbas non déderit aut permíserit. Omniáque ómnibus sint commúnia, ut scriptum est, ne quisquam suum áliquid dicat vel præsúmat. Quod si quisquam huic nequíssimo vítio deprehénsus fúerit delectári, admoneátur semel et íterum; si non emendáverit, correptióni subiáceat.

Extra Chorum etiam laudabiliter dicitur lectio ex S. Regulæ; secus dicitur Lectio brevis.

Lectio brevis {Votiva}
Sir 24:19-20
In platéis sicut cinnamómum et bálsamum aromatízans odórem dedi: quasi myrrha elécta, dedi suavitátem odóris.

In fine:
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
Reguła
Z Reguły Świętego Ojca Naszego Benedykta. Rozdział 33: Jeśli zakonnicy mieć co mogą własnego.

Osobliwie ta wada wykorzeniona z gruntu ma być z klasztoru, żeby się nikt nie ważył dawać albo brać czego bez pozwolenia opaciego, ani też mieć co własnego, żadnej zgoła rzeczy, ani książki, ani tabliczek albo pugilaresu, ani ołówka albo piórka, słowem zgoła nic, jako takim, którym się ani ciała swego, ani woli własnej, w swojej mocy żadnym sposobem mieć nie godzi (Sobór Tryd. ses. 25, de reguł. c. 1 — 3). Ale się wszystkiego, co jedno potrzeba, od Ojca klasztornego spodziewać mają, i nie godzi się żadnej rzeczy mieć, którejby Opat albo nie dał, albo nie pozwolił. „A wszystkie rzeczy wszystkim mają być pospolite (Dzieje Apost. 4, 32), jako jest napisano; i żaden nic swojem niechaj nie nazywa, ani sobie śmie przywłaszczać. A jeśliby spostrzeżono, że się który w tym występku niecnotliwym propryetarstwa (własności) kocha, niechaj go raz i drugi napomną, a jeśli się nie poprawi, karaniu niech podlega.

Poza chórem chwalebne jest czytanie z Reguły; inaczej czyta się Czytanie krótkie.

Czytanie krótkie {Wotywa}
Syr 24:19-20
Na ulicach jako cynamon i balsam woniający wydałam wonność, jako mirra wyborna dałam słodkość wonności.

Na zakończenie:
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Conclusio
℣. Adiutórium nóstrum in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
℣. Benedicite.
℟. Deus.
Benedictio. Dóminus nos benedícat, et ab omni malo deféndat, * et ad vitam perdúcat ætérnam.
Et fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen
Zakończenie
℣. Wspomożenie nasze w imieniu Pana.
℟. Który stworzył niebo i ziemię.
℣. Błogosław nam.
℟. Boże.
Błogosławieństwo. Niech Pan nas błogosławi, i broni od wszelkiego zła, i doprowadzi do życia wiecznego.
A dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
Commemorátio defunctórum
℟.br. Commemorátio ómnium fratrum, familiárum Órdinis nostri, atque benefactórum nostrórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.

Psalmus 129 [4]
129:1 De profúndis clamávi ad te, Dómine: * Dómine, exáudi vocem meam:
129:2 Fiant aures tuæ intendéntes, * in vocem deprecatiónis meæ.
129:3 Si iniquitátes observáveris, Dómine: * Dómine, quis sustinébit?
129:4 Quia apud te propitiátio est: * et propter legem tuam sustínui te, Dómine.
129:5 Sustínuit ánima mea in verbo eius: * sperávit ánima mea in Dómino.
129:6 A custódia matutína usque ad noctem: * speret Israël in Dómino.
129:7 Quia apud Dóminum misericórdia: * et copiósa apud eum redémptio.
129:8 Et ipse rédimet Israël, * ex ómnibus iniquitátibus eius.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.

℣. A porta ínferi.
℟. Érue, Dómine, ánimas eórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.

℣. Dómine exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.

secunda 'Domine, exaudi' omittitur
Orémus.
Deus véniæ largítor et humánæ salútis amátor: quǽsumus cleméntiam tuam: ut nostræ congregatiónis fratres, propínquos et benefactóres, qui ex hoc sǽculo transiérunt, beáta María semper vírgine intercedénte cum ómnibus sanctis tuis ad perpétuæ beatitúdinis consórtium perveníre concédas.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine.
℟. Et lux perpétua lúceat eis.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
Wspomnienie zmarłych
℟.br. Wspomnienie wszystkich braci, przyjaciół Zakonu naszego, a także dobroczyńców naszych.
℣. Niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen

Psalm 129 [4]
129:1 Z głębokości wołałem ku Tobie, Panie: * Panie, wysłuchaj głosu mego:
129:2 Niech się nakłonią uszy Twoje * na głos modlitwy mojej.
129:3 Jeśli będziesz baczył na nieprawości, Panie, * Panie, któż się ostoi?
129:4 Albowiem u Ciebie jest przebaczenie, * i dla zakonu Twego czekałem Cię, Panie.
129:5 Czekała dusza moja na słowo Jego, * nadzieję miała dusza moja w Panu.
129:6 Od straży porannej aż do nocy * niechaj nadzieję ma Izrael w Panu.
129:7 Bo u Pana miłosierdzie * i obfite u Niego odkupienie.
129:8 A On odkupi Izraela * ze wszystkich nieprawości jego.
℣. Wieczny odpoczynek * racz im dać, Panie.
℟. A światłość wiekuista * niechaj im świeci.

℣. Od bram piekielnych.
℟. Zabierz, Panie, ich dusze.
℣. Niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.

℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.

opuścić drugie „Panie, wysłuchaj”
Módlmy się.
Boże, dawco przebaczenia i zbawienia ludzkiego miłośniku: błagamy łaskawości Twojej, abyś braci naszego zgromadzenia, naszych bliskich i dobroczyńców, którzy z tego świata zeszli, za wstawieniem się błogosławionej Marji, zawsze Panny i wszystkich Świętych Twoich, do uczestnictwa w wiecznej szczęśliwości dojść dozwolił.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.

℣. Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie.
℟. A światłość wiekuista niechaj im świeci.
℣. Niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help