Incipit
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Início
℣. Deus, ✠ vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Aleluia.
|
Psalmi {Psalmi & antiphonæ ex Psalterio secundum diem}
Ant. Cantáte * Dómino et benedícite nómini eius.
Psalmus 95 [1]
95:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * cantáte Dómino, omnis terra.
95:2 Cantáte Dómino, et benedícite nómini eius: * annuntiáte de die in diem salutáre eius.
95:3 Annuntiáte inter gentes glóriam eius, * in ómnibus pópulis mirabília eius.
95:4 Quóniam magnus Dóminus, et laudábilis nimis: * terríbilis est super omnes deos.
95:5 Quóniam omnes dii géntium dæmónia: * Dóminus autem cælos fecit.
95:6 Conféssio, et pulchritúdo in conspéctu eius: * sanctimónia et magnificéntia in sanctificatióne eius.
95:7 Afférte Dómino, pátriæ géntium, afférte Dómino glóriam et honórem: * afférte Dómino glóriam nómini eius.
95:8 Tóllite hóstias, et introíte in átria eius: * adoráte Dóminum in átrio sancto eius.
95:9 Commoveátur a fácie eius univérsa terra: * dícite in géntibus quia Dóminus regnávit.
95:10 Étenim corréxit orbem terræ qui non commovébitur: * iudicábit pópulos in æquitáte.
95:11 Læténtur cæli, et exsúltet terra: commoveátur mare, et plenitúdo eius: * gaudébunt campi, et ómnia quæ in eis sunt.
95:12 Tunc exsultábunt ómnia ligna silvárum a fácie Dómini, quia venit: * quóniam venit iudicáre terram.
95:13 Iudicábit orbem terræ in æquitáte, * et pópulos in veritáte sua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Cantáte Dómino et benedícite nómini eius.
|
Salmos {Salmos e antífonas do Saltéio do dia correspondente}
Ant. Cantai ao Senhor * e bendizei o seu nome.
Salmo 95 [1]
95:1 Cantai ao Senhor um cântico novo: * cantai ao Senhor, toda a terra.
95:2 Cantai ao Senhor e bendizei o seu nome: * anunciai dia a dia a sua salvação.
95:3 Anunciai entre as gentes a sua glória, * entre todos os povos suas maravilhas.
95:4 Porque o Senhor é grande e digníssimo de ser louvado: * mais terrível que todos os deuses.
95:5 Porque todos os deuses das gentes são demónios: * porém, o Senhor fez os céus.
95:6 O louvor e o esplendor estão diante d’Ele: * a santidade e a grandeza no seu santuário.
95:7 Dai ao Senhor, ó famílias das gentes, dai ao Senhor glória e honra: * dai ao Senhor a glória devida a seu nome.
95:8 Elevai-Lhe sacrifícios e entrai nos seus átrios: * adorai o Senhor no átrio do seu santuário.
95:9 Trema toda a terra na sua presença: * dizei entre as gentes que é o Senhor quem reina.
95:10 Pois estabeleceu toda a terra, que não será abalada: * Ele julgará os povos com equidade.
95:11 Alegrem-se os céus e exulte-se a terra, comova-se o mar e o que ele contém: * alegrar-se-ão os campos e tudo que neles há.
95:12 Então exultar-se-ão todas as árvores dos bosques ante o Senhor, porque vem: * porque vem julgar a terra.
95:13 Ele julgará toda a terra com equidade, * e os povos segundo a sua verdade.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Cantai ao Senhor e bendizei o seu nome.
|
Ant. Salutáre vultus mei, * Deus meus.
Psalmus 42 [2]
42:1 Iúdica me, Deus, et discérne causam meam de gente non sancta, * ab hómine iníquo, et dolóso érue me.
42:2 Quia tu es, Deus, fortitúdo mea: * quare me repulísti? et quare tristis incédo, dum afflígit me inimícus?
42:3 Emítte lucem tuam et veritátem tuam: * ipsa me deduxérunt, et adduxérunt in montem sanctum tuum, et in tabernácula tua.
42:4 Et introíbo ad altáre Dei: * ad Deum, qui lætíficat iuventútem meam.
42:5 Confitébor tibi in cíthara, Deus, Deus meus: * quare tristis es, ánima mea? et quare contúrbas me?
42:6 Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi: * salutáre vultus mei, et Deus meus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Salutáre vultus mei, Deus meus.
|
Ant. Salvação do meu rosto * e o meu Deus.
Salmo 42 [2]
42:1 Julgai-me, ó Deus, e defendei a minha causa da gente infiel, * livrai-me do homem iníquo e ardiloso.
42:2 Pois Vós sois a minha fortaleza, ó Deus: * porque me repelistes? E porque hei-de andar triste, enquanto me aflige o inimigo?
42:3 Enviai a vossa luz e a vossa verdade: * elas me conduziram e me levaram ao vosso santo monte e aos vossos tabernáculos.
42:4 Irei até ao Altar de Deus: * até Deus, que é a alegria da minha juventude.
42:5 Ó Deus, ó meu Deus, louvar-Vos-ei com a cítara: * porque estás triste, alma minha? E porque me conturbas?
42:6 Confia em Deus, porque ainda O louvarei: * a Ele que é a salvação do meu rosto e o meu Deus.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Salvação do meu rosto e o meu Deus.
|
Ant. Illúmina, Dómine, * vultum tuum super nos.
Psalmus 66 [3]
66:2 Deus misereátur nostri, et benedícat nobis: * illúminet vultum suum super nos, et misereátur nostri.
66:3 Ut cognoscámus in terra viam tuam, * in ómnibus géntibus salutáre tuum.
66:4 Confiteántur tibi pópuli, Deus: * confiteántur tibi pópuli omnes.
66:5 Læténtur et exsúltent gentes: * quóniam iúdicas pópulos in æquitáte, et gentes in terra dírigis.
66:6 Confiteántur tibi pópuli, Deus, confiteántur tibi pópuli omnes: * terra dedit fructum suum.
66:7 Benedícat nos Deus, Deus noster, benedícat nos Deus: * et métuant eum omnes fines terræ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Illúmina, Dómine, vultum tuum super nos.
|
Ant. Faça resplandecer * a sua face sobre nós.
Salmo 66 [3]
66:1 Deus tenha piedade de nós e nos abençoe: * faça resplandecer a sua face sobre nós e tenha de nós piedade.
66:2 Para que conheçamos na terra o vosso caminho, * e entre todas as gentes a vossa salvação.
66:3 Que os povos Vos glorifiquem, ó Deus: * que todos os povos Vos glorifiquem.
66:4 Alegrem-se as gentes e regozijem-se: * porquanto julgais os povos com equidade e dirigis as gentes sobre a terra.
66:5 Que os povos Vos glorifiquem, ó Deus, que os povos todos Vos glorifiquem: * a terra deu o seu fruto.
66:6 Abençoe-nos Deus, o nosso Deus, abençoe-nos Deus: * e temam-n’O todos os confins da terra.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Faça resplandecer a sua face sobre nós.
|
Ant. Exaltáte * Regem sæculórum in opéribus vestris.
Canticum Tobiæ [4]
Tob. 13:1-11
13:1 Magnus es, Dómine, in ætérnum, * et in ómnia sǽcula regnum tuum:
13:2 Quóniam tu flagéllas, et salvas: dedúcis ad ínferos, et redúcis: * et non est qui effúgiat manum tuam.
13:3 Confitémini Dómino, fílii Israël, * et in conspéctu géntium laudáte eum:
13:4 Quóniam ídeo dispérsit vos inter gentes, quæ ignórant eum, * ut vos enarrétis mirabília eius,
13:5 Et faciátis scire eos, * quia non est álius Deus omnípotens præter eum.
13:6 Ipse castigávit nos propter iniquitátes nostras: * et ipse salvábit nos propter misericórdiam suam.
13:7 Aspícite ergo quæ fecit nobíscum, et cum timóre et tremóre confitémini illi: * Regémque sæculórum exaltáte in opéribus vestris.
13:8 Ego autem in terra captivitátis meæ confitébor illi: * quóniam osténdit maiestátem suam in gentem peccatrícem.
13:9 Convertímini ítaque, peccatóres, et fácite iustítiam coram Deo, * credéntes quod fáciat vobíscum misericórdiam suam:
13:10 Ego autem, et ánima mea * in eo lætábimur.
13:11 Benedícite Dóminum, omnes elécti eius: * ágite dies lætítiæ, et confitémini illi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Exaltáte Regem sæculórum in opéribus vestris.
|
Ant. Exaltai * nas vossas obras o Rei dos séculos.
Cântico de Tobias [4]
Tob. 13:1-11
13:1 Bendito sejais, Senhor, eternamente, * e vosso reino por todos os séculos:
13:2 Pois castigais e salvais, conduzis ao inferno e resgatais da morte,: * e nada nem ninguém escapa à sua mão.
13:3 Dai-Lhe graças, ó filhos de Israel, * e louvai-o ante os gentios:
13:4 Pois vos dispersou no meio dos gentios, ignorantes d'Ele, * para proclamares as suas maravilhas,
13:5 Faz dele conhecido * que não existe Deus omnipotente, além d'Ele.
13:6 Por nossos pecados nos castiga: * mas nos salvará na sua misericórdia.
13:7 Considerai o que fez por nós, e com temor e tremor glorificai-O: * nas vossas obras exultai o Rei dos séculos.
13:8 Quanto a mim, O louvarei na terra do meu exílio: * pois deu a conhecer a sua grandeza a um povo pecador.
13:9 Volvei, ó pecadores, e praticai justiça ante Deus * crentes de que usará de misericórdia para convosco.
13:10 Eu e minha alma * n'Ele exultarei.
13:11 Bendizei o Senhor, todos os seus eleitos, * guardai dias de festa, e glorificai-O.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Exaltai nas vossas obras o Rei dos séculos.
|
Ant. Laudáte * nomen Dómini, qui statis in domo Dómini.
Psalmus 134 [5]
134:1 Laudáte nomen Dómini, * laudáte, servi, Dóminum.
134:2 Qui statis in domo Dómini, * in átriis domus Dei nostri.
134:3 Laudáte Dóminum, quia bonus Dóminus: * psállite nómini eius, quóniam suáve.
134:4 Quóniam Iacob elégit sibi Dóminus, * Israël in possessiónem sibi.
134:5 Quia ego cognóvi quod magnus est Dóminus, * et Deus noster præ ómnibus diis.
134:6 Ómnia quæcúmque vóluit, Dóminus fecit in cælo, et in terra, * in mari, et in ómnibus abýssis.
134:7 Edúcens nubes ab extrémo terræ: * fúlgura in plúviam fecit.
134:8 Qui prodúcit ventos de thesáuris suis: * qui percússit primogénita Ægýpti ab hómine usque ad pecus.
134:9 Et misit signa, et prodígia in médio tui, Ægýpte: * in Pharaónem, et in omnes servos eius.
134:10 Qui percússit gentes multas: * et occídit reges fortes:
134:11 Sehon, regem Amorrhæórum, et Og, regem Basan, * et ómnia regna Chánaan.
134:12 Et dedit terram eórum hereditátem, * hereditátem Israël, pópulo suo.
134:13 Dómine, nomen tuum in ætérnum: * Dómine, memoriále tuum in generatiónem et generatiónem.
134:14 Quia iudicábit Dóminus pópulum suum: * et in servis suis deprecábitur.
134:15 Simulácra géntium argéntum, et aurum, * ópera mánuum hóminum.
134:16 Os habent, et non loquéntur: * óculos habent, et non vidébunt.
134:17 Aures habent, et non áudient: * neque enim est spíritus in ore ipsórum.
134:18 Símiles illis fiant qui fáciunt ea: * et omnes qui confídunt in eis.
134:19 Domus Israël, benedícite Dómino: * domus Aaron, benedícite Dómino.
134:20 Domus Levi, benedícite Dómino: * qui timétis Dóminum, benedícite Dómino.
134:21 Benedíctus Dóminus ex Sion, * qui hábitat in Ierúsalem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Laudáte nomen Dómini, qui statis in domo Dómini.
|
Ant. Louvai * o nome do Senhor, vós que estais na casa do Senhor.
Salmo 134 [5]
134:1 Louvai o nome do Senhor, * louvai o Senhor, vós seus servos.
134:2 Vós que estais na casa do Senhor, * nos átrios da casa do nosso Deus.
134:3 Louvai o Senhor, pois o Senhor é bom: * cantai seu nome, porque é suave.
134:4 Porque o Senhor escolheu para si Jacob, * e Israel para sua possessão.
134:5 Pois eu conheci que o Senhor é grande, * e que o nosso Deus é sobre todos os deuses.
134:6 Tudo o que quis, o fez o Senhor no céu, na terra, * no mar e em todos os abysmos.
134:7 Ele faz subir as nuvens das extremidades da terra: * converte os relâmpagos em chuva.
134:8 Ele faz sair os ventos dos seus tesouros: * que feriu os primogénitos do Egipto, desde o homem até ao animal.
134:9 Enviou sinais e prodígios no meio de ti, ó Egipto: * contra Faraó e contra todos seus servos.
134:10 Que feriu muitas gentes: * e matou reis poderosos:
134:11 Seon, rei dos Amorreus e Ogue, rei de Basã, * e todos os reinos de Canaan.
134:12 E deu as terras deles em herança, * em herança a Israel, seu povo.
134:13 Vosso nome, ó Senhor, na eternidade: * vossa memória, ó Senhor, de geração em geração.
134:14 Pois o Senhor julgará o seu povo: * e compadecer-se-á dos seus servos.
134:15 Os ídolos das gentes são prata e ouro, * obras das mãos dos homens.
134:16 Têm boca e não falam: * têm olhos e não vêem.
134:17 Têm ouvidos e não ouvem: * pois, nem na sua boca há qualquer respiração.
134:18 Sejam semelhantes a eles os que os fazem: * e todos os que confiam neles.
134:19 Bendizei o Senhor, ó casa de Israel: * bendizei o Senhor, ó casa de Arão.
134:20 Bendizei o Senhor, ó casa de Levi: * vós, que temeis o Senhor, bendizei o Senhor.
134:21 Desde Sião seja bendito o Senhor, * que habita em Jerusalém.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Louvai o nome do Senhor, vós que estais na casa do Senhor.
|
Capitulum Hymnus Versus {ex Psalterio secundum diem}
Rom 13:12-13
Nox præcéssit, dies autem appropinquávit. Abiciámus ergo ópera tenebrárum, et induámur arma lucis. Sicut in die honéste ambulémus.
℟. Deo grátias.
Hymnus
Ales diéi núntius
Lucem propínquam prǽcinit:
Nos excitátor méntium
Iam Christus ad vitam vocat.
Auférte, clamat, léctulos,
Ægro sopóre désides:
Castíque, recti, ac sóbrii
Vigiláte, iam sum próximus.
Iesum ciámus vócibus,
Flentes, precántes, sóbrii:
Inténta supplicátio
Dormíre cor mundum vetat.
Tu, Christe, somnum díscute:
Tu rumpe noctis víncula:
Tu solve peccátum vetus,
Novúmque lumen íngere.
Deo Patri sit glória,
Eiúsque soli Fílio,
Cum Spíritu Paráclito,
Nunc et per omne sǽculum.
Amen.
℣. Repléti sumus mane misericórdia tua.
℟. Exsultávimus, et delectáti sumus.
|
Capítulo Hino Verso {do Saltéio do dia correspondente}
Rom 13:12-13
A noite quase passou, e o dia se aproxima. Despojemo-nos, pois, das obras das trevas e revistamo-nos das armas da luz. Vivamos honestamente, como em pleno dia.
℟. Graças a Deus.
Hino
Do dia alado núncio
A luz que vem já canta;
Por Cristo despertada,
Noss'alma se levanta.
Deixa (exclama) os leitos,
O sono afugentai:
O esposo já vem perto,
Prudentes, vigiai!
Clamemos por Jesus,
Ergamos nosso brado,
Não dorme o coração
Na súplica empenhado.
Expulsa o sono, ó Cristo,
Da noite rompe o laço:
Extingue a antiga culpa
Na luz do teu abraço.
A glória seja ao Pai,
Ao filho seu também,
Ao Espírito igualmente,
Agora e sempre. Amém.
℣. Ao amanhecer fomos cumulados pela tua misericórdia.
℟. Exultamos e nos deleitamos.
|
Canticum Benedictus {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Eréxit nobis * Dóminus cornu salútis in domo David púeri sui.
Canticum Zachariæ
Luc. 1:68-79
1:68 Benedíctus ✠ Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ:
1:69 Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
1:70 Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sǽculo sunt, prophetárum eius:
1:71 Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos.
1:72 Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.
1:73 Iusiurándum, quod iurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:
1:74 Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.
1:75 In sanctitáte, et iustítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
1:76 Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias eius:
1:77 Ad dandam sciéntiam salútis plebi eius: * in remissiónem peccatórum eórum:
1:78 Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:
1:79 Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Eréxit nobis Dóminus cornu salútis in domo David púeri sui.
|
Canticum Benedictus {Antífona do Próprio do tempo}
Ant. O Senhor suscitou-nos * a força da salvação na casa do servo Davi.
Canticle of Zacharias
Luke 1:68-79
1:68 Blessed be the Lord ✠ God of Israel; * because he hath visited and wrought the redemption of his people:
1:69 And hath raised up an horn of salvation to us, * in the house of David his servant:
1:70 As he spoke by the mouth of his holy Prophets, * who are from the beginning:
1:71 Salvation from our enemies, * and from the hand of all that hate us:
1:72 To perform mercy to our fathers, * and to remember his holy testament,
1:73 The oath, which he swore to Abraham our father, * that he would grant to us,
1:74 That being delivered from the hand of our enemies, * we may serve him without fear,
1:75 In holiness and justice before him, * all our days.
1:76 And thou, child, shalt be called the prophet of the Highest: * for thou shalt go before the face of the Lord to prepare his ways:
1:77 To give knowledge of salvation to his people, * unto the remission of their sins:
1:78 Through the bowels of the mercy of our God, * in which the Orient from on high hath visited us:
1:79 To enlighten them that sit in darkness, and in the shadow of death: * to direct our feet into the way of peace.
68
Bendito o Senhor Deus de Israel *
Que visitou e redimiu o seu povo
69
E nos deu um Salvador poderoso *
Na casa de David, seu servo,
70
Conforme prometeu pela boca dos seus santos, *
Os profetas dos tempos antigos,
71
Para nos libertar dos nossos inimigos *
E das mãos daqueles que nos odeiam
72
Para mostrar a sua misericórdia a favor dos nossos pais, *
Recordando a sua sagrada aliança
73
E o juramento que fizera a Abraão, nosso pai, *
Que nos havia de conceder esta graça:
74
De O servirmos um dia, sem temor, *
Livres das mãos dos nossos inimigos,
75
Em santidade e justiça, na sua presença, *
Todos os dias da nossa vida.
76
E tu, menino, serás chamado profeta do Altíssimo, *
Porque irás à sua frente a preparar os seus caminhos,
77
Para dar a conhecer ao seu povo a salvação *
Pela remissão dos seus pecados,
78
Graças ao coração misericordioso do nosso Deus, *
Que das alturas nos visita como sol nascente,
79
Para iluminar os que jazem nas trevas e na sombra da morte *
E dirigir os nossos passos no caminho da paz.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. O Senhor suscitou-nos a força da salvação na casa do servo Davi.
|
Preces Feriales{omittitur}
|
Preces Feriais{omitido}
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Omnípotens et miséricors Deus, univérsa nobis adversántia propitiátus exclúde: ut mente et córpore páriter expedíti, quæ tua sunt, líberis méntibus exsequámur.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Oração {do Próprio do tempo}
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
O Almighty and most merciful God, of thy bountiful goodness keep us, we beseech thee, from all things that may hurt us; that we, being ready both in body and soul, may cheerfully accomplish those things that Thou wouldest have done.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amém.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amém.
|