Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek
℣. Panie, +︎ otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Invitatorium {Antiphona ex Commune aut Festo}
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus, allelúia.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus, allelúia.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus, allelúia.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte, adorémus, allelúia.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus, allelúia.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte, adorémus, allelúia.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus, allelúia.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte, adorémus, allelúia.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus, allelúia.
|
Wezwanie {Antyfona z części wspólnych lub własne}
Ant. Pana, Króla Wyznawców, * Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
Ant. Pana, Króla Wyznawców, * Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
Pójdźcie, radujmy się Panu, śpiewajmy Bogu, zbawicielowi naszemu: uprzedźmy oblicze jego z wyznawaniem, a psalmami śpiewajmy mu.
Ant. Pana, Króla Wyznawców, * Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
Albowiem Bóg wielki Pan, i król wielki nade wszymi bogi, bo nie odrzuci Pan swego ludu, bo w ręce jego są wszystkie kraje ziemie, i gór wysokości, na które baczy.
Ant. Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
Bo jego jest morze, a on je uczynił, a suchą utworzyły ręce jego (przyklęknąć) pójdźcie, pokłońmy się, i upadajmy przed Bogiem: płaczmy przed Panem, który nas stworzył, albowiem on jest Panem, Bogiem naszym; a my ludem pastwiska jego, i owcami ręki jego.
Ant. Pana, Króla Wyznawców, * Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
Dziś, jeźli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcież serc waszych, jako w draźnieniu wedle dnia kuszenia na puszczy: kędy mię kusili ojcowie wasi, doświadczali mię i ujrzeli uczynki moje.
Ant. Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
Czterdzieści lat gniewałem się na ten naród, i rzekłem; Zawsze ci błądzą sercem, a ci nie poznali dróg moich, jakom przysiągł w gniewie moim; Jeźli wnidą do pokoju mego.
Ant. Pana, Króla Wyznawców, * Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
Ant. Pana, Króla Wyznawców, * Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
|
Hymnus {ex Commune aut Festo}
Iste Conféssor Dómini, coléntes
Quem pie laudant pópuli per orbem,
Hac die lætus méruit suprémos
Laudis honóres.
Qui pius, prudens, húmilis, pudícus,
Sóbriam duxit sine labe vitam,
Donec humános animávit auræ
Spíritus artus.
Cuius ob præstans méritum, frequénter,
Ægra quæ passim iacuére membra,
Víribus morbi dómitis, salúti
Restituúntur.
Noster hinc illi chorus obsequéntem
Cóncinit laudem celebrésque palmas,
Ut piis eius précibus iuvémur
Omne per ævum.
Sit salus illi, decus atque virtus,
Qui, super cæli sólio corúscans,
Tótius mundi sériem gubérnat,
Trinus et unus.
Amen.
|
Hymn {z części wspólnych lub własne}
Wyznawca Pański, którego narody,
Czcią otaczają i wielbi świat cały,
Dzisiaj szczęśliwy dostąpił nagrody,
Niebieskiej chwały.
Pobożny, korny, roztropny, w czystości,
Wiódł żywot skromny, bez zmazy grzechowej,
Dopóki mięśnie ożywiał i kości
Oddech życiowy.
Nieraz, przez jego przemożne zasługi,
Ciała tu, ówdzie, chorobą złożone,
Z niemocy ciężkiej powstają i długiej
Cudem zleczone.
Przeto więc nasza pokorna drużyna
Zwycięstwo jego opiewa i chwałę,
Aby nas jego wspierała przyczyna
Przez życie całe.
Cześć bądź i chwała, sława i potęga
Temu, co z niebios jaśniejąc wyżyny,
Swą władzą krańców wszechświata dosięga
W Trójcy Jedyny.
Amen.
|
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. Allelúia, * allelúia, allelúia.
Psalmus 34(1-10) [1]
34:1 Iúdica, Dómine, nocéntes me, * expúgna impugnántes me.
34:2 Apprehénde arma et scutum: * et exsúrge in adiutórium mihi.
34:3 Effúnde frámeam, et conclúde advérsus eos, qui persequúntur me: * dic ánimæ meæ: Salus tua ego sum.
34:4 Confundántur et revereántur, * quæréntes ánimam meam.
34:4 Avertántur retrórsum, et confundántur * cogitántes mihi mala.
34:5 Fiant tamquam pulvis ante fáciem venti: * et Ángelus Dómini coárctans eos.
34:6 Fiat via illórum ténebræ et lúbricum: * et Ángelus Dómini pérsequens eos.
34:7 Quóniam gratis abscondérunt mihi intéritum láquei sui: * supervácue exprobravérunt ánimam meam.
34:8 Véniat illi láqueus, quem ignórat: et cáptio, quam abscóndit, apprehéndat eum: * et in láqueum cadat in ipsum.
34:9 Ánima autem mea exsultábit in Dómino: * et delectábitur super salutári suo.
34:10 Ómnia ossa mea dicent: * Dómine, quis símilis tibi?
34:10 Erípiens ínopem de manu fortiórum eius: * egénum et páuperem a diripiéntibus eum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy z lekcjami {Antyfony z Psałterza według okresu}
Nokturn I.
Ant. Alleluja, * alleluja, alleluja.
Psalm 34(1-10) [1]
34:1 Osądź, Panie, szkodzące mnie, * zwalcz walczące przeciwko mnie.
34:2 Porwij broń i tarczą: * a powstań mi na pomoc.
34:3 Dobądź miecza i zawrzyj przeciwko tym, co mię prześladują: * rzecz duszy mojéj: Jam jest zbawieniem twojem.
34:4 Niech będą zawstydzeni i zesromoceni, * szukający dusze mojéj.
34:4 Niech się cofną nazad, i niech będą zelżeni * myślący mi złe.
34:5 Niechaj będą jako proch przed wiatrem: * a Aniół Pański niechaj je uciśnie.
34:6 Niech będzie droga ich ciemnością i ślizawką: * a Aniół Pański niechaj ich goni.
34:7 Albowiem bez przyczyny kryli na mię zatracenie sidła swego: * niesłusznie urągali duszy mojéj.
34:8 Niechajże nań przyjdzie sidło, o którem nie wie: a ułowienie, które zakrył, niechaj go poima: * i niechaj w onóż sidło wpadnie.
34:9 A dusza moja rozraduje się w Panu: * i ukocha się w zbawieniu jego.
34:10 Wszystkie kości moje rzekną: * Panie, któż podobien tobie?
34:10 Wyrywając chudzinę z ręki mocniejszych nadeń: * niedostatecznego i ubogiego od drapieżców jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 34(11-17) [2]
34:11 Surgéntes testes iníqui, * quæ ignorábam interrogábant me.
34:12 Retribuébant mihi mala pro bonis: * sterilitátem ánimæ meæ.
34:13 Ego autem cum mihi molésti essent, * induébar cilício.
34:13 Humiliábam in ieiúnio ánimam meam: * et orátio mea in sinu meo convertétur.
34:14 Quasi próximum, et quasi fratrem nostrum, sic complacébam: * quasi lugens et contristátus, sic humiliábar.
34:15 Et advérsum me lætáti sunt, et convenérunt: * congregáta sunt super me flagélla, et ignorávi.
34:16 Dissipáti sunt, nec compúncti, tentavérunt me, subsannavérunt me subsannatióne: * frenduérunt super me déntibus suis.
34:17 Dómine, quando respícies? * restítue ánimam meam a malignitáte eórum, a leónibus únicam meam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 34(11-17) [2]
34:11 Powstawszy świadkowie fałszywi, * pytali mię, czegom nie wiedział.
34:12 Oddawali mi złe za dobre: * niepłodność duszy mojéj.
34:13 A ja, gdy mi się przykrzyli, * obłóczyłem się w włosiennicę.
34:13 Korzyłem postem duszę moję: * a modlitwa moja do nadra mego się nawróci.
34:14 Jako bliźniemu i jako bratu naszemu, takem dogadzał: * jako żałujący i smęcący się, takem się korzył.
34:15 I weselili się przeciwko mnie, i schadzali się: * zgromadziły się na mię bicze, a nie wiedziałem.
34:16 Rozerwali się, a nie żałowali, kusili mię, szydzili ze mnie szyderstwem: * zgrzytali na mię zębami swymi.
34:17 Panie, kiedyż wejrzysz? * przywróć duszę moję od złości ich, ode lwów jedynaczkę moję.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 34(18-28) [3]
34:18 Confitébor tibi in ecclésia magna, * in pópulo gravi laudábo te.
34:19 Non supergáudeant mihi qui adversántur mihi iníque: * qui odérunt me gratis et ánnuunt óculis.
34:20 Quóniam mihi quidem pacífice loquebántur: * et in iracúndia terræ loquéntes, dolos cogitábant.
34:21 Et dilatavérunt super me os suum: * dixérunt: Euge, euge, vidérunt óculi nostri.
34:22 Vidísti, Dómine, ne síleas: * Dómine, ne discédas a me.
34:23 Exsúrge et inténde iudício meo: * Deus meus, et Dóminus meus in causam meam.
34:24 Iúdica me secúndum iustítiam tuam, Dómine, Deus meus, * et non supergáudeant mihi.
34:25 Non dicant in córdibus suis: Euge, euge, ánimæ nostræ: * nec dicant: Devorávimus eum.
34:26 Erubéscant et revereántur simul, * qui gratulántur malis meis.
34:26 Induántur confusióne et reveréntia * qui magna loquúntur super me.
34:27 Exsúltent et læténtur qui volunt iustítiam meam: * et dicant semper: Magnificétur Dóminus qui volunt pacem servi eius.
34:28 Et lingua mea meditábitur iustítiam tuam, * tota die laudem tuam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 34(18-28) [3]
34:18 Będęć wyznawał w kościele wielkim, * między ludem ogromnym będę cię wysławiał.
34:19 Niech się nie weselą ze mnie, którzy mi się niesprawiedliwie sprzeciwiają: * którzy mię darmo w nienawiści mają, a mrugają oczyma.
34:20 Bo zemną wprawdzie spokojnie mówili: * a w gniewie ziemskim mówiąc, zdrady myślili.
34:21 I rozdarli na mię gęby swoje: * mówiąc: Ehej, Ehej, oglądałyć oczy nasze.
34:22 Widziałeś, Panie, nie milcz: * Panie, nie odchódź odemnie.
34:23 Powstań, a pilnuj sądu mego: * Boże mój, i Panie mój, sprawy mojéj.
34:24 Sądź mię według sprawiedliwości twojéj, Panie, Boże mój, * a niech się nie weselą nademną.
34:25 Niechaj nie mówią w sercach swoich: Ehej, Ehej, duszy naszéj: * i niech nie mówią: Pożarliśmy go.
34:26 Niech będą zawstydzeni i pohańbieni społem ci, * którzy się weselą ze złego mojego.
34:26 Niechaj będą obleczeni w hańbę i w sromotę ci, * którzy wielkie rzeczy mówią przeciwko mnie.
34:27 Niech się radują i weselą, którzy chcą sprawiedliwości mojéj: * i niech mówią zawżdy: Niechaj będzie uwielbiony Pan, którzy pragną pokoju słudze jego.
34:28 A język mój będzie rozmyślał sprawiedliwość twoję, * cały dzień chwałę twoję.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 36(1-15) [4]
36:1 Noli æmulári in malignántibus: * neque zeláveris faciéntes iniquitátem.
36:2 Quóniam tamquam fænum velóciter aréscent: * et quemádmodum ólera herbárum cito décident.
36:3 Spera in Dómino, et fac bonitátem: * et inhábita terram, et pascéris in divítiis eius.
36:4 Delectáre in Dómino: * et dabit tibi petitiónes cordis tui.
36:5 Revéla Dómino viam tuam, et spera in eo: * et ipse fáciet.
36:6 Et edúcet quasi lumen iustítiam tuam: et iudícium tuum tamquam merídiem: * súbditus esto Dómino, et ora eum.
36:7 Noli æmulári in eo, qui prosperátur in via sua: * in hómine faciénte iniustítias.
36:8 Désine ab ira, et derelínque furórem: * noli æmulári ut malignéris.
36:9 Quóniam qui malignántur, exterminabúntur: * sustinéntes autem Dóminum, ipsi hereditábunt terram.
36:10 Et adhuc pusíllum, et non erit peccátor: * et quǽres locum eius et non invénies.
36:11 Mansuéti autem hereditábunt terram: * et delectabúntur in multitúdine pacis.
36:12 Observábit peccátor iustum: * et stridébit super eum déntibus suis.
36:13 Dóminus autem irridébit eum: * quóniam próspicit quod véniet dies eius.
36:14 Gládium evaginavérunt peccatóres: * intendérunt arcum suum,
36:14 Ut deíciant páuperem et ínopem: * ut trucídent rectos corde.
36:15 Gládius eórum intret in corda ipsórum: * et arcus eórum confringátur.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 36(1-15) [4]
36:1 Nie obruszaj się dla złośliwych: * ani zajrzyj czyniącym nieprawość.
36:2 Albowiem jako trawa prędko uwiędną: * a jako liście ziela wnet opadną.
36:3 Miéj nadzieję w Panu, a czyń dobrze: * i mieszkaj na ziemi, a będziesz się karmił jéj bogactwy.
36:4 Kochaj się w Panu: * i da tobie prośby serca twego.
36:5 Objaw Panu drogę twoję, a miéj nadzieję w nim: * a on uczyni.
36:6 I wywiedzie jako światłość sprawiedliwość twoję: a sąd twój jako południe: * bądź poddany Panu, a módl się mu.
36:7 Nie obruszaj się dla tego, któremu się szczęści na drodze jego: * dla człowieka czyniącego niesprawiedliwości.
36:8 Przestań gniewu a opuść zapalczywość: * nie obruszaj się, abyś miał źle czynić.
36:9 Albowiem którzy źle czynią, będą wykorzenieni: * lecz znoszący Pana, ci odziedziczą ziemię.
36:10 I jeszcze mało, ażci nie będzie złośnika: * i będziesz szukał miejsca jego, a nie najdziesz.
36:11 Ale ciszy odziedziczą ziemię: * i kochać się będą w wielkości pokoju.
36:12 Będzie podstrzegał złośnik sprawiedliwego: * i będzie nań zgrzytał zęboma swemi.
36:13 Ale Pan będzie się śmiał z niego: * albowiem upatruje, że przyjdzie dzień jego.
36:14 Miecza dobyli grzesznicy: * naciągnęli łuk swój,
36:14 Aby porazili ubogiego i niedostatecznego: * aby pozamordowali ludzie prawego serca.
36:15 Miecz ich niech wnidzie w serca ich: * a łuk ich niech się złamie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 36(16-29) [5]
36:16 Mélius est módicum iusto, * super divítias peccatórum multas.
36:17 Quóniam brácchia peccatórum conteréntur: * confírmat autem iustos Dóminus.
36:18 Novit Dóminus dies immaculatórum: * et heréditas eórum in ætérnum erit.
36:19 Non confundéntur in témpore malo, et in diébus famis saturabúntur: * quia peccatóres períbunt.
36:20 Inimíci vero Dómini mox ut honorificáti fúerint et exaltáti: * deficiéntes, quemádmodum fumus defícient.
36:21 Mutuábitur peccátor, et non solvet: * iustus autem miserétur et tríbuet.
36:22 Quia benedicéntes ei hereditábunt terram: * maledicéntes autem ei disperíbunt.
36:23 Apud Dóminum gressus hóminis dirigéntur: * et viam eius volet.
36:24 Cum cecíderit non collidétur: * quia Dóminus suppónit manum suam.
36:25 Iúnior fui, étenim sénui: * et non vidi iustum derelíctum, nec semen eius quǽrens panem.
36:26 Tota die miserétur et cómmodat: * et semen illíus in benedictióne erit.
36:27 Declína a malo, et fac bonum: * et inhábita in sǽculum sǽculi.
36:28 Quia Dóminus amat iudícium, et non derelínquet sanctos suos: * in ætérnum conservabúntur.
36:28 Iniústi puniéntur: * et semen impiórum períbit.
36:29 Iusti autem hereditábunt terram: * et inhabitábunt in sǽculum sǽculi super eam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 36(16-29) [5]
36:16 Lepsza jest trocha sprawiedliwego, * niźli wielkie bogactwo grzesznych.
36:17 Albowiem ramiona grzeszników połamią się: * a sprawiedliwe Pan potwierdza.
36:18 Zna Pan dni niepokalanych: * a dziedzictwo ich na wieki będzie.
36:19 Nie będą zawstydzeni we zły czas, i we dni głodu będą nasyceni: * albowiem grzesznicy zaginą.
36:20 A nieprzyjaciele Pańscy, skoro będą uczczeni i wyniesieni: * ustawając, jako dym ustaną.
36:21 Będzie pożyczał grzesznik, a nie zapłaci: * ale sprawiedliwy zmiłuje się i da.
36:22 Albowiem błogosławiący go odziedziczą ziemię: * ale złorzeczący mu zaginą.
36:23 Przed Panem postępki człowiecze będą prostowane: * i drogi jego zechce.
36:24 Gdy się powali, nie stłucze się: * bo Pan podkłada rękę swoję.
36:25 Byłem młodym i zstarzałem się: * a nie widziałem sprawiedliwego opuszczonego, ani nasienia jego szukającego chleba.
36:26 Cały dzień czyni miłosierdzie i pożycza: * a nasienie jego w błogosławieństwie będzie.
36:27 Odstąp od złego, a czyń dobrze: * a mieszkaj na wieki wieków.
36:28 Albowiem Pan miłuje sąd, a nie opuści świętych swoich: * na wieki będą zachowani.
36:28 Niesprawiedliwi będą pokarani: * i nasienie niezbożnych zaginie.
36:29 Sprawiedliwi lepak odziedziczą ziemię: * i będą mieszkali na wieki wieków na niéj.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 36(30-40) [6]
36:30 Os iusti meditábitur sapiéntiam, * et lingua eius loquétur iudícium.
36:31 Lex Dei eius in corde ipsíus, * et non supplantabúntur gressus eius.
36:32 Consíderat peccátor iustum: * et quǽrit mortificáre eum.
36:33 Dóminus autem non derelínquet eum in mánibus eius: * nec damnábit eum, cum iudicábitur illi.
36:34 Exspécta Dóminum, et custódi viam eius: et exaltábit te ut hereditáte cápias terram: * cum períerint peccatóres vidébis.
36:35 Vidi ímpium superexaltátum, * et elevátum sicut cedros Líbani.
36:36 Et transívi, et ecce non erat: * et quæsívi eum, et non est invéntus locus eius.
36:37 Custódi innocéntiam, et vide æquitátem: * quóniam sunt relíquiæ hómini pacífico.
36:38 Iniústi autem disperíbunt simul: * relíquiæ impiórum interíbunt.
36:39 Salus autem iustórum a Dómino: * et protéctor eórum in témpore tribulatiónis.
36:40 Et adiuvábit eos Dóminus et liberábit eos: * et éruet eos a peccatóribus, et salvábit eos: quia speravérunt in eo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 36(30-40) [6]
36:30 Usta sprawiedliwego będą rozmyślać mądrość, * a język jego będzie mówił sąd.
36:31 Zakon Boga jego w sercu jego, * a nie będą przerzucone kroki jego.
36:32 Wypatruje grzesznik sprawiedliwego: * i szuka go umorzyć.
36:33 A Pan nie ostawi go w rękach jego: * i nie potępi go, gdy będzie osądzon od niego.
36:34 Czekaj Pana, i strzeż drogi jego: a wywyższy cię, że odziedziczysz ziemię: * ujrzysz, gdy niezbożni poginą.
36:35 Widziałem niezbożnika wyniosłego, * i podniesionego jako cedry Libańskie.
36:36 I minąłem, alić go już niemasz: * i szukałem go, a nie nalazło się miejsce jego.
36:37 Przestrzegaj niewinności, a oglądaj sprawiedliwości: * albowiem są ostatki człowiekowi spokojnemu.
36:38 Lecz niesprawiedliwi pospołu poginą: * ostatki niezbożników zginą.
36:39 A zbawienie sprawiedliwych od Pana: * i obrońcą ich czasu utrapienia.
36:40 I wspomoże ich Pan i wybawi je: * i wyrwie je od złośników, i zbawi je, iż w nim nadzieję mieli.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 37(2-11) [7]
37:2 Dómine, ne in furóre tuo árguas me, * neque in ira tua corrípias me.
37:3 Quóniam sagíttæ tuæ infíxæ sunt mihi: * et confirmásti super me manum tuam.
37:4 Non est sánitas in carne mea a fácie iræ tuæ: * non est pax óssibus meis a fácie peccatórum meórum.
37:5 Quóniam iniquitátes meæ supergréssæ sunt caput meum: * et sicut onus grave gravátæ sunt super me.
37:6 Putruérunt et corrúptæ sunt cicatríces meæ, * a fácie insipiéntiæ meæ.
37:7 Miser factus sum, et curvátus sum usque in finem: * tota die contristátus ingrediébar.
37:8 Quóniam lumbi mei impléti sunt illusiónibus: * et non est sánitas in carne mea.
37:9 Afflíctus sum, et humiliátus sum nimis: * rugiébam a gémitu cordis mei.
37:10 Dómine, ante te omne desidérium meum: * et gémitus meus a te non est abscónditus.
37:11 Cor meum conturbátum est, derelíquit me virtus mea: * et lumen oculórum meórum, et ipsum non est mecum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 37(2-11) [7]
37:2 Panie, nie w zapalczywości twojéj strofuj mię, * ani w gniewie twoim karz mię.
37:3 Albowiem strzały twoje utknęły we mnie: * i zmocniłeś nademną rękę twoję.
37:4 Niemasz zdrowia w ciele mojem od oblicza gniewu twego: * niemasz pokoju kościom moim od oblicza grzechów moich.
37:5 Albowiem nieprawości moje przewyższyły głowę moję: * a jako brzemię ciężkie obciężały na mnie.
37:6 Pogniły i popsowały się blizny moje, * od oblicza głupstwa mojego.
37:7 Znędzniałem i skurczyłem się aż do końca: * cały dzień chodziłem zasmucony.
37:8 Albowiem biodra moje napełnione są naigrawania: * a niemasz zdrowia w ciele mojem.
37:9 Jestem strapiony i bardzo uniżony: * ryczałem od wzdychania serca mego.
37:10 Panie, przed tobą wszelka żądość moja: * i wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.
37:11 Serce moje strwożone jest, opuściła mię siła moja: * a jasności oczu moich, i téj niemasz przy mnie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 37(12-23) [8]
37:12 Amíci mei, et próximi mei * advérsum me appropinquavérunt, et stetérunt.
37:12 Et qui iuxta me erant, de longe stetérunt: * et vim faciébant qui quærébant ánimam meam.
37:13 Et qui inquirébant mala mihi, locúti sunt vanitátes: * et dolos tota die meditabántur.
37:14 Ego autem tamquam surdus non audiébam: * et sicut mutus non apériens os suum.
37:15 Et factus sum sicut homo non áudiens: * et non habens in ore suo redargutiónes.
37:16 Quóniam in te, Dómine, sperávi: * tu exáudies me, Dómine, Deus meus.
37:17 Quia dixi: Nequándo supergáudeant mihi inimíci mei: * et dum commovéntur pedes mei, super me magna locúti sunt.
37:18 Quóniam ego in flagélla parátus sum: * et dolor meus in conspéctu meo semper.
37:19 Quóniam iniquitátem meam annuntiábo: * et cogitábo pro peccáto meo.
37:20 Inimíci autem mei vivunt, et confirmáti sunt super me: * et multiplicáti sunt qui odérunt me iníque.
37:21 Qui retríbuunt mala pro bonis, detrahébant mihi: * quóniam sequébar bonitátem.
37:22 Ne derelínquas me, Dómine, Deus meus: * ne discésseris a me.
37:23 Inténde in adiutórium meum, * Dómine, Deus, salútis meæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 37(12-23) [8]
37:12 Przyjaciele moi i bliscy moi * naprzeciwko mnie przybliżali się i stanęli.
37:12 A którzy przy mnie byli, z daleka stanęli: * a gwałt czynili, którzy szukali dusze mojéj.
37:13 A którzy mi szukali złego, mówili marności: * a zdrady cały dzień wymyślali.
37:14 A ja jako głuchy nie słyszałem: * a jako niemy, nie otwierający ust swoich.
37:15 I stałem się jako człowiek niesłyszący: * i nie mający odporów w uściech swoich.
37:16 Albowiem w tobiem, Panie, nadzieję miał: * ty mię wysłuchasz, Panie, Boże mój.
37:17 Bom mówił: By się kiedy nie weselili nademną nieprzyjaciele moi: * i gdy szwankują nogi moje, przeciwko mnie wielkie rzeczy mówili.
37:18 Bom ja na bicze gotów jest: * i ból mój przed oblicznością moją jest zawżdy.
37:19 Albowiem nieprawość moję oznajmię: * i będę myślił za grzech mój.
37:20 Lecz nieprzyjaciele moi żywią i zmocnili się nademną: * i rozmnożyli się, którzy mię nienawidzą niesprawiedliwie.
37:21 Którzy oddawają złe za dobre, uwłaczali mi: * iżem naśladował dobroci.
37:22 Nie opuszczaj mię, Panie, Boże mój: * nie odstępuj odemnie.
37:23 Bądź gotów na ratunek mój, * Panie, Boże zbawienia mego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 38 [9]
38:2 Dixi: Custódiam vias meas: * ut non delínquam in lingua mea.
38:2 Pósui ori meo custódiam, * cum consísteret peccátor advérsum me.
38:3 Obmútui, et humiliátus sum, et sílui a bonis: * et dolor meus renovátus est.
38:4 Concáluit cor meum intra me: * et in meditatióne mea exardéscet ignis.
38:5 Locútus sum in lingua mea: * Notum fac mihi, Dómine, finem meum.
38:5 Et númerum diérum meórum quis est: * ut sciam quid desit mihi.
38:6 Ecce mensurábiles posuísti dies meos: * et substántia mea tamquam níhilum ante te.
38:6 Verúmtamen univérsa vánitas, * omnis homo vivens.
38:7 Verúmtamen in imágine pertránsit homo: * sed et frustra conturbátur.
38:7 Thesaurízat: * et ignórat cui congregábit ea.
38:8 Et nunc quæ est exspectátio mea? Nonne Dóminus? * Et substántia mea apud te est.
38:9 Ab ómnibus iniquitátibus meis érue me: * oppróbrium insipiénti dedísti me.
38:10 Obmútui, et non apérui os meum, quóniam tu fecísti: * ámove a me plagas tuas.
38:12 A fortitúdine manus tuæ ego deféci in increpatiónibus: * propter iniquitátem corripuísti hóminem.
38:12 Et tabéscere fecísti sicut aráneam ánimam eius: * verúmtamen vane conturbátur omnis homo.
38:13 Exáudi oratiónem meam, Dómine, et deprecatiónem meam: * áuribus pércipe lácrimas meas.
38:13 Ne síleas: quóniam ádvena ego sum apud te, et peregrínus, * sicut omnes patres mei.
38:14 Remítte mihi, ut refrígerer priúsquam ábeam, * et ámplius non ero.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.
|
Psalm 38 [9]
38:2 Rzekłem: Będę strzegł dróg moich: * abym nie zgrzeszył językiem moim.
38:2 Założyłem straż ustom moim, * gdy stał grzesznik przeciwko mnie.
38:3 Zaniemiałem i uniżyłem się, i zamilczałem dobrych: * i ból mój odnowił się.
38:4 Zagrzało się serce moje we mnie: * a w rozmyślaniu mojem rozpalił się ogień.
38:5 Rzekłem językiem moim: * Oznajmij mi, Panie, koniec mój.
38:5 I liczbę dni moich, która jest: * abym wiedział, czego mi niedostaje.
38:6 Otoś pomierne uczynił dni moje: * a bytność moja, jako nic przed tobą.
38:6 Zaprawdę, wszystka marność, * wszelki człowiek żywiący.
38:7 Zaiste, w obrazie przechodzi człowiek: * ale próżno trwoży sobą.
38:7 Skarbi: * a nie wie, komu to zbierze.
38:8 A teraz, któreż jest oczekiwanie moje? Izali nie Pan? * I bytność moja u ciebie jest.
38:9 Od wszystkich nieprawości moich wyrwij mię: * na pośmiech głupiemu dałeś mię.
38:10 Zaniemiałem i nie otworzyłem ust moich, boś ty uczynił: * odejmij odemnie plagi twoje.
38:12 Od mocy ręki twojéj jam ustał w strofowaniu: * dla nieprawości karałeś człowieka.
38:12 I uczyniłeś, że wyschła jako pająk dusza jego: * zaiste, próżno się trwoży wszelki człowiek.
38:13 Wysłuchaj modlitwę moję, Panie, i prośbę moję: * przyjmij w uszy łzy moje.
38:13 Nie milcz: bom ja jest przychodzień u ciebie, i podróżny, * jako wszyscy ojcowie moi.
38:14 Zfolguj mi, abym się ochłodził, pierwéj niźli odejdę, * a więcéj nie będę.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Alleluja, alleluja, alleluja.
|
℣. Ascéndens Christus in altum, allelúia.
℟. Captívam duxit captivitátem, allelúia.
|
℣. Wstąpiwszy Chrystus na wysokość, alleluja.
℟. Wiódł więźnie poimane, alleluja.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádiuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Niech nas wpiera dobroć i miłosierdzie tego, który z Ojcem i Duchem Świętym żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
|
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Ille nos benedícat, qui sine fine vivit et regnat. Amen.
Lectio 1
De Epístola prima beáti Ioánnis Apóstoli
1 Ioannes 4:1-6
1 Caríssimi, nolíte omni spirítui crédere, sed probáte spíritus si ex Deo sint: quóniam multi pseudoprophétæ exiérunt in mundum.
2 In hoc cognóscitur Spíritus Dei: omnis spíritus qui confitétur Iesum Christum in carne venísse, ex Deo est:
3 Et omnis spíritus qui solvit Iesum, ex Deo non est, et hic est Antichrístus, de quo audístis quóniam venit, et nunc iam in mundo est.
4 Vos ex Deo estis filíoli, et vicístis eum, quóniam maior est qui in vobis est, quam qui in mundo.
5 Ipsi de mundo sunt: ídeo de mundo loquúntur, et mundus eos audit.
6 Nos ex Deo sumus. Qui novit Deum, audit nos; qui non est ex Deo, non audit nos: in hoc cognóscimus Spíritum veritátis, et spíritum erróris.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Post passiónem suam per dies quadragínta appárens eis, et loquens de regno Dei, allelúia:
* Et, vidéntibus illis, elevátus est, allelúia: et nubes suscépit eum ab óculis eórum, allelúia.
℣. Et convéscens, præcépit eis, ab Ierosólymis ne discéderent, sed exspectárent promissiónem Patris.
℟. Et, vidéntibus illis, elevátus est, allelúia: et nubes suscépit eum ab óculis eórum, allelúia.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech nas błogosławi ten, który bez końca żyje i króluje. Amen.
Lekcja 1
Z Pierwszego Listu św. Jana Apostoła
1 J 4:1-6
1 Najmilejsi, nie każdemu duchowi wierzcie; ale doświadczajcie duchów, jeźli z Boga są; bo wiele fałszywych proroków wyszło na świat.
2 Po tem znać Ducha Bożego. Każdy duch, który wyznawa, iż Jezus Chrystus przyszedł w ciele, z Boga jest.
3 A każdy duch, który rozwięzuje Jezusa, z Boga nie jest: a ten jest Antychryst, o którymeście słyszeli, iż idzie, i teraz już jest na świecie.
4 Wy z Boga jesteście, synaczkowie, i zwyciężyliście go, gdyż większy jest ten, co w was jest, niż co na świecie.
5 Oni są z świata: dlatego z świata mówią, a świat ich słucha.
6 My z Boga jesteśmy. Kto zna Boga, słucha nas. Kto nie jest z Boga, nie słucha nas: ztąd znamy ducha prawdy, i ducha błędu.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Po swéj męce, przez czterdzieści dni się im ukazując, i mówiąc o królestwie Bożem, alleluja.
* I widzieli, jak podniesion jest, alleluja: a obłok wziął go od oczu ich, alleluja.
℣. A z nimi jedząc rozkazał im, aby nie odchodzili z Jeruzalem; ale czekali obietnice Ojcowskiéj.
℟. I widzieli, jak podniesion jest, alleluja: a obłok wziął go od oczu ich, alleluja.
|
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Cuius festum cólimus, ipse intercédat pro nobis ad Dóminum. Amen.
Lectio 2
1 Ioannes 4:7-14
7 Caríssimi, diligámus nos ínvicem: quia cáritas ex Deo est. Et omnis qui díligit, ex Deo natus est, et cognóscit Deum.
8 Qui non díligit, non novit Deum: quóniam Deus cáritas est.
9 In hoc appáruit cáritas Dei in nobis, quóniam Fílium suum unigénitum misit Deus in mundum, ut vivámus per eum.
10 In hoc est cáritas: non quasi nos dilexérimus Deum, sed quóniam ipse prior diléxit nos, et misit Fílium suum propitiatiónem pro peccátis nostris.
11 Caríssimi, si sic Deus diléxit nos: et nos debémus altérutrum dilígere.
12 Deum nemo vidit umquam. Si diligámus ínvicem, Deus in nobis manet, et cáritas eius in nobis perfécta est.
13 In hoc cognóscimus quóniam in eo manémus, et ipse in nobis: quóniam de Spíritu suo dedit nobis.
14 Et nos vídimus, et testificámur quóniam Pater misit Fílium suum Salvatórem mundi.
1 Ioannes 4:15-21
15 Quisquis conféssus fúerit quóniam Iesus est Fílius Dei, Deus in eo manet, et ipse in Deo.
16 Et nos cognóvimus, et credídimus caritáti, quam habet Deus in nobis. Deus cáritas est: et qui manet in caritáte, in Deo manet, et Deus in eo.
17 In hoc perfécta est cáritas Dei nobíscum, ut fidúciam habeámus in die iudícii: quia sicut ille est, et nos sumus in hoc mundo.
18 Timor non est in caritáte: sed perfécta cáritas foras mittit timórem, quóniam timor pœnam habet: qui autem timet, non est perféctus in caritáte.
19 Nos ergo diligámus Deum, quóniam Deus prior diléxit nos.
20 Si quis díxerit: Quóniam díligo Deum, et fratrem suum óderit, mendax est. Qui enim non díligit fratrem suum quem vidit, Deum, quem non vidit, quómodo potest dilígere?
21 Et hoc mandátum habémus a Deo: ut qui díligit Deum, díligat et fratrem suum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Exaltáre, Dómine, allelúia,
* In virtúte tua, allelúia.
℣. Eleváta est, magnificéntia tua super cælos, Deus.
℟. In virtúte tua, allelúia.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. In virtúte tua, allelúia.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Ten, którego święto obchodzimy, niech wstawia się za nami u Pana. Amen.
Lekcja 2
1 J 4:7-14
7 Najmilejsi, miłujmy się zobopólnie; bo miłość jest z Boga: i każdy, co miłuje, z Boga jest urodzony i zna Boga.
8 Kto nie miłuje, nie zna Boga; albowiem Bóg jest miłość.
9 W tem się okazała miłość Boża w nas, iż Syna swego jednorodzonego posłał Bóg na świat, abyśmy żyli przezeń.
10 W tem jest miłość: nie jakobyśmy my umiłowali Boga, ale iż on pierwszy umiłował nas i posłał Syna swego ubłaganiem za grzechy nasze.
11 Najmilejsi, jeźli nas Bóg tak umiłował, i myśmy powinni jeden drugiego miłować.
12 Boga żaden nigdy nie widział. Jeźli się miłujemy zobopólnie, Bóg w nas mieszka, a miłość jego doskonała jest w nas.
13 Przez to poznawamy, iż w nim mieszkamy, a on w nas: iż z Ducha swego dał nam.
14 A myśmy widzieli i świadczymy, iż Ojciec posłał Syna swego Zbawicielem świata.
1 J 4:15-21
15 Ktobykolwiek wyznał, iż Jezus jest Syn Boży, Bóg w nim mieszka, a on w Bogu.
16 I myśmy poznali, i uwierzyli miłości, którą Bóg ma ku nam. Bóg jest miłość: a kto mieszka w miłości, w Bogu mieszka, a Bóg w nim.
17 W tem wykonana jest miłość z nami, abyśmy ufność mieli w dzień sądny, iż jako on jest, i my jesteśmy na tym świecie.
18 W bojaźni niemasz miłości, ale miłość doskonała precz wyrzuca bojaźń; bo bojaźn ma utrapienie, a kto się boi, nie jest doskonały w miłości.
19 My tedy miłujmy Boga, iż Bóg nas pierwéj umiłował.
20 Jeźliby kto rzekł, iż miłuje Boga, a brataby swego nienawidział, kłamcą jest; albowiem kto nie miłuje brata swego, którego widzi, Boga, którego nie widzi, jako może miłować?
21 A to rozkazanie mamy od Boga, aby, który miłuje Boga, miłował i brata swego.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Podnieś się, Panie, alleluja,
* W mocy twojéj, alleluja.
℣. Wyniosła się wielmożność twoja, nad niebiosa Boże.
℟. W mocy twojéj, alleluja.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. W mocy twojéj, alleluja.
|
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.
Lectio 3
Ioánnes Baptísta de la Salle, Rhemis claro génere ortus, adoléscens in Rheménsi academía lítteras ac philosophíam dídicit. Clericáli milítiæ adscríptus, sextodécimo ætátis anno inter canónicos Rheménses adscítus fuit, et póstea Parísiis in Sulpitiánum seminárium recéptus. Sacerdótio auctus, Sorórum a Iesu infánte, quæ puéllis educándis incúmbunt, régimen suscépit, quas prudentíssime moderátus est ac deféndit. Púeris de plebe religióne bonísque móribus informándis, post plúrimas contradictiónes, fundávit fratrum sodalitátem, quam a Scholis christiánis nuncupávit, a Benedícto décimo tértio deínde confirmátam. Abdicáto canonicátu, suísque bonis in páuperes erogátis, et fundáti a se institúti regímine ex humilitáte demísso, virtútibus et méritis onústus, obdormívit in Dómino, annos natus duo de septuagínta. Eum Leo Papa décimus tértius primo Beatórum catálogo inséruit, dein in album Sanctórum rétulit. Pius vero duodécimus ómnium magistrórum púeris adulescentibúsque instituéndis præcípuum apud Deum cæléstem Patrónum constítuit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
Fit reverentia Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * maiestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ maiestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Iudex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Król Aniołów zaprowadzi swój lud do królestwa na wysokości. Amen.
Lekcja 3
John Baptist de La Salle was born of a noble family of Reims and as a young man studied literature and philosophy at the academy in that city. Having become a cleric, he was made a canon of Reims at the age of sixteen, and later he was received into the Sulpician seminary at Paris. After his ordination to the priesthood, he undertook the direction of the Sisters of the Child Jesus, whose work was the education of girls, and he guided and defended them most prudently. Turning his attention to the formation of boys from ordinary families in religious and good habits, after many difficulties he founded the Institute of Brothers of the Christian Schools. This institute was confirmed by Benedict XIII. John Baptist resigned his canonry, gave away his goods to the poor, and in humility also resigned the governance of the institute he had founded. Full of virtues and merits, he fell asleep in the Lord in the sixty-eighth year of his age. Pope Leo XIII first included him in the list of the Blessed and then in that of the Saints, and Pius XII appointed him the special heavenly patron of all teachers of boys and young men.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Te Deum
Ciebie, Boże, chwalimy: * ciebie, Panie, wysławiamy.
Tobie, Ojcu Przedwiecznemu * wszystka ziemia cześć oddaje.
Tobie wszyscy Aniołowie, * Tobie niebiosa i wszystkie Moce:
Tobie Cherubini i Serafini * nieustannym głoszą pieniem:
Ukłonić się Święty, Święty, Święty * Pan Bóg Zastępów.
Pełne są niebiosa i ziemia * majestatu chwały Twojej.
Ciebie przesławny * chór Apostołów,
Ciebie Proroków * poczet chwalebny,
Ciebie wychwala * Męczenników zastęp świetlany.
Ciebie po wszystkiej ziemi * wysławia Kościół święty,
Ojca * niezmierzonego majestatu;
Godnego uwielbienia prawdziwego * i Jedynego Twojego Syna;
Świętego także * Ducha Pocieszyciela.
Tyś Królem chwały, * o Chryste,
Tyś Ojca * Synem Przedwiecznym.
Ukłonić się Ty, dla zbawienia naszego biorąc człowieczeństwo: * nie wahałeś się wstąpić w łono Dziewicy.
Ty, skruszywszy żądło śmierci, * otworzyłeś wierzącym królestwo niebios.
Ty po prawicy Boga zasiadasz, * w Ojcowskiej chwale.
Ty przyjdziesz jako Sędzia * tak wszyscy wierzymy.
Poniższy werset odmawia się klęcząc
Błagamy Cię przeto, dopomóż swym sługom, * których najdroższą Krwią odkupiłeś.
Policz ich między świętych Twoich * w wiekuistej chwale.
Zachowaj lud swój, o Panie, * i błogosław dziedzictwu swojemu.
I rządź nimi, * i wywyższaj ich aż na wieki.
Po wszystkie dni * błogosławimy Ciebie.
Ukłonić się, jeśli jest taki zwyczaj I wysławiamy imię Twe na wieki, * na wieki bez końca.
Racz, Panie, w dniu dzisiejszym * zachować nas od grzechu.
Zmiłuj się nad nami, Panie, * zmiłuj się nad nami.
Niech miłosierdzie Twoje, Panie, okaże się nad nami, * jako my w Tobie ufność pokładamy.
W Tobie, o Panie, złożyłem nadzieję: * nie będę zawstydzon na wieki.
|
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
|
Opuścić resztę, jeśli Laudesy nie są odmawiane osobno.
|
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui, ad christiánam páuperum eruditiónem et ad iuvéntam in via veritátis firmándam, sanctum Ioánnem Baptístam Confessórem excitásti, et novam per eum in Ecclésia famíliam collegísti: concéde propítius; ut eius intercessióne et exémplo, stúdio glóriæ tuæ in animárum salúte fervéntes, eius in cælis corónæ partícipes fíeri valeámus.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Sanktorału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Boże, który dla wychowywania ubogich w duchu chrześcijańskim i dla umocnienia młodzieży na drodze prawdy, wzbudziłeś świętego wyznawcę Jana Chrzciciela i przez niego założyłeś nową rodzinę w Kościele, daj nam z dobroci swojej, byśmy za jego przykładem i przyczyną jaśnieli gorliwością o chwałę Twoją i zbawienie dusz oraz mogli zasłużyć na jego współtowarzystwo w chwale niebieskiej.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|