Incipit{omittitur}
|
Incipit{omittitur}
|
Hymnus{omittitur}
|
Hymnus{omittitur}
|
Psalmi {Psalmi Dominica & antiphonæ Votiva}
Ant. Exsultábunt Dómino * ossa humiliáta.
Psalmus 15 [1]
15:1 Consérva me, Dómine, quóniam sperávi in te. * Dixi Dómino: Deus meus es tu, quóniam bonórum meórum non eges.
15:3 Sanctis, qui sunt in terra eius, * mirificávit omnes voluntátes meas in eis.
15:4 Multiplicátæ sunt infirmitátes eórum: * póstea acceleravérunt.
15:4 Non congregábo conventícula eórum de sanguínibus, * nec memor ero nóminum eórum per lábia mea.
15:5 Dóminus pars hereditátis meæ, et cálicis mei: * tu es, qui restítues hereditátem meam mihi.
15:6 Funes cecidérunt mihi in præcláris: * étenim heréditas mea præclára est mihi.
15:7 Benedícam Dóminum, qui tríbuit mihi intelléctum: * ínsuper et usque ad noctem increpuérunt me renes mei.
15:8 Providébam Dóminum in conspéctu meo semper: * quóniam a dextris est mihi, ne commóvear.
15:9 Propter hoc lætátum est cor meum, et exsultávit lingua mea: * ínsuper et caro mea requiéscet in spe.
15:10 Quóniam non derelínques ánimam meam in inférno: * nec dabis sanctum tuum vidére corruptiónem.
15:11 Notas mihi fecísti vias vitæ, adimplébis me lætítia cum vultu tuo: * delectatiónes in déxtera tua usque in finem.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
|
Psalmi {Psalmi Dominica & antiphonæ Votiva}
Ant. Exsultábunt Dómino * ossa humiliáta.
Psalmus 15 [1]
15:1 Consérva me, Deus, quóniam confúgio ad te; * dico Dómino: «Dóminus meus es tu; bonum mihi non est sine te».
15:2 In sanctos, qui sunt in terra eius, * quam mirábilem fecit omnem afféctum meum!
15:3 Multíplicant dolóres suos * qui sequúntur deos aliénos.
15:4 Non libábo sánguinem libatiónum eórum, * nec pronuntiábo nómina eórum lábiis meis.
15:5 Dóminus pars hereditátis meæ et cálicis mei: * tu es qui tenes sortem meam.
15:6 Funes cecidérunt mihi in amœ́na, * et heréditas mea pérplacet mihi.
15:7 Benedíco Dómino, quod dedit mihi consílium, * quod vel per noctem me monet cor meum.
15:8 Pono Dóminum in conspéctu meo semper; * quóniam a dextris meis est, non commovébor.
15:9 Propter hoc lætátur cor meum et exsúltat ánima mea, * ínsuper et caro mea requiéscat secúra,
15:10 Quia non relínques ánimam meam apud ínferos, * non sines sanctum tuum vidére corruptiónem.
15:11 Osténdes mihi sémitam vitæ, ubertátem gaudiórum apud te, * delícias ad déxteram tuam in perpétuum.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
|
Psalmus 16 [2]
16:1 Exáudi, Dómine, iustítiam meam: * inténde deprecatiónem meam.
16:1 Áuribus pércipe oratiónem meam, * non in lábiis dolósis.
16:2 De vultu tuo iudícium meum pródeat: * óculi tui vídeant æquitátes.
16:3 Probásti cor meum, et visitásti nocte: * igne me examinásti, et non est invénta in me iníquitas.
16:4 Ut non loquátur os meum ópera hóminum: * propter verba labiórum tuórum ego custodívi vias duras.
16:5 Pérfice gressus meos in sémitis tuis: * ut non moveántur vestígia mea.
16:6 Ego clamávi, quóniam exaudísti me, Deus: * inclína aurem tuam mihi, et exáudi verba mea.
16:7 Mirífica misericórdias tuas, * qui salvos facis sperántes in te.
16:8 A resisténtibus déxteræ tuæ custódi me, * ut pupíllam óculi.
16:9 Sub umbra alárum tuárum prótege me: * a fácie impiórum qui me afflixérunt.
16:10 Inimíci mei ánimam meam circumdedérunt, ádipem suum conclusérunt: * os eórum locútum est supérbiam.
16:11 Proiciéntes me nunc circumdedérunt me: * óculos suos statuérunt declináre in terram.
16:12 Suscepérunt me sicut leo parátus ad prædam: * et sicut cátulus leónis hábitans in ábditis.
16:13 Exsúrge, Dómine, prǽveni eum, et supplánta eum: * éripe ánimam meam ab ímpio, frámeam tuam ab inimícis manus tuæ.
16:14 Dómine, a paucis de terra dívide eos in vita eórum: * de abscónditis tuis adimplétus est venter eórum.
16:14 Saturáti sunt fíliis: * et dimisérunt relíquias suas párvulis suis.
16:15 Ego autem in iustítia apparébo conspéctui tuo: * satiábor cum apparúerit glória tua.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
|
Psalmus 16 [2]
16:1 Audi, Dómine, iustam causam, atténde clamórem meum, * áuribus pércipe oratiónem meam ex lábiis non dolósis.
16:3 A conspéctu tuo iudícium de me pródeat: * óculi tui vident quæ recta sunt.
16:4 Si scrutáris cor meum, si vísitas nocte, si igne me probas, * non invénies in me iniquitátem.
16:5 Non est transgréssum os meum hóminum more; * secúndum verba labiórum tuórum ego custodívi vias legis.
16:6 Fírmiter inhǽsit gressus meus sémitis tuis, * non titubárunt pedes mei.
16:7 Ego te ínvoco, quóniam exáudies me, Deus; * inclína aurem tuam mihi, audi verbum meum.
16:8 Mirábilem osténde misericórdiam tuam, * qui ab adversántibus salvas confugiéntes ad déxteram tuam.
16:9 Custódi me ut pupíllam óculi, sub umbra alárum tuárum abscónde me * a peccatóribus, qui vim ínferunt mihi.
16:10 Inimíci mei cum furóre me circumvéniunt, crassum cor suum præclúdunt, * ore suo loquúntur supérbe.
16:12 Passus eórum nunc me circúmdant, * óculos suos inténdunt, ut in terram prostérnant,
16:13 Símiles leóni, qui ínhiat prædæ, * et cátulo leónis, qui in ábditis sedet.
16:14 Exsúrge, Dómine, occúrre illi, prostérne eum; éripe a peccatóre ánimam meam gládio tuo, * manu tua ab homínibus, Dómine:
16:15 Ab homínibus, quorum pórtio est hæc vita, * et quorum ventrem imples ópibus tuis;
16:16 Quorum fílii saturántur * et relínquunt, quod eis súperest, párvulis suis.
16:17 Ego autem in iustítia vidébo fáciem tuam, * satiábor, evígilans, aspéctu tuo.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
|
Psalmus 17(2-25) [3]
17:2 Díligam te, Dómine, fortitúdo mea: * Dóminus firmaméntum meum, et refúgium meum, et liberátor meus.
17:3 Deus meus adiútor meus, * et sperábo in eum.
17:3 Protéctor meus, et cornu salútis meæ, * et suscéptor meus.
17:4 Laudans invocábo Dóminum: * et ab inimícis meis salvus ero.
17:5 Circumdedérunt me dolóres mortis: * et torréntes iniquitátis conturbavérunt me.
17:6 Dolóres inférni circumdedérunt me: * præoccupavérunt me láquei mortis.
17:7 In tribulatióne mea invocávi Dóminum, * et ad Deum meum clamávi.
17:7 Et exaudívit de templo sancto suo vocem meam: * et clamor meus in conspéctu eius, introívit in aures eius.
17:8 Commóta est, et contrémuit terra: * fundaménta móntium conturbáta sunt, et commóta sunt, quóniam irátus est eis.
17:9 Ascéndit fumus in ira eius: et ignis a fácie eius exársit: * carbónes succénsi sunt ab eo.
17:10 Inclinávit cælos, et descéndit: * et calígo sub pédibus eius.
17:11 Et ascéndit super Chérubim, et volávit: * volávit super pennas ventórum.
17:12 Et pósuit ténebras latíbulum suum, in circúitu eius tabernáculum eius: * tenebrósa aqua in núbibus áëris.
17:13 Præ fulgóre in conspéctu eius nubes transiérunt, * grando et carbónes ignis.
17:14 Et intónuit de cælo Dóminus, et Altíssimus dedit vocem suam: * grando et carbónes ignis.
17:15 Et misit sagíttas suas, et dissipávit eos: * fúlgura multiplicávit, et conturbávit eos.
17:16 Et apparuérunt fontes aquárum, * et reveláta sunt fundaménta orbis terrárum:
17:16 Ab increpatióne tua, Dómine, * ab inspiratióne spíritus iræ tuæ.
17:17 Misit de summo, et accépit me: * et assúmpsit me de aquis multis.
17:18 Erípuit me de inimícis meis fortíssimis, et ab his qui odérunt me: * quóniam confortáti sunt super me.
17:19 Prævenérunt me in die afflictiónis meæ: * et factus est Dóminus protéctor meus.
17:20 Et edúxit me in latitúdinem: * salvum me fecit, quóniam vóluit me.
17:21 Et retríbuet mihi Dóminus secúndum iustítiam meam: * et secúndum puritátem mánuum meárum retríbuet mihi:
17:22 Quia custodívi vias Dómini, * nec ímpie gessi a Deo meo.
17:23 Quóniam ómnia iudícia eius in conspéctu meo: * et iustítias eius non répuli a me.
17:24 Et ero immaculátus cum eo: * et observábo me ab iniquitáte mea.
17:25 Et retríbuet mihi Dóminus secúndum iustítiam meam: * et secúndum puritátem mánuum meárum in conspéctu oculórum eius.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
Ant. Exsultábunt Dómino ossa humiliáta.
|
Psalmus 17(2-25) [3]
17:2 Díligo te, Dómine, fortitúdo mea, * Dómine, petra mea, arx mea, liberátor meus,
17:2 Deus meus, rupes mea, * in quam confúgio,
17:3 Clípeus meus, cornu salútis meæ, * præsídium meum!
17:4 Laudábilem invocábo Dóminum, * et ab inimícis meis salvus ero.
17:5 Circumdedérunt me fluctus mortis * et torréntes perniciósi terruérunt me;
17:6 Funes inférni circumpléxi sunt me, * invasérunt me láquei mortis:
17:7 In tribulatióne mea invocávi Dóminum, * et ad Deum meum clamávi;
17:8 Et audívit de templo suo vocem meam, * et clamor meus introívit in aures eius.
17:9 Et concússa est et contrémuit terra, fundaménta móntium conturbáta sunt * et concússa sunt, quia flagrábat ira.
17:10 Ascéndit fumus e náribus eius, et ignis ex ore eius consúmens, * carbónes ab eo succénsi.
17:11 Et inclinávit cælos et descéndit, * et atrum núbilum erat sub pédibus eius.
17:12 Et vectus est super equum pinnátum et volávit, * et ferebátur super alas venti.
17:13 Induit ténebras ut velaméntum, * ut teguméntum aquam tenebrósam, núbila densa.
17:14 Ob fulgórem in conspéctu eius, * exarsérunt carbónes igníti.
17:15 Et intónuit de cælo Dóminus; * et Altíssimus emísit vocem suam,
17:16 Et misit sagíttas suas et dissipávit eos, * fúlgura multa, et profligávit eos.
17:16 Et apparuérunt fontes álvei maris, * et nudáta sunt fundaménta orbis terrárum,
17:16 Ab increpatióne Dómini, * a flatu spíritus iræ eius.
17:17 Exténdit manum ex alto: prehéndit me, * extráxit me de aquis multis.
17:18 Erípuit me de inimíco meo fortíssimo, * et ab osóribus meis, qui erant me validióres.
17:19 Invadébant me die mihi funésto, * sed Dóminus factus est præsídium mihi,
17:20 Et edúxit me in campum spatiósum, * salvum me fecit, quia díligit me.
17:21 Repéndit mihi Dóminus secúndum iustítiam meam, * secúndum puritátem mánuum meárum retríbuit mihi.
17:22 Quia custodívi vias Dómini * nec peccándo recéssi a Deo meo,
17:23 Quia ómnia mandáta eius præ óculis hábui, * et præcépta eius a me non remóvi,
17:24 Sed fui ínteger coram eo, * et a culpa servávi me.
17:25 Et retríbuit mihi Dóminus secúndum iustítiam meam, * secúndum puritátem mánuum meárum coram óculis eius.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
Ant. Exsultábunt Dómino ossa humiliáta.
|
Capitulum Versus{omittitur}
|
Capitulum Versus{omittitur}
|
Oratio {specialis}
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. A porta ínferi.
℟. Erue, Dómine, ánimas eórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
secunda 'Domine, exaudi' omittitur
Orémus.
Fidélium, Deus, ómnium Cónditor et Redémptor, animábus famulórum famularúmque tuárum remissiónem cunctórum tríbue peccatórum: ut indulgéntiam, quam semper optavérunt, piis supplicatiónibus consequántur:
Qui vivis et regnas cum Deo Patre, in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Oratio {specialis}
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. A porta ínferi.
℟. Erue, Dómine, ánimas eórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
secunda 'Domine, exaudi' omittitur
Orémus.
Fidélium, Deus, ómnium Cónditor et Redémptor, animábus famulórum famularúmque tuárum remissiónem cunctórum tríbue peccatórum: ut indulgéntiam, quam semper optavérunt, piis supplicatiónibus consequántur:
Qui vivis et regnas cum Deo Patre, in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Martyrologium {anticip.}
Décimo séptimo Kaléndas Aprílis Luna décima Anno Dómini 2019
Romæ pássio sancti Cyríaci Diáconi, qui, post longam cárceris maceratiónem, liquáta pice perfúsus et in catásta exténsus, attráctus étiam nervis et fústibus cæsus, ad últimum, cum Largo et Smarágdo et áliis vigínti, iubénte Maximiáno, cápite truncátus est. Sanctórum vero Cyríaci, Largi et Smarágdi festívitas sexto Idus Augústi recólitur, quo die a beáto Marcéllo Papa córpora eorúndem vigínti trium Mártyrum leváta sunt ac venerabíliter tumuláta.
Aquiléiæ natális beáti Hilárii Epíscopi, et Tatiáni Diáconi, qui, sub Numeriáno Imperatóre et Berónio Prǽside, post equúleum atque ália torménta, una cum Felíce, Largo et Dionýsio, martýrium terminárunt.
In Lycaónia sancti Papæ Mártyris, qui, ob Christi fidem, verbéribus cæsus, úngulis férreis lacerátus, clavátis cálceis incédere iussus est; deínde arbóri alligátus, eándem arbórem, migrans ad Dóminum, ex stérili réddidit fructuósam.
Anazárbi, in Cilícia, sancti Iuliáni Mártyris, qui, sub Marciáno Prǽside, diutíssime cruciátus, demum, in sacco una cum serpéntibus inclúsus, in mare demérsus est.
In dicióne Canadénsi sanctórum Mártyrum Ioánnis de Brébeuf, Gabriélis Lalemant, Antónii Daniel, Cároli Garnier et Natális Chabanel, Presbyterórum Societátis Iesu, qui in Hurónica Missióne, hac aliísque diébus, post multos labóres et sævíssimos cruciátus, mortem pro Christo fórtiter obiérunt.
Ravénnæ sancti Agapíti, Epíscopi et Confessóris.
Colóniæ Agrippínæ sancti Heribérti Epíscopi, sanctitáte célebris.
Arvérnis, in Gállia, deposítio sancti Patrícii Epíscopi.
In Sýria sancti Abrahæ Eremítæ, cuius res gestas beátus Ephræm Diáconus conscrípsit.
℣. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.
℟. Deo grátias.
℣. Pretiósa in conspéctu Dómini.
℟. Mors Sanctórum eius.
Sancta María et omnes Sancti intercédant pro nobis ad Dóminum, ut nos mereámur ab eo adiuvári et salvári, qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Martyrologium {anticip.}
Décimo séptimo Kaléndas Aprílis Luna décima Anno Dómini 2019
Romæ pássio sancti Cyríaci Diáconi, qui, post longam cárceris maceratiónem, liquáta pice perfúsus et in catásta exténsus, attráctus étiam nervis et fústibus cæsus, ad últimum, cum Largo et Smarágdo et áliis vigínti, iubénte Maximiáno, cápite truncátus est. Sanctórum vero Cyríaci, Largi et Smarágdi festívitas sexto Idus Augústi recólitur, quo die a beáto Marcéllo Papa córpora eorúndem vigínti trium Mártyrum leváta sunt ac venerabíliter tumuláta.
Aquiléiæ natális beáti Hilárii Epíscopi, et Tatiáni Diáconi, qui, sub Numeriáno Imperatóre et Berónio Prǽside, post equúleum atque ália torménta, una cum Felíce, Largo et Dionýsio, martýrium terminárunt.
In Lycaónia sancti Papæ Mártyris, qui, ob Christi fidem, verbéribus cæsus, úngulis férreis lacerátus, clavátis cálceis incédere iussus est; deínde arbóri alligátus, eándem arbórem, migrans ad Dóminum, ex stérili réddidit fructuósam.
Anazárbi, in Cilícia, sancti Iuliáni Mártyris, qui, sub Marciáno Prǽside, diutíssime cruciátus, demum, in sacco una cum serpéntibus inclúsus, in mare demérsus est.
In dicióne Canadénsi sanctórum Mártyrum Ioánnis de Brébeuf, Gabriélis Lalemant, Antónii Daniel, Cároli Garnier et Natális Chabanel, Presbyterórum Societátis Iesu, qui in Hurónica Missióne, hac aliísque diébus, post multos labóres et sævíssimos cruciátus, mortem pro Christo fórtiter obiérunt.
Ravénnæ sancti Agapíti, Epíscopi et Confessóris.
Colóniæ Agrippínæ sancti Heribérti Epíscopi, sanctitáte célebris.
Arvérnis, in Gállia, deposítio sancti Patrícii Epíscopi.
In Sýria sancti Abrahæ Eremítæ, cuius res gestas beátus Ephræm Diáconus conscrípsit.
℣. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.
℟. Deo grátias.
℣. Pretiósa in conspéctu Dómini.
℟. Mors Sanctórum eius.
Sancta María et omnes Sancti intercédant pro nobis ad Dóminum, ut nos mereámur ab eo adiuvári et salvári, qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
De Officio Capituli
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Réspice in servos tuos, Dómine, et in ópera tua, et dírige fílios eórum.
℟. Et sit splendor Dómini Dei nostri super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos, et opus mánuum nostrárum dírige.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
Orémus.
Dirígere et sanctificáre, régere et gubernáre dignáre, Dómine Deus, Rex cæli et terræ, hódie corda et córpora nostra, sensus, sermónes et actus nostros in lege tua, et in opéribus mandatórum tuórum: ut hic et in ætérnum, te auxiliánte, salvi et líberi esse mereámur, Salvátor mundi: r. Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
De Officio Capituli
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Réspice in servos tuos, Dómine, et in ópera tua, et dírige fílios eórum.
℟. Et sit splendor Dómini Dei nostri super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos, et opus mánuum nostrárum dírige.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
Orémus.
Dirígere et sanctificáre, régere et gubernáre dignáre, Dómine Deus, Rex cæli et terræ, hódie corda et córpora nostra, sensus, sermónes et actus nostros in lege tua, et in opéribus mandatórum tuórum: ut hic et in ætérnum, te auxiliánte, salvi et líberi esse mereámur, Salvátor mundi: r. Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Dies et actus nostros in sua pace dispónat Dóminus omnípotens.
Regula
Ex Régula Sancti Patri Nostri Benedícti. Caput 36: De infírmis frátribus
Infirmórum cura ante ómnia et super ómnia adhibénda est, ut sicut revéra Christo ita eis serviátur, quia ipse dixit: Infírmus fui, et visitástis me, et: Quod fecístis uni de his mínimis, mihi fecístis. Sed et ipsi infírmi consíderent in honórem Dei sibi servíri, et non superfluitáte sua contrístent fratres suos serviéntes sibi; qui tamen patiénter portándi sunt, quia de tálibus copiósior mercis adquíritur. Ergo cura máxima sit abbáti, ne áliquam neglegéntiam patiántur. Quibus frátribus infírmis sit cella super se deputáta et servítor timens Deum et díligens ac sollícitus. Balneárum usus infírmis quótiens éxpedit offerátur, sanis autem et máxime iuvénibus tárdius concedátur. Sed et cárnium esus infírmis omníno debílibus pro reparatióne concedátur; at ubi melioráti fúerint, a cárnibus more sólito omnes abstíneant. Curam autem máximam hábeat abbas ne a cellaráriis aut a servitóribus neglegántur infírmi; et ipsum réspicit quidquid a discípulis delínquitur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
Extra Chorum etiam laudabiliter dicitur lectio ex S. Regulæ; secus dicitur Lectio brevis.
Lectio brevis{omittitur}
|
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Dies et actus nostros in sua pace dispónat Dóminus omnípotens.
Regula
Ex Régula Sancti Patri Nostri Benedícti. Caput 36: De infírmis frátribus
Infirmórum cura ante ómnia et super ómnia adhibénda est, ut sicut revéra Christo ita eis serviátur, quia ipse dixit: Infírmus fui, et visitástis me, et: Quod fecístis uni de his mínimis, mihi fecístis. Sed et ipsi infírmi consíderent in honórem Dei sibi servíri, et non superfluitáte sua contrístent fratres suos serviéntes sibi; qui tamen patiénter portándi sunt, quia de tálibus copiósior mercis adquíritur. Ergo cura máxima sit abbáti, ne áliquam neglegéntiam patiántur. Quibus frátribus infírmis sit cella super se deputáta et servítor timens Deum et díligens ac sollícitus. Balneárum usus infírmis quótiens éxpedit offerátur, sanis autem et máxime iuvénibus tárdius concedátur. Sed et cárnium esus infírmis omníno debílibus pro reparatióne concedátur; at ubi melioráti fúerint, a cárnibus more sólito omnes abstíneant. Curam autem máximam hábeat abbas ne a cellaráriis aut a servitóribus neglegántur infírmi; et ipsum réspicit quidquid a discípulis delínquitur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
Extra Chorum etiam laudabiliter dicitur lectio ex S. Regulæ; secus dicitur Lectio brevis.
Lectio brevis{omittitur}
|
Conclusio
℣. Réquiem ætérnam dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua lúceat eis.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Réquiem ætérnam dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua lúceat eis.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Commemoratio defunctorum{omittitur}
|
Commemoratio defunctorum{omittitur}
|