Incipit
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ. Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine,
passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos. Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam,
Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
|
Początek
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna; Pan z Tobą: błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Wierzę w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi. I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego: który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł, i pogrzebion: zstąpił do piekieł: trzeciego dnia zmartwychwstał; wstąpił na niebiosa; siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego: stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.
℣. Panie, +︎ otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Invitatorium {Antiphona ex Commune aut Festo}
Ant. Christus appáruit nobis, * Veníte adorémus.
Ant. Christus appáruit nobis, * Veníte adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Christus appáruit nobis, * Veníte adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Christus appáruit nobis, * Veníte adorémus.
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Christus appáruit nobis, * Veníte adorémus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte adorémus.
Ant. Christus appáruit nobis, * Veníte adorémus.
|
Wezwanie {Antyfona z części wspólnych lub własne}
Ant. Chrystus się nam objawił * Pójdźmy z pokłonem.
Ant. Chrystus się nam objawił * Pójdźmy z pokłonem.
Pójdźcie, radujmy się Panu, śpiewajmy Bogu, zbawicielowi naszemu: uprzedźmy oblicze jego z wyznawaniem, a psalmami śpiewajmy mu.
Ant. Chrystus się nam objawił * Pójdźmy z pokłonem.
Albowiem Bóg wielki Pan, i król wielki nade wszymi bogi, bo nie odrzuci Pan swego ludu, bo w ręce jego są wszystkie kraje ziemie, i gór wysokości, na które baczy.
Ant. Pójdźmy z pokłonem.
Bo jego jest morze, a on je uczynił, a suchą utworzyły ręce jego (przyklęknąć) pójdźcie, pokłońmy się, i upadajmy przed Bogiem: płaczmy przed Panem, który nas stworzył, albowiem on jest Panem, Bogiem naszym; a my ludem pastwiska jego, i owcami ręki jego.
Ant. Chrystus się nam objawił * Pójdźmy z pokłonem.
Dziś, jeźli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcież serc waszych, jako w draźnieniu wedle dnia kuszenia na puszczy: kędy mię kusili ojcowie wasi, doświadczali mię i ujrzeli uczynki moje.
Ant. Pójdźmy z pokłonem.
Czterdzieści lat gniewałem się na ten naród, i rzekłem; Zawsze ci błądzą sercem, a ci nie poznali dróg moich, jakom przysiągł w gniewie moim; Jeźli wnidą do pokoju mego.
Ant. Chrystus się nam objawił * Pójdźmy z pokłonem.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Pójdźmy z pokłonem.
Ant. Chrystus się nam objawił * Pójdźmy z pokłonem.
|
Hymnus {ex Commune aut Festo}
Crudélis Heródes, Deum
Regem veníre quid times?
Non éripit mortália,
Qui regna dat cæléstia.
Ibant magi, quam víderant,
Stellam sequéntes prǽviam:
Lumen requírunt lúmine:
Deum faténtur múnere.
Lavácra puri gúrgitis
Cæléstis Agnus áttigit:
Peccáta, quæ non détulit,
Nos abluéndo sústulit.
Novum genus poténtiæ:
Aquæ rubéscunt hýdriæ,
Vinúmque jussa fúndere,
Mutávit unda oríginem.
Jesu, tibi sit glória,
Qui apparuísti Géntibus,
Cum Patre et almo Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
|
Hymn {z części wspólnych lub własne}
Dlaczego lękasz się przyjścia Boga
Króla, okrutny Herodzie?
Ten, kto niebieskie daje królestwa,
Nie dba o doczesne.
Mędrcy, idąc za gwiazdą,
Która im się ukazała,
Przy jej blasku szukają Światłości
I wyznaję Boga darami swemi.
Niebieski Baranek,
Dotykając wód oczyszcza je,
A omywając nas niemi, gładzi grzechy,
Których Sam nie popełnił.
A oto nowy znak Jego potęgi:
Woda w stągwiach kamiennych czerwienieje,
Posłuszna rozkazowi staje się winem,
Zmieniając naturę swoją.
Jezusie bądź pochwalony,
Któryś Poganom zjawiony:
Z Ojcem, i Duchem światłości,
Na nieskończone wieczności.
Amen.
|
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ et Psalmi ex Commune aut Festo}
Nocturn I.
Ant. Afférte Dómino. ‡
Psalmus 28 [1]
28:1 Afférte Dómino, ‡ fílii Dei: * afférte Dómino fílios aríetum.
28:2 Afférte Dómino glóriam et honórem, afférte Dómino glóriam nómini ejus: * adoráte Dóminum in átrio sancto ejus.
28:3 Vox Dómini super aquas, Deus majestátis intónuit: * Dóminus super aquas multas.
28:4 Vox Dómini in virtúte: * vox Dómini in magnificéntia.
28:5 Vox Dómini confringéntis cedros: * et confrínget Dóminus cedros Líbani:
28:6 Et commínuet eas tamquam vítulum Líbani: * et diléctus quemádmodum fílius unicórnium.
28:7 Vox Dómini intercidéntis flammam ignis: * vox Dómini concutiéntis desértum: et commovébit Dóminus desértum Cades.
28:9 Vox Dómini præparántis cervos, et revelábit condénsa: * et in templo ejus omnes dicent glóriam.
28:10 Dóminus dilúvium inhabitáre facit: * et sedébit Dóminus Rex in ætérnum.
28:11 Dóminus virtútem pópulo suo dabit: * Dóminus benedícet pópulo suo in pace.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Afférte Dómino fílii Dei, adoráte Dóminum in aula sancta ejus.
|
Psalmy z lekcjami {Antyfony i psalmy z części wspólnych lub własne}
Nokturn I.
Ant. Przynoście Panu. ‡
Psalm 28 [1]
28:1 Przynoście Panu ‡ synowie Boży: * przynoście Panu syny baranie.
28:2 Przynoście Panu chwałę i część, przynoście Panu chwałę imieniowi jego: * kłaniajcie się Panu w sieni świętéj jego.
28:3 Głos Pański nad wodami. Bóg majestatu zagrzmiał: * Pan nad wodami wielkiemi.
28:4 Głos Pański w mocy: * głos Pański w wielmożności.
28:5 Głos Pański łamiący cedry: * i połamie Pan cedry Libańskie.
28:6 I podrobi je jako cielę Libańskie: * a umiłowany, jako syn jednorożców.
28:7 Głos Pański rozmiatający płomień ognisty: * głos Pański zatrząsający puszczą: i poruszy Pan pustynią Kades.
28:9 Głos Pański przygotujący łanie, i odkryje gęstwy: * a w kościele jego wszyscy chwałę dadzą.
28:10 Pan czyni, że potop trwa: * a będzie siedział Pan, król na wieki.
28:11 Pan mocy ludowi swemu doda: * Pan błogosławić będzie ludowi swemu w pokoju.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Przynoście Panu synowie Boży, kłaniajcie się Panu na dworze świętym jego.
|
Ant. Flúminis ímpetus.
Psalmus 45 [2]
45:2 Deus noster refúgium, et virtus: * adjútor in tribulatiónibus, quæ invenérunt nos nimis.
45:3 Proptérea non timébimus dum turbábitur terra: * et transferéntur montes in cor maris.
45:4 Sonuérunt, et turbátæ sunt aquæ eórum: * conturbáti sunt montes in fortitúdine ejus.
45:5 Flúminis ímpetus lætíficat civitátem Dei: * sanctificávit tabernáculum suum Altíssimus.
45:6 Deus in médio ejus, non commovébitur: * adjuvábit eam Deus mane dilúculo.
45:7 Conturbátæ sunt gentes, et inclináta sunt regna: * dedit vocem suam, mota est terra.
45:8 Dóminus virtútum nobíscum: * suscéptor noster Deus Jacob.
45:9 Veníte, et vidéte ópera Dómini, quæ pósuit prodígia super terram: * áuferens bella usque ad finem terræ.
45:10 Arcum cónteret, et confrínget arma: * et scuta combúret igni.
45:11 Vacáte, et vidéte quóniam ego sum Deus: * exaltábor in géntibus, et exaltábor in terra.
45:12 Dóminus virtútum nobíscum: * suscéptor noster Deus Jacob.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Flúminis ímpetus lætíficat, allelúja, civitátem Dei, allelúja.
|
Ant. Bystrość rzeki.
Psalm 45 [2]
45:2 Bóg nasz ucieczką i mocą: * pomocnikiem w uciskach, które nalazły nas bardzo.
45:3 Przetóż się bać nie będziem, gdy się poruszy ziemia: * i przeniosą się góry w serce morza.
45:4 Szumiały, i zamąciły się wody ich: * zatrzęsły się góry przed siłą jego.
45:5 Bystrość rzeki rozwesela miasto Boże: * poświęcił przybytek swój Najwyższy.
45:6 Bóg w pośrodku jego, nie będzie poruszon: * ratuje go Bóg rano na świtaniu.
45:7 Potrwożyli się narodowie, i nachyliły się królestwa: * dał głos swój, poruszyła się ziemia.
45:8 Pan zastępów z nami: * Bóg Jakóbów obrońcą naszym.
45:9 Pójdźcie a oglądajcie sprawy Pańskie, jakie uczynił cuda na ziemi: * odjąwszy wojny aż do krajów ziemie.
45:10 Skruszy łuk, i zdruzgoce oręże: * i tarcze ogniem popali.
45:11 Uspokójcie się a obaczcie, żeciem ja jest Bóg: * będę podwyższon między narody, i będę podwyższon na ziemi.
45:12 Pan zastępów z nami: * Bóg Jakóbów obrońcą naszym.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Bystrość rzeki rozwesela, alleluja, miasto Boże, alleluja.
|
Ant. Psállite Deo nostro.
Psalmus 46 [3]
46:2 Omnes gentes, pláudite mánibus: * jubiláte Deo in voce exsultatiónis.
46:3 Quóniam Dóminus excélsus, terríbilis: * Rex magnus super omnem terram.
46:4 Subjécit pópulos nobis: * et gentes sub pédibus nostris.
46:5 Elégit nobis hereditátem suam: * spéciem Jacob, quam diléxit.
46:6 Ascéndit Deus in júbilo: * et Dóminus in voce tubæ.
46:7 Psállite Deo nostro, psállite: * psállite Regi nostro, psállite.
46:8 Quóniam Rex omnis terræ Deus: * psállite sapiénter.
46:9 Regnábit Deus super gentes: * Deus sedet super sedem sanctam suam.
46:10 Príncipes populórum congregáti sunt cum Deo Ábraham: * quóniam dii fortes terræ veheménter eleváti sunt.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Psállite Deo nostro, psállite: psállite Regi nostro, psállite sapiénter.
|
Ant. Śpiewajcież Bogu naszemu.
Psalm 46 [3]
46:2 Wszyscy narodowie klaskajcie rękoma: * wykrzykajcie Bogu głosem wesela.
46:3 Albowiem Pan wysoki, straszny: * król wielki nade wszystką ziemią.
46:4 Podbił ludzie pod nas: * i narody pod nogi nasze.
46:5 Obrał nam dziedzictwo swoje: * piękność Jakóbowę, którą umiłował.
46:6 Wstąpił Bóg z wesołem śpiewaniem: * a Pan z głosem trąby.
46:7 Śpiewajcież Bogu naszemu, śpiewajcie: * śpiewajcie królowi naszemu, śpiewajcie.
46:8 Albowiem królem wszystkiéj ziemie Bóg: * śpiewajcież mądrze.
46:9 Będzie królował Bóg nad narody: * Bóg siedzi na stolicy swéj świętéj.
46:10 Książęta narodów zgromadziły się z Bogiem Abrahamowym: * albowiem bogowie mocni ziemie są bardzo wywyższeni.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Śpiewajcież Bogu naszemu, śpiewajcie: śpiewajcie królowi naszemu, śpiewajcie, mądrze.
|
℣. Omnis terra adóret te, et psallat tibi.
℟. Psalmum dicat nómini tuo, Dómine.
|
℣. Wszystka ziemia niechaj ci się kłania, i niechaj ci śpiewa.
℟. Niech Psalm śpiewa imieniowi twemu, Panie.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Jesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Wysłuchaj, Panie Jezu Chryste, modlitw sług swoich, i zmiłuj się nad nami: Który z Ojcem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.
Lectio 1
De Epístola prima ad Corínthios
1 Cor 7:1-4
1 De quibus autem scripsístis mihi: Bonum est hómini mulíerem non tángere:
2 Propter fornicatiónem autem, unusquísque suam uxórem hábeat, et unaquǽque suum virum hábeat.
3 Uxóri vir débitum reddat: simíliter autem et uxor viro.
4 Múlier sui córporis potestátem non habet, sed vir. Simíliter autem et vir sui córporis potestátem non habet, sed múlier.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Tria sunt múnera pretiósa, quæ obtulérunt Magi Dómino in die ista, et habent in se divína mystéria:
* In auro, ut ostendátur Regis poténtia: in thure, Sacerdótem magnum consídera: et in myrrha, Domínicam sepultúram.
℣. Salútis nostræ auctórem Magi veneráti sunt in cunábulis, et de thesáuris suis mýsticas ei múnerum spécies obtulérunt.
℟. In auro, ut ostendátur Regis poténtia: in thure, Sacerdótem magnum consídera: et in myrrha, Domínicam sepultúram.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Błogosławieństwem nieustannym niech nas błogosławi Ojciec przedwieczny. Amen.
Lekcja 1
Z Pierwszego Listu św. Pawła Apostoła do Koryntian
1 Kor 7:1-4
1 Lecz o tem, coście mi pisali: Dobrze jest człowiekowi, nie tykać się niewiasty;
2 Ale dla porubstwa niech każdy ma swoję żonę, a każda niech ma swego męża.
3 Mąż niechaj żonie powinność oddaje, także téż i żona mężowi.
4 Żona nie ma w mocy ciała swego, ale mąż. Także i mąż nie ma w mocy swéj ciała swego, ale żona.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. There are three precious gifts which the wise men offered unto the Lord on this day, and they speak a mystery of the things of God:
* Gold, to show His kingly power; frankincense, for our Great High Priest; and myrrh, against the Lord's burying.
℣. The wise men worshipped the Captain of our Salvation, as He lay in the manger, and when they had opened their treasures, they presented unto Him mystic gifts.
℟. Gold, to show His kingly power; frankincense, for our Great High Priest; and myrrh, against the Lord's burying.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adjuváre dignétur. Amen.
Lectio 2
1 Cor 7:5-9
5 Nolíte fraudáre ínvicem, nisi forte ex consénsu ad tempus, ut vacétis oratióni: et íterum revertímini in idípsum, ne tentet vos sátanas propter incontinéntiam vestram.
6 Hoc autem dico secúndum indulgéntiam, non secúndum impérium.
7 Volo enim omnes vos esse sicut meípsum: sed unusquísque próprium donum habet ex Deo: álius quidem sic, álius vero sic.
8 Dico autem non nuptis, et víduis: bonum est illis si sic permáneant, sicut et ego.
9 Quod si non se cóntinent, nubant. Mélius est enim núbere, quam uri.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. In colúmbæ spécie Spíritus Sanctus visus est, Patérna vox audíta est:
* Hic est Fílius meus diléctus, in quo mihi bene complácui.
℣. Cæli apérti sunt super eum, et vox Patris intónuit.
℟. Hic est Fílius meus diléctus, in quo mihi bene complácui.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Jednorodzony Syn Boży niech raczy nas błogosławić i wspierać. Amen.
Lekcja 2
1 Kor 7:5-9
5 Nie odmawiajcie jeden drugiemu, chybaby z zezwolenia do czasu, abyście się modlitwą bawili: a zasię wracajcie się do tegoż, aby was szatan nie kusił dla waszéj niewstrzymawałości.
6 A to mówię według folgowania, nie według rozkazania.
7 Albowiem chcę, abyście wy wszyscy byli jakom ja sam; ale każdy ma własny dar od Boga, jeden tak, a drugi tak.
8 A mówię nieżonatym i wdowom: Dobrze im jest, jeźliżeby tak trwali jako i ja.
9 Ale jeźli się nie wstrzymawają, niech w małżeństwo wstąpią; bo lepiéj jest w małżeństwo wstąpić, niżeli być palonym.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. W postaci gołębicy, Duch Święty ukazał się, i głos Ojca słyszany był:
* Ten jest Syn mój miły, w którymem sobie dobrze upodobał.
℣. Otworzyły się nad nim niebiosa, i głos Ojca zagrzmiał.
℟. Ten jest Syn mój miły, w którymem sobie dobrze upodobał.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.
Lectio 3
1 Cor 7:10-14
10 Iis autem, qui matrimónio juncti sunt, præcípio non ego, sed Dóminus, uxórem a viro non discédere:
11 Quod si discésserit, manére innúptam, aut viro suo reconciliári. Et vir uxórem non dimíttat.
12 Nam céteris ego dico, non Dóminus. Si quis frater uxórem habet infidélem et hæc conséntit habitáre cum illo, non dimíttat illam.
13 Et si qua múlier fidélis habet virum infidélem, et hic conséntit habitáre cum illa, non dimíttat virum:
14 Sanctificátus est enim vir infidélis per mulíerem fidélem, et sanctificáta est múlier infidélis per virum fidélem: alióquin fílii vestri immúndi essent, nunc autem sancti sunt.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Reges Tharsis et ínsulæ múnera ófferent:
* Reges Arabum et Saba dona Dómino Deo addúcent.
℣. Omnes de Saba vénient, aurum et thus deferéntes.
℟. Reges Arabum et Saba dona Dómino Deo addúcent.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Reges Arabum et Saba dona Dómino Deo addúcent.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Łaska Ducha Świętego niech oświeca zmysły i serca nasze. Amen.
Lekcja 3
1 Kor 7:10-14
10 A tym, którzy są w małżeństwie, rozkazuję nie ja, ale Pan, iżby żona od męża nie odchodziła.
11 A jeźliby odeszła, żeby trwała bez męża, albo się z mężem pojednała; a mąż żony niech nie opuszcza.
12 Bo inszym ja mówię, nie Pan: Jeźli który brat ma żonę niewierną, a ta z nim zezwala mieszkać, niechaj jej nie opuszcza.
13 I żona jeźli która wierna ma męża niewiernego, a on zezwala mieszkać z nią, niechaj nie opuszcza męża.
14 Albowiem poświęcon jest mąż niewierny przez żonę wierną, i żona niewierna poświęcona jest przez męża wiernego; bo inaczéj dziatki wasze byłyby nieczystemi, a teraz świętemi są.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Królowie Tarsis i wyspy przyniosą dary:
* Królowie arabscy i Saba przywiozą Panu Bogu upominki.
℣. Wszyscy z Saby przyjdą, złoto i kadzidło przynosząc.
℟. Królowie arabscy i Saba przywiozą Panu Bogu upominki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Królowie arabscy i Saba przywiozą Panu Bogu upominki.
|
Nocturn II.
Ant. Omnis terra adóret te.
Psalmus 65 [4]
65:1 Jubiláte Deo, omnis terra, psalmum dícite nómini ejus: * date glóriam laudi ejus.
65:3 Dícite Deo: Quam terribília sunt ópera tua, Dómine! * in multitúdine virtútis tuæ mentiéntur tibi inimíci tui.
65:4 Omnis terra adóret te, et psallat tibi: * psalmum dicat nómini tuo.
65:5 Veníte, et vidéte ópera Dei: * terríbilis in consíliis super fílios hóminum.
65:6 Qui convértit mare in áridam, in flúmine pertransíbunt pede: * ibi lætábimur in ipso.
65:7 Qui dominátur in virtúte sua in ætérnum, óculi ejus super gentes respíciunt: * qui exásperant non exalténtur in semetípsis.
65:8 Benedícite, gentes, Deum nostrum: * et audítam fácite vocem laudis ejus,
65:9 Qui pósuit ánimam meam ad vitam: * et non dedit in commotiónem pedes meos.
65:10 Quóniam probásti nos, Deus: * igne nos examinásti, sicut examinátur argéntum.
65:11 Induxísti nos in láqueum, posuísti tribulatiónes in dorso nostro: * imposuísti hómines super cápita nostra.
65:12 Transívimus per ignem et aquam: * et eduxísti nos in refrigérium.
65:13 Introíbo in domum tuam in holocáustis: * reddam tibi vota mea, quæ distinxérunt lábia mea.
65:14 Et locútum est os meum, * in tribulatióne mea.
65:15 Holocáusta medulláta ófferam tibi cum incénso aríetum: * ófferam tibi boves cum hircis.
65:16 Veníte, audíte, et narrábo, omnes, qui timétis Deum: * quanta fecit ánimæ meæ.
65:17 Ad ipsum ore meo clamávi, * et exaltávi sub lingua mea.
65:18 Iniquitátem si aspéxi in corde meo, * non exáudiet Dóminus.
65:19 Proptérea exaudívit Deus, * et atténdit voci deprecatiónis meæ.
65:20 Benedíctus Deus, * qui non amóvit oratiónem meam, et misericórdiam suam a me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Omnis terra adóret te, et psallat tibi: psalmum dicat nómini tuo, Dómine.
|
Nokturn II.
Ant. Wszystka ziemia niechaj ci się kłania.
Psalm 65 [4]
65:1 Wykrzykajcie Bogu, wszystka ziemio, psalm śpiewajcie imieniowi jego: * dajcie cześć chwale jego.
65:3 Mówcie Bogu: Jako straszne są sprawy twoje, Panie! * dla wielkości mocy twojéj będą kłamać przed tobą nieprzyjaciele twoi.
65:4 Wszystka ziemia niechaj ci się kłania, i niechaj ci śpiewa: * niech Psalm śpiewa imieniowi twemu.
65:5 Chodźcie, a oglądajcie dzieła Boże: * straszny w radach nad syny człowieczymi.
65:6 Który obrócił morze w suchą ziemię, przez rzekę przejdą nogą: * tam się będziem weselili w nim.
65:7 Który panuje w mocy swéj na wieki, oczy jego na narody patrzą: * którzy drażnią, niech się sami w sobie nie wynoszą.
65:8 Błogosławcie, narodowie, Boga naszego: * a dajcie słyszeć głos chwały jego.
65:9 Który położył do żywota duszę moję: * i nie dał na zachwianie nóg moich.
65:10 Albowiemeś doświadczył nas, Boże: * wypławiłeś nas ogniem, jako pławią śrebro.
65:11 Przywiodłeś nas w sidło, nakładłeś ucisków na grzbiety nasze: * wsadziłeś ludzie na głowy nasze.
65:12 Przeszliśmy przez ogień i przez wodę: * i wywiodłeś nas na ochłodę.
65:13 Wnidę do domu twego z całopaleniem: * oddam ci śluby moje, które wyraziły wargi moje.
65:14 I wymówiły usta moje, * w ucisku moim.
65:15 Całopalenia tłuste ofiaruję tobie, z kadzeniem baranów: * ofiarując woły z kozłami.
65:16 Chódźcie, słuchajcie wszyscy, którzy się Boga boicie: * a będę powiadał, jako wielkie rzeczy uczynił duszy mojéj.
65:17 Do niegom usty memi wołał, * i wywyższałem językiem moim.
65:18 Jeźlim patrzał na nieprawość w sercu mojem, * nie wysłucha Pan.
65:19 Przetoć wysłuchał Bóg, * i był pilen głosu modlitwy mojéj.
65:20 Błogosławiony Bóg, * który nie odrzucił modlitwy mojéj, i miłosierdzia swego odemnie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Wszystka ziemia niechaj ci się kłania, i niechaj ci śpiewa: niech Psalm śpiewa imieniowi twemu, Panie.
|
Ant. Reges Tharsis.
Psalmus 71 [5]
71:2 Deus, judícium tuum regi da: * et justítiam tuam fílio regis:
71:2 Judicáre pópulum tuum in justítia, * et páuperes tuos in judício.
71:3 Suscípiant montes pacem pópulo: * et colles justítiam.
71:4 Judicábit páuperes pópuli, et salvos fáciet fílios páuperum: * et humiliábit calumniatórem.
71:5 Et permanébit cum sole, et ante lunam, * in generatióne et generatiónem.
71:6 Descéndet sicut plúvia in vellus: * et sicut stillicídia stillántia super terram.
71:7 Oriétur in diébus ejus justítia, et abundántia pacis: * donec auferátur luna.
71:8 Et dominábitur a mari usque ad mare: * et a flúmine usque ad términos orbis terrárum.
71:9 Coram illo prócident Æthíopes: * et inimíci ejus terram lingent.
71:10 Reges Tharsis, et ínsulæ múnera ófferent: * reges Árabum et Saba dona addúcent.
71:11 Et adorábunt eum omnes reges terræ: * omnes gentes sérvient ei:
71:12 Quia liberábit páuperem a poténte: * et páuperem, cui non erat adjútor.
71:13 Parcet páuperi et ínopi: * et ánimas páuperum salvas fáciet.
71:14 Ex usúris et iniquitáte rédimet ánimas eórum: * et honorábile nomen eórum coram illo.
71:15 Et vivet, et dábitur ei de auro Arábiæ, et adorábunt de ipso semper: * tota die benedícent ei.
71:16 Et erit firmaméntum in terra in summis móntium, superextollétur super Líbanum fructus ejus: * et florébunt de civitáte sicut fænum terræ.
71:17 Sit nomen ejus benedíctum in sǽcula: * ante solem pérmanet nomen ejus.
71:17 Et benedicéntur in ipso omnes tribus terræ: * omnes gentes magnificábunt eum.
71:18 Benedíctus Dóminus, Deus Israël, * qui facit mirabília solus:
71:19 Et benedíctum nomen majestátis ejus in ætérnum: * et replébitur majestáte ejus omnis terra: fiat, fiat.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Reges Tharsis et ínsulæ múnera ófferent Regi Dómino.
|
Ant. Królowie Tarsis.
Psalm 71 [5]
71:2 Boże, daj sąd twój królowi: * a sprawiedliwość twoję synowi królewskiemu:
71:2 Aby sądził lud twój w sprawiedliwości, * a ubogie twe w rozsądku.
71:3 Niechaj przyjmą góry pokój ludowi: * a pagórki sprawiedliwość.
71:4 Będzie sądził ubogie z ludu, i wybawi syny ubogich: * a uniży potwarcę.
71:5 I będzie trwał z słońcem, i przed księżycem, * na pokolenie i pokolenie.
71:6 Znidzie jako deszcz na runo: * a jako krople na ziemię kapiące.
71:7 Wznidzie za dni jego sprawiedliwość, i obfitość pokoju: * aż zginie miesiąc.
71:8 I będzie panował od morza aż do morza: * i od rzeki aż do krajów okręgu ziemie.
71:9 Przed nim będą padać Murzynowie: * a nieprzyjaciele jego ziemię lizać będą.
71:10 Królowie Tarsys i wyspy przyniosą dary: * królowie Arabscy i Saba przywiozą upominki.
71:11 I będą mu się kłaniać wszyscy królowie ziemscy: * wszyscy narodowie będą mu służyć.
71:12 Albowiem wybawi ubogiego: * tak możnego i nędznego, który nie miał pomocnika.
71:13 Przepuści ubogiemu i niedostatecznemu: * a dusze ubogich zbawi.
71:14 Z lichwy i nieprawości wykupi dusze ich: * a imię ich uczciwe przed nim.
71:15 A będzie żył, i dadzą mu z złota Arabskiego, i będą się zawsze kłaniać dla niego: * cały dzień będą go błogosławić.
71:16 I będzie utwierdzenie na ziemi na wierzchu gór, podniesie się nad Liban urodzaj jego: * i rozkwitną się z miasta jako zioła polne.
71:17 Niechaj będzie imię jego na wieki błogosławione: * przed słońcem trwa imię jego.
71:17 I będą w nim błogosławione wszystkie pokolenia ziemskie: * wszyscy narodowie wielbić go będą.
71:18 Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, * który sam czyni dziwy:
71:19 I błogosławione imię majestatu jego na wieki: * i będzie napełniona majestatem jego wszystka ziemia: stań się, stań się.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Królowie Tarsis i wyspy przyniosą dary, Panu.
|
Ant. Omnes gentes.
Psalmus 85 [6]
85:1 Inclína, Dómine, aurem tuam, et exáudi me: * quóniam inops, et pauper sum ego.
85:2 Custódi ánimam meam, quóniam sanctus sum: * salvum fac servum tuum, Deus meus, sperántem in te.
85:3 Miserére mei, Dómine, quóniam ad te clamávi tota die: * lætífica ánimam servi tui, quóniam ad te, Dómine, ánimam meam levávi.
85:5 Quóniam tu, Dómine, suávis, et mitis: * et multæ misericórdiæ ómnibus invocántibus te.
85:6 Áuribus pércipe, Dómine, oratiónem meam: * et inténde voci deprecatiónis meæ.
85:7 In die tribulatiónis meæ clamávi ad te: * quia exaudísti me.
85:8 Non est símilis tui in diis, Dómine: * et non est secúndum ópera tua.
85:9 Omnes gentes quascúmque fecísti, vénient, et adorábunt coram te, Dómine: * et glorificábunt nomen tuum.
85:10 Quóniam magnus es tu, et fáciens mirabília: * tu es Deus solus.
85:11 Deduc me, Dómine, in via tua, et ingrédiar in veritáte tua: * lætétur cor meum ut tímeat nomen tuum.
85:12 Confitébor tibi, Dómine, Deus meus, in toto corde meo, * et glorificábo nomen tuum in ætérnum:
85:13 Quia misericórdia tua magna est super me: * et eruísti ánimam meam ex inférno inferióri.
85:14 Deus, iníqui insurrexérunt super me, et synagóga poténtium quæsiérunt ánimam meam: * et non proposuérunt te in conspéctu suo.
85:15 Et tu, Dómine, Deus miserátor et miséricors, * pátiens, et multæ misericórdiæ, et verax,
85:16 Réspice in me, et miserére mei, * da impérium tuum púero tuo: et salvum fac fílium ancíllæ tuæ.
85:17 Fac mecum signum in bonum, ut vídeant qui odérunt me, et confundántur: * quóniam tu, Dómine, adjuvísti me, et consolátus es me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Omnes gentes quascúmque fecísti, vénient, et adorábunt coram te, Dómine.
|
Ant. Wszyscy narodowie.
Psalm 85 [6]
85:1 Nakłoń, Panie, ucha twego, a wysłuchaj mię: * bomci ja jest nędzny i ubogi.
85:2 Strzeż dusze mojéj, bom święty jest: * zbaw sługę twego, Boże mój, nadzieję mającego w tobie.
85:3 Zmiłuj się nademną, Panie, bom do ciebie wołał cały dzień: * rozwesel duszę sługi twego, bom ku tobie, Panie, podniósł duszę moję.
85:5 Albowiemeś ty, Panie, słodki i cichy: * i wielce miłosierny ku wszystkim, którzy cię wzywają.
85:6 Wysłuchaj, Panie, modlitwę moję: * a przypilnuj głosu prośby mojéj.
85:7 W dzień ucisku mego wołałem do ciebie: * boś wysłuchał mię.
85:8 Niemasz tobie podobnego między bogi, Panie: * i niemasz według uczynków twoich.
85:9 Wszyscy narodowie, któreśkolwiek stworzył, przyjdą, a pokłonią się przed tobą, Panie: * i będą sławić imię twoje.
85:10 Albowiemeś ty wielki i czyniący cuda: * ty jesteś Bóg sam.
85:11 Prowadź mię, Panie, drogą twoją: a niechaj chodzę w prawdzie twojéj: * niech się weseli serce moje, aby się bało imienia twego.
85:12 Wyznawać ci będę, Panie, Boże mój, ze wszystkiego serca mego, * a będę wysławiał imię twe na wieki.
85:13 Bo miłosierdzie twoje wielkie jest nademną: * i wyrwałeś duszę moję z niższego piekła.
85:14 Boże, nieprawi powstali na mię, a zgromadzenie mocarzów szukało dusze mojéj: * i nie kładli ciebie przed oczyma swemi.
85:15 A ty, Panie, Bóg litościwy i miłościwy, * cierpliwy, i wielce miłosierny, i prawdziwy,
85:16 Wejrzyj na mię, a zmiłuj się nademną, * daj panowanie twoje słudze twemu: a zbaw syna służebnice twojéj.
85:17 Uczyń zemną znak ku dobremu, aby ujrzeli ci, którzy mię nienawidzą, a byli zawstydzeni: * iżeś ty. Panie, ratował mię, i pocieszyłeś mię.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Wszyscy narodowie, któreśkolwiek stworzył, przyjdą, a pokłonią się przed tobą, Panie.
|
℣. Reges Tharsis et ínsulæ múnera ófferent.
℟. Reges Arabum et Saba dona addúcent.
|
℣. Królowie Tarsis i wyspy przyniosą dary.
℟. Królowie arabscy i Saba przywiozą upominki.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádjuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Niech nas wpiera dobroć i miłosierdzie tego, który z Ojcem i Duchem Świętym żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.
Lectio 4
Sermo sancti Fulgéntii Epíscopi
Ex Serm. 5 qui est de Epiphania, sub initium
Ipse Deus, qui sibi in véteri testaménto primítias offérri mandávit, homo natus Géntium primítias suo cultui dedicávit. Pastóres fuérunt primítiæ Judæórum: Magi facti sunt primítiæ Géntium. Illi de próximo addúcti, isti de longínquo redúcti. Ubi est, ínquiunt, qui natus est Rex Judæórum? De Heróde rege Judæórum fílii jam fúerant nati. Archeláus natus est in palátio, Christus in diversório. Archeláus natus, est in lecto argénteo pósitus, Christus autem natus, in præsépio est brevíssimo collocátus: et tamen ille natus in palátio contémnitur, iste natus in diversório quæritur: ille a Magis nullátenus nominátur, iste invéntus supplíciter adorátur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Illumináre, illumináre Jerúsalem, quia venit lux tua:
* Et glória Dómini super te orta est.
℣. Et ambulábunt gentes in lúmine tuo, et reges in splendóre ortus tui.
℟. Et glória Dómini super te orta est.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Bóg Ojciec wszechmogący niech będzie nam przychylny i łaskawy. Amen.
Lekcja 4
From the Sermons of St. Fulgentius, Bishop of Ruspe.
5th on Twelfth-Day.
The same God Who in the Old Testament had commanded the first-fruits to be offered to Himself, being born as a man, Himself consecrated to His own worship the firstfruits of the nations. The Shepherds were the first-fruits of the Jews, and the wise men of the Gentiles. The first came from near at hand, the second from afar. Where is He, say they, that is born King of the Jews? Herod, the king of the Jews, had already had children. Archelaus was born in a palace, Christ at an inn; Archelaus was laid in a silver cradle, Christ in a manger. And yet the wise men sought, not Archelaus, but Christ; they did not even name him that was born in a palace, but when they found Him That lay in a manger, they fell down and worshipped Him.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Oświeć się, oświeć Jeruzalem, bo przyszła światłość twoja:
* A sława Pańska weszła nad tobą.
℣. I będą chodzić narodowie w światłości twojej, a królowie w jasności wejścia twojego.
℟. A sława Pańska weszła nad tobą.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.
Lectio 5
Quis est iste Rex Judæórum? Páuperet dives, húmilis et sublímis. Quis est iste Rex Judæórum, qui portátur ut párvulus, adorátur ut Deus? Parvus in præsépio, imménsus in cælo: vilis in pannis, pretiósus in stellis. Quid est quod sic turbáris, Heródes? Rex iste, qui natus est, non venit reges pugnándo superáre, sed moriéndo mirabíliter subjugáre. Nec ídeo natus est, ut tibi succédat, sed ut in eum mundus fidéliter credat. Venit ergo, non ut pugnet vivus, sed ut triúmphet occísus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Omnes de Saba vénient, aurum et thus deferéntes, et laudem Dómino annuntiántes,
* Allelúja, allelúja, allelúja.
℣. Reges Tharsis et ínsulæ múnera ófferent, reges Arabum et Saba dona addúcent.
℟. Allelúja, allelúja, allelúja.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Chrystus obdarzy nas radością życia wiecznego. Amen.
Lekcja 5
Who is the King of the Jews? The Poor and the Rich, the Lowly and the Exalted One. Who is the King of the Jews? He Who, being carried at the breast, is adored as the Eternal; He Who lieth tiny in the manger, and is He Whom the heavens cannot contain; He Who is meanly wrapped in swaddling clothes, and is more glorious than all the stars. Why art thou troubled, O Herod? He that is born King of the Jews cometh not by carnal warfare to conquer other kings, but by a marvellous working, by dying, to subdue them to Himself. He is not born to be thy successor, but that the world may faithfully believe in Him. He cometh, not that He may fight in the flesh, but that He may conquer through the suffering of death.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Wszyscy z Saby przyjdą, złoto i kadzidło przynosząc, a chwałę Panu opowiadając.
* Alleluja, alleluja, alleluja.
℣. Królowie Tarsis i wyspy przyniosą dary, królowie arabscy i Saba przywiozą upominki.
℟. Alleluja, alleluja, alleluja.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.
Lectio 6
Puer iste, qui nunc a Magis dícitur Rex Judæórum, idem Creátor est, et Dóminus Angelórum. Quaprópter cujus times infántiam nascéntis, magis timére debes omnipoténtiam judicántis. Noli eum timére regni tui successórem, sed time infidelitátis tuæ justíssimum damnatórem. Ite, inquit, et renuntiáte mihi, ut et ego véniens adórem eum. O callíditas ficta, o incredúlitas ímpia, o nequítia fraudulénta! Sanguis Innocéntium, quem crudéliter effudísti, attestátur quid de hoc púero voluísti.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Magi véniunt ab Oriénte Jerosólymam, quæréntes, et dicéntes: Ubi est qui natus est, cujus stellam vídimus?
* Et vénimus adoráre Dóminum.
℣. Vídimus stellam ejus in Oriénte.
℟. Et vénimus adoráre Dóminum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Et vénimus adoráre Dóminum.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Bóg wznieci w sercach naszych ogień swojej miłości. Amen.
Lekcja 6
The little Child, Whom the wise men call the King of the Jews, is the Maker and Lord of Angels. If thou fearest Him at His birth, thou hast more reason to fear Him as the Almighty Judge. Fear Him, not as a pretender to thy kingdom, but fear Him as Him Who will pass a most just sentence of condemnation on thee because thou hast not believed in Him. Go, said Herod, and bring me word again, that I may come and worship Him also. We know thy cunning lying, thy godless unbelief, thine iniquitous treachery. The blood of the innocents which thou didst cruelly shed, is witness to us of what thou wouldst have done to Him.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Oto Mędrcy ze wschodu słońca przybyli do Jerozolimy, mówiąc: Gdzie jest, który się narodził, widzieliśmy gwiazdę jego?
* I przyjechaliśmy pokłonić się Panu.
℣. Widzieliśmy gwiazdę jego na wschód słońca.
℟. I przyjechaliśmy pokłonić się Panu.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. I przyjechaliśmy pokłonić się Panu.
|
Nocturn III.
Ant. Homo natus est.
Psalmus 86 [7]
86:1 Fundaménta ejus in móntibus sanctis: * díligit Dóminus portas Sion super ómnia tabernácula Jacob.
86:3 Gloriósa dicta sunt de te, * cívitas Dei.
86:4 Memor ero Rahab, et Babylónis * sciéntium me.
86:4 Ecce, alienígenæ, et Tyrus, et pópulus Æthíopum, * hi fuérunt illic.
86:5 Numquid Sion dicet: Homo, et homo natus est in ea: * et ipse fundávit eam Altíssimus?
86:6 Dóminus narrábit in scriptúris populórum, et príncipum: * horum, qui fuérunt in ea.
86:7 Sicut lætántium ómnium * habitátio est in te.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Homo natus est in ea, et ipse fundávit eam Altíssimus.
|
Nokturn III.
Ant. Człowiek narodził się.
Psalm 86 [7]
86:1 Fundamenty jego na górach świętych: * miłuje Pan bramy Syon nade wszystkie przybytki Jakób.
86:3 Sławne rzeczy powiedziano o tobie, * miasto Boże.
86:4 Wspomnię na Rahab, i na Babilon, * którzy mię znają.
86:4 Oto cudzoziemcy i Tyr i lud Murzyński, * ci tam byli.
86:5 Izali Syonowi mówić nie będą: Człowiek i człowiek narodził się w nim: * a sam je Najwyższy ugruntował?
86:6 Pan wypowie w pismach narodów i książąt: * tych, którzy w nim byli.
86:7 Jako weselących się wszystkich * mieszkanie jest w tobie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Człowiek narodził się w nim: a sam je Najwyższy ugruntował.
|
Ant. Adoráte Dóminum.
Psalmus 95 [8]
95:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * cantáte Dómino, omnis terra.
95:2 Cantáte Dómino, et benedícite nómini ejus: * annuntiáte de die in diem salutáre ejus.
95:3 Annuntiáte inter gentes glóriam ejus, * in ómnibus pópulis mirabília ejus.
95:4 Quóniam magnus Dóminus, et laudábilis nimis: * terríbilis est super omnes deos.
95:5 Quóniam omnes dii géntium dæmónia: * Dóminus autem cælos fecit.
95:6 Conféssio, et pulchritúdo in conspéctu ejus: * sanctimónia et magnificéntia in sanctificatióne ejus.
95:7 Afférte Dómino, pátriæ géntium, afférte Dómino glóriam et honórem: * afférte Dómino glóriam nómini ejus.
95:8 Tóllite hóstias, et introíte in átria ejus: * adoráte Dóminum in átrio sancto ejus.
95:9 Commoveátur a fácie ejus univérsa terra: * dícite in géntibus quia Dóminus regnávit.
95:10 Étenim corréxit orbem terræ qui non commovébitur: * judicábit pópulos in æquitáte.
95:11 Læténtur cæli, et exsúltet terra: commoveátur mare, et plenitúdo ejus: * gaudébunt campi, et ómnia quæ in eis sunt.
95:12 Tunc exsultábunt ómnia ligna silvárum a fácie Dómini, quia venit: * quóniam venit judicáre terram.
95:13 Judicábit orbem terræ in æquitáte, * et pópulos in veritáte sua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Adoráte Dóminum, allelúja: in aula sancta ejus, allelúja.
|
Ant. Kłaniajcie się Panu.
Psalm 95 [8]
95:1 Śpiewajcie Panu pieśń nową: * śpiewajcie Panu, wszystka ziemio.
95:2 Śpiewajcie Panu, a błogosławcie imieniowi jego: * opowiadajcie ode dnia do dnia zbawienia jego.
95:3 Opowiadajcie między narody chwałę jego, * między wszystkimi ludźmi dziwy jego.
95:4 Iż wielki Pan i bardzo chwalebny: * straszliwy jest nade wszystkie bogi.
95:5 Albowiem wszyscy bogowie pogańscy czarci: * ale Pan niebiosa uczynił.
95:6 Wyznawanie i piękność przed oblicznością jego: * świętość i wielmożność w świętobliwości jego.
95:7 Przynoście Panu pokolenia pogańskie, przynoście Panu cześć i chwałę: * przynoście Panu chwałę imieniowi jego.
95:8 Bierzcie ofiary, a wchodźcie do sieni jego: * kłaniajcie się Panu w sieni świętéj jego.
95:9 Niech się wzruszy od obliczności jego wszystka ziemia: * powiadajcie między narody, iż Pan królował.
95:10 Albowiem naprawił okrąg ziemie, który się nie poruszy: * będzie ludzie sądził w sprawiedliwości.
95:11 Niech się weselą niebiosa, a niech się raduje ziemia: niech się wzruszy morze i pełność jego: * rozradują się pola i wszystko, co jest na nich.
95:12 Tedy skakać będą wszystkie drzewa leśne przed Panem, że przyszedł: * bo przyszedł sądzić ziemię.
95:13 Będzie sądził świat w sprawiedliwości, * a narody według prawdy swojéj.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Kłaniajcie się Panu, alleluja: na dworze świętym jego, alleluja.
|
Ant. Adoráte Deum.
Psalmus 96 [9]
96:1 Dóminus regnávit, exsúltet terra: * læténtur ínsulæ multæ.
96:2 Nubes, et calígo in circúitu ejus: * justítia, et judícium corréctio sedis ejus.
96:3 Ignis ante ípsum præcédet, * et inflammábit in circúitu inimícos ejus.
96:4 Illuxérunt fúlgura ejus orbi terræ: * vidit, et commóta est terra.
96:5 Montes, sicut cera fluxérunt a fácie Dómini: * a fácie Dómini omnis terra.
96:6 Annuntiavérunt cæli justítiam ejus: * et vidérunt omnes pópuli glóriam ejus.
96:7 Confundántur omnes, qui adórant sculptília: * et qui gloriántur in simulácris suis.
96:7 Adoráte eum, omnes Ángeli ejus: * audívit, et lætáta est Sion.
96:8 Et exsultavérunt fíliæ Judæ, * propter judícia tua, Dómine:
96:9 Quóniam tu Dóminus Altíssimus super omnem terram: * nimis exaltátus es super omnes deos.
96:10 Qui dilígitis Dóminum, odíte malum: * custódit Dóminus ánimas sanctórum suórum, de manu peccatóris liberábit eos.
96:11 Lux orta est justo, * et rectis corde lætítia.
96:12 Lætámini, justi, in Dómino: * et confitémini memóriæ sanctificatiónis ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Adoráte Deum, allelúja: omnes Angeli ejus, allelúja.
|
Ant. Kłaniajcie się Bogu.
Psalm 96 [9]
96:1 Pan króluje, niech się raduje ziemia: * niech się weselą wyspy mnogie.
96:2 Obłok i mgła około niego: * sprawiedliwość i sąd naprawienie stolice jego.
96:3 Ogień przed nim uprzedzi, * i zapali wokoło nieprzyjacioły jego.
96:4 Oświeciły błyskawice jego okrąg ziemie: * ujrzała i zadrżała ziemia.
96:5 Góry się jako wosk rozpłynęły przed obliczem Pańskiem: * przed obliczem Pana wszystka ziemia.
96:6 Oznajmiły niebiosa sprawiedliwość jego: * i oglądali wszyscy ludzie chwałę jego.
96:7 Niech będą zawstydzeni wszyscy, którzy służą rycinom: * i którzy się chlubią w bałwanach swoich.
96:7 Kłaniajcie się mu wszyscy Aniołowie jego: * usłyszał, i uweselił się Syon.
96:8 I rozradowały się córki Judzkie, * dla sądów twoich, Panie:
96:9 Albowiem tyś Pan najwyższy nade wszystką ziemią: * bardzoś wywyższony nade wszystkie bogi.
96:10 Którzy miłujecie Pana, miejcież złość w nienawiści: * strzeże Pan dusz świętych swoich, wyrwie je z ręki grzesznika.
96:11 Światłość weszła sprawiedliwemu, * a wesele ludziom prawego serca.
96:12 Weselcie się sprawiedliwi w Panu: * a wysławiajcie pamiątkę świętobliwości jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Kłaniajcie się Bogu, alleluja: wszyscy aniołowie jego, alleluja.
|
℣. Adoráte Dóminum, allelúja.
℟. In aula sancta ejus, allelúja.
|
℣. Kłaniajcie się Panu, alleluja.
℟. Na dworze świętym jego, alleluja.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Z kajdan grzechów naszych niech nas uwolni wszechmogący i miłosierny Pan. Amen.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.
Lectio 7
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum
Matt 2:1-12
Cum natus esset Jesus in Béthlehem Juda in diébus Heródis regis, ecce Magi ab Oriénte venérunt Jerosólymam, dicéntes: Ubi est qui natus est Rex Judæórum? Et réliqua.
Homilía sancti Ambrósii Epíscopi
Liber 2 in Lucam cap. 2, post init.
Quæ sunt ista veræ fídei múnera? Aurum Regi, thus Deo, myrrha defúncto. Aliud enim Regis insígne, áliud divínæ sacraméntum potestátis, áliud honor est sepultúræ, quæ non corrúmpat corpus mórtui, sed resérvet. Nos quoque, qui hæc audímus et légimus, de thesáuris nostris tália, fratres, múnera proferámus. Habémus enim thesáurum in vasis fictílibus. Si ígitur in teípso quod es, non ex te debes æstimáre, sed ex Christo: quanto magis in Christo non tua debes æstimáre, sed Christi?
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Stella, quam víderant Magi in Oriénte, antecedébat eos, donec venírent ad locum, ubi puer erat.
* Vidéntes autem eam, gavísi sunt gáudio magno.
℣. Et intrántes domum, invenérunt púerum cum María matre ejus, et procidéntes adoravérunt eum.
℟. Vidéntes autem eam, gavísi sunt gáudio magno.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Czytanie Ewangelii niech będzie nam zbawieniem i obroną. Amen.
Lekcja 7
From the Holy Gospel according to Matthew
Matt 2:1-12
When Jesus therefore was born in Bethlehem of Juda, in the days of king Herod, behold, there came wise men from the east to Jerusalem. Saying, Where is he that is born king of the Jews? And so on.
Homily by St. Ambrose, Bishop of Milan.
Book ii. on Luke ii.
What are the gifts of the faithful and true? Gold to our King, frankincense to our God, and myrrh to Him Who died for us. The first is that whereof are made the royal honours of kings, the second is that mystic offering which is used in the worship of the Divine Power, and the third is that wherewith we pay respect to the dead, whose bodies it keepeth from corruption. My brethren, let us who hear and read these things, make offering out of what treasures we have albeit we have it in earthen vessels. 2 Cor. iv. 7. If we confess that all that we have, we have, not from ourselves, but from Christ, how much more should we confess that whatever we have is not our own, but Christ's?
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Gwiazda, którą Mędrcy widzieli na Wschodzie, wyprzedzała ich, aż przybyli na miejsce, gdzie było Dziecię:
* A ujrzawszy ją, uradowali się radością bardzo wielką.
℣. I wszedłszy w dom, znaleźli Dziecię z Maryją, Matką Jego, i upadłszy, pokłonili się Jemu.
℟. A ujrzawszy ją, uradowali się radością bardzo wielką.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Divínum auxílium máneat semper nobíscum. Amen.
Lectio 8
Ergo Magi de thesáuris suis ófferunt múnera. Vultis scire quam bonum méritum hábeant? Stella ab his vidétur: ubi Heródes est, non vidétur; ubi Christus est, rursus vidétur, et viam demónstrat. Ergo stella hæc via est, et via Christus: quia secúndum incarnatiónis mystérium Christus est stella. Oriétur enim stella ex Jacob, et exsúrget homo ex Israël. Dénique ubi Christus, et stella est. Ipse enim est stella spléndida et matutína. Sua ígitur ipse luce se signat.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Vidéntes stellam Magi, gavísi sunt gáudio magno:
* Et intrántes domum invenérunt púerum cum María matre ejus, et procidéntes adoravérunt eum: * Et apértis thesáuris suis obtulérunt ei múnera, aurum, thus, et myrrham.
℣. Stella, quam víderant Magi in Oriénte, antecedébat eos, usque dum véniens staret supra ubi erat puer.
℟. Et intrántes domum invenérunt púerum cum María matre ejus, et procidéntes adoravérunt eum:
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Et apértis thesáuris suis obtulérunt ei múnera, aurum, thus, et myrrham.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Pomoc Boża niech będzie z nami zawsze. Amen.
Lekcja 8
The wise men out of their treasures presented unto Him gifts. Wilt thou know how pleasing to Him they were? The star appeared to them, but disappeared when it came near Herod. Then it appeareth to them again, leading them on the way that led to Christ. This star then was the way, and we know that Christ calleth Himself the Way. John xiv. 6. And truly also in the mystery of His Incarnation He is called a Star; as it is written There shall come forth a Star out of Jacob, and a Man shall rise out of Israel. Where Christ is, there is a Star; yea, He is Himself the bright and morning Star. Apoc. xxii. 16. And the light that leadeth to Jesus is His own.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Mędrcy, ujrzawszy gwiazdę, uradowali się radością bardzo wielką:
* I wszedłszy w dom, znaleźli Dziecię z Maryją, Matką Jego, i upadłszy, pokłonili się Jemu: * A otworzywszy skarby swe, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę.
℣. Gwiazda, którą Mędrcy widzieli na Wschodzie, wyprzedzała ich, aż zatrzymała się nad miejscem, gdzie było Dziecię.
℟. I wszedłszy w dom, znaleźli Dziecię z Maryją, Matką Jego, i upadłszy, pokłonili się Jemu:
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. A otworzywszy skarby swe, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.
Lectio 9
Accipe áliud documéntum. Alia venérunt via Magi, ália rédeunt. Qui enim Christum víderant, Christum intelléxerant; melióres útique, quam vénerant, revertúntur. Duæ quippe sunt viæ: una, quæ ducit ad intéritum; alia, quæ ducit ad regnum. Illa peccatórum est, quæ ducit ad Heródem: hæc Christus est, qua redítur ad pátriam. Hic enim temporális est incolátus, sicut scriptum est: Multum íncola facta est ánima mea.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
Fit reverentia Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * majestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ majestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Judex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Król Aniołów zaprowadzi swój lud do królestwa na wysokości. Amen.
Lekcja 9
Remark another point. The wise men came by one way and departed by another. They that had seen Christ, knew Christ, and they departed better than they came. There are two ways, the one which leadeth to destruction, the other which leadeth to the kingdom; the one is the way of sin, which leadeth to Herod; the other is Christ, the true Way, Who leadeth us home to the fatherland, from that journeying here, whereof it is said My soul hath long dwelt as an exile. (Ps. cxix. 5.)
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Te Deum
Ciebie, Boże, chwalimy: * ciebie, Panie, wysławiamy.
Tobie, Ojcu Przedwiecznemu * wszystka ziemia cześć oddaje.
Tobie wszyscy Aniołowie, * Tobie niebiosa i wszystkie Moce:
Tobie Cherubini i Serafini * nieustannym głoszą pieniem:
Ukłonić się Święty, Święty, Święty * Pan Bóg Zastępów.
Pełne są niebiosa i ziemia * majestatu chwały Twojej.
Ciebie przesławny * chór Apostołów,
Ciebie Proroków * poczet chwalebny,
Ciebie wychwala * Męczenników zastęp świetlany.
Ciebie po wszystkiej ziemi * wysławia Kościół święty,
Ojca * niezmierzonego majestatu;
Godnego uwielbienia prawdziwego * i Jedynego Twojego Syna;
Świętego także * Ducha Pocieszyciela.
Tyś Królem chwały, * o Chryste,
Tyś Ojca * Synem Przedwiecznym.
Ukłonić się Ty, dla zbawienia naszego biorąc człowieczeństwo: * nie wahałeś się wstąpić w łono Dziewicy.
Ty, skruszywszy żądło śmierci, * otworzyłeś wierzącym królestwo niebios.
Ty po prawicy Boga zasiadasz, * w Ojcowskiej chwale.
Ty przyjdziesz jako Sędzia * tak wszyscy wierzymy.
Poniższy werset odmawia się klęcząc
Błagamy Cię przeto, dopomóż swym sługom, * których najdroższą Krwią odkupiłeś.
Policz ich między świętych Twoich * w wiekuistej chwale.
Zachowaj lud swój, o Panie, * i błogosław dziedzictwu swojemu.
I rządź nimi, * i wywyższaj ich aż na wieki.
Po wszystkie dni * błogosławimy Ciebie.
Ukłonić się, jeśli jest taki zwyczaj I wysławiamy imię Twe na wieki, * na wieki bez końca.
Racz, Panie, w dniu dzisiejszym * zachować nas od grzechu.
Zmiłuj się nad nami, Panie, * zmiłuj się nad nami.
Niech miłosierdzie Twoje, Panie, okaże się nad nami, * jako my w Tobie ufność pokładamy.
W Tobie, o Panie, złożyłem nadzieję: * nie będę zawstydzon na wieki.
|
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
|
Opuścić resztę, jeśli Laudesy nie są odmawiane osobno.
|
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui hodiérna die Unigénitum tuum géntibus stella duce revelásti: concéde propítius; ut qui jam te ex fide cognóvimus, usque ad contemplándam spéciem tuæ celsitúdinis perducámur.
Per eúmdem Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Sanktorału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Boże, któryś przez ukazanie się gwiazdy objawił poganom Jednorodzonnego Syna swego, spraw łaskawie, abyśmy, znając Cię już przez wiarę, mogli dojść do oglądania piękności Majestatu Twego w niebie.
Przez tegoż naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
|