Feria III infra Hebdomadam I Adventus ~ Feria major

Divinum Officium Tridentine - 1570

12-03-2019

Ad Matutinum

Incipit
secreto
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ. Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine,
passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos. Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam,
Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.

Deinde, clara voce, dicitur Versus:
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
Rito de entrada
silenciosamente
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores, y no nos dejes caer en la tentación, mas líbranos del mal. Amén.
Ave, María, llena de gracia, el Señor es contigo, bendita Tú eres entre todas las mujeres, y bendito es el fruto de tu vientre, Jesús. Santa María, Madre de Dios, ruega por nosotros pecadores, ahora y en la hora de nuestra muerte. Amén.
Creo en Dios, Padre Todopoderoso, Creador del cielo y de la tierra.
Creo en Jesucristo, su único Hijo, Nuestro Señor: que fue concebido por obra y gracia del Espíritu Santo, nació de Santa María Virgen; padeció bajo el poder de Poncio Pilato, fue crucificado, muerto y sepultado: descendió a los infiernos, al tercer día resucitó de entre los muertos, subió a los cielos y está sentado a la derecha de Dios, Padre todopoderoso. Desde allí ha de venir a juzgar a los vivos y a los muertos.
Creo en el Espíritu Santo, la santa Iglesia católica, la comunión de los santos, el perdón de los pecados, la resurrección de la carne y la vida eterna. Amén.

Después, con voz audible, se dice el Versículo:
℣. Señor, ábreme +︎ los labios.
℟. Y mi boca proclamará tu alabanza.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Aleluya.
Invitatorium {Antiphona ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Regem ventúrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Ant. Regem ventúrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Regem ventúrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte, adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Regem ventúrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte, adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Regem ventúrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte, adorémus.
Ant. Regem ventúrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Invitatorio {Antífona del Salterio del Tiempo correspondiente}
Ant. Al Rey que vendrá como Señor, * Venid a adorarlo.
Ant. Al Rey que vendrá como Señor, * Venid a adorarlo.
Venid, regocijémonos en el Señor; cantemos con júbilo las alabanzas de Dios, Salvador nuestro. Corramos a presentarnos ante su acatamiento, dándole gracias, y entonándole himnos con júbilo.
Ant. Al Rey que vendrá como Señor, * Venid a adorarlo.
Porque el Señor es el Dios grande, y un rey más grande que todos los dioses. Porque en su mano tiene toda la extensión de la tierra, y suyos son los más encumbrados montes.
Ant. Venid a adorarlo.
Suyo es el mar, y obra es de sus manos: y hechura de sus manos es la tierra. (de rodillas) Venid, pues, adorémosle, postrémonos: derramando lágrimas en la presencia del Señor que nos ha creado: Pues Él es el Señor Dios nuestro: y nosotros el pueblo a quien Él apacienta, y ovejas de su grey.
Ant. Al Rey que vendrá como Señor, * Venid a adorarlo.
Hoy mismo, si oyereis su voz, guardaos de endurecer vuestros corazones, Como sucedió, dice el Señor, cuando provocaron mi ira, poniéndome a prueba en el desierto, en donde vuestros padres me tentaron, me probaron, y vieron mis obras.
Ant. Venid a adorarlo.
Por espacio de cuarenta años estuve irritado contra esta generación, y dije: Siempre está descarriado el corazón de este pueblo. Ellos no conocieron mis caminos; por lo que juré airado que no entrarían en mi reposo.
Ant. Al Rey que vendrá como Señor, * Venid a adorarlo.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Venid a adorarlo.
Ant. Al Rey que vendrá como Señor, * Venid a adorarlo.
Hymnus {ex Psalterio secundum tempora}
Verbum supérnum, pródiens
A Patre olim éxiens,
Qui natus orbi súbvenis,
Cursu declívi témporis.

Illúmina nunc péctora,
Tuóque amóre cóncrema;
Audíto ut præcónio
Sint pulsa tandem lúbrica.

Judéxque cum post áderis
Rimári facta péctoris,
Reddens vicem pro ábditis,
Justísque regnum pro bonis.

Non demum arctémur malis
Pro qualitáte críminis;
Sed cum beátis cómpotes
Simus perénnes cælibes.

Laus, honor, virtus, glória,
Deo Patri, et Fílio,
Sancto simul Paráclito,
In sæculórum sǽcula.
Amen.
Himno {del Salterio del Tiempo correspondiente}
Divino Verbo engendrado
del Padre Eterno en el seno,
que por salvarnos naciste
en la plenitud del tiempo.

Ilumina ahora las mentes,
e inflama en tu amor los pechos,
que, desechando lo vano,
llenen celestes deseos.

Para que el día del juicio,
aquella sentencia oyendo,
que al fuego envia los malos
y al cielo llama los buenos,

No nos envuelvan las llamas
en sus torbellinos negros;
mas contemplando tu rostro,
eterna dicha gocemos.

Gloria al Padre, gloria al Hijo,
y a Tí, Santo Paracleto,
como lo fue, sea siempre,
por los siglos sempiternos.
Amén.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. Ut non delínquam.
Psalmus 38 [1]
38:2 Dixi: Custódiam vias meas: * ut non delínquam in lingua mea.
38:2 Pósui ori meo custódiam, * cum consísteret peccátor advérsum me.
38:3 Obmútui, et humiliátus sum, et sílui a bonis: * et dolor meus renovátus est.
38:4 Concáluit cor meum intra me: * et in meditatióne mea exardéscet ignis.
38:5 Locútus sum in lingua mea: * Notum fac mihi, Dómine, finem meum.
38:5 Et númerum diérum meórum quis est: * ut sciam quid desit mihi.
38:6 Ecce mensurábiles posuísti dies meos: * et substántia mea tamquam níhilum ante te.
38:6 Verúmtamen univérsa vánitas, * omnis homo vivens.
38:7 Verúmtamen in imágine pertránsit homo: * sed et frustra conturbátur.
38:7 Thesaurízat: * et ignórat cui congregábit ea.
38:8 Et nunc quæ est exspectátio mea? Nonne Dóminus? * Et substántia mea apud te est.
38:9 Ab ómnibus iniquitátibus meis érue me: * oppróbrium insipiénti dedísti me.
38:10 Obmútui, et non apérui os meum, quóniam tu fecísti: * ámove a me plagas tuas.
38:12 A fortitúdine manus tuæ ego deféci in increpatiónibus: * propter iniquitátem corripuísti hóminem.
38:12 Et tabéscere fecísti sicut aráneam ánimam ejus: * verúmtamen vane conturbátur omnis homo.
38:13 Exáudi oratiónem meam, Dómine, et deprecatiónem meam: * áuribus pércipe lácrimas meas.
38:13 Ne síleas: quóniam ádvena ego sum apud te, et peregrínus, * sicut omnes patres mei.
38:14 Remítte mihi, ut refrígerer priúsquam ábeam, * et ámplius non ero.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos con lecturas {Antífonas del Salterio del Tiempo correspondiente}
Nocturn I.
Ant. Para no pecar.
Salmo 38 [1]
38:2 Dije yo en mi corazón: Velaré mi conducta * para no pecar con mi lengua.
38:2 Ponía un candado en mi boca, * cuando el pecador se presentaba contra mí.
38:3 Enmudecí y me humillé, y me abstuve de responder aun cosas buenas; * con lo cual se aumentó mi dolor.
38:4 Sentí que se inflamaba mi corazón; * y en mi meditación se encendían llamas de fuego.
38:5 Solté mi lengua, diciendo: * ¡Ah, Señor!, hazme conocer mi fin,
38:5 Y cuál es el número de mis días, * para que yo sepa lo que me resta de vida.
38:6 Cierto que has señalado a mis días término corto; * y que toda mi subsistencia es como nada ante tus ojos.
38:6 Verdaderamente que es la suma vanidad * todo hombre viviente.
38:7 En verdad que como una sombra pasa el hombre; * y por eso se afana y agita en vano.
38:7 Atesora, * y no sabe para quién allega todo aquello.
38:8 Ahora bien, ¿cuál es mi esperanza? ¿Por ventura no eres Tú, oh Señor, * en quien está todo mi bien?
38:9 Líbrame de todas las iniquidades; * Tú me hiciste objeto de los ultrajes del insensato.
38:10 Enmudecí y no abrí mi boca, porque todo lo hacías Tú, Señor, * levanta de mí tu azote.
38:12 A los recios golpes de tu mano, yo desfallecí cuando me corregías; * por el pecado castigaste Tú al hombre;
38:12 Y consumiste su vida, y como polilla corroes sus anhelos. * Ciertamente que en vano se conturba y agita el hombre.
38:13 Oye, Señor, mi oración y mi súplica; * atiende a mis lágrimas;
38:13 No guardes silencio; puesto que yo soy delante de ti un advenedizo y peregrino * como todos mis padres.
38:14 Aplácate, dame respiro, antes de que yo parta * y deje de existir.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 39 [2]
39:2 Exspéctans exspectávi Dóminum, * et inténdit mihi.
39:3 Et exaudívit preces meas: * et edúxit me de lacu misériæ, et de luto fæcis.
39:3 Et státuit super petram pedes meos: * et diréxit gressus meos.
39:4 Et immísit in os meum cánticum novum, * carmen Deo nostro.
39:4 Vidébunt multi, et timébunt: * et sperábunt in Dómino.
39:5 Beátus vir, cujus est nomen Dómini spes ejus: * et non respéxit in vanitátes et insánias falsas.
39:6 Multa fecísti tu, Dómine, Deus meus, mirabília tua: * et cogitatiónibus tuis non est qui símilis sit tibi.
39:6 Annuntiávi et locútus sum: * multiplicáti sunt super númerum.
39:7 Sacrifícium et oblatiónem noluísti: * aures autem perfecísti mihi.
39:7 Holocáustum et pro peccáto non postulásti: * tunc dixi: Ecce, vénio.
39:8 In cápite libri scriptum est de me ut fácerem voluntátem tuam: * Deus meus, vólui, et legem tuam in médio cordis mei.
39:10 Annuntiávi justítiam tuam in ecclésia magna, * ecce, lábia mea non prohibébo: Dómine, tu scisti.
39:11 Justítiam tuam non abscóndi in corde meo: * veritátem tuam et salutáre tuum dixi.
39:11 Non abscóndi misericórdiam tuam et veritátem tuam * a concílio multo.
39:12 Tu autem, Dómine, ne longe fácias miseratiónes tuas a me: * misericórdia tua et véritas tua semper suscepérunt me.
39:13 Quóniam circumdedérunt me mala, quorum non est númerus: * comprehendérunt me iniquitátes meæ, et non pótui ut vidérem.
39:13 Multiplicátæ sunt super capíllos cápitis mei: * et cor meum derelíquit me.
39:14 Compláceat tibi, Dómine, ut éruas me: * Dómine, ad adjuvándum me réspice.
39:15 Confundántur et revereántur simul, qui quærunt ánimam meam, * ut áuferant eam.
39:15 Convertántur retrórsum, et revereántur, * qui volunt mihi mala.
39:16 Ferant conféstim confusiónem suam, * qui dicunt mihi: Euge, euge.
39:17 Exsúltent et læténtur super te omnes quæréntes te: * et dicant semper: Magnificétur Dóminus: qui díligunt salutáre tuum.
39:18 Ego autem mendícus sum, et pauper: * Dóminus sollícitus est mei.
39:18 Adjútor meus, et protéctor meus tu es: * Deus meus, ne tardáveris.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ut non delínquam in lingua mea.
Salmo 39 [2]
39:2 Yo esperaba con ansia al Señor; * Él se inclinó.
39:3 Y escuchó mi grito: * Me levantó de la fosa fatal, de la charca fangosa;
39:3 Afianzó mis pies sobre roca, * y aseguró mis pasos;
39:4 Me puso en la boca un cántico nuevo, * un himno a nuestro Dios.
39:4 Muchos, al verlo, quedaron sobrecogidos * y confiaron en el Señor.
39:5 Dichoso el hombre que ha puesto su confianza en el Señor, * y no acude a los idólatras, que se extravían con engaños.
39:6 Cuántas maravillas has hecho, Señor, Dios mío, * cuántos planes en favor nuestro; nadie se te puede comparar.
39:6 Intento proclamarlas, decirlas, * pero superan todo número.
39:7 Tú no quieres sacrificios ni ofrendas, * y, en cambio, me abriste el oído;
39:7 No pides sacrificio expiatorio, * entonces yo digo: «Aquí estoy
39:8 -Como está escrito en mi libro- para hacer tu voluntad». * Dios mío, lo quiero, y llevo tu ley en las entrañas.
39:10 He proclamado tu salvación ante toda la asamblea; * no he cerrado los labios, Señor, Tú lo sabes.
39:11 No me he guardado en el pecho tu defensa, * he contado tu fidelidad y tu salvación,
39:11 No he negado tu misericordia y tu lealtad * ante la gran asamblea.
39:12 Tú, Señor, no me cierres tus entrañas, * que tu misericordia y tu lealtad me guarden siempre,
39:13 Porque me cercan desgracias sin cuento. * Se me echan encima mis culpas, y no puedo huir;
39:13 Son más que los pelos de mi cabeza, * y me falta el valor.
39:14 Señor, dígnate librarme; * Señor, date prisa en socorrerme;
39:15 Sufran una derrota ignominiosa * los que me persiguen a muerte,
39:15 Vuelvan la espalda afrentados * los que traman mi daño;
39:16 Queden mudos de vergüenza * los que se ríen de mí.
39:17 Alégrense y gocen contigo todos los que te buscan; * digan siempre: «Grande es el Señor» los que desean tu salvación.
39:18 Yo soy pobre y desgraciado, * pero el Señor se cuida de mí;
39:18 Tú eres mi auxilio y mi liberación: * Dios mío, no tardes.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Para no pecar con mi lengua.
Ant. Sana.
Psalmus 40 [3]
40:2 Beátus qui intéllegit super egénum, et páuperem: * in die mala liberábit eum Dóminus.
40:3 Dóminus consérvet eum, et vivíficet eum, et beátum fáciat eum in terra: * et non tradat eum in ánimam inimicórum ejus.
40:4 Dóminus opem ferat illi super lectum dolóris ejus: * univérsum stratum ejus versásti in infirmitáte ejus.
40:5 Ego dixi: Dómine, miserére mei: * sana ánimam meam, quia peccávi tibi.
40:6 Inimíci mei dixérunt mala mihi: * Quando moriétur, et períbit nomen ejus?
40:7 Et si ingrediebátur ut vidéret, vana loquebátur: * cor ejus congregávit iniquitátem sibi.
40:7 Egrediebátur foras, * et loquebátur in idípsum.
40:8 Advérsum me susurrábant omnes inimíci mei: * advérsum me cogitábant mala mihi.
40:9 Verbum iníquum constituérunt advérsum me: * Numquid qui dormit non adíciet ut resúrgat?
40:10 Étenim homo pacis meæ, in quo sperávi: * qui edébat panes meos, magnificávit super me supplantatiónem.
40:11 Tu autem, Dómine, miserére mei, et resúscita me: * et retríbuam eis.
40:12 In hoc cognóvi quóniam voluísti me: * quóniam non gaudébit inimícus meus super me.
40:13 Me autem propter innocéntiam suscepísti: * et confirmásti me in conspéctu tuo in ætérnum.
40:14 Benedíctus Dóminus, Deus Israël, a sǽculo et usque in sǽculum: * fiat, fiat.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Sana.
Salmo 40 [3]
40:2 Dichoso el que cuida del pobre y desvalido; * en el día aciago lo pondrá a salvo el Señor.
40:3 El Señor lo guarda y lo conserva en vida, para que sea dichoso en la tierra, * y no lo entrega a la saña de sus enemigos.
40:4 El Señor lo sostendrá en el lecho del dolor, * calmará los dolores de su enfermedad.
40:5 Yo dije: «Señor, ten misericordia, * sáname, porque he pecado contra ti».
40:6 Mis enemigos me desean lo peor: * «a ver si se muere y se acaba su apellido».
40:7 El que viene a verme habla con fingimiento, * disimula su mala intención,
40:7 Y cuando sale afuera, * la dice.
40:8 Mis adversarios se reúnen a murmurar contra mí, * hacen cálculos siniestros:
40:9 «Padece un mal sin remedio, * se acostó para no levantarse».
40:10 Incluso mi amigo, de quien yo me fiaba, * que compartía mi pan, es el primero en traicionarme.
40:11 Pero Tú, Señor, apiádate de mí, haz que pueda levantarme, * para que yo les dé su merecido.
40:12 En esto conozco que me amas: * en que mi enemigo no triunfa de mí.
40:13 A mí, en cambio, me conservas la salud, * me mantienes siempre en tu presencia.
40:14 Bendito el Señor, Dios de Israel, ahora y por siempre. * Amén, amén.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 41 [4]
41:2 Quemádmodum desíderat cervus ad fontes aquárum: * ita desíderat ánima mea ad te, Deus.
41:3 Sitívit ánima mea ad Deum fortem vivum: * quando véniam, et apparébo ante fáciem Dei?
41:4 Fuérunt mihi lácrimæ meæ panes die ac nocte: * dum dícitur mihi quotídie: Ubi est Deus tuus?
41:5 Hæc recordátus sum, et effúdi in me ánimam meam: * quóniam transíbo in locum tabernáculi admirábilis, usque ad domum Dei.
41:5 In voce exsultatiónis, et confessiónis: * sonus epulántis.
41:6 Quare tristis es, ánima mea? * et quare contúrbas me?
41:6 Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi: * salutáre vultus mei, et Deus meus.
41:7 Ad meípsum ánima mea conturbáta est: * proptérea memor ero tui de terra Jordánis, et Hermóniim a monte módico.
41:8 Abýssus abýssum ínvocat, * in voce cataractárum tuárum.
41:8 Ómnia excélsa tua, et fluctus tui * super me transiérunt.
41:9 In die mandávit Dóminus misericórdiam suam: * et nocte cánticum ejus.
41:9 Apud me orátio Deo vitæ meæ, * dicam Deo: Suscéptor meus es.
41:10 Quare oblítus es mei? * et quare contristátus incédo, dum afflígit me inimícus?
41:11 Dum confringúntur ossa mea, * exprobravérunt mihi qui tríbulant me inimíci mei.
41:11 Dum dicunt mihi per síngulos dies: Ubi est Deus tuus? * quare tristis es, ánima mea? et quare contúrbas me?
41:12 Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi: * salutáre vultus mei, et Deus meus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Sana Dómine ánimam meam, qui peccávi tibi.
Salmo 41 [4]
41:2 Como busca la cierva corrientes de agua, * así mi alma te busca a ti, Dios mío;
41:3 Tiene sed de Dios, del Dios vivo: * ¿cuándo entraré a ver el rostro de Dios?
41:4 Las lágrimas son mi pan noche y día, * mientras todo el día me repiten: «¿Dónde está tu Dios?»
41:5 Recuerdo otros tiempos, y desahogo mi alma conmigo: * cómo marchaba a la cabeza del grupo, hacia la casa de Dios,
41:5 Entre cantos de júbilo y alabanza, * en el bullicio de la fiesta.
41:6 ¿Por qué te acongojas, alma mía, * por qué te me turbas?
41:6 Espera en Dios que volverás a alabarlo: * «Salud de mi rostro, Dios mío».
41:7 Cuando mi alma se acongoja, * te recuerdo desde el Jordán y el Hermón y el Monte Menor.
41:8 Una sima grita a otra sima * con voz de cascadas:
41:8 Tus torrentes y tus olas * me han arrollado.
41:9 De día el Señor me hará misericordia, * de noche cantaré la alabanza del Dios de mi vida.
41:9 Diré a Dios: * «Roca mía, ¿por qué me olvidas?
41:10 ¿Por qué voy andando, sombrío, * hostigado por mi enemigo?»
41:11 Se me rompen los huesos * por las burlas del adversario;
41:11 Todo el día me preguntan: «¿Dónde está tu Dios?» * ¿Por qué te acongojas, alma mía, por qué te me turbas?
41:12 Espera en Dios que volverás a alabarlo: * «Salud de mi rostro, Dios mío».
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Sana, Señor, mi alma, porque he pecado contra ti.
Ant. Eructávit.
Psalmus 43 [5]
43:2 Deus áuribus nostris audívimus: * patres nostri annuntiavérunt nobis.
43:2 Opus, quod operátus es in diébus eórum, * et in diébus antíquis.
43:3 Manus tua gentes dispérdidit, et plantásti eos: * afflixísti pópulos, et expulísti eos.
43:4 Nec enim in gládio suo possedérunt terram, * et brácchium eórum non salvávit eos:
43:4 Sed déxtera tua, et brácchium tuum, et illuminátio vultus tui: * quóniam complacuísti in eis.
43:5 Tu es ipse Rex meus et Deus meus: * qui mandas salútes Jacob.
43:6 In te inimícos nostros ventilábimus cornu: * et in nómine tuo spernémus insurgéntes in nobis.
43:7 Non enim in arcu meo sperábo: * et gládius meus non salvábit me.
43:8 Salvásti enim nos de affligéntibus nos: * et odiéntes nos confudísti.
43:9 In Deo laudábimur tota die: * et in nómine tuo confitébimur in sǽculum.
43:10 Nunc autem repulísti et confudísti nos: * et non egrediéris, Deus, in virtútibus nostris.
43:11 Avertísti nos retrórsum post inimícos nostros: * et qui odérunt nos, diripiébant sibi.
43:12 Dedísti nos tamquam oves escárum: * et in géntibus dispersísti nos.
43:13 Vendidísti pópulum tuum sine prétio: * et non fuit multitúdo in commutatiónibus eórum.
43:14 Posuísti nos oppróbrium vicínis nostris, * subsannatiónem et derísum his, qui sunt in circúitu nostro.
43:15 Posuísti nos in similitúdinem géntibus: * commotiónem cápitis in pópulis.
43:16 Tota die verecúndia mea contra me est, * et confúsio faciéi meæ coopéruit me.
43:17 A voce exprobrántis, et obloquéntis: * a fácie inimíci, et persequéntis.
43:18 Hæc ómnia venérunt super nos, nec oblíti sumus te: * et iníque non égimus in testaménto tuo.
43:19 Et non recéssit retro cor nostrum: * et declinásti sémitas nostras a via tua:
43:20 Quóniam humiliásti nos in loco afflictiónis, * et coopéruit nos umbra mortis.
43:21 Si oblíti sumus nomen Dei nostri, * et si expándimus manus nostras ad deum aliénum:
43:22 Nonne Deus requíret ista? * ipse enim novit abscóndita cordis.
43:22 Quóniam propter te mortificámur tota die: * æstimáti sumus sicut oves occisiónis.
43:23 Exsúrge, quare obdórmis, Dómine? * exsúrge, et ne repéllas in finem.
43:24 Quare fáciem tuam avértis, * oblivísceris inópiæ nostræ, et tribulatiónis nostræ?
43:25 Quóniam humiliáta est in púlvere ánima nostra: * conglutinátus est in terra venter noster.
43:26 Exsúrge, Dómine, ádjuva nos: * et rédime nos propter nomen tuum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Hirviendo.
Salmo 43 [5]
43:2 Oh Dios, nuestros oídos lo oyeron, * nuestros padres nos lo han contado:
43:2 La obra que realizaste en sus días, * en los años remotos.
43:3 Tú mismo con tu mano desposeíste a los gentiles, y los plantaste a ellos; * trituraste a las naciones, y los hiciste crecer a ellos.
43:4 Porque no fue su espada la que ocupó la tierra, * ni su brazo el que le dio la victoria,
43:4 Sino tu diestra y tu brazo y la luz de tu rostro, * porque Tú lo amabas.
43:5 Mi rey y mi Dios eres Tú, * que das la victoria a Jacob:
43:6 Con tu auxilio embestimos al enemigo, * en tu nombre pisoteamos al agresor.
43:7 Pues yo no confío en mi arco, * ni mi espada me da la victoria;
43:8 Tú nos das la victoria sobre el enemigo * y derrotas a nuestros adversarios.
43:9 Dios ha sido siempre nuestro orgullo, * y siempre damos gracias a tu nombre.
43:10 Ahora, en cambio, nos rechazas y nos avergüenzas, * y ya no sales, Señor, con nuestras tropas:
43:11 Nos haces retroceder ante el enemigo, * y nuestro adversario nos saquea.
43:12 Nos entregas como ovejas a la matanza * y nos has dispersado por las naciones;
43:13 Vendes a tu pueblo por nada, * no lo tasas muy alto.
43:14 Nos haces el escarnio de nuestros vecinos, * irrisión y burla de los que nos rodean;
43:15 Nos has hecho el refrán de los gentiles, * nos hacen muecas las naciones.
43:16 Tengo siempre delante mi deshonra, * y la vergüenza me cubre la cara
43:17 Al oír insultos e injurias, * al ver a mi rival y a mi enemigo.
43:18 Todo esto nos viene encima, sin haberte olvidado ni * haber violado tu alianza,
43:19 Sin que se volviera atrás nuestro corazón * ni se desviaran de tu camino nuestros pasos;
43:20 Y Tú nos arrojaste a un lugar de chacales * y nos cubriste de tinieblas.
43:21 Si hubiéramos olvidado el nombre de nuestro Dios * y extendido las manos a un dios extraño,
43:22 El Señor lo habría averiguado, * pues Él penetra los secretos del corazón.
43:22 Por tu causa nos degüellan cada día, * nos tratan como a ovejas de matanza.
43:23 Despierta, Señor, ¿por qué duermes? * Levántate, no nos rechaces más.
43:24 ¿Por qué nos escondes tu rostro * y olvidas nuestra desgracia y opresión?
43:25 Nuestro aliento se hunde en el polvo, * nuestro vientre está pegado al suelo.
43:26 Levántate a socorrernos, * redímenos por tu misericordia.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 44 [6]
44:2 Eructávit cor meum verbum bonum: * dico ego ópera mea Regi.
44:2 Lingua mea cálamus scribæ: * velóciter scribéntis.
44:3 Speciósus forma præ fíliis hóminum, diffúsa est grátia in lábiis tuis: * proptérea benedíxit te Deus in ætérnum.
44:4 Accíngere gládio tuo super femur tuum, * potentíssime.
44:5 Spécie tua et pulchritúdine tua: * inténde, próspere procéde, et regna.
44:5 Propter veritátem, et mansuetúdinem, et justítiam: * et dedúcet te mirabíliter déxtera tua.
44:6 Sagíttæ tuæ acútæ, pópuli sub te cadent: * in corda inimicórum Regis.
44:7 Sedes tua, Deus, in sǽculum sǽculi: * virga directiónis virga regni tui.
44:8 Dilexísti justítiam, et odísti iniquitátem: * proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætítiæ præ consórtibus tuis.
44:9 Myrrha, et gutta, et cásia a vestiméntis tuis, a dómibus ebúrneis: * ex quibus delectavérunt te fíliæ regum in honóre tuo.
44:10 Ástitit regína a dextris tuis in vestítu deauráto: * circúmdata varietáte.
44:11 Audi fília, et vide, et inclína aurem tuam: * et oblivíscere pópulum tuum et domum patris tui.
44:12 Et concupíscet Rex decórem tuum: * quóniam ipse est Dóminus Deus tuus, et adorábunt eum.
44:13 Et fíliæ Tyri in munéribus * vultum tuum deprecabúntur: omnes dívites plebis.
44:14 Omnis glória ejus fíliæ Regis ab intus, * in fímbriis áureis circumamícta varietátibus.
44:15 Adducéntur Regi vírgines post eam: * próximæ ejus afferéntur tibi.
44:16 Afferéntur in lætítia et exsultatióne: * adducéntur in templum Regis.
44:17 Pro pátribus tuis nati sunt tibi fílii: * constítues eos príncipes super omnem terram.
44:18 Mémores erunt nóminis tui: * in omni generatióne et generatiónem.
44:18 Proptérea pópuli confitebúntur tibi in ætérnum: * et in sǽculum sǽculi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Eructávit cor meum verbum bonum.
Salmo 44 [6]
44:2 Hirviendo está mi pecho en sublimes pensamientos. * Al rey consagro yo esta obra.
44:2 Mi lengua es pluma de amanuense * que escribe muy ligero.
44:3 ¡Oh tú el más gentil en hermosura entre los hijos de los hombres!, * derramada se ve la gracia en tus labios; por eso te bendijo Dios para siempre.
44:4 Cíñete al lado tu espada, * ¡oh rey potentísimo!
44:5 Con tu gallardía y hermosura * camina, avanza prósperamente, y reina
44:5 Por medio de la verdad, de la mansedumbre y de la justicia; * y tu diestra te conducirá a cosas maravillosas.
44:6 Tus penetrantes saetas traspasarán, oh rey, los corazones de tus enemigos; * se rendirán a ti los pueblos.
44:7 Tu trono, ¡oh Dios!, permanece por los siglos de los siglos; * el cetro de tu reino es cetro de rectitud.
44:8 Amaste la justicia y aborreciste la iniquidad; * por eso te ungió, ¡oh Dios!, el Dios tuyo con óleo de alegría, con preferencia a tus compañeros.
44:9 Mirra, áloe y casia exhalan tus vestidos, al salir de las estancias de marfil * en que con su olor te han recreado. Hijas de reyes son tus damas de honor;
44:10 A tu diestra está la reina con vestido bordado de oro, * y engalanada con varios adornos.
44:11 Escucha, ¡oh hija!, considera y presta atento oído: * olvida tu pueblo y la casa de tu padre.
44:12 Y el rey se enamorará más de tu beldad; * porque Él es el Señor Dios tuyo, a quien todos han de adorar.
44:13 Las hijas de Tiro vendrán con dones, * y te presentarán humildes súplicas todos los poderosos del pueblo.
44:14 En el interior está la principal gloria y lucimiento de la hija del rey; * ella está cubierta de un vestido con varios adornos, y recamado con franjas de oro.
44:15 Serán presentadas al rey las vírgenes que han de formar su séquito; * ante tu presencia serán traídas sus compañeras.
44:16 Conducidas serán con alegría y algazara, * serán introducidas en el templo, palacio del Rey.
44:17 En lugar de tus padres te nacerán hijos; * los cuales establecerás príncipes sobre la tierra.
44:18 Estos conservarán la memoria de tu nombre * por todas las generaciones.
44:18 Por esto los pueblos te cantarán alabanzas eternamente * por los siglos de los siglos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Hirviendo está mi pecho en sublimes pensamientos.
Ant. Adjútor.
Psalmus 45 [7]
45:2 Deus noster refúgium, et virtus: * adjútor in tribulatiónibus, quæ invenérunt nos nimis.
45:3 Proptérea non timébimus dum turbábitur terra: * et transferéntur montes in cor maris.
45:4 Sonuérunt, et turbátæ sunt aquæ eórum: * conturbáti sunt montes in fortitúdine ejus.
45:5 Flúminis ímpetus lætíficat civitátem Dei: * sanctificávit tabernáculum suum Altíssimus.
45:6 Deus in médio ejus, non commovébitur: * adjuvábit eam Deus mane dilúculo.
45:7 Conturbátæ sunt gentes, et inclináta sunt regna: * dedit vocem suam, mota est terra.
45:8 Dóminus virtútum nobíscum: * suscéptor noster Deus Jacob.
45:9 Veníte, et vidéte ópera Dómini, quæ pósuit prodígia super terram: * áuferens bella usque ad finem terræ.
45:10 Arcum cónteret, et confrínget arma: * et scuta combúret igni.
45:11 Vacáte, et vidéte quóniam ego sum Deus: * exaltábor in géntibus, et exaltábor in terra.
45:12 Dóminus virtútum nobíscum: * suscéptor noster Deus Jacob.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Nuestro defensor.
Salmo 45 [7]
45:2 Dios es nuestro refugio y fortaleza, * nuestro defensor en las tribulaciones que tanto nos han acosado.
45:3 Por eso no temeremos aun cuando se conmueva la tierra, * y sean trasladados los montes al medio del mar.
45:4 Bramaron y se alborotaron sus aguas, * a su furioso ímpetu se estremecieron los montes.
45:5 Un río caudaloso alegra la ciudad de Dios; * el Altísimo ha santificado su Tabernáculo.
45:6 Está Dios en medio de ella, no será conmovida; * la socorrerá Dios ya desde el rayar el alba.
45:7 Se conturbaron las naciones, y bambolearon los reinos; * dio el Señor una voz, y la tierra se estremeció.
45:8 Con nosotros está el Señor de los ejércitos; * el Dios de Jacob es nuestro defensor.
45:9 Venid y observad las obras del Señor, y los prodigios que ha hecho sobre la tierra; * cómo ha alejado la guerra hasta el cabo del mundo.
45:10 Romperá los arcos, hará pedazos las armas, * y entregará al fuego los escudos.
45:11 Estad tranquilos, y considerad que Yo soy Dios; * ensalzado he de ser entre las naciones, y ensalzado en toda la tierra.
45:12 El Señor de los ejércitos está con nosotros; * nuestro defensor es el Dios de Jacob.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 46 [8]
46:2 Omnes gentes, pláudite mánibus: * jubiláte Deo in voce exsultatiónis.
46:3 Quóniam Dóminus excélsus, terríbilis: * Rex magnus super omnem terram.
46:4 Subjécit pópulos nobis: * et gentes sub pédibus nostris.
46:5 Elégit nobis hereditátem suam: * spéciem Jacob, quam diléxit.
46:6 Ascéndit Deus in júbilo: * et Dóminus in voce tubæ.
46:7 Psállite Deo nostro, psállite: * psállite Regi nostro, psállite.
46:8 Quóniam Rex omnis terræ Deus: * psállite sapiénter.
46:9 Regnábit Deus super gentes: * Deus sedet super sedem sanctam suam.
46:10 Príncipes populórum congregáti sunt cum Deo Ábraham: * quóniam dii fortes terræ veheménter eleváti sunt.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Adjútor in tribulatiónibus.
Salmo 46 [8]
46:2 Pueblos todos, batid palmas, * aclamad a Dios con gritos de júbilo;
46:3 Porque el Señor es sublime y terrible, * emperador de toda la tierra.
46:4 Él nos somete los pueblos * y nos sojuzga las naciones;
46:5 Él nos escogió por heredad suya: * gloria de Jacob, su amado.
46:6 Dios asciende entre aclamaciones; * el Señor, al son de trompetas:
46:7 Tocad para Dios, tocad, * tocad para nuestro Rey, tocad.
46:8 Porque Dios es el rey del mundo: * tocad con maestría.
46:9 Dios reina sobre las naciones, * Dios se sienta en su trono sagrado.
46:10 Los príncipes de los gentiles se reúnen con el pueblo del Dios de Abrahán; * porque de Dios son los grandes de la tierra, y Él es excelso.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Nuestro defensor en las tribulaciones.
Ant. Magnus Dóminus.
Psalmus 47 [9]
47:2 Magnus Dóminus, et laudábilis nimis * in civitáte Dei nostri, in monte sancto ejus.
47:3 Fundátur exsultatióne univérsæ terræ mons Sion, * látera Aquilónis, cívitas Regis magni.
47:4 Deus in dómibus ejus cognoscétur: * cum suscípiet eam.
47:5 Quóniam ecce reges terræ congregáti sunt: * convenérunt in unum.
47:6 Ipsi vidéntes sic admiráti sunt, conturbáti sunt, commóti sunt: * tremor apprehéndit eos.
47:7 Ibi dolóres ut parturiéntis: * in spíritu veheménti cónteres naves Tharsis.
47:9 Sicut audívimus, sic vídimus in civitáte Dómini virtútum, in civitáte Dei nostri: * Deus fundávit eam in ætérnum.
47:10 Suscépimus, Deus, misericórdiam tuam, * in médio templi tui.
47:11 Secúndum nomen tuum, Deus, sic et laus tua in fines terræ: * justítia plena est déxtera tua.
47:12 Lætétur mons Sion, et exsúltent fíliæ Judæ: * propter judícia tua, Dómine.
47:13 Circúmdate Sion, et complectímini eam: * narráte in túrribus ejus.
47:14 Pónite corda vestra in virtúte ejus: * et distribúite domos ejus, ut enarrétis in progénie áltera.
47:15 Quóniam hic est Deus, Deus noster in ætérnum et in sǽculum sǽculi: * ipse reget nos in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Grande es el Señor.
Salmo 47 [9]
47:2 Grande es el Señor, y dignísimo de alabanza * en la ciudad de nuestro Dios, en su monte santo.
47:3 Con júbilo de toda la tierra se ha edificado el santuario en el monte de Sion, * la ciudad del gran rey, al lado del Septentrión.
47:4 Será Dios conocido en sus casas, * cuando haya de defenderla.
47:5 Porque he aquí que los reyes de la tierra se han coligado * y conjurado unánimemente.
47:6 Ellos mismos, cuando la vieron así, quedaron asombrados, llenos de turbación, * conmovidos y poseídos de terror.
47:7 Se apoderaron de ellos dolores como de parto. * Tú, con un viento impetuoso harás pedazos las naves de Tarsis.
47:9 Como lo oímos, así lo hemos visto en la ciudad del Señor de los ejércitos, en la ciudad de nuestro Dios; * la cual ha fundado Dios para siempre.
47:10 Hemos experimentado, ¡oh Dios!, tu misericordia * en medio de tu templo.
47:11 Así como tu Nombre, ¡oh Dios!, también tu gloria se extiende hasta los últimos términos de la tierra; * tu diestra está llena de justicia.
47:12 Alégrese el monte de Sion, y salten de gozo las hijas de Judá, * ¡oh Señor!, por razón de tus juicios.
47:13 Dad vueltas alrededor de Sion, examinadla por todos lados, * y contad sus torres.
47:14 Considerad atentamente su fortaleza, * fijaos bien en sus casas y edificios, para poder contarlo a la generación venidera.
47:15 Porque aquí está Dios, el Dios nuestro, para siempre y por los siglos de los siglos. * Él nos gobernará eternamente.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 48 [10]
48:2 Audíte hæc, omnes gentes: * áuribus percípite omnes, qui habitátis orbem:
48:3 Quique terrígenæ, et fílii hóminum: * simul in unum dives et pauper.
48:4 Os meum loquétur sapiéntiam: * et meditátio cordis mei prudéntiam.
48:5 Inclinábo in parábolam aurem meam: * apériam in psaltério propositiónem meam.
48:6 Cur timébo in die mala? * iníquitas calcánei mei circúmdabit me:
48:7 Qui confídunt in virtúte sua: * et in multitúdine divitiárum suárum gloriántur.
48:8 Frater non rédimit, rédimet homo: * non dabit Deo placatiónem suam.
48:9 Et prétium redemptiónis ánimæ suæ: * et laborábit in ætérnum, et vivet adhuc in finem.
48:11 Non vidébit intéritum, cum víderit sapiéntes moriéntes: * simul insípiens, et stultus períbunt.
48:11 Et relínquent aliénis divítias suas: * et sepúlcra eórum domus illórum in ætérnum.
48:12 Tabernácula eórum in progénie et progénie: * vocavérunt nómina sua in terris suis.
48:13 Et homo, cum in honóre esset, non intelléxit: * comparátus est juméntis insipiéntibus, et símilis factus est illis.
48:14 Hæc via illórum scándalum ipsis: * et póstea in ore suo complacébunt.
48:15 Sicut oves in inférno pósiti sunt: * mors depáscet eos.
48:15 Et dominabúntur eórum justi in matutíno: * et auxílium eórum veteráscet in inférno a glória eórum.
48:16 Verúmtamen Deus rédimet ánimam meam de manu ínferi: * cum accéperit me.
48:17 Ne timúeris, cum dives factus fúerit homo: * et cum multiplicáta fúerit glória domus ejus.
48:18 Quóniam cum interíerit, non sumet ómnia: * neque descéndet cum eo glória ejus.
48:19 Quia ánima ejus in vita ipsíus benedicétur: * confitébitur tibi cum beneféceris ei.
48:20 Introíbit usque in progénies patrum suórum: * et usque in ætérnum non vidébit lumen.
48:21 Homo, cum in honóre esset, non intelléxit: * comparátus est juméntis insipiéntibus, et símilis factus est illis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Magnus Dóminus et laudábilis nimis.
Salmo 48 [10]
48:2 Oíd estas cosas, naciones todas; * estad atentos vosotros todos los que habitáis la tierra;
48:3 Así los que sois plebeyos, como los que sois nobles, * tanto los ricos como los pobres.
48:4 Mi boca proferirá sabiduría, * y la meditación de mi espíritu, prudencia.
48:5 Tendré atento el oído a la parábola e inspiración divina; * al son del salterio expondré mi enigma.
48:6 ¿Qué es, pues, lo que he de temer yo en el aciago día? * La iniquidad de mis pasos que me cercará por todos lados.
48:7 ¡Ay de aquellos que confían en su poder, * y se glorían en sus riquezas!
48:8 El hermano no redime, ¿cómo redimirá otro hombre? * Ninguno podrá ofrecer a Dios cosa que le aplaque,
48:9 Ni precio alguno en rescate de su alma, * aun cuando trabajara eternamente y viviera perpetuamente.
48:11 ¿No verá él la muerte, cuando ha visto que mueren aun los sabios? * El insensato y el necio, como todos, perecerán,
48:11 Y dejarán a los extraños sus riquezas, * y el sepulcro será su eterna morada,
48:12 Y sus pabellones pasarán de una a otra generación; * esos hombres que dieron sus nombres a sus tierras, pensando eternizarse.
48:13 Y el hombre, aunque elevado en honor, no lo ha comprendido; * se ha igualado a las bestias irracionales, y ha venido a ser como ellas.
48:14 Este proceder suyo es causa de su perdición; * y de los que después se complazcan en su lenguaje.
48:15 Como los rebaños de ovejas serán metidos en el infierno; * la muerte se cebará en ellos eternamente.
48:15 Y los justos tendrán el dominio sobre ellos; * y no habrá socorro que les valga en el infierno, después de su pasada gloria.
48:16 Dios redimirá mi alma del poder del infierno, * cuando Él me recoja de este mundo.
48:17 Tú no te turbes por más que un hombre se haga rico, * y crezca el fausto de su casa.
48:18 Puesto que cuando muera nada llevará consigo, * ni le seguirá su gloria.
48:19 Porque mientras él viva, será alabado; * y él te bendecirá cuando le hicieres bien.
48:20 Entrará al lugar de sus padres, * y ya no verá jamás la luz.
48:21 Porque el hombre, aunque elevado en honor, no lo ha comprendido; * se ha igualado a las bestias irracionales, y ha venido a ser como ellas.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Grande es el Señor, y dignísimo de alabanza.
Ant. Deus deórum.
Psalmus 49 [11]
49:1 Deus deórum, Dóminus locútus est: * et vocávit terram,
49:1 A solis ortu usque ad occásum: * ex Sion spécies decóris ejus.
49:3 Deus maniféste véniet: * Deus noster et non silébit.
49:3 Ignis in conspéctu ejus exardéscet: * et in circúitu ejus tempéstas válida.
49:4 Advocábit cælum desúrsum: * et terram discérnere pópulum suum.
49:5 Congregáte illi sanctos ejus: * qui órdinant testaméntum ejus super sacrifícia.
49:6 Et annuntiábunt cæli justítiam ejus: * quóniam Deus judex est.
49:7 Audi, pópulus meus, et loquar: Israël, et testificábor tibi: * Deus, Deus tuus ego sum.
49:8 Non in sacrifíciis tuis árguam te: * holocáusta autem tua in conspéctu meo sunt semper.
49:9 Non accípiam de domo tua vítulos: * neque de grégibus tuis hircos.
49:10 Quóniam meæ sunt omnes feræ silvárum: * juménta in móntibus et boves.
49:11 Cognóvi ómnia volatília cæli: * et pulchritúdo agri mecum est.
49:12 Si esuríero, non dicam tibi: * meus est enim orbis terræ, et plenitúdo ejus.
49:13 Numquid manducábo carnes taurórum? * aut sánguinem hircórum potábo?
49:14 Ímmola Deo sacrifícium laudis: * et redde Altíssimo vota tua.
49:15 Et ínvoca me in die tribulatiónis: * éruam te, et honorificábis me.
49:16 Peccatóri autem dixit Deus: * Quare tu enárras justítias meas, et assúmis testaméntum meum per os tuum?
49:17 Tu vero odísti disciplínam: * et projecísti sermónes meos retrórsum:
49:18 Si vidébas furem, currébas cum eo: * et cum adúlteris portiónem tuam ponébas.
49:19 Os tuum abundávit malítia: * et lingua tua concinnábat dolos.
49:20 Sedens advérsus fratrem tuum loquebáris, et advérsus fílium matris tuæ ponébas scándalum: * hæc fecísti, et tácui.
49:21 Existimásti, iníque, quod ero tui símilis: * árguam te, et státuam contra fáciem tuam.
49:22 Intellégite hæc, qui obliviscímini Deum: * nequándo rápiat, et non sit qui erípiat.
49:23 Sacrifícium laudis honorificábit me: * et illic iter, quo osténdam illi salutáre Dei.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. El Dios de los dioses.
Salmo 49 [11]
49:1 El Dios de los dioses, el Señor ha hablado * y ha convocado la tierra,
49:1 Desde el oriente hasta el occidente. * De Sion es de donde saldrá el esplendor de su gloria.
49:3 Vendrá Dios manifiestamente; * vendrá nuestro Dios, y no callará.
49:3 Llevará delante de sí un fuego devorador; * alrededor de Él una tempestad horrorosa.
49:4 Citará desde arriba cielo * y tierra para juzgar a su pueblo.
49:5 Congregad ante Él a sus santos, * los cuales hicieron con Él alianza por medio de los sacrificios.
49:6 Y los cielos anunciarán su justicia, * por cuanto es Dios el juez.
49:7 Escucha, oh pueblo mío, y Yo hablaré; Israel, escúchame, y me explicaré abiertamente contigo. * Yo soy Dios, el Dios tuyo soy.
49:8 No te reprocharé por tus sacrificios; * pues a la vista tengo siempre tus holocaustos.
49:9 No aceptaré becerros de tu casa, * ni machos cabríos de tus rebaños;
49:10 Porque mías son todas las fieras salvajes, * los ganados que pacen en los montes y los bueyes.
49:11 Conozco todas las aves del cielo * y en mi poder están las amenas campiñas.
49:12 Si yo tuviese hambre no acudiría a ti; * porque mía es la tierra y cuanto ella contiene.
49:13 ¿Acaso he de comer yo la carne de los toros, * o he de beber la sangre de los machos cabríos?
49:14 Ofrece a Dios sacrificio de alabanza, * y cumple tus promesas al Altísimo;
49:15 E invócame en el día de la tribulación: * Yo te libraré, y tú me honrarás con tus alabanzas.
49:16 Pero al pecador le dijo Dios: * ¿Cómo tú te metes a hablar de mis mandamientos, y tomas en tu boca mi alianza?
49:17 Puesto que tú aborreces la enseñanza, * y diste la espalda a mis palabras.
49:18 Si veías un ladrón, corrías con él; * y te asociabas con los adúlteros.
49:19 Tu boca fue muy maldiciente, * y urdidora de engaños tu lengua.
49:20 Te sentabas a hablar contra tu hermano, y armabas lazos al hijo de tu misma madre. * Estas cosas has hecho, y Yo he callado.
49:21 Pensaste injustamente que Yo había de ser en todo como tú; * mas Yo te pediré cuenta de ellas, y te las echaré en cara.
49:22 Entended esto bien, vosotros que os olvidáis de Dios; * no sea que algún día os arrebate, sin que haya nadie que pueda libraros.
49:23 El que me ofrece sacrificio de alabanza, ése es el que me honra; * y ése es el camino por el cual manifestaré al hombre la salvación de Dios.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 51 [12]
51:3 Quid gloriáris in malítia, * qui potens es in iniquitáte?
51:4 Tota die injustítiam cogitávit lingua tua: * sicut novácula acúta fecísti dolum.
51:5 Dilexísti malítiam super benignitátem: * iniquitátem magis quam loqui æquitátem.
51:6 Dilexísti ómnia verba præcipitatiónis, * lingua dolósa.
51:7 Proptérea Deus déstruet te in finem, * evéllet te, et emigrábit te de tabernáculo tuo: et radícem tuam de terra vivéntium.
51:8 Vidébunt justi, et timébunt, et super eum ridébunt, et dicent: * Ecce homo, qui non pósuit Deum adjutórem suum:
51:9 Sed sperávit in multitúdine divitiárum suárum: * et præváluit in vanitáte sua.
51:10 Ego autem, sicut olíva fructífera in domo Dei, * sperávi in misericórdia Dei in ætérnum: et in sǽculum sǽculi.
51:11 Confitébor tibi in sǽculum, quia fecísti: * et exspectábo nomen tuum, quóniam bonum est in conspéctu sanctórum tuórum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Deus deórum Dóminus locútus est.
Salmo 51 [12]
51:3 ¿Por qué te glorías de la maldad * y te envalentonas contra el piadoso?
51:4 Estás todo el día maquinando injusticias, * tu lengua es navaja afilada, autor de fraudes;
51:5 Prefieres el mal al bien, * la mentira a la honradez;
51:6 Prefieres las palabras corrosivas, * lengua embustera.
51:7 Pues Dios te destruirá para siempre, * te abatirá y te barrerá de tu tienda; arrancará tus raíces del suelo vital.
51:8 Lo verán los justos, y temerán, y se reirán de él: * «mirad al valiente que no puso en Dios su apoyo,
51:9 Confió en sus muchas riquezas, * se insolentó en sus crímenes».
51:10 Pero yo, como verde olivo, en la casa de Dios, * confío en la misericordia de Dios por siempre jamás.
51:11 Te daré siempre gracias porque has actuado; * proclamaré delante de tus fieles: «Tu nombre es bueno».
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. El Dios de los dioses, el Señor ha hablado.
℣. Emítte Agnum, Dómine, Dominatórem terræ.
℟. De Petra desérti ad montem fíliæ Sion.
℣. Señor, envía el Cordero, rey de la tierra.
℟. Desde las peñas del desierto al Monte de Sion.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádjuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
Absolución. Que nos auxilie la clemencia y misericordia de aquel que vive y reina con el Padre y el Espíritu Santo por los siglos de los siglos. Amén.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.

Lectio 1
De Isaía Prophéta
Isa 2:1-4
1 Verbum, quod vidit Isaías, fílius Amos, super Judam et Jerúsalem.
2 Et erit in novíssimis diébus præparátus mons domus Dómini in vértice móntium, et elevábitur super colles; et fluent ad eum omnes gentes.
3 Et ibunt pópuli multi, et dicent: Veníte, et ascendámus ad montem Dómini, et ad domum Dei Jacob, et docébit nos vias suas, et ambulábimus in sémitis ejus: quia de Sion exíbit lex, et verbum Dómini de Jerúsalem.
4 Et judicábit gentes, et árguet pópulos multos: et conflábunt gládios suos in vómeres, et lánceas suas in falces: non levábit gens contra gentem gládium, nec exercebúntur ultra ad prǽlium.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Montes Israël, ramos vestros expándite, et floréte, et fructus fácite:
* Prope est ut véniat dies Dómini.
℣. Roráte, cæli, désuper, et nubes pluant justum: aperiátur terra, et gérminet Salvatórem.
℟. Prope est ut véniat dies Dómini.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Dios Padre todopoderoso tenga piedad y misericordia de nosotros. Amén.

Lectura 1
Del Profeta Isaías
Is 2:1-4
1 He aquí lo que vio Isaías, hijo de Amós, tocante a Jerusalén y a Judá.
2 En los últimos días el monte en que se erigirá la Casa del Señor tendrá sus cimientos sobre la cumbre de todos los montes, y se elevará sobre los collados, y todas las naciones acudirán a él.
3 Y vendrán muchos pueblos y dirán: Ea, subamos al monte del Señor, y a la Casa del Dios de Jacob, y Él nos mostrará sus caminos, y por sus sendas andaremos, porque de Sion saldrá la Ley, y de Jerusalén la palabra del Señor.
4 Y él será el Juez de todas las gentes, y convencerá de error a muchos pueblos. Los cuales de sus espadas forjarán rejas de arado, y hoces de sus lanzas. No desenvainará la espada un pueblo contra otro, ni se adiestrarán más en el arte de la guerra.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Montes de Israel, extiende tus ramos, y florece y produce frutos:
* Cercano está ya el día del Señor,
℣. ¡Oh cielos! derrama desde arriba tu rocío; y lluevan las nubes al Justo: ábrase la tierra, y brote al Salvador
℟. Cercano está ya el día del Señor.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.

Lectio 2
Isa 2:5-9
5 Domus Jacob, veníte, et ambulémus in lúmine Dómini.
6 Projecísti enim pópulum tuum, domum Jacob: quia repléti sunt ut olim, et áugures habuérunt ut Philísthiim, et púeris aliénis adhæsérunt.
7 Repléta est terra argénto et auro: et non est finis thesaurórum ejus:
8 Et repléta est terra ejus equis: et innumerábiles quadrígæ ejus. Et repléta est terra ejus idólis: opus mánuum suárum adoravérunt, quod fecérunt dígiti eórum.
9 Et incurvávit se homo, et humiliátus est vir, ne ergo dimíttas eis.
10 Ingrédere in petram, et abscóndere in fossa humo a fácie timóris Dómini, et a glória maiestátis eius.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Erúmpant montes jucunditátem, et colles justítiam:
* Quia lux mundi Dóminus cum poténtia venit.
℣. De Sion exíbit lex, et verbum Dómini de Jerúsalem.
℟. Quia lux mundi Dóminus cum poténtia venit.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que Cristo nos conceda el gozo de la vida eterna. Amén.

Lectura 2
Is 2:5-9
5 Casa de Jacob, venid, y caminaremos en la luz del Señor.
6 Pues tú has desechado a tu pueblo, a los de la casa de Jacob, porque están llenos, como antiguamente, de superstición e idolatría, y han tenido adivinos como los Filisteos, y se complacen en tener esclavos extranjeros.
7 Tu país está rebosando de plata y oro, y son inagotables sus tesoros.
8 Su tierra está cubierta de caballos, son innumerables sus carrozas. Y está lleno de ídolos su país. Han adorado la obra de sus manos, la obra que habían formado con sus propios dedos.
9 Y delante de esta obra el hombre dobló la cerviz, y humillose ante ella el varón. Oh Señor, no, no se lo perdones.
10 Enter thou into the rock, and hide thee in the pit from the face of the fear of the Lord, and from the glory of his majesty.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Los montes rebosen de gozo y los collados de justicia:
* Porque la luz del mundo, el Señor, vendrá manifestando su poder.
℣. De Sion saldrá la ley, y la palabra del Señor de Jerusalén.
℟. Porque la luz del mundo, el Señor, vendrá manifestando su poder.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.

Lectio 3
Isa 2:11-18
11 Oculi sublímes hóminis humiliáti sunt, et incurvábitur altitúdo virórum: Exaltábitur autem Dóminus solus in die illa,
12 Quia dies Dómini exercítuum super omnem supérbum, et excélsum, et super omnem arrogántem: et humiliábitur,
13 Et super omnes cedros Líbani sublímes et eréctas, et super omnes quercus Basan.
14 Et super omnes montes excélsos, et super omnes colles elevátos,
15 Et super omnem turrim excélsam, et super omnem murum munítum,
16 Et super omnes naves Tharsis, et super omne quod visu pulchrum est.
17 Et incurvábitur sublímitas hóminum, et humiliábitur altitúdo virórum, et elevábitur Dóminus solus in die illa:
18 Et idóla pénitus conteréntur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Ecce ab Austro vénio, ego Dóminus Deus vester,
* Visitáre vos in pace.
℣. Aspíciam vos, et créscere fáciam: multiplicabímini, et firmábo pactum meum vobíscum.
℟. Visitáre vos in pace.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Visitáre vos in pace.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que Dios encienda en nuestros corazones el fuego de su amor. Amén.

Lectura 3
Isa 2:11-18
11 The lofty eyes of man are humbled, and the haughtiness of men shall be made to stoop: and the Lord alone shall be exalted in that day.
12 Because the day of the Lord of hosts shall be upon every one that is proud and highminded, and upon every one that is arrogant, and he shall be humbled.
13 And upon all the tall and lofty cedars of Libanus, and upon all the oaks of Basan.
14 And upon all the high mountains and upon all the elevated hills.
15 And upon every high tower, and every fenced wall.
16 And upon all the ships of Tharsis, and upon all that is fair to behold.
17 And the loftiness of men shall be bowed down, and the haughtiness of men shall be humbled, and the Lord alone shall be exalted in that day.
18 And idols shall be utterly destroyed.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. He aquí que vengo desde el Austro, Yo el Señor Dios vuestro.
* Para visitaros en la paz.
℣. Os miraré y haré que crezcáis: os multiplicaréis, y estableceré mi alianza con vosotros.
℟. Para visitaros en la paz.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Para visitaros en la paz.
Dicto Hymno « Te Deum » aut nono vel tertio Responsorio ejus loco ponitur, statim inchoantur Laudes, præterquam in Nocte Nativitatis Domini; quia tunc dicitur Oratio, postea celebratur Missa, ut suo loco notatur.
El resto se omite, salvo que Laúdes se haga aparte.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Excita, quǽsumus, Dómine, poténtiam tuam, et veni: ut ab imminéntibus peccatórum nostrórum perículis, te mereámur protegénte éripi, te liberánte salvári:
Qui vivis et regnas cum Deo Patre, in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio del Tiempo}
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Despierta tu poder, Señor, y ven a salvarnos; para que nos defienda tu brazo del pecado que nos rodea y así seamos libres y salvos.
Tú que vives y reinas con el Padre en la unidad del Espíritu Santo y eres Dios por los siglos de los siglos.
℟. Amén.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1617
Monastic - 1930
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help