|
Ante Divinum officium |
Incipit
secreto
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ. Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine,
passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos. Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam,
Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.
Deinde, clara voce, dicitur Versus:
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
|
Początek
bezgłośnie
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna; Pan z Tobą: błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Wierzę w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi. I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego: który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł, i pogrzebion: zstąpił do piekieł: trzeciego dnia zmartwychwstał; wstąpił na niebiosa; siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego: stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.
Następnie słyszalnym głosem odmawia się werset:
℣. Panie, +︎ otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Invitatorium {Antiphona ex Commune aut Festo}
Ant. Regem regum Dóminum veníte adorémus: * Quia ipse est coróna Sanctórum ómnium.
Ant. Regem regum Dóminum veníte adorémus: * Quia ipse est coróna Sanctórum ómnium.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Regem regum Dóminum veníte adorémus: * Quia ipse est coróna Sanctórum ómnium.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Quia ipse est coróna Sanctórum ómnium.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Regem regum Dóminum veníte adorémus: * Quia ipse est coróna Sanctórum ómnium.
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Quia ipse est coróna Sanctórum ómnium.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Regem regum Dóminum veníte adorémus: * Quia ipse est coróna Sanctórum ómnium.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Quia ipse est coróna Sanctórum ómnium.
Ant. Regem regum Dóminum veníte adorémus: * Quia ipse est coróna Sanctórum ómnium.
|
Wezwanie {Antyfona z części wspólnych lub własne}
Ant. Królowi nad królami, Panu, pójdźcie pokłońmy się: * Bo on jest koroną wszystkich świętych.
Ant. Królowi nad królami, Panu, pójdźcie pokłońmy się: * Bo on jest koroną wszystkich świętych.
Pójdźcie, radujmy się Panu, śpiewajmy Bogu, zbawicielowi naszemu: uprzedźmy oblicze jego z wyznawaniem, a psalmami śpiewajmy mu.
Ant. Królowi nad królami, Panu, pójdźcie pokłońmy się: * Bo on jest koroną wszystkich świętych.
Albowiem Bóg wielki Pan, i król wielki nade wszymi bogi, bo nie odrzuci Pan swego ludu, bo w ręce jego są wszystkie kraje ziemie, i gór wysokości, na które baczy.
Ant. Bo on jest koroną wszystkich świętych.
Bo jego jest morze, a on je uczynił, a suchą utworzyły ręce jego (przyklęknąć) pójdźcie, pokłońmy się, i upadajmy przed Bogiem: płaczmy przed Panem, który nas stworzył, albowiem on jest Panem, Bogiem naszym; a my ludem pastwiska jego, i owcami ręki jego.
Ant. Królowi nad królami, Panu, pójdźcie pokłońmy się: * Bo on jest koroną wszystkich świętych.
Dziś, jeźli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcież serc waszych, jako w draźnieniu wedle dnia kuszenia na puszczy: kędy mię kusili ojcowie wasi, doświadczali mię i ujrzeli uczynki moje.
Ant. Bo on jest koroną wszystkich świętych.
Czterdzieści lat gniewałem się na ten naród, i rzekłem; Zawsze ci błądzą sercem, a ci nie poznali dróg moich, jakom przysiągł w gniewie moim; Jeźli wnidą do pokoju mego.
Ant. Królowi nad królami, Panu, pójdźcie pokłońmy się: * Bo on jest koroną wszystkich świętych.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Bo on jest koroną wszystkich świętych.
Ant. Królowi nad królami, Panu, pójdźcie pokłońmy się: * Bo on jest koroną wszystkich świętych.
|
Hymnus {ex Commune aut Festo}
Placáre, Christe, sérvulis,
Quibus Patris cleméntiam
Tuæ ad tribúnal grátiæ
Patróna Virgo póstulat.
Et vos beáta, per novem
Distíncta gyros ágmina,
Antíqua cum præséntibus,
Futúra damna péllite.
Apóstoli cum Vátibus,
Apud sevérum Júdicem,
Veris reórum flétibus
Expóscite indulgéntiam.
Vos, purpuráti mártyres,
Vos candidáti prǽmio
Confessiónis, éxsules
Vocáte nos in pátriam.
Choréa casta vírginum,
Et quos erémus íncolas
Transmísit astris, cǽlitum
Locáte nos in sédibus.
Auférte gentem pérfidam
Credéntium de fínibus,
Ut unus omnes únicum
Ovíle nos Pastor regat.
Deo Patri sit glória,
Natóque Patris único,
Sancto simul Paráclito,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
|
Hymn {z części wspólnych lub własne}
Przebacz, Chryste, sługom Twoim,
Dla których Matka Dziewica,
Błaga Twego zmiłowania
Przed trybunałem Ojcowskim.
I wy, niebieskie Zastępy,
Niechaj Waszych dziewięć chórów
Wszelkie od nas zło oddala:
Przeszłe, przyszłe, teraźniejsze.
Apostołowie i Prorocy,
Szczerym naszym łzom współczując,
U Sędziego surowego
Wyproście nam przebaczenie.
Krwią zbroczeni Męczennicy
I Wyznawcy w białej szacie,
Nas wygnanych i stęsknionych
Wnet wezwijcie do Ojczyzny.
Wy czystych Dziewic zastępy,
Wy, coście przeszli do nieba
Z pustyni, — teraz umieśćcie
Nas na niebieskich stolicach.
Usuńcie wszystkich niewiernych
Z pomiędzy grona wierzących,
Aby już wkrótce nastała
Jedna owczarnia i Pasterz.
Niech Bogu Ojcu brzmi chwała
Wraz z Synem Jednorodzonym
I Duchem Pocieszycielem
Dziś i na wieki wieków.
Amen.
|
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ et Psalmi ex Commune aut Festo}
Nocturn I.
Ant. Novit Dóminus * viam justórum, qui in lege ejus meditántur die ac nocte.
Psalmus 1 [1]
1:1 Beátus vir, qui non ábiit in consílio impiórum, et in via peccatórum non stetit, * et in cáthedra pestiléntiæ non sedit:
1:2 Sed in lege Dómini volúntas ejus, * et in lege ejus meditábitur die ac nocte.
1:3 Et erit tamquam lignum, quod plantátum est secus decúrsus aquárum, * quod fructum suum dabit in témpore suo:
1:3 Et fólium ejus non défluet: * et ómnia quæcúmque fáciet, prosperabúntur.
1:4 Non sic ímpii, non sic: * sed tamquam pulvis, quem proícit ventus a fácie terræ.
1:5 Ídeo non resúrgent ímpii in judício: * neque peccatóres in concílio justórum.
1:6 Quóniam novit Dóminus viam justórum: * et iter impiórum períbit.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Novit Dóminus viam justórum, qui in lege ejus meditántur die ac nocte.
|
Psalmy z lekcjami {Antyfony i psalmy z części wspólnych lub własne}
Nokturn I.
Ant. The Lord knoweth the way of the righteous, * who in His Law do meditate day and night.
Psalm 1 [1]
1:1 Błogosławiony mąż, który nie chodził w radzie niezbożnych, i na drodze grzesznych nie stał, * i na stolicy zaraźliwości nie siedział:
1:2 Ale w zakonie Pańskim wola jego, * a w zakonie jego będzie rozmyślał we dnie i w nocy.
1:3 I będzie jako drzewo, które wsadzone jest nad ściekaniem wód, * które swój owoc da czasu swego:
1:3 A liście jego nie opadnie: * i wszystko, cokolwiek czynić będzie, poszczęści się.
1:4 Nie tak niezbożni, nie tak: * ale jako proch, który rozmiata wiatr z wierzchu ziemi.
1:5 Przetóż nie powstaną niezbożnicy na sądzie: * ani grzesznicy w zebraniu sprawiedliwych.
1:6 Albowiem zna Pan drogę sprawiedliwych: * a droga niezbożnych zginie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. The Lord knoweth the way of the righteous, who in His Law do meditate day and night.
|
Ant. Mirificávit * Dóminus Sanctos suos, et exaudívit eos clamántes ad se.
Psalmus 4 [2]
4:2 Cum invocárem exaudívit me Deus justítiæ meæ: * in tribulatióne dilatásti mihi.
4:2 Miserére mei, * et exáudi oratiónem meam.
4:3 Fílii hóminum, úsquequo gravi corde? * ut quid dilígitis vanitátem, et quǽritis mendácium?
4:4 Et scitóte quóniam mirificávit Dóminus sanctum suum: * Dóminus exáudiet me cum clamávero ad eum.
4:5 Irascímini, et nolíte peccáre: * quæ dícitis in córdibus vestris, in cubílibus vestris compungímini.
4:6 Sacrificáte sacrifícium justítiæ, et speráte in Dómino. * Multi dicunt: Quis osténdit nobis bona?
4:7 Signátum est super nos lumen vultus tui, Dómine: * dedísti lætítiam in corde meo.
4:8 A fructu fruménti, vini, et ólei sui * multiplicáti sunt.
4:9 In pace in idípsum * dórmiam, et requiéscam;
4:10 Quóniam tu, Dómine, singuláriter in spe * constituísti me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Mirificávit Dóminus Sanctos suos, et exaudívit eos clamántes ad se.
|
Ant. The Lord hath set apart for Himself them that are holy, * and when they called, He hath heard them.
Psalm 4 [2]
4:2 Kiedym wzywał, wysłuchał mię Bóg sprawiedliwości mojéj: * w uciśnieniu rozprzestrzeniłeś mi.
4:2 Zmiłuj się nademną, * a wysłuchaj modlitwę moję.
4:3 Synowie człowieczy, pókiż ciężkiego serca? * przecz miłujecie marność, i szukacie kłamstwa?
4:4 Wiedzcież, iż dziwnym uczynił Pan świętego swego: * wysłucha mię Pan, gdy zawołam do niego.
4:5 Gniewajcie się, a nie grzeszcie: * co mówicie w sercach waszych, na łóżkach waszych żałujcie.
4:6 Ofiarujcie ofiarę sprawiedliwości, a ufajcie w Panu. * Wiele ich mówią: Któż nam okazał dobra?
4:7 Naznamionowana jest nad nami światłość oblicza twego, Panie: * dałeś wesele w sercu mojem.
4:8 Od urodzaju zboża, wina i oliwy swéj * rozmnożeni są.
4:9 W pokoju pospołu * będę spał i odpoczywał:
4:10 Bo ty, Panie, osobliwie w nadziei * postanowiłeś mię.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. The Lord hath set apart for Himself them that are holy, and when they called, He hath heard them.
|
Ant. Admirábile est * nomen tuum, Dómine: quia glória et honóre coronásti Sanctos tuos, et constituísti eos super ópera mánuum tuárum.
Psalmus 8 [3]
8:2 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
8:2 Quóniam eleváta est magnificéntia tua, * super cælos.
8:3 Ex ore infántium et lacténtium perfecísti laudem propter inimícos tuos, * ut déstruas inimícum et ultórem.
8:4 Quóniam vidébo cælos tuos, ópera digitórum tuórum: * lunam et stellas, quæ tu fundásti.
8:5 Quid est homo quod memor es ejus? * aut fílius hóminis, quóniam vísitas eum?
8:6 Minuísti eum paulo minus ab Ángelis, glória et honóre coronásti eum: * et constituísti eum super ópera mánuum tuárum.
8:8 Ómnia subjecísti sub pédibus ejus, * oves et boves univérsas: ínsuper et pécora campi.
8:9 Vólucres cæli, et pisces maris, * qui perámbulant sémitas maris.
8:10 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Admirábile est nomen tuum, Dómine: quia glória et honóre coronásti Sanctos tuos, et constituísti eos super ópera mánuum tuárum.
|
Ant. How excellent is thy Name, O Lord, Who hast crowned thy Saints with glory and honour, * and madest them to have dominion over the works of thy hands.
Psalm 8 [3]
8:2 Panie, Panie nasz, * jakóż dziwne jest imię twoje po wszystkiéj ziemi!
8:2 Albowiem wyniosła się wielmożność twoja, * nad niebiosa.
8:3 Z ust niemówiątek i ssących uczyniłeś doskonałą chwałę dla nieprzyjaciół twoich, * abyś zepsował nieprzyjaciela i mściciela.
8:4 Albowiem oglądam niebiosa twoje, dzieła palców twoich: * księżyc i gwiazdy, któreś ty fundował.
8:5 Cóż jest człowiek, iże nań pamiętasz? * albo syn człowieczy, iże go nawiedzasz?
8:6 Uczyniłeś go mało co mniejszym od Aniołów, chwałą i czcią ukoronowałeś go: * i postanowiłeś go nad dziełami rąk twoich.
8:8 Podałeś wszystko pod nogi jego, * owce i woły wszystkie: nad to i zwierzęta polne.
8:9 Ptastwo niebieskie, i ryby morskie, * które się przechodzą po ścieżkach morskich.
8:10 Panie, Panie nasz, * jakoż dziwne jest imię twoje po wszystkiéj ziemi!
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. How excellent is thy Name, O Lord, Who hast crowned thy Saints with glory and honour, and madest them to have dominion over the works of thy hands.
|
℣. Lætámini in Dómino, et exsultáte justi.
℟. Et gloriámini omnes recti corde.
|
℣. Be glad in the Lord, and rejoice, ye righteous.
℟. And shout for joy, all ye that are upright in heart.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Jesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Wysłuchaj, Panie Jezu Chryste, modlitw sług swoich, i zmiłuj się nad nami: Który z Ojcem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.
Lectio 1
De Ezechiéle Prophéta
Ezek 13:1-6
1 Et factus est sermo Dómini ad me, dicens:
2 Fili hóminis, vaticináre ad prophétas Israël, qui prophétant, et dices prophetántibus de corde suo: Audíte verbum Dómini.
3 Hæc dicit Dóminus Deus: Væ prophétis insipiéntibus, qui sequúntur spíritum suum, et nihil vident!
4 Quasi vulpes in desértis prophétæ tui, Israël, erant.
5 Non ascendístis ex advérso, neque opposuístis murum pro domo Israël, ut starétis in prǽlio in die Dómini.
6 Vident vana, et divínant mendácium, dicéntes: Ait Dóminus, cum Dóminus non míserit eos, et perseveravérunt confirmáre sermónem.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Vidi Dóminum sedéntem super sólium excélsum et elevátum, et plena erat omnis terra majestáte ejus:
* Et ea, quæ sub ipso erant, replébant templum.
℣. Séraphim stabant super illud: sex alæ uni, et sex alæ álteri.
℟. Et ea, quæ sub ipso erant, replébant templum.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Błogosławieństwem nieustannym niech nas błogosławi Ojciec przedwieczny. Amen.
Lekcja 1
Z Proroka Ezechiela
Ez 13:1-6
1 I stała się mowa Pańska do mnie, mówiąc:
2 Synu człowieczy, prorokuj do proroków Izraelskich, którzy prorokują, i rzeczesz prorokującym z serca swego: Słuchajcie słowa Pańskiego.
3 To mówi Pan Bóg: Biada prorokom głupim, którzy idą za duchem swoim a nic nie widzą.
4 Jako liszki na puszczy, prorocy twoi, Izraelu, byli.
5 Nie wstępowaliście naprzeciw, aniście zastawili muru dla domu Izraelowego, abyście stali w bitwie w dzień Pański.
6 Widzą próżności, a prorokują kłamstwo, mówiąc: Mówi Pan: gdyż ich Pan nie posłał, i nie przestali twierdzić mowy.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Widziałem Pana, siedzącego na stolicy wysokiéj i wyniosłéj: i pełna jest wszystka ziemia chwały jego.
* A to, co pod nim było, napełniało kościół.
℣. Seraphini stali nad nim: sześć skrzydeł miał jeden, a sześć skrzydeł drugi.
℟. A to, co pod nim było, napełniało kościół.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adjuváre dignétur. Amen.
Lectio 2
Ezek 13:7-10
7 Numquid non visiónem cassam vidístis, et divinatiónem mendácem locúti estis, et dícitis: Ait Dóminus, cum ego non sim locútus?
8 Proptérea hæc dicit Dóminus Deus: Quia locúti estis vana, et vidístis mendácium, ídeo ecce ego ad vos, dicit Dóminus Deus.
9 Et erit manus mea super prophétas, qui vident vana et divínant mendácium: in consílio pópuli mei non erunt, et in scriptúra domus Israël non scribéntur, nec in terram Israël ingrediéntur, et sciétis quia ego Dóminus Deus.
10 Eo quod decéperint pópulum meum, dicéntes: Pax, et non est pax, et ipse ædificábat paríetem, illi autem liniébant eum luto absque páleis.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Aspice, Dómine, de sede sancta tua, et cógita de nobis: inclína, Deus meus, aurem tuam et audi:
* Aperi óculos tuos et vide tribulatiónem nostram.
℣. Qui regis Israël, inténde, qui dedúcis velut ovem Joseph.
℟. Aperi óculos tuos et vide tribulatiónem nostram.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Jednorodzony Syn Boży niech raczy nas błogosławić i wspierać. Amen.
Lekcja 2
Ez 13:7-10
7 Azaście nie widzenie próżne widzieli, a proroctwo kłamliwe mówili? I mówicie: Mówi Pan, gdyżem Ja nie mówił.
8 Przetóż mówi Pan Bóg: Ponieważeście mówili próżności a widzieliście kłamstwo, przeto oto Ja na was, mówi Pan Bóg.
9 I będzie ręka moja na proroki, którzy widzą próżności a prorokują kłamstwo: w radzie ludu mego nie będą, a do pisma domu Izraelowego nie będą wpisani, ani do ziemie Izraelskiéj wnidą: a wiedzieć będziecie, żem Ja Pan Bóg.
10 Przeto że zwiedli lud mój, mówiąc: Pokój, a niemasz pokoju, a ten budował ścianę, a ci polepiali ją gliną bez plew.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Look down, O Lord, from the dwelling-place of thine holiness, and take thought for us. O my God, incline thine ear, and hear.
* Open thine eyes, and behold our desolation.
℣. Give ear, O Shepherd of Israel, Thou That leadest Joseph like a flock.
℟. Open thine eyes, and behold our desolation.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.
Lectio 3
Ezek 13:11-14
11 Dic ad eos qui líniunt absque temperatúra, quod casúrus sit; erit enim imber inúndans et dabo lápides prægrándes désuper irruéntes et ventum procéllæ dissipántem.
12 Síquidem ecce cécidit páries; numquid non dicétur vobis: Ubi est litúra quam linístis?
13 Proptérea hæc dicit Dóminus Deus: Et erúmpere fáciam spíritum tempestátum in indignatióne mea, et imber inúndans in furóre meo erit, et lápides grandes in ira in consumptiónem,
14 Et déstruam paríetem, quem linístis absque temperaménto.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Aspice, Dómine, quia facta est desoláta cívitas plena divítiis, sedet in tristítia dómina géntium:
* Non est qui consolétur eam, nisi tu, Deus noster.
℣. Plorans plorávit in nocte, et lácrimæ ejus in maxíllis ejus.
℟. Non est qui consolétur eam, nisi tu, Deus noster.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Non est qui consolétur eam, nisi tu, Deus noster.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Łaska Ducha Świętego niech oświeca zmysły i serca nasze. Amen.
Lekcja 3
Ez 13:11-14
11 Mów do tych, którzy polepiają bez przysady, że upadnie; bo będzie deszcz zalewający, i dam kamienie wielkie zwierzchu padające i wiatr wichru rozwalający.
12 Bo oto upadła ściana, izali wam nie rzeką: Gdzież lepienie, któreście lepili?
13 Przetóż to mówi Pan Bóg: I uczynię, że wywrze wiatr burzy w zagniewaniu mojem, i deszcz zalewający będzie w zapalczywości mojéj, a kamienie wielkie w gniewie na zniszczenie.
14 I obalę ścianę, którąście lepili bez przysady.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Consider, O Lord, how that the city sitteth solitary that was full of riches; how is she become as a widow, she that was great among the nations;
* She hath none to comfort her, save thee, O our God.
℣. She weepeth sore in the night, and her tears are on her cheeks.
℟. She hath none to comfort her, save thee, O our God.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. She hath none to comfort her, save thee, O our God.
|
Nocturn II.
Ant. Dómine, * qui operáti sunt justítiam, habitábunt in tabernáculo tuo, et requiéscent in monte sancto tuo.
Psalmus 14 [4]
14:1 Dómine, quis habitábit in tabernáculo tuo? * aut quis requiéscet in monte sancto tuo?
14:2 Qui ingréditur sine mácula, * et operátur justítiam:
14:3 Qui lóquitur veritátem in corde suo, * qui non egit dolum in lingua sua:
14:3 Nec fecit próximo suo malum, * et oppróbrium non accépit advérsus próximos suos.
14:4 Ad níhilum dedúctus est in conspéctu ejus malígnus: * timéntes autem Dóminum gloríficat:
14:5 Qui jurat próximo suo, et non décipit, * qui pecúniam suam non dedit ad usúram, et múnera super innocéntem non accépit.
14:5 Qui facit hæc: * non movébitur in ætérnum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dómine, qui operáti sunt justítiam, habitábunt in tabernáculo tuo, et requiéscent in monte sancto tuo.
|
Nokturn II.
Ant. They that work righteousness, * O Lord, even they, shall abide in thy tabernacle, and dwell in thy holy Hill.
Psalm 14 [4]
14:1 Panie, któż będzie mieszkał w przybytku twoim? * albo kto odpocznie na górze twojéj świętéj?
14:2 Który chodzi bez zmazy, * i czyni sprawiedliwość.
14:3 Który mówi prawdę w sercu swojem, * który nie czyni zdrady językiem swoim:
14:3 Ani uczynił bliźniemu swemu złego, * i zelżywości nie przyjął przeciw bliźnim swoim.
14:4 Wniwecz obrócony jest w oczach jego złośliwy: * a bojących się Pana wysławia.
14:5 Który przysięga bliźniemu swemu, a nie zdradza, * który pieniędzy swych nie dał na lichwę, i darów na niewinne nie przyjmuje.
14:5 Kto to czyni: * nie będzie poruszon na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. They that work righteousness, O Lord, even they, shall abide in thy tabernacle, and dwell in thy holy Hill.
|
Ant. Hæc est generátio * quæréntium Dóminum, quæréntium fáciem Dei Jacob.
Psalmus 23 [5]
23:1 Dómini est terra, et plenitúdo ejus: * orbis terrárum, et univérsi qui hábitant in eo.
23:2 Quia ipse super mária fundávit eum: * et super flúmina præparávit eum.
23:3 Quis ascéndet in montem Dómini? * aut quis stabit in loco sancto ejus?
23:4 Ínnocens mánibus et mundo corde, * qui non accépit in vano ánimam suam, nec jurávit in dolo próximo suo.
23:5 Hic accípiet benedictiónem a Dómino: * et misericórdiam a Deo, salutári suo.
23:6 Hæc est generátio quæréntium eum, * quæréntium fáciem Dei Jacob.
23:7 Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
23:8 Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus fortis et potens: Dóminus potens in prǽlio.
23:9 Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
23:10 Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus virtútum ipse est Rex glóriæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Hæc est generátio quæréntium Dóminum, quæréntium fáciem Dei Jacob.
|
Ant. This is the generation of them that seek the Lord, * that seek the face of the God of Jacob.
Psalm 23 [5]
23:1 Pańska jest ziemia, i napełnienie jéj: * okrąg ziemie, i wszyscy, którzy mieszkają na nim.
23:2 Bo go on nad morzami ugruntował: * i nad rzekami nagotował go.
23:3 Któż wstąpi na górę Pańską? * albo kto będzie stał na świętem miejscu jego?
23:4 Niewinnych rąk a czystego serca, * który nie wziął na marność dusze swojéj, ani przysięgał na zdradzie bliźniemu swemu.
23:5 Ten weźmie błogosławieństwo od Pana: * i miłosierdzie od Boga, zbawiciela swego.
23:6 Ten jest naród szukających go, * szukających oblicza Boga Jakóbowego.
23:7 Podnieście książęta bramy wasze, i podnoście się bramy wieczne: * i wnidzie król chwały.
23:8 Któryż to jest król chwały? * Pan mocny i możny, Pan możny na walce.
23:9 Podnieścież książęta bramy wasze, i podnoście się bramy wieczne: * i wnidzie król chwały.
23:10 Któryż to jest król chwały? * Pan zastępów, tenci jest król chwały.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. This is the generation of them that seek the Lord, that seek the face of the God of Jacob.
|
Ant. Lætámini in Dómino, * et exsultáte justi, et gloriámini omnes recti corde.
Psalmus 31 [6]
31:1 Beáti quorum remíssæ sunt iniquitátes: * et quorum tecta sunt peccáta.
31:2 Beátus vir, cui non imputávit Dóminus peccátum, * nec est in spíritu ejus dolus.
31:3 Quóniam tácui, inveteravérunt ossa mea, * dum clamárem tota die.
31:4 Quóniam die ac nocte graváta est super me manus tua: * convérsus sum in ærúmna mea, dum confígitur spina.
31:5 Delíctum meum cógnitum tibi feci: * et injustítiam meam non abscóndi.
31:5 Dixi: Confitébor advérsum me injustítiam meam Dómino: * et tu remisísti impietátem peccáti mei.
31:6 Pro hac orábit ad te omnis sanctus, * in témpore opportúno.
31:6 Verúmtamen in dilúvio aquárum multárum, * ad eum non approximábunt.
31:7 Tu es refúgium meum a tribulatióne, quæ circúmdedit me: * exsultátio mea, érue me a circumdántibus me.
31:8 Intelléctum tibi dabo, et ínstruam te in via hac, qua gradiéris: * firmábo super te óculos meos.
31:9 Nolíte fíeri sicut equus et mulus, * quibus non est intelléctus.
31:9 In camo et freno maxíllas eórum constrínge, * qui non appróximant ad te.
31:10 Multa flagélla peccatóris, * sperántem autem in Dómino misericórdia circúmdabit.
31:11 Lætámini in Dómino et exsultáte, justi, * et gloriámini, omnes recti corde.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Lætámini in Dómino, et exsultáte justi, et gloriámini omnes recti corde.
|
Ant. Be glad in the Lord, and rejoice, ye righteous, * and shout for joy, all ye that are upright in heart.
Psalm 31 [6]
31:1 Błogosławieni, których odpuszczone są nieprawości: * i których zakryte są grzechy.
31:2 Błogosławiony mąż, któremu Pan nie poczytał grzechu, * ani jest w duchu jego zdrada.
31:3 Iżem milczał, zastarzały się kości moje, * gdym wołał cały dzień.
31:4 Bo we dnie i w nocy ociężała nademną ręka twoja: * nawróciłem się w nędzy mojéj, gdy tkwi ciernie.
31:5 Grzech mój oznajmiłem tobie: * a niesprawiedliwości mojéj nie kryłem.
31:5 Rzekłem: Wyznam przeciwko sobie niesprawiedliwość moję Panu: * a tyś odpuścił niezbożność grzechu mego.
31:6 Dlatego będzie się modlił do ciebie wszelki święty, * czasu pogodnego.
31:6 Wszakże w potopie wód mnogich, * do niego się nie przybliżą.
31:7 Tyś jest ucieczka moja od utrapienia, które mię ogarnęło: * radości moja, wyrwij mię od tych, którzy mię oblegli.
31:8 Dam tobie rozum, i nauczę cię na drodze téj, którą pójdziesz: * umocnię nad tobą oczy moje.
31:9 Nie bądźcież jako koń i muł, * którzy nie mają rozumu.
31:9 Uzdą i wędzidłem ściśnij czeluści tych, * którzy się nie przybliżają do ciebie.
31:10 Siła biczów na grzesznika, * a mającego nadzieję w Panu miłosierdzie ogarnie.
31:11 Weselcie się w Panu i radujcie się sprawiedliwi, * a chlubcie się wszyscy prawego serca.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Be glad in the Lord, and rejoice, ye righteous, and shout for joy, all ye that are upright in heart.
|
℣. Exsúltent justi in conspéctu Dei.
℟. Et delecténtur in lætítia.
|
℣. Let the righteous rejoice before God.
℟. Yea, let them exceedingly rejoice.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádjuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Niech nas wpiera dobroć i miłosierdzie tego, który z Ojcem i Duchem Świętym żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.
Lectio 4
Ex libro sancti Cypriáni Epíscopi et Martyris de mortalitáte
In fine.
Considerandum est, fratres dilectissimi, et identidem cogitandum, renuntiasse nos mundo, et tamquam hospites et peregrinos hic interim degere. Amplectamur diem, qui assignat singulos domicilio suo, qui nos istinc ereptos, et laqueis sæcularibus exsolutos, paradiso restituit, et regno cælesti. Quis non peregre constitutus properaret in patriam regredi? Quis non ad suos navigare festinans, ventum prosperum cupidius optaret, ut velociter caros liceret amplecti?
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Præcúrsor Dómini venit, de quo ipse testátur:
* Nullus major inter natos mulíerum Joánne Baptísta.
℣. Hic est enim prophéta, et plus quam prophéta, de quo Salvátor ait.
℟. Nullus major inter natos mulíerum Joánne Baptísta.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Bóg Ojciec wszechmogący niech będzie nam przychylny i łaskawy. Amen.
Lekcja 4
From the Book upon Death, written by the holy Martyr Cyprian, Bishop (of Carthage.)
At end
Dearly beloved brethren, we should keep well in our mind and thoughts that we are living here meanwhile as strangers and pilgrims. Let us hail that day which will see us each at home in one of the many mansions, which will see us delivered hence, and disentangled from the nets and snares of things temporal, and put us back into the Garden of Eden, and into the kingdom of heaven. Is there any in a far country but is quick to make his way to his Fatherland? Was ever any in haste to make his voyage homeward, but longed for a fair wind, that he might the sooner embrace his loved ones?
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Przyszedł Poprzednik Pana, o którym On sam daje świadectwo:
* Między narodzonymi z niewiast nie masz większego nad Jana Chrzciciela.
℣. Oto jest bowiem Prorok i więcej niż Prorok, o którym Zbawiciel powiedział:
℟. Między narodzonymi z niewiast nie masz większego nad Jana Chrzciciela.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.
Lectio 5
Patriam nostram paradisum computamus, parentes Patriarchas habere jam cæpimus: quid non properamus et currimus, ut patriam nostram videre, ut parentes salutare possimus? Magnus illic nos carorum numerus exspectat, parentum, fratrum, filiorum frequens nos et copiosa turba desiderat, jam de sua immortalitate secura, et adhuc de nostra salute sollicita. Ad horum conspectum et complexum venire, quanta et illis et nobis in commune lætitia est! Qualis illic cælestium regnorum voluptas sine timore moriendi, et cum æternitate vivendi! Quam summa et perpetua felicitas!
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Isti sunt qui vivéntes in carne, plantavérunt Ecclésiam sánguine suo:
* Cálicem Dómini bibérunt, et amíci Dei facti sunt.
℣. In omnem terram exívit sonus eórum, et in fines orbis terræ verba eórum.
℟. Cálicem Dómini bibérunt, et amíci Dei facti sunt.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Chrystus obdarzy nas radością życia wiecznego. Amen.
Lekcja 5
We reckon Paradise to be our home; already we begin to have the Patriarchs for our kinsmen. Why should we not make haste and run, to see our home, and to greet our kinsfolk? There are a great many of those we love waiting for us there father, and mother, and brothers, and children, there in great company they await us, they who are sure now never to die any more, but not yet sure of us. O, when we come to see them and to embrace them, what gladness will it be both for us and for them! O, what will be the brightness of life in that heavenly kingdom where there is no more fear of death, but the certainty of living everlastingly! O, what consummated, O, what enduring happiness?
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Oto są ci, którzy, żyjąc w ciele, zbudowali Kościół na krwi swojej:
* Kielich Pański wypili i stali się przyjaciółmi Boga.
℣. Ich głos się rozchodzi po całej ziemi, ich słowa aż po krańce świata.
℟. Kielich Pański wypili i stali się przyjaciółmi Boga.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.
Lectio 6
Illic Apostolorum gloriosus chorus, illic Prophetarum exsultantium numerus, illic Mártyrum innumerabilis populus, ob certaminis et passionis victoriam coronatus. Triumphantes illic Virgines, quæ concupiscentiam carnis et corporis continentiæ robore subegerunt. Remunerati misericordes, qui alimentis et largitionibus pauperum justitiæ opera fecerunt, qui Dominica præcepta servantes ad cælestes thesauros terrena patrimonia transtulerunt. Ad hos, fratres dilectissimi avida cupiditate properemus, et cum his cito esse, ut cito ad Christum venire contingat, optemus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Sancti mei, qui in carne pósiti, certámen habuístis:
* Mercédem labóris ego reddam vobis.
℣. Veníte benedícti Patris mei, percípite regnum.
℟. Mercédem labóris ego reddam vobis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Mercédem labóris ego reddam vobis.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Bóg wznieci w sercach naszych ogień swojej miłości. Amen.
Lekcja 6
There is the glorious company of the Apostles, there is the jubilant fellowship of the Prophets, there is the countless army of Martyrs crowned for victory in strife and in suffering. There triumph the virgins who by noble self-control have tamed the desires of the flesh and of the body. There are repaid with mercy the merciful, who by feeding and gifting the needy, have wrought righteousness, have kept the commandments of the Lord, and have exchanged heritages upon earth for treasures in heaven. Thitherward, dearly beloved brethren, let us eagerly run, with such as these soon to be, unto Christ soon to come, let us be fain.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Święci moi którzy w ciele będąc potyczkeście mieli
* Nagrodę prac waszych ja wam oddam.
℣. Pójdźcie błogosławienie Ojca mego, obejmijcie królestwo.
℟. Nagrodę prac waszych ja wam oddam.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Nagrodę prac waszych ja wam oddam.
|
Nocturn III.
Ant. Timéte Dóminum * omnes Sancti ejus, quóniam nihil deest timéntibus eum: ecce óculi Dómini super justos, et aures ejus ad preces eórum.
Psalmus 33 [7]
33:2 Benedícam Dóminum in omni témpore: * semper laus ejus in ore meo.
33:3 In Dómino laudábitur ánima mea: * áudiant mansuéti, et læténtur.
33:4 Magnificáte Dóminum mecum: * et exaltémus nomen ejus in idípsum.
33:5 Exquisívi Dóminum, et exaudívit me: * et ex ómnibus tribulatiónibus meis erípuit me.
33:6 Accédite ad eum, et illuminámini: * et fácies vestræ non confundéntur.
33:7 Iste pauper clamávit, et Dóminus exaudívit eum: * et de ómnibus tribulatiónibus ejus salvávit eum.
33:8 Immíttet Ángelus Dómini in circúitu timéntium eum: * et erípiet eos.
33:9 Gustáte, et vidéte quóniam suávis est Dóminus: * beátus vir, qui sperat in eo.
33:10 Timéte Dóminum, omnes sancti ejus: * quóniam non est inópia timéntibus eum.
33:11 Dívites eguérunt et esuriérunt: * inquiréntes autem Dóminum non minuéntur omni bono.
33:12 Veníte, fílii, audíte me: * timórem Dómini docébo vos.
33:13 Quis est homo qui vult vitam: * díligit dies vidére bonos?
33:14 Próhibe linguam tuam a malo: * et lábia tua ne loquántur dolum.
33:15 Divérte a malo, et fac bonum: * inquíre pacem, et perséquere eam.
33:16 Óculi Dómini super justos: * et aures ejus in preces eórum.
33:17 Vultus autem Dómini super faciéntes mala: * ut perdat de terra memóriam eórum.
33:18 Clamavérunt justi, et Dóminus exaudívit eos: * et ex ómnibus tribulatiónibus eórum liberávit eos.
33:19 Juxta est Dóminus iis, qui tribuláto sunt corde: * et húmiles spíritu salvábit.
33:20 Multæ tribulatiónes justórum: * et de ómnibus his liberábit eos Dóminus.
33:21 Custódit Dóminus ómnia ossa eórum: * unum ex his non conterétur.
33:22 Mors peccatórum péssima: * et qui odérunt justum, delínquent.
33:23 Rédimet Dóminus ánimas servórum suórum: * et non delínquent omnes qui sperant in eo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Timéte Dóminum omnes Sancti ejus, quóniam nihil deest timéntibus eum: ecce óculi Dómini super justos, et aures ejus ad preces eórum.
|
Nokturn III.
Ant. O fear the Lord, all ye His Saints, * for there is no want to them that fear Him. Behold, the eyes of the Lord are upon the righteous, and His ears are open unto their cry.
Psalm 33 [7]
33:2 Będę błogosławił Pana na każdy czas: * zawżdy chwała jego w uściech moich.
33:3 W Panu się chlubić będzie dusza moja: * niechaj słyszą ciszy, a niech się weselą.
33:4 Wielbcie Pana zemną: * a wywyższajmy imię jego społecznie.
33:5 Szukałem Pana i wysłuchał mię: * i ze wszech utrapień moich wyrwał mię.
33:6 Przystąpcie do niego a oświecajcie się: * a oblicza wasze nie będą zawstydzone.
33:7 Ten ubogi wołał, a Pan go wysłuchał: * i ze wszystkich ucisków jego wybawił go.
33:8 Wpuści Aniół Pański wokoło bojących się go: * i wyrwie je.
33:9 Skosztujcie, a obaczcie, iż słodki jest Pan: * błogosławiony mąż, który w nim ma nadzieję.
33:10 Bójcie się Pana wszyscy święci jego: * bo niemasz niedostatku bojącym się go.
33:11 Bogacze niedostatek cierpieli i łaknęli: * lecz szukającym Pana na żadnem dobrem nie będzie schodziło.
33:12 Pójdźcie sam synowie, słuchajcie mię: * bojaźni Pańskiéj nauczę was.
33:13 Który jest człowiek, który chce żywota: * pragnie dni dobrych widzieć?
33:14 Strzeż języka twego od złego: * a usta twoje niech nie mówią zdrady.
33:15 Odwróć się od złego, a czyń dobrze: * szukaj pokoju, a ścigaj go.
33:16 Oczy Pańskie nad sprawiedliwymi: * a uszy jego na prośby ich.
33:17 A twarz Pańska nad czyniącymi źle: * aby wygładził z ziemie pamiątkę ich.
33:18 Wołali sprawiedliwi, a Pan je wysłuchał: * i ze wszech ucisków ich wyswobodził je.
33:19 Bliski jest Pan tym, którzy są utrapionego serca: * i zbawi pokorne w duchu.
33:20 Mnogie uciski sprawiedliwych: * a z tych wszystkich Pan je wybawi.
33:21 Strzeże Pan wszystkich kości ich: * jedna z nich się nie skruszy.
33:22 Śmierć grzeszników najgorsza: * a którzy nienawidzą sprawiedliwego, zgrzeszą.
33:23 Pan odkupi dusze sług swoich: * a nie zgrzeszą wszyscy, którzy w nim nadzieję mają.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. O fear the Lord, all ye His Saints, for there is no want to them that fear Him. Behold, the eyes of the Lord are upon the righteous, and His ears are open unto their cry.
|
Ant. Dómine, spes Sanctórum * et turris fortitúdinis eórum, dedísti hereditátem timéntibus nomen tuum, et habitábunt in tabernáculo tuo in sǽcula.
Psalmus 60 [8]
60:2 Exáudi, Deus, deprecatiónem meam: * inténde oratióni meæ.
60:3 A fínibus terræ ad te clamávi: * dum anxiarétur cor meum, in petra exaltásti me.
60:4 Deduxísti me, quia factus es spes mea: * turris fortitúdinis a fácie inimíci.
60:5 Inhabitábo in tabernáculo tuo in sǽcula: * prótegar in velaménto alárum tuárum.
60:6 Quóniam tu, Deus meus, exaudísti oratiónem meam: * dedísti hereditátem timéntibus nomen tuum.
60:7 Dies super dies regis adícies: * annos ejus usque in diem generatiónis et generatiónis.
60:8 Pérmanet in ætérnum in conspéctu Dei: * misericórdiam et veritátem ejus quis requíret?
60:9 Sic psalmum dicam nómini tuo in sǽculum sǽculi: * ut reddam vota mea de die in diem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dómine, spes Sanctórum et turris fortitúdinis eórum, dedísti hereditátem timéntibus nomen tuum, et habitábunt in tabernáculo tuo in sǽcula.
|
Ant. O Lord, Thou hast been a shelter for thy Saints, * a strong tower from the enemy. Thou hast given the heritage to those that fear thy Name, and they shall abide in thy tabernacle for ever.
Psalm 60 [8]
60:2 Wysłuchaj, Boże, prośbę moję: * słuchaj modlitwy mojéj.
60:3 Od kończyn ziemie wołałem do ciebie: * gdy się frasowało serce moje, na skale wywyższyłeś mię.
60:4 Prowadziłeś mię, boś się stał nadzieją moją: * wieżą mocną od nieprzyjaciela.
60:5 Będę mieszkał w przybytku twoim na wieki: * zaszczycon będę pod zasłoną skrzydeł twoich.
60:6 Bo ty, Boże mój, wysłuchałeś modlitwę moję: * dałeś dziedzictwo bojącym się imienia twego.
60:7 Dni na dni królewskie przyczynisz: * lata jego aż do dnia narodu i narodu.
60:8 Mieszka na wieki przed oblicznością Bożą: * miłosierdzia i prawdy jego kto będzie szukał?
60:9 Tak będę Psalm śpiewał imieniowi twemu na wieki wieków: * abym oddał śluby moje ode dnia do dnia.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. O Lord, Thou hast been a shelter for thy Saints, a strong tower from the enemy. Thou hast given the heritage to those that fear thy Name, and they shall abide in thy tabernacle for ever.
|
Ant. Qui dilígitis Dóminum, * lætámini in Dómino, et confitémini memóriæ sanctitátis ejus.
Psalmus 96 [9]
96:1 Dóminus regnávit, exsúltet terra: * læténtur ínsulæ multæ.
96:2 Nubes, et calígo in circúitu ejus: * justítia, et judícium corréctio sedis ejus.
96:3 Ignis ante ípsum præcédet, * et inflammábit in circúitu inimícos ejus.
96:4 Illuxérunt fúlgura ejus orbi terræ: * vidit, et commóta est terra.
96:5 Montes, sicut cera fluxérunt a fácie Dómini: * a fácie Dómini omnis terra.
96:6 Annuntiavérunt cæli justítiam ejus: * et vidérunt omnes pópuli glóriam ejus.
96:7 Confundántur omnes, qui adórant sculptília: * et qui gloriántur in simulácris suis.
96:7 Adoráte eum, omnes Ángeli ejus: * audívit, et lætáta est Sion.
96:8 Et exsultavérunt fíliæ Judæ, * propter judícia tua, Dómine:
96:9 Quóniam tu Dóminus Altíssimus super omnem terram: * nimis exaltátus es super omnes deos.
96:10 Qui dilígitis Dóminum, odíte malum: * custódit Dóminus ánimas sanctórum suórum, de manu peccatóris liberábit eos.
96:11 Lux orta est justo, * et rectis corde lætítia.
96:12 Lætámini, justi, in Dómino: * et confitémini memóriæ sanctificatiónis ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Qui dilígitis Dóminum, lætámini in Dómino, et confitémini memóriæ sanctitátis ejus.
|
Ant. Ye that love the Lord, rejoice in the Lord, * and give thanks at the remembrance of His holiness.
Psalm 96 [9]
96:1 Pan króluje, niech się raduje ziemia: * niech się weselą wyspy mnogie.
96:2 Obłok i mgła około niego: * sprawiedliwość i sąd naprawienie stolice jego.
96:3 Ogień przed nim uprzedzi, * i zapali wokoło nieprzyjacioły jego.
96:4 Oświeciły błyskawice jego okrąg ziemie: * ujrzała i zadrżała ziemia.
96:5 Góry się jako wosk rozpłynęły przed obliczem Pańskiem: * przed obliczem Pana wszystka ziemia.
96:6 Oznajmiły niebiosa sprawiedliwość jego: * i oglądali wszyscy ludzie chwałę jego.
96:7 Niech będą zawstydzeni wszyscy, którzy służą rycinom: * i którzy się chlubią w bałwanach swoich.
96:7 Kłaniajcie się mu wszyscy Aniołowie jego: * usłyszał, i uweselił się Syon.
96:8 I rozradowały się córki Judzkie, * dla sądów twoich, Panie:
96:9 Albowiem tyś Pan najwyższy nade wszystką ziemią: * bardzoś wywyższony nade wszystkie bogi.
96:10 Którzy miłujecie Pana, miejcież złość w nienawiści: * strzeże Pan dusz świętych swoich, wyrwie je z ręki grzesznika.
96:11 Światłość weszła sprawiedliwemu, * a wesele ludziom prawego serca.
96:12 Weselcie się sprawiedliwi w Panu: * a wysławiajcie pamiątkę świętobliwości jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Ye that love the Lord, rejoice in the Lord, and give thanks at the remembrance of His holiness.
|
℣. Justi autem in perpétuum vivent.
℟. Et apud Dóminum est merces eórum.
|
℣. The righteous live for evermore.
℟. Their reward also is with the Lord.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Z kajdan grzechów naszych niech nas uwolni wszechmogący i miłosierny Pan. Amen.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.
Lectio 7
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum
Matt 5:1-12
In illo témpore: Videns Jesus turbas, ascendit in montem, et cum sedisset, accesserunt ad eum discipuli ejus. Et réliqua.
De Homilia sancti Augustíni Epíscopi
Liber 1 de Sermone Domini in monte, cap. 5
Beati eritis, inquit, cum vobis maledicent, et persequentur vos, et dicent omne malum adversum vos mentientes, propter me: gaudete et exsultate, quoniam merces vestra multa est in cælis. Animadvertat quisquis delicias hujus sæculi, et facultates rerum temporalium quærit in nomine christiano, intrinsecus esse beatitudinem nostram, sicut de anima ecclesiastica ore prophetico dicitur: Omnis gloria ejus filiæ regis ab intus. Nam extrinsecus maledicta, et persecutiones, et detractiones promittuntur de quibus tamen magna merces est in cælis, quæ sentitur in corde patientium, eorum qui jam possunt dicere: Gloriamur in tribulationibus: scientes quod tribulatio patientiam operatur, patientia autem probationem, probatio vero spem, spes autem non confundit: quia caritas Dei diffúsa est in cordibus nostris per Spiritum sanctum, qui datus est nobis.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Sint lumbi vestri præcíncti, et lucérnæ ardéntes in mánibus vestris:
* Et vos símiles homínibus exspectántibus dóminum suum, quando revertátur a núptiis.
℣. Vigiláte ergo, quia nescítis qua hora Dóminus vester ventúrus sit.
℟. Et vos símiles homínibus exspectántibus dóminum suum, quando revertátur a núptiis.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Czytanie Ewangelii niech będzie nam zbawieniem i obroną. Amen.
Lekcja 7
From the Holy Gospel according to Matthew
Matt 5:1-12
At that time Jesus seeing the multitudes, he went up into a mountain, and when he was set down, his disciples came unto him. And so on.
Homily by St. Augustine, Bishop of Hippo.
Bk. i. on the Lord's Sermon.
Blessed are ye, saith the Lord, when men shall revile you, and persecute you, and shall say all manner of evil against you falsely, for My sake. Rejoice, and be exceeding glad for great is your reward in heaven. If any be seeking under the name of a Christian the pleasures of this world and the possession of temporal goods, let him bethink him that our blessedness is inward, even as the mouth of the Prophet saith concerning the soul of the Church The King's daughter is all glorious within. Ps. xliv. 15. Without, she is reviled, and persecution and evil report are her promised portion. And yet for these very things, great is her reward in heaven, as indeed is felt in the hearts of the sufferers, at least of such as are able already to say But we glory in tribulations also; knowing that tribulation worketh patience; and patience, experience; and experience, hope; and hope maketh not ashamed; because the love of God is shed abroad in our hearts by the Holy Ghost, Which is given unto us. Rom. v. 3-5.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Niechaj biodra wasze będą przepasane i pochodnie gorejące w rękach waszych.
* A sami bądźcie podobni do ludzi oczekujących powrotu pana swego z godów weselnych.
℣. Czuwajcie tedy, bo nie wiecie, o której godzinie przybędzie Pan wasz.
℟. A sami bądźcie podobni do ludzi oczekujących powrotu pana swego z godów weselnych.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Quorum festum cólimus, ipsi intercédant pro nobis ad Dóminum. Amen.
Lectio 8
Non enim ista perpeti fructuosum est, sed ista pro Christi nomine non solum æquo animo, sed étiam cum exsultatione tolerare. Nam multi hæretici nomine christiano animas decipientes, multa talia patiuntur: sed ideo excluduntur ab ista mercede, quia non dictum est tantum: Beati qui persecutionem patiuntur, sed additum est: Propter justitiam. Ubi autem sana fides non est, non potest esse justitia: quia justus ex fide vivit. Neque schismatici aliquid sibi ex ista mercede promittant: quia similiter, ubi caritas non est, non potest esse justitia. Dilectio enim proximi malum non operatur: quam si haberent, non dilaniarent corpus Christi, quod est Ecclesia.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Média nocte clamor factus est:
* Ecce sponsus venit, exíte óbviam ei.
℣. Prudéntes vírgines, aptáte vestras lámpades.
℟. Ecce sponsus venit, exíte óbviam ei.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Ecce sponsus venit, exíte óbviam ei.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Ci, których święto obchodzimy, niech wstawiają się za nami u Pana Amen.
Lekcja 8
To suffer such things is not in itself fruitful; what is fruitful, is to bear them for Christ's Name's sake not calmly only but gladly. There are a great many heretics who mislead souls under the name of Christians, and they suffer such things plentifully, but they are cut out from the reward, for it is not said only Blessed are they which are persecuted, but Blessed are they which are persecuted for righteousness' sake. Where there is not sound faith there cannot be righteousness, for the just shall live by faith. Heb. x. 38. Neither let schismatics promise themselves any of that reward, for as righteousness cannot exist where there is no faith, so neither can it exist where there is no love. And schismatics have no love, for love worketh no ill to his neighbour, (Rom. xiii. 10,) and if they had it, they would not tear the Body of Christ, which is the Church.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. W północy stało się wołanie:
* Oto Oblubieniec idzie, wynijdźcie przeciwko Niemu.
℣. Dziewice roztropne, oczyśćcie lampy wasze.
℟. Oto Oblubieniec idzie, wynijdźcie przeciwko Niemu.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Oto Oblubieniec idzie, wynijdźcie przeciwko Niemu.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.
Lectio 9
Commemoratio martyrum
Severus, Severianus, Carpophorus et Victorinus fratres, in persecutione Diocletiani deorum cultum libere detestantes, plumbatis cæsi, in verberibus vitam pro Christi nomine profuderunt. Quorum corpora canibus objecta, cum ab illis intacta diu fuíssent, sublata a Christianis, via Lavicana, tertio ab Urbe lapide, in arenaria sepeliuntur prope sepulchrum sanctorum Mártyrum Claudii, Nicostrati, Symphoriani, Castorii et Simplicii, qui eodem imperatore passi erant: quod, cum essent summi sculptores, nullo modo adduci potuerant ut idolorum statuas facerent; et ad Solis simulacrum ducti, ut illud venerarentur, numquam commissuros se dixerunt, ut adorarent opera manuum hominum. Quamobrem in carcerem conjecti, cum ibi multos dies in eodem proposito perstitissent, primum scorpionibus cæsi, deínde vivi plumbeis loculis inclusi in flumen dejiciuntur. Exstat in Urbe ecclesia sub nomine sanctorum Quatuor Coronatorum, quorum diu ignota nomina, divinitus postea patefacta sunt: ubi non solum illorum quatuor, sed étiam horum quinque Mártyrum corpora honorifice sepulta sunt, et eorum festivitas sexto Idus Novembris celebratur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
Fit reverentia Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * majestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ majestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Judex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Król Aniołów zaprowadzi swój lud do królestwa na wysokości. Amen.
Lekcja 9
Commemoration of the Martyrs
In the persecution under Diocletian four brothers named Severus, Severian, Carpophorus, and Victorinus, boldly refused to worship the gods, and were lashed with whips loaded with lead until they gave up their lives for Christ's Name's sake under the strokes. Their bodies were thrown out to be eaten by the dogs, but as they remained untouched after a long while, the Christians took them away, and buried them in a sand-pit upon the Lavican Way at the third milestone from the City, hard by the grave of the holy martyrs Claudius, Nicostratus, Symphorian, Castorius, and Simplicius, who had suffered under the same Emperor, because being excellent sculptors they could nowise be brought to make figures of idols, and when they were brought to the image of the Sun to do reverence to it, they had said they would never worship the works of men's hands. For this reason they were thrown into prison, and when after many days they were still found of the same mind, they were first lashed with scourges armed with hooks, and then soldered up alive in leaden coffins and thrown into the river. There is in the City of Rome a Church called that of the Four Holy Crowned. Their actual names were long unknown, but afterwards made manifest by God. In this Church are honorably buried the bodies of these four, and also those of the other five; and a Festival is held in their honor upon the 8th day of November.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Te Deum
Ciebie, Boże, chwalimy: * ciebie, Panie, wysławiamy.
Tobie, Ojcu Przedwiecznemu * wszystka ziemia cześć oddaje.
Tobie wszyscy Aniołowie, * Tobie niebiosa i wszystkie Moce:
Tobie Cherubini i Serafini * nieustannym głoszą pieniem:
Ukłonić się Święty, Święty, Święty * Pan Bóg Zastępów.
Pełne są niebiosa i ziemia * majestatu chwały Twojej.
Ciebie przesławny * chór Apostołów,
Ciebie Proroków * poczet chwalebny,
Ciebie wychwala * Męczenników zastęp świetlany.
Ciebie po wszystkiej ziemi * wysławia Kościół święty,
Ojca * niezmierzonego majestatu;
Godnego uwielbienia prawdziwego * i Jedynego Twojego Syna;
Świętego także * Ducha Pocieszyciela.
Tyś Królem chwały, * o Chryste,
Tyś Ojca * Synem Przedwiecznym.
Ukłonić się Ty, dla zbawienia naszego biorąc człowieczeństwo: * nie wahałeś się wstąpić w łono Dziewicy.
Ty, skruszywszy żądło śmierci, * otworzyłeś wierzącym królestwo niebios.
Ty po prawicy Boga zasiadasz, * w Ojcowskiej chwale.
Ty przyjdziesz jako Sędzia * tak wszyscy wierzymy.
Poniższy werset odmawia się klęcząc
Błagamy Cię przeto, dopomóż swym sługom, * których najdroższą Krwią odkupiłeś.
Policz ich między świętych Twoich * w wiekuistej chwale.
Zachowaj lud swój, o Panie, * i błogosław dziedzictwu swojemu.
I rządź nimi, * i wywyższaj ich aż na wieki.
Po wszystkie dni * błogosławimy Ciebie.
Ukłonić się, jeśli jest taki zwyczaj I wysławiamy imię Twe na wieki, * na wieki bez końca.
Racz, Panie, w dniu dzisiejszym * zachować nas od grzechu.
Zmiłuj się nad nami, Panie, * zmiłuj się nad nami.
Niech miłosierdzie Twoje, Panie, okaże się nad nami, * jako my w Tobie ufność pokładamy.
W Tobie, o Panie, złożyłem nadzieję: * nie będę zawstydzon na wieki.
|
Dicto Hymno « Te Deum » aut nono vel tertio Responsorio ejus loco ponitur, statim inchoantur Laudes, præterquam in Nocte Nativitatis Domini; quia tunc dicitur Oratio, postea celebratur Missa, ut suo loco notatur.
|
Po odmówieniu hymnu Te Deum laudamus lub dziewiątego lub trzeciego responsorium rozpoczyna się bezpośrednio od Laudesy, z wyjątkiem Nocy Bożego Narodzenia: w tym czasie odmawia się Oratio, a następnie odprawia się Mszę Bożonarodzeniową obchodzony tak, jak podano w odpowiednim miejscu.
|
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Omnípotens sempitérne Deus, qui nos ómnium Sanctórum tuórum mérita sub una tribuísti celebritáte venerári: quǽsumus; ut desiderátam nobis tuæ propitiatiónis abundántiam, multiplicátis intercessóribus, largiáris.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Sanktorału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Wszechmogący i wieczny Boże, który nam dozwalasz jedną uroczystością czcić zasługi wszystkich Świętych Twoich, daj nam, pokornie prosimy, dostąpić łask tem obfitszych, im liczniejszych do miłosierdzia Twego wzywamy pośredników.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
|
Post Divinum officium |