Incipit
secreto
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ. Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine,
passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos. Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam,
Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.
Deinde, clara voce, dicitur Versus:
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
|
Incipit
secreto
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ. Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine,
passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos. Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam,
Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.
Deinde, clara voce, dicitur Versus:
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
|
Invitatorium {Antiphona ex Psalterio secundum tempora}
Ant. In manu tua, Dómine, * Omnes fines terræ.
Ant. In manu tua, Dómine, * Omnes fines terræ.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. In manu tua, Dómine, * Omnes fines terræ.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Omnes fines terræ.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. In manu tua, Dómine, * Omnes fines terræ.
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Omnes fines terræ.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. In manu tua, Dómine, * Omnes fines terræ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Omnes fines terræ.
Ant. In manu tua, Dómine, * Omnes fines terræ.
|
Invitatorium {Antiphona ex Psalterio secundum tempora}
Ant. In manu tua, Dómine, * Omnes fines terræ.
Ant. In manu tua, Dómine, * Omnes fines terræ.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. In manu tua, Dómine, * Omnes fines terræ.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Omnes fines terræ.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. In manu tua, Dómine, * Omnes fines terræ.
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Omnes fines terræ.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. In manu tua, Dómine, * Omnes fines terræ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Omnes fines terræ.
Ant. In manu tua, Dómine, * Omnes fines terræ.
|
Hymnus {ex Psalterio secundum tempora}
Rerum Creátor óptime,
Rectórque noster, áspice:
Nos a quiéte nóxia
Mersos sopóre líbera.
Te, sancte Christe, póscimus,
Ignósce tu criminibus:
Ad confiténdum súrgimus,
Morásque noctis rúmpimus.
Mentes manúsque tóllimus,
Prophéta sicut nóctibus
Nobis geréndum prǽcipit,
Paulúsque gestis cénsuit.
Vides malum, quod fécimus:
Occúlta nostra pándimus:
Preces geméntes fúndimus,
Dimítte quod peccávimus.
Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
|
Hymnus {ex Psalterio secundum tempora}
Rerum Creátor óptime,
Rectórque noster, áspice:
Nos a quiéte nóxia
Mersos sopóre líbera.
Te, sancte Christe, póscimus,
Ignósce tu criminibus:
Ad confiténdum súrgimus,
Morásque noctis rúmpimus.
Mentes manúsque tóllimus,
Prophéta sicut nóctibus
Nobis geréndum prǽcipit,
Paulúsque gestis cénsuit.
Vides malum, quod fécimus:
Occúlta nostra pándimus:
Preces geméntes fúndimus,
Dimítte quod peccávimus.
Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
|
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. Avértit Dóminus.
Psalmus 52 [1]
52:1 Dixit insípiens in corde suo: * Non est Deus.
52:2 Corrúpti sunt, et abominábiles facti sunt in iniquitátibus: * non est qui fáciat bonum.
52:3 Deus de cælo prospéxit super fílios hóminum: * ut vídeat si est intéllegens, aut requírens Deum.
52:4 Omnes declinavérunt, simul inútiles facti sunt: * non est qui fáciat bonum, non est usque ad unum.
52:5 Nonne scient omnes qui operántur iniquitátem, * qui dévorant plebem meam ut cibum panis?
52:6 Deum non invocavérunt: * illic trepidavérunt timóre, ubi non erat timor.
52:6 Quóniam Deus dissipávit ossa eórum qui homínibus placent: * confúsi sunt, quóniam Deus sprevit eos.
52:7 Quis dabit ex Sion salutáre Israël? * cum convérterit Deus captivitátem plebis suæ, exsultábit Jacob, et lætábitur Israël.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. Avértit Dóminus.
Psalmus 52 [1]
52:1 Dicit insípiens in corde suo: * Non est Deus.
52:2 Corrúpti sunt, abominánda egérunt; * non est, qui fáciat bonum.
52:3 Deus de cælo próspicit super fílios hóminum, * ut vídeat, num sit qui intéllegat et quærat Deum.
52:4 Omnes simul aberravérunt, depraváti sunt; * non est qui fáciat bonum, non est nec unus.
52:5 Nonne resipíscent, qui fáciunt iniquitátem, * qui dévorant pópulum meum, sicut cómedunt panem,
52:6 Non ínvocant Deum? * Ibi trepidavérunt timóre, ubi non erat timor,
52:7 Quóniam Deus dissipávit ossa eórum, qui te obsidébant; * confúsi sunt, quóniam Deus abjécit eos.
52:8 Utinam véniat ex Sion salus Israël! * Cum vérterit Deus sortem pópuli sui, exsultábit Jacob, lætábitur Israël.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmus 54 [2]
54:2 Exáudi, Deus, oratiónem meam, et ne despéxeris deprecatiónem meam: * inténde mihi, et exáudi me.
54:3 Contristátus sum in exercitatióne mea: * et conturbátus sum a voce inimíci, et a tribulatióne peccatóris.
54:4 Quóniam declinavérunt in me iniquitátes: * et in ira molésti erant mihi.
54:5 Cor meum conturbátum est in me: * et formído mortis cécidit super me.
54:6 Timor et tremor venérunt super me: * et contexérunt me ténebræ.
54:7 Et dixi: Quis dabit mihi pennas sicut colúmbæ, * et volábo, et requiéscam?
54:8 Ecce, elongávi fúgiens: * et mansi in solitúdine.
54:9 Exspectábam eum, qui salvum me fecit * a pusillanimitáte spíritus et tempestáte.
54:10 Præcípita, Dómine, dívide linguas eórum: * quóniam vidi iniquitátem, et contradictiónem in civitáte.
54:11 Die ac nocte circúmdabit eam super muros ejus iníquitas: * et labor in médio ejus, et injustítia.
54:12 Et non defécit de platéis ejus * usúra, et dolus.
54:13 Quóniam si inimícus meus maledixísset mihi, * sustinuíssem útique.
54:13 Et si is, qui óderat me, super me magna locútus fuísset, * abscondíssem me fórsitan ab eo.
54:14 Tu vero, homo unánimis: * dux meus, et notus meus:
54:15 Qui simul mecum dulces capiébas cibos: * in domo Dei ambulávimus cum consénsu.
54:16 Véniat mors super illos: * et descéndant in inférnum vivéntes:
54:16 Quóniam nequítiæ in habitáculis eórum: * in médio eórum.
54:17 Ego autem ad Deum clamávi: * et Dóminus salvábit me.
54:18 Véspere, et mane, et merídie narrábo et annuntiábo: * et exáudiet vocem meam.
54:19 Rédimet in pace ánimam meam ab his, qui appropínquant mihi: * quóniam inter multos erant mecum.
54:20 Exáudiet Deus, et humiliábit illos, * qui est ante sǽcula.
54:20 Non enim est illis commutátio, et non timuérunt Deum: * exténdit manum suam in retribuéndo.
54:21 Contaminavérunt testaméntum ejus, divísi sunt ab ira vultus ejus: * et appropinquávit cor illíus.
54:22 Mollíti sunt sermónes ejus super óleum: * et ipsi sunt jácula.
54:23 Jacta super Dóminum curam tuam, et ipse te enútriet: * non dabit in ætérnum fluctuatiónem justo.
54:24 Tu vero, Deus, dedúces eos, * in púteum intéritus.
54:24 Viri sánguinum, et dolósi non dimidiábunt dies suos: * ego autem sperábo in te, Dómine.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Avértit Dóminus captivitátem plebis suæ.
|
Psalmus 54 [2]
54:2 Auribus pércipe, Deus, oratiónem meam, nec te subtráxeris supplicatióni meæ, * atténde mihi et exáudi me.
54:2 Agitor in angóre meo, * et contúrbor propter vocem inimíci, ob clamórem peccatóris.
54:3 Quóniam ínferunt mihi mala * et in ira me inféstant.
54:4 Cor meum conturbátur in me, * et pavor mortis cadit super me.
54:5 Timor et tremor véniunt super me, * et óperit me horror.
54:6 Et dico: o si habérem pennas sicut colúmba, * avolárem et quiéscerem;
54:7 Ecce, longe discéderem, * manérem in desérto.
54:8 Quǽrerem cito perfúgium mihi * a túrbine et procélla.
54:9 Díssipa, Dómine, dívide linguas eórum; * nam vídeo violéntiam et discórdiam in civitáte:
54:10 Die ac nocte circúmeunt eam super muros ejus, * et iníquitas et oppréssio sunt in médio ejus.
54:11 Insídiæ sunt in médio ejus, * et de platéis ejus non recédunt injúria et dolus.
54:12 Si inimícus exprobrásset mihi, * sustinuíssem útique;
54:13 Si is, qui odit me, contra me insurrexísset, * abscondíssem me ab eo.
54:14 Sed eras tu, sodális meus, * amícus et familiáris meus,
54:15 Quocum dulce hábui consórtium, * in domo Dei ambulávimus in cœtu festívo.
54:17 Irruat mors super illos, * vivéntes ad ínferos descéndant,
54:17 Quóniam nequítiæ in habitatiónibus eórum, * in médio eórum!
54:17 Ego autem ad Deum clamábo, * et Dóminus salvábit me.
54:18 Véspere et mane et merídie lamentábor et gemam, * et áudiet vocem meam.
54:19 Rédimet in pacem ánimam meam ab iis qui me inféstant: * nam multi sunt contra me.
54:20 Audiet Deus, deprimétque eos, * qui regnat ab ætérno;
54:21 Neque enim mutántur nec timent Deum: * exténdit suas quisque manus contra familiáres suos,
54:22 Víolat pactum suum. Blándior bútyro est fácies ejus, * sed cor ejus pugnax.
54:23 Mollióres óleo sunt sermónes ejus, * sed sunt gládii stricti.
54:24 Próice super Dóminum curam tuam, et ipse te sustentábit: * non sinet in perpétuum vacilláre justum.
54:24 Et tu, Deus, dedúces eos * in púteum intéritus;
54:24 Viri sánguinum et dolósi non complébunt dimídium diérum suórum, * ego autem spero in te, Dómine.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Avértit Dóminus captivitátem plebis suæ.
|
Ant. Quóniam.
Psalmus 55 [3]
55:2 Miserére mei, Deus, quóniam conculcávit me homo: * tota die impúgnans tribulávit me.
55:3 Conculcavérunt me inimíci mei tota die: * quóniam multi bellántes advérsum me.
55:4 Ab altitúdine diéi timébo: * ego vero in te sperábo.
55:5 In Deo laudábo sermónes meos, in Deo sperávi: * non timébo quid fáciat mihi caro.
55:6 Tota die verba mea exsecrabántur: * advérsum me omnes cogitatiónes eórum in malum.
55:7 Inhabitábunt et abscóndent: * ipsi calcáneum meum observábunt.
55:8 Sicut sustinuérunt ánimam meam, pro níhilo salvos fácies illos: * in ira pópulos confrínges.
55:9 Deus, vitam meam annuntiávi tibi: * posuísti lácrimas meas in conspéctu tuo.
55:9 Sicut et in promissióne tua: * tunc converténtur inimíci mei retrórsum:
55:10 In quacúmque die invocávero te: * ecce, cognóvi, quóniam Deus meus es.
55:11 In Deo laudábo verbum, in Dómino laudábo sermónem: * in Deo sperávi, non timébo quid fáciat mihi homo.
55:12 In me sunt, Deus, vota tua, * quæ reddam, laudatiónes tibi.
55:13 Quóniam eripuísti ánimam meam de morte, et pedes meos de lapsu: * ut pláceam coram Deo in lúmine vivéntium.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ant. Quóniam.
Psalmus 55 [3]
55:1 Miserére mei, Deus, nam concúlcat me homo, * perpétuo pugnans ópprimit me.
55:2 Concúlcant me inimíci mei perpétuo, * quóniam multi pugnant advérsum me.
55:3 Altíssime, quo die invádet me timor, * ego in te confídam.
55:4 In Deo, cujus célebro promíssum, in Deo confído, non timébo: * quid fáciet mihi caro?
55:5 Toto die obtréctant mihi, * advérsum me sunt omnes cogitatiónes eórum, ad malum.
55:6 Convéniunt, insidiántur, * vestígia mea obsérvant, quæréntes vitam meam.
55:7 Pro iniquitáte repénde illis, * in ira pópulos prostérne, Deus.
55:8 Exsílii mei vias tu notásti; * recónditæ sunt lácrimæ meæ in utre tuo:
55:9 Nonne consignátæ in libro tuo? * tunc recédent inimíci mei retrórsum,
55:10 Quandocúmque invocávero te; * hoc probe scio Deum esse pro me.
55:11 In Deo, cujus célebro promíssum, * in Deo confído, non timébo: quid fáciet mihi homo?
55:12 Téneor votis, Deus, quæ feci tibi, * Persólvam tibi sacrifícia laudis,
55:13 Quóniam eripuísti vitam meam de morte, et pedes meos de lapsu, * ut ámbulem coram Deo in lúmine vivéntium.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmus 56 [4]
56:2 Miserére mei, Deus, miserére mei: * quóniam in te confídit ánima mea.
56:2 Et in umbra alárum tuárum sperábo, * donec tránseat iníquitas.
56:3 Clamábo ad Deum altíssimum: * Deum qui benefécit mihi.
56:4 Misit de cælo, et liberávit me: * dedit in oppróbrium conculcántes me.
56:4 Misit Deus misericórdiam suam, et veritátem suam, * et erípuit ánimam meam de médio catulórum leónum: dormívi conturbátus.
56:5 Fílii hóminum dentes eórum arma et sagíttæ: * et lingua eórum gládius acútus.
56:6 Exaltáre super cælos, Deus, * et in omnem terram glória tua.
56:7 Láqueum paravérunt pédibus meis: * et incurvavérunt ánimam meam.
56:7 Fodérunt ante fáciem meam fóveam: * et incidérunt in eam.
56:8 Parátum cor meum, Deus, parátum cor meum: * cantábo, et psalmum dicam.
56:9 Exsúrge, glória mea, exsúrge, psaltérium et cíthara: * exsúrgam dilúculo.
56:10 Confitébor tibi in pópulis, Dómine: * et psalmum dicam tibi in géntibus:
56:11 Quóniam magnificáta est usque ad cælos misericórdia tua, * et usque ad nubes véritas tua.
56:12 Exaltáre super cælos, Deus: * et super omnem terram glória tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Quóniam in te confídit ánima mea.
|
Psalmus 56 [4]
56:1 Miserére mei, Deus, miserére mei, * quia ad te cónfugit ánima mea,
56:2 Et in umbram alárum tuárum confúgio, * donec tránseat calámitas.
56:3 Clamo ad Deum altíssimum, * ad Deum qui bene facit mihi.
56:4 Mittat de cælo et salvet me, * oppróbriis affíciat eos qui me persequúntur;
56:5 Mittat Deus grátiam suam et fidelitátem. * In médio leónum decúmbo, qui ávide dévorant fílios hóminum.
56:6 Dentes eórum sunt lánceæ et sagíttæ, * et lingua eórum gládius acútus.
56:7 Excélsus appáre super cælos, Deus; * super omnem terram sit glória tua.
56:8 Rete paravérunt gréssibus meis: * depressérunt ánimam meam;
56:9 Fodérunt ante me fossam: * cadant in eam.
56:10 Firmum est cor meum, Deus, firmum cor meum; * cantábo et psallam.
56:11 Evígila, ánima mea; evigiláte, psaltérium et cíthara! * Excitábo auróram.
56:12 Laudábo te in pópulis, Dómine; * psallam tibi in natiónibus,
56:13 Quóniam magna est usque ad cælum misericórdia tua, * et usque ad nubes fidélitas tua.
56:14 Excélsus appáre super cælos, Deus; * super omnem terram sit glória tua!
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Quóniam in te confídit ánima mea.
|
Ant. Juste judicáte.
Psalmus 57 [5]
57:2 Si vere útique justítiam loquímini: * recta judicáte, fílii hóminum.
57:3 Étenim in corde iniquitátes operámini: * in terra injustítias manus vestræ concínnant.
57:4 Alienáti sunt peccatóres a vulva, erravérunt ab útero: * locúti sunt falsa.
57:5 Furor illis secúndum similitúdinem serpéntis: * sicut áspidis surdæ, et obturántis aures suas,
57:6 Quæ non exáudiet vocem incantántium: * et venéfici incantántis sapiénter.
57:7 Deus cónteret dentes eórum in ore ipsórum: * molas leónum confrínget Dóminus.
57:8 Ad níhilum devénient tamquam aqua decúrrens: * inténdit arcum suum donec infirméntur.
57:9 Sicut cera, quæ fluit, auferéntur: * supercécidit ignis, et non vidérunt solem.
57:10 Priúsquam intellégerent spinæ vestræ rhamnum: * sicut vivéntes, sic in ira absórbet eos.
57:11 Lætábitur justus cum víderit vindíctam: * manus suas lavábit in sánguine peccatóris.
57:12 Et dicet homo: Si útique est fructus justo: * útique est Deus júdicans eos in terra.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ant. Juste judicáte.
Psalmus 57 [5]
57:1 Num vere dícitis jus, poténtes? * Num judicátis recte, fílii hóminum?
57:2 Immo in corde iniquitátes patrátis, * in terra injustítias dispénsant manus vestræ.
57:3 Deviavérunt ímpii inde a sinu matris, * inde ab útero erravérunt, qui mendácium dicunt.
57:4 Venénum est illis símile venéno serpéntis, * venéno áspidis surdæ, quæ aures suas obtúrat,
57:5 Ne áudiat vocem fascinatórum, * incantatóris incantántis períte.
57:6 Deus, cóntere dentes eórum in ore ipsórum; * moláres leónum confrínge, Dómine.
57:7 Dissolvántur quasi aquæ, quæ défluunt; * si dírigunt sagíttas suas, sint velut obtúsæ.
57:8 Tránseant sicut limax, quæ díffluit, * quasi fetus abortívus mulíeris, qui solem non vidit.
57:9 Priúsquam ollæ vestræ sénserint veprem, * dum est víridis, æstus túrbinis abrípiat eum.
57:10 Lætábitur justus, cum víderit vindíctam, * pedes suos lavábit in sánguine iníqui.
57:11 Et dicent hómines: Utique est fructus justo, * útique est Deus, júdicans in terra.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmus 58 [6]
58:2 Éripe me de inimícis meis, Deus meus: * et ab insurgéntibus in me líbera me.
58:3 Éripe me de operántibus iniquitátem: * et de viris sánguinum salva me.
58:4 Quia ecce cepérunt ánimam meam: * irruérunt in me fortes.
58:5 Neque iníquitas mea, neque peccátum meum, Dómine: * sine iniquitáte cucúrri, et diréxi.
58:6 Exsúrge in occúrsum meum, et vide: * et tu, Dómine, Deus virtútum, Deus Israël,
58:6 Inténde ad visitándas omnes gentes: * non misereáris ómnibus, qui operántur iniquitátem.
58:7 Converténtur ad vésperam: et famem patiéntur ut canes, * et circuíbunt civitátem.
58:8 Ecce, loquéntur in ore suo, et gládius in lábiis eórum: * quóniam quis audívit?
58:9 Et tu, Dómine, deridébis eos: * ad níhilum dedúces omnes gentes.
58:10 Fortitúdinem meam ad te custódiam, quia, Deus, suscéptor meus es: * Deus meus, misericórdia ejus prævéniet me.
58:12 Deus osténdet mihi super inimícos meos, ne occídas eos: * nequándo obliviscántur pópuli mei.
58:12 Dispérge illos in virtúte tua: * et depóne eos, protéctor meus, Dómine:
58:13 Delíctum oris eórum, sermónem labiórum ipsórum: * et comprehendántur in supérbia sua.
58:13 Et de exsecratióne et mendácio annuntiabúntur in consummatióne: * in ira consummatiónis, et non erunt.
58:14 Et scient quia Deus dominábitur Jacob: * et fínium terræ.
58:15 Converténtur ad vésperam: et famem patiéntur ut canes, * et circuíbunt civitátem.
58:16 Ipsi dispergéntur ad manducándum: * si vero non fúerint saturáti, et murmurábunt.
58:17 Ego autem cantábo fortitúdinem tuam: * et exsultábo mane misericórdiam tuam.
58:17 Quia factus es suscéptor meus, * et refúgium meum, in die tribulatiónis meæ.
58:18 Adjútor meus, tibi psallam, quia, Deus, suscéptor meus es: * Deus meus, misericórdia mea.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Juste judicáte fílii hóminum.
|
Psalmus 58 [6]
58:2 Eripe me de inimícis meis, Deus meus, * ab insurgéntibus contra me tuére me.
58:2 Eripe me de patrántibus iniquitátem, * et a viris sánguinum salva me.
58:3 Ecce enim insidiántur vitæ meæ, * conspírant contra me poténtes.
58:4 Non est crimen in me nec peccátum, Dómine: * sine culpa mea procúrrunt et aggrediúntur.
58:5 Evígila, occúrre mihi, et vide; * nam tu, Dómine exercítuum, Deus Israël es.
58:6 Expergíscere, castíga omnes gentes, * noli miseréri ómnium perfidórum.
58:7 Revertúntur véspere, latrant ut canes * et percúrrunt civitátem;
58:8 Ecce se jactant ore suo; contuméliæ sunt in lábiis eórum: * quis enim audit?
58:9 Sed tu, Dómine, irrídes eos, * ludíbrio habes omnes gentes.
58:10 Robur meum, ad te atténdam, quia tu, Deus, præsídium meum es, * Deus meus, misericórdia mea.
58:12 Subvéniat mihi Deus, fáciat ut delécter de hóstibus meis. * Deus, occíde eos, ne offénsæ sint pópulo meo,
58:13 Contúrba eos róbore tuo et prostérne eos, * clípeus noster, Dómine.
58:14 Peccátum oris eórum est sermo labiórum eórum, et capiántur supérbia sua et maledíctis et mendáciis quæ dicunt.
58:15 Perde eos in ira, * perde, ut jam non sint,
58:16 Ut sciátur Deum regnáre in Jacob * et usque ad fines terræ.
58:17 Revertúntur véspere, latrant ut canes, * et percúrrunt civitátem;
58:18 Vagántur cibum quæréntes; * si satiáti non sunt, ululátum edunt.
58:19 Ego autem cantábo poténtiam tuam, * et exsultábo mane de misericórdia tua,
58:20 Quia factus es præsídium mihi, * et refúgium die angústiæ meæ.
58:21 Robur meum, tibi psallam, quia, Deus, præsídium meum es, * Deus meus, misericórdia mea.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Juste judicáte fílii hóminum.
|
Ant. Da nobis.
Psalmus 59 [7]
59:3 Deus, repulísti nos, et destruxísti nos: * irátus es, et misértus es nobis.
59:4 Commovísti terram, et conturbásti eam: * sana contritiónes ejus, quia commóta est.
59:5 Ostendísti pópulo tuo dura: * potásti nos vino compunctiónis.
59:6 Dedísti metuéntibus te significatiónem: * ut fúgiant a fácie arcus:
59:7 Ut liberéntur dilécti tui: * salvum fac déxtera tua, et exáudi me.
59:8 Deus locútus est in sancto suo: * lætábor, et partíbor Síchimam: et convállem tabernaculórum metíbor.
59:9 Meus est Gálaad, et meus est Manásses: * et Éphraim fortitúdo cápitis mei.
59:9 Juda rex meus: * Moab olla spei meæ.
59:10 In Idumǽam exténdam calceaméntum meum: * mihi alienígenæ súbditi sunt.
59:11 Quis dedúcet me in civitátem munítam? * quis dedúcet me usque in Idumǽam?
59:12 Nonne tu, Deus, qui repulísti nos? * et non egrediéris, Deus, in virtútibus nostris?
59:13 Da nobis auxílium de tribulatióne: * quia vana salus hóminis.
59:14 In Deo faciémus virtútem: * et ipse ad níhilum dedúcet tribulántes nos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ant. Da nobis.
Psalmus 59 [7]
59:1 Deus, reppulísti nos, perfregísti ácies nostras, * irátus es: restítue nos.
59:2 Concussísti terram, scidísti eam; * sana ruptúras ejus: nam vacíllat.
59:3 Imposuísti pópulo tuo dura; * potásti nos vino inebriánti.
59:4 Statuísti timéntibus te vexíllum, * ut fúgerent ab arcu;
59:5 Ut liberéntur dilécti tui, * ádjuva déxtera tua, et exáudi nos.
59:6 Deus locútus est in sanctuário suo: * exsultábo et partíbor Sichem, et vallem Succoth dimétiar.
59:7 Mea est terra Gálaad, et mea terra Manásse, * et Ephraim gálea cápitis mei,
59:8 Juda sceptrum meum, * Moab pelvis lotiónis meæ;
59:9 Super Edom ponam calceaméntum meum, * de Philistǽa triumphábo.
59:10 Quis addúcet me in civitátem munítam? * Quis dedúcet me usque in Edom?
59:11 Nonne tu, Deus, qui reppulísti nos, * nec jam egréderis, Deus, cum exercítibus nostris?
59:12 Da nobis auxílium contra inimícum, * quia vanum est subsídium hóminum.
59:13 Per Deum fórtiter agémus, * et ipse conculcábit inimícos nostros.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmus 60 [8]
60:2 Exáudi, Deus, deprecatiónem meam: * inténde oratióni meæ.
60:3 A fínibus terræ ad te clamávi: * dum anxiarétur cor meum, in petra exaltásti me.
60:4 Deduxísti me, quia factus es spes mea: * turris fortitúdinis a fácie inimíci.
60:5 Inhabitábo in tabernáculo tuo in sǽcula: * prótegar in velaménto alárum tuárum.
60:6 Quóniam tu, Deus meus, exaudísti oratiónem meam: * dedísti hereditátem timéntibus nomen tuum.
60:7 Dies super dies regis adícies: * annos ejus usque in diem generatiónis et generatiónis.
60:8 Pérmanet in ætérnum in conspéctu Dei: * misericórdiam et veritátem ejus quis requíret?
60:9 Sic psalmum dicam nómini tuo in sǽculum sǽculi: * ut reddam vota mea de die in diem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Da nobis Dómine auxílium de tribulatióne.
|
Psalmus 60 [8]
60:1 Audi, Deus, clamórem meum, * inténde oratióni meæ.
60:2 Ab extrémis terræ ad te clamo, * cum déficit cor meum.
60:3 In petram extólles me, dabis quiétam mihi, * quia præsídium es mihi, turris fortis contra inimícum.
60:4 Utinam hábitem in tabernáculo tuo semper, * confúgiam sub tegmen alárum tuárum!
60:5 Tu enim, Deus, audísti vota mea; * dedísti mihi hereditátem timéntium nomen tuum.
60:6 Dies ádice ad dies regis, * anni ejus æquent generatiónes multas;
60:7 Regnet in ætérnum coram Deo; * grátiam et fidelitátem mitte, ut consérvent eum.
60:8 Sic cantábo nomen tuum semper, * et solvam vota mea omni die.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Da nobis Dómine auxílium de tribulatióne.
|
Ant. Nonne Deo. ‡
Psalmus 61 [9]
61:2 Nonne Deo ‡ subjécta erit ánima mea? * ab ipso enim salutáre meum.
61:3 Nam et ipse Deus meus, et salutáris meus: * suscéptor meus, non movébor ámplius.
61:4 Quoúsque irrúitis in hóminem? * interfícitis univérsi vos: tamquam paríeti inclináto et macériæ depúlsæ?
61:5 Verúmtamen prétium meum cogitavérunt repéllere, cucúrri in siti: * ore suo benedicébant, et corde suo maledicébant.
61:6 Verúmtamen Deo subjécta esto, ánima mea: * quóniam ab ipso patiéntia mea.
61:7 Quia ipse Deus meus, et salvátor meus: * adjútor meus, non emigrábo.
61:8 In Deo salutáre meum, et glória mea: * Deus auxílii mei, et spes mea in Deo est.
61:9 Speráte in eo omnis congregátio pópuli, effúndite coram illo corda vestra: * Deus adjútor noster in ætérnum.
61:10 Verúmtamen vani fílii hóminum, mendáces fílii hóminum in statéris: * ut decípiant ipsi de vanitáte in idípsum.
61:11 Nolíte speráre in iniquitáte, et rapínas nolíte concupíscere: * divítiæ si áffluant, nolíte cor appónere.
61:12 Semel locútus est Deus, duo hæc audívi, quia potéstas Dei est, et tibi, Dómine, misericórdia: * quia tu reddes unicuíque juxta ópera sua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ant. Nonne Deo.
Psalmus 61 [9]
61:1 In Deo tantum quiéscit ánima mea, * ab ipso venit salus mea.
61:2 Ipse tantum est petra mea et salus mea, * præsídium meum: nequáquam movébor.
61:3 Quoúsque irrúitis in hóminem, subvértitis eum omnes, * ut paríetem inclinátum, ut murum ruéntem?
61:4 Profécto e loco meo excélso moliúntur me péllere, delectántur mendácio; * ore suo benedícunt, et in corde maledícunt.
61:5 In Deo tantum quiésce, ánima mea, * quia ab ipso venit quod spero.
61:6 Ipse tantum est petra mea et salus mea, * præsídium meum: non movébor.
61:7 Penes Deum est salus mea et glória mea, * petra róboris mei: refúgium meum in Deo.
61:8 Spera in eo, pópule, omni témpore; effúndite coram eo corda vestra: * Deus est refúgium nobis!
61:9 Hálitus tantum sunt fílii hóminum, falláces fílii virórum: in statéra in altum ascéndunt, * levióres quam hálitus omnes simul.
61:10 Nolíte confídere oppressióni, neque in rapína vane gloriári; * ópibus, si crescant, ne adhæséritis corde.
61:11 Unum locútus est Deus; hæc duo audívi: * Deo poténtia est, et tibi, Dómine, grátia; nam tu reddes unicuíque secúndum opus ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmus 63 [10]
63:2 Exáudi, Deus, oratiónem meam cum déprecor: * a timóre inimíci éripe ánimam meam.
63:3 Protexísti me a convéntu malignántium: * a multitúdine operántium iniquitátem.
63:4 Quia exacuérunt ut gládium linguas suas: * intendérunt arcum rem amáram, ut sagíttent in occúltis immaculátum.
63:6 Súbito sagittábunt eum, et non timébunt: * firmavérunt sibi sermónem nequam.
63:6 Narravérunt ut abscónderent láqueos: * dixérunt: Quis vidébit eos?
63:7 Scrutáti sunt iniquitátes: * defecérunt scrutántes scrutínio.
63:7 Accédet homo ad cor altum: * et exaltábitur Deus.
63:8 Sagíttæ parvulórum factæ sunt plagæ eórum: * et infirmátæ sunt contra eos linguæ eórum.
63:9 Conturbáti sunt omnes qui vidébant eos: * et tímuit omnis homo.
63:10 Et annuntiavérunt ópera Dei, * et facta ejus intellexérunt.
63:11 Lætábitur justus in Dómino, et sperábit in eo, * et laudabúntur omnes recti corde.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Nonne Deo subjécta erit ánima mea.
|
Psalmus 63 [10]
63:1 Audi, Deus, vocem meam, dum queror; * a timóre inimíci custódi vitam meam.
63:2 Prótege me a concílio malignórum, * a tumúltu agéntium iníqua.
63:3 Qui ácuunt ut gládium linguas suas, * dírigunt ut sagíttas verba venenáta,
63:4 Ut fériant ex látebris innocéntem, * de improvíso fériant eum nihil timéntes.
63:5 Fírmiter propónunt sibi rem malam, conspírant de láqueis tendéndis occúlte, * dicunt: Quis nos vidébit?
63:6 Excógitant nefária, * occúltant cogitatiónes excogitátas,
63:7 Et mens cujúsque * et cor sunt profúnda.
63:8 Sed Deus ferit eos sagíttis, * de improvíso percutiúntur vulnéribus,
63:9 Et ruínam parat eis lingua ipsórum: * cápita movent omnes qui vident eos.
63:10 Et omnes timent et prǽdicant opus Dei, * et perpéndunt acta ejus.
63:11 Lætátur justus in Dómino et cónfugit ad eum, * et gloriántur omnes recti corde.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Nonne Deo subjécta erit ánima mea.
|
Ant. Benedícite.
Psalmus 65 [11]
65:1 Jubiláte Deo, omnis terra, psalmum dícite nómini ejus: * date glóriam laudi ejus.
65:3 Dícite Deo: Quam terribília sunt ópera tua, Dómine! * in multitúdine virtútis tuæ mentiéntur tibi inimíci tui.
65:4 Omnis terra adóret te, et psallat tibi: * psalmum dicat nómini tuo.
65:5 Veníte, et vidéte ópera Dei: * terríbilis in consíliis super fílios hóminum.
65:6 Qui convértit mare in áridam, in flúmine pertransíbunt pede: * ibi lætábimur in ipso.
65:7 Qui dominátur in virtúte sua in ætérnum, óculi ejus super gentes respíciunt: * qui exásperant non exalténtur in semetípsis.
65:8 Benedícite, gentes, Deum nostrum: * et audítam fácite vocem laudis ejus,
65:9 Qui pósuit ánimam meam ad vitam: * et non dedit in commotiónem pedes meos.
65:10 Quóniam probásti nos, Deus: * igne nos examinásti, sicut examinátur argéntum.
65:11 Induxísti nos in láqueum, posuísti tribulatiónes in dorso nostro: * imposuísti hómines super cápita nostra.
65:12 Transívimus per ignem et aquam: * et eduxísti nos in refrigérium.
65:13 Introíbo in domum tuam in holocáustis: * reddam tibi vota mea, quæ distinxérunt lábia mea.
65:14 Et locútum est os meum, * in tribulatióne mea.
65:15 Holocáusta medulláta ófferam tibi cum incénso aríetum: * ófferam tibi boves cum hircis.
65:16 Veníte, audíte, et narrábo, omnes, qui timétis Deum: * quanta fecit ánimæ meæ.
65:17 Ad ipsum ore meo clamávi, * et exaltávi sub lingua mea.
65:18 Iniquitátem si aspéxi in corde meo, * non exáudiet Dóminus.
65:19 Proptérea exaudívit Deus, * et atténdit voci deprecatiónis meæ.
65:20 Benedíctus Deus, * qui non amóvit oratiónem meam, et misericórdiam suam a me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ant. Benedícite.
Psalmus 65 [11]
65:1 Exsultáte Deo, omnes terræ, cantáte glóriam nóminis ejus, * laudem præcláram réddite ei.
65:2 Dícite Deo: quam stupénda sunt ópera tua! * Ob magnitúdinem róboris tui blandiúntur tibi inimíci tui.
65:3 Tota terra adóret te et cantet tibi, * cantet nomen tuum.
65:4 Veníte et vidéte ópera Dei: * stupénda patrávit inter fílios hóminum!
65:5 Convértit mare in áridum; pédibus flumen transiérunt: * ídeo lætémur de eo!
65:6 Dominátur poténtia sua in ætérnum; óculi ejus gentes obsérvant: * rebélles ne se extóllant.
65:7 Benedícite, gentes, Deo nostro * et annuntiáte famam laudis ejus,
65:8 Qui dedit ánimæ nostræ vitam, * nec sivit commovéri pedem nostrum.
65:9 Nam probásti nos, Deus; * igne nos examinásti sicut examinátur argéntum;
65:10 Induxísti nos in láqueum; onus grave imposuísti lumbis nostris; * incédere fecísti hómines super cápita nostra;
65:11 Transívimus per ignem et aquam: * sed relaxatiónem dedísti nobis.
65:13 Introíbo domum tuam cum holocáustis, * reddam tibi vota mea,
65:14 Quæ protulérunt lábia mea * quæque promísit os meum in tribulatióne mea.
65:15 Holocáusta óvium pínguium ófferam tibi cum ádipe aríetum: * immolábo boves cum hircis.
65:16 Veníte, audíte et narrábo, omnes qui timétis Deum, * quanta fécerit ánimæ meæ!
65:17 Ad ipsum ore meo clamávi, * et laudávi eum lingua mea.
65:18 Iniquitátem si intendíssem in corde meo, * non exaudísset Dóminus.
65:19 Sed exaudívit Deus: * atténdit voci precatiónis meæ.
65:20 Benedíctus Deus, qui non réppulit precatiónem meam, * neque amóvit a me misericórdiam suam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmus 67 [12]
67:2 Exsúrgat Deus, et dissipéntur inimíci ejus, * et fúgiant qui odérunt eum, a fácie ejus.
67:3 Sicut déficit fumus, defíciant: * sicut fluit cera a fácie ignis, sic péreant peccatóres a fácie Dei.
67:4 Et justi epuléntur, et exsúltent in conspéctu Dei: * et delecténtur in lætítia.
67:5 Cantáte Deo, psalmum dícite nómini ejus: * iter fácite ei, qui ascéndit super occásum: (fit reverentia) Dóminus nomen illi.
67:5 Exsultáte in conspéctu ejus: * turbabúntur a fácie ejus, patris orphanórum et júdicis viduárum.
67:6 Deus in loco sancto suo: * Deus, qui inhabitáre facit uníus moris in domo:
67:7 Qui edúcit vinctos in fortitúdine, * simíliter eos qui exásperant, qui hábitant in sepúlcris.
67:8 Deus, cum egrederéris in conspéctu pópuli tui, * cum pertransíres in desérto:
67:9 Terra mota est, étenim cæli distillavérunt a fácie Dei Sínai, * a fácie Dei Israël.
67:10 Plúviam voluntáriam segregábis, Deus, hereditáti tuæ: * et infirmáta est, tu vero perfecísti eam.
67:11 Animália tua habitábunt in ea: * parásti in dulcédine tua páuperi, Deus.
67:12 Dóminus dabit verbum evangelizántibus, * virtúte multa.
67:13 Rex virtútum dilécti dilécti: * et speciéi domus divídere spólia.
67:14 Si dormiátis inter médios cleros, pennæ colúmbæ deargentátæ, * et posterióra dorsi ejus in pallóre auri.
67:15 Dum discérnit cæléstis reges super eam, nive dealbabúntur in Selmon: * mons Dei, mons pinguis.
67:16 Mons coagulátus, mons pinguis: * ut quid suspicámini montes coagulátos?
67:17 Mons, in quo beneplácitum est Deo habitáre in eo: * étenim Dóminus habitábit in finem.
67:18 Currus Dei decem míllibus múltiplex, míllia lætántium: * Dóminus in eis in Sina in sancto.
67:19 Ascendísti in altum, cepísti captivitátem: * accepísti dona in homínibus.
67:19 Étenim non credéntes, * inhabitáre Dóminum Deum.
67:20 Benedíctus Dóminus die quotídie: * prósperum iter fáciet nobis Deus salutárium nostrórum.
67:21 Deus noster, Deus salvos faciéndi: * et Dómini Dómini éxitus mortis.
67:22 Verúmtamen Deus confrínget cápita inimicórum suórum: * vérticem capílli perambulántium in delíctis suis.
67:23 Dixit Dóminus: Ex Basan convértam, * convértam in profúndum maris:
67:24 Ut intingátur pes tuus in sánguine: * lingua canum tuórum ex inimícis, ab ipso.
67:25 Vidérunt ingréssus tuos, Deus: * ingréssus Dei mei: regis mei qui est in sancto.
67:26 Prævenérunt príncipes conjúncti psalléntibus: * in médio juvenculárum tympanistriárum.
67:27 In ecclésiis benedícite Deo Dómino, * de fóntibus Israël.
67:28 Ibi Bénjamin adolescéntulus: * in mentis excéssu.
67:28 Príncipes Juda, duces eórum: * príncipes Zábulon, príncipes Néphtali.
67:29 Manda, Deus, virtúti tuæ: * confírma hoc, Deus, quod operátus es in nobis.
67:30 A templo tuo in Jerúsalem, * tibi ófferent reges múnera.
67:31 Íncrepa feras arúndinis, congregátio taurórum in vaccis populórum: * ut exclúdant eos, qui probáti sunt argénto.
67:32 Díssipa gentes, quæ bella volunt: vénient legáti ex Ægýpto: * Æthiópia prævéniet manus ejus Deo.
67:33 Regna terræ, cantáte Deo: * psállite Dómino.
67:34 Psállite Deo, qui ascéndit super cælum cæli, * ad Oriéntem.
67:35 Ecce dabit voci suæ vocem virtútis, date glóriam Deo super Israël, * magnificéntia ejus, et virtus ejus in núbibus.
67:36 Mirábilis Deus in sanctis suis, Deus Israël ipse dabit virtútem, et fortitúdinem plebi suæ, * benedíctus Deus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Benedícite gentes Deum nóstrum.
|
Psalmus 67 [12]
67:2 Exsúrgit Deus, dissipántur inimíci ejus, * et fúgiunt, qui odérunt eum, a fácie ejus.
67:2 Sicut dispérgitur fumus, dispergúntur, * sicut díffluit cera ante ignem, sic péreunt peccatóres ante Deum.
67:3 Justi autem lætántur, exsúltant in conspéctu Dei, * et delectántur in lætítia.
67:4 Cantáte Deo, psállite nómini ejus; * Stérnite viam ei qui véhitur per desértum,
67:5 Cui nomen est Dóminus, * et exsultáte coram eo.
67:6 Pater orphanórum et tutor viduárum * Deus est in habitáculo sancto suo.
67:7 Deus domum parat derelíctis, Edúcit captívos ad prosperitátem: * rebélles tantum degunt in tórrida terra.
67:8 Deus, cum exíres ante pópulum tuum, * cum incéderes per desértum,
67:9 Terra mota est, cæli quoque stillárunt ante Deum, * trémuit Sínai ante Deum, Deum Israël.
67:10 Plúviam copiósam demisísti, Deus, in hereditátem tuam, * et fatigátam tu refecísti.
67:11 Grex tuus habitávit in ea, * parásti eam in bonitáte tua páuperi, Deus.
67:12 Dóminus profert verbum; * læta nuntiántium multitúdo est magna:
67:13 Reges exercítuum fúgiunt, fúgiunt; * et íncolæ domus dívidunt prædam.
67:14 Dum quiescebátis inter caulas gregum, alæ colúmbæ nitébant argénto, * et pennæ ejus flavóre auri.
67:15 Dum Omnípotens illic dispergébat reges, nives cecidérunt in Salmon! * Montes excélsi sunt montes Basan,
67:16 Clivósi montes sunt montes Basan: * cur invidiósi aspícitis, montes clivósi,
67:17 Montem in quo habitáre plácuit Deo, * immo in quo habitábit Dóminus semper?
67:18 Currus Dei myríades sunt, mille et mille: * Dóminus de Sínai in sanctuárium venit.
67:19 Ascendísti in altum, duxísti captívos, * accepísti in donum hómines,
67:20 Vel eos qui nolunt * habitáre apud Dóminum Deum.
67:21 Benedíctus Dóminus per síngulos dies: * portat ónera nostra Deus, salus nostra!
67:22 Deus noster est Deus qui salvat, * et Dóminus Deus dat evasiónem a morte.
67:23 Profécto, Deus confríngit cápita inimicórum suórum, * vérticem capillátum ejus qui ámbulat in delíctis suis.
67:24 Dixit Dóminus: Ex Basan redúcam, * redúcam e profúndo maris,
67:24 Ut intíngas pedem tuum in sánguine, * ut linguis canum tuórum sit pórtio ex inimícis.
67:25 Vident ingréssum tuum, Deus, * ingréssum Dei mei, regis mei, in sanctum:
67:26 Præcédunt cantóres, postrémi sunt citharœ́di, * in médio puéllæ týmpana sonant.
67:27 In cœ́tibus festívis benedícite Deo, * Dómino vos, ex Israël nati.
67:28 Ibi est Bénjamin, mínimus natu, * præcédens eos,
67:29 Príncipes Juda cum turmis suis, * príncipes Zábulon, príncipes Néphtali.
67:30 Exsere, Deus, poténtiam tuam, * poténtiam, Deus, qui operáris pro nobis!
67:31 Propter templum tuum, quod est in Jerúsalem, * tibi ófferant reges múnera!
67:32 Increpa feram arúndinis, turmam taurórum cum vítulis populórum, * prostérnant se cum láminis argénti:
67:33 Díssipa gentes quæ bellis lætántur. Véniant magnátes ex Ægýpto, * Æthiópia exténdat manus suas ad Deum.
67:34 Regna terræ, cantáte Deo, * psállite Dómino,
67:35 Qui véhitur per cælos, * cælos antíquos!
67:36 Ecce, edit vocem suam, vocem poténtem: agnóscite poténtiam Dei! * Super Israël majéstas ejus, et poténtia ejus in núbibus.
67:36 Timéndus est Deus e sancto suo, Deus Israël; ipse poténtiam dat et robur pópulo suo. * Benedíctus Deus!
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Benedícite gentes Deum nóstrum.
|
℣. Deus, vitam meam annuntiávi tibi.
℟. Posuísti lácrimas meas in conspéctu tuo.
|
℣. Deus, vitam meam annuntiávi tibi.
℟. Posuísti lácrimas meas in conspéctu tuo.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ille nos benedícat, qui sine fine vivit et regnat. Amen.
Lectio 1
De libro secúndo Machabæórum
2 Mac 3:23-25
23 Heliodórus autem, quod decréverat, perficiébat eódem loco ipse cum satellítibus circa ærárium præsens.
24 Sed spíritus omnipoténtis Dei magnam fecit suæ ostensiónis evidéntiam, ita ut omnes qui ausi fúerant parére ei, ruéntes Dei virtúte, in dissolutiónem et formídinem converteréntur.
25 Appáruit enim illis quidam equus terríbilem habens sessórem, óptimis operiméntis adornátus. Isque cum ímpetu Heliodóro prióres calces elísit; qui autem ei sedébat videbátur arma habére áurea.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Refúlsit sol in clípeos áureos, et resplenduérunt montes ab eis:
* Et fortitúdo géntium dissipáta est.
℣. Erat enim exércitus magnus valde et fortis: et appropiávit Judas et exércitus ejus in prǽlio.
℟. Et fortitúdo géntium dissipáta est.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ille nos benedícat, qui sine fine vivit et regnat. Amen.
Lectio 1
De libro secúndo Machabæórum
2 Mac 3:23-25
23 Heliodórus autem, quod decréverat, perficiébat eódem loco ipse cum satellítibus circa ærárium præsens.
24 Sed spíritus omnipoténtis Dei magnam fecit suæ ostensiónis evidéntiam, ita ut omnes qui ausi fúerant parére ei, ruéntes Dei virtúte, in dissolutiónem et formídinem converteréntur.
25 Appáruit enim illis quidam equus terríbilem habens sessórem, óptimis operiméntis adornátus. Isque cum ímpetu Heliodóro prióres calces elísit; qui autem ei sedébat videbátur arma habére áurea.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Refúlsit sol in clípeos áureos, et resplenduérunt montes ab eis:
* Et fortitúdo géntium dissipáta est.
℣. Erat enim exércitus magnus valde et fortis: et appropiávit Judas et exércitus ejus in prǽlio.
℟. Et fortitúdo géntium dissipáta est.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Divínum auxílium máneat semper nobíscum. Amen.
Lectio 2
2 Mac 3:26-29
26 Alii étiam apparuérunt duo júvenes virtúte decóri, óptimi glória, speciosíque amíctu: qui circumstetérunt eum, et ex utráque parte flagellábant, sine intermissióne multis plagis verberántes.
27 Súbito autem Heliodórus cóncidit in terram, eúmque multa calígine circumfúsum rapuérunt, atque in sella gestatória pósitum ejecérunt.
28 Et is, qui cum multis cursóribus et satellítibus prædíctum ingréssus est ærárium, portabátur nullo sibi auxílium ferénte, manifésta Dei cógnita virtúte.
29 Et ille quidem per divínam virtútem jacébat mutus, atque omni spe et salúte privátus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Ornavérunt fáciem templi corónis áureis, et dedicavérunt altáre Dómino:
* Et facta est lætítia magna in pópulo.
℣. In hymnis et confessiónibus benedicébant Dóminum.
℟. Et facta est lætítia magna in pópulo.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Divínum auxílium máneat semper nobíscum. Amen.
Lectio 2
2 Mac 3:26-29
26 Alii étiam apparuérunt duo júvenes virtúte decóri, óptimi glória, speciosíque amíctu: qui circumstetérunt eum, et ex utráque parte flagellábant, sine intermissióne multis plagis verberántes.
27 Súbito autem Heliodórus cóncidit in terram, eúmque multa calígine circumfúsum rapuérunt, atque in sella gestatória pósitum ejecérunt.
28 Et is, qui cum multis cursóribus et satellítibus prædíctum ingréssus est ærárium, portabátur nullo sibi auxílium ferénte, manifésta Dei cógnita virtúte.
29 Et ille quidem per divínam virtútem jacébat mutus, atque omni spe et salúte privátus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Ornavérunt fáciem templi corónis áureis, et dedicavérunt altáre Dómino:
* Et facta est lætítia magna in pópulo.
℣. In hymnis et confessiónibus benedicébant Dóminum.
℟. Et facta est lætítia magna in pópulo.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.
Lectio 3
2 Mac 3:32-34
32 Consíderans autem summus sacérdos ne forte rex suspicarétur malítiam áliquam ex Judǽis circa Heliodórum consummátam, óbtulit pro salúte viri hóstiam salutárem.
33 Cumque summus sacérdos exoráret, iídem júvenes eísdem véstibus amícti astántes Heliodóro, dixérunt: Oníæ sacerdóti grátias age; nam propter eum Dóminus tibi vitam donávit.
34 Tu autem a Deo flagellátus, núntia ómnibus magnália Dei, et potestátem. Et, his dictis, non comparuérunt.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. In hymnis et confessiónibus benedicébant Dóminum,
* Qui magna fecit in Israël, et victóriam dedit illis Dóminus omnípotens.
℣. Ornavérunt fáciem templi corónis áureis, et dedicavérunt altáre Dómino.
℟. Qui magna fecit in Israël, et victóriam dedit illis Dóminus omnípotens.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Qui magna fecit in Israël, et victóriam dedit illis Dóminus omnípotens.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.
Lectio 3
2 Mac 3:32-34
32 Consíderans autem summus sacérdos ne forte rex suspicarétur malítiam áliquam ex Judǽis circa Heliodórum consummátam, óbtulit pro salúte viri hóstiam salutárem.
33 Cumque summus sacérdos exoráret, iídem júvenes eísdem véstibus amícti astántes Heliodóro, dixérunt: Oníæ sacerdóti grátias age; nam propter eum Dóminus tibi vitam donávit.
34 Tu autem a Deo flagellátus, núntia ómnibus magnália Dei, et potestátem. Et, his dictis, non comparuérunt.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. In hymnis et confessiónibus benedicébant Dóminum,
* Qui magna fecit in Israël, et victóriam dedit illis Dóminus omnípotens.
℣. Ornavérunt fáciem templi corónis áureis, et dedicavérunt altáre Dómino.
℟. Qui magna fecit in Israël, et victóriam dedit illis Dóminus omnípotens.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Qui magna fecit in Israël, et victóriam dedit illis Dóminus omnípotens.
|
Dicto Hymno « Te Deum » aut nono vel tertio Responsorio ejus loco ponitur, statim inchoantur Laudes, præterquam in Nocte Nativitatis Domini; quia tunc dicitur Oratio, postea celebratur Missa, ut suo loco notatur.
|
Dicto Hymno « Te Deum » aut nono vel tertio Responsorio ejus loco ponitur, statim inchoantur Laudes, præterquam in Nocte Nativitatis Domini; quia tunc dicitur Oratio, postea celebratur Missa, ut suo loco notatur.
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Omnípotens et miséricors Deus, univérsa nobis adversántia propitiátus exclúde: ut mente et córpore páriter expedíti, quæ tua sunt, líberis méntibus exsequámur.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Omnípotens et miséricors Deus, univérsa nobis adversántia propitiátus exclúde: ut mente et córpore páriter expedíti, quæ tua sunt, líberis méntibus exsequámur.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|