Ante Divinum officium |
Incipit
secreto
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Deinde, clara voce, dicitur Versus:
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
|
Początek
bezgłośnie
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna; Pan z Tobą: błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Następnie słyszalnym głosem odmawia się werset:
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmi {Psalmi & antiphonæ Votiva}
Ant. Jurávit Dóminus, * et non pœnitébit eum: Tu es sacérdos in ætérnum, allelúja.
Psalmus 109 [1]
109:1 Dixit Dóminus Dómino meo: * Sede a dextris meis:
109:1 Donec ponam inimícos tuos, * scabéllum pedum tuórum.
109:2 Virgam virtútis tuæ emíttet Dóminus ex Sion: * domináre in médio inimicórum tuórum.
109:3 Tecum princípium in die virtútis tuæ in splendóribus sanctórum: * ex útero ante lucíferum génui te.
109:4 Jurávit Dóminus, et non pœnitébit eum: * Tu es sacérdos in ætérnum secúndum órdinem Melchísedech.
109:5 Dóminus a dextris tuis, * confrégit in die iræ suæ reges.
109:6 Judicábit in natiónibus, implébit ruínas: * conquassábit cápita in terra multórum.
109:7 De torrénte in via bibet: * proptérea exaltábit caput.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Jurávit Dóminus, et non pœnitébit eum: Tu es sacérdos in ætérnum, allelúja.
|
Psalmy {Psalmy i antyfony Wotywa}
Ant. Przysiągł Pan, * a nie będzie Mu żal; tyś jest kapłanem na wieki, alleluja.
Psalm 109 [1]
109:1 Rzekł Pan Panu memu: * Siądź po prawicy mojej:
109:1 Aż położę nieprzyjaciół twoich * podnóżkiem nóg twoich.
109:2 Berło mocy twojej wypuści Pan z Syjonu: * panuj wpośród nieprzyjaciół twoich.
109:3 Przy tobie panowanie w dzień mocy twej w blaskach świętości: * z żywota przed jutrzenką zrodziłem cię.
109:4 Przysiągł Pan i nic będzie żałował: * Ty jesteś kapłanem na wieki, według porządku Melchizedecha.
109:5 Pan po prawicy twojej, * poraził w dzień gniewu swego królów.
109:6 Będzie sądził narody, dopełni zagłady, * potłucze głowy wielu na ziemi.
109:7 Ze strumienia na drodze pić będzie: * dlatego wywyższy głowę.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Przysiągł Pan, a nie będzie Mu żal; tyś jest kapłanem na wieki, alleluja.
|
Ant. Cóllocet eum * Dóminus cum princípibus pópuli sui, allelúja.
Psalmus 112 [2]
112:1 Laudáte, púeri, Dóminum: * laudáte nomen Dómini.
112:2 (fit reverentia) Sit nomen Dómini benedíctum, * ex hoc nunc, et usque in sǽculum.
112:3 A solis ortu usque ad occásum, * laudábile nomen Dómini.
112:4 Excélsus super omnes gentes Dóminus, * et super cælos glória ejus.
112:5 Quis sicut Dóminus, Deus noster, qui in altis hábitat, * et humília réspicit in cælo et in terra?
112:7 Súscitans a terra ínopem, * et de stércore érigens páuperem:
112:8 Ut cóllocet eum cum princípibus, * cum princípibus pópuli sui.
112:9 Qui habitáre facit stérilem in domo, * matrem filiórum lætántem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Cóllocet eum Dóminus cum princípibus pópuli sui, allelúja.
|
Ant. Pan posadził go * z książęty ludu Swego, alleluja.
Psalm 112 [2]
112:1 Chwalcie, słudzy, Pana, * chwalcie imię Pańskie.
112:2 (ukłonić się) Niech będzie imię Pańskie błogosławione * odtąd i aż na wieki.
112:3 Od wschodu słońca aż do zachodu, * chwalebne jest imię Pańskie.
112:4 Wywyższony jest Pan nad wszystkie narody * i nad niebiosa chwała Jego.
112:5 Któż jest jak Pan, Bóg nasz, który mieszka na wysokości, * a na niskość spogląda na niebie i na ziemi?
112:7 Podnosi z ziemi biednego * i z gnoju wywyższa ubogiego:
112:8 Aby go posadzić z książętami, * z książętami ludu swego.
112:9 Który czyni, iż niepłodna mieszka w domu, * matka synów z weselem.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Pan posadził go z książęty ludu Swego, alleluja.
|
Ant. Dirupísti, Dómine, * víncula mea: tibi sacrificábo hóstiam laudis, allelúja.
Psalmus 115 [3]
115:1 Crédidi, propter quod locútus sum: * ego autem humiliátus sum nimis.
115:2 Ego dixi in excéssu meo: * Omnis homo mendax.
115:3 Quid retríbuam Dómino, * pro ómnibus, quæ retríbuit mihi?
115:4 Cálicem salutáris accípiam: * et nomen Dómini invocábo.
115:5 Vota mea Dómino reddam coram omni pópulo ejus: * pretiósa in conspéctu Dómini mors sanctórum ejus:
115:7 O Dómine, quia ego servus tuus: * ego servus tuus, et fílius ancíllæ tuæ.
115:8 Dirupísti víncula mea: * tibi sacrificábo hóstiam laudis, et nomen Dómini invocábo.
115:9 Vota mea Dómino reddam in conspéctu omnis pópuli ejus: * in átriis domus Dómini, in médio tui, Jerúsalem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dirupísti, Dómine, víncula mea: tibi sacrificábo hóstiam laudis, allelúja.
|
Ant. Potargałeś Panie * pęta moje, Tobie ofiaruję ofiarę chwały, alleluja.
Psalm 115 [3]
115:1 Wierzyłem, przetom mówił: * a ja poniżony jestem bardzo.
115:2 Ja rzekłem w uniesieniu moim: * każdy człowiek kłamca.
115:3 Cóż oddam Panu * za wszystko, co mi dobrze uczynił?
115:4 Kielich zbawienia wezmę * i imienia Pańskiego wzywać będę.
115:5 Śluby moje oddam Panu przed wszystkim ludem Jego: * droga przed oblicznością Pańską śmierć świętych Jego.
115:7 O Panie, wszakżem ja sługa Twój: * jam sługa Twój i syn służebnicy Twojej.
115:8 Potargałeś pęta moje: * Tobie składam ofiarę chwały, i imienia Pańskiego wzywać będę.
115:9 Śluby moje Panu oddam przed oczyma wszystkiego ludu Jego: * w przedsieniach domu Pańskiego, w pośrodku ciebie, Jeruzalem.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Potargałeś Panie pęta moje, Tobie ofiaruję ofiarę chwały, alleluja.
|
Ant. Eúntes ibant * et flebant, mitténtes sémina sua, allelúja.
Psalmus 125 [4]
125:1 In converténdo Dóminus captivitátem Sion: * facti sumus sicut consoláti:
125:2 Tunc replétum est gáudio os nostrum: * et lingua nostra exsultatióne.
125:2 Tunc dicent inter gentes: * Magnificávit Dóminus fácere cum eis.
125:3 Magnificávit Dóminus fácere nobíscum: * facti sumus lætántes.
125:4 Convérte, Dómine, captivitátem nostram, * sicut torrens in Austro.
125:5 Qui séminant in lácrimis, * in exsultatióne metent.
125:6 Eúntes ibant et flebant, * mitténtes sémina sua.
125:6 Veniéntes autem vénient cum exsultatióne, * portántes manípulos suos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Eúntes ibant et flebant, mitténtes sémina sua, allelúja.
|
Ant. Idąc szli * i płakali, rozsiewając nasienia swoje, alleluja.
Psalm 125 [4]
125:1 Gdy Pan przywrócił pojmanych Syjonu, * staliśmy się jak pocieszeni.
125:2 Wtedy się napełniły weselem usta nasze, * a język nasz radością.
125:2 Wtedy mówić będą między narodami: * Wielkie rzeczy uczynił Pan z nimi.
125:3 Wielkie rzeczy uczynił Pan z nami: * staliśmy się weseli.
125:4 Przywróćże, Panie, pojmanie nasze * jak strumień na południe.
125:5 Którzy sieją ze łzami, * będą żąć z radością.
125:6 Idąc szli i płakali, * rozsiewając nasienie swoje.
125:6 Ale wracając się przyjdą z weselem, * niosąc snopy swoje.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Idąc szli i płakali, rozsiewając nasienia swoje, alleluja.
|
Ant. Confortátus est * principátus eórum, et honoráti sunt amíci tui, Deus, allelúja.
Psalmus 138 [5]
138:1 Dómine, probásti me, et cognovísti me: * tu cognovísti sessiónem meam, et resurrectiónem meam.
138:3 Intellexísti cogitatiónes meas de longe: * sémitam meam, et funículum meum investigásti.
138:4 Et omnes vias meas prævidísti: * quia non est sermo in lingua mea.
138:5 Ecce, Dómine, tu cognovísti ómnia novíssima, et antíqua: * tu formásti me, et posuísti super me manum tuam.
138:6 Mirábilis facta est sciéntia tua ex me: * confortáta est, et non pótero ad eam.
138:7 Quo ibo a spíritu tuo? * et quo a fácie tua fúgiam?
138:8 Si ascéndero in cælum, tu illic es: * si descéndero in inférnum, ades.
138:9 Si súmpsero pennas meas dilúculo, * et habitávero in extrémis maris:
138:10 Étenim illuc manus tua dedúcet me: * et tenébit me déxtera tua.
138:11 Et dixi: Fórsitan ténebræ conculcábunt me: * et nox illuminátio mea in delíciis meis.
138:12 Quia ténebræ non obscurabúntur a te, et nox sicut dies illuminábitur: * sicut ténebræ ejus, ita et lumen ejus.
138:13 Quia tu possedísti renes meos: * suscepísti me de útero matris meæ.
138:14 Confitébor tibi quia terribíliter magnificátus es: * mirabília ópera tua, et ánima mea cognóscit nimis.
138:15 Non est occultátum os meum a te, quod fecísti in occúlto: * et substántia mea in inferióribus terræ.
138:16 Imperféctum meum vidérunt óculi tui, et in libro tuo omnes scribéntur: * dies formabúntur, et nemo in eis.
138:17 Mihi autem nimis honorificáti sunt amíci tui, Deus: * nimis confortátus est principátus eórum.
138:18 Dinumerábo eos, et super arénam multiplicabúntur: * exsurréxi, et adhuc sum tecum.
138:19 Si occíderis, Deus, peccatóres: * viri sánguinum, declináte a me:
138:20 Quia dícitis in cogitatióne: * Accípient in vanitáte civitátes tuas.
138:21 Nonne qui odérunt te, Dómine, óderam? * et super inimícos tuos tabescébam?
138:22 Perfécto ódio óderam illos: * et inimíci facti sunt mihi.
138:23 Proba me, Deus, et scito cor meum: * intérroga me, et cognósce sémitas meas.
138:24 Et vide, si via iniquitátis in me est: * et deduc me in via ætérna.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Confortátus est principátus eórum, et honoráti sunt amíci tui, Deus, allelúja.
|
Ant. Wzmocniło się * ich panowanie, w uczciwości są przyjaciele Twoi Boże, alleluja.
Psalm 138 [5]
138:1 Panie, doświadczyłeś mnie i poznałeś mię: * Ty poznałeś spoczynek mój i wstawanie moje.
138:3 Zrozumiałeś myśli moje z daleka, * wyśledziłeś ścieżkę moją i sznur mój.
138:4 I przewidziałeś wszystkie drogi moje, * bo nie masz słowa na języku moim.
138:5 Oto Ty, Panie, poznałeś wszystkie rzeczy ostatnie i dawne: * Tyś mię utworzył i położyłeś na mnie rękę swoją.
138:6 Przedziwną dla mnie jest wiedza Twoja, * przemożna jest i nie dosięgnę jej.
138:7 Dokąd pójdę od ducha Twego * i kędy ucieknę od oblicza Twego?
138:8 Jeśli wstąpię do nieba, tam Ty jesteś, * jeśli zstąpię do otchłani, tam jesteś.
138:9 Jeśli wezmę skrzydła moje rano * i będę mieszkał na końcu morza:
138:10 I tam mię poprowadzi ręka Twoja * i trzymać mię będzie prawica Twoja.
138:11 I rzekłem: Może ciemności zakryją mnie, * a noc oświeceniem moim w rozkoszach moich.
138:12 Albowiem ciemność nie zaciemnia Tobie, a noc jak dzień będzie oświecona, * jak ciemność jej, tak i światłość Jego.
138:13 Albowiem Ty posiadłeś nerki moje, * przyjąłeś mię od żywota matki mojej.
138:14 Wysławiać Cię będę, żeś się straszliwie uwielbił, * przedziwne są dzieła Twoje i dusza moja poznaje to bardzo.
138:15 Nie była zakryta przed Tobą żadna kość moja, którą uczyniłeś w skrytości * i istność moja w głębokościach ziemi.
138:16 Zawiązek mój widziały oczy Twoje, i w księgach Twoich wszyscy będą zapisani: * dni ułożone, a jeszcze nikogo w nich nie ma.
138:17 A u mnie w wielkiej czci są przyjaciele Twoi, Boże: * bardzo się wzmocniło ich panowanie.
138:18 Będę ich liczył i liczniejsi będą nad piasek: * powstałem, a jeszcze jestem przy Tobie.
138:19 Obyś Ty, Boże, pobił grzeszników: * mężowie krwawi, odstąpcie ode mnie:
138:20 Bo mówicie w myśli: * Wezmą na próżno miasta Twoje.
138:21 Czyż nie miałem w nienawiści tych, którzy Ciebie nienawidzą, Panie, * i czy nie schnąłem dla nieprzyjaciół Twoich?
138:22 Pełną nienawiścią nienawidziłem ich * i stali mi się nieprzyjaciółmi.
138:23 Doświadcz mię, Boże, i poznaj serce moje, * wybadaj mię i poznaj ścieżki moje.
138:24 A obacz, czy droga nieprawości jest we mnie, * i poprowadź mię drogą wiekuistą.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Wzmocniło się ich panowanie, w uczciwości są przyjaciele Twoi Boże, alleluja.
|
Capitulum Hymnus Versus {Votiva}
Eph. 2:19-20
Fratres: Jam non estis hóspites, et ádvenæ: sed estis cives Sanctórum, et doméstici Dei: superædificáti super fundaméntum Apostolórum et Prophetárum, ipso summo angulári lápide Christo Jesu.
℟. Deo grátias.
Hymnus {Doxology: Pent}
Exsúltet orbis gáudiis:
Cælum resúltet láudibus:
Apostolórum glóriam
Tellus et astra cóncinunt.
Vos sæculórum júdices,
Et vera mundi lúmina:
Votis precámur córdium,
Audíte voces súpplicum.
Qui templa cæli cláuditis,
Serásque verbo sólvitis,
Nos a reátu nóxios
Solvi jubéte, quǽsumus.
Præcépta quorum prótinus
Languor salúsque séntiunt:
Sanáte mentes lánguidas:
Augéte nos virtútibus.
Ut, cum redíbit árbiter
In fine Christus sǽculi,
Nos sempitérni gáudii
Concédat esse cómpotes.
Deo Patri sit glória,
Et Fílio, qui a mórtuis
Surréxit, ac Paráclito,
In sæculórum sǽcula.
Amen.
℣. Annuntiavérunt ópera Dei, allelúja.
℟. Et facta ejus intellexérunt, allelúja.
|
Kapitulum Hymn Wers {Wotywa}
Ef 2:19-20
Bracia: a przeto już nie jesteście gośćmi i przychodniami, aleście mieszczanie z świętymi i domownicy Boży, wybudowani na fundamencie Apostołów i Proroków, gdzie głównym węgielnym kamieniem sam Jezus Chrystus.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Hymn {Doxology: Pent}
Niechaj się rozraduje okrąg świata,
Niech zabrzmi niebo hymnem uwielbienia,
Niechaj ziemia i gwiazdy śpiewają
Chwałę Apostołów.
Wam, Sędziowie wieków,
Prawdziwa jasność świata,
Życzenia serc przedkładamy,
Usłyszcie korne błagania nasze.
Was, którzy jednem słowem,
Podwoje niebios zamykacie i otwieracie,
Prosimy, byście rozkazali,
Rozwiązać nas z pęt grzechowych.
Choroba i zdrowie, nie ociągając się,
Ulegają woli waszej,
Uzdrówcie więc chore dusze nasze,
Dajcie wzrost cnotom.
Aby, gdy przyjdzie Chrystus — Sędzia
Na dokończenie wieków,
Dał nam uczestnictwo,
W wiecznej szczęśliwości.
Niech Ojciec słynie Pan chwały,
I z Synem, który umarły
Powstał, i z Pocieszycielem,
Wiek wiekuistym weselem.
Amen.
℣. Opowiadali dzieła Boże, alleluja.
℟. I oznajmiali sprawy jego, alleluja.
|
Canticum: Magnificat {Antiphona Votiva}
Ant. Estóte fortes * in bello, et pugnáte cum antíquo serpénte: et accipiétis regnum ætérnum, allelúja.
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat ✠ * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen ejus.
1:50 Et misericórdia ejus, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini ejus in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Estóte fortes in bello, et pugnáte cum antíquo serpénte: et accipiétis regnum ætérnum, allelúja.
|
Kantyk: Magnificat {Antyfona Wotywa}
Ant. Bądźcie mężnymi * w wojnie i walczcie przeciw wężowi staremu, a otrzymacie królestwo wieczne, alleluja.
Pieśń Najświętszej Maryi Panny
Łk 1:46-55
1:46 Wielbij ✠ * duszo moja, Pana.
1:47 I rozradował się duch mój: * w Bogu, Zbawicielu moim.
1:48 Iż wejrzał na niskość służebnice swojéj: * albowiem oto odtąd błogosławioną mię zwać będą wszystkie narody.
1:49 Albowiem uczynił mi wielkie rzeczy, który możny jest: * i święte imię jego.
1:50 A miłosierdzie jego od narodu do narodów: * bojącym się jego.
1:51 Uczynił moc ramieniem swojem: * rozproszył pyszne myśli serca ich.
1:52 Złożył mocarze z stolice: * a podwyższył niskie.
1:53 Łaknące napełnił dobrami: * a bogacze z niczem puścił.
1:54 Przyjął Izraela, sługę swego: * wspomniawszy na miłosierdzie swoje.
1:55 Jako mówił do ojców naszych: * Abrahamowi i nasieniu jego na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Bądźcie mężnymi w wojnie i walczcie przeciw wężowi staremu, a otrzymacie królestwo wieczne, alleluja.
|
Preces Feriales{omittitur}
|
Prośby ferialne{opuścić}
|
Oratio {Votiva}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus qui beatum N. Apostolórum tuórum collégio sociásti: tríbue quǽsumus; ut ejus interventióne, tua circa nos píetas semper víscera sentiámus
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {Wotywa}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Boże, który świętego N. do liczby Apostołów swych przyjąłeś, spraw, prosimy Cię, abyśmy za wstawiennictwem jego, doznawali zawsze opieki i miłosierdzia Twego.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Suffragium{omittitur}
|
Sufragium{opuścić}
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Et si tunc terminetur Officium, dicitur tantum « Pater Noster » secreto.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
|
A jeśli w ten sposób zakończy się Oficjum, odmawia się po cichu tylko „Ojcze nasz”.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
|
Post Divinum officium |