Ante Divinum officium |
Incipit
secreto
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Deinde, clara voce, dicitur Versus:
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
|
Początek
bezgłośnie
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna; Pan z Tobą: błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Następnie słyszalnym głosem odmawia się werset:
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Hymnus {Doxology: Pasc}
Nunc, Sancte, nobis, Spíritus,
Unum Patri cum Fílio,
Dignáre promptus íngeri
Nostro refúsus péctori.
Os, lingua, mens, sensus, vigor
Confessiónem pérsonent.
Flamméscat igne cáritas,
Accéndat ardor próximos.
Deo Patri sit glória,
Et Fílio, qui a mórtuis
Surréxit, ac Paráclito,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
|
Hymn {Doxology: Pasc}
Teraz, Duchu Święty,
Jedno z Ojcem i Synem,
Racz łaskawie do nas wstąpić,
Rozlewając się w sercu naszem.
Usta, język, myśl, uczucie, siła
Niechaj głoszą chwałę.
Ogniem niech zapłonie miłość,
Żar jej niechaj zapali bliźnich.
Bądź Ojcze Boże chwalony,
Z Synem, który pogrzebiony
Wstał z martwych, i Duch światłości
Niech ma chwałę na wieczności.
Amen.
|
Psalmi {ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Allelúja,
Psalmus 72(1-9) [1]
72:1 Quam bonus Israël Deus, * his, qui recto sunt corde!
72:2 Mei autem pæne moti sunt pedes: * pæne effúsi sunt gressus mei.
72:3 Quia zelávi super iníquos, * pacem peccatórum videns.
72:4 Quia non est respéctus morti eórum: * et firmaméntum in plaga eórum.
72:5 In labóre hóminum non sunt, * et cum homínibus non flagellabúntur:
72:6 Ídeo ténuit eos supérbia, * opérti sunt iniquitáte et impietáte sua.
72:7 Pródiit quasi ex ádipe iníquitas eórum: * transiérunt in afféctum cordis.
72:8 Cogitavérunt, et locúti sunt nequítiam: * iniquitátem in excélso locúti sunt.
72:9 Posuérunt in cælum os suum: * et lingua eórum transívit in terra.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy {z Psałterza według okresu}
Ant. Alleluja,
Psalm 72(1-9) [1]
72:1 Jak dobry jest Bóg dla Izraela, * dla tych, którzy są prostego serca.
72:2 Ale moje nogi mało się nie potknęły, * mało nie poślizgnęły się kroki moje.
72:3 Bo unosiłem się przeciw przewrotnym, * widząc pokój grzeszników.
72:4 Albowiem nie masz u nich względu na śmierć, * ani nie przedłuża się ich utrapienie.
72:5 Nie masz ich w mozole ludzi * i z ludźmi nie będą karani.
72:6 Przeto objęła ich pycha, * okryli się nieprawością i niezbożnością swoją.
72:7 Wystąpiła jakby z tłustości nieprawość ich, * puścili się za żądzami serca.
72:8 Myśleli i mówili złośliwie, * o nieprawości wyniośle mówili.
72:9 Podnieśli ku niebu usta swoje, * a ich język przechodził po ziemi.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 72(10-17) [2]
72:10 Ídeo convertétur pópulus meus hic: * et dies pleni inveniéntur in eis.
72:11 Et dixérunt: Quómodo scit Deus, * et si est sciéntia in excélso?
72:12 Ecce, ipsi peccatóres, et abundántes in sǽculo, * obtinuérunt divítias.
72:13 Et dixi: Ergo sine causa justificávi cor meum, * et lavi inter innocéntes manus meas:
72:14 Et fui flagellátus tota die, * et castigátio mea in matutínis.
72:15 Si dicébam: Narrábo sic: * ecce, natiónem filiórum tuórum reprobávi.
72:16 Existimábam ut cognóscerem hoc, * labor est ante me:
72:17 Donec intrem in Sanctuárium Dei: * et intéllegam in novíssimis eórum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 72(10-17) [2]
72:10 Przeto i lud mój obróci się tutaj * i dni pełne znajdą się między nimi.
72:11 I mówili: Jakże wie Bóg * i czy jest poznanie na wysokości?
72:12 Oto tacy są grzesznicy, a obfitują na świecie * i otrzymali bogactwa.
72:13 I rzekłem: A więc na próżno trzymałem w sprawiedliwości serce swe * i umywałem między niewinnymi ręce moje:
72:14 I byłem biczowany cały dzień, * a karanie moje było co rana.
72:15 Gdybym powiedział: Tak mówić będę, * oto bym ród synów Twoich potępił.
72:16 Zastanowiłem się, aby to zrozumieć, * za trudne jest to dla mnie:
72:17 Aż wnijdę do świątyni Bożej * i zrozumiem ich koniec.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 72(18-28) [3]
72:18 Verúmtamen propter dolos posuísti eis: * dejecísti eos dum allevaréntur.
72:19 Quómodo facti sunt in desolatiónem, súbito defecérunt: * periérunt propter iniquitátem suam.
72:20 Velut sómnium surgéntium, Dómine, * in civitáte tua imáginem ipsórum ad níhilum rédiges.
72:21 Quia inflammátum est cor meum, et renes mei commutáti sunt: * et ego ad níhilum redáctus sum, et nescívi.
72:23 Ut juméntum factus sum apud te: * et ego semper tecum.
72:24 Tenuísti manum déxteram meam: et in voluntáte tua deduxísti me, * et cum glória suscepísti me.
72:25 Quid enim mihi est in cælo? * et a te quid vólui super terram?
72:26 Defécit caro mea, et cor meum: * Deus cordis mei, et pars mea Deus in ætérnum.
72:27 Quia ecce, qui elóngant se a te, períbunt: * perdidísti omnes, qui fornicántur abs te.
72:28 Mihi autem adhærére Deo bonum est: * pónere in Dómino Deo spem meam:
72:28 Ut annúntiem omnes prædicatiónes tuas, * in portis fíliæ Sion.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúja, allelúja, allelúja.
|
Psalm 72(18-28) [3]
72:18 Bo zaprawdę dla zdrad nagotowałeś ich, * strąciłeś ich, gdy się podnosili.
72:19 Jakże są opuszczeni, ustali nagle: * zginęli dla nieprawości swojej.
72:20 Jak sen u wstających, Panie, * w mieście Twym obraz ich wniwecz obrócisz.
72:21 Bo się zapaliło serce moje i odmieniły się nerki moje, * a ja wniwecz obrócony byłem i nie wiedziałem.
72:23 Jak bydlę stałem się przed Tobą: * a ja zawsze z Tobą.
72:24 Ująłeś mię za prawą rękę moją: i według woli Twojej prowadziłeś mię, * i przyjąłeś mię z chwałą.
72:25 Bo cóż ja mam w niebie? * Albo czego chciałem na ziemi oprócz Ciebie?
72:26 Ustało ciało moje i serce moje: * Boże serca mojego i części moja, Boże na wieki.
72:27 Bo oto, którzy się oddalają od Ciebie, zginą, * zatraciłeś wszystkich, którzy cudzołożą z dala od Ciebie.
72:28 Ale mnie dobrze jest trwać przy Bogu, * pokładać w Panu Bogu nadzieję moją:
72:28 Abym opowiadał wszystką chwałę Twoją * w bramach córki Syjońskiej.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Alleluja, alleluja, alleluja.
|
Capitulum Responsorium Versus {ex Psalterio secundum tempora}
Rom 6:9-10
Christus resúrgens ex mórtuis jam non móritur, mors illi ultra non dominábitur. Quod enim mórtuus est peccáto, mórtuus est semel: quod autem vivit, vivit Deo.
℟. Deo grátias.
℟.br. Surréxit Dóminus de sepúlcro, * Allelúja, allelúja.
℟. Surréxit Dóminus de sepúlcro, * Allelúja, allelúja.
℣. Qui pro nobis pepéndit in ligno.
℟. Allelúja, allelúja.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Surréxit Dóminus de sepúlcro, * Allelúja, allelúja.
℣. Surréxit Dóminus vere, allelúja.
℟. Et appáruit Simóni, allelúja.
|
Kapitulum Responsorium Wers {z Psałterza według okresu}
Rz 6:9-10
Chrystus powstawszy z martwych, więcéj nie umiera, śmierć mu więcéj panować nie będzie. Bo iż umarł, grzechowi raz umarł, a iż żywie, żywie Bogu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟.br. Wstał Pan z grobu: * Alleluja, alleluja.
℟. Wstał Pan z grobu: * Alleluja, alleluja.
℣. Który za nas zawisł na drzewie.
℟. Alleluja, alleluja.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Wstał Pan z grobu: * Alleluja, alleluja.
℣. Wstał Pan prawdziwie, alleluja.
℟. I ukazał się Szymonowi, alleluja.
|
Preces Feriales{omittitur}
|
Prośby ferialne{opuścić}
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Præsta, quǽsumus, omnípotens Deus: ut qui paschália festa perégimus, hæc, te largiénte, móribus et vita teneámus.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Spraw, prosimy Cię, wszechmogący Boże, aby, którzyśmy uroczystość Wielkanocną obchodzili, ducha jej w czynach i postępowaniu przez całe życie zachowali.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Deinde dicitur tantum « Pater Noster » secreto, nisi sequatur alia Hora.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
|
Odtąd po cichu odmawia się tylko „Ojcze nasz”, chyba że natychmiast nastąpi następna Godzina.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
|
Post Divinum officium |