Incipit
secreto
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Deinde, clara voce, dicitur Versus:
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
|
Początek
bezgłośnie
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna; Pan z Tobą: błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Następnie słyszalnym głosem odmawia się werset:
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmi {Psalmi & antiphonæ Votiva}
Ant. Qui me conféssus fúerit.
Psalmus 109 [1]
109:1 Dixit Dóminus Dómino meo: * Sede a dextris meis:
109:1 Donec ponam inimícos tuos, * scabéllum pedum tuórum.
109:2 Virgam virtútis tuæ emíttet Dóminus ex Sion: * domináre in médio inimicórum tuórum.
109:3 Tecum princípium in die virtútis tuæ in splendóribus sanctórum: * ex útero ante lucíferum génui te.
109:4 Jurávit Dóminus, et non pœnitébit eum: * Tu es sacérdos in ætérnum secúndum órdinem Melchísedech.
109:5 Dóminus a dextris tuis, * confrégit in die iræ suæ reges.
109:6 Judicábit in natiónibus, implébit ruínas: * conquassábit cápita in terra multórum.
109:7 De torrénte in via bibet: * proptérea exaltábit caput.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Qui me conféssus fúerit coram homínibus, confitébor et ego eum coram Patre meo.
|
Psalmy {Psalmy, antyfony Wotywa}
Ant. Wszelki, który Mię wyzna.
Psalm 109 [1]
109:1 Rzekł Pan Panu memu: * Siedź po prawicy mojéj:
109:1 Aż położę nieprzyjacioły twoje, * podnóżkiem nóg twoich.
109:2 Laskę mocy twojéj wypuści Pan z Syonu: * panuj w pośród nieprzyjaciół twoich.
109:3 Przy tobie przodkowanie w dzień możności twojéj w jasnościach świątości: * z żywota przed jutrzenką zrodziłem cię.
109:4 Przysiągł Pan, a nie będzie mu żal: * Ty jesteś kapłanem na wieki, według porządku Melchisedechowego.
109:5 Pan po prawicy twojéj, * poraził w dzień gniewu swego króle.
109:6 Będzie sądził narody, napełni upaści: * potłucze głowy wielu na ziemi.
109:7 Z strumienia na drodze pić będzie: * dlatego wywyższy głowę.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Wszelki, który Mię wyzna przed ludźmi, wyznam go Ja też przed Ojcem.
|
Ant. Qui séquitur me.
Psalmus 110 [2]
110:1 Confitébor tibi, Dómine, in toto corde meo: * in consílio justórum, et congregatióne.
110:2 Magna ópera Dómini: * exquisíta in omnes voluntátes ejus.
110:3 Conféssio et magnificéntia opus ejus: * et justítia ejus manet in sǽculum sǽculi.
110:4 Memóriam fecit mirabílium suórum, miséricors et miserátor Dóminus: * escam dedit timéntibus se.
110:5 Memor erit in sǽculum testaménti sui: * virtútem óperum suórum annuntiábit pópulo suo:
110:7 Ut det illis hereditátem géntium: * ópera mánuum ejus véritas, et judícium.
110:8 Fidélia ómnia mandáta ejus: confirmáta in sǽculum sǽculi, * facta in veritáte et æquitáte.
110:9 Redemptiónem misit pópulo suo: * mandávit in ætérnum testaméntum suum.
110:9 (fit reverentia) Sanctum, et terríbile nomen ejus: * inítium sapiéntiæ timor Dómini.
110:10 Intelléctus bonus ómnibus faciéntibus eum: * laudátio ejus manet in sǽculum sǽculi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Qui séquitur me, non ámbulat in ténebris, sed habébit lumen vitæ, dicit Dóminus.
|
Ant. Kto za Mną idzie.
Psalm 110 [2]
110:1 Będęć wyznawał, Panie, wszystkiem sercem mojem: * w radzie sprawiedliwych i w zgromadzeniu.
110:2 Wielkie sprawy Pańskie: * doświadczone we wszystkiem upodobaniu jego.
110:3 Wyznanie i wielmożność dzieło jego: * a sprawiedliwość jego trwa na wieki wieków.
110:4 Uczynił pamiątkę dziwów swoich miłosierny a litościwy Pan: * dał pokarm tym, którzy się go boją.
110:5 Pamiętać będzie wiecznie na Testament swój: * moc uczynków swoich oznajmi ludowi swemu.
110:7 Aby im dał dziedzictwo poganów: * uczynki rąk jego prawda i sąd.
110:8 Pewne są wszystkie przykazania jego: utwierdzone na wieki wieczne, * uczynione w prawdzie i w prawości.
110:9 Posłał odkupienie ludowi swemu: * postanowił na wieki Testament swój.
110:9 (ukłonić się) Święte i straszne imię jego: * początek mądrości bojaźń Pańska.
110:10 Wyrozumienie dobre wszystkim, którzy je czynią: * chwała jego trwa na wieki wieków.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Kto za Mną idzie, nie chodzi w ciemnościach, ale będzie miał światłość żywota, mówi Pan.
|
Ant. Qui mihi minístrat.
Psalmus 111 [3]
111:1 Beátus vir, qui timet Dóminum: * in mandátis ejus volet nimis.
111:2 Potens in terra erit semen ejus: * generátio rectórum benedicétur.
111:3 Glória, et divítiæ in domo ejus: * et justítia ejus manet in sǽculum sǽculi.
111:4 Exórtum est in ténebris lumen rectis: * miséricors, et miserátor, et justus.
111:5 Jucúndus homo qui miserétur et cómmodat, dispónet sermónes suos in judício: * quia in ætérnum non commovébitur.
111:7 In memória ætérna erit justus: * ab auditióne mala non timébit.
111:8 Parátum cor ejus speráre in Dómino, confirmátum est cor ejus: * non commovébitur donec despíciat inimícos suos.
111:9 Dispérsit, dedit paupéribus: justítia ejus manet in sǽculum sǽculi, * cornu ejus exaltábitur in glória.
111:10 Peccátor vidébit, et irascétur, déntibus suis fremet et tabéscet: * desidérium peccatórum períbit.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Qui mihi minístrat, me sequátur: et ubi ego sum, illic sit et miníster meus.
|
Ant. Jeśli Mnie kto służy.
Psalm 111 [3]
111:1 Błogosławiony mąż, który się boi Pana: * w przykazaniu jego będzie się kochał wielce.
111:2 Możne na ziemi będzie nasienie jego: * naród prawych będzie błogosławiony.
111:3 Sława i bogactwa w domu jego: * a sprawiedliwość jego trwa na wieki wieków.
111:4 Weszła w ciemnościach światłość prawym: * miłościwy, miłosierny i sprawiedliwy.
111:5 Rozkoszny człowiek, który się zlituje i pożycza, będzie miarkował mowy swe z rozsądkiem: * bo na wieki nie będzie poruszon.
111:7 W wiecznéj pamiątce będzie sprawiedliwy: * nie będzie się bał posłuchu złego.
111:8 Gotowe serce jego nadzieję mieć w Panu, umocnione jest serce jego: * nie poruszy się, aż wzgardzi nieprzyjacioły swymi.
111:9 Rozproszył, dał ubogim: sprawiedliwość jego trwa na wieki wieków, * róg jego wywyższy się w chwale.
111:10 Grzesznik ujrzy i będzie się gniewał, będzie zgrzytał zęboma swemi, a będzie schnął: * żądza niezbożnych zaginie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Jeśli Mnie kto służy, niech za Mną idzie: a gdziem Ja jest, tam i sługa Mój będzie.
|
Ant. Si quis mihi ministráverit.
Psalmus 112 [4]
112:1 Laudáte, púeri, Dóminum: * laudáte nomen Dómini.
112:2 (fit reverentia) Sit nomen Dómini benedíctum, * ex hoc nunc, et usque in sǽculum.
112:3 A solis ortu usque ad occásum, * laudábile nomen Dómini.
112:4 Excélsus super omnes gentes Dóminus, * et super cælos glória ejus.
112:5 Quis sicut Dóminus, Deus noster, qui in altis hábitat, * et humília réspicit in cælo et in terra?
112:7 Súscitans a terra ínopem, * et de stércore érigens páuperem:
112:8 Ut cóllocet eum cum princípibus, * cum princípibus pópuli sui.
112:9 Qui habitáre facit stérilem in domo, * matrem filiórum lætántem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Si quis mihi ministráverit, honorificábit eum Pater meus, qui est in cælis, dicit Dóminus.
|
Ant. Jeśli Mi kto będzie służył.
Psalm 112 [4]
112:1 Chwalcie dzieci Pana: * chwalcie imię Pańskie.
112:2 (ukłonić się) Niechaj będzie imię Pańskie błogosławione, * odtąd i aż na wieki.
112:3 Od wschodu słońca aż do zachodu, * chwalebne imię Pańskie.
112:4 Wysoki nad wszystkie narody Pan, * a nad niebiosa chwała jego.
112:5 Któż jako Pan, Bóg nasz, który mieszka na wysokości, * a na niskie rzeczy patrzy na niebie i na ziemi?
112:7 Podnoszący z ziemie nędznego, * a z gnoju wywyższając ubogiego:
112:8 Aby go posadził z książęty, * z książęty ludu swego.
112:9 Który czyni, iż niepłodna mieszka w domu, * matka synów wesoła.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Jeśli Mi kto będzie służył, uczci go Ojciec Mój, który jest w niebiesiech, mówi Pan.
|
Ant. Volo Pater.
Psalmus 113 [5]
113:1 In éxitu Israël de Ægýpto, * domus Jacob de pópulo bárbaro:
113:2 Facta est Judǽa sanctificátio ejus, * Israël potéstas ejus.
113:3 Mare vidit, et fugit: * Jordánis convérsus est retrórsum.
113:4 Montes exsultavérunt ut aríetes, * et colles sicut agni óvium.
113:5 Quid est tibi, mare, quod fugísti: * et tu, Jordánis, quia convérsus es retrórsum?
113:6 Montes, exsultástis sicut aríetes, * et colles, sicut agni óvium.
113:7 A fácie Dómini mota est terra, * a fácie Dei Jacob.
113:8 Qui convértit petram in stagna aquárum, * et rupem in fontes aquárum.
113:9 Non nobis, Dómine, non nobis: * sed nómini tuo da glóriam.
113:10 Super misericórdia tua, et veritáte tua: * nequándo dicant gentes: Ubi est Deus eórum?
113:11 Deus autem noster in cælo: * ómnia quæcúmque vóluit, fecit.
113:12 Simulácra géntium argéntum, et aurum, * ópera mánuum hóminum.
113:13 Os habent, et non loquéntur: * óculos habent, et non vidébunt.
113:14 Aures habent, et non áudient: * nares habent, et non odorábunt.
113:15 Manus habent, et non palpábunt: pedes habent, et non ambulábunt: * non clamábunt in gútture suo.
113:16 Símiles illis fiant qui fáciunt ea: * et omnes qui confídunt in eis.
113:17 Domus Israël sperávit in Dómino: * adjútor eórum et protéctor eórum est,
113:18 Domus Aaron sperávit in Dómino: * adjútor eórum et protéctor eórum est,
113:19 Qui timent Dóminum, speravérunt in Dómino: * adjútor eórum et protéctor eórum est.
113:20 Dóminus memor fuit nostri: * et benedíxit nobis:
113:20 Benedíxit dómui Israël: * benedíxit dómui Aaron.
113:21 Benedíxit ómnibus, qui timent Dóminum, * pusíllis cum majóribus.
113:22 Adíciat Dóminus super vos: * super vos, et super fílios vestros.
113:23 Benedícti vos a Dómino, * qui fecit cælum, et terram.
113:24 Cælum cæli Dómino: * terram autem dedit fíliis hóminum.
113:25 Non mórtui laudábunt te, Dómine: * neque omnes, qui descéndunt in inférnum.
113:26 Sed nos qui vívimus, benedícimus Dómino, * ex hoc nunc et usque in sǽculum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Volo Pater, ut ubi ego sum, illic sit et miníster meus.
|
Ant. Chcę Ojcze.
Psalm 113 [5]
113:1 Gdy wychodził lud Izraelski z Egiptu, * dom Jakóbów z ludu pogańskiego:
113:2 Stał się lud Judzki poświęcenie jego, * Izrael moc jego.
113:3 Morze ujrzało i uciekło: * Jordan wrócił się nazad.
113:4 Góry stały jako barani, * a pagórki jako jagnięta.
113:5 Cóż ci się stało, morze, żeś uciekło: * i tobie, Jordanie, żeś się nazad wrócił?
113:6 Góry, wyskoczyłyście jako barani, * a pagórki jako jagnięta.
113:7 Od oblicza Pańskiego zadrżała ziemia, * od oblicza Boga Jakóbowego.
113:8 Który obrócił opokę w wodne jeziora, * a skałę w źródła wodne.
113:9 Nie nam, Panie, nie nam: * ale imieniowi twemu daj chwałę.
113:10 Dla miłosierdzia twego i dla prawdy twojéj: * aby snadź nie rzekli poganie: Gdzież jest Bóg ich?
113:11 Ano Bóg nasz na niebie: * wszystko, cokolwiek chciał, uczynił.
113:12 Bałwany pogańskie śrebro i złoto, * robota rąk człowieczych.
113:13 Usta mają, a nie mówią: * oczy mają, a nie ujrzą.
113:14 Uszy mają, a nie usłyszą: * nozdrze mają, a nie powoniają.
113:15 Ręce mają, a nie będą macać: nogi mają, a nie będą chodzić: * ani wołać będą gardłem swojem.
113:16 Niech im podobni będą, którzy je czynią: * i wszyscy, którzy w nich ufają.
113:17 Dom Izraelski nadzieję miał w Panu: * pomocnikiem ich i obrońcą ich jest.
113:18 Dom Aaronów nadzieję miał w Panu: * pomocnikiem ich i obrońcą ich jest.
113:19 Którzy się boją Pana, nadzieję mieli w Panu: * pomocnikiem ich i obrońcą ich jest.
113:20 Pan pamiętał na nas: * i błogosławił nam.
113:20 Błogosławił domowi Izraelskiemu: * błogosławił domowi Aaronowemu.
113:21 Błogosławił wszystkim, którzy się boją Pana, * małym z większymi.
113:22 Niech przyczyni Pan na was: * na was i na syny wasze.
113:23 Błogosławieni wy od Pana, * który stworzył niebo i ziemię.
113:24 Niebo nad niebiosy Panu: * a ziemię dał synom człowieczym.
113:25 Nie umarli będą cię chwalić, Panie: * ani wszyscy, którzy zstępują do piekła.
113:26 Ale my, którzyśmy żywi, błogosławiemy Panu, * od tego czasu aż na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Chcę Ojcze, aby, gdziem Ja jest, tam i sługa Mój był.
|
Capitulum Hymnus Versus {Votiva}
Sir 24:14
Ab inítio et ante sǽcula creáta sum, et usque ad futúrum sǽculum non désinam, et in habitatióne sancta coram ipso ministrávi.
℟. Deo grátias.
Hymnus
Prima stropha sequentis hymni dicitur flexis genibus.
Ave maris stella,
Dei Mater alma,
Atque semper Virgo,
Felix cæli porta.
Sumens illud Ave
Gabriélis ore,
Funda nos in pace,
Mutans Hevæ nomen.
Solve vincla reis,
Profer lumen cæcis,
Mala nostra pelle,
Bona cuncta posce.
Monstra te esse matrem,
Sumat per te preces,
Qui pro nobis natus,
Tulit esse tuus.
Virgo singuláris,
Inter omnes mitis,
Nos culpis solútos
Mites fac et castos.
Vitam præsta puram,
Iter para tutum,
Ut vidéntes Jesum,
Semper collætémur.
Sit laus Deo Patri,
Summo Christo decus,
Spirítui Sancto,
Tribus honor unus.
Amen.
℣. Diffúsa est grátia in lábiis tuis.
℟. Proptérea benedíxit te Deus in ætérnum.
|
Kapitulum Hymn Wers {Wotywa}
Syr 24:14
Od początku i przed wieki jestem stworzona i aż do przyszłego wieku nie ustanę, a w mieszkaniu świętym służyłam przed nim.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Hymn
Pierwszą zwrotkę hymnu odmawia się klęcząc.
Witaj, Gwiazdo morza,
Rodzicielko Boża,
Dziewico nietknięta
Bramo niebios święta.
Gabrjel zwiastował
Tę cudu godzinę,
Obdarz nas pokojem
Mażąc Ewy winę
Zerwij ziemskie pęta
Rzuć światłości blaski,
Niech grzeszni i ślepi
Doznają Twej łaski.
O, Matko nieś nasze
Prośby i westchnienia
Temu, co zrodzony
Dla świata zbawienia.
Dziewico przeczysta,
Prosim Cię w pokorze,
Niechaj czyste serca
Mają sługi Boże.
I bezpieczną drogą
Prowadź nas do celu,
Wtedy szczęście nasze
Znajdziem w Zbawicielu.
Chwalmy Ojca, Syna
I Ducha Świętego,
Chwalmy wiecznie Boga
W Trójcy Jedynego.
Amen.
℣. Rozlała się wdzięczność po wargach twoich.
℟. Dlatego cię błogosławił Bóg na wieki.
|
Canticum Magnificat {Antiphona Votiva}
Ant. Beáta Mater.
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat ✠ * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen ejus.
1:50 Et misericórdia ejus, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini ejus in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Beáta Mater et intácta Virgo, gloriósa Regína mundi, intercéde pro nobis ad Dóminum.
|
Kantyk Magnificat {Antyfona Wotywa}
Ant. Błogosławiona Matko,
Pieśń Najświętszej Maryi Panny
Łk 1:46-55
1:46 Wielbij ✠ * duszo moja, Pana.
1:47 I rozradował się duch mój: * w Bogu, Zbawicielu moim.
1:48 Iż wejrzał na niskość służebnice swojéj: * albowiem oto odtąd błogosławioną mię zwać będą wszystkie narody.
1:49 Albowiem uczynił mi wielkie rzeczy, który możny jest: * i święte imię jego.
1:50 A miłosierdzie jego od narodu do narodów: * bojącym się jego.
1:51 Uczynił moc ramieniem swojem: * rozproszył pyszne myśli serca ich.
1:52 Złożył mocarze z stolice: * a podwyższył niskie.
1:53 Łaknące napełnił dobrami: * a bogacze z niczem puścił.
1:54 Przyjął Izraela, sługę swego: * wspomniawszy na miłosierdzie swoje.
1:55 Jako mówił do ojców naszych: * Abrahamowi i nasieniu jego na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Błogosławiona Matko, i nietknięta dziewico, chwalebna Królowo świata, wstawiaj się za nami u Pana.
|
Preces Feriales{omittitur}
|
Prośby ferialne{opuścić}
|
Oratio {Votiva}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Concéde nos fámulos tuos, quǽsumus, Dómine Deus, perpétua mentis et córporis sanitáte gaudére: et, gloriósa beátæ Maríæ semper Vírginis intercessióne, a præsénti liberári tristítia, et ætérna pérfrui lætítia.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Commemoratio S. Martini Papæ et Martyris
Ant. Qui vult veníre post me, ábneget semetípsum, et tollat crucem suam, et sequátur me.
℣. Justus ut palma florébit.
℟. Sicut cedrus Líbani multiplicábitur.
Orémus.
Deus, qui nos beáti Martini Mártyris tui atque Pontíficis ánnua solemnitáte lætíficas: concéde propítius; ut, cujus natalícia cólimus, de ejúsdem étiam protectióne gaudeámus.
|
Modlitwy {Wotywa}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Prosimy Cię, Panie, dozwól nam sługom Twoim, radować się nieustannem zdrowiem duszy i ciała, a za chwalebnem wstawieniem się błogosławionej Marji, zawsze Dziewicy, wyzwól nas od smutków doczesnych, a daj zakosztować wiecznego wesela.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
Wspominamy Św. Marcina Papieża i Męczennika
Ant. Kto chce za mną iść, niech sam siebie zaprze, i weźmie krzyż swój i pójdzie za Mną.
℣. Sprawiedliwy zakwitnie jako palma.
℟. Rozkrzewi się jako cedr na Libanie.
Módlmy się.
Boże, który uroczystością błogosławionego Marcina, Męczennika Twego i Biskupa, corocznie nas uweselasz, dozwól łaskawie, abyśmy cieszyli się opieką tego, którego narodziny obchodzimy.
|
Suffragium {Tridentinum}
De Beata Maria
Ant. Sancta María succúrre míseris, juva pusillánimes, réfove flébiles, ora pro pópulo, intérveni pro clero, intercéde pro devóto femíneo sexu: séntiant omnes tuum juvámen, quicúmque célebrant tuam sanctam commemoratiónem.
℣. Ora pro nobis sancta Dei Génitrix.
℟. Ut digni efficiámur promissiónibus Christi.
Oratio
Orémus.
Concéde nos fámulos tuos, quǽsumus, Dómine Deus, perpétua mentis et córporis sanitáte gaudére, et gloriósa beátæ Maríæ semper Vírginis intercessióne, a præsénti liberári tristítia, et ætérna pérfrui lætítia.
|
Sufragium {wg rubryk trydenckich}
Do Najświętszej Marji
Ant. Święta Marjo, wspomóż nieszczęśliwych, wesprzyj bojaźliwych, pociesz zasmuconych, módl się za lud, wstawiaj się za klerem, przyczyń się za niewiastami Bogu poświęconemi: niechaj doznają Twego wsparcia wszyscy, którzy obchodzą święte wspomnienie Twoje.
℣. Módl się za nami święta Boża Rodzicielko.
℟. Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych
Modlitwa
Orémus
Dozwól, prosimy Cię, Panie Boże, aby słudzy Twoi cieszyli się ciągiem zdrowiem duszy i ciała, a za przyczyną chwalebnej i błogosławionej Marji, zawsze Dziewicy, uwolnieni od smutków doczesnych, doszli do radości wiekuistych.
|
De sancto Joseph
Ant. Ecce fidélis servus et prudens, quem constítuit Dóminus super famíliam suam.
℣. Glória et divítiæ in domo ejus.
℟. Et justítia ejus manet in sǽculum sǽculi.
Oratio
Orémus.
Deus, qui ineffábili providéntia beátum Joseph sanctíssimæ Genitrícis tuæ sponsum elígere dignátus es: præsta quǽsumus; ut quem protectórem venerámur in terris, intercessórem habére mereámur in cælis.
|
Do świętego Józefa
Ant. Oto sługa wiemy i roztropny, którego postanowił Pan nad czeladzią swoją.
℣. Chwała i bogactwa w domu jego.
℟. A sprawiedliwość jego trwa na wieki wieków.
Modlitwa
Módlmy się.
Boże, któryś w niewymownej Opatrzności błogosławionego Józefa, na Oblubieńca Najświętszej Rodzicielki Twojej wybrać raczył: spraw, prosimy, abyśmy, którzy go jako Patrona na ziemi czcimy, zasłużyli na jego wstawiennictwo w niebie.
|
De Apostolis
Ant. Petrus Apóstolus, et Paulus Doctor Géntium, ipsi nos docuérunt legem tuam Dómine.
℣. Constítues eos príncipes super omnem terram.
℟. Mémores erunt nóminis tui Dómine.
Oratio
Orémus.
Deus, cujus déxtera beátum Petrum ambulántem in flúctibus, ne mergerétur, eréxit, et coapóstolum ejus Paulum tértio naufragántem de profúndo pélagi liberávit: exáudi nos propítius, et concéde; ut ambórum méritis, æternitátis glóriam consequámur.
|
Do Apostołów
Ant. Piotr Apostoł i Paweł, doktór narodów, oto Ci, którzy nas uczyli prawa Twego, Panie.
℣. Postanowisz je książęty nade wszystką ziemią.
℟. Będą wspominać Imię Twoje, Panie.
Modlitwa
Módlmy się.
Boże, którego prawica unosiła błogosławionego Piotra idącego po falach, by nie zatonął, a Pawła, towarzysza jego w apostolstwie, po trzeciem rozbiciu okrętu z głębokości wybawiła, wysłuchaj nas łaskawie i dozwól, abyśmy przez ich zasługi dostąpili wiecznej chwały.
|
De Pace
Ant. Da pacem Dómine in diébus nostris, quia non est álius, qui pugnet pro nobis, nisi tu Deus noster.
℣. Fiat pax in virtúte tua.
℟. Et abundántia in túrribus tuis.
Oratio
Orémus
Deus, a quo sancta desidéria, recta consília, et justa sunt ópera: da servis tuis illam, quam mundus dare non potest, pacem; ut et corda nostra mandátis tuis dédita, et hóstium subláta formídine, témpora sint tua protectióne tranquílla.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
O pokój
Ant. Daj pokój, Panie, w dniach naszych, bo nie ma innego kto by za nas walczył, jeśli nie ty, Bóg nasz.
℣. Czyń pokój w murach Twoich.
℟. I dostatek w basztach Twoich.
Modlitwa
Módlmy się.
Boże, od którego święte pożądania, dobre rady i sprawiedliwe pochodzą uczynki: udaruj sługi Twoje pokojem, którego świat dać nie może; ażeby serca nasze przykazaniom Twoim były posłuszne i aby dni nasze, wolne od bojaźni nieprzyjaciół, pod Twoją opieką spokojnie płynęły.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Et si tunc terminetur Officium, dicitur tantum « Pater Noster » secreto.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
|
A jeśli w ten sposób zakończy się Oficjum, odmawia się po cichu tylko „Ojcze nasz”.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
|