S. Pauli Primi Eremitæ et Confessoris ~ Semiduplex
Scriptura: Feria VI infra Hebdomadam I post Epiphaniam

Divinum Officium Tridentine - 1570

01-15-2021

Ad Matutinum

Incipit
secreto
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ. Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine,
passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos. Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam,
Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.

Deinde, clara voce, dicitur Versus:
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
Início
silenciosamente
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu. O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amém.
Ave, Maria, Cheia de graça, o Senhor é convosco; bendita sois Vós entre as mulheres, e bendito é o fruto do vosso ventre, Jesus. Santa Maria, Mãe de Deus, rogai por nós, pecadores, agora e na hora da nossa morte. Amém.
Creio em Deus, Pai todo-poderoso, Criador do Céu e da Terra; e em Jesus Cristo, seu único Filho, Nosso Senhor, que foi concebido pelo poder do Espírito Santo; nasceu da Virgem Maria; padeceu sob Pôncio Pilatos, foi crucificado, morto e sepultado; desceu à mansão dos mortos; ressuscitou ao terceiro dia; subiu aos Céus, onde está sentado à direita de DeusPai todo-poderoso, de onde há-de vir a julgar os vivos e os mortos. Creio no Espírito Santo, na santa Igreja Católica; na comunhão dos Santos; na remissão dos pecados; na ressurreição da carne; na vida eterna. Amém.

Depois disso, com voz audível, o Versículo é dito:
℣. Abri, Senhor, +︎ os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Aleluia.
Invitatorium {Antiphona ex Commune aut Festo}
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte, adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte, adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte, adorémus.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Invitatório {Antífona do Comum ou Festa}
Ant. The Lord, the King of Confessors, * O come, let us worship.
Ant. The Lord, the King of Confessors, * O come, let us worship.
Come let us praise the Lord with joy: let us joyfully sing to God our saviour. Let us come before his presence with thanksgiving; and make a joyful noise to him with psalms.
Ant. The Lord, the King of Confessors, * O come, let us worship.
For the Lord is a great God, and a great King above all gods. For the Lord will not cast off his people: for in his hand are all the ends of the earth, and the heights of the mountains are his.
Ant. O come, let us worship.
For the sea is his, and he made it: and his hands formed the dry land. (genuflect) Come let us adore and fall down: and weep before the Lord that made us: For he is the Lord our God: and we are the people of his pasture and the sheep of his hand.
Ant. The Lord, the King of Confessors, * O come, let us worship.
Today if you shall hear his voice, harden not your hearts: As in the provocation, according to the day of temptation in the wilderness: where your fathers tempted me, they proved me, and saw my works.
Ant. O come, let us worship.
Forty years long was I offended with that generation, and I said: These always err in heart. And these men have not known my ways: so I swore in my wrath that they shall not enter into my rest.
Ant. The Lord, the King of Confessors, * O come, let us worship.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. O come, let us worship.
Ant. The Lord, the King of Confessors, * O come, let us worship.
Hymnus {ex Commune aut Festo}
Iste Conféssor Dómini sacrátus,
Festa plebs cujus celébrat per orbem,
Hac die lætus méruit suprémos
Laudis honóres.

Qui pius, prudens, húmilis, pudícus,
Sóbrius, castus fuit et quiétus,
Vita dum præsens vegetávit ejus
Córporis artus.

Ad sacram cujus túmulum frequénter
Membra languéntem modo sanitáti,
Quólibet morbo fúerint graváta,
Restituúntur.

Unde nunc noster chorus in honórem
Ipsius, hymnum canit hunc libénter:
Ut piis ejus méritis juvémur
Omne per ævum.

Sit salus illi, decus atque virtus,
Qui supra cæli résidens cacúmen,
Tótius mundi máchinam gubérnat
Trinus et unus.
Amen.
Hino {do Comum ou Festa}
This the confessor of the Lord, whose triumph
Now all the faithful celebrate, with gladness
On this feast day year by year receiveth
Merited honors.

Saintly and prudent, modest in behaviour,
Peaceful and sober, chaste was he, and lowly.
While that life’s vigour, coursing through his members,
Quickened his being.

Sick ones of old time, to his tomb resorting,
Sorely by ailments manifold afflicted,
Oft-times have welcomed health and strength returning,
At his petition.

Whence we in chorus gladly do him honour,
Chanting his praises with devout affection,
That in his merits we may have a portion,
Now and forever.

His be the glory, power and salvation,
Who over all things reigneth in the highest,
Earth’s mighty fabric ruling and directing,
Onely and Trinal.
Amen.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ et Psalmi ex Commune aut Festo}
Nocturn I.
Ant. Beátus vir.
Psalmus 1 [1]
1:1 Beátus vir, qui non ábiit in consílio impiórum, et in via peccatórum non stetit, * et in cáthedra pestiléntiæ non sedit:
1:2 Sed in lege Dómini volúntas ejus, * et in lege ejus meditábitur die ac nocte.
1:3 Et erit tamquam lignum, quod plantátum est secus decúrsus aquárum, * quod fructum suum dabit in témpore suo:
1:3 Et fólium ejus non défluet: * et ómnia quæcúmque fáciet, prosperabúntur.
1:4 Non sic ímpii, non sic: * sed tamquam pulvis, quem proícit ventus a fácie terræ.
1:5 Ídeo non resúrgent ímpii in judício: * neque peccatóres in concílio justórum.
1:6 Quóniam novit Dóminus viam justórum: * et iter impiórum períbit.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Beátus vir, qui in lege Dómini meditatur: volúntas ejus pérmanet die ac nocte, et ómnia quæcúmque fáciet, semper prosperabúntur.
Salmos com leituras {Antífonas e Salmos do Comum ou Festa}
Nocturn I.
Ant. Blessed is the man.
Salmo 1 [1]
1:1 Bem-aventurado o varão que não foi no conselho dos ímpios, nem ficou no caminho dos pecadores, * e na cadeira pestilencial se não sentou:
1:2 Mas sua vontade está na lei do Senhor, * e dia e noite meditará na sua lei.
1:3 Ele será como a árvore, que está plantada junto ao curso das águas, * que a seu tempo dará seu fruto:
1:4 Cuja folha não murchará: * e prosperará tudo quanto fizer.
1:5 Não assim os ímpios, não assim: * mas serão como o pó que o vento dispersa da face da terra.
1:6 Por isso os ímpios não ressuscitarão no juízo: * nem os pecadores no concílio dos justos.
1:7 Porque o Senhor conhece o caminho dos justos: * e o caminho dos ímpios perecerá.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Blessed is the man that doth meditate in the law of the Lord his delight is therein day and night, and whatsoever he doeth shall prosper.
Ant. Beátus iste Sanctus.
Psalmus 2 [2]
2:1 Quare fremuérunt gentes: * et pópuli meditáti sunt inánia?
2:2 Astitérunt reges terræ, et príncipes convenérunt in unum * advérsus Dóminum, et advérsus Christum ejus.
2:3 Dirumpámus víncula eórum: * et proiciámus a nobis jugum ipsórum.
2:4 Qui hábitat in cælis, irridébit eos: * et Dóminus subsannábit eos.
2:5 Tunc loquétur ad eos in ira sua, * et in furóre suo conturbábit eos.
2:6 Ego autem constitútus sum Rex ab eo super Sion montem sanctum ejus, * prǽdicans præcéptum ejus.
2:7 Dóminus dixit ad me: * Fílius meus es tu, ego hódie génui te.
2:8 Póstula a me, et dabo tibi gentes hereditátem tuam, * et possessiónem tuam términos terræ.
2:9 Reges eos in virga férrea, * et tamquam vas fíguli confrínges eos.
2:10 Et nunc, reges, intellégite: * erudímini, qui judicátis terram.
2:11 Servíte Dómino in timóre: * et exsultáte ei cum tremóre.
2:12 Apprehéndite disciplínam, nequándo irascátur Dóminus, * et pereátis de via justa.
2:13 Cum exárserit in brevi ira ejus: * beáti omnes qui confídunt in eo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Beátus iste Sanctus, qui confísus est in Dómino, prædicávit præcéptum Dómini, constitútus est in monte sancto ejus.
Ant. Blessed and holy is he.
Salmo 2 [2]
2:1 Por que razão se embraveceram as gentes: * e os povos cousas vãs meditaram?
2:2 Os reis da terra levantaram-se e os príncipes reuniram-se * contra o Senhor e contra o seu Cristo.
2:3 Rompamos os seus laços: * e sacudamos de nós o seu jugo.
2:4 Aquele que habita no céu rir-se-á deles: * e o Senhor os ridicularizá.
2:5 Ele então lhes falará na sua ira, * e conturbá-los-á na sua fúria.
2:6 Eu, porém, fui por Ele constituído Rei sobre Sião, seu santo monte, * para pregar a sua doutrina.
2:7 Disse-me o Senhor: * tu és meu filho, eu hoje te gerei.
2:8 Pede-me e dar-te-ei as gentes como tua herança, * e estenderei o teu domínio aos confins da terra.
2:9 Governá-las-ás com vara de ferro, * e quebrá-las-ás como um vaso do oleiro.
2:10 Agora, ó reis, entendei: * instruí-vos, vós que julgais a terra.
2:11 Servi o Senhor com temor: * e com tremor alegrai-vos n’Ele.
2:12 Abraçai a disciplina, para que o Senhor se não irrite, * e não pereçais fora do caminho da justiça.
2:13 Quando brevemente se incendiar a sua ira: * bem-aventurados todos os que n’Ele confiam.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Blessed and holy is he that putteth his trust in the Lord, that declareth the decree of the Lord, and is set upon His holy hill.
Ant. Tu es glória mea.
Psalmus 3 [3]
3:2 Dómine, quid multiplicáti sunt qui tríbulant me? * multi insúrgunt advérsum me.
3:3 Multi dicunt ánimæ meæ: * Non est salus ipsi in Deo ejus.
3:4 Tu autem, Dómine, suscéptor meus es, * glória mea, et exáltans caput meum.
3:5 Voce mea ad Dóminum clamávi: * et exaudívit me de monte sancto suo.
3:6 Ego dormívi, et soporátus sum: * et exsurréxi, quia Dóminus suscépit me.
3:7 Non timébo míllia pópuli circumdántis me: * exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus.
3:8 Quóniam tu percussísti omnes adversántes mihi sine causa: * dentes peccatórum contrivísti.
3:9 Dómini est salus: * et super pópulum tuum benedíctio tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Tu es glória mea, tu es suscéptor meus, Dómine: tu exáltans caput meum, et exaudísti me de monte sancto tuo.
Ant. Thou, O Lord, art my glory.
Salmo 3 [3]
3:1 Senhor, porque tantos são os que me atribulam? * Muitos se insurgem contra mim.
3:2 Muitos dizem à minha alma: * não há salvação para ele no seu Deus.
3:3 Vós, porém, Senhor, sois o meu protector, * minha glória e exaltais a minha cabeça.
3:4 Com minha voz ao Senhor clamei: * e Ele me ouviu do seu santo monte.
3:5 Deitei-me para descansar e adormeci: * e levantei-me, pois me acolheu o Senhor.
3:6 Não temerei milhares de pessoas me cercando: * levantai-Vos, ó Senhor, salvai-me, ó Deus meu!
3:7 Porque Vós tendes ferido todos os que sem causa me perseguem: * quebrastes os dentes dos pecadores.
3:8 A salvação é do Senhor: * e sua bênção está sobre seu povo.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Thou, O Lord, art my glory, Thou art a shield for me Thou art the Lifter-up of mine head, and Thou hast heard me out of thy holy hill.
℣. Amávit eum Dóminus, et ornávit eum.
℟. Stolam glóriæ índuit eum.
℣. The Lord loved him and beautified him.
℟. He clothed him with a robe of glory.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Jesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. O Lord Jesus Christ, graciously hear the prayers of Thy servants, and have mercy upon us, Who livest and reignest with the Father, and the Holy Ghost, ever world without end. Amen.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.

Lectio 1
De Epístola prima ad Corínthios
1 Cor 13:1-3
1 Si linguis hóminum loquar et Angelórum, caritátem autem non hábeam, factus sum velut æs sonans, aut cýmbalum tínniens.
2 Et si habúero prophetíam, et nóverim mystéria ómnia, et omnem sciéntiam: et si habúero omnem fidem, ita ut montes tránsferam, caritátem autem non habúero, nihil sum.
3 Et si distribúero in cibos páuperum omnes facultátes meas, et si tradídero corpus meum, ita ut árdeam, caritátem autem non habúero, nihil mihi prodest.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Confitébor tibi, Dómine Deus, in toto corde meo, et honorificábo nomen tuum in ætérnum:
* Quia misericórdia tua, Dómine, magna est super me.
℣. Deus meus es tu, et confitébor tibi: Deus meus es tu, et exaltábo te.
℟. Quia misericórdia tua, Dómine, magna est super me.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Eternal Father bless us with an eternal blessing. Amen.

Leitura 1
Lesson from the first letter of St. Paul the Apostle to the Corinthians
1 Cor 13:1-3
1 If I speak with the tongues of men, and of angels, and have not charity, I am become as sounding brass, or a tinkling cymbal.
2 And if I should have prophecy and should know all mysteries, and all knowledge, and if I should have all faith, so that I could remove mountains, and have not charity, I am nothing.
3 And if I should distribute all my goods to feed the poor, and if I should deliver my body to be burned, and have not charity, it profiteth me nothing.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. I will praise thee, O Lord my God, with all my heart, and I will glorify thy Name for evermore.
* For great is thy mercy, O Lord, toward me.
℣. Thou art my God, and I will praise thee; Thou art my God, and I will exalt thee.
℟. For great is thy mercy, O Lord, toward me.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adjuváre dignétur. Amen.

Lectio 2
1 Cor 13:4-10
4 Cáritas pátiens est, benígna est: cáritas non æmulátur, non agit pérperam, non inflátur,
5 Non est ambitiósa, non quærit quæ sua sunt, non irritátur, non cógitat malum,
6 Non gaudet super iniquitáte, congáudet autem veritáti:
7 Ómnia suffert, ómnia credit, ómnia sperat, ómnia sústinet.
8 Cáritas nunquam éxcidit: sive prophetíæ evacuabúntur, sive linguæ cessábunt, sive sciéntia destruétur.
9 Ex parte enim cognóscimus, et ex parte prophétamus.
10 Cum autem vénerit quod perféctum est, evacuábitur quod ex parte est.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Misericórdia tua, Dómine, magna est super me:
* Et liberásti ánimam meam ex inférno inferióri.
℣. In die tribulatiónis meæ clamávi ad te, quia exaudísti me.
℟. Et liberásti ánimam meam ex inférno inferióri.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Son, the Sole-begotten, mercifully bless and keep us. Amen.

Leitura 2
1 Cor 13:4-10
4 Charity is patient, is kind: charity envieth not, dealeth not perversely; is not puffed up;
5 Is not ambitious, seeketh not her own, is not provoked to anger, thinketh no evil;
6 Rejoiceth not in iniquity, but rejoiceth with the truth;
7 Beareth all things, believeth all things, hopeth all things, endureth all things.
8 Charity never falleth away: whether prophecies shall be made void, or tongues shall cease, or knowledge shall be destroyed.
9 For we know in part, and we prophesy in part.
10 But when that which is perfect is come, that which is in part shall be done away.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Great, O Lord, is thy mercy toward me.
* And Thou hast delivered my soul from the lowest hell.
℣. In the day of my trouble I called upon thee, for Thou hast heard me.
℟. And Thou hast delivered my soul from the lowest hell.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.

Lectio 3
1 Cor 13:11-13
11 Cum essem párvulus, loquébar ut párvulus, sapiébam ut párvulus, cogitábam ut párvulus. Quando autem factus sum vir, evacuávi quæ erant párvuli.
12 Vidémus nunc per spéculum in ænígmate: tunc autem fácie ad fáciem. Nunc cognósco ex parte: tunc autem cognóscam sicut et cógnitus sum.
13 Nunc autem manent fides, spes, cáritas: tria hæc. Major autem horum est cáritas.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Factus est mihi Dóminus in refúgium:
* Et Deus meus in auxílium spei meæ.
℣. Erípuit me de inimícis meis fortíssimis, et factus est Dóminus protéctor meus.
℟. Et Deus meus in auxílium spei meæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Et Deus meus in auxílium spei meæ.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the grace of the Holy Spirit enlighten all our hearts and minds. Amen.

Leitura 3
1 Cor 13:11-13
11 When I was a child, I spoke as a child, I understood as a child, I thought as a child. But, when I became a man, I put away the things of a child.
12 We see now through a glass in a dark manner; but then face to face. Now I know in part; but then I shall know even as I am known.
13 And now there remain faith, hope, and charity, these three: but the greatest of these is charity.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. The Lord is my refuge.
* And my God is the stay of my trust.
℣. He delivered me from the strongest of mine enemies, and the Lord was my stay.
℟. And my God is the stay of my trust.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. And my God is the stay of my trust.
Nocturn II.
Ant. Invocántem.
Psalmus 4 [4]
4:2 Cum invocárem exaudívit me Deus justítiæ meæ: * in tribulatióne dilatásti mihi.
4:2 Miserére mei, * et exáudi oratiónem meam.
4:3 Fílii hóminum, úsquequo gravi corde? * ut quid dilígitis vanitátem, et quǽritis mendácium?
4:4 Et scitóte quóniam mirificávit Dóminus sanctum suum: * Dóminus exáudiet me cum clamávero ad eum.
4:5 Irascímini, et nolíte peccáre: * quæ dícitis in córdibus vestris, in cubílibus vestris compungímini.
4:6 Sacrificáte sacrifícium justítiæ, et speráte in Dómino. * Multi dicunt: Quis osténdit nobis bona?
4:7 Signátum est super nos lumen vultus tui, Dómine: * dedísti lætítiam in corde meo.
4:8 A fructu fruménti, vini, et ólei sui * multiplicáti sunt.
4:9 In pace in idípsum * dórmiam, et requiéscam;
4:10 Quóniam tu, Dómine, singuláriter in spe * constituísti me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Invocántem exaudívit Dóminus Sanctum suum, Dóminus exaudívit eum, et constítuit eum in pace.
Nocturn II.
Ant. When His holy one called.
Salmo 4 [4]
4:1 Quando O invoquei, me ouviu o Deus da minha justiça: * na tribulação me dilatastes.
4:2 Tende compaixão de mim, * e escutai a minha oração.
4:3 Filhos dos homens, até quando duros de coração sereis? * Porque amais a vaidade e mentiras buscais?
4:4 Sabei, pois, que o Senhor fez maravilhoso o seu santo: * o Senhor escutar-me-á, quando a Ele clamar.
4:5 Irai-vos e não pequeis: * do que dizeis nos vossos corações, nos vossos leitos arrependei-vos.
4:6 Oferecei sacrifícios de justiça e esperai no Senhor. * Muitos dizem: quem nos mostrará o bem?
4:7 Gravada está sobre nós a luz de vossa face, ó Senhor: * no meu coração infundistes alegria.
4:8 Pelo fruto do seu trigo, vinho e azeite * se multiplicam.
4:9 Em paz dormirei * e tranquilo descansarei;
4:10 Porque Vós, ó Senhor, de forma singular * na esperança me firmastes.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. When His holy one called, the Lord heard him; yea, the Lord heard him, and gave him peace.
Ant. Læténtur omnes.
Psalmus 5 [5]
5:2 Verba mea áuribus pércipe, Dómine, * intéllege clamórem meum.
5:3 Inténde voci oratiónis meæ, * Rex meus et Deus meus.
5:4 Quóniam ad te orábo: * Dómine, mane exáudies vocem meam.
5:5 Mane astábo tibi et vidébo: * quóniam non Deus volens iniquitátem tu es.
5:6 Neque habitábit juxta te malígnus: * neque permanébunt injústi ante óculos tuos.
5:7 Odísti omnes, qui operántur iniquitátem: * perdes omnes, qui loquúntur mendácium.
5:7 Virum sánguinum et dolósum abominábitur Dóminus: * ego autem in multitúdine misericórdiæ tuæ.
5:8 Introíbo in domum tuam: * adorábo ad templum sanctum tuum in timóre tuo.
5:9 Dómine, deduc me in justítia tua: * propter inimícos meos dírige in conspéctu tuo viam meam.
5:10 Quóniam non est in ore eórum véritas: * cor eórum vanum est.
5:11 Sepúlcrum patens est guttur eórum, linguis suis dolóse agébant, * júdica illos, Deus.
5:11 Décidant a cogitatiónibus suis, secúndum multitúdinem impietátum eórum expélle eos, * quóniam irritavérunt te, Dómine.
5:12 Et læténtur omnes, qui sperant in te, * in ætérnum exsultábunt: et habitábis in eis.
5:12 Et gloriabúntur in te omnes, qui díligunt nomen tuum, * quóniam tu benedíces justo.
5:13 Dómine, ut scuto bonæ voluntátis tuæ * coronásti nos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Læténtur omnes, qui sperant in te, Dómine: quóniam tu benedixísti justo, scuto bonæ voluntátis tuæ coronásti eum.
Ant. Let all those that put their trust in thee rejoice, Lord, for Thou hast blessed the righteous;
Salmo 5 [5]
5:1 Senhor, dai ouvidos às minhas palavras, * escutai o meu clamor.
5:2 Atendei à voz da minha súplica, * meu Rei e meu Deus.
5:3 Porque a Vós orarei: * Senhor, de manhã ouvireis a minha voz.
5:4 De manhã ficarei ante Vós e contemplarei: * porque não sois um Deus que ame a iniquidade.
5:5 Nem o maligno habitará junto de Vós: * nem os injustos poderão permanecer ante vossos olhos.
5:6 Odieis todos os que obram a iniquidade: * exterminareis todos os que dizem a mentira.
5:7 O Senhor abominará o homem sanguinário e doloso: * eu, porém, confiado na abundância de vossa misericórdia.
5:8 Entrarei na vossa casa: * e pelo vosso temor, no vosso santo templo Vos adorarei.
5:9 Senhor, na vossa justiça guiai-me: * por causa dos meus inimigos dirigis ante vossos olhos o meu caminho.
5:10 Porque não há verdade na boca deles: * vão é o seu coração.
5:11 Sua garganta é um sepulcro aberto, urdem enganos com suas línguas, * julgai-os, ó Deus.
5:12 Frustrem-se os seus desígnios, expulsai-os segundo a multidão das suas impiedades, * porque Vos irritaram, Senhor.
5:13 Alegrem-se todos aqueles que em Vós esperam, * exultarão eternamente: e neles habitareis.
5:14 Em Vós gloriar-se-ão todos os que amam o vosso nome, * porque o justo Vós o abençoareis.
5:15 Ó Senhor, como um escudo de vossa boa vontade * nos coroastes.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Let all those that put their trust in thee rejoice, Lord, for Thou hast blessed the righteous; thou hast compassed him with thy favour as with a shield.
Ant. Dómine, Dóminus noster.
Psalmus 8 [6]
8:2 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
8:2 Quóniam eleváta est magnificéntia tua, * super cælos.
8:3 Ex ore infántium et lacténtium perfecísti laudem propter inimícos tuos, * ut déstruas inimícum et ultórem.
8:4 Quóniam vidébo cælos tuos, ópera digitórum tuórum: * lunam et stellas, quæ tu fundásti.
8:5 Quid est homo quod memor es ejus? * aut fílius hóminis, quóniam vísitas eum?
8:6 Minuísti eum paulo minus ab Ángelis, glória et honóre coronásti eum: * et constituísti eum super ópera mánuum tuárum.
8:8 Ómnia subjecísti sub pédibus ejus, * oves et boves univérsas: ínsuper et pécora campi.
8:9 Vólucres cæli, et pisces maris, * qui perámbulant sémitas maris.
8:10 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dómine, Dóminus noster, quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra! quia glória et honóre coronásti Sanctum tuum, et constituísti eum super ópera mánuum tuárum.
Ant. O Lord our Lord.
Salmo 8 [6]
8:1 Ó Senhor, Senhor nosso, * quão admirável é o vosso nome em toda a terra!
8:2 Pois se elevou a vossa majestade * sobre os céus.
8:3 Da boca dos meninos e lactentes fizestes sair um louvor perfeito, devido aos vossos inimigos, * para destruirdes o inimigo e o vingativo.
8:4 Contemplarei os vossos céus, obra de vossos dedos: * a lua e as estrelas que Vós fundastes.
8:5 Que é o homem, para Vos lembrardes dele? * Ou que é o filho do homem, para o visitardes?
8:6 Pouco inferior aos anjos Vós o fizestes, de glória e de honra o coroastes: * e lhe destes o poder sobre as obras de vossas mãos.
8:7 Tudo sob seus pés sujeitastes, * todas as ovelhas e bois: e, além destes, os outros animais do campo.
8:8 As aves do céu e os peixes do mar, * que percorrem as veredas do oceano.
8:9 Ó Senhor, Senhor nosso, * quão admirável é o vosso nome em toda a terra!
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. O Lord our Lord, how admirable is thy name in the whole earth! For thou hast crowned thy Holy One with glory and honour, and hast set him over the works of thy hands.
℣. Os justi meditábitur sapiéntiam.
℟. Et lingua ejus loquétur judícium.
℣. The mouth of the righteous speaketh wisdom.
℟. And his tongue talketh judgment.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádjuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. May His loving-kindness and mercy help us, Who liveth and reigneth with the Father, and the Holy Ghost, world without end. Amen.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.

Lectio 4
Paulus, eremitárum auctor et magister, apud inferiórem Thebáidem natus, cum quindecim esset annórum, orbátus paréntibus est. Qui postea declinandæ causa persecutiónis Decii et Valeriáni, et Deo liberius inserviéndi, in eremi spelúncam se cóntulit: ubi, palma ei victum et vestítum præbente, vixit ad centésimum et décimum tertium annum, quo témpore ab Antonio nonagenario Dei admónitu invísitur. Quibus inter se, cum ántea non nossent, proprio nómine consalutántibus, et multa de regno Dei colloquéntibus, corvus, qui ántea semper Paulo dimidiátum panem attulerat, integrum détulit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Honéstum fecit illum Dóminus, et custodívit eum ab inimícis, et a seductóribus tutávit illum:
* Et dedit illi claritátem ætérnam.
℣. Justum dedúxit Dóminus per vias rectas, et osténdit illi regnum Dei.
℟. Et dedit illi claritátem ætérnam.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May God the Father Omnipotent, be to us merciful and clement. Amen.

Leitura 4
Paul the first hermit, and model of all others, was a native of the lower Theba'id in Egypt. At the age of fifteen years he lost both his parents. In order to escape from the persecution of Decius and Valerian, and to serve God in quietness, he betook himself to a cave in the desert. Here there was a palm-tree, on the fruit of which he lived, and of whose leaves he made his raiment until he attained the age of 113 years. At that time * Anthony, being now himself aged
90 Years, received a command from God to go and see him. They met without knowing one another's names, and saluted one another, after which they fell straightway into a long discourse concerning the kingdom of God. Now it so happened that a raven had of a long time brought Paul every day half a loaf, but on this day while they spake together he brought a whole one.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. The Lord made him honourable, and defended him from his enemies, and kept him safe from those that lay in wait for him;
* And gave him perpetual glory.
℣. He went down with him into the pit, and left him not in bonds.
℟. And gave him perpetual glory.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.

Lectio 5
Post corvi discessum, Eja, inquit Paulus, Dóminus nobis prandium misit, vere pius, vere miséricors. Sexagínta jam anni sunt, cum accipio quotídie dimidii panis fragméntum, nunc ad advéntum tuum milítibus suis Christus duplicávit annonam. Quare cum gratiárum actióne ad fontem capiéntes cibum, ubi tantisper recreáti sunt, íterum gratiis de more Deo actis, noctem in divinis laudibus consumpsérunt. Dilúculo Paulus de morte, quæ sibi instaret, ádmonens Antónium, hortátur, ut pallium, quod ab Athanasio acceperat, ad involvéndum suum corpus afferret. Quo ex itinere rédiens ille, vidit inter Angelórum choros, inter Prophetárum et Apostolórum cœtus Pauli ánimam in cælum ascendere.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Amávit eum Dóminus, et ornávit eum: stolam glóriæ índuit eum,
* Et ad portas paradísi coronávit eum.
℣. Índuit eum Dóminus lorícam fídei, et ornávit eum.
℟. Et ad portas paradísi coronávit eum.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May Christ to all His people give, for ever in His sight to live. Amen.

Leitura 5
When the raven had flown away Well, quoth Paul, the Lord hath sent us our dinner. Truly He is gracious; truly He is merciful. It is now sixty years that I have had half a loaf of bread every day, but now that thou art come, Christ giveth His soldiers double rations. Then they asked a blessing, and ate together, sitting by a spring. When they were refreshed, they returned thanks, as is the custom, and afterwards spent the whole night praising God. At break of day Paul felt the approach of death, and desired Anthony to bring the cloak which Athanasius had given him, to use for his winding-sheet. While Anthony was on his way back from this journey, he saw in a vision the soul of Paul ascending to heaven, surrounded by choirs of angels, and accompanied by the Prophets and Apostles.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. The Lord loved him and beautified him; He clothed him with a robe of glory,
* And crowned him at the gates of Paradise.
℣. The Lord hath put on him the breast-plate of faith, and hath adorned him.
℟. And crowned him at the gates of Paradise.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.

Lectio 6
Cumque ad ejus cellam pervenísset, invénit genibus complicatis, erecta cervice, exténsisque in altum mánibus corpus exanime: quod pallio obvolvens, hymnosque et psalmos ex christiana traditióne decantans, cum sárculum, quo terram fóderet, non haberet, duo leones ex interiore erémo rápido cursu ad beáti senis corpus ferúntur; ut facile intelligerétur, eos, quo modo póterant, plorátum édere: qui certatim terram pédibus effodiéntes, fóveam, quæ hóminem commode cáperet, effecérunt. Qui cum abiísent, Antonius sanctum corpus in eum locum íntulit; et injecta humo, tumulum ex christiáno more compósuit: túnicam vero Pauli, quam in sportæ modum ex palmæ foliis ille sibi contexúerat, secum áuferens, eo vestítu diébus solemnibus Paschæ et Pentecostes, quoad vixit, usus est.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Iste homo perfécit ómnia quæ locútus est ei Deus, et dixit ad eum: Ingrédere in réquiem meam:
* Quia te vidi justum coram me ex ómnibus géntibus.
℣. Iste est, qui contémpsit vitam mundi, et pervénit ad cæléstia regna.
℟. Quia te vidi justum coram me ex ómnibus géntibus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Quia te vidi justum coram me ex ómnibus géntibus.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Spirit's fire Divine in our hearts enkindled shine. Amen.

Leitura 6
When Anthony reached the cell of Paul, he found the dead body of the Saint in a kneeling posture, with the head thrown up and the hands stretched out towards heaven. He immediately began to chant the psalms and hymns ordained by Christian tradition, while he wrapped the body in the cloak of Athanasius. He had no spade to dig a grave, but two lions came roaring from the desert, as though to attend the burying, and scratched a hole big enough to hold a man's body, with their paws, showing meanwhile such signs of grief as their nature alloweth. When they were gone away, Anthony put the holy body in this hole, covered it with earth, and arranged it like a Christian's grave. He took away for himself Paul's tunic, which he had woven out of the palm-leaves somewhat after the manner of basket-work, and this tunic Anthony was in the habit of wearing on the great days of the Passover and Pentecost as long as he lived.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. This is he which did according unto all that God commanded him; and God said unto him: Enter thou into My rest,
* For thee have I seen righteous before Me among all people.
℣. This is he which loved not his life in this world, and is come unto an everlasting kingdom.
℟. For thee have I seen righteous before Me among all people.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. For thee have I seen righteous before Me among all people.
Nocturn III.
Ant. Dómine.
Psalmus 14 [7]
14:1 Dómine, quis habitábit in tabernáculo tuo? * aut quis requiéscet in monte sancto tuo?
14:2 Qui ingréditur sine mácula, * et operátur justítiam:
14:3 Qui lóquitur veritátem in corde suo, * qui non egit dolum in lingua sua:
14:3 Nec fecit próximo suo malum, * et oppróbrium non accépit advérsus próximos suos.
14:4 Ad níhilum dedúctus est in conspéctu ejus malígnus: * timéntes autem Dóminum gloríficat:
14:5 Qui jurat próximo suo, et non décipit, * qui pecúniam suam non dedit ad usúram, et múnera super innocéntem non accépit.
14:5 Qui facit hæc: * non movébitur in ætérnum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dómine, iste Sanctus habitábit in tabernáculo tuo, operátus est justítiam, requiéscet in monte sancto tuo.
Nocturn III.
Ant. Lord, this thy Saint.
Salmo 14 [7]
14:1 Senhor, quem habitará no vosso tabernáculo? * Ou quem descansará no vosso santo monte?
14:2 O que vive sem mácula, * e pratica a justiça:
14:3 O que fala verdade no seu coração, * o que não forjou dolos com sua língua:
14:4 Nem mal fez ao seu próximo, * nem consentiu que seus próximos fossem desonrados.
14:5 Na sua apreciação considera o malvado como um nada, * mas honra os que temem o Senhor:
14:6 Faz juramento ao seu próximo e o não engana, * não empresta o seu dinheiro com usura, nem aceita subornos contra o inocente.
14:7 Quem procede assim: * jamais será abalado.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Lord, this thy Saint shall dwell in thy tabernacle, and this that hath worked righteousness shall abide upon thy holy hill.
Ant. Vitam pétiit.
Psalmus 20 [8]
20:2 Dómine, in virtúte tua lætábitur rex: * et super salutáre tuum exsultábit veheménter.
20:3 Desidérium cordis ejus tribuísti ei: * et voluntáte labiórum ejus non fraudásti eum.
20:4 Quóniam prævenísti eum in benedictiónibus dulcédinis: * posuísti in cápite ejus corónam de lápide pretióso.
20:5 Vitam pétiit a te: * et tribuísti ei longitúdinem diérum in sǽculum, et in sǽculum sǽculi.
20:6 Magna est glória ejus in salutári tuo: * glóriam et magnum decórem impónes super eum.
20:7 Quóniam dabis eum in benedictiónem in sǽculum sǽculi: * lætificábis eum in gáudio cum vultu tuo.
20:8 Quóniam rex sperat in Dómino: * et in misericórdia Altíssimi non commovébitur.
20:9 Inveniátur manus tua ómnibus inimícis tuis: * déxtera tua invéniat omnes, qui te odérunt.
20:10 Pones eos ut clíbanum ignis in témpore vultus tui: * Dóminus in ira sua conturbábit eos, et devorábit eos ignis.
20:11 Fructum eórum de terra perdes: * et semen eórum a fíliis hóminum.
20:12 Quóniam declinavérunt in te mala: * cogitavérunt consília, quæ non potuérunt stabilíre.
20:13 Quóniam pones eos dorsum: * in relíquiis tuis præparábis vultum eórum.
20:14 Exaltáre, Dómine, in virtúte tua: * cantábimus et psallémus virtútes tuas.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vitam pétiit a te, et tribuísti ei, Dómine: glóriam et magnum decórem imposuísti super eum: posuísti in cápite ejus corónam de lápide pretióso.
Ant. He asked life of thee.
Salmo 20 [8]
20:1 Senhor, o rei alegrar-se-á na vossa fortaleza: * e muito regozijará na vossa salvação.
20:2 Satisfizestes-lhe os anseios do coração: * e não defraudastes os pedidos de seus lábios.
20:3 Porque o prevenistes com bênçãos de doçura: * cingistes a sua cabeça com uma coroa de pedras preciosas.
20:4 Vida Vos pediu: * e concedestes-lhes largos dias pelos séculos dos séculos.
20:5 Grande é a sua glória, devido à salvação que lhe destes: * glória e grande esplendor poreis sobre ele.
20:6 Porque dele fareis uma fonte de bênçãos perpétuas: * enchê-lo-eis de alegria, mostrando-lhe o vosso rosto.
20:7 Porque o rei no Senhor espera: * e a misericórdia do Altíssimo torná-lo-á inabalável.
20:8 Caia a vossa mão sobre todos vossos inimigos: * caia a vossa direita sobre todos os que Vos aborrecem.
20:9 Os poreis em fornalha acesa ao mostrar-lhes vosso rosto: * o Senhor na sua ira conturbá-los-á e o fogo devorá-los-á.
20:10 Exterminareis o seu fruto da terra: * e a sua descendência de entre os filhos dos homens.
20:11 Porque urdiram contra Vós males: * formaram planos que não puderam estabelecer.
20:12 Vós, porém, os poreis em fuga: * nos vossos resquícios preparareis o rosto deles.
20:13 Exaltai-Vos, ó Senhor, no vosso poder: * nós cantaremos e louvaremos as vossas maravilhas.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. He asked life of thee, and thou, O Lord, gavest it honour and great majesty hast thou laid upon him thou hast set a crown of precious stones upon his head.
Ant. Hic accípiet.
Psalmus 23 [9]
23:1 Dómini est terra, et plenitúdo ejus: * orbis terrárum, et univérsi qui hábitant in eo.
23:2 Quia ipse super mária fundávit eum: * et super flúmina præparávit eum.
23:3 Quis ascéndet in montem Dómini? * aut quis stabit in loco sancto ejus?
23:4 Ínnocens mánibus et mundo corde, * qui non accépit in vano ánimam suam, nec jurávit in dolo próximo suo.
23:5 Hic accípiet benedictiónem a Dómino: * et misericórdiam a Deo, salutári suo.
23:6 Hæc est generátio quæréntium eum, * quæréntium fáciem Dei Jacob.
23:7 Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
23:8 Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus fortis et potens: Dóminus potens in prǽlio.
23:9 Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
23:10 Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus virtútum ipse est Rex glóriæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Hic accípiet benedictiónem a Dómino, et misericórdiam a Deo salutári suo: quia hæc est generátio quæréntium Dóminum.
Ant. He shall receive.
Salmo 23 [9]
23:1 Do Senhor é a terra e toda sua plenitude: * a órbita terrestre e quantos nela habitam.
23:2 Pois Ele a fundou sobre os mares: * e a estabeleceu sobre os rios.
23:3 Quem ao monte do Senhor subirá? * Ou quem no seu lugar santo estará?
23:4 O inocente de mãos e puro de coração, * o que não recebeu em vão sua alma, nem juramentos dolosos fez ao seu próximo.
23:5 Este receberá a bênção do Senhor: * e a misericórdia de Deus, seu Salvador.
23:6 Tal é a geração dos que O buscam, * dos que buscam a face do Deus de Jacob.
23:7 Levantai, ó príncipes, as vossas portas, levantai-vos, ó portas eternas: * e entrará o Rei da glória.
23:8 Quem é este Rei da glória? * É o Senhor forte e poderoso, o Senhor poderoso nas batalhas.
23:9 Levantai, ó príncipes, as vossas portas, levantai-vos, ó portas eternas: * e entrará o Rei da glória.
23:10 Quem é este Rei da glória? * O Senhor dos exércitos, é Ele o Rei da glória.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. He shall receive a blessing from the Lord, and mercy from the God of his salvation for this is the generation of them that seek the Lord.
℣. Lex Dei ejus in corde ipsíus.
℟. Et non supplantabúntur gressus ejus.
℣. The law of his God is in his heart.
℟. None of his steps shall slide.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. May the Almighty and merciful Lord loose us from the bonds of our sins. Amen.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.

Lectio 7
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum
Matt 11:25-30
In illo témpore: Respóndens Jesus dixit: Confíteor tibi, Pater, Dómine cæli et terræ, quia abscondísti hæc a sapiéntibus et prudéntibus, et revelásti ea párvulis. Et réliqua.

Homilía sancti Augustíni Epíscopi
Sermo 10 de verbis Domini
Veníte ad me, omnes qui laborátis. Quare enim omnes laborámus, nisi quia sumus hómines mortáles, frágiles, infírmi, lútea vasa portántes, quæ fáciunt ínvicem angústias? Sed, si angustiántur vasa carnis, dilaténtur spátia caritátis. Quid ergo dicit, Veníte ad me, omnes qui laborátis, nisi ut non laborétis? Dénique promíssio ejus in promptu est; quóniam laborántes vocávit, quærent forte, qua mercéde vocáti sunt. Et ego vos, inquit, refíciam. Tóllite jugum meum super vos, et díscite a me, non mundum fabricáre, non cuncta visibília et invisibília creáre, non in ipso mundo mirabília fácere et mórtuos suscitáre; sed, Quóniam mitis sum et húmilis corde.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Iste est qui ante Deum magnas virtútes operátus est, et de omni corde suo laudávit Dóminum:
* Ipse intercédat pro peccátis ómnium populórum.
℣. Ecce homo sine queréla, verus Dei cultor, ábstinens se ab omni ópere malo, et pérmanens in innocéntia sua.
℟. Ipse intercédat pro peccátis ómnium populórum.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Gospel's holy lection be our safety and protection. Amen.

Leitura 7
From the holy Gospel according to Matthew
Matt 11:25-30
At that time, Jesus answered and said: I confess to thee, O Father, Lord of heaven and earth, because thou hast hid these things from the wise and prudent, and hast revealed them to the little ones. And so on.

Homily by St. Augustine, Bishop of Hippo.
10th Sermon on the Words of the Lord
Come unto Me, all ye that labour! And wherefore labour we all, but because we are frail, sickly, dying creatures, burdened with earthen vessels which distress us? But if these fleshly vessels be distressful, let the open expanse of love be free and wide. Come unto Me, all ye that labour! and why? That we may labour no more. His promise is an instant promise, for He calleth such as are labouring. Perchance they will ask Him what shall be their reward? And I, saith He, will give you rest. Take My yoke upon you, and learn of me not how to make the world, not how to create all things visible and invisible, not to work wonders in the earth, nor to raise the dead but for I am meek and lowly in heart.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. This is he which wrought great wonders before God, and praised the Lord with all his heart.
* May he pray for all people, that their sins may be forgiven unto them.
℣. Behold a man without blame, a worshipper of God in truth, keeping himself clean from every evil work, and abiding still in his innocency.
℟. May he pray for all people, that their sins may be forgiven unto them.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Cujus festum cólimus, ipse intercédat pro nobis ad Dóminum. Amen.

Lectio 8
Magnus esse vis? a mínimo íncipe. Cógitas magnam fábricam constrúere celsitúdinis? de fundaménto prius cógita humilitátis. Et quantam quisque vult et dispónit superimpónere molem ædifícii, quanto erit majus ædifícium, tanto áltius fodit fundaméntum. Et fábrica quidem cum constrúitur, in supérna consúrgit; qui autem fodit fundaméntum, ad ima deprímitur. Ergo et fábrica ante celsitúdinem humiliátur, et fastígium post humiliatiónem erígitur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Sint lumbi vestri præcíncti, et lucérnæ ardéntes in mánibus vestris:
* Et vos símiles homínibus exspectántibus dóminum suum, quando revertátur a núptiis.
℣. Vigiláte ergo, quia nescítis qua hora Dóminus vester ventúrus sit.
℟. Et vos símiles homínibus exspectántibus dóminum suum, quando revertátur a núptiis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Et vos símiles homínibus exspectántibus dóminum suum, quando revertátur a núptiis.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. He whose feast-day we are keeping, be our Advocate with God. Amen.

Leitura 8
Wilt thou be great? Begin by being little. Dost thou think to raise up a lofty building? Then lay the foundations thereof in lowliness. The greater soever, and the more massy, be that which any man thinketh to build, so much the deeper doth he dig his foundation. And when the house is built, it towereth heavenward; but he which layeth the foundation goeth down into the earth. The building, therefore, is low before it is high, and, after it is low, it riseth high to the roof.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Let your loins be girded about, and your lights burning;
* And ye yourselves like unto men that wait for their lord, when he will return from the wedding.
℣. Watch therefore, for ye know not what hour your Lord doth come.
℟. And ye yourselves like unto men that wait for their lord, when he will return from the wedding.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. And ye yourselves like unto men that wait for their lord, when he will return from the wedding.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.

Lectio 9
Commemoratio Sancti
Maurus nobilis Romanus, puer a patre Eutychio Deo sub sancti Benedicti disciplína oblatus, brevi tantum divina grátia profecit, ut ipsi magistro admiratióni esset; qui illum sæpe, véluti regularis observantiæ et virtútum ómnium specimen, ceteris discípulis ad imitándum proponebat. Cujus adhuc adolescentis illud admirábilis obediéntiæ exemplum a sancto Gregório Papa commemorátur: nam, cum Placidus mónachus in lacum prolapsus, aquárum ímpetu raperétur, sancti Patris jussu accurrens Maurus, et super aquas incédens, socium capíllis apprehensum, ad terram attraxit. Missus in Gálliam ab eodem sancto Benedicto, célebri monasterio exstructo, cui annos quadragínta præfuit, monasticam disciplínam mirifice propagávit. Denique sanctitáte et miraculis clarus, septuagenario major migrávit in cælum, anno salútis quingentésimo sexagésimo quinto.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
Fit reverentia Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * majestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ majestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Judex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória munerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May He that is the Angels' King to that high realm His people bring. Amen.

Leitura 9
Comemoração do Santos
Maurus was born of a noble Roman family, and while he was yet a child was offered to God by his father Eutychius, in the order and under the personal teaching of St. Benedict. In a short while he made such progress in the life of grace that he became a wonder to his master, who often held him up to his other disciples as a pattern of regular observance and all virtues. While he was yet very young, Pope St. Gregory telleth a wonderful instance of his obedience. Placid the monk having fallen into a lake where he was being swept away by the current, the holy Patriarch called Maurus and bade him run to the rescue, which he did, walking on the water till he reached Placid, whom he took by the hair of the head and dragged to the shore. He was sent by St. Benedict into France, where he founded the celebrated monastery (of Glanfeuil, now called St. Maur-sur-Loire,) which he governed for forty years. He was a zealous and successful propagator of monastic discipline. He passed to heaven, famous for holiness and miracles, when he was more than seventy years of age, in the year of Salvation 565.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

Te Deum
Vos louvamos, ó Deus, e reconhecemos por Senhor. A Vós, ó Pai eterno, toda a terra adora.
Todos os Anjos, os céus e todas as Potestades, os Querubins e os Serafins clamam incessantemente:
Santo, Santo, Santo: Senhor, Deus dos exércitos.
Os céus e a terra estão cheios da majestade da vossa glória.
O coro glorioso dos Apóstolos, a falange venerável dos Profetas, e a ala dos Mártires, brilhante de alvura, cantam os vossos louvores.
A Santa Igreja confessa o vosso nome em toda a terra.: Ó Pai de infinita majestade! Ela adora o vosso Filho Unigénito e verdadeiro. E também o Espírito Paráclito.
Vós sois o Rei da glória, ó Cristo! Vós sois o Filho do Pai Eterno. Para salvar o homem, não hesitastes em viver no seio de uma Virgem.
Vós partistes as cadeias da morte e abristes o reino dos céus aos fiéis.
Vós estais assentado à dextra de Deus, na glória do Pai. Acreditamos que sois o Juiz, que há-de vir.
O seguinte verso diz-se de joelhos
Vos suplicamos, pois, queirais socorrer vossos servos, que resgatastes com vosso precioso Sangue:
Permiti que pertençam ao número dos Santos, que estão na glória.
Salvai o vosso povo, ó Senhor, e abençoai a vossa herança.
Guiai os vossos servos e elevai-os até à vida eterna.
Todos os dias procuramos louvar-Vos. E louvamos o vosso Nome no mundo e em todos os séculos dos séculos.
Dignai-Vos, ó Senhor, neste dia preservar-nos do pecado.
Tende piedade de nós, ó Senhor, tende piedade.
Que a vossa misericórdia desça sobre nós, conforme a esperança que em Vós depositamos.
Senhor, eu espero em Vós; nunca ficarei iludido.
Dicto Hymno « Te Deum » aut nono vel tertio Responsorio ejus loco ponitur, statim inchoantur Laudes, præterquam in Nocte Nativitatis Domini; quia tunc dicitur Oratio, postea celebratur Missa, ut suo loco notatur.
After the hymn Te Deum laudamus or the ninth or third responsory has been recited, one begins directly with the Laudes, with the exception of Christmas Night: in this one prays the Oratio and then the Christmas mass is celebrated as it is stated at the appropriate place.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui nos beáti Pauli Confessóris tui ánnua solemnitáte lætíficas: concéde propítius; ut, cujus natalícia cólimus, étiam actiónes imitémur.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio dos Santos}
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
O God, who, year by year, dost gladden us by the solemn Feast day of thy blessed Confessor Paul, mercifully grant unto all that keep his birthday, grace to imitate his godly example.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amém.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help