|
Ante Divinum officium |
Incipit
Si Matutinum a Laudibus separatur, tunc dicitur secreto:
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Secus absolute incipiuntur, ut sequitur:
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
|
Początek
Jeżeli Jutrznia i Laudesy są rozdzielone, to odmawia się je po cichu:
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna; Pan z Tobą: błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
W przeciwnym razie godzina rozpoczyna się bezpośrednio w następujący sposób:
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmi {Psalmi & antiphonæ ex Psalterio secundum diem}
Ant. Allelúja.
Psalmus 97 [1]
97:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * quia mirabília fecit.
97:1 Salvávit sibi déxtera ejus: * et brácchium sanctum ejus.
97:2 Notum fecit Dóminus salutáre suum: * in conspéctu géntium revelávit justítiam suam.
97:3 Recordátus est misericórdiæ suæ, * et veritátis suæ dómui Israël.
97:3 Vidérunt omnes términi terræ * salutáre Dei nostri.
97:4 Jubiláte Deo, omnis terra: * cantáte, et exsultáte, et psállite.
97:5 Psállite Dómino in cíthara, in cíthara et voce psalmi: * in tubis ductílibus, et voce tubæ córneæ.
97:6 Jubiláte in conspéctu regis Dómini: * moveátur mare, et plenitúdo ejus: orbis terrárum, et qui hábitant in eo.
97:8 Flúmina plaudent manu, simul montes exsultábunt a conspéctu Dómini: * quóniam venit judicáre terram.
97:9 Judicábit orbem terrárum in justítia, * et pópulos in æquitáte.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy {Psalmy, antyfony z Psałterza według dnia}
Ant. Alleluja.
Psalm 97 [1]
97:1 Śpiewajcie Panu pieśń nową, * bo uczynił dziwy.
97:1 Wspomogła Go prawica Jego * i ramię święte Jego.
97:2 Objawił Pan zbawienie swoje, * przed oczyma pogan ukazał sprawiedliwość swoją.
97:3 Wspomniał na miłosierdzie swoje * i na prawdę swą domowi Izraela.
97:3 Oglądały wszystkie krańce ziemi * zbawienie Boga naszego.
97:4 Wykrzykujcie Panu, cała ziemio, * śpiewajcie i weselcie się i grajcie.
97:5 Grajcie Panu na cytrze, na cytrze i głosem psalmu: * na puzonach i na kornetach głośnych.
97:6 Wykrzykujcie przed obliczem króla Pana: * niech się poruszy morze i pełność jego: okrąg ziemi, i mieszkający na nim.
97:8 Rzeki będą klaskać rękami, góry społem będą się weselić przed obliczem Pana, * bo przyszedł sądzić ziemię.
97:9 Będzie sądził świat w sprawiedliwości * i narody w prawości.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 89 [2]
89:1 Dómine, refúgium factus es nobis: * a generatióne in generatiónem.
89:2 Priúsquam montes fíerent, aut formarétur terra et orbis: * a sǽculo et usque in sǽculum tu es, Deus.
89:3 Ne avértas hóminem in humilitátem: * et dixísti: Convertímini, fílii hóminum.
89:4 Quóniam mille anni ante óculos tuos, * tamquam dies hestérna, quæ prætériit,
89:5 Et custódia in nocte, * quæ pro níhilo habéntur, eórum anni erunt.
89:6 Mane sicut herba tránseat, mane flóreat, et tránseat: * véspere décidat, indúret et aréscat.
89:7 Quia defécimus in ira tua, * et in furóre tuo turbáti sumus.
89:8 Posuísti iniquitátes nostras in conspéctu tuo: * sǽculum nostrum in illuminatióne vultus tui.
89:9 Quóniam omnes dies nostri defecérunt: * et in ira tua defécimus.
89:9 Anni nostri sicut aránea meditabúntur: * dies annórum nostrórum in ipsis, septuagínta anni.
89:10 Si autem in potentátibus, octogínta anni: * et ámplius eórum, labor et dolor.
89:10 Quóniam supervénit mansuetúdo: * et corripiémur.
89:11 Quis novit potestátem iræ tuæ: * et præ timóre tuo iram tuam dinumeráre?
89:12 Déxteram tuam sic notam fac: * et erudítos corde in sapiéntia.
89:13 Convértere, Dómine, úsquequo? * et deprecábilis esto super servos tuos.
89:14 Repléti sumus mane misericórdia tua: * et exsultávimus, et delectáti sumus ómnibus diébus nostris.
89:15 Lætáti sumus pro diébus, quibus nos humiliásti: * annis, quibus vídimus mala.
89:16 Réspice in servos tuos, et in ópera tua: * et dírige fílios eórum.
89:17 Et sit splendor Dómini, Dei nostri, super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos: * et opus mánuum nostrárum dírige.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 89 [2]
89:1 Panie, stałeś się nam ucieczką * z pokolenia na pokolenie.
89:2 Pierwej niźli stanęły góry, albo ziemia i świat był stworzony: * od wieku do wieku Ty jesteś Boże.
89:3 Nie obracaj w poniżenie człowieka, * i rzekłeś: Nawracajcie się synowie człowieczy.
89:4 Albowiem tysiąc lat przed oczyma Twymi * to jak dzień wczorajszy, który przeminął.
89:5 I straż nocna: * jak to, co nic nie warte, ich lata będą.
89:6 Rano jak trawa przemija, rano kwitnie i przemija, * wieczorem upada, twardnieje i schnie.
89:7 Bo omdleliśmy od gniewu Twojego, * i Twoim oburzeniem jesteśmy strwożeni.
89:8 Położyłeś nieprawości nasze przed oczyma swymi, * wiek nasz przed jasnością oblicza Twego.
89:9 Albowiem wszystkie dni nasze ustały, * i omdleliśmy od gniewu Twojego.
89:9 Lata nasze jak pajęczyna będą poczytane: * dni życia naszego jest siedemdziesiąt lat.
89:10 A jeśli u mocnych, osiemdziesiąt lat, * a co nadto więcej, to trud i boleść.
89:10 Albowiem łaskawość nadchodzi * i będziemy karani.
89:11 Któż zna moc gniewu Twego * i kto wobec bojaźni przed Tobą srogość Twą zmierzy?
89:12 Prawicę Twoją daj tedy poznać * i wyćwiczonych sercem w mądrości.
89:13 Zwróć się, o Panie. Dokądże? * I daj się ubłagać sługom Twoim.
89:14 Rano byliśmy napełnieni miłosierdziem Twoim * i radowaliśmy się, i weseliliśmy się po wszystkie dni nasze.
89:15 Weseliliśmy się za dni, w któreś nas poniżył, * za lata, w których widzieliśmy zło.
89:16 Wejrzyj na sługi swoje i na dzieła swoje, * i prowadź synów ich.
89:17 A niech będzie jasność Pana, Boga naszego, nad nami, i dziełami rąk naszych kieruj nad nami, * i dziełem rąk naszych kieruj.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 35 [3]
35:2 Dixit injústus ut delínquat in semetípso: * non est timor Dei ante óculos ejus.
35:3 Quóniam dolóse egit in conspéctu ejus: * ut inveniátur iníquitas ejus ad ódium.
35:4 Verba oris ejus iníquitas, et dolus: * nóluit intellégere ut bene ágeret.
35:5 Iniquitátem meditátus est in cubíli suo: * ástitit omni viæ non bonæ, malítiam autem non odívit.
35:6 Dómine, in cælo misericórdia tua: * et véritas tua usque ad nubes.
35:7 Justítia tua sicut montes Dei: * judícia tua abýssus multa.
35:7 Hómines, et juménta salvábis, Dómine: * quemádmodum multiplicásti misericórdiam tuam, Deus.
35:8 Fílii autem hóminum, * in tégmine alárum tuárum sperábunt.
35:9 Inebriabúntur ab ubertáte domus tuæ: * et torrénte voluptátis tuæ potábis eos.
35:10 Quóniam apud te est fons vitæ: * et in lúmine tuo vidébimus lumen.
35:11 Præténde misericórdiam tuam sciéntibus te, * et justítiam tuam his, qui recto sunt corde.
35:12 Non véniat mihi pes supérbiæ: * et manus peccatóris non móveat me.
35:13 Ibi cecidérunt qui operántur iniquitátem: * expúlsi sunt, nec potuérunt stare.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 35 [3]
35:2 Rzekł niesprawiedliwy sam w sobie, że będzie grzeszył, * nie masz bojaźni Bożej przed oczyma jego.
35:3 Albowiem zdradliwie działał przed obliczem Jego, * tak że się znalazła nieprawość jego w nienawiści.
35:4 Słowa ust jego oto nieprawość i zdrada, * nie chciał zrozumieć, aby dobrze czynić.
35:5 Nieprawość obmyślał na łożu swoim, * stał przy wszelkiej drodze niedobrej, a zła nie miał w nienawiści.
35:6 Panie, w niebie miłosierdzie Twoje, * a prawda Twoja aż pod obłoki.
35:7 Sprawiedliwość Twoja jak góry Boże, * sądy Twoje jak przepaść wielka.
35:7 Ludzi i bydlęta zbawisz, Panie: * jakże rozmnożyłeś miłosierdzie Twoje, Boże.
35:8 A synowie człowieczy * w cieniu skrzydeł Twoich nadzieję mieć będą.
35:9 Będą upojeni obfitością domu Twego * i strumieniem rozkoszy Twojej napoisz ich.
35:10 Albowiem u Ciebie jest zdrój żywota, * a w światłości Twojej będziemy oglądać światłość.
35:11 Rozciągnij miłosierdzie Twoje nad tymi, którzy Cię znają, * a sprawiedliwość Twoją nad tymi, którzy są prawego serca.
35:12 Niech nie następuje na mnie noga pychy, * a ręka grzesznego niech mnie nie porusza.
35:13 Tam upadli, którzy czynią nieprawość: * wygnani są i nie mogli się ostać.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Canticum Jeremiæ [4]
Jer 31:10-18
31:10 Audíte verbum Dómini, gentes, * et annuntiáte in ínsulis, quæ procul sunt,
31:11 Et dícite: Qui dispérsit Israël, congregábit eum: * et custódiet eum sicut pastor gregem suum.
31:12 Redémit enim Dóminus Jacob, * et liberávit eum de manu potentióris.
31:13 Et vénient, et laudábunt in monte Sion: * et cónfluent ad bona Dómini,
31:14 Super fruménto, et vino, et óleo, * et fœtu pécorum et armentórum:
31:15 Erítque ánima eórum quasi hortus irríguus, * et ultra non esúrient.
31:16 Tunc lætábitur virgo in choro, * júvenes et senes simul:
31:17 Et convértam luctum eórum in gáudium, * et consolábor eos, et lætificábo a dolóre suo.
31:18 Et inebriábo ánimam sacerdótum pinguédine: * et pópulus meus bonis meis adimplébitur.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Kantyk Jeremiasza [4]
Jr 31:10-18
31:10 Słuchajcie słowa Pańskiego, narodowie, * a opowiadajcie na wyspach, które są daleko,
31:11 I mówcie: Który rozproszył Izraela, zgromadzi go: * i będzie go strzegł, jako pasterz trzody swéj.
31:12 Bo Pan odkupił Jakóba, * a wybawił go z ręki mocniejszego.
31:13 I przyjdą i chwalić będą na górze Syon: * i zbiorą się do dóbr Pańskich.
31:14 Na zboże i na wino i na oliwę, * i na płód bydła i stada:
31:15 A będzie dusza ich jako ogród wilgotny, * i nie będą już więcéj łaknąć.
31:16 Tedy się będzie weseliła panna w tańcu, * młodzieńcy i starcy społem:
31:17 I obrócę płacz ich w wesele, * i pocieszę je i rozweselę od smutku ich.
31:18 I opoję duszę kapłanów tłustością: * a lud mój będzie nasycon dobrami memi, mówi Pan.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 146 [5]
146:1 Laudáte Dóminum quóniam bonus est psalmus: * Deo nostro sit jucúnda, decóraque laudátio.
146:2 Ædíficans Jerúsalem Dóminus: * dispersiónes Israélis congregábit.
146:3 Qui sanat contrítos corde: * et álligat contritiónes eórum.
146:4 Qui númerat multitúdinem stellárum: * et ómnibus eis nómina vocat.
146:5 Magnus Dóminus noster, et magna virtus ejus: * et sapiéntiæ ejus non est númerus.
146:6 Suscípiens mansuétos Dóminus: * humílians autem peccatóres usque ad terram.
146:7 Præcínite Dómino in confessióne: * psállite Deo nostro in cíthara.
146:8 Qui óperit cælum núbibus: * et parat terræ plúviam.
146:8 Qui prodúcit in móntibus fænum: * et herbam servitúti hóminum.
146:9 Qui dat juméntis escam ipsórum: * et pullis corvórum invocántibus eum.
146:10 Non in fortitúdine equi voluntátem habébit: * nec in tíbiis viri beneplácitum erit ei.
146:11 Beneplácitum est Dómino super timéntes eum: * et in eis, qui sperant super misericórdia ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúja, allelúja, allelúja.
|
Psalm 146 [5]
146:1 Chwalcie Pana, bo dobry jest psalm: * Bogu naszemu niech będzie wdzięczna i ozdobna chwała.
146:2 Pan buduje Jeruzalem, * rozproszonych Izraela zgromadzi.
146:3 On uzdrawia złamanych na duchu * i zawiązuje ich rany.
146:4 On liczy mnóstwo gwiazd * i wszystkim imiona daje.
146:5 Wielki Pan nasz i wielka moc Jego, * a mądrości Jego nie masz liczby.
146:6 Podnosi Pan cichych, * a grzeszników poniża aż do ziemi.
146:7 Zanućcież Panu chwałę, * grajcie Bogu naszemu na cytrze.
146:8 On okrywa niebo obłokami, * i ziemi deszcz gotuje.
146:8 On czyni, że rośnie trawa po górach * i zioła dla posługi ludzkiej.
146:9 On daje bydłu żywność jego * i kruczętom wzywającym Go.
146:10 Nie lubuje się w sile koni * ani w goleniach męża ma upodobanie.
146:11 Lubuje się Pan w tych, którzy się Go boją, * i w tych, którzy nadzieję mają w miłosierdziu Jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Alleluja, alleluja, alleluja.
|
Capitulum Hymnus Versus {ex Commune aut Festo}
Gen 49:26
Benedictiónes patris tui confortátæ sunt benedictiónibus patrum ejus, donec veníret Desidérium cóllium æternórum: fiant in cápite Joseph, et in vértice Nazarǽi inter fratres suos.
℟. Deo grátias.
Hymnus
Cǽlitum Joseph, decus atque nostræ
Certa spes vitæ, columénque mundi,
Quas tibi læti cánimus, benígnus
Súscipe laudes.
Te Sator rerum státuit pudícæ
Vírginis sponsum, voluítque Verbi
Te patrem dici, dedit et minístrum
Esse salútis.
Tu Redemptórem stábulo jacéntem,
Quem chorus Vatum cécinit futúrum,
Aspicis gaudens, humilísque natum
Numen adóras.
Rex Deus regum, Dominátor orbis,
Cujus ad nutum tremit inferórum
Turba, cui pronus famulátur æther,
Se tibi subdit.
Laus sit excélsæ Tríadi perénnis,
Quæ tibi præbens súperos honóres,
Det tuis nobis méritis beátæ
Gáudia vitæ.
Amen.
℣. Dedísti mihi protectiónem salútis tuæ, allelúja.
℟. Et déxtera tua suscépit me, allelúja.
|
Kapitulum Hymn Wers {z części wspólnych lub własne}
Rdz 49:26
Błogosławieństwa ojca twego zmocnione są błogosławieństwy ojców jego: ażby przyszło pożądanie pagórków wiecznych: niechaj będą na głowie Józephowéj, i na ciemieniu Nazarejczyka między bracią swoją.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Hymn
Niebian chlubo, Józefie,
I pewna nadziejo życia naszego, oraz podporo świata,
Przymij życzliwie pieśni,
Jakie Ci śpiewamy radośnie.
Ciebie Stwórca wszechrzeczy postanowił
Oblubieńcem czystej Dziewicy
I chciał, by Cię zwano Ojcem Słowa,
Dozwolił Ci także być wspólnikiem zbawienia,
Ty Odkupiciela, leżącego w stajence,
Którego przyjście zapowiadał chór Proroków,
Oglądasz z radością i pokornie oddajesz
Pokłon Bogu narodzonemu.
Bóg, Król królów, Pan świata,
Na którego skinienie drży zgraja piekielna,
Któremu w pokorze służy niebo,
Poddaje się Tobie.
Chwała ustawiczna niechaj będzie Trójcy najwyższej,
Która dając Ci zaszczyty niebieskie,
Niechaj dla twoich zasług udzieli nam radości
Żywota błogosławionego.
Amen.
℣. Dałeś mi obronę zbawienia twego, alleluja.
℟. A prawica twoja broniła mię, alleluja.
|
Canticum: Benedictus {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Joseph, fili David,
Canticum Zachariæ
Luc. 1:68-79
1:68 Benedíctus ✠ Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ:
1:69 Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
1:70 Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sǽculo sunt, prophetárum ejus:
1:71 Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos.
1:72 Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.
1:73 Jusjurándum, quod jurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:
1:74 Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.
1:75 In sanctitáte, et justítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
1:76 Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias ejus:
1:77 Ad dandam sciéntiam salútis plebi ejus: * in remissiónem peccatórum eórum:
1:78 Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:
1:79 Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Joseph, fili David, noli timére accípere Maríam cónjugem tuam; quod enim in ea natum est, de Spíritu Sancto est, allelúja.
|
Kantyk: Benedictus {Antyfona z Temporału}
Ant. Józefie, Synu Dawidów,
Pieśń Zachariasza
Łk 1:68-79
1:68 Błogosławiony ✠ Pan, Bóg Izraelski: * iż nawiedził i uczynił odkupienie ludu swego.
1:69 I podniósł róg zbawienia nam: * w domu Dawida, służebnika swego.
1:70 Jako mówił przez usta świętych, * którzy od wieku są, proroków swoich.
1:71 Wybawienie od nieprzyjaciół naszych, * i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą.
1:72 Aby uczynił miłosierdzie z ojcy naszymi: * i wspamiętał na testament swój święty.
1:73 Przysięgę, którą przysiągł Abrahamowi, ojcu naszemu, * że nam dać miał:
1:74 Iżbyśmy, wybawieni z ręki nieprzyjaciół naszych, * bez bojaźni mu służyli.
1:75 W świętobliwości i w sprawiedliwości przed nim, * po wszystkie dni nasze.
1:76 A ty dzieciątko, prorokiem Najwyższego będziesz nazwane: * bo uprzedzisz przed oblicznością Pańską, abyś gotował drogi jego:
1:77 Iżbyś dał naukę zbawienia ludowi jego: * na odpuszczenie grzechów ich:
1:78 Dla wnętrzności miłosierdzia Boga naszego: * przez które nawiedził nas Wschód z wysokości:
1:79 Aby zaświecił tym, którzy w ciemności i w cieniu śmierci siedzą: * ku wyprostowaniu nóg naszych na drogę pokoju.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Józefie, Synu Dawidów, nie bój się przyjąć Marji małżonki twej: albowiem co się w niej narodziło jest z Ducha Świętego, alleluja.
|
Preces Feriales{omittitur}
|
Prośby ferialne{opuścić}
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui ineffábili providéntia beátum Joseph sanctíssimæ Genitrícis tuæ sponsum elígere dignátus es: præsta, quǽsumus; ut quem protectórem venerámur in terris, intercessórem habére mereámur in cælis:
Qui vivis et regnas cum Deo Patre, in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Boże, któryś w niewymownej Opatrzności błogosławionego Józefa, na Oblubieńca Najświętszej Rodzicielki Twojej wybrać raczył: spraw, prosimy, abyśmy, którzy go jako Patrona na ziemi czcimy, zasłużyli na jego wstawiennictwo w niebie.
Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Suffragium{omittitur}
|
Sufragium{opuścić}
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
« Pater Noster » dicitur totum secreto.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
℣. Dóminus det nobis suam pacem.
℟. Et vitam ætérnam. Amen.
|
„Ojcze nasz” cicho.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
℣. Niech Pan nas obdarzy swoim pokojem.
℟. I życiem wiecznym. Amen.
|
Antiphona finalis B.M.V.
Regína cæli, lætáre, allelúja;
Quia quem meruísti portáre, allelúja,
Resurréxit, sicut dixit, allelúja:
Ora pro nobis Deum, allelúja.
℣. Gaude et lætáre, Virgo María, allelúja.
℟. Quia surréxit Dóminus vere, allelúja.
Orémus.
Deus, qui per resurrectiónem Fílii tui, Dómini nostri Jesu Christi, mundum lætificáre dignátus es: præsta, quǽsumus; ut, per ejus Genetrícem Vírginem Maríam, perpétuæ capiámus gáudia vitæ. Per eúmdem Christum Dóminum nóstrum. Amen.
℣. Divínum auxílium ✠ máneat semper nobíscum.
℟. Amen.
|
Antyfona końcowa N.M.P.
Królowo nieba, wesel się, alleluja,
Bo Ten, któregoś nosiła, alleluja,
Zmartwychwstał jak powiedział, alleluja,
Módl się za nami do Boga, alleluja.
℣. Raduj się i wesel, Panno Maryjo, alleluja.
℟. Bo zmartwychwstał Pan prawdziwie, alleluja.
Módlmy się.
Boże, któryś przez zmartwychwstanie Syna swojego, Pana naszego Jezusa Chrystusa świat uweselić raczył, daj nam, prosimy, abyśmy przez Jego Rodzicielkę Pannę Maryję dostąpili radości życia wiecznego. Przez tegoż Chrystusa Pana naszego. Amen.
℣. Pomoc Boża ✠ niech będzie zawsze z nami.
℟. Amen.
|
|
Post Divinum officium |