Ante Divinum officium |
Incipit
secreto
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Deinde, clara voce, dicitur Versus:
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
|
Początek
bezgłośnie
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna; Pan z Tobą: błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Następnie słyszalnym głosem odmawia się werset:
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmi {Psalmi & antiphonæ ex Psalterio secundum diem}
Ant. Dixit Dóminus. ‡
Psalmus 109 [1]
109:1 Dixit Dóminus ‡ Dómino meo: * Sede a dextris meis:
109:1 Donec ponam inimícos tuos, * scabéllum pedum tuórum.
109:2 Virgam virtútis tuæ emíttet Dóminus ex Sion: * domináre in médio inimicórum tuórum.
109:3 Tecum princípium in die virtútis tuæ in splendóribus sanctórum: * ex útero ante lucíferum génui te.
109:4 Jurávit Dóminus, et non pœnitébit eum: * Tu es sacérdos in ætérnum secúndum órdinem Melchísedech.
109:5 Dóminus a dextris tuis, * confrégit in die iræ suæ reges.
109:6 Judicábit in natiónibus, implébit ruínas: * conquassábit cápita in terra multórum.
109:7 De torrénte in via bibet: * proptérea exaltábit caput.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dixit Dóminus Dómino meo: Sede a dextris meis.
|
Psalmy {Psalmy i antyfony z Psałterza według dnia}
Ant. Rzekł Pan. ‡
Psalm 109 [1]
109:1 Rzekł Pan ‡ Panu memu: * Siądź po prawicy mojej:
109:1 Aż położę nieprzyjaciół twoich * podnóżkiem nóg twoich.
109:2 Berło mocy twojej wypuści Pan z Syjonu: * panuj wpośród nieprzyjaciół twoich.
109:3 Przy tobie panowanie w dzień mocy twej w blaskach świętości: * z żywota przed jutrzenką zrodziłem cię.
109:4 Przysiągł Pan i nic będzie żałował: * Ty jesteś kapłanem na wieki, według porządku Melchizedecha.
109:5 Pan po prawicy twojej, * poraził w dzień gniewu swego królów.
109:6 Będzie sądził narody, dopełni zagłady, * potłucze głowy wielu na ziemi.
109:7 Ze strumienia na drodze pić będzie: * dlatego wywyższy głowę.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Rzekł Pan Panu memu: siedź po prawicy mojej.
|
Ant. Magna ópera Dómini:
Psalmus 110 [2]
110:1 Confitébor tibi, Dómine, in toto corde meo: * in consílio justórum, et congregatióne.
110:2 Magna ópera Dómini: * exquisíta in omnes voluntátes ejus.
110:3 Conféssio et magnificéntia opus ejus: * et justítia ejus manet in sǽculum sǽculi.
110:4 Memóriam fecit mirabílium suórum, miséricors et miserátor Dóminus: * escam dedit timéntibus se.
110:5 Memor erit in sǽculum testaménti sui: * virtútem óperum suórum annuntiábit pópulo suo:
110:7 Ut det illis hereditátem géntium: * ópera mánuum ejus véritas, et judícium.
110:8 Fidélia ómnia mandáta ejus: confirmáta in sǽculum sǽculi, * facta in veritáte et æquitáte.
110:9 Redemptiónem misit pópulo suo: * mandávit in ætérnum testaméntum suum.
110:9 (fit reverentia) Sanctum, et terríbile nomen ejus: * inítium sapiéntiæ timor Dómini.
110:10 Intelléctus bonus ómnibus faciéntibus eum: * laudátio ejus manet in sǽculum sǽculi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Magna ópera Dómini: exquisíta in omnes voluntátes ejus.
|
Ant. Wielkie sprawy Pańskie:
Psalm 110 [2]
110:1 Będę Cię wysławiał, Panie wszystkim sercem moim, * w radzie sprawiedliwych i w zgromadzeniu.
110:2 Wielkie są dzieła Pańskie, * doświadczone według wszystkiego upodobania Jego.
110:3 Chwalebne i wspaniałe jest dzieło Jego, * a sprawiedliwość Jego trwa na wieki wieków.
110:4 Uczynił pamiątkę dziwów swoich miłosierny i litościwy Pan: * dał pokarm tym, którzy się Go boją.
110:5 Pamiętać będzie wiecznie na przymierze swoje: * moc uczynków swoich oznajmi ludowi swemu:
110:7 Aby im dać dziedzictwo narodów: * dzieła rąk Jego są prawdą i sądem.
110:8 Pewne są wszystkie przykazania Jego, utwierdzone na wieki wieków, * uczynione w prawdzie i w prawości.
110:9 Zesłał odkupienie ludowi swemu, * ustanowił na wieki przymierze swoje.
110:9 (ukłonić się) Święte i straszne jest imię Jego: * początkiem mądrości jest bojaźń Pańska.
110:10 Zrozumienie dobre mają, wszyscy, którzy tak czynią: * chwała Jego trwa na wieki wieków.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Wielkie sprawy Pańskie: doświadczone we wszystkiem upodobaniu jego.
|
Ant. Qui timet Dóminum.
Psalmus 111 [3]
111:1 Beátus vir, qui timet Dóminum: * in mandátis ejus volet nimis.
111:2 Potens in terra erit semen ejus: * generátio rectórum benedicétur.
111:3 Glória, et divítiæ in domo ejus: * et justítia ejus manet in sǽculum sǽculi.
111:4 Exórtum est in ténebris lumen rectis: * miséricors, et miserátor, et justus.
111:5 Jucúndus homo qui miserétur et cómmodat, dispónet sermónes suos in judício: * quia in ætérnum non commovébitur.
111:7 In memória ætérna erit justus: * ab auditióne mala non timébit.
111:8 Parátum cor ejus speráre in Dómino, confirmátum est cor ejus: * non commovébitur donec despíciat inimícos suos.
111:9 Dispérsit, dedit paupéribus: justítia ejus manet in sǽculum sǽculi, * cornu ejus exaltábitur in glória.
111:10 Peccátor vidébit, et irascétur, déntibus suis fremet et tabéscet: * desidérium peccatórum períbit.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Qui timet Dóminum, in mandátis ejus cupit nimis.
|
Ant. Który się boi Pana:
Psalm 111 [3]
111:1 Błogosławiony mąż, który się boi Pana: * w przykazaniach Jego będzie rozmiłowany wielce.
111:2 Możne na ziemi będzie potomstwo jego: * ród prawych będzie błogosławiony.
111:3 Sława i bogactwo w domu jego, * a sprawiedliwość jego trwa na wieki wieków.
111:4 Wzeszła w ciemnościach światłość prawym, * miłościwy, miłosierny i sprawiedliwy.
111:5 Miły jest człowiek, który się lituje i pożycza, będzie miarkował mowy swe z rozsądkiem, * bo na wieki nie będzie poruszony.
111:7 W wiecznej pamięci będzie sprawiedliwy: * nie będzie się bał pogłosek złych.
111:8 Gotowe serce jego nadzieję mieć w Panu, umocnione jest serce jego: * nie poruszy się, aż wzgardzi nieprzyjaciółmi swymi.
111:9 Rozproszył, dał ubogim, sprawiedliwość jego trwa na wieki wieków, * róg jego podniesie się w chwale.
111:10 Grzesznik ujrzy i będzie się gniewał, będzie zgrzytał zębami swymi i będzie schnął, * żądza niezbożnych zaginie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Który się boi Pana: w przykazaniu jego będzie się kochał wielce.
|
Ant. Sit nomen Dómini.
Psalmus 112 [4]
112:1 Laudáte, púeri, Dóminum: * laudáte nomen Dómini.
112:2 (fit reverentia) Sit nomen Dómini benedíctum, * ex hoc nunc, et usque in sǽculum.
112:3 A solis ortu usque ad occásum, * laudábile nomen Dómini.
112:4 Excélsus super omnes gentes Dóminus, * et super cælos glória ejus.
112:5 Quis sicut Dóminus, Deus noster, qui in altis hábitat, * et humília réspicit in cælo et in terra?
112:7 Súscitans a terra ínopem, * et de stércore érigens páuperem:
112:8 Ut cóllocet eum cum princípibus, * cum princípibus pópuli sui.
112:9 Qui habitáre facit stérilem in domo, * matrem filiórum lætántem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Sit nomen Dómini benedíctum in sǽcula.
|
Ant. Niechaj będzie imię Pańskie.
Psalm 112 [4]
112:1 Chwalcie, słudzy, Pana, * chwalcie imię Pańskie.
112:2 (ukłonić się) Niech będzie imię Pańskie błogosławione * odtąd i aż na wieki.
112:3 Od wschodu słońca aż do zachodu, * chwalebne jest imię Pańskie.
112:4 Wywyższony jest Pan nad wszystkie narody * i nad niebiosa chwała Jego.
112:5 Któż jest jak Pan, Bóg nasz, który mieszka na wysokości, * a na niskość spogląda na niebie i na ziemi?
112:7 Podnosi z ziemi biednego * i z gnoju wywyższa ubogiego:
112:8 Aby go posadzić z książętami, * z książętami ludu swego.
112:9 Który czyni, iż niepłodna mieszka w domu, * matka synów z weselem.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Niechaj będzie imię Pańskie błogosławione, na wieki.
|
Ant. Deus autem noster.
Psalmus 113 [5]
113:1 In éxitu Israël de Ægýpto, * domus Jacob de pópulo bárbaro:
113:2 Facta est Judǽa sanctificátio ejus, * Israël potéstas ejus.
113:3 Mare vidit, et fugit: * Jordánis convérsus est retrórsum.
113:4 Montes exsultavérunt ut aríetes, * et colles sicut agni óvium.
113:5 Quid est tibi, mare, quod fugísti: * et tu, Jordánis, quia convérsus es retrórsum?
113:6 Montes, exsultástis sicut aríetes, * et colles, sicut agni óvium.
113:7 A fácie Dómini mota est terra, * a fácie Dei Jacob.
113:8 Qui convértit petram in stagna aquárum, * et rupem in fontes aquárum.
113:9 Non nobis, Dómine, non nobis: * sed nómini tuo da glóriam.
113:10 Super misericórdia tua, et veritáte tua: * nequándo dicant gentes: Ubi est Deus eórum?
113:11 Deus autem noster in cælo: * ómnia quæcúmque vóluit, fecit.
113:12 Simulácra géntium argéntum, et aurum, * ópera mánuum hóminum.
113:13 Os habent, et non loquéntur: * óculos habent, et non vidébunt.
113:14 Aures habent, et non áudient: * nares habent, et non odorábunt.
113:15 Manus habent, et non palpábunt: pedes habent, et non ambulábunt: * non clamábunt in gútture suo.
113:16 Símiles illis fiant qui fáciunt ea: * et omnes qui confídunt in eis.
113:17 Domus Israël sperávit in Dómino: * adjútor eórum et protéctor eórum est,
113:18 Domus Aaron sperávit in Dómino: * adjútor eórum et protéctor eórum est,
113:19 Qui timent Dóminum, speravérunt in Dómino: * adjútor eórum et protéctor eórum est.
113:20 Dóminus memor fuit nostri: * et benedíxit nobis:
113:20 Benedíxit dómui Israël: * benedíxit dómui Aaron.
113:21 Benedíxit ómnibus, qui timent Dóminum, * pusíllis cum majóribus.
113:22 Adíciat Dóminus super vos: * super vos, et super fílios vestros.
113:23 Benedícti vos a Dómino, * qui fecit cælum, et terram.
113:24 Cælum cæli Dómino: * terram autem dedit fíliis hóminum.
113:25 Non mórtui laudábunt te, Dómine: * neque omnes, qui descéndunt in inférnum.
113:26 Sed nos qui vívimus, benedícimus Dómino, * ex hoc nunc et usque in sǽculum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Deus autem noster in cælo: ómnia quæcúmque vóluit, fecit.
|
Ant. Ano Bóg nasz na niebie:
Psalm 113 [5]
113:1 Gdy wychodził Izrael z Egiptu, * dom Jakuba od ludu obcego:
113:2 Stał się lud judzki świętością Jego, * Izrael władztwem Jego.
113:3 Morze ujrzało i uciekło, * Jordan zawrócił się wstecz.
113:4 Góry skakały jak barany, * a pagórki jak jagnięta.
113:5 Cóż ci się stało, morze, żeś uciekło, * i tobie Jordanie, żeś się wstecz zawrócił?
113:6 Góry, żeście skakały jak barany, * a pagórki jak jagnięta?
113:7 Od oblicza Pańskiego zadrżała ziemia, * od oblicza Boga Jakuba.
113:8 Który obrócił opokę w jeziora wód, * a skałę w źródła wodne.
113:9 Nie nam, Panie, nie nam, * ale imieniu Twemu daj chwałę.
113:10 Dla miłosierdzia Twego i dla prawdy Twojej, * aby snadź nie rzekły narody: Gdzież jest Bóg ich?
113:11 Ale Bóg nasz jest w niebie: * wszystko, cokolwiek chciał, uczynił.
113:12 Bałwany pogańskie to srebro i złoto, * robota rąk człowieczych.
113:13 Usta mają, a nie mówią, * oczy mają, a nie widzą.
113:14 Uszy mają, a nie słyszą, * nos mają, a nie czują.
113:15 Ręce mają, a nie dotykają, nogi mają, a nie chodzą, * ani zawołają gardłem swoim.
113:16 Niech im podobni będą, którzy je czynią, * i wszyscy, którzy w nich ufają.
113:17 Dom Izraela nadzieję miał w Panu: * pomocnikiem ich i obrońcą ich jest.
113:18 Dom Aarona nadzieję miał w Panu: * pomocnikiem ich i obrońcą ich jest.
113:19 Którzy się boją Pana, nadzieję mieli w Panu: * pomocnikiem ich i obrońcą ich jest.
113:20 Pan pamiętał o nas * i błogosławił nam.
113:20 Błogosławił domowi Izraela, * błogosławił domowi Aarona.
113:21 Błogosławił wszystkim, którzy się boją Pana, * małym i wielkim.
113:22 Niech przyda wam Pan, * wam i synom waszym.
113:23 Błogosławieniście od Pana, * który stworzył niebo i ziemię.
113:24 Niebo nad niebiosa dla Pana, * a ziemię dał synom człowieczym.
113:25 Nie umarli będą Cię chwalić, Panie, * ani ci wszyscy, którzy wstępują do otchłani.
113:26 Ale my, którzyśmy żywi, błogosławimy Pana, * od tego czasu aż na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Ano Bóg nasz na niebie: wszystko, cokolwiek chciał, uczynił.
|
Capitulum Hymnus Versus {ex Psalterio secundum diem}
2 Cor 1:3-4
Benedíctus Deus, et Pater Dómini nostri Jesu Christi, Pater misericordiárum, et Deus totíus consolatiónis, qui consolátur nos in omni tribulatióne nostra.
℟. Deo grátias.
Hymnus
Lucis Creátor óptime,
Lucem diérum próferens,
Primórdiis lucis novæ,
Mundi parans oríginem:
Qui mane junctum vésperi
Diem vocári prǽcipis:
Illábitur tetrum chaos,
Audi preces cum flétibus.
Ne mens graváta crímine,
Vitæ sit exsul múnere,
Dum nil perénne cógitat,
Seséque culpis ílligat.
Cæléste pulset óstium:
Vitále tollat prǽmium:
Vitémus omne nóxium:
Purgémus omne péssimum.
Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
℣. Dirigátur, Dómine, orátio mea.
℟. Sicut incénsum in conspéctu tuo.
|
Kapitulum Hymn Wers {z Psałterza według dnia}
2 Kor 1:3-4
Błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierdzia, a Bóg wszystkiéj pociechy, który nas cieszy we wszelakiem utrapieniu naszem.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Hymn
Najlepszy Stwórco światła,
Który tworzysz światło dni
Początkami nowego światła
Sprawiasz powstanie świata:
Który ranek, złączony z wieczorem,
Każesz nazywać dniem,
Wysłuchaj, gdy ogarnia ciemna otchłań,
Modlitw płaczących.
By dusza winą obarczona,
Nie była pozbawiona daru żywota,
Gdy nie myśląc nie przemija,
Wikła się w grzechach.
Niech zapuka do bramy niebieskiej
Weźmie nagrodę żywota;
Unikajmy grzechu każdego,
Zmywajmy wszelką winę.
Udziel Ojcze najmiłościwszy,
I Ty Jedyny równy Ojcu,
Z Duchem Pocieszycielem
Królujący po wszystek wiek.
Amen.
℣. Niech się wzniesie modlitwa moja.
℟. Jako woń kadzidła przed obliczem Twoim.
|
Canticum: Magnificat {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Collígite.
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat ✠ * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen ejus.
1:50 Et misericórdia ejus, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini ejus in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Collígite primum zizánia, et alligáte ea in fascículos ad comburéndum: tríticum autem congregáte in hórreum meum, dicit Dóminus.
|
Kantyk: Magnificat {Antyfona z Temporału}
Ant. Zbierzcie.
Pieśń Najświętszej Maryi Panny
Łk 1:46-55
1:46 Wielbij ✠ * duszo moja, Pana.
1:47 I rozradował się duch mój: * w Bogu, Zbawicielu moim.
1:48 Iż wejrzał na niskość służebnice swojéj: * albowiem oto odtąd błogosławioną mię zwać będą wszystkie narody.
1:49 Albowiem uczynił mi wielkie rzeczy, który możny jest: * i święte imię jego.
1:50 A miłosierdzie jego od narodu do narodów: * bojącym się jego.
1:51 Uczynił moc ramieniem swojem: * rozproszył pyszne myśli serca ich.
1:52 Złożył mocarze z stolice: * a podwyższył niskie.
1:53 Łaknące napełnił dobrami: * a bogacze z niczem puścił.
1:54 Przyjął Izraela, sługę swego: * wspomniawszy na miłosierdzie swoje.
1:55 Jako mówił do ojców naszych: * Abrahamowi i nasieniu jego na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Zbierzcie pierwej kąkol i zwiążcie go w snopki ku spaleniu: pszenicę zaś zgromadźcie do gumna mojego, mówi Pan.
|
Preces Feriales{omittitur}
|
Prośby ferialne{opuścić}
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Famíliam tuam, quǽsumus, Dómine, contínua pietáte custódi: ut, quæ in sola spe grátiæ cœléstis innítitur, tua semper protectióne muniátur.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Commemoratio S. Martini Papæ et Martyris
Ant. Iste Sanctus pro lege Dei sui certávit usque ad mortem, et a verbis impiórum non tímuit: fundátus enim erat supra firmam petram.
℣. Glória et honóre coronásti eum, Dómine.
℟. Et constituísti eum super ópera mánuum tuárum.
Orémus.
Gregem tuum, Pastor ætérne, placátus inténde: et per beátum Martínum Mártyrem tuum atque Summum Pontíficem perpétua protectióne custódi; quem totíus Ecclésiæ præstitísti esse pastórem.
Commemoratio S. Martini Episcopi et Confessoris
Ant. O beátum Pontíficem, qui totis viscéribus diligébat Christum Regem, et non formidábat impérii principátum! o sanctíssima ánima, quam etsi gládius persecutóris non ábstulit, palmam tamen martýrii non amísit!
℣. Justum dedúxit Dóminus per vias rectas.
℟. Et osténdit illi regnum Dei.
Orémus.
Deus, qui cónspicis, quia ex nulla nostra virtúte subsístimus: concéde propítius; ut, intercessióne beáti Martíni Confessóris tui atque Pontíficis, contra ómnia advérsa muniámur.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Sług i służebnic Twoich strzeż, prosimy Cię, Panie, w miłosierdziu Twojem zawsze, a że opieramy się jedynie na nadziei łaski niebieskiej, racz otoczyć nas nieustanną opieką Twoją.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
Wspominamy Św. Marcina Papieża i Męczennika
Ant. Święty ten o prawo Boga swojego walczył aż do śmierci: i nie bał się słowa bezbożnych, bo utwierdził się na silnej opoce.
℣. Chwałą i czcią ukoronowałeś go, Panie.
℟. I postanowiłeś go nad dziełami rąk Twoich.
Módlmy się.
Wiekuisty Pasterzu, wejrzyj łaskawie na Swoją trzodę i otocz ją nieustanną opieką za przyczyną świętego Marcina Twojego Męczennika i Papieża, którego ustanowiłeś pasterzem całego Kościoła.
Wspominamy Św. Marcina Biskupa i Wyznawcy
Ant. Błogosławiony Biskupie! który ukochałeś Chrystusa Króla ze wszystkich sił i nie miałeś obawy przed wielkimi tego świata! O święta duszo, która nie utraciłaś palmy męczeństwa, mimo iż miecz prześladowcy nie oddzielił cię od ciała.
℣. Sprawiedliwego prowadził Pan drogami prostymi.
℟. I okazał mu królestwo Boże.
Módlmy się.
Boże, który widzisz, że o własnych siłach w dobrem nie zdołamy, dozwól łaskawie, aby wstawiennictwo błogosławionego Marcina, Wyznawcy Twego i Biskupa, przeciw wszelkim przeciwnościom nas umocniło.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Suffragium{omittitur}
|
Sufragium{opuścić}
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Et si tunc terminetur Officium, dicitur tantum « Pater Noster » secreto.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
|
A jeśli w ten sposób zakończy się Oficjum, odmawia się po cichu tylko „Ojcze nasz”.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
|
Post Divinum officium |