Septima die infra Octavam Omnium Sanctorum ~ Semiduplex
Scriptura: Feria IV infra Hebdomadam IV post Epiphaniam I. Novembris

Divinum Officium Tridentine - 1570

11-07-2018

Ad Matutinum

Incipit
secreto
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ. Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine,
passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos. Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam,
Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.

Deinde, clara voce, dicitur Versus:
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
Início
silenciosamente
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu. O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amém.
Ave, Maria, Cheia de graça, o Senhor é convosco; bendita sois Vós entre as mulheres, e bendito é o fruto do vosso ventre, Jesus. Santa Maria, Mãe de Deus, rogai por nós, pecadores, agora e na hora da nossa morte. Amém.
Creio em Deus, Pai todo-poderoso, Criador do Céu e da Terra; e em Jesus Cristo, seu único Filho, Nosso Senhor, que foi concebido pelo poder do Espírito Santo; nasceu da Virgem Maria; padeceu sob Pôncio Pilatos, foi crucificado, morto e sepultado; desceu à mansão dos mortos; ressuscitou ao terceiro dia; subiu aos Céus, onde está sentado à direita de DeusPai todo-poderoso, de onde há-de vir a julgar os vivos e os mortos. Creio no Espírito Santo, na santa Igreja Católica; na comunhão dos Santos; na remissão dos pecados; na ressurreição da carne; na vida eterna. Amém.

Depois disso, com voz audível, o Versículo é dito:
℣. Abri, Senhor, +︎ os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Aleluia.
Invitatorium {Antiphona ex Commune aut Festo}
Ant. Regem regum Dóminum veníte adorémus: * Quia ipse est coróna Sanctórum ómnium.
Ant. Regem regum Dóminum veníte adorémus: * Quia ipse est coróna Sanctórum ómnium.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Regem regum Dóminum veníte adorémus: * Quia ipse est coróna Sanctórum ómnium.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Quia ipse est coróna Sanctórum ómnium.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Regem regum Dóminum veníte adorémus: * Quia ipse est coróna Sanctórum ómnium.
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Quia ipse est coróna Sanctórum ómnium.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Regem regum Dóminum veníte adorémus: * Quia ipse est coróna Sanctórum ómnium.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Quia ipse est coróna Sanctórum ómnium.
Ant. Regem regum Dóminum veníte adorémus: * Quia ipse est coróna Sanctórum ómnium.
Invitatório {Antífona do Comum ou Festa}
Ant. O come, let us worship the Lord, the King of kings, * for He is Himself the Crown of all the Saints.
Ant. O come, let us worship the Lord, the King of kings, * for He is Himself the Crown of all the Saints.
Come let us praise the Lord with joy: let us joyfully sing to God our saviour. Let us come before his presence with thanksgiving; and make a joyful noise to him with psalms.
Ant. O come, let us worship the Lord, the King of kings, * for He is Himself the Crown of all the Saints.
For the Lord is a great God, and a great King above all gods. For the Lord will not cast off his people: for in his hand are all the ends of the earth, and the heights of the mountains are his.
Ant. for He is Himself the Crown of all the Saints.
For the sea is his, and he made it: and his hands formed the dry land. (genuflect) Come let us adore and fall down: and weep before the Lord that made us: For he is the Lord our God: and we are the people of his pasture and the sheep of his hand.
Ant. O come, let us worship the Lord, the King of kings, * for He is Himself the Crown of all the Saints.
Today if you shall hear his voice, harden not your hearts: As in the provocation, according to the day of temptation in the wilderness: where your fathers tempted me, they proved me, and saw my works.
Ant. for He is Himself the Crown of all the Saints.
Forty years long was I offended with that generation, and I said: These always err in heart. And these men have not known my ways: so I swore in my wrath that they shall not enter into my rest.
Ant. O come, let us worship the Lord, the King of kings, * for He is Himself the Crown of all the Saints.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. for He is Himself the Crown of all the Saints.
Ant. O come, let us worship the Lord, the King of kings, * for He is Himself the Crown of all the Saints.
Hymnus {ex Commune aut Festo}
Christe Redémptor ómnium,
Consérva tuos fámulos,
Beátæ semper Vírginis
Placátus sanctis précibus.

Beáta quoque ágmina
Cæléstium Spirítuum,
Prætérita, præséntia,
Futúra mala péllite.

Vates ætérni Júdicis,
Apostolíque Dómini,
Supplíciter expóscimus
Salvári vestris précibus.

Mártyres Dei ínclyti,
Confessorésque lúcidi,
Vestris oratiónibus
Nos ferte in cæléstibus.

Chorus sanctárum Vírginum,
Monachorúmque ómnium,
Simul cum Sanctis ómnibus,
Consórtes Christi fácite.

Gentem auférte pérfidam
Credéntium de fínibus,
Ut Christo laudes débitas
Persolvámus alácriter.

Glória Patri ingénito,
Ejúsque Unigénito,
Una cum Sancto Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
Hino {do Comum ou Festa}
O Christ, thy guilty people spare!
Lo, kneeling at thy gracious throne,
thy Virgin-Mother pours her prayer,
Imploring pardon for her own.

Ye angels, happy evermore!
Who in your circles nine ascend,
As ye have guarded us before,
So still from harm our steps defend.

Ye prophets and Apostles high!
Behold our penitential tears;
And plead for us when death is nigh,
our all-searching judge appears.

Ye martyrs all! a purple band,
And confessors, a white-robed train;
Oh, call us to our native land,
From this our exile, back again.

And ye, O choirs of virgins chaste!
Receive us to your seats on high;
With hermits whom the desert waste
Sent up of old into the sky.

To God the Father glory be,
And to his sole-begotten Son;
And glory, Holy Ghost, to thee,
While everlasting ages run.
Amen.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ et Psalmi ex Commune aut Festo}
Nocturn I.
Ant. Novit Dóminus.
Psalmus 1 [1]
1:1 Beátus vir, qui non ábiit in consílio impiórum, et in via peccatórum non stetit, * et in cáthedra pestiléntiæ non sedit:
1:2 Sed in lege Dómini volúntas ejus, * et in lege ejus meditábitur die ac nocte.
1:3 Et erit tamquam lignum, quod plantátum est secus decúrsus aquárum, * quod fructum suum dabit in témpore suo:
1:3 Et fólium ejus non défluet: * et ómnia quæcúmque fáciet, prosperabúntur.
1:4 Non sic ímpii, non sic: * sed tamquam pulvis, quem proícit ventus a fácie terræ.
1:5 Ídeo non resúrgent ímpii in judício: * neque peccatóres in concílio justórum.
1:6 Quóniam novit Dóminus viam justórum: * et iter impiórum períbit.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Novit Dóminus viam justórum, qui in lege ejus meditántur die ac nocte.
Salmos com leituras {Antífonas e Salmos do Comum ou Festa}
Nocturn I.
Ant. The Lord knoweth the way of the righteous.
Salmo 1 [1]
1:1 Bem-aventurado o varão que não foi no conselho dos ímpios, nem ficou no caminho dos pecadores, * e na cadeira pestilencial se não sentou:
1:2 Mas sua vontade está na lei do Senhor, * e dia e noite meditará na sua lei.
1:3 Ele será como a árvore, que está plantada junto ao curso das águas, * que a seu tempo dará seu fruto:
1:4 Cuja folha não murchará: * e prosperará tudo quanto fizer.
1:5 Não assim os ímpios, não assim: * mas serão como o pó que o vento dispersa da face da terra.
1:6 Por isso os ímpios não ressuscitarão no juízo: * nem os pecadores no concílio dos justos.
1:7 Porque o Senhor conhece o caminho dos justos: * e o caminho dos ímpios perecerá.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. The Lord knoweth the way of the righteous, who in His Law do meditate day and night.
Ant. Mirificávit.
Psalmus 4 [2]
4:2 Cum invocárem exaudívit me Deus justítiæ meæ: * in tribulatióne dilatásti mihi.
4:2 Miserére mei, * et exáudi oratiónem meam.
4:3 Fílii hóminum, úsquequo gravi corde? * ut quid dilígitis vanitátem, et quǽritis mendácium?
4:4 Et scitóte quóniam mirificávit Dóminus sanctum suum: * Dóminus exáudiet me cum clamávero ad eum.
4:5 Irascímini, et nolíte peccáre: * quæ dícitis in córdibus vestris, in cubílibus vestris compungímini.
4:6 Sacrificáte sacrifícium justítiæ, et speráte in Dómino. * Multi dicunt: Quis osténdit nobis bona?
4:7 Signátum est super nos lumen vultus tui, Dómine: * dedísti lætítiam in corde meo.
4:8 A fructu fruménti, vini, et ólei sui * multiplicáti sunt.
4:9 In pace in idípsum * dórmiam, et requiéscam;
4:10 Quóniam tu, Dómine, singuláriter in spe * constituísti me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Mirificávit Dóminus Sanctos suos, et exaudívit eos clamántes ad se.
Ant. The Lord hath set apart for Himself them that are holy.
Salmo 4 [2]
4:1 Quando O invoquei, me ouviu o Deus da minha justiça: * na tribulação me dilatastes.
4:2 Tende compaixão de mim, * e escutai a minha oração.
4:3 Filhos dos homens, até quando duros de coração sereis? * Porque amais a vaidade e mentiras buscais?
4:4 Sabei, pois, que o Senhor fez maravilhoso o seu santo: * o Senhor escutar-me-á, quando a Ele clamar.
4:5 Irai-vos e não pequeis: * do que dizeis nos vossos corações, nos vossos leitos arrependei-vos.
4:6 Oferecei sacrifícios de justiça e esperai no Senhor. * Muitos dizem: quem nos mostrará o bem?
4:7 Gravada está sobre nós a luz de vossa face, ó Senhor: * no meu coração infundistes alegria.
4:8 Pelo fruto do seu trigo, vinho e azeite * se multiplicam.
4:9 Em paz dormirei * e tranquilo descansarei;
4:10 Porque Vós, ó Senhor, de forma singular * na esperança me firmastes.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. The Lord hath set apart for Himself them that are holy, and when they called, He hath heard them.
Ant. Admirábile est.
Psalmus 8 [3]
8:2 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
8:2 Quóniam eleváta est magnificéntia tua, * super cælos.
8:3 Ex ore infántium et lacténtium perfecísti laudem propter inimícos tuos, * ut déstruas inimícum et ultórem.
8:4 Quóniam vidébo cælos tuos, ópera digitórum tuórum: * lunam et stellas, quæ tu fundásti.
8:5 Quid est homo quod memor es ejus? * aut fílius hóminis, quóniam vísitas eum?
8:6 Minuísti eum paulo minus ab Ángelis, glória et honóre coronásti eum: * et constituísti eum super ópera mánuum tuárum.
8:8 Ómnia subjecísti sub pédibus ejus, * oves et boves univérsas: ínsuper et pécora campi.
8:9 Vólucres cæli, et pisces maris, * qui perámbulant sémitas maris.
8:10 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Admirábile est nomen tuum, Dómine: quia glória et honóre coronásti Sanctos tuos, et constituísti eos super ópera mánuum tuárum.
Ant. How excellent is thy Name, O Lord, Who hast crowned thy Saints with glory and honour.
Salmo 8 [3]
8:1 Ó Senhor, Senhor nosso, * quão admirável é o vosso nome em toda a terra!
8:2 Pois se elevou a vossa majestade * sobre os céus.
8:3 Da boca dos meninos e lactentes fizestes sair um louvor perfeito, devido aos vossos inimigos, * para destruirdes o inimigo e o vingativo.
8:4 Contemplarei os vossos céus, obra de vossos dedos: * a lua e as estrelas que Vós fundastes.
8:5 Que é o homem, para Vos lembrardes dele? * Ou que é o filho do homem, para o visitardes?
8:6 Pouco inferior aos anjos Vós o fizestes, de glória e de honra o coroastes: * e lhe destes o poder sobre as obras de vossas mãos.
8:7 Tudo sob seus pés sujeitastes, * todas as ovelhas e bois: e, além destes, os outros animais do campo.
8:8 As aves do céu e os peixes do mar, * que percorrem as veredas do oceano.
8:9 Ó Senhor, Senhor nosso, * quão admirável é o vosso nome em toda a terra!
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. How excellent is thy Name, O Lord, Who hast crowned thy Saints with glory and honour, and madest them to have dominion over the works of thy hands.
℣. Lætámini in Dómino, et exsultáte justi.
℟. Et gloriámini omnes recti corde.
℣. Be glad in the Lord, and rejoice, ye righteous.
℟. And shout for joy, all ye that are upright in heart.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Jesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. O Lord Jesus Christ, graciously hear the prayers of Thy servants, and have mercy upon us, Who livest and reignest with the Father, and the Holy Ghost, ever world without end. Amen.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.

Lectio 1
De Ezechiéle Prophéta
Ezek 7:1-4
1 Et factus est sermo Dómini ad me, dicens:
2 Et tu, fili hóminis, hæc dicit Dóminus Deus terræ Israël: Finis venit, venit finis super quátuor plagas terræ.
3 Nunc finis super te, et immíttam furórem meum in te: et judicábo te juxta vias tuas, et ponam contra te omnes abominatiónes tuas.
4 Et non parcet óculus meus super te, et non miserébor; sed vias tuas ponam super te, et abominatiónes tuæ in médio tui erunt, et sciétis quia ego Dóminus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Indicábo tibi, homo, quid sit bonum aut quid Dóminus requírat a te:
* Fácere judícium et justítiam et sollícitum ambuláre cum Deo tuo.
℣. Spera in Dómino, et fac bonitátem, et inhábita terram.
℟. Fácere judícium et justítiam et sollícitum ambuláre cum Deo tuo.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Eternal Father bless us with an eternal blessing. Amen.

Leitura 1
Lesson from the book of Ezekiel
Ezek 7:1-4
1 And the word of the Lord came to me, saying:
2 And thou son of man, thus saith the Lord God to the land of Israel: The end is come, the end is come upon the four quarters of the land.
3 Now is an end come upon thee, and I will send my wrath upon thee, and I will judge thee according to thy ways: and I will set all thy abominations against thee.
4 And my eye shall not spare thee, and I will shew thee no pity: but I will lay thy ways upon thee, and thy abominations shall be in the midst of thee: and you shall know that I am the Lord.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. I will show thee, O man, what is good, and what doth the Lord require of thee, but to
* Do justice and judgment, and to walk humbly with thy God.
℣. Trust in the Lord, and do good, and dwell in the land.
℟. Do justice and judgment, and walk humbly with thy God.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adjuváre dignétur. Amen.

Lectio 2
Ezek 7:5-9
5 Hæc dicit Dóminus Deus: Afflíctio una, afflíctio ecce venit.
6 Finis venit, venit finis, evigilávit advérsum te, ecce venit:
7 Venit contrítio super te, qui hábitas in terra; venit tempus, prope est dies occisiónis, et non glóriæ móntium.
8 Nunc de propínquo effúndam iram meam super te, et complébo furórem meum in te: et judicábo te juxta vias tuas, et impónam tibi ómnia scélera tua,
9 Et non parcet óculus meus, nec miserébor; sed vias tuas impónam tibi, et abominatiónes tuæ in médio tui erunt, et sciétis quia ego sum Dóminus percútiens.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Angústiæ mihi sunt úndique, et quid éligam ignóro;
* Mélius est mihi incídere in manus hóminum, quam derelínquere legem Dei mei.
℣. Si enim hoc égero, mors mihi est; si autem non égero, non effúgiam manus vestras.
℟. Mélius est mihi incídere in manus hóminum, quam derelínquere legem Dei mei.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Son, the Sole-begotten, mercifully bless and keep us. Amen.

Leitura 2
Ezek 7:5-9
5 Thus saith the Lord God: One affliction, behold an affliction is come.
6 An end is come, the end is come, it hath awaked against thee: behold it is come.
7 Destruction is come upon thee that dwellest in the land: the time is come, the day of slaughter is near, and not of the joy of mountains.
8 Now very shortly I will pour out my wrath upon thee, and I will accomplish my anger in thee: and I will judge thee according to thy ways, and I will lay upon thee all thy crimes.
9 And my eye shall not spare, neither will I shew mercy: but I will lay thy ways upon thee, and thy abominations shall be in the midst of thee: and you shall know that I am the Lord that strike.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. I am straitened on every side, and know not what to choose.
* It is better for me to fall into the hands of men, than to sin against the law of my God.
℣. For if I do this thing, it is death unto me and if I do it not, I cannot escape your hands.
℟. It is better for me to fall into the hands of men, than to sin against the law of my God.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.

Lectio 3
Ezek 7:10-13
10 Ecce dies, ecce venit; egréssa est contrítio, flóruit virga, germinávit supérbia,
11 Iníquitas surréxit in virga impietátis; non ex eis et non ex pópulo neque ex sónitu eórum, et non erit réquies in eis.
12 Venit tempus, appropinquávit dies: qui emit non lætétur, et qui vendit, non lúgeat: quia ira super omnem pópulum ejus;
13 Quia qui vendit, ad id quod véndidit non revertétur: et adhuc in vivéntibus vita eórum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Misit Dóminus Angelum suum et conclúsit ora leónum,
* Et non contaminavérunt, quia coram eo injustítia invénta non est in me.
℣. Misit Deus misericórdiam suam et veritátem suam: ánimam meam erípuit de médio catulórum leónum.
℟. Et non contaminavérunt, quia coram eo injustítia invénta non est in me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Et non contaminavérunt: quia coram eo injustítia invénta non est in me.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the grace of the Holy Spirit enlighten all our hearts and minds. Amen.

Leitura 3
Ezek 7:10-13
10 Behold the day, behold it is come: destruction is gone forth, the rod hath blossomed, pride hath budded.
11 Iniquity is risen up into a rod of impiety: nothing of them shall remain, nor of their people, nor of the noise of them: and there shall be no rest among them.
12 The time is come, the day is at hand: let not the buyer rejoice: nor the seller mourn: for wrath is upon all the people thereof.
13 For the seller shall not return to that which he hath sold, although their life be yet among the living. For the vision which regardeth all the multitude thereof, shall not go back: neither shall man be strengthened in the iniquity of his life.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. The Lord hath sent His angel, and hath shut the lions' mouths, that
* They have not hurt me forasmuch as before Him innocency was found in me.
℣. God hath sent forth His mercy and His truth, (and delivered) my soul from among the lions' whelps.
℟. They have not hurt me forasmuch as before Him innocency was found in me.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. They have not hurt me forasmuch as before Him innocency was found in me.
Nocturn II.
Ant. Dómine.
Psalmus 14 [4]
14:1 Dómine, quis habitábit in tabernáculo tuo? * aut quis requiéscet in monte sancto tuo?
14:2 Qui ingréditur sine mácula, * et operátur justítiam:
14:3 Qui lóquitur veritátem in corde suo, * qui non egit dolum in lingua sua:
14:3 Nec fecit próximo suo malum, * et oppróbrium non accépit advérsus próximos suos.
14:4 Ad níhilum dedúctus est in conspéctu ejus malígnus: * timéntes autem Dóminum gloríficat:
14:5 Qui jurat próximo suo, et non décipit, * qui pecúniam suam non dedit ad usúram, et múnera super innocéntem non accépit.
14:5 Qui facit hæc: * non movébitur in ætérnum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dómine, qui operáti sunt justítiam, habitábunt in tabernáculo tuo, et requiéscent in monte sancto tuo.
Nocturn II.
Ant. They that work righteousness.
Salmo 14 [4]
14:1 Senhor, quem habitará no vosso tabernáculo? * Ou quem descansará no vosso santo monte?
14:2 O que vive sem mácula, * e pratica a justiça:
14:3 O que fala verdade no seu coração, * o que não forjou dolos com sua língua:
14:4 Nem mal fez ao seu próximo, * nem consentiu que seus próximos fossem desonrados.
14:5 Na sua apreciação considera o malvado como um nada, * mas honra os que temem o Senhor:
14:6 Faz juramento ao seu próximo e o não engana, * não empresta o seu dinheiro com usura, nem aceita subornos contra o inocente.
14:7 Quem procede assim: * jamais será abalado.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. They that work righteousness, O Lord, even they, shall abide in thy tabernacle, and dwell in thy holy Hill.
Ant. Hæc est generátio.
Psalmus 23 [5]
23:1 Dómini est terra, et plenitúdo ejus: * orbis terrárum, et univérsi qui hábitant in eo.
23:2 Quia ipse super mária fundávit eum: * et super flúmina præparávit eum.
23:3 Quis ascéndet in montem Dómini? * aut quis stabit in loco sancto ejus?
23:4 Ínnocens mánibus et mundo corde, * qui non accépit in vano ánimam suam, nec jurávit in dolo próximo suo.
23:5 Hic accípiet benedictiónem a Dómino: * et misericórdiam a Deo, salutári suo.
23:6 Hæc est generátio quæréntium eum, * quæréntium fáciem Dei Jacob.
23:7 Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
23:8 Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus fortis et potens: Dóminus potens in prǽlio.
23:9 Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
23:10 Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus virtútum ipse est Rex glóriæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Hæc est generátio quæréntium Dóminum, quæréntium fáciem Dei Jacob.
Ant. This is the generation of them that seek the Lord.
Salmo 23 [5]
23:1 Do Senhor é a terra e toda sua plenitude: * a órbita terrestre e quantos nela habitam.
23:2 Pois Ele a fundou sobre os mares: * e a estabeleceu sobre os rios.
23:3 Quem ao monte do Senhor subirá? * Ou quem no seu lugar santo estará?
23:4 O inocente de mãos e puro de coração, * o que não recebeu em vão sua alma, nem juramentos dolosos fez ao seu próximo.
23:5 Este receberá a bênção do Senhor: * e a misericórdia de Deus, seu Salvador.
23:6 Tal é a geração dos que O buscam, * dos que buscam a face do Deus de Jacob.
23:7 Levantai, ó príncipes, as vossas portas, levantai-vos, ó portas eternas: * e entrará o Rei da glória.
23:8 Quem é este Rei da glória? * É o Senhor forte e poderoso, o Senhor poderoso nas batalhas.
23:9 Levantai, ó príncipes, as vossas portas, levantai-vos, ó portas eternas: * e entrará o Rei da glória.
23:10 Quem é este Rei da glória? * O Senhor dos exércitos, é Ele o Rei da glória.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. This is the generation of them that seek the Lord, that seek the face of the God of Jacob.
Ant. Lætámini in Dómino.
Psalmus 31 [6]
31:1 Beáti quorum remíssæ sunt iniquitátes: * et quorum tecta sunt peccáta.
31:2 Beátus vir, cui non imputávit Dóminus peccátum, * nec est in spíritu ejus dolus.
31:3 Quóniam tácui, inveteravérunt ossa mea, * dum clamárem tota die.
31:4 Quóniam die ac nocte graváta est super me manus tua: * convérsus sum in ærúmna mea, dum confígitur spina.
31:5 Delíctum meum cógnitum tibi feci: * et injustítiam meam non abscóndi.
31:5 Dixi: Confitébor advérsum me injustítiam meam Dómino: * et tu remisísti impietátem peccáti mei.
31:6 Pro hac orábit ad te omnis sanctus, * in témpore opportúno.
31:6 Verúmtamen in dilúvio aquárum multárum, * ad eum non approximábunt.
31:7 Tu es refúgium meum a tribulatióne, quæ circúmdedit me: * exsultátio mea, érue me a circumdántibus me.
31:8 Intelléctum tibi dabo, et ínstruam te in via hac, qua gradiéris: * firmábo super te óculos meos.
31:9 Nolíte fíeri sicut equus et mulus, * quibus non est intelléctus.
31:9 In camo et freno maxíllas eórum constrínge, * qui non appróximant ad te.
31:10 Multa flagélla peccatóris, * sperántem autem in Dómino misericórdia circúmdabit.
31:11 Lætámini in Dómino et exsultáte, justi, * et gloriámini, omnes recti corde.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Lætámini in Dómino, et exsultáte justi, et gloriámini omnes recti corde.
Ant. Be glad in the Lord, and rejoice, ye righteous.
Salmo 31 [6]
31:1 Bem-aventurados aqueles cujas iniquidades foram perdoadas: * e cujos pecados são cobertos.
31:2 Bem-aventurado o varão a quem o Senhor não imputou o pecado, * e cujo espírito é isento de dolo.
31:3 Porque me calei, os meus ossos envelheceram, * enquanto clamava todo o dia.
31:4 Porque a vossa mão tornou-se pesada sobre mim de dia e de noite: * revolvia-me na minha miséria, enquanto a espinha se cravava.
31:5 Eu Vos manifestei o meu pecado: * e não ocultei a minha injustiça.
31:6 Disse:confessarei contra mim mesmo ao Senhor a minha injustiça: * e Vós perdoastes a impiedade do meu pecado.
31:7 Por isto orará a Vós todo o santo * no tempo oportuno.
31:8 E, na inundação das muitas águas, * estas se não aproximarão dele.
31:9 Vós sois o meu refúgio na tribulação que me cercou: * ó alegria minha, livrai-me dos que me cercam.
31:10 Inteligência dar-te-ei e ensinar-te-ei o caminho que deves seguir: * fixarei sobre ti os meus olhos.
31:11 Não queirais ser como o cavalo e o mulo, * que não têm entendimento.
31:12 Com o cabresto e o freio sujeitai as queixadas, * dos que se não aproximam de Vós.
31:13 Muitos flagelos esperam o pecador, * mas o que espera no Senhor será cercado de misericórdia.
31:14 Ó justos, alegrai-vos no Senhor e exultai-vos, * gloriai vós todos os que sois rectos de coração.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Be glad in the Lord, and rejoice, ye righteous, and shout for joy, all ye that are upright in heart.
℣. Exsúltent justi in conspéctu Dei.
℟. Et delecténtur in lætítia.
℣. Let the righteous rejoice before God.
℟. Yea, let them exceedingly rejoice.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádjuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. May His loving-kindness and mercy help us, Who liveth and reigneth with the Father, and the Holy Ghost, world without end. Amen.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.

Lectio 4
Sermo sancti Joannis Chrysostomi
Serm. de Mart, quod aut imitandi sunt, aut non laudandi. Tom. 3
Qui Sanctorum merita religiosa caritate miratur, quique justorum glorias frequenti laude colloquitur, eorum mores sanctos atque justitiam imitetur: quoniam quem delectat Sancti alicujus meritum, delectare debet par circa cultum Dei obsequium. Quare aut imitari debet, si laudat: aut laudare non debet, si imitari detrectat: ut qui alium laudat, laudabilem se reddat: et qui Sanctorum merita admiratur, mirabilis ipse vitæ sanctitate reddatur. Nam si propterea justos fidelesque diligimus, quod in ipsis justitiam fidemque suspicimus, possumus nos quoque esse quod sunt, si faciamus ipsi quod faciunt.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Præcúrsor Dómini venit, de quo ipse testátur:
* Nullus major inter natos mulíerum Joánne Baptísta.
℣. Hic est enim prophéta, et plus quam prophéta, de quo Salvátor ait.
℟. Nullus major inter natos mulíerum Joánne Baptísta.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May God the Father Omnipotent, be to us merciful and clement. Amen.

Leitura 4
From the Sermons of St. John Chrysostom, (Patriarch of Constantinople.)
On the Martyrs.
He that wondereth with reverential love at the mighty deeds of the holy, he that hath oftentimes on his tongue praises for the glory of the righteous, let such an one copy their holy lives and their righteousness; for if any take pleasure in the work of a Saint, he ought to take pleasure in serving God as that Saint served Him. If he praiseth the Saint, he ought to imitate him, and if he is not ready to imitate him, he ought not to praise him. Let him that praiseth another make himself worthy of a like praise, and if he be in admiration of the Saints, let his own admirable life reflect the holiness of theirs. If we love the good and leal because they are good and leal, let us not forget that we can be what they are, by doing as they did.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. The Fore-runner of the Lord cometh, to whom He Himself bare witness, saying:
* Among them that are born of women there hath not risen a greater than John the Baptist.
℣. A Prophet? Yea, and much more than a Prophet. This is he of whom the Saviour saith:
℟. Among them that are born of women there hath not risen a greater than John the Baptist.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.

Lectio 5
Neque enim difficile nobis est, quod ab ipsis geritur, imitari, cum sine præcedenti exemplo ab antiquis talia gesta conspicimus: ut non ipsi aliorum æmuli redderentur, sed æmulandæ virtutis seipsos nobis præberent exemplum: ut dum nos ex ipsis, et ex nobis alii proficiunt, sic Christus in suis semper servis in Ecclesia sancta laudetur. Unde ab origine mundi innocens Abel occiditur, Enoch Deo placens transfertur, justus Noë invenitur, Abraham fidelis probatur, Moyses mansuetus dignoscitur, Jesus castus, David lenis, Elias acceptus, Daniel sanctus, tres pueri victores redduntur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Isti sunt qui vivéntes in carne, plantavérunt Ecclésiam sánguine suo:
* Cálicem Dómini bibérunt, et amíci Dei facti sunt.
℣. In omnem terram exívit sonus eórum, et in fines orbis terræ verba eórum.
℟. Cálicem Dómini bibérunt, et amíci Dei facti sunt.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May Christ to all His people give, for ever in His sight to live. Amen.

Leitura 5
It ought not to be hard for us to copy others, when we see what they of old time did without any examples before them, so that in them who copied not others, but set example for others to copy, and in us who copy them, and in them which take example by us, Christ may be glorified in His holy Church. Thus from the very beginning of the world there have been the harmless Abel who was slain, Enoch who walked with God, and was seen no more, for God took him, Noah who was found righteous, Abraham who was tried and found faithful, Moses who was the meekest of men, Joshua who was chaste, David who was gentle, Elijah who was accepted, Daniel who was holy, and the three Children who were victorious.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. These are they who while yet they lived in the flesh, planted the Church in their own blood;
* They drank of the Lord's cup, and became the friends of God.
℣. Their sound is gone out through all the earth, and their words to the ends of the world.
℟. They drank of the Lord's cup, and became the friends of God.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.

Lectio 6
Apostoli discipuli Christi, credentium magistri habentur: e quibus eruditi Confessores fortissimi pugnant, Martyres perfecti triumphant, et christiani semper exercitus diabolum Deo armati debellant. In istis semper pares virtutes, dissimiles pugnæ, gloriosæ victoriæ. Unde tu Christiane delicatus es miles, si putas te posse sine pugna vincere, sine certamine triumphare. Exsere vires, fortiter dimica, atrociter in prælio isto concerta. Considera pactum, conditionem attende, militiam nosce: pactum quod spopondisti; conditionem qua accessisti: militiam cui nomen dedisti.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Sancti mei, qui in carne pósiti, certámen habuístis:
* Mercédem labóris ego reddam vobis.
℣. Veníte benedícti Patris mei, percípite regnum.
℟. Mercédem labóris ego reddam vobis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Mercédem labóris ego reddam vobis.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Spirit's fire Divine in our hearts enkindled shine. Amen.

Leitura 6
The Apostles, the disciples of Christ, are held the teachers of believers. Confessors taught of them fight right manfully, the noble martyrs triumph, and the Christian army armed with the armour of God, ever prevaileth in warfare against the devil. All these have been men of like lealty, diverse warfarings, and glorious victories. And thou, O Christian, art but a carpet-knight, if thou thinkest to conquer without a fight, to triumph without a struggle. Nerve thyself, strive manfully, hit hard in the press. Consider thine engagement, look to thy state, know thine arm, even the engagement which thou hast taken, the state wherein thou art come, and the arm wherewith thou hast enrolled thyself a soldier.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. O ye My Saints, who, being in the flesh, didst have striving
* I will render unto you a reward of your labours.
℣. Come, ye blessed of My Father, inherit the kingdom
℟. I will render unto you a reward of your labours.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. I will render unto you a reward of your labours.
Nocturn III.
Ant. Timéte Dóminum.
Psalmus 33 [7]
33:2 Benedícam Dóminum in omni témpore: * semper laus ejus in ore meo.
33:3 In Dómino laudábitur ánima mea: * áudiant mansuéti, et læténtur.
33:4 Magnificáte Dóminum mecum: * et exaltémus nomen ejus in idípsum.
33:5 Exquisívi Dóminum, et exaudívit me: * et ex ómnibus tribulatiónibus meis erípuit me.
33:6 Accédite ad eum, et illuminámini: * et fácies vestræ non confundéntur.
33:7 Iste pauper clamávit, et Dóminus exaudívit eum: * et de ómnibus tribulatiónibus ejus salvávit eum.
33:8 Immíttet Ángelus Dómini in circúitu timéntium eum: * et erípiet eos.
33:9 Gustáte, et vidéte quóniam suávis est Dóminus: * beátus vir, qui sperat in eo.
33:10 Timéte Dóminum, omnes sancti ejus: * quóniam non est inópia timéntibus eum.
33:11 Dívites eguérunt et esuriérunt: * inquiréntes autem Dóminum non minuéntur omni bono.
33:12 Veníte, fílii, audíte me: * timórem Dómini docébo vos.
33:13 Quis est homo qui vult vitam: * díligit dies vidére bonos?
33:14 Próhibe linguam tuam a malo: * et lábia tua ne loquántur dolum.
33:15 Divérte a malo, et fac bonum: * inquíre pacem, et perséquere eam.
33:16 Óculi Dómini super justos: * et aures ejus in preces eórum.
33:17 Vultus autem Dómini super faciéntes mala: * ut perdat de terra memóriam eórum.
33:18 Clamavérunt justi, et Dóminus exaudívit eos: * et ex ómnibus tribulatiónibus eórum liberávit eos.
33:19 Juxta est Dóminus iis, qui tribuláto sunt corde: * et húmiles spíritu salvábit.
33:20 Multæ tribulatiónes justórum: * et de ómnibus his liberábit eos Dóminus.
33:21 Custódit Dóminus ómnia ossa eórum: * unum ex his non conterétur.
33:22 Mors peccatórum péssima: * et qui odérunt justum, delínquent.
33:23 Rédimet Dóminus ánimas servórum suórum: * et non delínquent omnes qui sperant in eo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Timéte Dóminum omnes Sancti ejus, quóniam nihil deest timéntibus eum: ecce óculi Dómini super justos, et aures ejus ad preces eórum.
Nocturn III.
Ant. O fear the Lord, all ye His Saints.
Salmo 33 [7]
33:1 Bendirei o Senhor a toda a hora: * o seu louvor estará sempre na minha boca.
33:2 Minha alma louvar-se-á no Senhor: * ouçam-n’O os mansos e se alegrem.
33:3 Comigo engrandecei o Senhor: * e exaltemos juntos o seu nome.
33:4 Procurei o Senhor e Ele me ouviu: * e me livrou de todas minhas tribulações.
33:5 Aproximai-vos d’Ele e sereis iluminados: * e os vossos rostos não serão confundidos.
33:6 Este pobre clamou e o Senhor o ouviu: * e o salvou de todas suas tribulações.
33:7 O anjo do Senhor andará à volta dos que O temem: * e resgatá-los-á.
33:8 Provai e vede quão suave é o Senhor: * feliz o varão que n’Ele espera.
33:9 Temei o Senhor, todos seus santos: * porque não há indigência aos que O temem.
33:10 Os ricos tiveram necessidade e fome: * mas os que buscam o Senhor, não terão falta de bem algum.
33:11 Vinde, ó filhos, ouvi-me: * vos ensinarei o temor do Senhor.
33:12 Quem é o homem que a vida quer: * e que dias felizes deseja ver?
33:13 Guarda a tua língua do mal: * e dolos não espalhem os teus lábios.
33:14 Desvia-te do mal e faz o bem: * busca a paz e persegue-a.
33:15 Os olhos do Senhor estão sobre os justos: * e seus ouvidos nas suas preces.
33:16 Contudo, o rosto do Senhor está sobre os que fazem o mal: * para apagar da terra a sua memória.
33:17 Clamaram os justos e o Senhor os ouviu: * e os salvou de todas suas tribulações.
33:18 O Senhor está perto daqueles que têm o coração atribulado: * e salvará os humildes de espírito.
33:19 Muitas são as tribulações dos justos: * e de todas elas livrá-los-á o Senhor.
33:20 O Senhor guarda todos os ossos deles: * e nem um só se quebrará.
33:21 A morte dos pecadores é péssima: * e castigados serão os que ao justo odeiam.
33:22 O Senhor resgatará as almas dos seus servos: * e não castigará todos aqueles que n’Ele esperam.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. O fear the Lord, all ye His Saints, for there is no want to them that fear Him. Behold, the eyes of the Lord are upon the righteous, and His ears are open unto their cry.
Ant. Dómine, spes Sanctórum.
Psalmus 60 [8]
60:2 Exáudi, Deus, deprecatiónem meam: * inténde oratióni meæ.
60:3 A fínibus terræ ad te clamávi: * dum anxiarétur cor meum, in petra exaltásti me.
60:4 Deduxísti me, quia factus es spes mea: * turris fortitúdinis a fácie inimíci.
60:5 Inhabitábo in tabernáculo tuo in sǽcula: * prótegar in velaménto alárum tuárum.
60:6 Quóniam tu, Deus meus, exaudísti oratiónem meam: * dedísti hereditátem timéntibus nomen tuum.
60:7 Dies super dies regis adícies: * annos ejus usque in diem generatiónis et generatiónis.
60:8 Pérmanet in ætérnum in conspéctu Dei: * misericórdiam et veritátem ejus quis requíret?
60:9 Sic psalmum dicam nómini tuo in sǽculum sǽculi: * ut reddam vota mea de die in diem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dómine, spes Sanctórum et turris fortitúdinis eórum, dedísti hereditátem timéntibus nomen tuum, et habitábunt in tabernáculo tuo in sǽcula.
Ant. O Lord, Thou hast been a shelter for thy Saints.
Salmo 60 [8]
60:1 Ouvi, ó Deus, a minha súplica: * atendei à minha oração.
60:2 Dos confins da terra clamei a Vós: * quando o meu coração estava angustiado, numa rocha me erguestes.
60:3 Guiastes-me, pois Vos fizestes a minha esperança: * uma torre sólida contra o inimigo.
60:4 Habitarei para sempre no vosso tabernáculo: * abrigar-me-ei à sombra de vossas asas.
60:5 Porque Vós, Deus meu, ouvistes a minha oração: * destes uma herança aos que temem o vosso nome.
60:6 Acrescentareis dias aos dias do Rei: * os seus anos durarão de geração em geração.
60:7 Ele permanece eternamente na presença de Deus: * quem buscará a sua misericórdia e verdade?
60:8 Assim cantarei um salmo ao vosso nome pelos séculos dos séculos: * para cumprir sem cessar os meus votos.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. O Lord, Thou hast been a shelter for thy Saints, a strong tower from the enemy. Thou hast given the heritage to those that fear thy Name, and they shall abide in thy tabernacle for ever.
Ant. Qui dilígitis Dóminum.
Psalmus 96 [9]
96:1 Dóminus regnávit, exsúltet terra: * læténtur ínsulæ multæ.
96:2 Nubes, et calígo in circúitu ejus: * justítia, et judícium corréctio sedis ejus.
96:3 Ignis ante ípsum præcédet, * et inflammábit in circúitu inimícos ejus.
96:4 Illuxérunt fúlgura ejus orbi terræ: * vidit, et commóta est terra.
96:5 Montes, sicut cera fluxérunt a fácie Dómini: * a fácie Dómini omnis terra.
96:6 Annuntiavérunt cæli justítiam ejus: * et vidérunt omnes pópuli glóriam ejus.
96:7 Confundántur omnes, qui adórant sculptília: * et qui gloriántur in simulácris suis.
96:7 Adoráte eum, omnes Ángeli ejus: * audívit, et lætáta est Sion.
96:8 Et exsultavérunt fíliæ Judæ, * propter judícia tua, Dómine:
96:9 Quóniam tu Dóminus Altíssimus super omnem terram: * nimis exaltátus es super omnes deos.
96:10 Qui dilígitis Dóminum, odíte malum: * custódit Dóminus ánimas sanctórum suórum, de manu peccatóris liberábit eos.
96:11 Lux orta est justo, * et rectis corde lætítia.
96:12 Lætámini, justi, in Dómino: * et confitémini memóriæ sanctificatiónis ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Qui dilígitis Dóminum, lætámini in Dómino, et confitémini memóriæ sanctitátis ejus.
Ant. Ye that love the Lord, rejoice in the Lord.
Salmo 96 [9]
96:1 O Senhor é rei, a terra se exulte: * alegrem-se as muitas ilhas.
96:2 Nuvens e escuridão circuitam-n'O: * justiça e julgamento são os pilares do seu trono.
96:3 O fogo irá adiante d’Ele, * e abrasará em redor dos seus inimigos.
96:4 Seus relâmpagos iluminaram todo o mundo: * viu-os a terra e tremeu.
96:5 Os montes fundiram-se como cera ante o Senhor: * ante o Senhor de toda a terra.
96:6 Os céus anunciaram a sua justiça: * e todos os povos viram a sua glória.
96:7 Sejam confundidos todos os que adoram ídolos: * e os que nos seus simulacros se vangloriam.
96:8 Adorai o Senhor vós todos, ó seus anjos: * Sião ouviu-O e se alegrou.
96:9 As filhas de Judá exultaram-se, * por causa de vossos juízos, ó Senhor:
96:10 Porque Vós sois o altíssimo Senhor sobre toda a terra: * exaltadíssimo sois sobre todos os deuses.
96:11 Vós que amais o Senhor, odiai o mal: * o Senhor guarda as almas dos seus santos, livrá-los-á da mão do pecador.
96:12 Nasceu a luz para os justos, * e alegria para os rectos de coração.
96:13 Alegrai-vos, ó justos, no Senhor: * e celebrai a memória da sua santidade.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Ye that love the Lord, rejoice in the Lord, and give thanks at the remembrance of His holiness.
℣. Justi autem in perpétuum vivent.
℟. Et apud Dóminum est merces eórum.
℣. The righteous live for evermore.
℟. Their reward also is with the Lord.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. May the Almighty and merciful Lord loose us from the bonds of our sins. Amen.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.

Lectio 7
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum
Matt 5:1-12
In illo témpore: Videns Jesus turbas, ascendit in montem, et cum sedisset, accesserunt ad eum discipuli ejus. Et réliqua.

De Homilia sancti Augustíni Epíscopi
Liber 1 de Sermone Domini in monte, cap. 4
In primo gradu, sicut oportebat, positum est regnum cælorum, quod est perfectæ summæque sapientiæ animæ rationalis. Sic ítaque dictum est: Beati pauperes spiritu: quoniam ipsorum est regnum cælorum; tamquam diceretur: Initium sapientiæ timor Domini. Mitibus hereditas data est, tamquam testamentum patris cum pietate quærentibus. Beati mites: quoniam ipsi hereditate possidebunt terram. Lugentibus consolatio, tamquam scientibus quid amiserint, et quibus mersi sunt. Beati qui lugent nunc: quoniam ipsi consolabuntur. Esurientibus et sitientibus saturitas, tamquam refectio laborantibus fortiterque certantibus ad salutem. Beati qui esuriunt et sitiunt justitiam, quoniam ipsi saturabuntur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Sint lumbi vestri præcíncti, et lucérnæ ardéntes in mánibus vestris:
* Et vos símiles homínibus exspectántibus dóminum suum, quando revertátur a núptiis.
℣. Vigiláte ergo, quia nescítis qua hora Dóminus vester ventúrus sit.
℟. Et vos símiles homínibus exspectántibus dóminum suum, quando revertátur a núptiis.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Gospel's holy lection be our safety and protection. Amen.

Leitura 7
From the Holy Gospel according to Matthew
Matt 5:1-12
At that time Jesus seeing the multitudes, he went up into a mountain, and when he was set down, his disciples came unto him. And so on.

Homily by St. Augustine, Bishop of Hippo.
Bk. i., on the Lord's Sermon.
At the first step in blessedness is set forth, as was behoven, the kingdom of heaven, the realisation of the perfect and highest wisdom of the reasonable soul. Thus is it said Blessed are the poor in spirit, for their's is the kingdom of heaven, as though it were said The fear of the Lord is the beginning of wisdom. Then unto the meek is given an inheritance, as the legacy of a father to dutiful children. Blessed are the meek, for they shall inherit the earth. Thirdly, there is comfort for such as mourn, knowing what they have lost, and what encompasseth them. Blessed are they that mourn (now), for they shall be comforted. Fourthly, the hungry and thirsty are promised that they shall be filled, a refreshment for the strugglers for life, and for the weary. Blessed are they which do hunger and thirst after righteousness, for they shall be filled.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Let your loins be girded about, and your lights burning;
* And ye yourselves like unto men that wait for their lord, when he will return from the wedding.
℣. Watch therefore, for ye know not what hour your Lord doth come.
℟. And ye yourselves like unto men that wait for their lord, when he will return from the wedding.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Quorum festum cólimus, ipsi intercédant pro nobis ad Dóminum. Amen.

Lectio 8
Misericordibus misericordia tamquam vero et optimo consilio utentibus, ut hoc eis exhibeatur a potentiore, quod invalidioribus ipsi exhibent. Beati misericordes: quoniam ipsorum miserebitur Deus. Mundis corde facultas est videndi Deum, tamquam purum oculum ad intelligenda æterna gerentibus. Beati mundo corde: quoniam ipsi Deum videbunt. Pacificis Dei similitudo est, tamquam perfecte sapientibus, formatisque ad imaginem Dei per regenerationem renovati hominis. Beati pacifici: quoniam ipsi filii Dei vocabuntur. Et ista quidem in hac vita possunt compleri, sicut completa esse in Apostolis credimus. Nam illa omnimoda et in angelicam formam mutatio, quæ post hanc vitam promittitur, nullis verbis exponi potest.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Média nocte clamor factus est:
* Ecce sponsus venit, exíte óbviam ei.
℣. Prudéntes vírgines, aptáte vestras lámpades.
℟. Ecce sponsus venit, exíte óbviam ei.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Ecce sponsus venit, exíte óbviam ei.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. They whose feast-day we are keeping, be our Advocates with God. Amen

Leitura 8
Mercy is proclaimed unto the merciful, as unto them who have taken the true and best counsel how to obtain from Him That is Mightier than they what they that are weaker than they obtain from them. Blessed are the merciful, for they shall obtain mercy from God. Unto the pure in heart it pertaineth to see God, for their eye is clear to take in the things eternal. Blessed are the pure in heart, for they shall see God. To the peacemakers it is given to be in the likeness and image of God, for these are the perfectly wise, created anew in the image of God, by the regeneration of the new man. Blessed are the peacemakers, for they shall be called the children of God. The foregoing are forms of blessedness which we believe can be thoroughly attained in this life. The Apostles, for instance, did, we believe, attain them. As for that entire change into the likeness of Angels, which is promised us when this life is done, no words can set it forth.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. At midnight there was a cry made:
* Behold, the Bridegroom cometh, go ye out to meet him.
℣. Trim your lamps, O ye wise virgins.
℟. Behold, the Bridegroom cometh, go ye out to meet him.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. Behold, the Bridegroom cometh, go ye out to meet him.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.

Lectio 9
Beati ergo, qui persecutionem patiuntur propter justitiam: quoniam ipsorum est regnum cælorum. Hæc octava sententia, quæ ad caput redit, perfectumque hominem declarat, significatur fortasse et circumcisione octava die in veteri testamento; et Domini resurrectione post sabbatum, qui est utique octavus, idemque primus dies; et celebratione octavarum feriarum, quas in regeneratione novi hominis celebramus; et numero ipso Pentecostes: nam septenario numero septies multiplicato, quo fiunt quadraginta novem, quasi octavus additur, ut quinquaginta compleantur. Et tamquam redeatur ad caput, quo die missus est Spiritus sanctus, eo in regnum cælorum ducimur, et hereditatem accipimus, et consolamur, et pascimur, et misericordiam consequimur, et mundamur, et pacificamur. Atque ita perfecti omnes extrinsecus illatas molestias pro veritate et justitia sustinemus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
Fit reverentia Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * majestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ majestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Judex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória munerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May He that is the Angels' King to that high realm His people bring. Amen.

Leitura 9
Blessed are they which are persecuted for righteousness' sake, for their's is the kingdom of heaven. In this eighth word, which returneth back again to the fountainhead and setteth forth the perfect crown of human blessedness, is contained perchance a (mystic) connection with the fact that it was upon the eighth day that the old Law commanded that circumcision should be performed, and that it was upon the day next after the Sabbath (being the seventh day) that the Lord rose again, the day whereon He so rose being thus the eighth day, (had a week contained more than seven days,) and the first day (as a matter of fact.) There is perchance also a connection with the fact that we observe eight days (being from the Lord's Day whereon He rose to the Lord's Day in White both inclusive,) in honour of the creation of the new man. And yet again there is perchance a connection with the number contained in (the name of) the Feast of Pentecost, (which is, being interpreted, the Feast of the FiftiethDay.) For this number of fifty days is reckoned (from that of the offering of the Sheaf of the Passover) by counting (seven weeks, that is to say,) seven multiplied by seven, which is forty-nine, and thereto adding one, which joined with seven maketh eight, and so making full fifty. And thus borne backward to our fountainhead, the day whereon the Holy Ghost was sent down, we are borne unto the kingdom of heaven, and inherit the earth, and are comforted, and are filled, and obtain mercy, and are made pure, and are set at peace. And when we have thus been perfected within, we bear for truth's and righteousness' sake any troubles that may come upon us from without.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

Te Deum
Vos louvamos, ó Deus, e reconhecemos por Senhor. A Vós, ó Pai eterno, toda a terra adora.
Todos os Anjos, os céus e todas as Potestades, os Querubins e os Serafins clamam incessantemente:
Santo, Santo, Santo: Senhor, Deus dos exércitos.
Os céus e a terra estão cheios da majestade da vossa glória.
O coro glorioso dos Apóstolos, a falange venerável dos Profetas, e a ala dos Mártires, brilhante de alvura, cantam os vossos louvores.
A Santa Igreja confessa o vosso nome em toda a terra.: Ó Pai de infinita majestade! Ela adora o vosso Filho Unigénito e verdadeiro. E também o Espírito Paráclito.
Vós sois o Rei da glória, ó Cristo! Vós sois o Filho do Pai Eterno. Para salvar o homem, não hesitastes em viver no seio de uma Virgem.
Vós partistes as cadeias da morte e abristes o reino dos céus aos fiéis.
Vós estais assentado à dextra de Deus, na glória do Pai. Acreditamos que sois o Juiz, que há-de vir.
O seguinte verso diz-se de joelhos
Vos suplicamos, pois, queirais socorrer vossos servos, que resgatastes com vosso precioso Sangue:
Permiti que pertençam ao número dos Santos, que estão na glória.
Salvai o vosso povo, ó Senhor, e abençoai a vossa herança.
Guiai os vossos servos e elevai-os até à vida eterna.
Todos os dias procuramos louvar-Vos. E louvamos o vosso Nome no mundo e em todos os séculos dos séculos.
Dignai-Vos, ó Senhor, neste dia preservar-nos do pecado.
Tende piedade de nós, ó Senhor, tende piedade.
Que a vossa misericórdia desça sobre nós, conforme a esperança que em Vós depositamos.
Senhor, eu espero em Vós; nunca ficarei iludido.
Dicto Hymno « Te Deum » aut nono vel tertio Responsorio ejus loco ponitur, statim inchoantur Laudes, præterquam in Nocte Nativitatis Domini; quia tunc dicitur Oratio, postea celebratur Missa, ut suo loco notatur.
After the hymn Te Deum laudamus or the ninth or third responsory has been recited, one begins directly with the Laudes, with the exception of Christmas Night: in this one prays the Oratio and then the Christmas mass is celebrated as it is stated at the appropriate place.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Omnípotens sempitérne Deus, qui nos ómnium Sanctórum tuórum mérita sub una tribuísti celebritáte venerári: quǽsumus; ut desiderátam nobis tuæ propitiatiónis abundántiam, multiplicátis intercessóribus, largiáris.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio dos Santos}
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
Almighty, eternal God, Who granted us to honor the merits of all Thy Saints in a single solemn festival, bestow on us, we beseech Thee, through their manifold intercession, that abundance of Thy mercy for which we yearn.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amém.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1617
Monastic - 1930
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help